Prof. dr hab. Lucjan Pawłowski, czł koresp. PAN

Transkrypt

1 41 PREZENTACJE Prof. dr hab. Lucjan Pawłowski, czł koresp. PAN Urodzony w 1946 roku Stopnie Naukowe: 1969, mgr Wydział Matematyczno-Fizyczno-Chemiczny UMCS; 1976, dr Wydział Inżynierii Środowiska, Politechnika Wrocławska; 1980, dr hab. Wydział Inżynierii Środowiska, Politechnika Wrocławska; 1986, profesor Wydział Inżynierii Budowlanej i Sanitarnej, Politechnika Lubelska; 1990, profesor zwyczajny Wydział Inżynierii Budowlanej i Sanitarnej, Politechnika Lubelska. Członkostwo w organizacjach międzynarodowych i krajowych: 1983 uzyskał: Poul Sabatier Medal, Toulouse, Francja, 1986 uzyskał: Złota Odznaka Amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska, 1996 obecnie wielokrotny przewodniczący zespołu Inżynierii Środowiska w MNiSW, Vice Przewodniczący Komitetu Człowiek i Środowisko przy Prezydium PAN 1997 uzyskał: tytuł profesora honorowego Chińskiej Akademii Nauk, 1998 obecnie członek Europejskiej Akademii Nauki i Sztuki,

2 42 Redakcja Przewodniczący Komitetu Inżynierii Środowiska PAN (VII Wydział), 2003 obecnie członek Polskiej Akademii Inżynierskiej członek unijnego komitetu Environmental and Sustainable Development, 2005 obecnie udział w komisji oceniającej na zaproszenie Fulbright Foundation, USA, 2005 obecnie Vice Przewodniczący Komitetu Inżynierii Środowiska PAN (VII Wydział), 2005 obecnie Przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Inżynierii Środowiska PAN, 2005 obecnie członek prezydium Państwowej Rady Ochrony Środowiska, 2006 obecnie członek interdyscyplinarnego zespołu ds. wspomagania nauki MNiSW, 2007 obecnie członek Komitetu nominującego do nagrody Green Prize przyznawanej przez japońską fundację Ashai ( w wysokości 50 mln. jenów), 2010 obecnie członek korespondent PAN Obecnie Dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska, Politechniki Lubelskiej. Działalność naukowa Wkład do nauki można podzielić na sześć obszarów: 1. W latach prowadził badania nad zastosowaniami wymiany jonowej do uzdatniania wody i oczyszczania ścieków. Opracował, m.in. oryginalną metodę (opatentowaną w kraju i zagranicą) recyrkulacji składników ściekowych w przemyśle azotowym i metalurgicznym. Z tego zakresu opublikował 43 prace naukowe i uzyskał 48 patentów. Do najważniejszych, wielokrotnie cytowanych należy seria 10 artykułów opublikowanych w międzynarodowym czasopiśmie Effl uent Water Treatment Journal i współautorstwo monografii Ion Exchange for Pollution Control, wydanej przez CRC Press, USA. Do udziału w opracowaniu monografii prof. L. Pawłowski został zaproszony przez C. Calmona z Princeton twórcy dziedziny wymiany jonowej. W 1980 roku założył, wspólnie z prof. C. Calmonem, międzynarodowe czasopismo naukowe Reactive Polymers poświęcone wymianie jonowej, wydawane przez Elsevier, w którym przez 20 lat był redaktorem odpowiedzialnym za Europę. Ważnym osiągnięciem było opublikowanie w 1986 r. wspólnie z B.A. Bolto z CSIRO z Australii, monografii: Waste Water Treatment by Ion Exchange, która uważana jest za jedną z podstawowych monografii z zakresu zastosowań wymiany jonowej w inżynierii środowiska.

3 Prof. Lucjan Pawłowski - życiorys W 1980 r. rozpoczął badania nad migracją zanieczyszczeń w środowisku. Z tego zakresu opublikował 12 prac naukowych i jedną monografię w j. polskim. Prace te zostały zauważone przez dwa, wydawane przez Elsevier, czołowe międzynarodowe czasopisma naukowe. Redakcja pierwszego czasopisma The Science of the Total Environment zaprosiła prof. L. Pawłowskiego w 1990 roku do przygotowania razem z prof. H.M. Seipem z Oslo specjalnego numeru zatytułowanego: Pathways of Man Made SO2, NOx and Metals in the Environment, zaś redakcja drugiego Ecological Engineering do przygotowania w 1997 r. specjalnego numeru Environmental Degradation Due to Heavy Metals and an Acidifying Deposition. Ponadto w 2006 prof. Domenico Grasso, redaktor naczelny międzynarodowego czasopisma naukowego: Environmental Engineering Science zaprosił prof. L. Pawłowskigo do zredagowania specjalnego numeru: Pathways of Pollutants and Mitigation Strategies of their Impacts on the Ecosystems. Te trzy specjalne numery zawierają podsumowanie badań prowadzonych przez prof. L. Pawłowskiego i uczonych z różnych krajów, którzy z nim współpracowali. 3. W 1996 roku prof. L. Pawłowski zorganizował konsorcjum do realizacji projektu badawczego zamawianego PBZ, którym kierował. Z tego zakresu opublikował 6 prac naukowych i uzyskał 3 patenty, które zostały wdrożone w cementowniach Rejowiec i Ożarów. Za to wdrożenie zespół został wyróżniony w 1998 roku prestiżową nagrodę Lider a Polskiej Ekologii przyznawaną przez Ministra Środowiska. Prace te miały charakter wybitnie aplikacyjny, niemniej i tutaj prof. L. Pawłowski doprowadził jako współautor do opracowania Thermal Solid Waste Utilisation in Regular and Industrial Facilities, wydanej przez prestiżowe konsorcjum Kluwer/Academic Press w 2000 roku. Metoda została wdrożona najpierw w Cementowni Rejowiec, następnie w Cementowni Ożarów. Dzisiaj tą metodę stosuje kilka cementowni w Polsce, katalizując kilkadziesiąt tysięcy odpadów w ciągu roku. 4. W 2003 r. prof. L. Pawłowski poszerzył krąg swoich badań na problemy związane z ograniczaniem emisji gazów cieplarnianych, w szczególności nad ograniczeniem emisji metanu ze źródeł antropogenicznych. Również i w tym zakresie prowadzone badania znalazły uznanie na forum międzynarodowym, a ich ukoronowaniem jest wydana przez międzynarodowe wydawnictwo Taylor and Francis w 2008 roku monografia Management of Pollutant Emissions from Landfi lls and Sludge. 5. W ostatnich latach prof. L. Pawłowski poszerzył krąg swoich zainteresowań o problematykę zrównoważonego rozwoju. Przyczynił się do popularyzacji osiągnięć polskich uczonych pracujących w tej dyscyplinie, poprzez utworzenie pod auspicjami Europejskiej Akademii Nauki i Sztuki międzynarodowego czasopisma: Problems of Sustainable Developments znajdującego się na liście fi l adelfijskiej.

4 44 Redakcja 6. Zarząd Główny PTChem powierzył w 1983 r. ówczesnemu docentowi opracowanie jednego z pierwszych raportów na temat stanu środowiska w Polsce. Raport ten przyjęty został także przez Prezydium PAN jako raport Polskiej Akademii Nauk. Spotkał się z dużym zainteresowaniem międzynarodowym, był szeroko omawiany w międzynarodowym prestiżowym czasopiśmie Nature. Podsumowanie dorobku naukowego: 22 monografie i 168 prac naukowych, w tym seria 5 monografii Chemistry for Protection of the Environment, kolejne tomy wydane zostały przez Elsevier, Plenum Press i Kluwer/Plenum Press. Monografie pt.: Environmental Engineering Studies. Polish Research on the Way to EU (2003); Management of Pollutants Emission from Landfi lls and Sludge (2008); Environmental Engineering II (2006) i Environmental Engineering III (w druku) wydane zostały przez międzynarodowe wydawnictwo Taylor and Francis. Autor lub współautor 88 patentów oraz 26 zgłoszeń patentowych z czego 18 zostało zgłoszonych do Europejskiego Urzędu Patentowego. Jest też członkiem Kolegiów Redakcyjnych 8 czasopism międzynarodowych oraz przewodniczącym Komitetów Redakcyjnych 2 czasopism międzynarodowych wydawanych w Polsce. Ogólna liczba cytowań wg. bazy danych Scopus i Publish and Perish 201. Potwierdzeniem pozycji naukowej prof. L. Pawłowskiego jest zaproszenie go 9-cio krotnie do wygłoszenia referatów plenarnych na międzynarodowych konferencjach: , International Conference, Ion Exchange, Balaton, Węgry; , International Conference on Water For Chemodialisis, Tolouse, Francja; , International Conference, Chemistry for Protection of the Environment, Toulouse, Francja; , International Conference, Waste Management, Philadelphia, USA; , International Conference, Mitigation of Pollutants Migration, Taipei, Taiwan; , IX International Conference: Chemistry for Protection of the Environment, Nanging, Chiny; , XII International Conference: Ion Exchange, Tokyo, Japonia; , European Conference on Mitigation of Acidification of the Environmental, Tallinn; , XVth International Conference on Heavy Metals in the Environment, Gdańsk. Wkład w rozwój kadry: Prof. L. Pawłowski wypromował 13 doktoratów z zakresu inżynierii środowiska, z czego 4 uzyskało stopień doktora habilitowanego, a 1 profesora.

5 Prof. Lucjan Pawłowski - życiorys 45 Poza wielokrotnym recenzowaniem prac doktorskich, habilitacyjnych i wniosków o tytuł profesora, ośmiokrotnie był wyznaczony przez CK jako superrecenzent. Recenzował także: 3 prace doktorskie i jeden wniosek o stanowisko profesora w Australii, 3 prace doktorskie w Indiach oraz 2 wnioski o zatrudnienie na stanowisku profesora w USA, w tym jeden dla MIT. Ważniejsze odznaczenia: , Srebrny Krzyż Zasługi; , Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzonej Polski; , Medal Edukacji Narodowej; , Złota Odznaka Ministra Kultury za Wkład do Rozwoju Kultury; , Medal za Zasługi w Rozwoju woj. Lubelskiego; , Medal Premiera za Zasługi dla Wynalazczości; , Brązowy Medal za Zasługi Obronności Kraju; , Odznaka Honorowa Ministra Środowiska za Zasługi dla Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Redakcja