Ekspertyza techniczna

Transkrypt

1 Egzemplarz 1, 2, 3, 4 Konikowo 77c Świeszyno mail: biuro@horn-projekt.pl tel Ekspertyza techniczna Temat: Ocena stanu technicznego urządzeń Ośrodka Sprawności Fizycznej z określeniem zakresu prac remontowych Inwestor: 21 Baza Lotnictwa Taktycznego w Świdwinie OŚWIADCZENIE Stosownie do zapisu art. 71 ust. 2 pkt. 5 ustawy Prawo budowlane oświadczamy, że dokumentacja została wykonana zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej oraz z opisem przedmiotu zamówienia, polskimi normami branżowymi oraz normami budowlanymi. Branża - funkcja Imię i nazwisko Podpis Rzeczoznawca budowlany współautor opracowania Współautor opracowania dr inż. Mariusz Januszewski dr inż. Lesław Macieik Wrzesień 2017

2 SPIS TREŚCI 1. PODSTAWA WYKONANIA EKSPERTYZY 2. PRZEDMIOT, CEL I ZAKRES EKSPERTYZY 3. OPIS OŚRODKA SPRAWNOSCI FIZYCZNEJ 3.1. Opis techniczny Ośrodka Sprawności Fizycznej 3.2. Opis stanu istniejącego Ośrodka Sprawności Fizycznej 4. ANALIZA STANU TECHNICZNEGO 5. ZAKRES PRAC REMONTOWYCH 5.1. Stanowisko wyjściowe 5.2. Sklepienia i belki 5.3. Rów 5.4. Przelotnie, tramy i liny 5.5. Huśtawki 5.6. Płot 5.7. Ściana PERT 5.8. Kręgi betonowe ze stopką 5.9. Tunel Poręcze Fosa z płotem Ściana z równoważnią Progi Równoważnia ruchoma Stanowisko końcowe Zjazd linowy Powierzchnia toru przeszkód OSF 6. UWAGI I WNIOSKI KOŃCOWE Załącznik: Dokumentacja fotograficzna - 2 -

3 1. PODSTAWA WYKONANIA EKSPERTYZY Podstawą wykonania ekspertyzy technicznej jest zamówienie dokonane przez 21 Bazę Lotnictwa Taktycznego w Świdwinie. 2. PRZEDMIOT, CEL I ZAKRES EKSPERTYZY Przedmiotem ekspertyzy jest stan techniczny Ośrodka Sprawności Fizycznej (OSF) położnego na terenie Jednostki Wojskowej w Trzebiatowie. Celem ekspertyzy jest ocena możliwości przeprowadzenia remontu całego OSF i urządzeń sportowych znajdujących się na jego ternie z dostosowaniem go do aktualnych wymagań. Zakresem ekspertyza obejmuje: dokonanie wizji lokalnej, analiza dostępnej dokumentacji, opis i ocena stanu OSF z urządzeniami sportowymi, określenie zakresu prac remontowych, opracowanie uwag i wniosków końcowych. 3. OPIS OŚRODKA SPRAWNOSCI FIZYCZNEJ 3.1. Opis techniczny Ośrodka Sprawności Fizycznej Ośrodek Oprawności Fizycznej (OSF) zlokalizowany na ternach Jednostki Wojskowej w Trzebiatowie, zajmuje wydzieloną część z terenu ćwiczeń o wymiarach: długości 250 m i szerokości 25 m. OSF jest torem składającym się z przeszkód rozciągniętych na długości 200 m. Składają się na niego następujące przeszkody: 1. Stanowisko wyjściowe, 9. Poręcze, 2. Sklepienia i belki, 10. Fosa z płotem, 3. Rów, 11. Ściana z równoważnią, 4. Przeplotnie, tramy, liny i 12. Progi, huśtawki - tzw. zespół Janosik, 13. Równoważnia ruchoma, 5. Płot, 14. Stanowisko końcowe. 6. Ściana PERT, 7. Kręgi ze stopką 8. Tunel, - 3 -

4 Wszystkie przeszkody ustawione są na płaskim terenie za pomocą fundamentów betonowych. Konstrukcje poszczególnych przeszkód wykonane są ze stali, betonu i drewna. Układ przeszkód i ich rozmieszczeni pokazano na rys. 1. Aktualnie z uwagi na zły stan techniczny OSF nie jest użytkowany. SZKIC TORU PRZESZKÓD 1. 0,00 Stanowisko wyjściowe 2. 20,00 Sklepienia i belki 3. 45,00 Rów 4. 70,00 Przelotnie, tramy i liny 5. 75,00 Huśtawki 6. 85,00 Płot 7. 91,00 Ściana PERT ,00 Kręgi betonowe ze stopką ,00 Tunel ,00 Poręcze ,00 Fosa z płotem ,00 Ścian z równoważnią ,00 Progi ,00 Równoważnia ruchoma ,00 Stanowisko końcowe Rys

5 3.2. Opis stanu istniejącego Ośrodka Sprawności Fizycznej Ośrodek Sprawności Fizycznej nie jest użytkowany. Teren zajmowany przez OSF jest nierówny i porośnięty bujną trawą i chwastami. Przeszkody i przyrządy są w stanie nie pozwalającym na ich użytkowanie. Stan toru przeszkód OSF obrazuje załączona dokumentacja fotograficzna. Przeszkody terenowe (rowy stanowiska wyjściowe i końcowe) zarastają trawą i chwastami, stają się pośród nich niewidoczne. Fundamenty betonowe przeszkód i urządzeń są w dobrym stanie technicznym. Elementy stalowe urządzeń ulegają korozji, powłoki malarskie odpadają. Odkryte elementy betonowe porośnięte mchem, częściowo skorodowane. Drewniane fragmenty urządzeń zbutwiałe odpadają z urządzeń na których były zamontowane. Na niektórych przeszkodach brakuje części ruchomych, wymagają one uzupełnienia. 4. ANALIZA STANU TECHNICZNEGO 4.1. Ocena możliwości spełnienia wymagań ogólnych W aktualnym stanie OSF nie nadaje się do użytkowania, jego stan zagraża bezpieczeństwu użytkowników. Aby spełnił warunki użytkowania, koniecznym jest przeprowadzenie prac remontowych. OSF był już użytkowany i po przeprowadzeniu prac remontowych nadal będzie pełnił poprzednie funkcje. Rozmieszczenie oraz wymiary przeszkód i urządzeń przyjęto na podstawie pomiarów (inwentaryzacji) jak też posiłkowano się materiałami (rysunki szkice przeszkód) dostarczonymi przez pracowników jednostki wojskowej. Tor przeszkód pokonują żołnierze w mundurze polowym (bez asekuracji i zabezpieczeń) Jego wykonanie i wykończenie powinno minimalizować ryzyko kontuzji, a kontakt z urządzeniami nie powinien powodować uszkodzeń dłoni, obtarć i okaleczeń. Krawędzie ostre i niebezpieczne pomalować na żółto, studnie zabezpieczyć na czas nieużywana żółtymi nakrywami. Cały teren OSF, przy długości toru przeszkód 200,00 m i szerokości rozstawionych przeszkód ok. 16,00 m, zajmować powinien powierzchnię szerokości 25,00 m (do linii drzew po obu stronach terenu OSF) i długości 250,00 m. Powierzchnię należy przygotować jako trawiastą. Powierzchnia trawiasta terenu OSF w trakcie użytkowania powinna zapewnić: bezpieczeństwo ludzi, wodoprzepuszczalność - odprowadzanie wody do gruntu, - 5 -

6 zwiększoną nośność nawierzchni w każdych warunkach pogodowych, przeciwdziałanie ubijaniu się i tworzeniu kolein, możliwość przejazdu i postoju pojazdów. Remont OSF należy przeprowadzić tak by spełniał bezpiecznie wszystkie funkcje przewidziane programem szkolenia żołnierzy. Wszystkie elementy wyposażenia oraz materiały użyte do remontu i napraw przeszkód i urządzeń OSF powinny posiadać wymagane deklaracje zgodności (certyfikaty, atesty) spełnienia wymagań dyrektyw Rady Europy, krajowych regulacji prawnych i obowiązujących norm PN-EN. 5. ZAKRES PRAC REMONTOWYCH Remont OSF obejmował będzie tylko naprawę istniejących przeszkód i urządzeń z uzupełnieniem brakujących elementów lub wymianą na nowe. Nie przewiduje się zmian w rozmieszczeniu i wymiarach przeszkód ani też dobudowania nowych. Zakres remontu poszczególnych stanowisk jak i terenu omówiony jest w punktach poniżej. Zabezpieczenia antykorozyjne wszystkich stalowych części przeszkód należy wykonać farbami antykorozyjnymi do konstrukcji stalowych. Do wykonania powłok malarskich na tych częściach, należy zastosować farby chroniące konstrukcję przed wilgocią, odporne na zmiany temperatury i na promienie UV. Wykonana powłoka musi być odporna na pękanie i łuszczenia się. Polecać należy farby poliuretanowe lub farby epoksydowe dwuskładnikowe. Przed wykonaniem zabezpieczeń antykorozyjnych i powłok malarskich należy wszystkie części i fragmenty metalowe oczyścić metodą piaskowania lub czyszczenia ściernego, tak by usunąć resztki starych farb, produkty korozji, trwałe naloty i zabrudzenia aż do uzyskania jednolitej barwy na całej powierzchni. Oczyścić należy również części zagłębione w ziemi. Należy je odkopać aż do fundamentu betonowego oczyścić i pomalować. Dodatkowo przed zasypaniem zaizolować przeciwwilgociowo preparatem bitumicznym. Po oczyszczeniu należy dokonać starannego przegląd wszystkich elementów metalowych toru. Części zużyte, skorodowane i przez to osłabione, należy zakwalifikować do wymiany. Wymiana polegać będzie na wykonaniu nowych części, czy fragmentów przez ich odwzorowanie. Dotyczyć to będzie głównie takich - 6 -

7 elementów jak: podstawy przyrządów zagłębione w ziemi, wsporniki i uchwyty, żeberka wzmacniające, zaczepy lin, szczeble drabin, osęków, stopnie włazowe itp. Wszystkie powierzchnie betonowe zakwalifikowane są do wykonania napraw, gruntowania i pomalowania farbami żywicznymi. Do napraw należy używać zapraw naprawczych przeznaczonych wykonywania zasadniczej i reprofilującej warstwy uszkodzonego betonu, umożliwiających naprawę uszkodzeń powstałych pod wpływem czynników mechanicznych oraz korozyjnych i mogących stanowić warstwę wykończeniową nie wymagająca idealnej gładkości. Do malowania betonu należy zastosować farby przeznaczone dla tego rodzaju powierzchni, chroniące przed niszczącym działaniem wody, uszczelniającej i zwiększającej wytrzymałość powierzchni. Zaleca się stosować farby do betonu akrylowo- silikonowe, zabezpieczające beton przed karbonatyzacją i niszczeniem. Wszystkie elementy drewniane, z uwagi na stopień skorodowania, będą wymieniane. Elementy drewniane można zastąpić elementami kompozytowymi z drewna lub polimeru. W przypadku zastosowania drewna polecać można drewno średnio trwałe: modrzew, świerk, jodła. Drewno należy zaimpregnować ciśnieniowo. Trwałość drewna należy przewidywać do pięciu lat, przy eksploatacji w trudnych warunkach atmosferycznych na otwartym powietrzu (słońce i deszcz). Jako deski pomostowe i na ściany przeszkód, w miejsce drewnianych, proponuje się zastosować deski pomostowe kompozytowe WPC (kompozyt drewna i polimeru), jako materiał wytrzymały na obciążenia, trwały, odporny na korozję i czynniki atmosferyczne, nie wymagający konserwacji, o wyglądzie drewna. Proponuje się używać desek pomostowych pełnych, grubości ok. 40 mm i szerokości ok. 18 do 20 cm, z wykorzystaniem elementów wykończeniowych. Wszystkie stosowane do remontu materiały i wyroby powinny mieć deklaracje producenta spełnienia obowiązujących PN-EN i powinny być stosowane według zaleceń producenta określonych w instrukcji stosowania i karci wyrobu Stanowiska wyjściowe Stanowiska wyjściowe (nr 1), to cztery studnie wykonane z kręgów betonowych o średnicy 100 cm i wysokości 50 cm. Głębokość studni od wierzchu obramowania do dna studni wynosi 170 cm (Rys. 2)

8 Szkic studni stanowiska wyjściowego Obramowanie żelbetowe Warstwa żwiru Wnęka na nogę 40 x KIERUNEK STARTU Pokrywa blaszana studni stanowiska wyjściowego 27,5 27,5 90 Rys Zakres remontu każdej z czterech studni stanowisk wyjściowych obejmuje: wybranie ziemi ze studni do poziomu umożliwiającego wykonanie warstwy dennej grubości 30 cm ze żwiru 4 8 mm na poziomie -170 cm (od obramowania studni), - 8 -

9 wykonanie obramowania górnego studni, na poziomie gruntu, z uchwytami startowymi, wykonanie otworu (wnęki startowej na stopę) o wymiarach 40 x 8 cm na poziomie -100 cm od obramowania studni, oczyszczenie i wykonanie napraw powierzchni wewnętrznej studni, przy użyciu zaprawy naprawczej, impregnowanie, malowanie ścian i obramowania górnego studni farbami do betonu. Na każdą studnię startową wykonać pokrywy z blachy stalowej ocynkowanej grubości 1,0 mm, chroniącą studnie przed zanieczyszczeniami i zalewaniem wodą opadową. Pokrywę zaopatrzyć w dwa uchwyty i cztery nóżki stabilizujące (rys.2) Sklepienia i belki Stanowisko nr 2 składa się z dwóch szeregów sklepień betonowych, po sześć w każdym, rozmieszczonych po obu stronach szeregu 13 stojaków ze stalowymi belkami (Rys.3). 400 Szkic belki Rura φ 160 mm 70 Szkic sklepienia Rys

10 Belki stalowe rozmieszczone są prostopadle do osi toru, w rozstawie osiowym 100 cm. W gruncie zamocowane są za pomocą fundamentu betonowego (Rys. 3). Remont belek polegał będzie na: odsłonięciu części stalowych aż do fundamentu, oczyszczeniu ich z zabrudzeń, resztek powłoki malarskiej i rdzy, pokryciu powłoką antykorozyjną i malarską, zabezpieczenia końcówek belek zaślepkami z tworzyw sztucznych. Remont betonowych sklepień polegał będzie na: oczyszczeniu sklepień betonowych z zabrudzeń, mchów i porostów, wykonaniu napraw uszkodzeń i ubytków zaprawą naprawczą, zaimpregnowaniu powierzchni betonu i pomalowaniu. Należy sprawdzić poziom usytuowania względem siebie belek i sklepień w razie odchyłek przekraczających 20 mm dokonać korekty usytuowania. Wysokość, od poziomu gruntu do wierzchu belki, powinna wynosić 70 cm, a betonowych progów odpowiednio 60 cm Szkic rowu Nawierzchnia betonowa 10 cm Ściana betonowa 10 cm 60º Warstwa żwiru 20 cm Obramowanie - deska 20 cm 100 Rys Rów Z uwagi na zły stan techniczny przeszkody nr 3, którą są dwa rowy rozmieszczone symetrycznie w stosunku do osi toru (na rzędnej 45,00 m) należy je wykonać jako nowe. Oba rowy rozmieścić od siebie w odległości między osiami

11 symetrii 7,00 m. Należy wykonać nowe ściany i obramowania obu rowów, według rys.4. Wykonanie przeszkody nr 3 (rów) polegać będzie; na wyprofilowaniu jej o kształcie i wymiarach według rys. 4, wykonaniu ścian rowu o grubości 10 cm z betonu C20/25, wykonaniu i osadzeniu obramowania rowu, wykonaniu (przed i za rowem) nawierzchni grubości 10 cm z betonu C20/25, wysypaniu na dnie rowu warstwy żwiru 4 8 mm grubości 20 cm, zaimpregnowaniu i pomalowaniu powierzchni betonowych farbą do betonu Przelotnie, tramy i liny Zespół przeszkód nr 4 składa się pięciu ram, wykonanych z rur stalowych. Ustawione są one prostopadle do osi toru, z tym że skrajne są odchylone pod katem prostym i tym samym ustawione są równolegle do osi toru. Schemat ustawienia przeszkód pokazuje rys. 5. Rama środkowa o wysokości 6,60 m nad poziom gruntu, służy do umocowania na jej górnym ryglu (rura φ = 160 mm) lin do podciągania, liny zjazdowej, drabiny linowej itp. Opierają się też na niej dwie drabiny skośne. Na ramach bocznych, niższych o wysokości 4,00 m nad poziomem gruntu, znajdują się pomosty z relingami, poziome drabiny, łączące ramy po przekątnej. Do wchodzenia na pomosty z poziomu gruntu służą skośnie usytuowane osęki z rur φ = 160 mm. Na obu ramach skrajnych, usytuowanych równolegle do osi toru znajdują się kraty z rur φ = 80 mm. Na słupach ramy środkowej (φ =160 mm) na wysokości 4,50 m nad poziomem gruntu, znajduje się obrotowa półka (pomost) dla liny zjazdowej. Przed ramą środkową usytuowane są dwie kładki skośne podparte barierą z rur φ = 160 mm. Remont urządzeń stanowiska nr 4 obejmował będzie konserwację konstrukcji stalowych z wymianą pomostów ruchomych, pomostów drewnianych na ramownicach niższych łącznie z relingami oraz kładek skośnych. Konserwacja urządzeń stalowych polegać będzie na: odsłonięciu części wszystkich konstrukcji stalowych zagłębionych w gruncie, oczyszczeniu konstrukcji stalowych z istniejących powłok malarskich, rdzy i zabrudzeń, wykonaniu zabezpieczeń antykorozyjnych i powłok malarskich

12 Szkic urządzeń stanowiska nr Osek Rama z kratą Drabina skośna Pomost ruchomy Kładka skośna Drabina pozioma 500 Pomost z relingiem Rys. 5. Istniejące oba pomosty ruchome (z możliwością obrotu co 90º), uwagi na zły stan techniczny, należy zdemontować i wykonać nowe. Nowe pomosty należy wykonać według szkicu pokazanego na rys. 6. Pomosty należy wykonać mocując ich konstrukcję rurową (φ= 55 mm) do tulei, której średnicę należy dopasować do średnicy słupów ramy wysokiej. Tuleję przed założeniem należy przeciąć, nałożyć na słup i połączyć nakładką spawaną (Rys. 6). Na słupie wykonać należy pierścień oporowy umożliwiający ustabilizowanie obrotu wierzchu pomostu na rzędnej 4,50 m nad poziomem gruntu. Deski pomostowe szerokości 18 cm rozmieścić z przerwą min. 2 cm mocując do rur pomostu śrubami do drewna z łbem grzybkowym, nierdzewnymi M5. Pomost należy zaopatrzyć w zatyczkę, która ochroni pomost przed niekontrolowanym obrotem, umożliwiając ustawienie go w pozycji stałej co 90º (należy wykorzystać istniejące otwory w słupie)

13 Na ramach niższych, pomosty z deski o szerokości 20 cm, wykonać nowe mocując je na nowo wykonanych wspornikach wg rys.7, używając śrub nierdzewnych z łbem grzybkowym. Balustrady wzdłuż pomostów rozebrać i wykonać nowe według rys. 7. Słupki balustrady wykonać nowe z rury φ= 32 mm w rozstawie 120 cm, należy je wspawać w rurę ramownicy. Pola skrajne i narożne wzmocnić krzyżulcami. Pochwyt wykonać z rury ze stali nierdzewnej, łącząc go ze słupkami łącznikiem trzykierunkowym z blokadą. Szkic konstrukcji półki ruchomej ( pomostu) Tuleja obrotowa Nakładka łącząca Rury pomostu φ = 55 mm Otwór zatyczki Rury pomostu φ = 55 mm 40 Nakładka łącząca Pierścień oporowy Rygiel ramy niższej Słup ramy wysokiej Rys

14 Szkic pomostu z balustradą 35 Słupek - rura φ= 32 mm, co 120 cm Rys. 7. Wspornik pomostu, co 60 cm Na obu ramach niższych (poprzecznych do osi toru) mocowane są tramy o reglowej wysokości. Z uwagi na ich brak należy wykonać nowe wg rys. 8. Tramy do słupów pionowych mocować za pomocą przetyczki wykorzystując istniejące otwory w słupach. Dwie przetyczki połączyć na stałe tramem za pomocą łańcuszka na obu jego końcach. Haki do wieszania lin, drabin linowych itp. wymienić na nowe stosując śruby z hakiem wygiętym M14, o długości ok. 200 mm ocynkowane. W miejscach mocowania, w razie w przypadku osłabienia przekroju, przyspawać nakładkę wzmacniająca z blachy grubości 4,0 mm i przewiercić nowe otwory. Kładkę ukośną proponuje się wykonać na ramie z profili blaszanych zimnogiętych z ceowników 60 x 40 x 4 mm wg rys. 8. Do porzeczek ramy przymocowane zostaną deski pomostowe, usytuowane wzdłuż (rys. 8). Deski mocować należy do górnej półki ceowników śrubami M5 nierdzewnymi do drewna z łbem grzybkowym. Na górnym końcu kładki, w odległości 30 cm, należy przyspawać poprzecznie, dwa kątowniki blaszane zimnogięte 65 x 65 x 3 mm, długości 40 cm w rozstawie 16 cm, zabezpieczające kładkę przed osunięciem się z podpory

15 Deski pomostowe 20 x 4 cm Szkic kładki ukośnej Listwy 2 x 4 cm co 30 cm 300 Listwa 2 x 4 cm Rama stalowa Ceownik 60 x 40 x 3 Rama stalowa 40 Przekrój poprzeczny pomostu 40 Rys. 8. Szkic tramu 5,5 Nakładka blachy 5 mm Słup ramy Φ= Zatyczka φ= 18 mm Słup ramy Φ= 160 mm Nakładka blacha 4 mm 17,5 Dwie rury φ=55 mm zespawane Otwór prztyczki Φ= 20 mm Akcesoria do stanowiska jak liny do wspinaczki drabiny sznurowe itp. zamówić według potrzeb użytkownika (inwestora). Rys Huśtawki Huśtawki są zawieszone na słupach, za pomocą łańcuchów, ruchome pomosty o wymiarach 60 x 500 cm. Istniejące słupy są w dobrym stanie technicznym, jednak w przypadku stwierdzenia wadliwego mocowania w fundamencie słupy wymienić na

16 nowe. Pomosty ruchome należy wykonać nowe według załączonego szkicu (Rys. 10). Konstrukcja stalowa pomostu składa się z dwóch podłużnic z zimnogiętego ceownika równoramiennego 120 x 70 x 4 mm. Podłużnice stężone są trzema płaskownikami 50 x 4, l=550 mm. Na końcach podłużnice spięte są blachami grubości 4 mm o wymiarach 120 x 750 mm. Na ich końcach wystających za podłużnice, wzmocnionych blachami stężającym, znajdują się punkty mocujące łańcuchy. Proponuje się uchwyt do przykręcania AOR 10 (fotografia w tekście). Może być obciążany we wszystkich kierunkach. Połączenie z blachą pomostu za pomocą dwóch śrub M16 z rozstawie 90 mm. Uchwyt umocować wzdłuż, symetrycznie między stężeniami. Do zawieszania pomostów stosować łańcuchy zgrzewane techniczne 5 mm ocynkowane. Długości każdego zawiesia dobrać indywidualnie tak, by rzędna poziomu pomostu nad gruntem wynosiła 60 cm. Stężenia z blachy 4 mm Szkic pomostu ruchomego Blacha 120 x 75 x 4 Ceownik 120 x 70 x 4 Płaskownik 50 x 4 l= Szkic konstrukcji stalowej pomostu 60 Deska pomostowa 40mm Uchwyt łańcucha Przekrój przez pomost Rys

17 5.6. Płot Płot jest przeszkodą znajdującą się 85 metrze toru. Składa się na nią płot o wysokości 2,00 m nad poziom gruntu i dwa zaczepy liny zjazdowej. Konstrukcja nośna przeszkody składa się z trzech słupów (rura φ = 160 mm) o rozstawie 2,50 m i wysokości 4,20 m złączonych ryglem poziomym. Do rygla poziomego przyspawana jest rurowa konstrukcja wsporcza zaczepu liny wózka zjazdowego. Cała konstrukcja płotu jest dodatkowo wsparta zastrzałem (rura φ =100 mm) opartym dolnym końcem na fundamencie ściany PERT. Konstrukcja stalowa przeszkody jest w dobrym stanie technicznym, wymaga konserwacji antykorozyjnej i pomalowania. Oba wsporniki zaczepów liny zjazdowej należy wzmocnić przez dodatkowe poprzeczne spięcie ich poziomą rurą φ=50 mm długości ok. 3,85 m (połączenie spawane). Wszystkie części drewniane przeszkody wymagają wymiany. Proponuje się wykonać płytę ściany z desek pomostowych pełnych grubości 40 mm. Sposób wykonania przedstawiono na szkicu (rys. 11). Płot przeszkody należy wykonać przez ułożenie poziome desek pomostowych w dwóch ceownikach zimnogiętych 50 x 50 x 4. Deskę górną zakończyć listwą i wyokrąglonych krawędziach. Ceowniki do słupów przeszkody przymocować przez odpowiednio wyprofilowane nakładki z płaskownika 40 x 4 mm. Na długości ceownika zastosować pięć par nakładek. Wszystko łączyć przez spawanie. Ceowniki w dolnej części zaślepić zabezpieczając deski przed wypadaniem

18 Szkic przeszkody płot Schemat przeszkody Szczegół mocowania płotu do słupa Ceownik 50 x 50 L= 160 cm Rura słupa Nakładka mocująca Płaskownik 40 x 4 mm Rys Ściana PERT Ściana PERT to konstrukcja stalowa, ramowa, składająca się z dwóch słupów rurowych (φ= 160 mm) i poziomego rygla (φ = 160 mm) wzmocnionego kratownicą z rur o średnicy 55 mm. Poziom rygla wynosi 8,00 m nad gruntem. Do słupów przyspawane są klamry z pręta φ = 12 mm (17 szt.) w rozstawie 35 cm, służą do mocowania siatki z łańcuchów. Siatka rozpięta jest między słupami, a ryglem. Jej oczka mają wymiar ok.35 x 45 cm. Cała ściana wzmocniona jest dwoma odciągami linowymi. Stan techniczny konstrukcji stalowej ściany jest dość dobry, wymaga ona oczyszczenia z rdzy i starej farby i wykonania zabezpieczeń antykorozyjnych i nowych powłok malarskich. Wymiany wymaga siatka z łańcuchów i odciągi linowe. Siatkę wykonać z łańcucha z krótkim ogniwem ocynkowanym o średnicy 4,0 mm. Do łączenia łańcuchów używać ogniw uzupełniających typu S φ = 4 mm lub zakuwanych φ = 4 mm. Do łączeń siatki łańcuchowej z klamrami lub uchem mocującym stosować ogniwa skręcane φ = 4 mm. W rurze poprzecznej do której

19 mocowane będą pionowe łańcuchy siatki zamontować śruby M10 z uchem o długim gwincie. Śruby na poziomej rurze φ = 55 mm rozmieścić w rozstawie siatki łańcuchowej (ok. 45 cm). Na wymienione odciągi linowe proponuje się zastosować liny stalowe jednozwite 1 x 19 o średnicy nominalnej 6,0 mm (stosowane jako odciągowe dla konstrukcji niestatecznych). Wymieniony nowy osprzęt zastosowany do lin odciągów jak szekle, kausze, zaciski linowe, napinacze do lin (śruby rzymskie) itp. należy dobrać odpowiednio do zastosowanych lin. Zamocowanie odciągu linowego na słupie to lina przewleczona przez otwór. Proponuje się wykonać obejmę przelotową z płaskownika 45 x 4 mm zaciskaną śrubami M10 z uchem do założenia szekli. Koniecznym jest sprawdzenie stanu elementów kotwiących odciągi w blokach fundamentowych. W przypadku ich złego stanu wymienić zużyte elementy, zaleca się zastawać kotwy wklejane Kręgi betonowe ze stopką Przeszkoda składa się z dwóch betonowych kręgów o średnicy zewnętrznej 96 cm i długości 100 cm, między którymi ustawiona jest rura φ = 160 mm, na której zamocowana jest drewniana stopka o średnicy 30 cm. Dwie identyczne przeszkody rozmieszczone są na 110 metrze toru, równolegle w odległości od siebie 7,90 m. Kręgi betonowe porośnięte są mchem, a drewniana stopka skorodowana. Stalowy słupek jest w dość dobrym stanie technicznym. Remont betonowych kręgów polegał będzie na: oczyszczeniu kręgów z zabrudzeń, mchów i porostów, wykonaniu napraw uszkodzeń i ubytków zaprawą naprawczą, zaimpregnowaniu powierzchni betonu i pomalowaniu. Remont stopki polegał będzie na: odsłonięciu stalowego słupka aż do fundamentu, oczyszczeniu go z zabrudzeń, resztek powłoki malarskiej i rdzy, pokryciu powłoką antykorozyjną i malarską, wykonaniu nowej stopki okrągłej o średnicy 30 cm. Nową stopkę proponuje się wykonać z desek pomostowych kompozytowych. Blachę, do której była przymocowana stopka drewniana, należy odciąć i przypawać nową blachę o średnicy 28 cm i grubości 4mm, do której które należy przymocować

20 nową stopkę z desek kompozytowych o średnicy 30 cm. Do przymocowania zastosować śruby M5 nierdzewne do drewna z łbem grzybkowym Tunel Tunel jest podwójną przeszkodą rozmieszczoną na 129 metrze toru. Każda składa się z dwóch studzienek (wejściowa wyższa, wyjściowa niższa) połączonych załamanym tunelem poziomym o średnicy wewnętrznej 78 cm. Studzienki włazowe i wyłazowe obu tuneli są w złym stanie technicznym. Części studzienek murowane z cegły ceramicznej są skorodowane i złuszczone. Kręgi betonowe użyte do wykonania części wyższej studzienek są spękane. Wszystkie istniejące studzienki należy rozebrać, a w ich miejsce wykonać nowe (według szkicu na rys. 12). Tunele poziome należy wyczyścić, powierzchnie zaimpregnować pomalować farbą do betonu. Remont przeszkody polegał będzie na rozebraniu wszystkich czerech studzienek do poziomu gruntu rodzimego. Przyjmując poziom tunelu jako poziom odniesienia 0,00m, należy wykonać okrągłą płytę fundamentową grubości 20 cm, której poziom górnej powierzchni znajduje się na poziomie -0,20 m od poziomu tunelu. Na płycie fundamentowej należy wykonać studzienkę. Studzienkę należy wykonywać w kolejności: ścianę grubości 25 cm (1 cegły) z cegły klinkierowej pełnej na zaprawie cementowej (wewnątrz i zewnątrz fugowana), ułożenie na zaprawie kręgów betonowych Dwew.= 100 cm, H = 50 cm, ułożenie zwężki betonowej symetrycznej 100/60 H = 50 cm, wyrównanie złączy zaprawą, zaimpregnowanie powierzchni betonowych i pomalowanie farbami, zniwelowanie powierzchni terenu przy studzienkach i nad tunelami do wymaganych poziomów. Wskazanym jest wykonanie nakryw blaszanych, na wzór nakryw dla stanowisk wyjściowych, które osłonią studzienki przed zalewaniem wodą opadową i zabrudzeniami

21 Szkic studzienki włazowej do tunelu +2,60 Zwężka betonowa 100/60 cm Kręgi betonowe D=100 H=50cm 280 Mur z cegły klinkierowej 25 cm +1, , ,00-0, Płyta fundamentowa Beton B20/ Rys

22 5.10. Poręcze Poręcze stanowią stanowisko oznaczone nr 10, a znajdują się na 145 metrze toru. Wykonane są z rur stalowych: słupki φ = 60 mm, poręcze φ = 55 mm. Długość poręczy wynosi 300 cm, rozstaw 50 cm, wysokość nad poziom gruntu 170 cm. Stan techniczny poręczy, na obu równoległych stanowiskach, jest zadowalający. Remont polegał będzie na: odsłonięciu części stalowych aż do fundamentu, oczyszczeniu ich z zabrudzeń, resztek powłoki malarskiej i rdzy, pokryciu powłoką antykorozyjną i malarską, zabezpieczenia końcówek poręczy zaślepkami z tworzyw sztucznych Fosa z płotem Dwie równolegle usytuowane fosy z płotem są przeszkodą na 160 metrze toru. Ich stan techniczny jest zły. Remont polegał będzie na wykonaniu nowej fosy z pozostawieniem istniejącego muru betonowego z płotem (wg rysunku szkicu rys.13). Wykonanie nowej fosy z pozostawieniem istniejącego muru z płotem z płotem polegać będzie na: rozebraniu ścian starej fosy, oczyszczenie istniejącego muru betonowego i naprawa uszkodzeń przy użyciu zaprawy naprawczej, wyprofilowaniu ścian wykopu z podsypką piaskową, wykonaniu pochyłych ścian fosy z betonu B20/25, z wykonaniem dylatacji (na styku - ścian w narożach i na styku ze ścianą istniejącą), wykonaniu opaski betonowej (B20/25) o szerokości 50 cm, zaimpregnowanie i pomalowanie wszystkich powierzchni betonowych, oczyszczeniu stalowej konstrukcji płotu z zanieczyszczeń, starej powłoki malarskiej i rdzy, wykonanie zabezpieczenia antykorozyjnego i pomalowanie

23 Szkic fosy z płotem Opaska betonowa grubości 20m Płyta betonowa grubości 20cm Mur z płotem istniejący Warstwa żwiru Rys Ściana z równoważnią Ściany z równoważnią stanowią kolejną parę przeszkód usytuowanych na 170 metrze toru. Ściany rozstawione są w poprzek toru na odległość 4,0 m. Konstrukcja przeszkody składa się z trzech pionowych słupów φ = 160 mm spiętych złamanym ukośnie ryglem. Poziomo umieszczone są rygli φ = 60 mm, które stanowią progi i nadproża otworów. Konstrukcja stalowa ścian jest w dość dobrym stanie. Części drewniane są w znacznym stopniu skorodowane i nadają się do wymiany. Remont przeszkody polegał będzie na: rozebraniu i usunięciu wszystkich elementów drewnianych, usunięciu (odcięciu) zbędnych elementów stalowych (kątowników ramy okna, mocowań itp.), wykonanie nowych mocowań elementów z desek kompozytowych, oczyszczenie konstrukcji stalowej z rdzy i powłoki malarskiej,

24 wykonaniu zabezpieczenia antykorozyjnego i pomalowaniu konstrukcji stalowej ściany, wykonaniu i osadzeniu ram otworów według rys.14 (wymiary określić na budowie), osadzeniu desek we fragmentach pełnych ściany według rys. 14, osądzeniu deski kompozytowej (o szerokości 20 cm) na rurze równoważni, zabezpieczeniu dolnej części ramy otworu listwą profilową. Otwory w rurach zabezpieczyć zaślepkami. Brakujące na konstrukcji szczeble (osęki) uzupełnić. Każdą deskę poziomą ściany do kątowników mocować dwoma śrubami M5 nierdzewnymi do drewna z łbem grzybkowym. Nakładki mocujące na słupach rozmieszczać co 30 cm. Pod deskę równoważni wykonać nowe wsporniki do jej mocowania rozmieszczając je co 40 cm. Deskę równoważni wysunąć za końcówkę rury na odległość 30 cm

25 Szkic ściany z równoważnią Rama otworu 2 x deska 10 x 4 cm Deska 20 x 4 cm Rys. 14. Połączenie deski i ramy otworu ze słupem Kątownik 40 x 60 L= 160 cm 2 x śruby M Rura słupa Nakładka mocująca Płaskownik 40 x 4 mm Nakładka mocująca płaskownik 40 x 4 mm

26 5.13. Progi Progi rozmieszczone są za równoważnią ściany. Są to dwa okrągłe elementy betonowe o średnicy 110 cm każdy, w odległości 2,0 m od siebie. Pierwszy wyższy 1,55 m, drugi niższy 0,81 m. Progi są w dość dobrym stanie technicznym, ich remont polegał będzie na: oczyszczeniu progów betonowych z zabrudzeń, mchów i porostów, wykonaniu napraw uszkodzeń i ubytków zaprawą naprawczą, zaimpregnowaniu powierzchni betonu i pomalowaniu Równoważnia ruchoma Przeszkoda, równoważnia ruchoma, to dwie równoważnie umieszczone na 190 metrze toru przeszkód. Każda z nich to ruchomy pomost opierający się jednym końcem na gruncie, drugim o stalową poręcz. Pomost o długości 5,70 m podparty jest bliżej końca opierającego się o poręcz (2,70 m). Równoważnie ruchome są w złym stanie technicznym. Pomosty równoważni z uwagi na bardzo zły stan techniczny i nadają się tylko do wymiany. Do remontu kwalifikują się jedynie stalowe poręcze i słupki równoważni. Pomosty należy wykonać według szkicu pokazanego na rys.15. Rama pomostu to dwa ceowniki zimnogięte 120 x 70 x 4 mm połączone płaskownikami 50 x 4 mm, a na końcach blachami o wymiarach 120 x 400 x 4 mm. Do górnych półek ceowników poprzecznie przykręcone są deski pomostowe o wymiarach 180 x 40 mm i długości 450 mm. Między deskami zostawić odstęp około 2,00 cm. Każdą deskę do ceownika należy przykręcić parą śrub M5 nierdzewnych do drewna z łbem grzybkowym. Na ceownikach umieszczone są niesymetrycznie blachy oporowe, za pomocą których pomost opiera się przegubowo na słupku stalowym (rura φ =160 mm). Blacha, o kształcie jak na rys. 15, przyspawana jest pionowo do środników ceowników pomostu. W blasze, w części dolnej, znajduje się otwór przez który przechodzi sworzeń φ =26 mm. Sworzeń przechodzi przez obie blachy oporowe i rurę słupka. Przejścia przez blachy i słupek należy wzmocnić przyspawanymi nakładkami 60 x 60 x 4 mm. Na sworzniu, między słupkiem, a blachami oporowymi, umieszczone są tuleje dystansowe. Konstrukcję stalową pomostu ruchomego, przed montażem desek pomostowych zabezpieczyć antykorozyjnie i pomalować

27 Blacha 120 x 400 x 4 Szkic równoważni ruchomej Ceownik 120 x 70 x 4 Płaskownik 50 x 4 l= Deska pomostowa 40 mm l=450 mm Odbojnice gumowe Odbojnice gumowe 450 Deska pomostowa 40mm Ceownik 120 x 70 x4 mm Blacha 600 x 300 x8 mm 65 Blacha wzmacniająca 60 x 60 x 4 mm Tulejka dystansowa Rura φ=160 mm Oś φ=26 mm Blacha oporowa Rys Schemat przeszkody ,10 0,

28 Sworznie należy zabezpieczyć podwójnymi nakrętkami i skontrować. Przy dokręcaniu należy zapewnić luz umożliwiający przechylanie się pomostu. Do blach na końcach pomostu przymocować należy są odbojnice gumowe prostokątne, poprzeczna na końcu opierającym się na gruncie i dwie podłużne na końcu opierającym się na poręczy. Remont stanowiska nr 14 (pochylnia ruchoma) obejmował będzie wykonanie: rozbiórkę starych pomostów ruchomych, wykonanie nowych po mostów ruchomych według szkicu na rys 15, wykonanie zabezpieczenia antykorozyjnego i pomalowanie konstrukcji stalowej słupka i poręczy z zabezpieczeniem otworów w rurach zaślepkami, montaż nowych pomostów ruchomych na słupkach, ułożenie płytki chodnikowej 50 x 50 x 7 cm na poziomie gruntu w miejscu styku pomostu ruchomego z gruntem Stanowisko końcowe Stanowisko końcowe znajdujące się na 200 metrze toru to cztery studnie wykonane i rozmieszczone podobnie jak studnie stanowiska wyjściowego. Ich stan techniczny nie odbiega od stanu technicznego stanowisk wyjściowych, stąd zakres prac i ich ilość remontowych jest podobny. Wymiary i szczegóły studni przedstawia szkic na rys. 2. Zakres remontu każdej z czterech studni stanowisk końcowych obejmuje: wybranie ziemi ze studni do poziomu umożliwiającego wykonanie warstwy dennej grubości 30 cm ze żwiru 4 8 mm na poziomie -170 cm (od obramowania studni), wykonanie obramowania górnego studni, na poziomie gruntu, z uchwytami wyjściowymi, wykonanie otworu (wnęki na stopę) o wymiarach 40 x 8 cm na poziomie cm od obramowania studni, oczyszczenie i wykonanie napraw powierzchni wewnętrznej studni, przy użyciu zaprawy naprawczej, malowanie i impregnowanie ścian i obramowania górnego

29 Na każdą studnię wykonać pokrywy z blachy stalowej ocynkowanej grubości 1,0 mm, chroniącą studnie przed zanieczyszczeniami i zalewaniem wodą opadową Zjazd linowy Na torze przeszkód przewidziane są dwa zjazdy linowe (tzw. tyrolki ) rozpięte między stanowiskiem nr 5 (przelotnie tramy i liny), a nr 6 (płot). Odległość między stanowiskami wynosi ok. 15 m. Poziom rygla ramy środkowej stanowiska nr 5, gdzie znajduje się start zjazdu, wnosi 6,60 m (nad poziom gruntu), a koniec zjazdu na stanowisku nr 5 na poziomie 4,00 m nad gruntem. Zjazd linowy rozpięty będzie na odległości ok. 15 m przy różnicy poziomów 2,60 m. Do rozpięcia lin zjazdu wykorzystać należy istniejące punkty zaczepowe, a w przypadku ich skorodowania lub zużycia wzmocnić istniejące lub wykonać nowe. Zjazd linowy wyposażyć należy: linę stalową średnicy 10 mm, napinacz liny, odbojnik linowy sprężynowy, wózek linowy z hamulcem wyposażony w uchwyt i krętoblok, Wszystkie urządzenia zjazdu linowego oraz materiały i osprzęt, użyte do wykonania i montażu powinny posiadać certyfikaty bezpieczeństwa, a oba zjazdy linowe powinna wykonać i montować firm posiadająca doświadczenie w tym zakresie Powierzchnia toru przeszkód OSF Wymagania dla powierzchni toru przeszkód określono w rozdziale 4.1. Powierzchnię wymagającą specjalnego przygotowania określono jako teren między liniami drzew o szerokości ok. 25,00 m i na długości 250 m (ok. 25 przed pierwszym i za ostatnim stanowiskiem). W czasie wizji lokalnej teren porośnięty był bujną trawą i chwastami. Stanowiska toru przeszkód zarośnięte i zakryte roślinnością. Teren jest nierówny i poryty przez dziki. Teren wymaga uporządkowania, a koniecznym jest wykonanie nawierzchni spełniającej wymagania postawione w rozdziale 4.1. Konieczne prace polegać będą na:

30 wykoszeniu traw i chwastów z wykonaniem cieć prześwietlających i redukcyjnych drzew wokół terenu OSF, usunięcie (mechaniczne i ręczne) ziemi urodzajnej z darnią (humusu), zniwelowanie i wyprofilowane terenu do wymaganego poziomu pod wykonanie nawierzchni, wykonanie nowej nawierzchni trawiastej. Wykonanie nawierzchni trawiastej powinno obejmować wykonanie dwóch warstw ułożonych na zgęszczonym gruncie rodzimym. Warstwa pierwsza to warstwa kruszywa grubego (żwir 4 10 mm), które stworzy szkielet nośny, wymieszane z humusem i domieszką gliny, grubości cm. Warstwa druga o grubości cm składająca się z kruszywa drobnego i humusu, która zapewni ukorzenienie się wysianej trawy. Powierzchnia nawierzchni trawiastej powinna być wykonana na poziomie zapewniającym wymaganą wysokość ponad poziom gruntu wszystkich urządzeń znajdujących się na terenie OSF. 6. UWAGI I WNIOSKI KOŃCOWE Przeprowadzona wizja lokalna i ocena stanu istniejącego toru przeszkód na ternie OSF pozwala na sformułowanie następujących uwag i wniosków końcowych: 1. Przeprowadzone oględziny wykazały, że stan techniczny terenu, toru i urządzeń tam się znajdujących jest zły i wymaga remontu. 2. W obecnym stanie teren ośrodka OSF nie nadaję się do użytkowania. 3. Z uwagi na znaczne zaawansowanie procesów korozji, zniszczenie, braki elementów urządzeń toru, wymagany jest ich remont z wymianą niektórych z nich na nowe. 4. Powierzchnia terenu OSF wymaga wykonania nowej nawierzchni trawiastej pozwalającej na bezpieczne użytkowanie. 5. Konieczny zakres prac remontowych określono w rozdziale piątym ekspertyzy.... dr inż. Mariusz Januszewski dr inż. Lesław Macieik

31 DOKUMENTACJA FOTOGRAFICZNA Fot.1. Widok fragmentu toru przeszkód. Fot.2. Widok stanowiska wyjściowego według stanu na dzień r

32 Fot.3. Stanowisko nr 2. Sklepienia i belki. Fot.4. Widok stanowiska nr 3. Rów

33 Fot.5. Widok stanowiska nr 5. Huśtawki. W głębi stanowisko nr 4. Przelotnie tramy i liny. Fot.6. Widok stanowiska nr 8. Kręgi betonowe ze stopką

34 Fot. 7. Widok fragmentu skorodowanej studzienki włazowej do tunelu. Stanowisko nr 9. Fot. 8. Widok równoważni ruchomej na stanowisku nr