CHARAKTERYSTYKA ANTROPOLOGICZNA ZAWARTOŚCI POPIELNICY Z WOLI ŁOBUDZKIEJ STAN. 1, GMINA SZADEK

Transkrypt

1 A C T A U N I V E R S I T A T I S L O D Z I E N S I S FOLIA ARCHAEOLOGICA 21, 1997 Alicja Śm iszkiew icz-skw arska, Andrzej M alinow ski CHARAKTERYSTYKA ANTROPOLOGICZNA ZAWARTOŚCI POPIELNICY Z WOLI ŁOBUDZKIEJ STAN. 1, GMINA SZADEK Do opracow ania specjalistycznego przekazano przepalone szczątki kości ludzkich, stanow iące zaw artość popielnicy (grób n r 3) pochodzącej z cm entarzyska ludności kultury przeworskiej w W oli Łobudzkiej (stan. 1, gm. Szadek). G rób ten, odkryty w 1986 r. i opracow any przez J. Blaszczyka z K atedry Archeologii UŁ, datow any jest na okres rzymski. M ateriał kremacyjny, wyeksplorowany z popielnicy (w 4 warstwach) i jej bezpośredniego sąsiedztwa, dostarczono w papierowych torebkach, co wpłynęło n a dalsze rozdrobnienie szczątków 1. Według morfologicznej m etody badań przepalonych szczątków kostnych2 zbiór zw ażono, a następnie po oczyszczeniu z prószyw a, w obrębie wydzielonych warstw i kości zebranych obok popielnicy, pogrupow ano dające się zidentyfikow ać ułam ki n a zespoły ujmujące: - fragm enty kości m ózgoczaszki, - fragm enty kości twarzoczaszki, - ułam ki zębów, - fragm enty kości tułow ia, - fragm enty kości kończyn górnych, - fragm enty kości kończyn dolnych. T ak a segregacja m ateriału pozw ala n a uchwycenie w ystępow ania ewentualnych pochówków wielokrotnych, a także umożliwia stwierdzenie, czy zachow ano porządek anatom iczny przy składaniu szczątków do urny. 1 J. G ł a d y k o w s k a - R z e c z y c k a, Metody wydobywania przepalonych szczątków kostnych z pochówków ciałopalnych, Pomorania Antiqua 1977, nr 7, s J. P i o n t e k, Biologia populacji pradziejowych, Wyd. Nauk. UAM, Poznań 1985; A. M a l i n o w s k i, N. W o l a ń s k i, Metody badań w biologii człowieka. Wybór metod antropologicznych, PWN, Warszawa 1988.

2 K ryteria morfologiczno-metryczne są podstaw ą do określenia płci i wieku zmarłego. Oznaczenie płci bywa często trudne nawet w przypadku kompletnie zachow anego szkieletu, zdarzają się bowiem osobnicy o pośrednio w ykształconych diagnostycznych cechach morfologicznych. Ponadto u osobników płci męskiej m ogą niekiedy występować pewne warianty cech charakterystyczne dla kobiet i przeciwnie, szkielety żeńskie m ogą nosić znam iona płci męskiej. Stopień trudności i ryzyko popełnienia błędu wzrasta tym bardziej przy identyfikacji płci przepalonych szczątków kostnych ze względu na ich rozdrobnienie i deformację pod wpływem wysokiej tem peratury. Precyzja określeń płci sięga 80% i to w przypadkach, gdy dochowały się fragm enty diagnostyczne. Przy określaniu płci wzięto m. in. pod uwagę: ogólną budowę i rzeźbę kośćca, stopień wykształcenia łuków brwiowych kości czołowej, m orfologię kości ciemieniowych i potylicznej, ukształtow anie żuchwy, średnice głów i grubość istoty kostnej zbitej trzonów kości długich. Znacznie łatwiejsze jest określenie wieku w chwili śmierci osobnika, a zwłaszcza w fazie rozwoju progresywnego. U osobników będących we wczesnym okresie ontogenezy wiarygodnych informacji dostarczają zawiązki zębów oraz stopień kostnienia nasad kości długich. Przy ustalaniu wieku osobników starszych uwzględnia się m. in.: stan zaaw ansow ania obliteracji głównych szwów czaszkowych, utkanie istoty kostnej gąbczastej, stopień starcia powierzchni żującej k oron zębowych, a także zm iany patologiczne - głównie pochodzenia reum atoidalnego. C H A R A K T E R Y STY K A M A T E R IA Ł U N a podstawie analizy poszczególnych warstw zawartości popielnicy nie stwierdzono ułożenia kości według porządku anatom icznego. W naczyniu oraz w jam ie grobowej znajdowały się dość dobrze przepalone szczątki kostne, barwy kremowoszarej, należące do tego samego osobnika. Ciężar zbioru: 1470 g. Z kości mózgoczaszki dochow ały się ułam ki sklepienia o grubości 6-7 mm, mierzone na kościach ciemieniowych i czołowej, oraz 13 mm na gruzowatości potylicznej zewnętrznej. Zachowane wycinki szwów czaszkowych wolne (fot. 1). Ponadto zidentyfikowano uszkodzoną część podstaw ną kości potylicznej z miernie wykształconymi kłykciami i piram idę kości skroniowej. Z kości twarzoczaszki (fot. 2, rys. 1) wyodrębniono fragm enty brzegów nadoczodołow ych (zaokrąglone) kości czołowej z wyrostkam i jarzm owym i (m ierne), w yrostek czołowy lewej kości jarzm ow ej (szerokość 9 m m ), uszkodzony w yrostek jarzm ow y lewej kości skroniowej (szerokość 5 m m),

3

4 III

5

6 Fot. 3. Wybrane fragmenty szkieletu pozaczaszkowego

7 fragm ent lewej kości szczękowej z okolicy otw oru gruszkow atego z zachowanym odcinkiem wyrostka zębodołowego W yraźnie zaokrąglone wcięcie nosowe pozwala na przypuszczenie, iż badany osobnik posiadał przymieszkę (komponentę) odmiany żółtej, a więc stanowił przykład mieszańca międzyodmianowego. Z żuchwy dochowały się fragm enty trzonu z krawędzią zębodołow ą, ułam ek prawej gałęzi z okolicy k ąta żuchwy z w yraźnie wykształconą guzowatością żwaczową, prawy wyrostek dziobiasty i uszkodzony lewy w yrostek kłykciowy. Uzębienie w postaci ułam ków koron i korzeni należących do dwóch siekaczy (I) i trzonow ca (M). Szkielet postkranialny reprezentowany jest przez liczne fragm enty (fot. 3). W śród kości tułowia wyróżniono m. in. łuk przedni kręgu szczytowego, iidgm ent trzonu kręgu obrotow ego (wysokość 17 m m ) z zębem (wysokość 14 mm, szerokość 10 mm, grubość 10 mm), trzony kręgów z odcinka piersiowego (wysokość 18 mm) i lędźwiowego (wysokość 24 mm). N a powierzchniach stawowych kręgów stwierdzono ślady zmian degeneracyjnych. Ponadto zidentyfikowano ułamek kości krzyżowej, wycinki żeber, wydrążenie stawowe lewej łopatki (długość 35 mm, szerokość 26 mm), ułamki panewki staw u biodrow ego i guzy kulszowe (dość m asywne) kości m iednicznych. Z kości kończyn dochow ały się wycinki trzonów i fragm enty nasad kości długich, ułamki paliczków, kości śródstopia i śródręcza, uszkodzona kość łodkow ata z kości nadgarstka, powierzchnia stawowa rzepki. G rubość istoty kostnej zbitej m ierzona na kości ram iennej wynosi 3-4 m m, na udowej 3-6 mm. W idoczne jest urzeźbienie trzonu kości udowej {linea aspera). Zachow ana głowa kości ramiennej o średnicy górno-dolnej 42 mm pozw ala na rekonstrukcję przyżyciowej wysokości ciała, k tó ra w tym w ypadku mieści się w kategorii w zrostu wysokiego ( cm). W N IOSKI Opisane szczątki kostne należały najpraw dopodobniej do osobnika płci męskiej (?M), zmarłego w wieku adultus (25-30 lat), miernej budowy m ierzącego około cm. Katedra Antropologii Uniwersytetu Łódzkiego

8 Alicja Śm iszkiew icz-skwarska, A ndrzej M alinow ski ANTROPOLOGICAL CHARACTERIZATION OF THE CINERARY URN CONTENT FROM WOLA ŁOBUDZKA, SITE I, SZADEK COM M UNE The cinerary urn (grave 3) from a cementary of the Przeworsk cullure contained osseous materials (burnt human bones). The urn dates back to the Roman period. In the grave no anatomical order of bones was revealed. The following fragments of bones were separated: craniocerebral and craniofacial bones, fragments of teeth, bones of trunk, bones of upper and lower extremities. The analisis shows that above-mentioned relics may have belonged to a male, of flimsy stature, c cm high who died at the age of adultus (25-30). Translated by P. Wesołek