WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA"

Józef Nowakowski
5 lat temu
Przeglądów:

VIII Mazurskie Sympozjum Ortopedyczne 7 9 czerwca 2018 roku

WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA Sławomir Dudko,

Klinika Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu Wydziału

1 VIII Mazurskie Sympozjum Ortopedyczne 7 9 czerwca 2018 roku Giżycko WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA Sławomir Dudko, Damian Kusz, Konrad Kopeć, Piotr Wojciechowski Katedra i Klinika Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu Wydziału Lekarskiego w Katowicach Śląskiego Uniwersytetu Medycznego Kierownik: prof. dr hab. med. Damian Kusz

2 Złamania wielomiejscowe: Wystąpienia u jednego pacjenta co najmniej dwóch złamań topograficznie różnych części szkieletu Są skutkiem ciężkich wypadków komunikacyjnych, przemysłowych, militarnych, rolniczych lub sportowych

3 Wiążą się z dużą aktywnością i ekspozycją, dlatego najczęściej dotyczą mężczyzn w wieku produkcyjnym

4 Mają w traumatologii znaczenie priorytetowe ze względu na: rozległy charakter obrażeń wstrząs urazowy towarzyszące uszkodzenia narządów wewnętrznych Diagnostyka ich musi być szybka, szeroka, dokładna i pewna

5 Etiologia Młodsi pacjenci: Urazy wysokoenergetyczne Wypadki samochodowe, Wypadki rowerowe Sporty ekstremalne Upadki z wysokości

6 Czynniki warunkujące leczenie stan ogólny charakter obrażeń, stan miejscowy przygotowanie zespołu możliwości techniczne szpitala

10 First Hit Second Hit TEORIA two-hits First Hit-Second Hit uraz indukcja reakcji komórkowych tkankowych, metabolicznych wstrząs niedotlenienie reakcja hormonalna obrzęk zabiegi operacyjne długie, rozległe, wielomiejscowe

11 To fix or not to fix Nie ma kwestii czy zespalać, ale kiedy Early Total Care pierwsze 2 dni po urazie Pacjenci stabilni postępowanie ofensywne kompleksowe leczenie operacyjne: korzyści zagrożenie: kolejny uraz tzw. second hit

12 To fix or not to fix [Damage Control Orthopaedics] Koncepcja dla pacjentów w ciężkim stanie np. ze stłuczeniem płuc, urazem jamy brzusznej: Najpierw opanowanie stanu ogólnego 1.minimalizacja hypotermii, krew, Szybkie doraźne zaopatrzenie narządu ruchu 1.zaopatrzenie ran 2.wyciągi kończyn 3.szybka stabilizacja 4.unikanie wydłużonych procedur postępowanie dwuetapowe 5-10 dni

13 Delayed fracture fixation [5-8 dni po urazie] pacjent w ciężkim stanie 1/korzyści: minimalizacja tzw. second hit 2/zagrożenia

14 Czynniki ryzyka Młodsi pacjenci: SISRS [Systemic Inflammatory Response Syndrome]: częściej compartment syndrome głównie w złamaniach kości piszczelowej z urazu bezpośredniego Starsi pacjenci: częściej niewydolność krążeniowo-oddechowa Cukrzycy, palacze: częściej obwodowe zaburzenia ukrwienia Otyli: więcej powikłań miejscowych i ogólnych Alkoholicy: częściej powikłania miejscowe

15 ZŁAMANIA OTWARTE Debridement rany do 6-8 godzin Podział Gustilo-Andersona Zalecenia względem pierwotnego, doraźnego zamknięcia rany dyskusyjne w II i IIIA

16 The most important principles within the first hours after trauma represent adequate hemorrhage control. In fracture treatment the primary goal remains to perform primary stable osteosynthesis. In severe polytrauma with severe injuries to the extremities, the first decision is whether limb salvage can be achieved without risk of deterioration of the patient's condition. If this is the case, open fractures Grades III b and c usually can be stabilized primarily by unreamed intramedullary nailing or percutaneous plating. The priority pattern in multiple closed fractures is as follows: (1) tibia; (2) femur; (3) pelvis; (4) spine; and (5) upper

17 Urazy naczyniowe: Stabilizacja kości przed dokonaniem rewaskularyzacji: Doraźna [stabilizator zewnętrzny] Ostateczna [gdy okres niedokrwienia jest krótki] Długie niedokrwienie wskazana fasciotomia

18 Compartment syndrome Po złamaniach kości podudzia Po bezpośrednim urazie tkanek miękkich Skala trudności Zespolenie złamań 1 kończyny łatwiejsze Zespolenia generalnie trudniejsze, częstsze powikłania śródoperacyjne i pooperacyjne Dystraktory

19 Kryteria kwalifikacyjne leczenia operacyjnego Złamania otwarte. 1/doraźne zespolenie stabilne do 6-8 godzin 2/SZ+ druty Kirschnera.[zł.k.skokowej] SZ wyłącznie do czasowej stabilizacji kości goleni, stawu skokowego, w złamaniach kości udowej tylko w sytuacjach ekstremalnych Częste stosowanie przeszczepów Częste powikłania zrostu [najczęściej kości piszczelowej]

20 Zasady leczenia Priorytet: stosowanie leczenia pozwalającego na jak najwcześniejsze podjęcie ćwiczeń ruchowych Dobór odpowiedniego sposobu leczenia zapobiega powikłaniom Szeroki zakres metod leczenia od zespoleń małoinwazyjnych do kompleksowych, otwartych rekonstrukcji

21 Kolejność postępowania 1.Złamania powikłane uszkodzeniem dużych naczyń 2.Złamania z objawami ostrego zespołu ciasnoty przedziałów powięziowych [głównie goleń] 3.Złamania otwarte 4.Złamania zamknięte trzonów kości długich [ryzyko zatorów tłuszczowych i zespołu ostrej niewydolności oddechowej] FASCIOTOMIA

22 Kolejność zespoleń 1.Złamania kości udowej 2.Złamania kości piszczelowej 3.Złamania miednicy Podstawowe znaczenie ma stosowanie dobrze opanowanych, szybkich, atraumatycznych i pewnych technik zespolenia Maksimum stabilizacji, minimum traumatyzacji chirurgicznej

23 Złamania miednicy kość udowa

24 Ligenza WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

25 Makowski Złamania miednicy kości podudzia

26 Broda WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

27 Pluciński WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

28 Złamania kończyn donych A2 Michalak

29 A2 WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

30 A2 Szafranek

31 Dawniej

32 Dawniej

35 Kość udowa Kości podudzia Szwajkowski

36 Powikłania wczesne Uszkodzenie tkanek miękkich: skóry, ścięgien, więzadeł, mięśni, naczyń krwionośnych, nerwów Powikłania późne Trwała zmiana osi stawu, Przykurcz stawowy, Pourazowe zmiany zwyrodnieniowe Pourazowe zapalenie kości

37 Rokowanie Czynniki prognostyczne : 1. Stopień zniszczenia, wgniecenia powierzchni stawowej 2. Rozległość i przemieszczenie odłamów 3. W złamaniach wysokoenergetycznych: a/ stopień uszkodzenia nasady, przynasady i trzonu b/ stopień uszkodzenia otaczających tkanek miękkich 4. Towarzyszące uszkodzenie więzadeł

39 Wojna

47 Oleksy WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

48 Rozmus WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

49 Mrowiec WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

50 Stawarczyk WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

51 Stawarczyk WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

52 Stawarczyk WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

53 Grus WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

56 Kolano pływające Woźniaki

57 Szwajkowski WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

58 Szafranek WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

59 Wojnai WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

60 Swiątnicka WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

61 Smaczny WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

62 Rojek WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

73 Duda WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

84 Krzosek WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

85 Długosz WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

86 Długosz WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

87 Rajski WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

88 Kowalski P WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

89 Banuch WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

92 Ziminski WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

93 ZESPOLENIA Aktualnie do zespolenia tych złamań stosuje się płyty kątowo-stabilne lub gwoździe blokowane

97 Mrukwa WSPÓŁCZESNA TRAUMATOLOGIA WOBEC ZŁAMAŃ WIELOMIEJSCOWYCH; MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA

98 Mrukwa Suda

100

101 Powikłania zespoleń gwoździem blokowanym: Śródoperacyjne 1/ złe miejsce wprowadzenia gwoździa, 2/ uszkodzenia neurowaskularne, 3/ złe ustawienie rotacyjne odłamów, 4/ złamanie kości w miejscu wprowadzenia gwoździa, 5/ złamanie [uszkodzenie] kości [odłamu dalszego] przez frez, 6/ podłużne złamanie odłamu obwodowego, 7/ złamanie wiertła, 8/ uszkodzenie gwintu śruby, 9/ wprowadzenie śruby obok gwoździa, 10/ zastosowanie zbyt krótkich śrub, 11/ skośne wprowadzenie śrub,

102 Powikłania pooperacyjne wczesne: 12/ zespół przedziałów powięziowych, 13/ zakażenie, 14/ zatorowość tłuszczowa, Powikłania pooperacyjne późne: 15/ złamanie lub obluzowanie śrub, 16/ złamanie lub zagięcie gwoździa, 17/ brak zrostu.

103 Częstość infekcji gwoździowanie zamknięte złamania zamkniętego 0,4%, gwoździowanie otwarte 3,5%, gwoździowanie złamania otwartego 18%.

104 Perspektywy Współczesne metody zespolenia idą w kierunku śródoperacyjnego stosowania dystraktorów Możliwość równoczesnego zespolenia kilku złamań

105 Wnioski 1. Istnie podwyższone ryzyko wystąpienia powikłań leczenia złamań wielomiejscowych 2. Leczenie omawianych złamań należy prowadzić pod warunkiem dostępności pełnego zestawu nowoczesnych technik osteosyntezy

106 DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ

Podobne dokumenty

ZŁAMANIA BLIŻSZEGO KOŃCA KOŚCI RAMIENNEJ; WSKAZANIA I PRZECIWWSKAZANIA DO ENDOPROTEZOPLASTYKI BARKU

XXXV Konferencja Naukowo- Szkoleniowa Ortopedów Wojska Polskiego 11 12 maja 2018 Wrocław ZŁAMANIA BLIŻSZEGO KOŃCA KOŚCI RAMIENNEJ; WSKAZANIA I PRZECIWWSKAZANIA DO ENDOPROTEZOPLASTYKI BARKU Sławomir Dudko,