mgr Michał Czapla Tytuł pracy doktorskiej:

Transkrypt

1 mgr Michał Czapla Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu Wydział Nauk o Zdrowi, Katedra Zdrowia Publicznego, Zakład Organizacji i Zarządzania asystent Tytuł pracy doktorskiej: Powikłania w transportach medycznych u pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym wykonywanych przez specjalistyczne oraz podstawowe zespoły ratownictwa medycznego Promotor: dr hab. n. med. Dorota Zyśko, prof. nadzw. UM Promotor pomocniczy: dr n. ekon. Piotr Karniej Recenzenci: Dr hab. n med. Dominika Szalewska Dr hab. n med. Łukasz Szarpak Wrocław 2018

2 Życiorys Michał Czapla, ur we Wrocławiu Wykształcenie: Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu, Wydział Zarządzania, kierunek: zarządzanie o specjalności: Zarządzanie instytucjami opieki zdrowotnej i społecznej. Tytuł magister, łącznie z: Universite Paris Nord-XIII, kierunek: Management des Organisations Sanitaires et Sociales tytuł: Master Akademia Medyczna we Wrocławiu, Wydział Zdrowia Publicznego, kierunek Zdrowie Publiczne, specjalność: Ratownictwo Medyczne Przebieg pracy zawodowej obecnie Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu, Wydział Nauk o Zdrowiu, Katedra Nauk o Zdrowiu, Zakład Organizacji i Zarządzania asystent obecnie Uniwersytecki Szpital Kliniczny im. Jana Mikulicza-Radeckiego we Wrocławiu, Kliniczny Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii dla dzieci ratownik medyczny Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu, Wydział Lekarski, Katedra i Klinika Medycyny Ratunkowej asystent Polskie Pogotowie Ratunkowe - manager, ratownik medyczny Wojewódzki Szpital Specjalistyczny im. J. Gromkowskiego we Wrocławiu - ratownik medyczny

3 Wykaz prac naukowych 1. Michał Czapla, Ada Holak, Marzena Zielińska.: Nagłe zatrzymanie krążenia u osób przebywających w gabinecie weterynaryjnym. Weter. Prakt Vol.15 nr Monika Markiewicz, Anna Stodolak, Michał Czapla, Jakub Wojciechowski, W[ojciech] Apoznański, Alicja Widerska-Kurzawa.: Dzieci moczące się uroterapia W: Ružomberské zdravotnícke dni XII. ročník: zborník z medzinárodnej konferencie; [red.] Jaromír Tupý [et al.]; Ružomberok: Verbum, 2017; s ISBN Michał Czapla, Jakub Wojciechowski, Monika Markiewicz, Anna Stodolak, Piotr Karniej.: Porównanie systemu ratownictwa medycznego w Polsce i Wielkiej Brytanii W:Ružomberské zdravotnícke dni XII. ročník: zborník z medzinárodnej konferencie; [red.] Jaromír Tupý [et al.]; Ružomberok: Verbum, 2017; s ISBN Anna Stodolak, Monika Markiewicz, Alicja Widerska-Kurzawa, Jakub Wojciechowski, Michał Czapla.: Realizacja zaleceń dawkowania witaminy D 3 u dzieci w wieku szkolnym W:Ružomberské zdravotnícke dni XII. ročník : zborník z medzinárodnej konferencie; [red.] Jaromír Tupý [et al.]; Ružomberok : Verbum, 2017; s ISBN Paweł Węgłowski, Iwona Mazur, Joanna A. Jończyk, Michał Czapla, Piotr Karniej.: A new application of the SERVQUAL method for the evaluation of the quality of medical services Stud.Log.Gramm.Rhetor Vol.51 no.64; s DOI: /slgr Michał Czapla, Marcin Leśkiewicz, Dorota Zyśko.: Omdlenie i nagłe zatrzymanie krążenia w gabinecie stomatologicznym. Asyst.Higienist.Stomatol R.9 nr 2; s (online) [s (wersja drukowana)] Prace przyjęte do druku: 1. Ada Holak, Michał Czapla, Jakub Wojciechowski, Marzena Zielińska. Wstrząs anafilaktyczny w gabinecie stomatologicznym W: Art of dentistry 1(67)/2018 ISSN Jakub Wojciechowski, Michał Czapla, Ada Holak, Marzena Zielińska. Wstrząs anafilkatyczny postepowanie asystentki i higienistki stomatologicznej W: Asystentka i higienistka stomatologiczna 1(49)/2018 ISSN Przynależność do towarzystw naukowych Polska Rada Resuscytacji

4 Streszczenie pracy doktorskiej Wstęp. Do ostrych zespołów wieńcowych (OZW) zaliczamy niestabilną dusznicę bolesną, zawał mięśnia sercowego bez uniesienia odcinka ST (NSTEMI), zawał mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST (STEMI) oraz część przypadków nagłego zatrzymania krążenia. Liczba zachorowań na OZW w Polsce wynosi około przypadków rocznie. W latach w Polsce hospitalizowano z tego powodu od 77,2 tysięcy w 2009 roku do 79,4 tysięcy pacjentów w 2012 roku, średnia liczba pacjentów z OZW wyniosła 260 osób na mieszkańców. Opóźnienie w leczeniu może doprowadzić nawet do nagłego zatrzymania krążenia. Biorąc pod uwagę, że pacjent ma wiele opcji dotyczących sposobu kontaktu z systemem opieki zdrowotnej, nie dziwi fakt, że często kontakt ten ma miejsce poza placówką medyczną lub w placówce, która nie dysponuje pracownią kardiologii interwencyjnej. Z tego względu taki pacjent często musi być transportowany przez zespół ratownictwa medycznego do najbliższego szpitala, który posiada pracownię hemodynamiki. Cel pracy. Celem pracy jest określenie czy bezpieczeństwo transportu pacjenta z OZW ze szpitala nieposiadającego pracowni hemodynamiki do szpitala posiadającego taką pracownię, zależy od typu zespołu ratownictwa medycznego (ZRM), który realizuje zlecenie transportu medycznego. Cel ten realizowano poprzez cele szczegółowe: 1. Ocena, czy występowanie powikłań w trakcie transportu medycznego pacjenta z OZW z izby przyjęć szpitala nieposiadającego pracowni hemodynamiki do szpitala posiadającego taką pracownię i postępowanie w przypadku ich wystąpienia zależy od typu ZRM. 2. Ocena, czy przeżycie pacjenta związane jest z typem ZRM transportującego pacjenta w tym: przeżyciem do przyjęcia do szpitala posiadającego pracownię hemodynamiki, przeżyciem 30-dniowe oraz przeżyciem długoterminowym. Materiał. Materiał badawczy prowadzonego badania stanowiła dokumentacja 500 pacjentów, którzy w latach transportowani byli przez specjalistyczne oraz podstawowe ZRM Polskiego Pogotowia Ratunkowego we Wrocławiu, z izb przyjęć, szpitalnych oddziałów ratunkowych oraz oddziałów 7 szpitali, które w swoich strukturach nie posiadały oddziału kardiologii interwencyjnej do placówek, które ją posiadały.

5 Metody. Badanie polegało na retrospektywnej analizie dokumentacji medycznej pacjentów transportowanych przez zespoły podstawowe i specjalistyczne ratownictwa medycznego ze szpitalu nieposiadających pracowni hemodynamiki do szpitala, który taką posiadał. Na podstawie dokumentacji medycznej ustalano dane dotyczące pacjentów: wiek, płeć, typ ZRM jaki transportował pacjenta, szpital, z jakiego transportowano pacjenta, parametry hemodynamiczne: ciśnienie tętnicze, częstotliwość rytmu serca odczytaną z kardiomonitora, oraz saturację mierzoną przy pomocy pulsoksymetru, zastosowane leczenie podczas transportu, wystąpienie powikłań podczas transportu, przeżycie pacjenta do przyjęcia do szpitala. Na podstawie danych uzyskanych z Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji określono czas przeżycia oraz śmiertelność 30-dniową i długoterminową. Przeprowadzono analizę statystyczną w celu porównania parametrów demograficznych, klinicznych, częstości występowania powikłań oraz zastosowania procedur medycznych. Wyniki. W badanej grupie było 500 pacjentów w wieku 68,7±13,9. Mężczyźni stanowili istotnie większy odsetek pacjentów w grupie badanej niż kobiety: 58,4% vs 41,6% p<0,001. Średni wiek kobiet wynosił 72,6±12,3 lat i był istotnie wyższy niż średni wiek mężczyzn, który wynosił 66,0±14,3 lat p=0,018. Z 500 pacjentów 132 było transportowanych przez zespół podstawowy ratownictwa medycznego, a 368 osób przez zespół specjalistyczny. Istotnie większy odsetek pacjentów był transportowany przez zespół specjalistyczny niż przez zespół podstawowy: 73,6% vs 26,4% p<0,001. Podczas badanych przypadków transportów medycznych zanotowano przypadki wystąpienia powikłań u pacjentów. Powikłania w transporcie w grupie transportu specjalistycznego (TS) wystąpiły u 1% pacjentów, natomiast w grupie transportu podstawowego (TP) u 2% pacjentów (p=ns). Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w występowaniu NZK między grupą TS (0%) i TP (1,5%) (p=0,118). W badanej grupie przeżycie do chwili przyjęcia do szpitala wykazano u 499 pacjentów (99,8%). W grupie TS byli to wszyscy pacjenci a w grupie TP 132 pacjentów (99,2%). Dane dotyczące przeżycia długoterminowego uzyskano u 453 pacjentów w tym 333 osoby z grupy TS i 120 osób z grupy TP. Stwierdzono, że w okresie 30 dni od transportu w grupie TS zmarło 40 osób (12%), natomiast w grupie TP 13 osób (11%) p=0,731. Stwierdzono, że w grupie TS w okresie obserwacji zmarło 119 osób, co stanowi 36% wszystkich pacjentów z tej grupy, a w grupie TP 45 osób, co stanowi 37 % pacjentów z tej grupy. Nie stwierdzono istotnej statystycznie różnicy między odsetkami zgonów w grupie TP i TS w całym okresie obserwacji.

6 Wnioski 1. Powikłania w trakcie transportu medycznego pacjentów z OZW ze szpitala bez pracowni hemodynamiki do szpitala posiadającego taką pracownię zdarzają się rzadko. 2. Częstość występowania powikłań w trakcie transportu medycznego pacjentów z OZW ze szpitala bez pracowni hemodynamiki do szpitala posiadającego taką pracownię nie zależy od rodzaju zespołu ratownictwa medycznego odpowiedzialnego za transport pacjenta. 3. Konieczność prowadzenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej występuje u mniej niż 0,5% pacjentów z OZW i na jej występowanie nie ma wpływu rodzaj zespołu ratownictwa medycznego transportującego pacjenta. 4. Zgony podczas transportu medycznego pacjentów z OZW ze szpitala bez pracowni hemodynamiki do szpitala posiadającego taką pracownię występują u mniej niż 0,5% pacjentów. 5. Rodzaj zespołu ratownictwa medycznego transportującego pacjentów z OZW ze szpitala bez pracowni hemodynamiki do szpitala posiadającego taką pracownię nie wpływa zarówno na jego przeżycie 30-dniowe jak i długoterminowe.