KARTA OPISU MODUŁU KSZTAŁCENIA

Transkrypt

1 Nazwa modułu/przedmiotu HISTORIA URBANISTYKI KARTA OPISU MODUŁU KSZTAŁCENIA Kod AU_K_1.5_001 Kierunek studiów Profil kształcenia (ogólnoakademicki, praktyczny) Rok / Semestr ARCHITEKTURA ogólnoakademcki III/5 Specjalność Przedmiot oferowany w języku: Kurs (obligatoryjny/obieralny) - polskim obligatoryjny Godziny Liczba punktów Wykłady 15 Ćwiczenia 30 Laboratoria: - Projekty / seminaria: 3 Stopień studiów: I Forma studiów (stacjonarna/niestacjonarna) STACJONARNE Obszar(y) kształcenia Status przedmiotu w programie studiów (podstawowy, kierunkowy, inny) NAUKI TECHNICZNE (ogólnouczelniany, z innego kierunku) PODSTAWOWY - Odpowiedzialny za przedmiot: dr hab. inż. arch. Adam Nadolny adam.nadolny@put.poznan.pl tel Wydział Architektury ul. Nieszawska 11A, Poznań tel.: Wykładowca: Podział ECTS (liczba i %) 2 100% dr hab. inż. arch. Adam Nadolny adam.nadolny@put.poznan.pl tel Wydział Architektury ul. Nieszawska 11A, Poznań tel.: Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności, kompetencji społecznych: 1 Wiedza: 2 Umiejętności: 3 Kompetencje społeczne Cel przedmiotu: Student ma wiedzę z zakresu historii architektury, historii, geografii przydatną do zrozumienia prostych zależności zachodzących w budowlach na przestrzeni wieków w różnych warunkach klimatycznych i kulturowych podstawowa wiedza niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i pozatechnicznych uwarunkowań procesów historycznych student ma podstawową wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych nowych osiągnięciach z zakresu projektowania architektonicznego i urbanistycznego student zna podstawowe metody, narzędzia, techniki pracy (w tym rysunek architektoniczny), konieczny w prowadzeniu notatek z wykładów i realizacji zadań egzaminacyjnych student potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych, właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim, potrafi integrować informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie student ma umiejętność samokształcenia się student wykazuje umiejętność poprawnego wnioskowania na podstawie danych pochodzących z różnych źródeł student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób uświadomienie studentom ciągłości kształtowania układów urbanistycznych od czasów starożytnych do współczesności oraz ich ewolucji w ramach poszczególnych okręgów kulturowych i politycznych przedmiot zwraca uwagę znaczenie prawodawstwa planistycznego jako ważnego czynnika w kształtowaniu złożonych układów przestrzennych określa związki między możliwościami technicznymi, jakie powstały w wyniku rewolucji przemysłowej, a nowymi kierunkami rozwoju urbanistyki teoretycznej, przedmiot zwraca uwagę na genezę nowych trendów w historii urbanistyki XIX wieku, które doprowadziły

2 do rozwoju współczesnej urbanistyki zapoznaje z najważniejszymi, w omawianym okresie, dziełami, twórcami oraz teoriami urbanistyki europejskiej i polskiej uczy o prawidłach twórczego myślenia i dochodzenia do nowych rozwiązań funkcjonalnych, technicznych i formalnych w ramach rozwoju form urbanistycznych na przestrzeni wieków, umożliwia poznanie zagadnień związanych z kompozycją urbanistyczną w odniesieniu do rzeczywistych układów przestrzennych uświadamia różnice w podejściu do kompozycji urbanistycznej oraz prawodawstwa związanego z planowaniem przestrzennym w ośrodkach europejskich oraz na terenie polski ukazuje związki urbanistyki polskiej z dokonaniami i nawiązaniami do urbanistyki europejskiej uświadomienie studentom ciągłości kształtowania układów urbanistycznych na terenie Polski od czasów starożytnych do współczesności oraz ich ewolucji w ramach poszczególnych okręgów kulturowych i przemian politycznych przedmiot zwraca uwagę znaczenie prawodawstwa planistycznego jako ważnego czynnika w kształtowaniu złożonych układów przestrzennych głównych miast Polskich. określa związki między możliwościami technicznymi, jakie powstały w wyniku rewolucji przemysłowej, a nowymi kierunkami rozwoju urbanistyki polskiej, przedmiot zwraca uwagę na genezę nowych trendów w historii urbanistyki XIX wieku, które doprowadziły do rozwoju wielu z polskich miast umożliwia poznanie zagadnień związanych z kompozycją urbanistyczną w odniesieniu do rzeczywistych układów przestrzennych polskich miast ukazuje związki urbanistyki polskiej z dokonaniami i nawiązaniami do urbanistyki europejskiej. Efekty kształcenia Wiedza: numer (symbol) W01 W02 student, który zaliczył przedmiot, potrafi ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę obejmującą kluczowe zagadnienia oraz szczegółową związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu historii urbanistyki powszechnej i polskiej. ma podstawową wiedzę związaną z etyką zawodu architekta odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia AU1_W01 AU1_W04 Umiejętności: student potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych U01 właściwie dobranych źródeł; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim i języku angielskim U02 prezentację ustną i dobrze udokumentowane opracowanie dotyczące zagadnień z zakresu architektury i urbanistyki Kompetencje społeczne: student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i K01 organizować proces uczenia się innych osób AU1_U01 AU1_U03 AU1_K03 K02 student ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności projektowej, w tym jej wpływu na środowisko kulturowe i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje Sposoby sprawdzenia efektów kształcenia AU1_K05 Cykl wykładów z przedmiotu Historia architektury współczesnej kończy się egzaminem. Studenci otrzymują listę obowiązujących zagadnień egzaminacyjnych oraz tematów rysunkowych. Przewidziane są dwa egzaminy sesyjne, przy czym drugi termin jest terminem poprawkowym. Egzamin z przedmiotu Historia architektury współczesnej jest pisemny; jego integralną częścią jest sprawdzian umiejętności rysunkowych oraz kojarzenia i rozpoznania planów oraz najważniejszych budynków i zespołów przestrzennych prezentowanych w ramach wykładów. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenie seminarium z tego przedmiotu, potwierdzone wpisem w indeksie. Realizacja ćwiczeń z przedmiotu Historia Urbanistyki polega na prowadzeniu cyklu ćwiczeń omawiających tematykę historii urbanizacji miast polskich. Szczególny nacisk położono na ukazanie współzależności polityki przestrzennej poszczególnych aglomeracji w odniesieniu do europejskich i światowych trendów kształtowania miast w ujęciu historycznym. Uzupełnieniem poruszanej tematyki jest cykl prezentacji autorskich, podczas

3 których każdy student zapoznaje się z rozwojem wybranej przez siebie historycznej przestrzeni urbanistycznej i prezentuje to zagadnienie na forum grupy Ocena formująca ocena wiedzy oraz prezentacje na forum grupy, wspólna analiza i dyskusja ocena wygłoszonego referatu z wnioskami do dyskusji prezentacja na płycie CD z dokładnym konspektem oraz szczegółową bibliografią udziału w dyskusjach oraz formułowaniu wniosków końcowych. jest średnią z poniższych ocen składowych: oceny części merytorycznej prezentacji, oceny sposobu prezentacji, oceny aktywności na zajęciach, oceny pracy semestralnej, oceny z kolokwium (opcjonalnie ). Przyjęta skala ocen: 2,0, 3,0; 3,5; 4,0; 4,5; 5,0 Ocena podsumowująca: ocena uzyskana w trakcie egzaminu pisemnego, stanowiąca średnią z ocen cząstkowych (wiedza i umiejętności rysunkowe) Przyjęta skala ocen: 2,0 3,0; 3,5; 4,0; 4,5; 5,0 Treści programowe Wykład: 1. Miasto Poznań na przestrzeni wieków w ujęciu urbanistycznym. Kierunki rozwoju, idea kształtowania miasta nowoczesnego na przełomie XIX i XX wieku. Odbudowa po roku 1945 w kontekście ówcześnie panujących prądów i doktryn planistycznych 2. Miasto w historii cywilizacji. Czynniki warunkujące powstawanie miast nie zależnie od ich położenia. Kompozycja miasta oraz podstawowe teorie budowy miast. Formy urbanistyczne na przestrzeni wieków w ujęciu chronologicznym. 3. Idea miasta na przestrzeni stuleci, forma, funkcja, znaczenie. Utopie urbanistyczne w XIX i początku XX wieku. Teoretycy urbanistyki Saint-Simon, Charles Fourier, Robert Owen, Arturo Sorya y Mata,Tony Garnier, Antonio Sant Elia, Le Corbusier 4. Rozwój urbanistyczny Berlina na przestrzeni stuleci. Średniowiecze, Renesans, Barok, klasycyzm, wiek XIX i początek XX, Plany przebudowy Berlina w okresie faszystowski. Odbudowa po roku Rozwój urbanistyczny Barcelony i Madrytu na przestrzeni stuleci ze szczególnym uwzględnieniem wieku XIX, Rozwój urbanistyczny Wiednia i Paryża na przestrzeni stuleci ze szczególnym uwzględnieniem wieku XIX. Procesy decyzyjne w planowaniu przestrzennym w XIX wieku w stolicach europejskich. 6. Rozwój urbanistyczny miast amerykańskich; Nowy York, Washington, Boston, Filadelfia na przestrzeni stuleci ze szczególnym uwzględnieniem wieku XIX i XX 7. Planowanie miast w XX wieku ma wybranych przykładach, Brasilia-Oskara Niemeyera, Chandigar Le Corbusiera, New Dehli i inne. Teorie urbanistyczne w drugiej połowie XX wieku. 8. Planowanie urbanistyczne w Polsce w latach Wybrane aspekty zagadnienia 9. Rozwój urbanistyczny miast włoskich- wybrane przykłady Wenecja, Florencja Rzym Ćwiczenia: 1. Prezentacja tematów seminaryjnych: Rozwój przestrzenny Krakowa, Oś Saska w Warszawie Rozwój przestrzenny Lwowa 2. Prezentacja tematów seminaryjnych: Rozwój przestrzenny Warszawy,Krakowskie Przedmieście w Warszawie, założenie przestrzenne Grudziądza 3. Prezentacja tematów seminaryjnych: Rozwój przestrzenny Gdańska, Rozwój przestrzenny Kalisza, Założenie przestrzenne Kazimierza Dolnego 4. Prezentacja tematów seminaryjnych: Rozwój przestrzenny Szczecina, Założenie przestrzenne Lanckorony. Rozwój przestrzenny Lublina 5. Prezentacja tematów seminaryjnych: Rozwój przestrzenny Łodzi, Założenie przestrzenne Zamościa Założenie przestrzenne Malborka 6. Prezentacja tematów seminaryjnych: Rozwój przestrzenny Torunia, Rozwój przestrzenny Oleśnicy, Rozwój przestrzenny Przemyśla

4 7. Prezentacja tematów seminaryjnych: Założenie przestrzenne Rydzyny, Założenie przestrzenne Tarnowa 8. Kolokwium z tematyki poruszanej na ćwiczeniach, sprawdzenie stanu zawansowania prac semestralnych 9. Prezentacja tematów seminaryjnych: Rozwój przestrzenny Wrocławia, Oś Stanisławowska, w Warszawie Założenie przestrzenne Kamieńca Podolskiego 10. Prezentacja tematów seminaryjnych: Założenie przestrzenne Żółkwi, Założenie przestrzenne Gniezna, Założenie przestrzenne Opola 11. Prezentacja tematów seminaryjnych: Rozwój przestrzenny Bydgoszczy, Rozwój przestrzenny Katowic 12. Prezentacja tematów seminaryjnych: Rozwój przestrzenny Radomia Założenie przestrzenne Leszna 13. Prezentacja tematów seminaryjnych: Rozwój przestrzenny Gdyni, Rozwój przestrzenny Sandomierza 14. Oddanie prac semestralnych. Kolokwium z tematyki poruszanej na ćwiczeniach. Zaliczenie Literatura podstawowa: 1. Benevolo Leonardo; Die geschichte der Stadt, Campus, Frankfurt-New York Curtis Wiliam; Modern Architecture Since 1900, Phaidon, London Frampton Kenneth; Modern Architecture, a Critical History, Thames and Hudson, London, Giedion Sigfried.; Czas, przestrzeń, architektura narodziny nowej tradycji; Arkady, Warszawa Hall Peter; Cities of Tomorrow An Intellectual History of Urban Planning and Designing in the Twentieth Century; Blackwell, Oxford Jałowiecki Bohdan, Szczepański Marek; Miasto i przestrzeń w perspektywie socjologicznej, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa Kalinowski Wojciech; Zabytki Urbanistyki i Architektury w Polsce, Arkady, Warszawa Kostof Spiro; The City Shaped, Urban Patterns and Meanings Through History, Thames & Hudson, London Kostof Spiro; The City Assembled, The Elements of Urban Form Through History, Thames & Hudson, London Müller Werner; Atlas Architektury Tom 1, Tom 2, Wydawnictwo Prószyński i spółka, Warszawa Ostrowski Wacław; Wprowadzenie do Historii Budowy miast, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa Ostrowski Wacław; Urbanistyka Współczesna, Arkady Tołwiński Tadeusz; Urbanistyka Tom I, Wydawnictwo Ministerstwa Odbudowy, Warszawa 1948 Literatura uzupełniająca: 1. Nadolny Adam. Christopher Alexandra poszukiwanie tożsamości miejsca na przykładzie Poznania, Krakowa i Warszawy w XIX i XX wieku, w Fenomen Genius Loci. Tożsamość miejsca w kontekście historycznym i współczesnym : konferencja naukowa, Warszawa, / Muzeum Pałac w Wilanowie, Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. - Warszawa, Skutecki Jakub; Ulicami Poznania, Wydawnictwo Kwartet, Poznań Topolski Jerzy; Dzieje Poznania Tom1 *,Tom1 **,PWN,Warszawa - Poznań Topolski Jerzy; Dzieje Poznania Tom 2 *,Tom 2 **,PWN,Warszawa - Poznań Trzeciakowski Lech, Maria; W XIX wiecznym Poznaniu, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań Obciążenie pracą studenta forma aktywności godzin ECTS Łączny nakład pracy 76 3

5 Zajęcia wymagające indywidualnego kontaktu z nauczycielem 50 2 Zajęcia o charakterze praktycznym 49 2 Bilans nakładu pracy przeciętnego studenta forma aktywności liczba godzin udział w wykładach udział w ćwiczeniach/ laboratoriach (projektach) przygotowanie do ćwiczeń/ laboratoriów przygotowanie do kolokwium/przeglądu zaliczeniowego udział w konsultacjach związanych z realizacją procesu kształcenia przygotowanie do egzaminu obecność na egzaminie 15 h 30 h 12 x 1h = 12 h 4 h 3 x 1 h = 3 h 10 h 2 h Łączny nakład pracy studenta: 2 punkty ECTS 76 h W ramach tak określonego nakładu pracy studenta: zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich: 15 h + 30 h + 3h + 2 h = 50 h 2 punkty ECTS