PL B BUP 18/02. Lisowski Edward,Kraków,PL WUP 05/08 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11)

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: (51) Int.Cl. B61D 39/00 ( ) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (22) Data zgłoszenia: (54) Układ podnoszenia dachu pojazdu (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 18/02 (76) Uprawniony i twórca wynalazku: Lisowski Edward,Kraków,PL (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 05/08 PL B1 (57) 1. Układ podnoszenia dachu pojazdu, mający kątową przekładnię zamontowaną na poprzecznym poziomym wale zakończonym z obu stron kwadratowymi chwytami dla ręcznych korb oraz posiadający urządzenia blokady położenia dachu, znamienny tym, że kątowa przekładnia (4) jest za pomocą pionowego wałka (5) połączona z samohamowną przekładnią (6) złączoną poziomym wałkiem (7) z górną kątową przekładnią (8), z której są wyprowadzone dwa odgałęzienia (A) i (B), przy czym odgałęzienie (A) składa się z poziomego wałka (9) z dwoma zębatymi kołami (10), z których każde jest zazębione z zębatą listwą (11) przymocowaną do jednego z dwóch wysuwnych słupów (12) złączonych górnymi końcami z krawędzią dachu (13) po jednej stronie wagonu, natomiast odgałęzienie (B) składa się z pionowego wałka (14) poprzez dolną kątową przekładnię (15) i poprzeczny poziomy wałek (16) połączonego z drugą dolną przekładnią (17) umieszczoną po przeciwległej stronie wagonu i połączoną z drugim pionowym wałkiem (14) włączonym do drugiej kątowej przekładni (8), z której jest wyprowadzony, identycznie jak w odgałęzieniu (A) poziomy wałek (9) z dwoma zębatymi kołami (10) zazębionymi z listwami (11) przymocowanymi do dwóch wysuwnych słupów (12) połączonych górnymi końcami z drugą krawędzią dachu (13).

2 2 PL B1 Opis wynalazku Przedmiotem wynalazku jest układ podnoszenia dachu pojazdu, zwłaszcza wagonu kolejowego, przeznaczonego do przewozu samochodów osobowych, furgonetek i samochodów specjalnych. Znany jest dwupoziomowy wagon kolejowy do przewozu samochodów osobowych. Dolny poziom ładunkowy stanowi podłoga wagonu górnym jest platforma ładunkowa, podnoszona i opuszczana w zależności od wysokości ładunku. Przemieszczanie pionowe oraz pochyłe ustawienie platformy, ułatwiające wjazd samochodów wzdłuż wagonu, jest realizowane za pomocą napędzanych ręcznymi korbami, czterech śrubowych podnośników, rozmieszczonych w narożach wagonu i wbudowanych w jego ściany. Wagon ten posiada dach podnoszony i blokowany na dwóch transportowych poziomach, w zależności od wysokości przewożonych samochodów i mimo powiększonej skrajni, może poruszać się po torach ogólnych. Podczas załadunku i rozładunku, dach jest podnoszony i blokowany na najwyższym, trzecim poziomie, przy którym wagon nie może być włączony do ruchu. Wykonany ze stalowoaluminiowej kratownicy i pokryty aluminiową blachą dach, jest podnoszony za pomocą czterech śrubowych podnośników włączonych do konstrukcji stałych ścian bocznych. Napęd każdego podnośnika stanowi ręczna korba, którą poprzez zębatą przekładnię kątową, pokręca się śrubą podnośnika, powodując pionowe przesuwanie się nośnej nakrętki, połączonej z konstrukcją dachu. Przekładnie każdej pary podnośników rozmieszczonych przeciwlegle po obu stronach wagonu, są połączone poziomym wałem poprzecznym, w wyniku czego korba może być połączona z przekładnią, po dowolnej stronie wagonu, a praca obu podnośników jest synchronizowana. Podczas pracy, korba jest osadzona na kwadratowym chwycie wałka napędzającego przekładni, a po tym jest umieszczana w wagonie. W ścianach stałych znajdują się słupy nośne, do których na określonych wysokościach są przymocowane listwy z zaczepami hakowymi, na których opierają się końce odchylnych dźwigni oporowych, przymocowanych ruchomo do wsporników konstrukcji dachowej. Podczas podnoszenia dachu, dźwignie oporowe ślizgają się po obrysach zaczepów hakowych, do których następnie wchodzą pod działaniem sprężyn. Zablokowanie dźwigni w zaczepach, następuje po nieznacznym opuszczeniu dachu, co jednocześnie powoduje wysunięcie mechanicznego wskaźnika zablokowania i obciążenia. Odblokowanie celem umożliwienia ruchu do dołu, następuje po uniesieniu dachu i odciągnięciu dźwigni oporowych, za pomocą cięgien ręcznych urządzeń sterujących blokadami. Unoszenie dachu na określony poziom transportowy, odbywa się przez podnoszenie na przemian jego końców, aż do zawieszenia ich na zaczepach. Brak synchronizacji ruchu obu par podnośników, może powodować uginanie się dachu, co utrudni jego blokowanie na zaczepach. Można za pomocą dwóch korb napędzać jednocześnie obie pary podnośników, powodując ruchy w przybliżeniu równomierne. Wymaga to jednak zwiększonej ilości pracowników i ciągłej obserwacji ruchów dachu oraz odpowiedniego sterowania czterema blokadami. Znany jest dwuczłonowy wagon przegubowy do przewozu samochodów osobowych, posiadający podnoszony dach, składający się z dwóch połówek, odrębnych dla każdego członu. Przestrzeń między obu członami i połówkami dachu, jest zabezpieczona harmonijkową osłoną z podgumowanego płótna lub innego elastycznego materiału. Za pomocą jednej lub dwóch korb i wyżej opisanych podnośników śrubowych, połówki dachu są na przemian podnoszone lub opuszczane skokowo, tylko o taką różnicę wysokości przy której harmonijkowa osłona nie ulegnie uszkodzeniu. Obie połówki dachu, można również przemieszczać równocześnie za pomocą znajdujących się w wyposażeniu wagonu, czterech korb, lecz bez zapewnienia żadnej synchronizacji. Powoduje to dwukrotnie większe niedogodności od wyżej opisanych dla wagonu jednoczęściowego. Znane jest blokowanie położenia dachu, za pomocą dwóch urządzeń, z których każde składa się z poziomego sworznia osadzonego suwliwie w korpusie przymocowanym do nośnego słupa ściany wagonu. Zakończony stożkowo sworzeń jest wprowadzany do osadzonego w dolnym wsporniku dachu, poziomego profilu prowadzącego, posiadającego skosy naprowadzające. Po ustawieniu profilu w osi sworznia, jego ruchy zablokowania i odblokowania dachu są realizowane za pomocą trójkątnej dźwigni, poruszanej dwoma sztywnymi cięgnami, połączonymi z ręcznym urządzeniem sterującym blokadą. Sworzeń w końcowej fazie swojego ruchu, w dowolnym kierunku, uruchamia mechaniczny wskaźnik zablokowania, powodując jego wysunięcie lub schowanie. Znane są również urządzenia, w których wysuwanie sworznia jest realizowane za pomocą krzywki lub mimośrodu, a ruch powrotny następuje pod działaniem sprężyny. Układ podnoszenia dachu pojazdu według wynalazku, w wersji podstawowej, przeznaczonej zwłaszcza dla wagonu jednoczęściowego, posiadającego znany poziomy wał, umieszczony po-

3 PL B1 3 przecznie pod podłogą wagonu i wyposażony na obu końcach w kwadratowe chwyty dla ręcznych korb, na którym przy jednej z ścian wagonu jest zamontowana zębata przekładnia kątowa, charakteryzuje się tym, że przekładnia ta za pomocą pionowego wałka małych momentów, jest połączona z samohamowną przekładnią, która za pomocą wzdłużnego poziomego wałka przenoszącego duże momenty, jest połączona z górną kątową przekładnią, z której są wyprowadzone dwa odgałęzienia tego układu. Pierwsze odgałęzienie składa się z wyprowadzonego wzdłuż wagonu poziomego wałka, na którym w określonych odległościach od siebie, są osadzone dwa walcowe koła zębate, z których każde jest zazębione z listwą zębatą, przymocowaną do jednego z dwóch wysuwnych słupów, których górne końce są połączone z pierwszą krawędzią dachu. Powyższe dwa słupy podnoszą lub opuszczają połowę dachu po pierwszej wzdłużnej stronie wagonu. Drugie odgałęzienie składa się z pionowego wałka połączonego z dolną przekładnią zębatą, z której wyprowadzony pod podłogą poziomy wałek poprzeczny jest włączony do drugiej dolnej przekładni kątowej, umieszczonej po przeciwległej stronie wagonu. Z przekładnią tą za pomocą drugiego pionowego wałka, jest połączona druga górna przekładnia kątowa, której identycznie jak w pierwszym odgałęzieniu jest wyprowadzony wzdłużny poziomy wałek, z osadzonymi dwoma zębatymi kołami. Koła te są zazębione z dwoma listwami, z których każda jest przymocowana do jednego z dwóch wysuwnych słupów, połączonych górnymi końcami z drugą krawędzią dachu. Każdy wysuwny słup jest wykonany z dwóch prostokątnych rur połączonych ze sobą obustronnie pionowymi blachami i jest osadzony ruchomo w słupie stałym, za pomocą tylnej rolki, dwóch bocznych rolek oraz przedniej podwójnej rolki, której dwie bieżnie współpracują z płaszczyznami wysuwnego słupa, po obu stronach listwy zębatej. Stały słup składa się z połączonych poziomymi węzłówkami dwóch ceowników, których dolne końce są przymocowane do ramy wagonu. Do jednej z ścianek bocznych każdego stałego słupa jest obrotowo przymocowana zapadka z przeciwwagą. Pod działaniem opuszczonej do poziomu przeciwwagi, podczas ruchu słupa wysuwnego do góry, zaczep zapadki wchodzi samoczynnie do jednego z kilku wyprofilowanych gniazd zamocowanych jedno nad drugim w przyległej bocznej ściance tego słupa. Przez cofnięcie korby i niewielkie opuszczenie wysuwnego słupa, gniazdo swoją krawędzią blokuje się w zaczepie zapadki. Po uniesieniu słupa wysuwnego za pomocą korby i ręcznym przestawieniu przeciwwagi w położenie pionowe, zaczep wychodzi z gniazda w wyniku czego możliwy jest swobodny ruch słupa do dołu. Częścią układu są co najmniej cztery urządzenia blokady dachu w dwóch położeniach transportowych. Każde urządzenie składa się z poziomego dolnego uchwytu, przymocowanego do pionowej podpory górnej belki, bocznej ściany stałej wagonu. Przy zewnętrznej górnej krawędzi tej belki, jest zamocowany za pomocą zawiasu, odchylny górny uchwyt, który w poziomym położeniu roboczym, spoczywa na wsporniku, przymocowanym do ukośnej zewnętrznej płaszczyzny tej belki. W obu uchwytach są wykonane otwory dla pionowego skobla przymocowanego do dolnej wzdłużnej belki dachu. W dolnym położeniu transportowym dachu, skoble wszystkich urządzeń znajdują się w otworach dolnych uchwytów, przy odchylonych do wewnątrz wagonu uchwytach górnych. W górnym położeniu transportowym, skoble są osadzone w otworach górnych uchwytów, przestawionych w poziome położenie robocze i opartych na wspornikach. W odmianie rozwiązania według wynalazku, przeznaczonej dla dwuczłonowego wagonu przegubowego, pierwszy człon posiada układ w wersji podstawowej, identyczny jak wyżej opisany dla wagonu jednoczęściowego, z tym, że na pionowym wałku małych momentów, pod samohamowną przekładnią jest osadzone stożkowe koło zębate przekładni kątowej, połączonej trzyczęściowym wałem kardana z kątową przekładnią umieszczoną w drugim członie wagonu. Przekładnia ta jest pionowo złączona z samohamowną przekładnią drugiego członu, z której identycznie jak w członie pierwszym, jest wyprowadzony poziomy wzdłużny wałek, połączony z górną przekładnią kątową, z której są wyprowadzone dwa odgałęzienia, identyczne jak w pierwszym członie wagonu. Pierwsza część wału kardana, za pomocą zestawu łożysk, jest przymocowana do pierwszego członu wagonu. Połączona przegubem kardana, druga część wału znajduje się nad zespołem łączącym oba człony wagonu, a przyłączona drugim przegubem, trzecia część wału jest za pomocą łożysk przymocowana do drugiego członu wagonu dwuczłonowego. Wał kardana przenosi małe momenty. Zaletą wynalazku jest pełna synchronizacja ruchów wszystkich słupów wysuwnych i płynne podnoszenie dachu, uzyskane za pomocą prostych i bezawaryjnie pracujących mechanizmów. W układzie podstawowym z czterema słupami jak i odmianie rozwiązania posiadającej osiem słupów, podnoszenie odbywa się za pomocą tylko jednej korby, ponieważ występują na niej małe siły. Zamiast

4 4 PL B1 korby, do chwytu wału poprzecznego, może być przyłączone inne urządzenie napędowe, na przykład wiertarka elektryczna. Układ ma zastosowanie w wagonach dwupoziomowych do przewozu samochodów osobowych i w jednopoziomowych do transportu wysokich samochodów specjalnych. Poza wagonami, układ w obu wersjach może być stosowany w samochodach ciężarowych, przyczepach i naczepach, przeznaczonych do przewozu samochodów osobowych, jak również w pojazdach przeznaczonych do transportu wysokich ładunków, o zmiennych wymiarach. Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia przekrój wzdłużny podstawowego wykonania układu dla pojazdów jednoczęściowych, fig. 2 - przekrój poprzeczny powyższego układu, fig. 3 - poziomy przekrój A-A słupa wysuwnego i stałego, fig. 4 - widok od wewnątrz wagonu obu słupów z zapadką, fig. 5 - widok boczny urządzenia blokady dachu, fig. 6 - przekrój wzdłużny odmiany wykonania układu, dla pojazdów dwuczłonowych, fig. 7 - fragment układu przeniesienia napędu z jednego członu do drugiego, a fig. 8 - widok boczny dwuczłonowego wagonu przegubowego. W wykonaniu podstawowym układu, przeznaczonego dla pojazdu jednoczęściowego, między podłużnicami jego ramy 1 jest ułożyskowany poprzeczny poziomy wał 2 zakończony z obu stron kwadratowymi chwytami 3 dla osadzenia, nie pokazanej na rysunku korby lub przyłączenia elektrycznej wiertarki albo innego rodzaju przystawnego napędu mechanicznego względnie elektrycznego. Na wale 2 jest zamontowana zębata kątowa przekładnia 4, z której jest wyprowadzony pionowy wałek 5, przenoszący małe momenty obrotowe. Wałek 5 jest połączony z samohamowną ślimakową przekładnią 6, z której jest wyprowadzony, przenoszący duże momenty, poziomy wałek 7, połączony z zębatą kątową przekładnią 8, z której są wyprowadzone dwa odgałęzienia A i B układu. Pierwsze odgałęzienie A składa się z poziomego równoległego do ściany wagonu, wałka 9 będącego przedłużeniem wałka 7, przy czym na wałku 9 są osadzone dwa walcowe zębate koła 10, w określonych odległościach od siebie. Każde koło 10 jest zazębione z zębatą listwą 11, pionowo przymocowaną do jednego z dwóch wysuwnych słupów 12, których górne końce są połączone z wzdłużną krawędzią dachu 13, po jednej stronie wagonu. Odgałęzienie B składa się z pionowego wałka 14 połączonego z dolną kątową przekładnią 15, z której pod nie pokazaną na rysunku podłogą wagonu, jest wyprowadzony poziomy poprzeczny wałek 16 połączony z drugą dolną kątową przekładnią 17, umieszczoną po przeciwległej stronie wagonu. Przekładnia 17 jest połączona drugim identycznym pionowym wałkiem 14 z drugą górną przekładnią 8, z której analogicznie jak w odgałęzieniu A, jest wyprowadzony wzdłuż drugiej ściany bocznej, następny wałek 9 z osadzonymi dwoma zębatymi kołami 10, zazębionymi z zębatymi listwami 11, z których każda jest przymocowana pionowo do jednego z dwóch wysuwnych słupów 12, posiadających górne końce połączone z drugą wzdłużną krawędzią dachu 13. Każdy z czterech wysuwnych słupów 12 jest wykonany z dwóch prostokątnych rur 12a i I2b połączonych z obu stron pionowymi blachami 12c. Wysuwny słup 12 jest osadzony w stałym słupie 18 za pomocą tylnej rolki 19, dwóch bocznych rolek 20, przedniej podwójnej rolki 21, której dwie bieżnie toczą się po płaszczyźnie wysuwnego słupa 12, po obu bokach zębatej listwy 11. Stały słup 18 jest wykonany z dwóch ceowników 18a i 18b, połączonych poziomymi węzłówkami 18c, a dolnymi końcami przymocowanych do podłużnic ramy 1 wagonu. Do jednej ścianki bocznej stałego słupa 18 jest obrotowo przymocowana zapadka 22 posiadająca przeciwwagę 23. Zaczep zapadki 22 wchodzi w odpowiednio wyprofilowane jedno z kilku usytuowanych w pionie gniazd 24, wmontowanych w bocznej ściance wysuwnego słupa 12. Gniazda 24 są tak rozmieszczone w pionie aby dach 13 przyjmował dwa położenia transportowe oraz trzeci, najwyższy poziom załadunkowy. Podczas ruchu do góry wysuwnego słupa 12 zewnętrzna powierzchnia zaczepu zapadki 22 ślizga się po powierzchni rury 12b słupa 12, aż do chwili ustawienia się na przeciwko gniazda 24, do którego pod działaniem przeciwwagi 23 wchodzi zaczep zapadki 22. Po cofnięciu korbą i niewielkim opuszczeniu wysuwnych słupów 12, zostają one wraz z dachem 13 zawieszone i zablokowane na zaczepach zapadek 22, a tym samym na stałych słupach 18. Odblokowanie następuje przez niewielkie uniesienie korbą wysuwnych słupów 12 i przestawienie przeciwwagi 23 w położenie pionowe, w wyniku czego zaczepy zapadek 22 wyjdą całkowicie z gniazd 24 i wysuwne słupy 12 mogą być opuszczone do dołu. Układ posiada co najmniej cztery urządzenia blokady położenia dachu, rozmieszczone symetrycznie po obu bokach wagonu. Każde urządzenie składa się z poziomego dolnego uchwytu 25, przymocowanego do pionowej podpory 26 stałej ściany wagonu, pod jej górną belką 27. Przy górnej krawędzi belki 27, za pomocą zawiasu 28 jest przymocowany odchylny górny uchwyt 29, który po pochyleniu w położenie robocze, spoczywa na wsporniku 30, zamocowanym na ukośnej płaszczyźnie

5 PL B1 5 górnej belki 27. W obu uchwytach 25 i 29 są wykonane otwory z skosami naprowadzającymi dla posiadającego ukośne dolne krawędzie skobla 31, przymocowanego do dolnej wzdłużnej belki 32 dachu 13. Celem ułatwienia odchylania górnego uchwytu 29 jest on wyposażony w rączkę 33. W dolnym położeniu transportowym dachu 13, skoble 31 znajdują się w otworach dolnych uchwytów 25, przy odchylonych do wewnątrz wagonu, uchwytach górnych 29. Celem umieszczenia dachu 13 na wyższym drugim poziomie, korbą podnosi się dach na wysokość umożliwiającą odchylenie górnych uchwytów 29, po wykonaniu czego, dach 13 opuszcza się aż belka 32 spocznie na uchwytach 29, w otworach których znajdą się skoble 31. Odmiana rozwiązania według wynalazku jest przeznaczona dla dwuczłonowego wagonu przegubowego lub dwuczęściowego pojazdu, składającego się z dwóch jednakowych wagonów, połączonych krótkim sprzęgiem w jedną jednostkę transportową. W odmianie tej pierwszy człon I wagonu posiada układ w wykonaniu podstawowym, identyczny jak wyżej opisany dla wagonu jednoczęściowego, z tym, że na pionowym wałku 5, jest osadzone stożkowe zębate koło 32 kątowej przekładni 33 połączonej trzyczęściowym wałem 34 kardana z kątową przekładnią 35, umieszczoną w drugim członie II wagonu. Pierwsza część 34a wału kardana 34 jest za pomocą zestawu łożysk 36 przymocowana do pierwszego członu I wagonu, środkowa część 34b znajduje się nad połączeniem obu członów I i II wagonu, a trzecia część 34c, za pomocą łożysk 37 jest zamocowana do drugiego członu II wagonu. Przekładnia 35 jest złączona pionowo z drugą samohamowną przekładnią 38 połączoną poziomym wałkiem 39 z drugą kątową przekładnią 40, z której są wyprowadzone dwa odgałęzienia C i D, identyczne odpowiednio jak odgałęzienia A i B w członie I wagonu. Dach 13 całego wagonu, składa się z dwóch połówek 13a i 13b, a przestrzeń między nimi jest zabezpieczona harmonijkową osłoną 41, wykonaną z elastycznego materiału. Cały dach 13 jest podnoszony jednocześnie za pomocą ośmiu zsynchronizowanych wysuwnych słupów 12 i blokowany w dwóch położeniach transportowych przez osiem urządzeń z skoblami 31. Przekładnie samohamowne 6 i 38 oraz kątowe górne przekładnie 8 i 40 jak również górne końce stałych słupów 18, są przymocowane do ram 42 ścian bocznych wagonu, za pomocą, łączników 43. Przekładnie górne 8 i 40 oraz zębate koła 10 i listwy 11 są osłonięte pokrywami 44, których fragmenty pokazano na rysunku. Zastrzeżenia patentowe 1. Układ podnoszenia dachu pojazdu, mający kątową przekładnię zamontowaną na poprzecznym poziomym wale zakończonym z obu stron kwadratowymi chwytami dla ręcznych korb oraz posiadający urządzenia blokady położenia dachu, znamienny tym, że kątowa przekładnia (4) jest za pomocą pionowego wałka (5) połączona z samohamowną przekładnią (6) złączoną poziomym wałkiem (7) z górną kątową przekładnią (8), z której są wyprowadzone dwa odgałęzienia (A) i (B), przy czym odgałęzienie (A) składa się z poziomego wałka (9) z dwoma zębatymi kołami (10), z których każde jest zazębione z zębatą listwą (11) przymocowaną do jednego z dwóch wysuwnych słupów (12) złączonych górnymi końcami z krawędzią dachu (13) po jednej stronie wagonu, natomiast odgałęzienie (B) składa się z pionowego wałka (14) poprzez dolną kątową przekładnię (15) i poprzeczny poziomy wałek (16) połączonego z drugą dolną przekładnią (17) umieszczoną po przeciwległej stronie wagonu i połączoną z drugim pionowym wałkiem (14) włączonym do drugiej kątowej przekładni (8), z której jest wyprowadzony, identycznie jak w odgałęzieniu (A) poziomy wałek (9) z dwoma zębatymi kołami (10) zazębionymi z listwami (11) przymocowanymi do dwóch wysuwnych słupów (12) połączonych górnymi końcami z drugą krawędzią dachu (13). 2. Układ według zastrz.1, znamienny tym, że składający się z dwóch prostokątnych rur (12a) i (12b) połączonych ze sobą pionowymi blachami (12c) każdy wysuwny słup (12) za pomocą tylnej rolki (19), dwóch bocznych rolek (20) oraz przedniej podwójnej rolki (21), jest osadzony w stałym słupie (18) wykonanym z dwóch ceowników (18a) i (18b) połączonych ze sobą poziomymi węzłówkami (18c) i dolnymi końcami przymocowanych do ramy (1) wagonu, przy czym do jednej z ścianek bocznych stałego słupa (18) jest obrotowa zamocowana, posiadająca przeciwwagę (23) zapadka (22), której końcówka w postaci zaczepu, znajduje się w jednym z profilowanych gniazd (24) umieszczonych na różnych poziomach w bocznej ściance wysuwnego słupa (12). 3. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że posiada co najmniej cztery urządzenia blokady położenia dachu, z których każde składa się z poziomego dolnego uchwytu (25) przymocowanego do

6 6 PL B1 pionowej podpory (26) górnej belki (27) bocznej stałej ściany wagonu, a przy górnej krawędzi belki (27) jest obrotowo zamocowany odchylny górny uchwyt (29), który w poziomym położeniu roboczym, spoczywa na wsporniku (30) zamocowanym do ukośnej płaszczyzny górnej belki (27), przy czym w obu uchwytach (25) i (29) są wykonane otwory dla pionowego skobla (31) przymocowanego do dolnej wzdłużnej belki (32) dachu (13). 4. Układ według zastrz. 1 albo 3, znamienny tym, że na znajdującym się w pierwszym członie (I) dwuczłonowego wagonu przegubowego, wyprowadzonym z kątowej przekładni (4) pionowym wałku (5) jest osadzone stożkowe zębate koło (32) kątowej przekładni (33) połączonej trzyczęściowym wałem kardana (34) z umieszczoną w drugim członie (II) wagonu, kątową przekładnią (35) złączoną pionowo z samohamowną przekładnią (38) połączoną poziomym wałkiem (39) z kątową przekładnią (40), z której są wyprowadzone dwa odgałęzienia (C) i (D), przy czym odgałęzienie (C) jest identyczne jak odgałęzienie (A) w pierwszym członie (I) wagonu, a odgałęzienie (D) jest analogiczne jak odgałęzienie (B) w pierwszym członie (I). 5. Układ według zastrz. 4, znamienny tym, że pierwsza część (34a) wału kardana (34) jest za pomocą zestawu łożysk (36) przymocowana do pierwszego członu (I) wagonu, środkowa część (34b) znajduje się nad połączeniem obu członów (I) i (II) wagonu, a trzecia część (34c) za pomocą łożysk (37) jest zamocowana do drugiego członu (II) wagonu. Rysunki

7 PL B1 7

8 8 PL B1

9 PL B1 9

10 10 PL B1

11 PL B1 11

12 12 PL B1 Departament Wydawnictw UP RP Nakład 50 egz. Cena 4,00 zł.