Temat: Przyczyny i skutki niestabilności pracy parowników i skraplaczy w urządzeniach chłodniczych.
|
|
- Przybysław Witek
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Temat: Przyczyny i skutki niestabilności pracy parowników i skraplaczy w urządzeniach chłodniczych. Ireneusz Wolański Marcin Szymański SiUChKl Politechnika Gdańska GDAŃSK, 2008
2 PLAN PRACY: I. Wprowadzenie w tematykę niestabilności przemian fazowych: Zakłócenia zewnętrzne i wewnętrzne Niestabilności w układzie pompowym II. Interpretacja w układzie współrzędnych lgp-h; III. Opis gazu rzeczywistego; IV. Interpretacja jakościowa przyczyn niestabilności; V. Niestabilności w przemianie fazowej wrzenia; VI. Niestabilności w przemianie fazowej skraplania; VII. Podsumowanie.
3 I. Wprowadzenie w tematykę niestabilności przemian fazowych W naszej pracy podjęto problem zdefiniowania charakteru niestabilności eksploatacyjnych występujących w parowych, spręŝarkowych urządzeniach chłodniczych, ze szczególnym uwzględnieniem wymienników ciepła. Zasada działania tego typu urządzeń chłodniczych opiera się na wykorzystaniu przemian fazowych czynnika chłodniczego w realizacji lewo bieŝnego obiegu termodynamicznego. Zgodnie z II zasada termodynamiki transport jest z dolnego źródła do górnego źródła o wyŝszej temp. Wymiana ciepła między dolnym źródłem, a parownikiem WRZENIE. Odprowadzanie ciepła z obiegu do źródła górnego SKRAPLANIE. Gdyby wymienione przemiany fazowe były idealne, wówczas miały by one charakter izobaryczno-izotermiczny. W rzeczywistych warunkach eksploatacyjnych nie są jednak spełnione postulaty przemiany idealnej. Przepływowi czynnika w rurach parownika i skraplacza towarzyszy spadek ciśnienia, związany z oporami hydraulicznymi, co powoduje, Ŝe przemiany fazowe nie są izobaryczne. Wystąpienie zjawiska spadku ciśnienia w przepływie wywołuje takŝe nieizotermiczność tych przemian. Na to moŝe się jeszcze zakładać zjawisko poślizgu temperaturowego, szczególnie dla czynników chłodniczych, będących roztworami zeotropowymi. Jako udokumentowanym naleŝy uznać fakt, Ŝe przemiany fazowe czynników chłodniczych występujące w parownikach i skraplaczach urządzeń spręŝarkowych są bardzo wraŝliwe na wszelkie pojawiające się w eksploatacji zakłócenia, zarówno o charakterze zewnętrznym, jak i wewnętrznym. Zakłócenia zewnętrzne są zwykle wynikiem wzajemnego oddziaływania róŝnych elementów składowych układu chłodniczego, na przykład wywołane pracą automatyki chłodniczej, zakłóceniami pracy spręŝarki, przerwami w dopływie prądu elektrycznego. Zakłócenia wewnętrzne moŝna podzielić na dwie grupy, bowiem mogą one tkwić: w mechanizmie przemian fazowych lub w strukturze i właściwościach czynnika chłodniczego. Niestabilności w układzie pompowym: Czynnik chłodniczy krąŝący w obiegu jest mieszaniną dwóch faz: cieczy i pary. Oscylacje ciśnienia i natęŝenia przepływu powstające samorzutnie w takim układzie, bądź pod wpływem bodźców zewnętrznych mogą ulegać znacznym wzmocnieniom.
4 Przyczyną wzmocnień jest, między innymi, stosowanie układów regulacji sterowanych sygnałem ciśnienia. KaŜdy system regulacji pracuje z pewnym opóźnieniem w stosunku do impulsu sterującego. MoŜe to być powodem wzajemnych zmian ilości pary i cieczy podczas przemian wrzenia i skraplania w kanałach oraz w oddzielaczu cieczy, co wpływa na zmiany charakterystyk przepływowych urządzeń zasilających i przesunięcie ustabilizowanego połoŝenia punktów współpracy pompy i spręŝarki z instalacją. Powodem zmiany poziomu cieczy w oddzielaczu mogą być zakłócenia w pracy w układu spręŝarkowego. Dotyczą one oscylacji ciśnienia i natęŝenia czynnika w rurociągach połączonych ze zbiornikami. W układzie pompowym mogą to być niestabilności w połączeniach rurowych z pompą, zmiany gęstości płynu pod lustrem cieczy w oddzielaczu itp. NaleŜy zwrócić uwagę na fakt, Ŝe wszelki zaburzenia powstające w parowniku zasilanym pompowo (a związane z tworzeniem fazy parowej), jako wzmocnienie przenoszą się na cały układ chłodniczy. II. Interpretacja w układzie współrzędnych lgp-h: 1 - wrzenie przechłodzone, 2- rozwinięte wrzenie przęcherzykowe, 3- częściowe skraplanie w obszarze pary przegrzanej, 4-skraplanie właściwe Teoretycznie proces wrzenia w przepływie zaczyna się od stanu cieczy nasyconej (stopień suchości x=0) i dla pełnego procesu odparowania kończy się w stanie pary nasyconej suchej (x=1). Traktowany tak samo teoretyczny proces skraplania powinien rozpoczynać się od stanu pary nasyconej suchej (x=1) i trwać do stanu cieczy nasyconej (x=0).
5 JeŜeli temperatura fazy ciekłej w pewnej odległości od ścianki jest niŝsza od temperatury nasycenia, a gęstość strumienia ciepła jest dostatecznie duŝa, wówczas występuje tzw. wrzenie przechłodzone (obszar 1 na rys. powyŝej). Przegrzanie cieczy w warstwie przyściennej jest wtedy na tyle duŝe, aby uzyskać warunki do generowania pęcherzyków parowych. W miarę wzrostu przegrzania cieczy w podwarstwie przyściennej i jej temperatury w rdzeniu przepływu, następuje odparowywanie pęcherzyków parowych od ścianki. Początkowo odbywa się kondensacja pęcherzyków na ściance, a następnie w coraz większej odległości od niej. W pierwszym etapie wrzenia w rdzeniu przepływu kondesacja pęcherzyków parowych ulega znacznemu osłabieniu i zanika wówczas, gdy ciecz w rdzeniu osiąga temperaturę nasycenia. Wtedy wrzenie przechłodzone przechodzi w rozwinięte wrzenie pęcherzykowe zwane teŝ nasyconym, które najczęściej występuje w przedmiotowych parownikach chłodniczych urządzeń spręŝarkowych (obszar 2 na rys. powyŝej). Przemiana fazowa skraplania zachodzi wtedy, gdy spełnione są dwa podstawowe warunki, to znaczy: istnieje gradient temperatury na ściance kanału (temperatura powierzchni ścianki jest niŝsza od temperatury czynnika) oraz występują zarodki nowej fazy (cieczy). W większości przypadków skraplaczy w stosowanych w omawianym typie urządzeń chłodniczych do skraplacza dopływa para przegrzana. W początkowym etapie następuje lokalne schłodzenie pary w pobliŝu zimnej powierzchni ścianki, natomiast w rdzeniu przepływu występuje jeszcze para przegrzana. Lokalnie zatem, w warstwie przyściennej rozpoczyna się wykraplanie cieczy w przechłodzonej parze. Mówimy o istnieniu obszaru częściowego skraplania w zakresie pary przegrzanej (obszar 3 na rys. powyŝej). Para przegrzana w rdzeniu przepływu będzie ulegała ciągłemu schłodzeniu, a po osiągnięciu (w warunkach stabilnych) stanu pary nasyconej suchej (o stopniu suchości x=1) rozpocznie się proces skraplania właściwego (obszar 4 na rys. powyŝej). III. Opis gazu rzeczywistego Skomplikowany mechanizm przemian fazowych czynnika chłodniczego oraz wystąpienie stanów niestabilnych, towarzyszących tym przemianom mogą takŝe wynikać z właściwości czynnika. W obszarze między lewą i prawą krzywą graniczną, w którym przebiegają te przemiany w obszarze pary nasyconej mokrej czynnik musi być traktowany jako gaz rzeczywisty. Gaz rzeczywisty moŝemy opisać za pomocą następujących równań: Równanie van der Waalsa (1873r): RT Równanie Dieterici (1899r): p = exp[ v b Równanie Berthelota (1899r): Równanie Redlicha Kwonga (1949r): RT p = v b a RTv RT a = v b v T p 2 a 2 v ] RT p = v b T 0,5 a v( v + b)
6 IV. Interpretacja jakościowa przyczyn niestabilności Okazuje się, Ŝe pozytywna jest odpowiedź na postawione pytanie, czy moŝna w prosty i zrozumiały sposób wyjaśnić istnienie stanów niestabilnych czynnika, w związku z tworzeniem nowej fazy w przemianach. Do wstępnej analizy, dotyczącej wpływu róŝnych parametrów na powstawanie takich niestabilności wykorzystano najprostszą wersję równania termicznego stanu gazu rzeczywistego podaną przez van der Waalsa, które po przekształceniach uzyskuje postać: pv 3 (pb + RT)v 2 + av ab = 0 przy czym po lewej stronic jest wielomian trzeciego stopnia. W interpretacji graficznej na wykresie w układzie współrzędnych p-v równanie wyŝej opisuje dla danej wielkości T tzw. izotermę van der Waalsa. Mogą istnieć trzy rozwiązania tego równania: trzy pierwiastki rzeczywiste, jeden potrójny lub dwa zespolone i jeden rzeczywisty. Na rysunku poniŝej pokazano graficzną formę rozwiązania w przypadku trzech pierwiastków. ZauwaŜa się, Ŝe izoterma van der Waalsa posiada dwa ekstrema (punkty D i B) w obszarze pary nasyconej mokrej. NaleŜy przypomnieć, Ŝe wprowadzone przez van der Waalsa poprawki do równania termicznego stanu gazu doskonałego Clapeyrona dotyczyły: tzw. covolumenu gazu rzeczywistego (to znaczy łącznego ujęcia nie tylko objętości własnej sferycznej cząstki tego gazu z uwzględnieniem wzajemnych oddziaływań międzycząsteczkowych) oraz ciśnienia kohezyjnego gazu rzeczywistego. Pokazana na rysunku poniŝej izoterma van der Waalsa odnosi się do przebiegu w zakresie poniŝej punktu krytycznego Kr. Wykres izotermy T kr = const ma punkt przegięcia w stanie krytycznym Kr, natomiast izoterma w zakresie T > T kr. ma przebieg monofoniczny. Rys. 2
7 Analizując przebieg izotermy w obszarze T < T kr trzeba brać pod uwagę i oddzielnie rozpatrywać poszczególne jej odcinki. ZałóŜmy, Ŝe w stanie wyjściowym znajduje się pod tłokiem w cylindrze 1 kg gazu rzeczywistego (np. czynnika chłodniczego) - jako stan pary przegrzanej. Proces izotermicznego spręŝania prowadzony jest dostatecznie wolno tak, Ŝe na odcinku F-E proces rzeczywisty realizowany jest według izotermy van der Waalsa. Począwszy jednak od stanu E proces spręŝania rzeczywistego przebiega inaczej, niŝ izoterma van der Waalsa E-D-C-B-A, to znaczy według odcinka linii prostej E-A (na rys. 2). W stanie E czynnik osiąga ciśnienie nasycenia p. Izobara pft) wyznaczająca ciśnienie nasycenia, odpowiadające temperaturze nasycenia T=T przebiega na wykresie w układzie współrzędnych p v tak, Ŝe zakreskowane pola powierzchni są sobie równe - jest to konstrukcja tzw. prostej Maxwella. Osiągnięcie stanu E[p/T), V "] jest równoznaczne z osiągnięciem teoretycznego stanu początkowego skraplania właściwego. W zakresie między stanami E i A występuje jednoskładnikowy ośrodek dwufazowy w postaci mieszaniny cieczy i jej pary. Po osiągnięciu stanu A następuje wejście w obszar stanów cieczy przechłodzonej w warunkach równowagi stabilnej (na lewo od linii granicznej x - 0). Na rys. 2 wyeksponowano poza tym obszar cieczy przegrzanej oraz pary przechłodzonej. Będą one bardzo przydatne w dalszej analizie niestabilności omawianych procesów fazowych. W celu uporządkowania tej analizy rozpatrzono oddzielnie niestabilności w procesie wrzenia oraz skraplania. V. Niestabilności w przemianie fazowej wrzenia Na odcinku A-B (rys. 2) leŝą stany cieczy przegrzanej, to znaczy takiej, której temperatura jest wyŝsza od temperatury nasycenia T przy danym ciśnieniu p s. Są to jednak stany równowagi metastabilnej, bowiem przy zakłóceniu dostatecznie duŝym impulsem zewnętrznym (np. uderzenie w powierzchnię układu cylinder-tłok) następuje przeskok" do stanu stabilnego na odcinku izotermy AE, z gwałtownym odparowaniem cieczy przegrzanej. Podobnie jest z odcinkiem izotermy DE, na której leŝą stany metastabilne pary przechłodzonej, moŝliwe do osiągnięcia przy ostroŝnym i powolnym przechłodzeniu pary poniŝej temperatury nasycenia T. Odcinek izotermy BD opisuje stany niestabilne, które praktycznie nie mogą być zrealizowane. Tch osiągnięcie oznaczało by realizację takiej przemiany, podczas której przy wzroście ciśnienia występowałby wzrost objętości właściwej czynnika przy niezmiennej temperaturze T=const. Nie obserwuje się jednak takich zjawisk w przyrodzie. Na podstawie interpretacji przebiegu izotermy van der Waalsa w układzie współrzędnych p-v (rys. 3) oznaczono występowanie stanów równowagi stabilnej, metastabilnej i stanów niestabilnych czynnika w procesie wrzenia, zwłaszcza pęcherzykowego.
8 Rys. 3 Na rysunku 3 pokazano przebieg kilku izoterm van der Waalsa z zaznaczeniem charakterystycznych obszarów niestabilnych. Łącząc ekstrema izoterm (punkty oznaczone B a, B r B v B y.) otrzymuje się linię odgraniczającą stany metastabilne od niestabilnych w procesie wrzenia czynnika. Znajomość przebiegu tej granicy ma istotne znaczenie w przewidywaniu zachowania się układu. JeŜeli proces jest prowadzony przy stałym ciśnieniu p const, wówczas pod warunkiem duŝych oddziaływań zewnętrznych moŝna na przykład przegrzać czystą ciecz od stanu A do B o. Wykonane badania eksperymentalne dla czystej wody, przy ciśnieniu atmosferycznym wykazały, Ŝe moŝna osiągnąć przegrzanie nawet o 50 K. Opisane badania doświadczalne wykonane przez Briggsa dowiodły moŝliwości osiągania stanów metastabilnych, z tak zwanymi ciągnieniami. Pod tym pojęciem naleŝy rozumieć osiąganie ciśnienia cieczy o wartościach ujemnych (dla wody nawet do około -27,4 MPa). Wskazują na to równieŝ badania przeprowadzone przez Borkara et al. i Bartaka dla przepływów w kanałach przy gwałtownym spadku ciśnienia (tzw. flashing flow).
9 Rys. 4 Na rys. 4 pokazano wyniki badań eksperymentalnych. Wykonano je dla przepływu wody o parametrach początkowych: temperatura 21 "C, ciśnienie 6,85 MPa. Spadek ciśnienia następował z intensywnością Ap = 8,6 MPa/s. W badanych przypadkach występowało w kanale chwilowe lokalne ujemne ciśnienie wody rzędu 1 MPa (ujemne napręŝenia) tak, aby po krótkim czasie (rzędu kilkudziesięciu milisekund) powrócić do wartości dodatniej. W wyniku skokowego" spadku ciśnienia ciecz została wprowadzona" w obszar nierównowagowy. Potrzebny był czas relaksacji, aby układ mógł powrócić do stanu równowagi trwałej. Zjawisko posiada własności falowe. Zarejestrowane zmiany ciśnienia w kanale wykazują Ŝe następuje przebieg fali zmiany ciśnienia (spadku, a następnie wzrostu) w kanale o określonym charakterze. Wszystkie niestabilności prowadzą w konsekwencji do powaŝnych niekiedy zakłóceń w pracy maszyn i urządzeń chłodniczych. VI. Niestabilności w przemianie fazowej skraplania Z rys. 2 wynika, Ŝe oprócz modelowej przemiany fazowej skraplania w warunkach stabilnych prowadzonej w sposób izotermiczno izobaryczny na drodze E - A istnieje moŝliwość realizacji procesu skraplania wzdłuŝ drogi E D. Na rys. 5 pokazano interpretację izobary van der Waalsa w układzie współrzędnych T s. Jest to o tyle istotne, Ŝe izoterma i izobara pokrywają się na odcinku prostej E A, zarówno w układzie współrzędnych p - v, jak i T s. Z rys. 5 wyraźnie widać, Ŝc realizacja procesu skraplania przy p=const wzdłuŝ tej linii przemiany E - D wiąŝe się ze spadkiem temperatury pary i wejściem w obszar pary nasyconej mokrej przechłodzonej (dla której T<T(pJ). Na odcinku E D występują jednak stany pary przechłodzonej w równowadze metastabilnej. Model van der Waalsa pozwala na jakościową analizę wpływu parametrów na rozwój i zanik procesu skraplania. Z jednej strony, prowadząc proces skraplania w sposób bardzo powolny i ostroŝny, moŝna utrzymać go na drodze E D' w warunkach równowagi metastabilnej w temperaturze T < T (gdzie T jest temperaturą nasycenia przy ciśnieniu p). Nawet niewielkie zakłócenie w przebiegu procesu na linii E- D' spowoduje natychmiastowe przejście do stanu D "równowagi stabilnej (i dalej proces przebiegać będzie wzdłuŝ odcinka D"-A). Z drugiej jednak strony moŝna wziąć
10 pod.uwagę przebieg kilku izoterm, na przykład T p T y T }...z oznaczeniem charakterystycznych stanów metastabilnych (rys.6). Linia łącząca charakterystyczne stany D1, D2, D, D3... odgranicza obszar moŝliwych do uzyskania stanów 'metastabilnych pary mokrej przechłodzonej, od stanów niestabilnych. Na podstawie wstępnej analizy' wpływu niektórych parametrów na początek i rozwój skraplania, moŝna rozwaŝyć sytuację wynikającą z wpływu róŝnych form zakłóceń procesu skraplania pojawiających się w instalacjach rzeczywistych. Na rys. 7a pokazano przykładowo taki przypadek. IW procesie skraplania prowadzonym dotychczas przy stałym ciśnieniu p = cons/nastąpiła gwałtowna zmiana temperatury. Wskutek tej gwałtownej, skokowej" zmiany, para czynnika zostaje jakoby przeniesiona" w obszar metastabilny (stan D). Wprowadzone zakłócenie procesu skraplania moŝe spowodować opóźnienie w dojściu czynnika do stanu początkowego skraplania i dopiero po upływie czasu relaksacji nastąpi powrót do stanu równowagi stabilnej (stan D'"). Rys.7b prezentuje wpływ zmiany ciśnienia, przy stałej temperaturze, na zmiany stanu czynnika podczas rozwoju skraplania w przepływie. Z przedstawionych w pracy interpretacji dotyczących moŝliwości przebiegu procesu skraplania, w innych niŝ stabilne warunkach (wzdłuŝ przemiany E - A) wynika problem właściwego określenia stanu, w którym rozpoczyna się proces skraplania właściwego. Analiza wykazała, Ŝe stan początkowy tego skraplania moŝe być przesunięty względem stanu E, w zaleŝności od charakteru zakłóceń destabilizujących. W złoŝoności zjawisk towarzyszących przemianom fazowym wrzenia i skraplania naleŝy dodatkowo uwzględniać falowy charakter ośrodka dwufazowego. MoŜliwość osiągania w warunkach eksploatacyjnych stanów niestabilnych wpływają na wzmocnienie efektu falowego. Zaburzenia w ośrodku dwufazowym rozchodzą się w nim w sposób falowy. VII. Podsumowanie: Rzeczywiste warunki eksploatacji- występowanie niestabilności wywołane zaburzeniami zewnętrznymi i wewnętrznymi istotny jest ich wpływ na przemiany fazowe czynnika chłodniczego w parownikach i skraplaczach. Interpretacja niestabilności przemian fazowych ich poznanie przyczyni się niewątpliwie do takiego prowadzenia eksploatacji, aby uniknąć tych zakresów. Powodują one znaczące obniŝenie efektywności wymiany ciepła w parownikach i skraplaczach urządzeń chłodniczych i innych układów energetycznych. Równanie van der Vaalsa pomimo wielu niedoskonałości tego równania i załoŝeń upraszczających pozwala ona w sposób prosty i przejrzysty wyjaśnić złoŝone zjawiska towarzyszące przemianom fazowym czynnika chłodniczego. VIII. ŹRÓDŁA: TCHiK nr 12/ dr hab. inŝ. T. Bochnal; dr inŝ. H. Charun; Politechnika Koszalińska Katedra TCiCH TCHiK nr 8/1999 dr inŝ. T. Bohdal; doc. dr inŝ. M. Czapp; mgr inŝ. K. Dutkowski; Zakład Termomechaniki i Chłodnictwa, Politechnika Koszalińska
W8 40. Para. Równanie Van der Waalsa Temperatura krytyczna ci Przemiany pary. Termodynamika techniczna
W8 40 Równanie Van der Waalsa Temperatura krytyczna Stopień suchości ci Przemiany pary 1 p T 1 =const T 2 =const 2 Oddziaływanie międzycz dzycząsteczkowe jest odwrotnie proporcjonalne do odległości (liczonej
Bardziej szczegółowoPara wodna najczęściej jest produkowana w warunkach stałego ciśnienia.
PARA WODNA 1. PRZEMIANY FAZOWE SUBSTANCJI JEDNORODNYCH Para wodna najczęściej jest produkowana w warunkach stałego ciśnienia. Przy niezmiennym ciśnieniu zmiana wody o stanie początkowym odpowiadającym
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA GDAŃSKA
POLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY Katedra Techniki Cieplnej Wybrane zagadnienia wymiany ciepła i masy Przejmowanie ciepła podczas skraplania czynników niskowrzących w skraplaczach chłodzonych powietrzem
Bardziej szczegółowoSkraplanie czynnika chłodniczego R404A w obecności gazu inertnego. Autor: Tadeusz BOHDAL, Henryk CHARUN, Robert MATYSKO Środa, 06 Czerwiec :42
Przeprowadzono badania eksperymentalne procesu skraplania czynnika chłodniczego R404A w kanale rurowym w obecności gazu inertnego powietrza. Wykazano negatywny wpływ zawartości powietrza w skraplaczu na
Bardziej szczegółowoWykład 3. Diagramy fazowe P-v-T dla substancji czystych w trzech stanach. skupienia. skupienia
Wykład 3 Substancje proste i czyste Przemiany w systemie dwufazowym woda para wodna Diagram T-v dla przejścia fazowego woda para wodna Diagramy T-v i P-v dla wody Punkt krytyczny Temperatura nasycenia
Bardziej szczegółowoTechniki niskotemperaturowe w medycynie
INŻYNIERIA MECHANICZNO-MEDYCZNA WYDZIAŁ MECHANICZNY POLITECHNIKA GDAŃSKA Techniki niskotemperaturowe w medycynie Temat: Lewobieżny obieg gazowy Joule a a obieg parowy Lindego Prowadzący: dr inż. Zenon
Bardziej szczegółowoWykład 4. Przypomnienie z poprzedniego wykładu
Wykład 4 Przejścia fazowe materii Diagram fazowy Ciepło Procesy termodynamiczne Proces kwazistatyczny Procesy odwracalne i nieodwracalne Pokazy doświadczalne W. Dominik Wydział Fizyki UW Termodynamika
Bardziej szczegółowoObiegi gazowe w maszynach cieplnych
OBIEGI GAZOWE Obieg cykl przemian, po przejściu których stan końcowy czynnika jest identyczny ze stanem początkowym. Obrazem geometrycznym obiegu jest linia zamknięta. Dla obiegu termodynamicznego: przyrost
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY
POLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY AUTOMATYKA CHŁODNICZA TEMAT: Racje techniczne wykorzystania rurki kapilarnej lub dyszy w małych urządzeniach chłodniczych i sprężarkowych pompach ciepła Mateusz
Bardziej szczegółowoBUDOWA I ZASADA DZIAŁANIA ABSORPCYJNEJ POMPY CIEPŁA
Anna Janik AGH Akademia Górniczo-Hutnicza Wydział Energetyki i Paliw BUDOWA I ZASADA DZIAŁANIA ABSORPCYJNEJ POMPY CIEPŁA 1. WSTĘP W ostatnich latach obserwuje się wzrost zainteresowania tematem pomp ciepła.
Bardziej szczegółowo100 29,538 21,223 38,112 29, ,118 24,803 49,392 41,077
. Jak określa się ilość substancji? Ile kilogramów substancji zawiera mol wody?. Zbiornik zawiera 5 kmoli CO. Ile kilogramów CO znajduje się w zbiorniku? 3. Jaka jest definicja I zasady termodynamiki dla
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA GDAŃSKA
POLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY Temat: Proces wrzenia czynników chłodniczych w rurach o rozwiniętej powierzchni Wykonał Korpalski Radosław Koniszewski Adam Sem. 8 SiUChKl 1 Gdańsk 2008 Spis treści
Bardziej szczegółowoWykład 1. Anna Ptaszek. 5 października Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego. Chemia fizyczna - wykład 1. Anna Ptaszek 1 / 36
Wykład 1 Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego 5 października 2015 1 / 36 Podstawowe pojęcia Układ termodynamiczny To zbiór niezależnych elementów, które oddziałują ze sobą tworząc integralną
Bardziej szczegółowoAnaliza termiczna Krzywe stygnięcia
Analiza termiczna Krzywe stygnięcia 0 0,2 0,4 0,6 0,8 1,0 T a e j n s x p b t c o f g h k l p d i m y z q u v r w α T B T A T E T k P = const Chem. Fiz. TCH II/10 1 Rozpatrując stygnięcie wzdłuż kolejnych
Bardziej szczegółowoSEMINARIUM Z CHŁODNICTWA
POLITECHNIKA GDAŃSKA Katedra Techniki Cieplnej SEMINARIUM Z CHŁODNICTWA Ocena wpływu poślizgu temperaturowego mieszanin zeotropowych na warunki pracy wentylatorowej chłodnicy powietrza. Michał Szajner
Bardziej szczegółowoTermodynamika Techniczna dla MWT, wykład 3. AJ Wojtowicz IF UMK Izobaryczne wytwarzanie pary wodnej; diagram T-v przy stałym ciśnieniu
Wykład 3 1. Substancje proste i czyste 2. Przemiany w systemie dwufazowym ciecz para 2.1. Izobaryczne wytwarzanie pary wodnej; diagram T-v przy stałym ciśnieniu 2.2. Temperatura wrzenia cieczy, a ciśnienie
Bardziej szczegółowoWarunki izochoryczno-izotermiczne
WYKŁAD 5 Pojęcie potencjału chemicznego. Układy jednoskładnikowe W zależności od warunków termodynamicznych potencjał chemiczny substancji czystej definiujemy następująco: Warunki izobaryczno-izotermiczne
Bardziej szczegółowoPrzemiany termodynamiczne
Przemiany termodynamiczne.:: Przemiana adiabatyczna ::. Przemiana adiabatyczna (Proces adiabatyczny) - proces termodynamiczny, podczas którego wyizolowany układ nie nawiązuje wymiany ciepła, lecz całość
Bardziej szczegółowoLewobieżny obieg gazowy Joule a a obieg parowy Lindego.
Lewobieżny obieg gazowy Joule a a obieg parowy Lindego. Wojciech Głąb Techniki niskotemperaturowe Inżynieria Mechaniczno-Medyczna st. II sem. I Spis treści 1. Obieg termodynamiczny... 3 2. Obieg lewobieżny
Bardziej szczegółowoSeria 2, ćwiczenia do wykładu Od eksperymentu do poznania materii
Seria 2, ćwiczenia do wykładu Od eksperymentu do poznania materii 8.1.21 Zad. 1. Obliczyć ciśnienie potrzebne do przemiany grafitu w diament w temperaturze 25 o C. Objętość właściwa (odwrotność gęstości)
Bardziej szczegółowoPodstawowe definicje
Wprowadzenie do równowag fazowych (1) Podstawowe definicje 1) Faza dla danej substancji jej postać charakteryzująca się jednorodnym składem chemicznym i stanem fizycznym. W obrębie fazy niektóre intensywne
Bardziej szczegółowoTermodynamiczny opis przejść fazowych pierwszego rodzaju
Wykład II Przejścia fazowe 1 Termodynamiczny opis przejść fazowych pierwszego rodzaju Woda występuje w trzech stanach skupienia jako ciecz, jako gaz, czyli para wodna, oraz jako ciało stałe, a więc lód.
Bardziej szczegółowoSeminarium AUTOMATYKA CHŁODNICZA I KLIMATYZACYJNA
POLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY Seminarium AUTOMATYKA CHŁODNICZA I KLIMATYZACYJNA TEMAT: Ocena techniczna rurki kapilarnej jako elementu dławiącego w małych urządzeniach chłodniczych o zmiennych
Bardziej szczegółowoK raków 26 ma rca 2011 r.
K raków 26 ma rca 2011 r. Zadania do ćwiczeń z Podstaw Fizyki na dzień 1 kwietnia 2011 r. r. dla Grupy II Zadanie 1. 1 kg/s pary wo dne j o ciśnieniu 150 atm i temperaturze 342 0 C wpada do t urbiny z
Bardziej szczegółowo1. 1 J/(kg K) nie jest jednostką a) entropii właściwej b) indywidualnej stałej gazowej c) ciepła właściwego d) pracy jednostkowej
1. 1 J/(kg K) nie jest jednostką a) entropii właściwej b) indywidualnej stałej gazowej c) ciepła właściwego d) pracy jednostkowej 2. 1 kmol każdej substancji charakteryzuje się taką samą a) masą b) objętością
Bardziej szczegółowoBadanie początku skraplania czynnika chłodniczego
Badanie początku skraplania czynnika chłodniczego Wstęp W wielu skraplaczach stosowanych w energetyce występuje w ich króćcu dopływowym para przegrzana czynnika. Wśród nich wyróżniają się skraplacze czynników
Bardziej szczegółowo4. 1 bar jest dokładnie równy a) Pa b) 100 Tr c) 1 at d) 1 Atm e) 1000 niutonów na metr kwadratowy f) 0,1 MPa
1. Adiatermiczny wymiennik ciepła to wymiennik, w którym a) ciepło płynie od czynnika o niższej temperaturze do czynnika o wyższej temperaturze b) nie ma strat ciepła na rzecz otoczenia c) czynniki wymieniające
Bardziej szczegółowo3. Przyrost temperatury gazu wynosi 20 C. Ile jest równy ten przyrost w kelwinach?
1. Która z podanych niżej par wielkości fizycznych ma takie same jednostki? a) energia i entropia b) ciśnienie i entalpia c) praca i entalpia d) ciepło i temperatura 2. 1 kj nie jest jednostką a) entropii
Bardziej szczegółowoTermodynamika Część 2
Termodynamika Część 2 Równanie stanu Równanie stanu gazu doskonałego Równania stanu gazów rzeczywistych rozwinięcie wirialne równanie van der Waalsa hipoteza odpowiedniości stanów inne równania stanu Równanie
Bardziej szczegółowoPolitechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra InŜynierii Systemów Sterowania Podstawy Automatyki
Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra InŜynierii Systemów Sterowania Podstawy Automatyki Stabilność systemów sterowania kryterium Nyquist a Materiały pomocnicze do ćwiczeń termin
Bardziej szczegółowoLewobieżny obieg gazowy Joule a a obieg parowy Lindego.
Lewobieżny obieg gazowy Joule a a obieg parowy Lindego. Adam Nowaczyk IM-M Semestr II Gdaosk 2011 Spis treści 1. Obiegi termodynamiczne... 2 1.1 Obieg termodynamiczny... 2 1.1.1 Obieg prawobieżny... 3
Bardziej szczegółowo4. Przyrost temperatury gazu wynosi 20 C. W kelwinach przyrost ten jest równy
1. Która z podanych niżej par wielkości fizycznych ma takie same jednostki? a) energia i entropia b) ciśnienie i entalpia c) praca i entalpia d) ciepło i temperatura 2. 1 bar jest dokładnie równy a) 10000
Bardziej szczegółowoAnaliza niestabilności przemian fazowych czynników energetycznych. Część I Ocena stanu wiedzy
ŚRODKOWO-POMORSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE OCHRONY ŚRODOWISKA Rocznik Ochrona Środowiska Tom 12. Rok 2010 61-94 Analiza niestabilności przemian fazowych czynników energetycznych. Część I Ocena stanu wiedzy
Bardziej szczegółowoTemperatura, ciepło, oraz elementy kinetycznej teorii gazów
Temperatura, ciepło, oraz elementy kinetycznej teorii gazów opis makroskopowy równowaga termodynamiczna temperatura opis mikroskopowy średnia energia kinetyczna molekuł Równowaga termodynamiczna A B A
Bardziej szczegółowoTermodynamika Część 7 Trzecia zasada termodynamiki Metody otrzymywania niskich temperatur Zjawisko Joule'a Thomsona Chłodzenie magnetyczne
Termodynamika Część 7 Trzecia zasada termodynamiki Metody otrzymywania niskich temperatur Zjawisko Joule'a Thomsona Chłodzenie magnetyczne Janusz Brzychczyk, Instytut Fizyki UJ Postulat Nernsta (1906):
Bardziej szczegółowoPodstawowe pojęcia Masa atomowa (cząsteczkowa) - to stosunek masy atomu danego pierwiastka chemicznego (cząsteczki związku chemicznego) do masy 1/12
Podstawowe pojęcia Masa atomowa (cząsteczkowa) - to stosunek masy atomu danego pierwiastka chemicznego (cząsteczki związku chemicznego) do masy 1/12 atomu węgla 12 C. Mol - jest taką ilością danej substancji,
Bardziej szczegółowoChłodnictwo i Kriogenika - Ćwiczenia Lista 3
Chłodnictwo i Kriogenika - Ćwiczenia Lista 3 dr hab. nż. Bartosz Zajączkowski bartosz.zajaczkowski@pwr.edu.pl Politechnika Wrocławska Wydział Mechaniczno-Energetyczny Katedra Termodynamiki, Teorii Maszyn
Bardziej szczegółowoSpis treści. Przedmowa WPROWADZENIE DO PRZEDMIOTU... 11
Spis treści Przedmowa... 10 1. WPROWADZENIE DO PRZEDMIOTU... 11 2. PODSTAWOWE OKREŚLENIA W TERMODYNAMICE... 13 2.1. Układ termodynamiczny... 13 2.2. Wielkości fizyczne, układ jednostek miary... 14 2.3.
Bardziej szczegółowoPorównanie strat ciśnienia w przewodach ssawnych układu chłodniczego.
Porównanie strat ciśnienia w przewodach ssawnych układu chłodniczego. Poszczególne zespoły układu chłodniczego lub klimatyzacyjnego połączone są systemem przewodów transportujących czynnik chłodniczy.
Bardziej szczegółowoAmoniakalne urządzenia chłodnicze Tom I
Amoniakalne urządzenia chłodnicze Tom I W tomie pierwszym poradnika omówiono między innymi: amoniak jako czynnik roboczy: własności fizyczne, chemiczne, bezpieczeństwo użytkowania, oddziaływanie na organizm
Bardziej szczegółowoTERMODYNAMIKA FENOMENOLOGICZNA
TERMODYNAMIKA FENOMENOLOGICZNA Przedmiotem badań są własności układów makroskopowych w zaleŝności od temperatury. Układ makroskopowy Np. 1 mol substancji - tyle składników ile w 12 gramach węgla C 12 N
Bardziej szczegółowoTemperatura jest wspólną własnością dwóch ciał, które pozostają ze sobą w równowadze termicznej.
1 Ciepło jest sposobem przekazywania energii z jednego ciała do drugiego. Ciepło przepływa pod wpływem różnicy temperatur. Jeżeli ciepło nie przepływa mówimy o stanie równowagi termicznej. Zerowa zasada
Bardziej szczegółowoWykład FIZYKA I. 14. Termodynamika fenomenologiczna cz.ii. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak
Wykład FIZYKA I 14. Termodynamika fenomenologiczna cz.ii Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/fizyka1.html GAZY DOSKONAŁE Przez
Bardziej szczegółowoDRUGA ZASADA TERMODYNAMIKI
DRUGA ZASADA TERMODYNAMIKI Procesy odwracalne i nieodwracalne termodynamicznie, samorzutne i niesamorzutne Proces nazywamy termodynamicznie odwracalnym, jeśli bez spowodowania zmian w otoczeniu możliwy
Bardziej szczegółowoProjekt Inżynier mechanik zawód z przyszłością współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Zajęcia wyrównawcze z fizyki -Zestaw 4 -eoria ermodynamika Równanie stanu gazu doskonałego Izoprzemiany gazowe Energia wewnętrzna gazu doskonałego Praca i ciepło w przemianach gazowych Silniki cieplne
Bardziej szczegółowoWYKŁAD 2 TERMODYNAMIKA. Termodynamika opiera się na czterech obserwacjach fenomenologicznych zwanych zasadami
WYKŁAD 2 TERMODYNAMIKA Termodynamika opiera się na czterech obserwacjach fenomenologicznych zwanych zasadami Zasada zerowa Kiedy obiekt gorący znajduje się w kontakcie cieplnym z obiektem zimnym następuje
Bardziej szczegółowoSPIS TREŚCI TOMU I. Przedmowa 11. Wprowadzenie 15 Znaczenie gospodarcze techniki chłodniczej 18
v~.rv.kj Chłodnicza. Poradnik - tom 1 5 SPIS TREŚCI TOMU I Przedmowa 11 Wprowadzenie 15 Znaczenie gospodarcze techniki chłodniczej 18 Podstawy termodynamiki 21 Termodynamiczne parametry stanu gazu 21 2
Bardziej szczegółowoWYMIANA CIEPŁA A PRZY ZMIANACH STANU SKUPIENIA
WYMIANA CIEPŁA A PRZY ZMIANACH STANU SKUPIENIA WYKŁAD 8 Dariusz Mikielewicz Politechnika Gdańska Wydział Mechaniczny Katedra Techniki Cieplnej Wymiana ciepła podczas wrzenia Przejście fazy ciekłej w parową
Bardziej szczegółowoRównowagi fazowe. Zakład Chemii Medycznej Pomorski Uniwersytet Medyczny
Równowagi fazowe Zakład Chemii Medycznej Pomorski Uniwersytet Medyczny Równowaga termodynamiczna Przemianom fazowym towarzyszą procesy, podczas których nie zmienia się skład chemiczny układu, polegają
Bardziej szczegółowoPodstawowe prawa opisujące właściwości gazów zostały wyprowadzone dla gazu modelowego, nazywanego gazem doskonałym (idealnym).
Spis treści 1 Stan gazowy 2 Gaz doskonały 21 Definicja mikroskopowa 22 Definicja makroskopowa (termodynamiczna) 3 Prawa gazowe 31 Prawo Boyle a-mariotte a 32 Prawo Gay-Lussaca 33 Prawo Charlesa 34 Prawo
Bardziej szczegółowoPolitechnika Gdańska
Politechnika Gdańska Wymiana ciepła Temat: Wrzenie wewnątrz rur i jego opis matematyczny. wykonali : Kamil Kaszyński wydział : Mechaniczny data: 01.04.2008 Wstęp Wrzenie w przepływie jest szczególnym przypadkiem
Bardziej szczegółowoBadanie zależności temperatury wrzenia cieczy od ciśnienia
Katedra Silników Spalinowych i Pojazdów ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI Badanie zależności temperatury wrzenia cieczy od ciśnienia - 1 - Wstęp teoretyczny Gaz rzeczywisty jest jedynym z trzech stanów skupienia
Bardziej szczegółowopowierzchnia rozdziału - dwie fazy ciekłe - jedna faza gazowa - dwa składniki
Przejścia fazowe. powierzchnia rozdziału - skokowa zmiana niektórych parametrów na granicy faz. kropeki wody w atmosferze - dwie fazy ciekłe - jedna faza gazowa - dwa składniki Przykłady przejść fazowych:
Bardziej szczegółowoK p. K o G o (s) METODY DOBORU NASTAW Metoda linii pierwiastkowych Metody analityczne Metoda linii pierwiastkowych
METODY DOBORU NASTAW 7.3.. Metody analityczne 7.3.. Metoda linii pierwiastkowych 7.3.2 Metody doświadczalne 7.3.2.. Metoda Zieglera- Nicholsa 7.3.2.2. Wzmocnienie krytyczne 7.3.. Metoda linii pierwiastkowych
Bardziej szczegółowoW9 26. Wykresy pary. Termodynamika techniczna. Wykres i s pary wodnej. Odczytywanie wykresu
W9 26 Wykresy pary Odczytywanie wykresu 1 i x=1 K x=0,4 x=0,6 x=0,8 x=0 x=0,2 s 2 [kj/kg] 3000 2500 2000 1500 1000 500 i i r 0 273,16 350 400 450 500 550 600 650 [K] 3 4 Wykres i s jest bardzo wygodny
Bardziej szczegółowoBadanie zależności temperatury wrzenia wody od ciśnienia
Ćwiczenie C2 Badanie zależności temperatury wrzenia wody od ciśnienia C2.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest pomiar zależności temperatury wrzenia wody od ciśnienia (poniżej ciśnienia atmosferycznego),
Bardziej szczegółowoObieg Ackereta-Kellera i lewobieżny obieg Philipsa(Stirlinga)
Obieg Ackereta-Kellera i lewobieżny obieg Philipsa(Stirlinga) Opracowała: Natalia Strzęciwilk nr albumu 127633 IM-M sem.01 Gdańsk 2013 Spis treści 1. Obiegi gazowe 2. Obieg Ackereta-Kellera 2.1. Podstawy
Bardziej szczegółowoMiniskrypt do ćw. nr 4
granicach ekonomicznych) a punktami P - I (obszar inwersji) występuje przyspieszenie wzrostu spadku ciśnienia na wypełnieniu. Faza gazowa wnika w fazę ciekłą, jej spływ jest przyhamowany. Między punktami
Bardziej szczegółowoDRUGA ZASADA TERMODYNAMIKI
DRUGA ZASADA TERMODYNAMIKI Procesy odwracalne i nieodwracalne termodynamicznie, samorzutne i niesamorzutne Proces nazywamy termodynamicznie odwracalnym, jeśli bez spowodowania zmian w otoczeniu możliwy
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY Katedra Energetyki i Aparatury Przemysłowej PRACA SEMINARYJNA
POLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY Katedra Energetyki i Aparatury Przemysłowej Agnieszka Wendlandt Nr albumu : 127643 IM M (II st.) Semestr I Rok akademicki 2012 / 2013 PRACA SEMINARYJNA Z PRZEDMIOTU
Bardziej szczegółowoInformacja o pracy dyplomowej. Projekt stanowiska dydaktycznego opartego na spręŝarkowym urządzeniu chłodniczym, napełnionym dwutlenkiem węgla (R744)
Informacja o pracy dyplomowej 1. Nazwisko i imię: Gromow Przemysław adres e-mail: przemyslaw.gromow@gmail.com 2. Kierunek studiów: Mechanika i Budowa Maszyn 3. Rodzaj studiów: Dzienne magisterskie 4. Specjalność:
Bardziej szczegółowoChłodnictwo i Kriogenika - Ćwiczenia Lista 7
Chłodnictwo i Kriogenika - Ćwiczenia Lista 7 dr hab. inż. Bartosz Zajączkowski bartosz.zajaczkowski@pwr.edu.pl Politechnika Wrocławska Wydział Mechaniczno-Energetyczny Katedra Termodynamiki, Teorii Maszyn
Bardziej szczegółowoObieg Ackeret Kellera i lewobieżny obieg Philipsa (Stirlinga) podstawy teoretyczne i techniczne możliwości realizacji
Obieg Ackeret Kellera i lewobieżny obieg Philipsa (Stirlinga) podstawy teoretyczne i techniczne możliwości realizacji Monika Litwińska Inżynieria Mechaniczno-Medyczna GDAŃSKA 2012 1. Obieg termodynamiczny
Bardziej szczegółowoWystępują dwa zasadnicze rodzaje skraplania: skraplanie kroplowe oraz skraplanie błonkowe.
Wymiana ciepła podczas skraplania (kondensacji) 1. Wstęp Do skraplania dochodzi wtedy, gdy para zostaje ochłodzona do temperatury niższej od temperatury nasycenia (skraplania, wrzenia). Ma to najczęściej
Bardziej szczegółowoSpis treści: 1. TZR budowa i zasada działania Zjawisko poślizgu temperaturowego.5 3. Wentylatorowe chłodnice powietrza 6 4. Podsumowanie.
1 Spis treści: 1. TZR budowa i zasada działania....3 2. Zjawisko poślizgu temperaturowego.5 3. Wentylatorowe chłodnice powietrza 6 4. Podsumowanie.7 2 1. Termostatyczne zawory rozprężne Termostatyczne
Bardziej szczegółowowrzenie - np.: kotły parowe, wytwornice pary, chłodziarki parowe, chłodzenie (np. reaktory jądrowe, silniki rakietowe, magnesy nadprzewodzące)
Wymiana ciepła podczas wrzenia 1. Wstęp wrzenie - np.: kotły parowe, wytwornice pary, chłodziarki parowe, chłodzenie (np. reaktory jądrowe, silniki rakietowe, magnesy nadprzewodzące) współczynnik wnikania
Bardziej szczegółowoSpis treści. PRZEDMOWA. 11 WYKAZ WAśNIEJSZYCH OZNACZEŃ. 13 I. POJĘCIA PODSTAWOWE W TERMODYNAMICE. 19
Spis treści PRZEDMOWA. 11 WYKAZ WAśNIEJSZYCH OZNACZEŃ. 13 I. POJĘCIA PODSTAWOWE W TERMODYNAMICE. 19 Wykład 1: WPROWADZENIE DO PRZEDMIOTU 19 1.1. Wstęp... 19 1.2. Metody badawcze termodynamiki... 21 1.3.
Bardziej szczegółowoJanusz Kośmider. Zjawiska przepływowe w odwiertach naftowych
Janusz Kośmider Zjawiska przepływowe w odwiertach naftowych Zielona Góra 2010 Spis treści Słowo wstępne..................................... 5 1. Dopływ płynów złożowych do odwiertów...................
Bardziej szczegółowoĆwiczenia rachunkowe z termodynamiki technicznej i chemicznej Zalecane zadania kolokwium 1. (2014/15)
Ćwiczenia rachunkowe z termodynamiki technicznej i chemicznej Zalecane zadania kolokwium 1. (2014/15) (Uwaga! Liczba w nawiasie przy odpowiedzi oznacza numer zadania (zestaw.nr), którego rozwiązanie dostępne
Bardziej szczegółowoKaskadowe urządzenia do skraplania gazów
Kaskadowe urządzenia do skraplania gazów Damian Siupka-Mróz IMM sem.9 1. Kaskadowe skraplanie gazów: Metoda skraplania, wykorzystująca coraz niższe temperatury skraplania kolejnych gazów. Metodę tę stosuje
Bardziej szczegółowoGAZ DOSKONAŁY. Brak oddziaływań między cząsteczkami z wyjątkiem zderzeń idealnie sprężystych.
TERMODYNAMIKA GAZ DOSKONAŁY Gaz doskonały to abstrakcyjny, matematyczny model gazu, chociaż wiele gazów (azot, tlen) w warunkach normalnych zachowuje się w przybliżeniu jak gaz doskonały. Model ten zakłada:
Bardziej szczegółowoCzęść I. Katarzyna Asińska
Katarzyna Asińska Ocena techniczna moŝliwości wykorzystania dwutlenku węgla ( R744 ), jako naturalnego płynu roboczego w agregatach chłodniczych i spręŝarkowych pompach ciepła. Referat podzielony jest
Bardziej szczegółowoPodstawy termodynamiki
Podstawy termodynamiki Temperatura i ciepło Praca jaką wykonuje gaz I zasada termodynamiki Przemiany gazowe izotermiczna izobaryczna izochoryczna adiabatyczna Co to jest temperatura? 40 39 38 Temperatura
Bardziej szczegółowoWNIKANIE CIEPŁA PRZY WRZENIU CIECZY
WNIKANIE CIEPŁA PRZY WRZENIU CIECZY 1. Wprowadzenie Z wrzeniem cieczy jednoskładnikowej A mamy do czynienia wówczas, gdy proces przechodzenia cząstek cieczy w parę zachodzi w takiej temperaturze, w której
Bardziej szczegółowoPodstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki
Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2015 Wstęp Stabilność - definicja 1 O układzie możemy mówić, że jest stabilny gdy wytrącony ze stanu równowagi
Bardziej szczegółowoObiegi rzeczywisty - wykres Bambacha
Przedmiot: Substancje kontrolowane Wykład 7a: Obiegi rzeczywisty - wykres Bambacha 29.04.2014 1 Obieg z regeneracją ciepła Rys.1. Schemat urządzenia jednostopniowego z regeneracją ciepła: 1- parowacz,
Bardziej szczegółowoZabezpieczenie sieci przed uderzeniem hydraulicznym
Zabezpieczenie sieci przed uderzeniem hydraulicznym PODSTAWY TEORETYCZNE Uderzeniem hydraulicznym nazywamy gwałtowne zmiany ciśnienia w przewodzie pod ciśnieniem, spowodowane szybkimi w czasie zmianami
Bardziej szczegółowoDziałanie i ocena techniczna systemu FREE COOLING stosowanego do wytwarzania wody lodowej w systemach klimatyzacyjnych.
Działanie i ocena techniczna systemu FREE COOLING stosowanego do wytwarzania wody lodowej w systemach klimatyzacyjnych. Wykonał Kolasa Adam SiUChiK Sem VIII Co kryje się pod pojęciem FREE - COOLING? Free
Bardziej szczegółowoukładu otwartego na płaszczyźnie zmiennej zespolonej. Sformułowane przez Nyquista kryterium stabilności przedstawia się następująco:
Kryterium Nyquista Kryterium Nyquista pozwala na badanie stabilności jednowymiarowego układu zamkniętego na podstawie przebiegu wykresu funkcji G o ( jω) układu otwartego na płaszczyźnie zmiennej zespolonej.
Bardziej szczegółowo[1] CEL ĆWICZENIA: Identyfikacja rzeczywistej przemiany termodynamicznej poprzez wyznaczenie wykładnika politropy.
[1] CEL ĆWICZENIA: Identyfikacja rzeczywistej przemiany termodynamicznej poprzez wyznaczenie wykładnika politropy. [2] ZAKRES TEMATYCZNY: I. Rejestracja zmienności ciśnienia w cylindrze sprężarki (wykres
Bardziej szczegółowoProgram szkolenia. dla osób ubiegających się o kategorię I lub II
Program szkolenia w zakresie certyfikacji personelu w odniesieniu do stacjonarnych urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych i pomp ciepła zawierających fluorowane gazy cieplarniane oraz substancje kontrolowane
Bardziej szczegółowoĆwiczenie N 13 ROZKŁAD CIŚNIENIA WZDŁUś ZWĘśKI VENTURIEGO
LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW Ćwiczenie N ROZKŁAD CIŚNIENIA WZDŁUś ZWĘśKI VENTURIEGO . Cel ćwiczenia Doświadczalne wyznaczenie rozkładu ciśnienia piezometrycznego w zwęŝce Venturiego i porównanie go z
Bardziej szczegółowoprof. dr hab. Małgorzata Jóźwiak
Czy równowaga w przyrodzie i w chemii jest korzystna? prof. dr hab. Małgorzata Jóźwiak 1 Pojęcie równowagi łańcuch pokarmowy równowagi fazowe równowaga ciało stałe - ciecz równowaga ciecz - gaz równowaga
Bardziej szczegółowoChłodnictwo i Kriogenika - Ćwiczenia Lista 4
Chłodnictwo i Kriogenika - Ćwiczenia Lista 4 dr hab. inż. Bartosz Zajączkowski bartosz.zajaczkowski@pwr.edu.pl Politechnika Wrocławska Wydział Mechaniczno-Energetyczny Katedra Termodynamiki, Teorii Maszyn
Bardziej szczegółowoPodstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki
Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2015 Wstęp Stabilność O układzie możemy mówić, że jest stabilny gdy układ ten wytrącony ze stanu równowagi
Bardziej szczegółowoMATERIAŁOZNAWSTWO Wydział Mechaniczny, Mechatronika, sem. I. dr inż. Hanna Smoleńska
MATERIAŁOZNAWSTWO Wydział Mechaniczny, Mechatronika, sem. I dr inż. Hanna Smoleńska UKŁADY RÓWNOWAGI FAZOWEJ Równowaga termodynamiczna pojęcie stosowane w termodynamice. Oznacza stan, w którym makroskopowe
Bardziej szczegółowo3. Przejścia fazowe pomiędzy trzema stanami skupienia materii:
Temat: Zmiany stanu skupienia. 1. Energia sieci krystalicznej- wielkość dzięki której można oszacować siły przyciągania w krysztale 2. Energia wiązania sieci krystalicznej- ilość energii potrzebnej do
Bardziej szczegółowoTECHNIKI NISKOTEMPERATUROWE W MEDYCYNIE
TECHNIKI NISKOTEMPERATUROWE W MEDYCYNIE Skraplarka Claude a i skraplarka Heylandt a budowa, działanie, bilans cieplny, charakterystyka techniczna. Natalia Szczuka Inżynieria mechaniczno-medyczna St.II
Bardziej szczegółowoTermodynamika Techniczna dla MWT, wykład 4. AJ Wojtowicz IF UMK
Wykład 4. Gazy.. Gaz doskonały, półdoskonały i rzeczywisty.. Równanie stanu gazu doskonałego; uniwersalna stała gazowa.3. RównowaŜne sformułowania równania stanu gazu doskonałego; stała gazowa.4. Odstępstwa
Bardziej szczegółowoTemodynamika Roztwór N 2 i Ar (gazów doskonałych) ma wykładnik adiabaty κ = 1.5. Określić molowe udziały składników. 1.7
Temodynamika Zadania 2016 0 Oblicz: 1 1.1 10 cm na stopy, 60 stóp na metry, 50 ft 2 na metry. 45 m 2 na ft 2 g 40 cm na uncję na stopę sześcienną, na uncję na cal sześcienny 3 60 g cm na funt na stopę
Bardziej szczegółowoUkład termodynamiczny Parametry układu termodynamicznego Proces termodynamiczny Układ izolowany Układ zamknięty Stan równowagi termodynamicznej
termodynamika - podstawowe pojęcia Układ termodynamiczny - wyodrębniona część otaczającego nas świata. Parametry układu termodynamicznego - wielkości fizyczne, za pomocą których opisujemy stan układu termodynamicznego,
Bardziej szczegółowoAutomatyzacja procesu odszraniania wentylatorowych chłodnic powietrza gorącymi parami czynnika w małych urządzeniach chłodniczych
POLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY Automatyzacja procesu odszraniania wentylatorowych chłodnic powietrza gorącymi parami czynnika w małych urządzeniach chłodniczych Andrzej Domian SUCHiKL GDAŃSK
Bardziej szczegółowoTEMAT: Ocena techniczna rurki kapilarnej jako elementu dławiącego w klimatyzatorach samochodowych.
POLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY Seminarium z przedmiotu AUTOMATYKA CHŁODNICZA I KLIMATYZACYJNA TEMAT: Ocena techniczna rurki kapilarnej jako elementu dławiącego w klimatyzatorach samochodowych.
Bardziej szczegółowoKonstrukcja pompy ciepła powietrze/woda typu Split. Dr hab. Paweł Obstawski
Konstrukcja pompy ciepła powietrze/woda typu Split Dr hab. Paweł Obstawski Zakres tematyczny Układ termodynamiczny najważniejsze elementy i zasada działania. Split i monoblok różnice w budowie urządzeń
Bardziej szczegółowoWykład 7 Entalpia: odwracalne izobaryczne rozpręŝanie gazu, adiabatyczne dławienie gazu dla przepływu ustalonego, nieodwracalne napełnianie gazem
Wykład 7 Entalpia: odwracalne izobaryczne rozpręŝanie gazu, adiabatyczne dławienie gazu dla przepływu ustalonego, nieodwracalne napełnianie gazem pustego zbiornika rzy metody obliczeń entalpii gazu doskonałego
Bardziej szczegółowoW celu obliczenia charakterystyki częstotliwościowej zastosujemy wzór 1. charakterystyka amplitudowa 0,
Bierne obwody RC. Filtr dolnoprzepustowy. Filtr dolnoprzepustowy jest układem przenoszącym sygnały o małej częstotliwości bez zmian, a powodującym tłumienie i opóźnienie fazy sygnałów o większych częstotliwościach.
Bardziej szczegółowoPROFIL PRĘDKOŚCI W RURZE PROSTOLINIOWEJ
LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW Ćwiczenie N 7 PROFIL PRĘDKOŚCI W RURZE PROSTOLINIOWEJ . Cel ćwiczenia Doświadczalne i teoretyczne wyznaczenie profilu prędkości w rurze prostoosiowej 2. Podstawy teoretyczne:
Bardziej szczegółowoTermodynamika. Część 4. Procesy izoparametryczne Entropia Druga zasada termodynamiki. Janusz Brzychczyk, Instytut Fizyki UJ
Termodynamika Część 4 Procesy izoparametryczne Entropia Druga zasada termodynamiki Janusz Brzychczyk, Instytut Fizyki UJ Pierwsza zasada termodynamiki procesy kwazistatyczne Zgodnie z pierwszą zasadą termodynamiki,
Bardziej szczegółowoOKREŚLENIE MAKSYMALNEJ WYSOKOŚCI SSANIA POMPY,
OKREŚLENIE MAKSYMALNEJ WYSOKOŚCI SSANIA POMPY, ZJAWISKO KAWITACJI. Kawitacja jest to proces tworzenia się pęcherzyków parowo-gazowych nasyconej cieczy, w skutek miejscowego spadku ciśnienia poniżej wartości
Bardziej szczegółowo3.1. Równowagi fazowe układach jednoskładnikowych 3.2. Termodynamika równowag fazowych 3.3. Równowagi fazowe układach dwuskładnikowych 3.4.
Równowagi fazowe w układach jedno- i wieloskładnikowych jedno- lub wielofazowych 3.1. Równowagi fazowe układach jednoskładnikowych 3.2. Termodynamika równowag fazowych 3.3. Równowagi fazowe układach dwuskładnikowych
Bardziej szczegółowo