ROZMIESZCZENIE PORÓW POWIETRZNYCH W BETONIE MODYFIKOWANYM POPIOŁEM LOTNYM Z KOTŁÓW FLUIDALNYCH

Transkrypt

1 V Konferencja Naukowo-Techniczna MATBUD Kraków 2007 Michał A. GLINICKI Marek ZIELIŃSKI Instytut Podstawowych Problemów Techniki PAN ul. Swietokrzyska 21, Warszawa ROZMIESZCZENIE PORÓW POWIETRZNYCH W BETONIE MODYFIKOWANYM POPIOŁEM LOTNYM Z KOTŁÓW FLUIDALNYCH Przeprowadzono badania rozmieszczenia porów powietrznych w betonie napowietrzonym, zawierającym popioły lotne ze spalania węgla w kotłach fluidalnych. Dodatek popiołów lotnych z kotłów fluidalnych stosowano jako zamiennik części cementu CEM I w mieszance betonowej. Na podstawie badania zawartości powietrza w mieszance metodą ciśnieniową stwierdzono, że zastosowanie popiołów lotnych z kotłów fluidalnych do betonu wymaga zwiększenia ilości domieszki napowietrzającej: stwierdzony wzrost był proporcjonalny do wzrostu zawartości dodatku. Przy użyciu automatycznej analizy obrazu na próbkach stwardniałego betonu określono rozmieszczenie i rozkład wielkości porów. Efekty dodawania popiołów lotnych z kotłów fluidalnych analizowano na podstawie ilościowych parametrów mikrostruktury porów. 1. WPROWADZENIE Modernizacja energetyki w Polsce, związana głównie ze wzrastającymi wymaganiami ochrony środowiska, powoduje wdrażanie nowych technik spalania węgla oraz procesów odsiarczania spalin. Nowoczesne techniki spalania umożliwiają ograniczenie emisji SO 2 oraz zmniejszenie emisji tlenków azotu poprzez ingerencję bezpośrednio w proces spalania, polegającą na stosowaniu sorbentów siarki oraz utrzymaniu niedoboru tlenu i ograniczeniu temperatury w pierwotnej strefie spalania. W ciągu ostatnich 10 lat w energetyce zawodowej nastąpił znaczący rozwój technologii fluidalnego spalania węgla [1]. Produktem ubocznym spalania węgla w kotłach fluidalnych są odpady stałe o właściwościach znacznie różnych od właściwości fizyko-chemicznych i mineralogicznych popiołów lotnych powstających w paleniskach pyłowych. Popioły lotne z kotłów fluidalnych są mieszaniną produktów z odpopielania spalin i pozostałości sorbentów, co sprawia, że często zawierają wysokie ilości SO 3, CaO oraz mają wysokie 1

2 straty prażenia [2]. Jak wiadomo [2], [3], popioły lotne o podwyższonej zawartości niespalonego węgla, występującego w formie amorficznej o dużej powierzchni właściwej, mogą przyczynić się do adsorpcji domieszek napowietrzających, co w konsekwencji może ujemnie wpłynąć na mikrostrukturę betonu Według autorów pracy [4] adsorpcja środka napowietrzającego związana z obecnością popiołów lotnych, zależy nie tylko od ilości niespalonych cząstek węgla w popiele, ale również od innych czynników, jak np. rodzaju spalanego węgla, sposobu jego spalania oraz powierzchni właściwej ziaren węgla w popiele. Stwierdzono [5], że największa adsorpcja środków napowietrzających ma miejsce na powierzchni drobnych cząstek węgla o wymiarze do około 100µm oraz że popioły lotne klasy C wykazują większą adsorpcję w porównaniu do popiołów lotnych klasy F (klasyfikacja wg normy ASTM C ). Jednym z perspektywicznych kierunków racjonalnego zagospodarowania odpadów ze spalania fluidalnego może być ich wykorzystanie w przemyśle materiałów budowlanych [6]. Chociaż popioły lotne z kotłów fluidalnych stosowane były do betonu napowietrzonego i odpornego na agresję mrozu [7], to systematyczne badania mikrostruktury porów w takim betonie nie były prowadzone. Celem podjętych badań była analiza wpływu popiołów lotnych pochodzących z kotłów fluidalnych w dwóch elektrociepłowniach na możliwość napowietrzania mieszanki betonowej i utworzenia systemu porów powietrznych w betonie, właściwego do uzyskania mrozoodporności betonu [8]. 2. MATERIAŁY DO BADAŃ I PRÓBKI Zastosowano następujące materiały podstawowe: cement portlandzki CEM I 32,5R, grys bazaltowy frakcji 2-8 oraz 8-16 mm, piasek naturalny 0-2mm, wodę wodociągową, domieszki chemiczne: superplastyfikator na bazie eteru polikarboksylowego FM 787 oraz domieszka napowietrzająca LP-70 na bazie żywic naturalnych. Jako dodatek do betonu zastosowano popioły lotne z dwóch kotłów fluidalnych ze złożem cyrkulacyjnym, pracujących w EC Żerań i EC Katowice. Podobnie jak w badaniach opisanych w [7], popioły lotne z kotłów fluidalnych zostały poddane tzw. aktywacji mechanicznej metodą EMDC, nie zmieniającą ich składu chemicznego. Właściwości fizyczne popiołów lotnych z kotłów fluidalnych, ich skład chemiczny, a także skład cementu przedstawiono w Tablicach 1 i 2 (oznaczenie wykonano metodami normowymi, FLW pochodzi z EC Żerań, FLK pochodzi z EC Katowice). 2

3 Zaprojektowano 7 serii mieszanek betonowych przy stałym współczynniku wodnow/s=0,42, o jednakowej konsystencji oraz o zmiennej zawartości domieszki upłynniającej i domieszki napowietrzającej. Mieszanki betonowe intencjonalnie różniły się zawartością i rodzajem popiołów lotnych z kotłów fluidalnych, które dodawano jako zamiennik części masy cementu (Tablica 3). Projektowana zawartość powietrza mieszance wynosiła 6±1%. Tablica 1. Właściwości fizyczne popiołów lotnych z kotłów fluidalnych Table 1. Physical properties of fluidized bed fly ashes Oznaczenie popiołu lotnego z kotłów Właściwości fluidalnych FLW FLK Miałkość, [% masy] 16,6 15,2 Gęstość, [kg/m 3 ] Stałość objętości [mm] 0,0 0,5 Wskaźnik aktywności pucolanowej [%] 28 dni dni Tablica 2. Skład chemiczny popiołów lotnych z kotłów fluidalnych oraz cementu Table 2. Chemical composition of fluidized bed fly ashes and cement Zawartość [% masy] Składnik, właściwość FLW FLK CEM I SiO 2 34,36 47,46 20,38 Al 2 O 3 20,82 23,39 5,40 CaO 12,22 7,48 63,04 SO 3 6,58 3,56 2,50 Chlorki 0,12 0,08 0,02 CaO wolny 1,79 0,35 0,84 MgO 4,02 3,10 1,74 Fe 2 O 3 6,29 7,53 2,82 Na 2 O ek. 2,57 2,65 0,68 Strata prażenia 11,77 3,30 1,66 Zawartość węgla *) 3,90 brak - *) oznaczenie metodą analizy termicznej w środowisku helu do temperatury C, a później w środowisku powietrza 3

4 Mieszankę betonową wykonano w mieszarce laboratoryjnej o pojemności 20 litrów, ułożono w formach sześciennych 100x100x100mm i zagęszczono na stole wibracyjnym. Tak wykonane próbki przechowywano przez 24 godziny pod przykryciem z folii, a następnie rozformowano i pielęgnowano przez 28 dni w temperaturze C w warunkach wysokiej wilgotności (na ruszcie nad wodą). Oznaczenie serii Tablica 3. Proporcje składu mieszanek betonowych Table 3 Concrete mix design Dodatek Bazalt Bazalt FM Cement Piasek Woda LP-70 *) Zawartość [kg/m 3 ] ml/m 3 ml/m 3 CEM I FLW FLW FLW FLK FLK FLK *) popiół lotny z kotłów fluidalnych 3. METODY BADAŃ Badanie zawartości powietrza w mieszance betonowej wykonano zgodnie z normą PN-EN :2001. Badania mikrostruktury porów powietrznych w betonach przeprowadzone zostały przy wykorzystaniu stanowiska do komputerowej analizy obrazu zgładów betonowych. Procedura przygotowania zgładów betonowych była zgodna z wymaganiami normy PN EN :2000. Z próbek sześciennych o buku 100mm wycięto próbki o wymiarach 100x100x20mm. Po wyszlifowaniu powierzchnia próbki poddana była kontrastowaniu w celu wyodrębnienia porów z badanej powierzchni tak, aby mogły być rozpoznane przez automatyczny system analizy obrazu. Stanowisko do analizy zostało zbudowane z mikroskopu stereoskopowego Nikon SMZ800, kamery Sony DXC950P, stolika skaningowego Marzhauser SCAN 150x150 oraz oprogramowania Image Pro Plus 4.5 z dodatkowym modułem Scope Pro. W pracy [9] podano dokładny opis algorytmu pomiarowego. 4

5 4. WYNIKI BADAŃ I ANALIZA Podstawowe właściwości mieszanek betonowych oraz wyniki badania mikrostruktury porów powietrznych w betonie przedstawiono w Tablicy 4. Zgodnie z PN-EN mikrostrukturę porów, określaną metodami stereologicznymi, opisano przez podanie następujących parametrów: - całkowita zawartość powietrza (A), - powierzchnia właściwa porów powietrznych (α), - wskaźnik rozmieszczenia porów powietrznych ( L ). Tablica 4. Konsystencja i zawartość powietrza w mieszance betonowej oraz parametry mikrostruktury porów powietrznych w betonie. Table 4. Mix consistency, air content in the mix and air void microstructure in hardened concrete Seria Opad stożka Zaw. powietrza Parametry mikrostruktury porów powietrznych w betonie S V L α A [mm] [%] [mm] [1/mm] [%] CEM I 30 7,6 0,13 33,2 6,25 FLK ,0 0,13 32,5 6,25 FLK ,5 0,14 27,1 7,08 FLK ,2 0,18 24,1 6,03 FLW ,0 0,13 32,3 6,67 FLW ,6 0,17 27,6 5,33 FLW ,8 0,23 20,8 5,26 W trakcie doświadczalnego ustalania ilości domieszek niezbędnych do uzyskania projektowanych właściwości mieszanki betonowej stwierdzono, że zwiększanie zawartości popiołów lotnych z kotłów fluidalnych, oprócz obniżenia opadu stożka, powodowało również znaczny spadek ilości powietrza w mieszance. Konsekwencją tego był wzrost ilości domieszki napowietrzającej, niezbędnej do osiągnięcia projektowanej zawartości powietrza, przedstawiony na rys.1 w funkcji zawartości popiołu w betonie. Liczby zamieszczone obok punktów na wykresie określają uzyskaną zawartość powietrza w mieszance betonowej. Stwierdzony wzrost ilości domieszki napowietrzającej był proporcjonalny do wzrostu zawartości popiołów lotnych z kotłów fluidalnych. Okazało się, że uzyskanie projektowanej zawartości powietrza w zakresie 5-7% w mieszance, wykonanej z 40% dodatkiem popiołów fluidalnych, wymaga ok. 8 krotnego zwiększenia 5

6 ilość domieszki napowietrzającej w stosunku do mieszanki wykonanej na bazie czystego cementu portlandzkiego. W przypadku serii FLW, zawierającej popioły lotne z kotłów fluidalnych EC Żerań, zawartość powietrza, pomimo dodania tej samej ilości domieszki napowietrzającej była nieco niższa w porównaniu do zawartości powietrza w mieszance serii FLK. Ilość domieszki [%masy spoiwa] 0,8% 0,6% 0,4% 0,2% 0,0% 7,6% 7,0% 6,6-7,5% 6,8-7,2% 0% 10% 20% 30% 40% 50% Zawartość popiołów Rys. 1. Wzrost ilości domieszki napowietrzającej w funkcji procentowej zawartości popiołów lotnych z kotłów fluidalnych FLK i FLW w betonie (Tab.3) Analiza wpływu dodatków popiołowych na mikrostrukturę porów powietrznych w betonie dotyczyła wskaźnika rozmieszczenia porów oraz ich powierzchni właściwej. Na rysunku 2 przedstawiono wykres zależności wskaźnika rozmieszczenia porów L w betonie od zawartości popiołów lotnych z kotłów fluidalnych. Wielkość L określa średnią odległość dowolnego punktu w zaczynie cementowym od krawędzi najbliższego pęcherzyka powietrza w stwardniałym betonie. Jak stwierdzono, zwiększanie zawartości dodatków popiołowych w betonie powyżej 20% prowadzi do systematycznego wzrostu wskaźnika rozmieszczenie porów powietrznych, tzn. do zwiększenia średniej odległości pomiędzy powstałymi pęcherzykami powietrza. Chociaż zawartość powietrza w stwardniałym betonie mieściła się w zakresie 5-7%, powstała mikrostruktura porów powietrznych różniła się w zależności od ilości i rodzaju zastosowanego popiołu. Dodatek popiołów FLW (EC Żerań) spowodował wyższy wzrost wskaźnika rozmieszczenia porów powietrznych w stosunku do betonów wykonanych z taka samą ilością popiołów FLK (EC Katowice). Na podstawie danych w tablicy 4 można też przeanalizować zależność pomiędzy zawartością dodatków popiołowych dodanych a powierzchnią właściwą porów 6

7 powietrznych w betonie. Powierzchnia właściwa porów jest ściśle powiązana z wielkością oraz liczbą porów w stwardniałym zaczynie cementowym. Zatem zaobserwowany spadek 0,25 0,20 Wskaźnik L [mm] 0,15 0,10 0,05 Katowice Żerań 0, Zawartość popiołów fluidalnych [%] Rys. 2. Wskaźnik rozmieszczenia porów powietrznych L w funkcji zawartości popiołów lotnych z kotłów fluidalnych. Fig.2 The spacing factor of air void system versus the content of fluidized bed fly ash powierzchni właściwej porów ze wzrostem zawartości dodatków popiołowych (powyżej 20%) oznacza, że zwiększanie ich ilości implikuje powstawanie porów o większych średnicach. Biorąc pod uwagę ogólnie przyjęty model zniszczenia betonu na skutek działania mrozu, obserwacja dotycząca rozmiarów powstałych porów powietrznych wydaje się bardzo istotną, gdyż powiązana jest bezpośrednio ze spadkiem ilości drobnych porów powietrznych, które rozmieszczone odpowiednio blisko zapewniają właściwa ochronę betonu. 5. WNIOSKI Na podstawie przeprowadzonych badań można formułować następujące wnioski. Proporcjonalnie do wzrostu zawartości popiołów lotnych z kotłów fluidalnych wzrastała ilość domieszki napowietrzającej, niezbędnej do uzyskania projektowanej zawartości powietrza w mieszance betonowej. Przy 20%-owej zawartości dodatków popiołowych mikrostruktura porów powietrznych w betonie nie uległa pogorszeniu. Przy wzrastającej zawartości popiołów lotnych z kotłów fluidalnych następowały zmiany mikrostruktury porów, odzwierciedlone wzrostem wskaźnika rozmieszczenia porów powietrznych oraz spadkiem powierzchni właściwej porów. Stosowanie tych dodatków w ilości >30% w betonie napowietrzonym wpływało ujemnie na tworzenie drobnych pęcherzyków 7

8 powietrza, które w przeważającej mierze decydują o właściwej ochronie betonów przed szkodliwym działaniem mrozu. 6. LITERATURA 1. Nowak W. (red.), Fluidalne spalanie paliw w energetyce, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2004, 269s. 2. Brandstetr J., Havlica J., Odler I., Properties and use of solid residue from fluidized bed coal combustion, Noyes Publications. Westwood, New Jersey, USA Freeman E., et al., Interactions of carbon-containing fly ash with commercial air entraining admixtures for concrete, Fuel, 76, 8, Külaots I, Hsu A, Hurt RH, Suuberg EM, Adsorption of surfactants on unburned carbon in fly ash and development of a standardized Foam Index Test, Cem. Concr. Res., 33, 2003, Baltrus J.P., LaCount R.B, Measurement of adsorption of air entraining admixture on fly ash in cement and concrete, Cem. Concr. Res., 31, 2001, Gawlicki M., Rozczynialski W., Ocena możliwości wykorzystania w przemyśle cementowym ubocznych produktów spalania powstających w kotłach fluidalnych, IV Konferencja MATBUD 2003, Politechnika Krakowska, Kraków, czerwca Glinicki M.A., Ładyżyński K., Wpływ dodatku aktywowanych popiołów lotnych ze spalania fluidalnego na właściwości betonów konstrukcyjnych. VIII Międzynarodowa Konferencja Popioły w energetyce, Unia Przedsiębiorstw UPS, Międzyzdroje, , Glinicki M.A., Właściwe i patologiczne napowietrzanie betonów, Budownictwo- Technologie-Architektura, nr 2/2004, Załocha D., Kasperkiewicz J., Automatyzacja wyznaczania charakterystyki napowietrzenia betonu w świetle normy PrPN-EN , XLVI Konf. KILiW PAN i KN PZITB, Tom 1, Krynica 2001, MICROSTRUCTURE OF AIR VOIDS IN CONCRETE CONTAINING FLUIDIZED BED FLY ASH (summary) The experimental investigation on microstructure of air voids in air-entrained concrete, modified with an addition of fly ash from fluidized bed combustion of coal, is presented. The additive was used for partial replacement of cement up to 40%. Tests of air content in concrete mix revealed a proportional increase of the dosage of air entraining admixture, needed to achieve the target air content of 6±1%, along with increasing content of fluidized bed fly ash. The distribution of air voids in concrete was evaluated using a digital method of image analysis on polished sections. The influence of addition of fluidized bed combustion fly ash on the spacing factor and on the specific surface of voids is discussed. Pracę wykonano w ramach Projektu Badawczego-Rozwojowego, finansowanego ze środków budżetowych na naukę w latach