Na poniższych zdjęciach przedstawiono wybrane prace badawcze oraz wdrożeniowe realizowane przez zespoły pod kierunkiem prof. B.

Transkrypt

1 Prof. dr hab. inż. Bogdan ZYGMUNT (ur r. w Zielonej Górze) ukończył Technikum Chemiczne w Gorzowie Wlkp. Jest absolwentem Wydziału Chemii i Fizyki Technicznej WAT, który ukończył w 1972 r. z oceną bardzo dobrą uzyskując tytuł zawodowy mgr inż. chemika. Po studiach został zatrudniony na Wydziale Chemii i Fizyki Technicznej, gdzie pracował jako asystent, st. asystent i adiunkt naukowo-dydaktyczny do r W 1977 r. na macierzystym Wydziale obronił pracę doktorską w dziedzinie nauk technicznych. W 1989 r. został delegowany z MON do Instytutu Przemysłu Organicznego w Warszawie na stanowisko zastępcy dyrektora Instytutu ds. materiałów wybuchowych i bezpieczeństwa chemicznego. Pracując w IPO, obronił w 1998 r. przed Radą Wydziału Uzbrojenia i Lotnictwa WAT rozprawę habilitacyjną pt. Rola fizycznej struktury niejednorodnych materiałów wybuchowych w procesach inicjowania i propagacji fal detonacyjnych. W 1999 r. został zatwierdzony na stanowisko profesora w Instytucie Przemysłu Organicznego w Warszawie. W 2001 r. zrezygnował z pracy w IPO i pracował w Wojskowym Instytucie Technicznym Uzbrojenia (2001), w Przeds. Innowacyjno-Wdrożeniowym WIFAMA-PREXER sp. z o.o. w Łodzi ( ) oraz w Przeds. Importu i Eksportu KOPEX S.A. w Katowicach ( ) na kierowniczych stanowiskach, m.in. jako wiceprezes ds. rozwoju i doradca zarządu, związanych z rozwojem, produkcją i eksportem uzbrojenia oraz sprzętu wojskowego. Od r. akademickiego 2003/04 był zatrudniony w Wydziale Mechatroniki WAT na stanowisku profesora nadzwyczajnego. W latach pełnił tam funkcję prodziekana ds. naukowych. Obecnie jest kierownikiem Katedry Mechatroniki w Wydziale Mechatroniki i Lotnictwa WAT. W 2010 r. uzyskał tytuł profesora w dziedzinie nauk technicznych. Od 2011 r. zajmuje stanowisko profesora zwyczajnego w WAT. Prof. ZYGMUNT pracował we wszystkich segmentach sfery B+R+W (badania, rozwój, wdrożenia), mianowicie w uczelni technicznej, w instytutach przemysłowych, w przedsiębiorstwach innowacyjno-wdrożeniowych oraz handlu zagranicznego, pełniąc tam istotne funkcje. Zgromadził oryginalny dorobek naukowy w obszarze badań i zastosowania materiałów wybuchowych, stałych paliw rakietowych i mieszanin pirotechnicznych oraz konstrukcji amunicji i środków bojowych. W ciągu całej kariery zawodowej nieprzerwanie prowadził badania podstawowe, stosowane i rozwojowe dotyczące procesu detonacji i palenia materiałów wysokoenergetycznych. Szczególną uwagę skupił na zależnościach pomiędzy fizyczną strukturą materiału a wykazywanymi przez niego właściwościami fizycznymi palnymi i wybuchowymi oraz kształtowaniem tych cech w celu ich praktycznego wykorzystania. Zgromadzoną wiedzę teoretyczną i doświadczenia praktyczne wykorzystał do opracowania nowych form użytkowych materiałów wybuchowych, a następnie ich aplikacji w technice wojskowej i cywilnej. Jest współautorem 27 opatentowanych wynalazków, wdrożył do produkcji wyniki 45 prac badawczych (w tym 18 dla odbiorców zagranicznych). Od r prof. Zygmunt kierował dwoma rządowymi projektami badawczo-rozwojowymi dot. nowych paliw rakietowych (krypt. GRAB i GROM), dwoma Resortowymi Programami Badawczo- Rozwojowymi (RPBR) dot. górniczych środków strzałowych, Programem Badawczym Zamawianym (PBZ), czterema projektami celowymi, dwoma projektami badawczymi rozwojowymi (PBR) oraz trzema projektami badawczymi (granty). Kierował zespołami, które wdrożyły do praktyki przemysłowej, m. in., ładunki napędowe do przeciwlotniczego pocisku rakietowego Grom, plastyczny materiał wybuchowy PMW-14, małogabarytowe ładunki kumulacyjne dla górnictwa naftowego, lotnicze naboje termiczne (flary) oraz oryginalny system wybuchowego kruszenia osłony samolotów z użyciem mikrolontu detonującego. W latach opracował technologię ładunków napędowych do silników rakietowych foteli katapultowych samolotów bojowych Sił Powietrznych Rumunii i uruchomił produkcję w Zakładach Produkcji Specjalnej Gamrat w Jaśle. We współpracy z centralami handlu zagranicznego (Cenzin S.A., Kopex S.A., Metalexport S.A., Buos sp. z o.o.) w kolejnych latach zorganizował kilkanaście kontraktów zagranicznych dotyczących elementów uzbrojenia, które wyeksportowano do Rumunii, USA, na Ukrainę i do krajów arabskich. Uczestniczył w misjach gospodarczych do Rumunii, Rosji, Szwajcarii, Niemiec, Meksyku i na Kubę, promując osiągnięcia polskiego przemysłu obronnego. Aktualnie prowadzi z przedsiębiorstwami obronnymi kilka prac rozwojowych dotyczących przeciwlotniczych pocisków rakietowych. Do najważniejszych osiągnięć naukowych Profesora należy zaliczyć prace dotyczące: wpływu fizycznej struktury materiału wybuchowego na charakter procesów inicjowania oraz propagacji fal 1

2 detonacyjnych; charakteru rozwoju detonacji w materiałach zawiesinowych nie zawierających składników wybuchowych; wpływu konstrukcji i elementów ładunku kumulacyjnego z ciężką wkładką wykonaną z proszków metalicznych na głębokość przebicia pancerza; wpływu nowych katalizatorów typu soli organicznych metali ciężkich na zwiększenie prędkości palenia paliwa nitroglicerynowego; wpływu struktury fizycznej granul saletry amonowej na właściwości detonacyjne saletrolu; metod pomiaru parametrów procesu detonacji materiałów wybuchowych i spalania ładunków paliw rakietowych. Opublikował 80 artykułów w czasopismach naukowych (w tym 12 notowanych na tzw. liście filadelfijskiej ), wygłosił 80 referatów i komunikatów na konferencjach zagranicznych i krajowych, jest współautorem 4 monografii naukowych.. Za osiągnięcia naukowe i wdrożeniowe otrzymał zespołowe Nagrody: Ministra Budownictwa, Naczelnej Organizacji Technicznej i Rektora WAT (6-krotnie). Prof. Zygmunt wypromował trzech doktorów nauk technicznych, prowadził wykłady z: chemii stosowanej, podstaw teorii materiałów wybuchowych, chemii stosowanej oraz podstaw pirotechniki. Kierował kilkunastoma pracami dyplomowymi. Obecnie prowadzi seminaria z doktorantami w Wydziale Mechatroniki i Lotnictwa. Profesor aktywnie uczestniczył w działalności wielu instytucji i towarzystw naukowych oraz technicznych. Był m.in. sekretarzem Grupy Roboczej Materiałów Wybuchowych przy Sekcji Spalania Komitetu Termodynamiki i Spalania PAN, rzeczoznawcą SITPChem. oraz SITHutn. NOT. Przewodniczył branżowej Komisji Normalizacyjnej PKN w obszarze materiały wybuchowe. Powołany przez Ministra Przemysłu, kierował Resortowym Zespołem ds. zmniejszenia toksyczności dynamitów skalnych. Był przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Polskiej Izby Producentów na rzecz Obronności Kraju oraz członkiem Rad Naukowych Instytutu Przemysłu Organicznego w Warszawie i Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Erg w Jaśle oraz członkiem Zarządu Rządowego Programu Rakietowego Grom. Prof. Zygmunt jest uznanym ekspertem w swojej dziedzinie, czego dowodem są ekspertyzy i opinie które wykonał dla, m. in., Ministerstwa Przemysłu, instytucji MON, prokuratury wojskowej i cywilnej, sądu oraz kilkadziesiąt prac eksperckich dla NOT. Pasją Profesora są sporty zimowe narty i snowboard, a w cieplejszej porze wolne chwile poświęca pszczelarstwu. Żonaty, dwoje dzieci, trójka wnucząt. Na poniższych zdjęciach przedstawiono wybrane prace badawcze oraz wdrożeniowe realizowane przez zespoły pod kierunkiem prof. B. Zygmunta Platerowanie metali z użyciem opracowanego materiału wybuchowego amonalu (1980) Próba produkcyjna z użyciem 500 kg amonalu na poligonie pod Toruniem. 2

3 Kabina samolotu IRYDA z kaskaderem przed odpaleniem mikrolontu (dolne) oraz efekt po odpaleniu mikrolontu opracowanego w WAT (górne zdjęcie) (1986) Ładunki napędowe pocisku GROM z paliwa rakietowego heterogenicznego, opracowane i wyprodukowane w IPO Warszawa widok od strony dyszy (1996) 3

4 Ładunki kumulacyjne z opracowanym nowym materiałem wybuchowym heksoflenem (górny rząd) i proszkowe wkładki dwuwarstwowe (dolny rząd). Opracowane i produkowane w Oddz. IPO w Krupskim Młynie dla górnictwa nafty i gazu (1998) Ładunki napędowe typu CIII opracowane wspólnie z ZPS Gamrat w Jaśle do silnika rakietowego fotela pilota samolotu szkolno-bojowego IAR-99 SOIM rumuńskich Sił Powietrznych (2001) 4

5 Zasłona dymna powstała przez wystrzelenie z wyrzutni czołgowej granatu dymnego GM-81, wykonanego w WIFAMA-PREXER w Łodzi, po czasie 30 s od momentu strzału (2003) Skrzynki transportowe z granatami dymnymi GM-81 partii prototypowej do badań kwalifikacyjnych w Oddz. Niewiadów WIFAMA-PREXER (2003) 5

6 Stanowisko do oceny odporności wybuchowej drzwi i okien na poligonie zakładowym w ZSP Niewiadów. W głębi drzwi przemysłowe przed obciążeniem falą ciśnienia (2004) Prezentacja mikrolontu detonującego zamontowanego na osłonie kabiny samolotu Mig-21 Lancer rumuńskich Sił Powietrznych w AEROFINA w Bukareszcie (2008). 6

7 Ładunki napędowe K4 produkcji polskiej do fotela samolotu MiG-21 (2003) Kształt ładunków do fotela K1M: typowy (K4 - lewej) i po modernizacji (K4M) (2005) Silnik rakietowy fotela katapultowego K36DM samolotu MiG-29 załadowany polskimi ładunkami PZAM na poligonowym stanowisku do badań balistycznych w Nadarzycach (2008) 7

8 Poniżej przedstawiono kadry przebicia stalowej płyty o grubości 15 mm przez pocisk EFP uformowany ze sferycznej wkładki wykonanej z proszków metali ciężkich. Wylot pocisku EFP uformowanego z proszkowej sferycznej wkładki po przebiciu 15 mm stalowej płyty badania poligonowe w Oddz. IPO w Krupskim Młynie (2012). 8