NR 3. Listopad 2012r grupa MOTYLE

Transkrypt

1 ŁAMIGŁÓWKI MĄDREJ GŁÓWKI Polecenie : Pokoloruj obrazek i nadaj tytuł. NR 3 Listopad 2012r grupa MOTYLE Wych. Katarzyna Ulewicz Zapraszamy na łamy naszego pisemka, gdzie będą mogli Państwo przeczytać różne ciekawostki dotyczące życia naszej grupy oraz artykuły, prezentujące rozmaite problemy wychowawcze i sposoby ich rozwiązywania. NASZE MOTTO Lubię Cię taką (takim), jaką (i) jesteś Wierzę w Twoje zdolności Gdy mnie potrzebujesz- Jestem dla Ciebie Najpierw spróbuj samodzielnie

2 I BLOK TEMATYCZNY ZAWODY NASZYCH DZIADKÓW I RODZICÓW Cele z programu: 1. Zapoznanie z pracą krawcowej. Poznanie narzędzi i przyborów potrzebnych do wykonywania tego zawodu. 2. Rozumienie znaczenia użyteczności pracy krawcowej. 3. Poznanie i rozumienie znaczenia zawodów takich jak: listonosz, krawcowa, fryzjer, szewc. 4. Budzenie zainteresowań technicznych. 5. Okazywanie rodzicom uczuć miłości, szacunku i przywiązania. 6. Dostrzeganie i rozumienie potrzeb innych członków rodziny. 7. Rozumienie, na czym polega praca zawodowa rodziców, opowiadanie o niej; nazywanie wykonywanych zawodów. 8. Rozwijanie poczucia odpowiedzialności poprzez podejmowanie i wykonywanie prac domowych. II BLOK TEMATYCZNY WSZYSCY MAJĄ DOMY Cele z programu: 1. Budzenie przywiązania do domu rodzinnego oraz szacunku dla członków rodziny. 2. Zapoznanie z różnymi rodzajami budynków; nazywanie pomieszczeń w domu lub mieszkaniu i określanie ich funkcji. 3. Poznanie domów zwierząt miejsc, w których czują się bezpiecznie. 4. Zapoznanie z tym, jak zwierzęta przygotowują się do zimy: gromadzenie zapasów, zapadanie w sen zimowy. 5. Określanie zmian zachodzących jesienią ochłodzenie, częste opady, silny wiatr, krótkie dni, brak liści na drzewach. 6. Omawianie zmiany odzieży na cieplejszą w związku z obniżającą się temperaturą powietrza. MOTYLOWE WIEŚCI To już trzeci miesiąc w przedszkolu, czas mija nam na wesołych zabawach, wycieczkach.. Dużo malujemy, wycinamy, uczymy się nowych zabaw i piosenek. To już było: 1. Konkurs wiedzy o ruchu drogowym; 2. Wycieczka do biblioteki w Radziejowie; 3. Dzień Postaci z Bajek. To jeszcze przed nami: 16. XI Dzień Tolerancji; 22. XI Dzień otwarty zapraszamy w godzinach ; 23. XI Ślubowanie 5-6 latków strój galowy; 25. XI Dzień Pluszowego Misia wystawa Miś moich marzeń ; 27. XI Andrzejki; 27.XI 04.XI Tydzień Integracji. W ramach kampanii społecznej Cała Polska Czyta Dzieciom zapraszamy do udziału w KLUBIE CZYTAJĄCYCH MOTYLI Zachęcamy do wyboru lektur z Przewodnika po Dobrych Książkach zamieszczonego na stronach oraz

3 TEGO SIĘ UCZYMY Ludwik Wiszniewski Jedenasty Listopada" Dzisiaj wielka jest rocznica - Jedenasty Listopada! Tym, co zmarli za Ojczyznę, hołd wdzięczności Polska składa. Im to, bowiem zawdzięczamy wolność - polską mowę w szkole, to, że tylko z ksiąg historii poznajemy dziś niewolę. Uroczyście biją dzwony, w mieście flagi rozwinięto... i me serce się raduje, że obchodzę Polski święto. Listonosze M. Terlikowska Przez ulice długie, od samego rana, idzie pan listonosz torbę ma wypchaną. Czy pogoda czy dzień mglisty pan listonosz nosi listy. Pan listonosz listy niesie, nie pomyli się w adresie. Pan listopad Pan listopad gra na basie dylu, dylu, dyl. Na jesiennym graniu zna się trawką dotknął strun. Wesoło gra muzyka, pada deszcz. Świerszcz za kominem cyka tańcz, gdy chcesz. Pan listopad gra na bębnie bara, bara, bum. Z deszczem puka równo, pięknie koncert daje mu. Wesoło gra muzyka... Pan listopad gra na flecie fiju, fiju, fiu. Z liści złotych ma berecika kubraczek nut. Stuku, puku - proszę wpuśćcie listonosza.

4 MOTYLI Jestem pogodny i roześmiany każdego dnia. Wiem, że proszę, dziękuję, przepraszam mówić mam. Miły, uprzejmy jestem dla innych, nigdy się nie obrażam. Słucham dorosłych, chętnie młodszym i starszym pomagam. Swojej pani zawsze mogę powiedzieć co czuję i co mnie interesuje. Wiem, że z kolegami trzeba się dzielić i nie wszczynać bójek. Uczę się oceniać różne zachowania i rozumiem skutki swojego działania. Jeśli powiedzieć chcę coś ważnego podnoszę do góry rękę kolego. Jeśli coś wiem, nie krzyczę jak zwierz, gdy rękę podniosę, o zabranie głosu proszę. Tu kolegów wielu mam i dobrze się czuję bez mamy sam.

5 przeświadczenie, że są daleko przed swoimi rodzicami. Dzisiejsza rzeczywistość, bardziej niż kiedykolwiek, naraża na odmienność i różnice. Dzieci coraz częściej obracają się w kręgu swoich kolegów z różnych grup etnicznych, religii, kultur, przyjaciół o różnym statusie materialnym itd. W ten sposób kształtują w sobie wrażliwość na inność. To je otwiera, zaciekawia, ale nie przeraża. "UCZYMY DZIECKO TOLERANCJI" Jako rodzice pragniemy, aby nasze dzieci były tolerancyjne. Musimy jednak pamiętać, że dzieci uczą się przede wszystkim przez naśladowanie Niemal każdy rodzic deklaruje, że chciałby, aby jego dziecko było tolerancyjne. Jest żywo tematem zainteresowany dopóty to właśnie dziecko nie przyjdzie do domu i nie powie Franek to mój przyjaciel. Jego tata wozi śmieci, a mama zajmuje się sprzątaniem. Wówczas tolerancja przestaje być taka istotna. Pojawiają się przeróżne myśli uruchamiane w zderzeniu z taką rzeczywistością. Najczęściej są to pomysły i propozycje poszukania trochę lepszego, a w najlepszym przypadku trochę innego przyjaciela. Czy na tym właśnie polega tolerancja? Stawianie pierwszych kroków w życiu społecznym prawie zawsze wiąże się z doświadczaniem różnic. Dzieci na placu zabaw, w grupie przedszkolnej, podwórku, sklepie czy restauracji mają możliwość spotykania ludzi z różnych grup etnicznych, religii, kultur czy zwyczajnie o innym statusie materialnym. Zróżnicowanie to dla jednych może stanowić źródło zadowolenia, dla innych narastającej niechęci i braku zrozumienia. Niemniej jednak, gdyby przyjrzeć się samym dzieciom, zanim nasiąkną one przekonaniami środowiska w którym żyją, można by mieć Dzieci nie rodzą się z negatywnymi przekonaniami co do różnic. Są ufne, akceptujące i tolerujące. Nie przywiązują wagi do tego, jak kto wygląda, w co jest ubrany, jakie ma zabawki. Niemniej jednak uczestniczenie w życiu społecznym sprawi, że wkrótce w domu pojawią się wypowiedzi typu chcę konika, takiego jak ma Ala albo Maciek ma dziwne oczy dlaczego?. Z tego względu rodzice powinni pomóc swoim dzieciom przygotować się do życia w społecznościach, które będą zróżnicowane. Uczenie tolerancji jest ważne, ponieważ umiejętność akceptowania różnic daje więcej możliwości w edukacji, biznesie i wielu innych aspektach życia. Czynnikiem wspomagającym sukces w dzisiejszym świecie jest umiejętność rozumienia i doceniania różnic. Dlatego uczmy dzieci tolerancji. Co to znaczy tolerować? Tolerować to inaczej być otwartym dla różnic, jakie istnieją między ludźmi. To także umiejętność szanowania tych odmienności i ich doceniania. Tolerancja pierwotnie stosowana była w odniesieniu do grup etnicznych i religijnych. Dziś dotyczy nie tylko tych dwóch aspektów, ale także płci, osób z niepełnosprawnością fizyczną, intelektualną, psychiczną, różnic wynikających z posiadanego statusu materialnego, a także wielu innych. Tolerancja odnosi się do ludzi - nie zachowań. Oznacza to, że szanujemy ludzi takich jakimi oni są, ale nie musimy tolerować ich zachowań nieakceptowanych społecznie. Mowa tu o kłamstwach, kradzieżach, przejawach agresji, obrażaniu i znieważaniu innych, zastraszaniu a także o łamaniu

6 przepisów. W takich przypadkach wskazana jest stanowcza, jasna i konkretna postawa. Tolerowanie to także traktowanie innych w taki sposób, w jaki sami chcielibyśmy zostać potraktowani. O tym aspekcie bardzo trudno pamiętać i jeszcze trudniej wprowadzać go w życie. Szkoda, bo czasem wystarczy na krótko założyć okulary pokazujące świat z innej perspektywy, by zmienić swoją reakcję. Jak uczyć tolerancji? Najprościej byłoby powiedzieć: świeć przykładem i sam bądź tolerancyjny. Podstawowy sposób uczenia się, nabywania wartości, kształtowania się postaw u dzieci odbywa się w bardzo subtelny sposób i dzieje jakby przy okazji. Maluchy są bardzo dobrymi obserwatorami uważnie oglądają i naśladują wszystkich ważnych dorosłych obecnych w ich życiu. A codzienność daje wiele powodów do tego, by stać się tolerancyjnym. Pamiętajmy, że niemalże każdy funkcjonuje w jakimś środowisku, w którym na co dzień spotyka ludzi różnych od siebie. Wielu dorosłych zupełnie poza świadomością pozostawia kwestie szanowania innych, ich sposobu bycia. Zwyczajnie się tym nie zajmują, dając tym sposobem przykład tego, jak należy być sobą i żyć według własnych zasad, reguł i wartości, bez uszczerbku dla innego człowieka. Dzieci takich rodziców uczą się, jak akceptować istniejące różnice. W jaki sposób mogą to zrobić? O tolerancji warto z dziećmi rozmawiać. To pokazuje, jakie stanowisko przyjmuje rodzic i czego oczekuje od dziecka. Należy jednak przy tym pamiętać, że dziecko do czwartego roku życia nie jest w stanie postawić się w roli drugiego człowieka. Patrzenie na świat z innej, niż własna, perspektywy, jest niemożliwe. W tym celu warto sięgnąć do zabawek, bajek czy książek i rozmawiać na przykładzie konkretnych bohaterów. To dorosły pokazuje, jak czuje się druga osoba. Takie doświadczanie sprawi, że wkrótce i maluszek będzie w stanie zauważyć i zaakceptować potrzeby drugiej osoby. Innym dobrym pomysłem jest posyłanie maluchów w różne miejsca i dbanie o różnorodność kontaktów. To daje szansę na naturalne kształtowanie się tolerancji u dzieci. Maluchy uczą się najbardziej właśnie przez doświadczanie. Im więcej więc będzie takich sytuacji, w których dzieci poznają odmienne środowiska, kultury czy wartości, tym lepiej. Szczególną wagę należy przywiązywać do tego co i w jaki sposób mówi się o różnicach. Tu szczególną ostrożność zalecałabym w przypadku opowiadania dowcipów w obecności dzieci. Humor jest bardzo dobrym sposobem na rozładowanie napięcia. Należy jednak pamiętać, że wymaga umiejętności myślenia abstrakcyjnego, którego nie posiadają dzieci do około ósmego roku życia. One przyjmują za pewnik to, co słyszą, zwłaszcza jeśli płynie to z ust ważnej dla nich osoby. Warto kontrolować, jakie filmy i programy puszczamy dziecku w telewizji, jakie rodzaje książek pojawiają się w domowej bibliotece i jaką muzykę można znaleźć na półkach regału. Zwracaj uwagę dziecka na inność, uwrażliwiaj je. To pomoże w kształtowaniu się tolerancji. Kiedy dziecko zaczyna mówić, jednocześnie zaczyna zadawać mnóstwo pytań. Wówczas pojawiają się także pytania o różnice. Odpowiadaj na nie uczciwie, ale również z szacunkiem dla drugiej osoby. Warto wtedy wyobrażać sobie, że ta właśnie osoba jest obok i słucha tego, co o niej mówimy. To pomaga skontrolować jakość wypowiedzi. Bardzo ważnym aspektem jest akceptowanie i szanownie różnic

7 w obrębie własnej rodziny. Zazwyczaj połączenie się dwóch osób niesie za sobą konsekwencje łączenia się dwóch zupełnie różnych rodzin, które w pewnych aspektach mogą być takie same, a w innych zupełnie przeciwne sobie. Swoją postawą należy pokazywać dziecku, że te różnice są fajne. Ważnym aspektem jest takie wychowywanie dziecka, aby czuło się ono dobrze samo ze sobą. Dzieci, które nie akceptują siebie, często w podobny sposób traktują innych. Chcąc nauczyć dziecko tolerancji, zadbaj w pierwszej kolejności o to, by to ono samo czuło się szanowane i doceniane. Tolerancja to ważny aspekt wychowania, który warto pielęgnować i wspierać. Rodzice, którzy dają przykład własnym zachowaniem, mogą być pewni tego, że ich dzieci pójdą w ich ślady. Marta Żysko-Pałuba psycholog dziecięcy, Pracownia Psychologiczna NINTU /ASO Katarzyna Ulewicz