Zastosowanie XML/EDI w wymianie danych między administracją podatkową a podmiotami zewnętrznymi

Transkrypt

1 V Konferencja PLOUG Zakopane Październik 1999 Zastosowanie XML/EDI w wymianie danych między administracją podatkową a podmiotami zewnętrznymi mgr inż. Witold Jarzynka Izba Skarbowa w Szczecinie Autor Witold Jarzynka ukończył Wydział Elektryczny Politechniki Szczecińskiej w 1984 roku, specjalność Automatyka i Metrologia. Od 1991 roku kieruje Wydziałem Informatyki Izby Skarbowej w Szczecinie. Od 1995 roku jest bezpośrednio związany z rozwojem projektu POLTAX, specjalizując się w zagadnieniach wymiany danych i integracji systemów. Streszczenie Integracja systemów, e-business, zarządzanie wymianą dokumentów i przepływem pracy stają się domeną zastosowań nowych standardów XML w sieci WWW. Bazując na koncepcji XML/EDI proponuje się model automatycznej wymiany danych (dokumentów podatkowych) między systemem użytkownika a systemem POLTAX. Proponowany język TaXML (Tax extensible Markup Language) posiada otwartą architekturę, która umożliwia pełną integrację z systemem użytkownika w heterogenicznym środowisku baz danych.

2 1. Wprowadzenie. Elektroniczna wymiana danych (ang. Electronic Data Interchange) jest dziedziną zastosowań informatyki, która pełni rolę katalizatora rozwoju innych zastosowań. Zmieniające się wymagania użytkowników dotyczą m.in.skracania czasu realizacji procesów i obniżania kosztów gromadzenia potrzebnych informacji. Wpływ globalnego internetu na różne dziedziny życia nie omija również dziedziny finansów w tym podatków. Bardzo szybki rozwój standardów i ich implementacji w zakresie e-commerce oraz e- business, wykorzystujących internet, stawia nowe wyzwania w sferze stosowania przepisów prawa, organizacji procesów oraz strategii informacyjnej administracji podatkowych różnych krajów [1], [2]. Administracja podatkowa w Polsce chce sprostać tym wyzwaniom. Zdefiniowana potrzeba usprawnienia wymiany informacji między administracją podatkową a podmiotami zewnętrznymi legła u podstaw projektu EDI-POLTAX, którego celem jest określenie strategii resortu w tej dziedzinie i wdrożenie odpowiedniego systemu elektronicznej wymiany danych. Prowadzone prace dotyczą sprawdzenia możliwości integracji podsystemu wejścia / wyjścia systemu POLTAX z otoczeniem zewnętrznym, które tworzą m.in.: Narodowy Bank Polski, instytucje finansowe, płatnicy i podatnicy oraz międzynarodowe instytucje i administracje podatkowe innych krajów. Na podstawie analizy wymagań biznesowych, trendów technologicznych oraz dostępnych rozwiązań przyjęto wstępnie kierunek bazujący na koncepji XML/EDI 1 z wykorzystaniem repozytorium. Zastosowanie XML w wymianie dokumentów, integracji aplikacji wewnątrz resortu oraz w systemach zarządzania obiegiem dokumentów i przepływem pracy wydaje się najbardziej korzystne z punktu widzenia minimalizacji wpływu bardzo szybko zmieniających się technologii na architekturę systemu POLTAX. W artykule naszkicowano podejście do rozwiązania problemu, które zakłada architekturę otwartą na integrację z systemami informatycznymi podatników i płatników oraz aktywną współpracę ze wszystkimi producentami oprogramowania chcącymi wykorzystać budowany standard TaXML. 2. Dlaczego XML? Informacje podatkowe zdefiniowane w rozdziale 11 ustawy Ordynacja podatkowa 2, to m.in.: informacje o zdarzeniach prawnych, umowach, trasakcjach, rachunkach bankowych, zeznania, wykazy, informacje lub deklaracje podatkowe. Praktyka administracji podatkowej wymaga gromadzenia ogromnych ilości danych zawierających informacje podatkowe, których nośnikiem są różne dokumenty podatkowe np.: deklaracja podatkowa, dowód wpłaty/przelewu, sprawozdanie finansowe lub odpowiedni formularz. Dokumenty podatkowe, w szczególności formularze, są dokumentami (tekstowymi) o dobrze określonej strukturze informacji, dającej się opisać językiem formalnym. Przykładowo, informacja składana przez płatnika o dochodach podatnika i pobranych zaliczkach na podatek tzw. rozliczenie roczne (por. rys. 1 przedstawiający fragment formularza podatkowego POLTAX PIT-11) np. ze źródła przychodu - wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę, może być zapisana w języku XML w następujący sposób: 1 Opisano w pkt. 3 2 Ustawa z dnia 29 sierpnia1997 r. Ordynacja podatkowa [Dz. U. Nr 137, poz. 926] 2

3 <zaliczkapodatku>7548,00</zaliczkapodatku> 1998 POLTAX PIT 11 A. DOCHODY PODATNIKA I POBRANE ZALICZKI Ź ródł a przychodów Przychód podlegający opodatkowaniu Koszty uzyskania przychodu Dochód (b - c) zł, gr zł, gr a b c d e 1. Wynagrodzenia ze stosunku: pracy, służbowego, spółdzielczego i z pracy nakładczej, a także zasiłki pieniêżne z ubezpieczenia społecznego wypłacone przez zakład pracy W poz.50 należy wykazać przychody, do których zastosowano koszty uzyskania przychodów na podstawie art.22 ust.9 pkt 3 ustawy , , ,04, Pobrana zaliczka na podatek dochodowy, 31830, ,00 <dochodyzaliczkipodatku rok= 1998 > <wynagrodzeniazak³adupracy> <przychodyopodatkowane> <kwota waluta= PLN > 32457,00 </kwota> </przychodyopodatkowane> <zaliczkapodatku> <kwota waluta= PLN > 32457,00 </kwota> </zaliczkapodatku> <wynagrodzeniazak³adupracy> </dochodyzaliczkipodatku> Rys. 1. Fragment deklaracji POLTAX PIT-11. dodając atrybuty wzbogacamy kontekst informacji, którą można zapisać jako: <dochodyzaliczkipodatku rok= 1998 > <zaliczkapodatku> <kwota waluta= PLN > 7548,00 </kwota> </zaliczkapodatku> </dochodyzaliczkipodatku> Podstawową zaletą zapisu informacji w formacie XML, która odróżnia go od tzw. płaskich formatów danych, jest możliwość współużywania i wymiany metadanych (DTD, XML schema, XML namespaces) przez standardowe narzędzia wspierające XML oraz wbudowanie w dokument złożonych reguł walidacji. XML skupiający się na strukturze oraz semantyce informacji, pozostawia stronę prezentacji innym językom tej rodziny np. XSL, CSS, XSLT. 3

4 Wykorzystanie języka XML w elektronicznej wymianie dokumentów (np. podatkowych) o wysokim stopniu strukturalizacji informacji jest korzystne nie tylko z uwagi na ww cechy języka XML, lecz również ze względu na cele biznesowe określone w strategii usprawniania wymiany danych tj. łatwość użycia i jak największa dostępność narzędzi dla partnerów wymiany (np. WWW), ułatwianie rozwoju gospodarczego w tym handlu elektronicznego (stosowanie standardów np. XML/EDI) oraz partnerski stosunek do podatnika (integracja systemu informatycznego użytkownika z systemem podatkowym, współdzielenie modelu systemu podatkowego). W dalszej części artykuł będziemy zamienie stosowali pojęcia dokumentu i danych, ponieważ dokumenty XML są jednocześnie zestawienaimi danych i ustruktauralizowanymi dokumentemi. 3. Czym jest XML/EDI? Koncepcja XML/EDI jest ewolucją EDI wykorzystującą technologie oparte na paradygmatach: obiektowym i systemów dokumentocentrycznych oraz możliwości stworzonych przez dynamiczny rozwój internetu. Problem elektronicznej wymiany danych dotyczy potencjalnie wielu milionów podmiotów w skali kraju, w większości osób fizycznych oraz średnich i małych firm. Dążeniem administracji podatkowej jest objęcie wymianą elektroniczną jak największej grupy podmiotów. Istniejące od lat standardy w dziedzinie EDI np. UN/EDIFACT nie gwarantują osiągnięcia tego celu. Liczba podmiotów korzystających z tego standardu jest zbyt mała w porównaniu z liczbą podmiotów pozostałych podmiotów. Opracowany w ramach analizy możliwości zastosowania różnych standardów, przez Depatament Informatyki Ministerstwa Finansów, podręcznik implementacji subkomunikatu (ang. MIG) PIT-11 na bazie komunikatu UN/EDIFACT PAYDUC 3, opisuje jeden rodzaj deklaracji płatnika, które można wymieniać stosując klasyczne EDI, jednakże niedostępne dla ponad 99% płatników. Wbrew niektórym argumentom ze strony praktyków EDI, kwestionujących potrzebę tworzenia nowych standardów, XML/EDI nie jest jeszcze jednym formatem EDI, lecz syntezą pięciu istniejących technologii: 1. Interaktywnej wymiany danych przez sieć WWW w formacie XML 2. Istniejącech metod EDI oraz struktur komunikatów 3. Wzorców (ang. templates) opisujących wiedzę nt. biznesowej logiki przetwarzania np. reguł walidacji, workflow itp. 4. Agentów (XML/EDI Robots) przetwarzających dane, tworzących automatycznie reguły wg odpowiednich wzorców i składnę XML tak, aby użytkownik mógł specyfikować żądania usług w języku naturalnym 5. Repozytoriów danych XML 4, które umożliwiają tworzenie i zarządzanie standardowymi obiektami i ich powiązaniami 3 EDI-POLTAX Podręcznik implementacji komunikatu PIT-11 (opracowanie wewnętrzne Departamentu Informatyki Ministerstwa Finansów). 4 por. pkt. 4 4

5 Rys. 2. Model systemu XML/EDI. Repozytorium / DataRobots Reguły dynamiczne/ rendering XSL Parsing XML/ reguły statyczne Syntaktyka XML Format komunikatów/plików Transport komunikatów Model systemu XML/EDI [3], pokazany na rys. 2, zbudowany jest z następujących warstw: Warstwy transportową ze standardem lokalizacji zasobów w internecie Warstwy formatów przesyłania plików/komunikatów Warstwy syntaktyki zapisu danych w formacie XML Warstwy reguł statycznych do walidacji plików XML przy pomocy parserów lub generatorów struktur zgodnych ze specyfikacją DOM Warstwy ewaluacji reguł dynamicznych oraz renderingu obiektów tworzonych przez parser / generator DOM przy pomocy definicji stylów XSL, XSLT Warstwy interfejsów repozytoriów, reguł zarządzania przepływem danych między aplikacjami oraz agentów. Wdrażanie systemów XML/EDI przebiega w kilku logicznie ze sobą powiązanych etapach: od zdefiniowania zakresu informacyjnego dziedziny (będącej przedmiotem wymiany danych), dalej opracowanie odpowiednich DTD (definiujących relacje między elementami odpowiednich dokumentów/komunikatów), zdefiniowanie specyficznych dla danej aplikacji rozszerzeń, utworzenie odpowiednich komunikatów, walidacji zawartości komunikatów, uruchomienie systemów transmisji i odbioru komunikatów (np. systemu poczty elektronicznej lub serwera WWW, w tym również implementacja podpisów elektronicznych i certyfikatów), aż po przetwarzanie komunikatów przy pomocy robotów (ang. Data Robots) XML/EDI. Końcowym efektem są systemy wymiany dokumentów XML, które analizując wymienianą informację oraz jej kontekst zapisany np. w repozytoriach, odpowiednio się zachowują (reguły biznesowe). 5

6 4. Globalne repozytorium XML. Logicznym rozwinięciem XML/EDI jest koncepcja globalnych repozytoriów [5], które będą zawierać jeden lub więcej słowników na bazie składni XML, dedykowanych konkretnym dziedzinom zastosowań (np. rynek finansowy). Celem ich tworzenia, wynikającym z potrzeby wykorzystania ponad 25 lat doświadczeń stosowania klasycznego EDI, jest rozwiązanie problemu rozproszenia semantyki opisującej współdzielone definicje i procesy biznesowe partnerów wymiany danych. Paradoksalnie, największą wadą klasycznego EDI, która jest jednocześnie jej zaletą, jest formalna standaryzacja elementów, kodów, formatów informacji zapisywanych w postaci komunikatów (np. ANSI X.12, UN/EDIFACT), których definiowanie i implementacja w aplikacjach użytkowych jest zbyt czasochłonna i kosztowna przy stale zmieniających się wymaganiach użytkowników. Prosty i tani dostęp do globalnych zasobów informacji przez internet, połączony z technologią XML, która łączy semantykę i dane, umożliwia aplikacjom XML/EDI automatyczne lub ręczne (np. za pomocą przeglądarki WWW) odpytywanie, przez standardowe API, słowników definicji elementów i procesów zapisanych w repozytoriach dostępnych on-line. Najistotniejszą cechą tej koncepcji jest samoobsługa użytkownika polegająca na tym, że to partnerzy wymiany odpytując repozytorium(a) tworzą własną standardową implementacją komunikatu EDI zapisując / odczytując pliki XML, zawierające dane biznesowe oraz referencje do standardowych definicji zapisanych w repozytorium, zgodnie ze swoimi potrzebami wynikającymi z konkretnej sytuacji. Organizacje mogą utrzymywać na swoje potrzeby repozytoria ukierunkowane dziedzinowo, które udostępnione w WWW, będą wykorzystywane za pomocą standardowego API XML/EDI przez wszystkich zainteresowanych wymianą danych w konkretnym zastosowaniu np. handlu produktami finasowymi, sprawozdawczości finansowej lub wypełnianiu ustawowych obowiązków dotyczących przekazywania administracji podatkowej informacji. Koncepcja tworzenia repozytorium w dziedzinie informacji podatkowej oraz analiza prac (patrz rozdz. 5) w tej dziedzinie prowadzonych przez różne organizacje standaryzacyjne [6], [7], [8] i firmy posłużyła autorowi do zdefiniowania wymagań dla wersji roboczej języka TaXML (patrz rozdz. 6). 5. Przykłady zastosowania języków ML w EDI Commerce XML. Commerce XML (cxml) firmy Ariba [] jest definicją: protokołu transakcji zawieranych przez internet między stronami, podstawowych elementów modelu transakcji oraz specyficznych dokumentów, które są przykładem zastosowania ww definicji. Wyróżnia się dwa modele protokołu: żądanie/odpowiedź (ściśle związany z HTTP) oraz jednokierunkowy. Zdefiniowana koperta tworząca komunikat cxml, który jest przedmiotem transakcji, może zawierać wyłącznie inne zdefiniowane elementy (w tym podpis elektroniczny). Szczegółowo opisane jest model struktury elementówkontenerów oraz elemntów prostych, które mogą być zagnieżdżane Electronic Commerce Modeling Language. Electronic Commerce Modeling Language (ECML) [] stworzony przez grupę firm (American Expres, IBM, Mastercard, Microsoft, SETco, Sun Microsystems, Transactor, 6

7 Trintech, VISA) jako otwarty standard wspierający bezpieczne regulowanie należności przy pomocy różnych instrumentów (np. karty kredytowe, elektroniczny pieniądz). Standard ten nie zastępuje innych protokołów (np. SET), lecz definiuje zestaw standardowych nazw elementów (zawsze zaczynających się od przedrostka Ecom_) używanych w handlu elektronicznym, które powinny być używane zgodnie z określonymi zasadami w implementacjach zgodnych ze specyfikacją ECML Financial Product Markup Language. Financial Product Markup Language (FPML) [6] jest językiem opracowanym przez firmy J.P.Morgan oraz PricewaterhouseCoopers do zastosowań w dziedzinie handlu elektronicznego produktami finansowymi (ang. financial derivative instruments). Cechą charakterystyczną architektury tego języka, opartego na składni XML, jest jego modularna budowa, mocno ukierunkowana podejściem obiektowym oraz założony kierunek rozwoju (wersja 1.0b oparta na walidacji pliku wg określonego DTD będzie ewoluowała do walidcji bazującej na standardzie XML-Schema). Język ten definiuje DTD dla różych klas dokumentów/komunikatów, które odwzorowują obiekty w modelu rzeczywistego środwiska e-commerce, stosując namespaces i notację zbliżoną do draftu XML Schema. Ciekawym rozwiązaniem jest wbudowanie obsługi kontenera (ang. Envelope), który daje możliwość manipulowania, łączenia i zagniżdżania innych komponentów (ang. Coarse data components), zbudowanych z predefiniowanych elemetów Financial Information Exchange. Protokół Financial Information exchange (FIX) [] jest standardem komunikatów stworzonym w celu ułatwienia elektronicznej wymiany danych dotyczących handlu papierami wartościowymi. Protokół FIX, zdefiniowany w warstwie sesji i aplikacji modelu ISO/OSI, jest niezależny od protokołu transmisji lub fizycznego medium. Standardowy komunikat tworzą nagłówek, treść oraz stopka. Terść komunikatu zbudowana jest ze strumienia elementów (pól) w postaci <tag>=<value> Guideline XML. Guidelines XML (gxml) jest standardem pliku XML, opracowanym przez firmę Edifecs Commerce Corporation [], który umożliwia komunikowanie się aplikacji stosujących ten format zdefiniowany przez DTD. Nazwy elementów oraz struktura pliku (komunikatu) odwołuje się do standardów X.12 oraz UN/EDIFACT. Plik ten posiada strukturę hierarchiczną, natomiast elementy są zdefiniowane co do typu, formatu przez odpowiednie atrybuty. Na uwagę zasługuje fakt, że nie wykorzystuje się DTD do przekazywania schematów komunikatów ze względu na słabe wsparcie kontroli typów danych extensible Financial Reporting Markup Language. Extensible Financial Reporting Markup Language (XFRML) [] opracowany przez organizację American Institute of Certified Public Accountants służy do standaryzacji modelu opisu i wsparcia bezpiecznej wymiany, publikowania i analiz sprawozdań finansowych w internetcie. Standard definiuje: zestaw nazw elementów specyficznych dla dziedziny, DTD m.in. dla sprawozdań finansowych, przepływów pieniężnych itp., oraz tworzy mechanizm oparty na Java script do walidacji i interaktywnej analizy prowadzonej przez internet. 7

8 5.7. Dokumenty płatnika ZUS. Z uwagi na pewne podobieństwa do przedmiotu artykułu i istotę problemu zbierania informacji od płatników i podatników oraz pionierską rolę jaką odgrywa ZUS w budowaniu krajowej infrastruktury 5 PKI niezbędnej do wymiany dokumentów elektronicznych warto poświęcić mu uwagę. Zakład Ubezpieczeń Społecznych umożliwia przekazywanie danych dotyczących ubezpieczonych drogą elektroniczną, w postaci tzw. Kolekcji Elektronicznych Dokumentów Ubezpieczeniowych (KEDU), o strukturze zgodnej ze standardem języka SGML. Należy zauważyć, że dane zapisane jako plik KEDU są akceptowane przez standardowe narzędzia przetwarzające XML. DTD KEDU opisane w [] definiuje następujące jednostki strukturalne 6 (elementy): dokumenty płatnika, formularze ZUS i bloki formularzy ZUS, jako elementy typu CDATA. 6. Założenia koncepcji języka TaXML. Jak pokazano w rozdziale 5 wybór składni XML w wymianie danych wydaje się uzasadniony. Różne zastosowania potwierdzają jego uniwersalność a zarazem akceptację przez dostawców i odbiorców usług IT. Wydaje się, że można zaryzykować tezę, iż proces akceptacji standardu XML oraz innych standardów rozwijanych i promowanych przez WWW Consortium osiągnął punkt zwrotny, który obrazuje wbudowywanie obsługi technologii XML do swoich produktów przez największych dostawców oprogramowania np. IBM, Microsoft, Oracle, Sun. Zestawienie harmonogramów prac różnych komitetów oraz grup standaryzacyjnych, które przewiduje zakończenie w 2000 roku specyfikacji takich obszarów jak: syntaktyka, repozytoria, rozproszona semantyka, formularze elektroniczne, transport komunikatów/plików, modele biznesowe wydaje się potwierdzać ten fakt [10]. Zamierzeniem autorów propozycji języka TaXML Ministerstwo Finansów 7 jest zbudowanie ram (ang. Framework) technologii bazującej na XML/EDI, która będzie wspierała cele biznesowe (patrz rozdział 2) oraz korzystała ze spójnego zestawu pojęć kategorii podatkowych wywiedzionych z prawa podatkowego, co umożliwa zastosowanie go również do opisu dokumentów prawnych w dziedzinie podatków. Zastosowanie TaXML umożliwa spójne zarządzanie wiedzą zawartą w słownikach systemu POLTAX opisującą system podatkowy oraz wymianę informacji (repozytorium XML) tworzących tę wiedzę. Czynione są próby zastosowania definicji TaXML do wymiany informacji między administracjami podatkowymi krajów OECD. Należy zauważych, że obok głównego celu jakim jest umożliwienie wymiany formularzy podatkowych w internecie w ramach podsystemu EDI-POLTAX stworzona została możliwość użycia tego standardu do wewnętrznych zadań resortu takich jak: zarządzanie obiegiem dokumentów i spraw, integracja dokumentów podatkowych z systemami informacji prawnej, integracja aplikacji w ramach resortowego intranetu. 5 tj. Centrum Certyfikacji 6 Pominięto nagłówki i stopki. 7 Czy to jest oficjalny Trade Mark? 8

9 W tabeli zestawiono najważniejsze cechy różnych implementacji języków ML w porównaniu z pożądanymi cechami TaXML. Tabela 1. Zestawienie wybranych cech niektórych języków klasy Markup Languages (ML) stosowanych w dziedzinie finasów. Cecha cxml ECML FpML GXML TaXML XFRML ZUS Walidacja przez DTD Tak Nie D/Z Nie D/Z D/Z Tak Predefiniowane tagi Tak Tak Tak Tak Tak Tak Tak Użycie namespaces Tak Nie Tak Nie Tak Tak Nie Możliwość rozszerzeń Tak Nie Tak Nie Tak Tak B/D Walidacja przez XML Schema Nie Nie P/N Nie P/N P/N B/D Użycie Xlink Nie Nie P/N Nie P/N P/N Nie Użycie XML Data Nie Nie P/N Nie P/N P/N Nie D/Z planowana migracja do XML Schema P/N planowana implementacja tej cechy B/D brak danych Planuje się zaimplementowanie repozytorium w bazie Oracle 8i. Jako docelową platformę dla bazy dokumentów zapisanych w formacie TaXML przyjęto Oracle 8i z opcją ifs. Wbudowanie parsera XML w Oracle 8i umożliwia manipulowanie dowolnymi elementami dokumentu zgodnie z regułami określonymi w repozytorium. Pierwsze doświadczenia wskazują, że przyjęcie paradygmatu dokumentocentrycznego Ułatwia ujednolicenie i skalowanie procesów wejścia / wyjścia systemu POLTAX. Strategia Departamentu Informatyki Ministerstwa Finansów, który będzie pełnił rolę administratora (ang. custodian) repozytorium, zakłada publikowanie specyfikacji TaXML i współpracę z firmami komercyjnymi, które będą zainteresowane wbudowaniem interfejsu TaXML w systemy użytkowe oferowane podatnikom. Planuje się również udostępnienie repozytorium w trybie on line dla użytkowników chcących przekazywać deklaracje podatkowe drogą elektroniczną przy pomocy standardowych narzędzi takich jak przeglądarka, edytor i klient poczt elektronicznej. 7. Wnioski. Rozwijający się handel elektroniczny stwarza ogromne wyzwania dla dziedziny finansów w tym podatków w świecie zdominowanym przez globalne krążenie kapitału w dobie internetu. Administracja nie może pozostać na uboczu tego zjawiska, ponieważ jest konstytucyjnie zobowiązana do świadczenia usług podatnikom, które nie powinny wspierać rozwój gospodarczy w tym rodzący się handel elektroniczny [TAXTRIB]. Wydaje się, że proponowane rozwiązanie spełnia wymagania biznesowe resortu finansów określające strategię wdrażania elektronicznych rozliczeń podatkowych w oparciu o internet oraz umożliwienie spełnienia wymagania OECD i UE, dotyczących transgranicznego charakteru wymiany danych, możliwości dostępu przez małe i średnie podmioty gospodarcze (ang. Small and Medium Enterprices) do zasobów udostępnianych przez administracje podatkowe krajów członkowskich. Biorąc pod uwagę takie aspekty jak otwartość rozwiązania, łatwość implementacji, wsparcie przez standardowe produkty dostępne na rynku, możliwość pełnej integracji z systemami użytkowymi, stabilność przyjętych standardów, podatność na zmiany 9

10 formularzy podatkowych oraz wpływ zmian technologii na architekturę systemu wydaje się, że najlepszym rozwiązaniem problemu wymiany danych między administracja podatkowa a podmiotami zewnętrznymi jest zastosowanie standardów XML/EDI. Strategiczny kierunek wdrażania powinien polegać na utrzymywaniu przez resort finansów repozytorium XML/EDI (rola administratora) oraz współpracy z producentami oprogramowania, którzy mogą dostarczać rozwiązania, instytucjami finansowymi oraz reprezentacjami środowisk zawodowych z dziedziny finansów. Przewidywany kierunek rozwoju oprogramowania użytkowego, który wspiera standard XML, może znakomicie uzupełnić dostępne narzędzia o rozwiązania standardowe dostępne dla użytkownika indywidualnego. 8. Literatura. [1] ELECTRONIC COMMERCE: tagging the tax issues, M.Hardy, F.Horner, I.O.T.A. TAX TRIBUNE 99/02, [2] Internet a prawo, Janusz Barta, Ryszard Markiewicz, Universitas, Kraków [3] Guidelines for using XML Electronic Data Interchange < [4] White Paper on Global XML Repositories for XML/EDI. < [5] The role of Document TypeDefinitions in Electronic Data Interchange, Martin Bryan, < [6] The role of Architectural Forms in XML/EDI Applications, Martin Bryan, < [7] [8] [9] < [10] [11] [12] XML - Extensible Markup Language (XML) 1.0, < T. Bray, J. Paoli, C. M. Sperberg-McQueen [13] XML Schema, XML Link, XML Data, XML DOM, XML namespaces [14] Płatnik Specyfikacja wejścia-wyjścia wersja 1.4,data wydania: 23 kwietnia1999 r., Prokom Software S.A., dostępna w WWW < [15] Materiały z seminarium XML/EDI, David RR Webber, Londyn 1998 r. 10