Azurescens Foundation - uprawa Psilocybe azurescens

Transkrypt

1 Azurescens Foundation - uprawa Psilocybe azurescens (The Azurescens Foundation - growing Psilocybe azurescens) by The Azurescens Foundation wersja ang. original text: backup source: [ tłumaczenie: cjuchu ] : Materiały Przygotowanie agaru z wyciągiem słodowym Kiełkowanie zarodników Wyodrębnienie czystej grzybni Rozrost grzybni na substracie drzewnym Przygotowanie nadwornej grządki Historia Psilocybe azurescens na podstawie Stamets'a & Gartz'a Materiały Szybkowar Zarodniki grzyba Szklane słoiki Agar Ekstrakt słodowy Zrębki (olcha, buk, leszczyna...) Narzędzie do zaszczepiania - zamiast profesjonalnej ezy mikrobiologicznej można wykorzystać pincetę i spinacz biurowy, jest to jedynie trudniejsze w obsłudze. soma rights re-served 1 od na

2 Przygotowanie agaru z wyciągiem słodowym Agar z ekstraktem słodowym może być z łatwością przygotowany w zwyczajnej kuchni. Najdroższą potrzebną rzeczą jest szybkowar (można by tu spekulować, gdyż jest to wydatek jednorazowy, natomiast drogi jest również agar i jako surowiec potrzebny wielokrotnie w miarę szybko przebije cenę szybkowaru - przynajmniej w Polsce - tłum.). Podłoże musi być wysterylizowane (autoklawowane), w przeciwnym razie wyhodujesz pleśń albo nic. Do 100 ml wody dodaj 4g wyciągu słodowego (Malt Extract) oraz 2g agaru Zagotuj płyn upewniając się, że rozpuściły się wszystkie grudki. Podłoże wlej do odpowiednich pojemników, np. słoiki nie wyższe niż 10cm, im mniejsze pojemniki tym łatwiej się z nimi obchodzić (najlepsze do tego celu są oczywiście szalki petriego - tłum.). Do każdego słoika wlej warstwę podłoża o grubości około 1cm. Słoiki zakrywamy pokrywkami, lecz nie dokręcamy ich całkowicie, gdyż słoiki popękają w czasie gotowania!!! Pokrywki można dodatkowo owinąć cynfolią w celu zminimalizowania zakażeń z powietrza. soma rights re-served 2 od na

3 Słoiki umieszczamy w szybkowarze wypełnionym kilkoma centymetrami wody. Zamykamy pokrywę i powoli doprowadzamy do wrzenia. Gdy zostanie osiągnięte maksymalne ciśnienie, temperatura w szybkowarze jest wyższa niż 121 C. Jest to wystarczająca temperatura do zabicia jakichkolwiek zarodników pleśni i bakterii, jeśli podtrzymamy ją przez 20 minut. Po tym czasie pozwól szybkowarowi ostygnąć do temperatury pokojowej. Kiełkowanie zarodników Skrót: Umieść trochę zarodników grzyba na wysterylizowanym agarze słodowym. Pozostaw je w temperaturze pokojowej (18 C-24 C). Zarodniki wykiełkują w przeciągu kilku dni. Trzy tygodnie później powinna pokazać się grzybnia w postaci śnieżno białych włosków rozrastających się we wszystkich kierunkach od miejsca, w którym zostały umieszczone zarodniki. Oto jak przenieść zarodniki na agar w sposób sterylny: 1. Miejsce pracy jest wymyte i zdezynfekowane 70% etanolem. 2. Jeśli korzystamy z pincety sterylizujemy ją nad płomieniem palnika. 3. Rozpal do czerwoności ezę tak by była sterylna. 4. Schłodź ezę dotykając do wysterylizowanego agaru. Do wilgotnej ezy będą przylepiać się zarodniki. soma rights re-served 3 od na

4 5. Zarodniki zbierane są schłodzoną ezą i przenoszone do słoika z agarem. Zaczekaj około trzech tygodni na wykiełkowanie zarodników a potem na rozrośnięcie grzybni. Wyodrębnienie czystej grzybni Grzybnia Psilocybe azurescens około 25 dni po wykiełkowaniu z zarodników. Teraz czas na pobranie niewielkiej cząstki białej grzybni i przełożenie jej do nowego słoika ze świeżym podłożem agarowym. Zamiast ezy można zastosować lancet, skalpel lub coś podobnego. Powinieneś wybierać grube włókniste struktury (grzybnia ryzomorficzna). Czasami taka izolacja czystej grzybni musi być soma rights re-served 4 od na

5 powtórzona kilka razy, dopóki nie uzyskamy naprawdę czystej kultury, wolnej od jakichkolwiek zakażeń. Zakażeniem jest wszystko, co rośnie na twoim podłożu, a co nie jest grzybnią. Po przeniesieniu na nowy agar, grzybnia potrzebuje około jednego dnia na dojście do siebie póki nie będą widoczne nowe odrosty. Jeśli podczas wyodrębniania czystej kultury na agarze występują poważne problemy, można wykorzystać mokrą, sterylizowaną tekturę, gdyż jest to podłoże bardziej wybiórcze. Rozrost grzybni na substracie drzewnym Grzybnia z czystej kultury może być powielana dalej. Bardzo dobrym substratem drzewnym są świeże zrębki drzew twardych namoczone w wodzie. Doskonałe dla wzrostu Psilocybe azurescens są: Świeże pocięte gałązki leszczyny i/lub zrębki twardych drzew Wrzuć je do jak największego słoja wchodzącego do twojego szybkowaru. Słoje powinny być wypełnione jedynie w dwóch trzecich, co pozwoli na wstrząsanie zrębkami. Drewno nie powinno długo przebywać w wodzie, a idealna zawartość wilgotności to 60 do 65%. Procedura sterylizacji jest dokładnie taka sama jak w przypadku przygotowywania agaru słodowego, z wyjątkiem czasu gotowania, który w zależności od rozmiaru pojemnika, musi być zwiększony do pełnej godziny lub dłużej, pod maksymalnym ciśnieniem. Pamiętaj, że w czasie sterylizacji pokrywki nie powinny być dokręcone!!! Jak tylko słoje ostygną do temperatury pokojowej mogą być zaszczepione kilkoma kawałkami kultury z agaru, lub jeśli posiadamy, zaszczepiaczem drzewnym. Wstrząśnij słojami w celu równomiernego rozprowadzenia kawałków agaru. Po wstrząśnięciu pokrywki są lekko odkręcane w celu zapewnienia wymiany gazowej i owijane cynfolią w celu uchronienia przed zakażeniami roznoszonymi drogą powietrzną. Kilka dni później powinien być widoczny rozrost grzybni. Można wtedy wstrząsnąć ponownie słojami w celu przyśpieszenia rozrostu grzybni. Kultury są gotowe do zaszczepienia większej ilości substratu, gdy całkowicie przerosną grzybnią. soma rights re-served 5 od na

6 Patyki leszczynowe i zrębki zaszczepione bukowym kołkiem. Patyki leszczynowe i zrębki gotowe do zaszczepienia większej ilości substratu. Drewno i grzybnia formują zbitą masę o białym kolorze wydającą po przełamaniu charakterystyczny zapach grzybów. Taka masa grzybni, odpowiednia do przygotowania nadwornych grządek, nazywa się zaszczepiaczem. Zamiast słoików, do rozmnożenia grzybni do wymaganej objętości, można wykorzystać odporne na gorąco torby polipropylenowe, lecz większe jest wtedy ryzyko zakażenia. Nie używaj zakażonych kultur do zaszczepiania nowego substratu!!! Jeśli torba lub słoik są zakażone zapomnij o nich, a w przypadku, gdy zakażenie jest niewielkie, umieść substrat na zewnątrz, w jakimś ocienionym miejscu i sprawdź na jesieni czy nie ma grzybów. Przygotowanie nadwornej grządki Nadworna grządka jest niczym więcej jak dołkiem w ziemi o głębokości 15 do 20cm wypełnionym substratem drzewnym. Po uzyskaniu od jednego do kilku litrów grzybni na substracie drzewnym ostatnim krokiem jest przygotowanie nadwornej grządki, krokiem, który będzie prowadził do pięknych grzybów co roku rosnących późną jesienią w twoim ogrodzie i to przez kilka lat. Grzybowy zagon może być przygotowany o każdej porze roku z wyjątkiem okresu gdy ziemia jest zmrożona. Największa szansa na jesienne owocnikowanie będzie wtedy, gdy zagon zostanie przygotowany wiosną lub nawet poprzednią jesienią. Grządka na zdjęciach została przygotowana jedynie trzy miesiące przed porą zbiorów i tego samego roku zaowocnikowała, choć rezultat soma rights re-served 6 od na

7 byłby lepszy gdyby została przygotowana wcześniej. Im później zagon zostanie rozłożony, tym więcej trzeba zużyć zaszczepiacza by zapewnić jesienne owocnikowanie, i tym później pojawią się grzyby. Można również oczywiście przygotować mniejsze zagony. Widziałem wspaniałe grzyby wyrastające z 0,3 litrowego substratu, który został wyrzucony w pobliżu pryzmy kompostowej. Świeżo zsiekane zrębki (najlepiej buk, olcha, leszczyna...) Dodawany jest zaszczepiacz drzewny (co najmniej 1/5 całej objętości) i dokładnie mieszany ze zrębkami. soma rights re-served 7 od na

8 Odpowiednie miejsce na grządkę to obszar w półcieniu pod krzewem takim jak ten. Robiony jest dołek o głębokości 15-20cm i wypełniany mieszanką zaszczepionych zrębek. W zależności od wielkości, grządka nawadniana jest kilkoma litrami wody. Zagon można dodatkowo przykryć mokrą tekturą i folią perforowaną lub czymkolwiek, co utrzyma wysoką wilgotność. Nie dawaj zbyt dużo wody! Lepiej powtórzyć nawadnianie tydzień później niż przelać za pierwszym razem. Miej pewność, by przez pierwsze dwa tygodnie grządka była wilgotna, lecz nie mokra, potem już nie będziesz musiał dolewać wody, aż do września. Jeśli przewodnisz w czasie lata, grzybnia może rosnąć agresywnie, lecz późną jesienią nie zobaczysz prawdopodobnie grzybów. Tak może wyglądać grzybowa grządka latem. Zwróć uwagę na białą grzybnią na kartonie i pod nim. soma rights re-served 8 od na

9 Nie tylko grzyby, ale również płazy lubią wilgotne środowisko. Tutaj widać Salamandra atra na grządce Psilocybe azurescens. Wraz z nadejściem września utrzymuj zagon w mokrym stanie, poprzez nawadnianie raz, lub dwa razy w tygodniu. Nie jest to konieczne jeśli dużo pada, co nie jest niezwykłe o tej porze roku. Pierwszych grzybów można oczekiwać późnym wrześniem lub wczesnym październikiem, gdy temperatury spadną do 7 C-10 C, grzyby wydają zazwyczaj dwa rzuty w miesięcznym odstępie, dopóki temperatury nie spadną poniżej zera. W zależności od temperatur, grzyby mogą rosnąć nawet do stycznia. Umieszczając nad grządką namiot można wydłużyć czas owocnikowania. Sama tektura, którą przykryta jest grządka, również wykorzystywana jest przez grzyby jako podłoże. Nowa grządka zrębek mogłaby zostać zaszczepiona poprzez położenie zagrzybionej tektury na jej dnie wyłożonym warstwą zrębek i przykrycie jej świeżymi zrębkami. Gdy temperatury spadną poniżej zera, grzyby przestają rosnąć. Na wierzch grządki można zastosować warstwę nowych zrębek; jest to pożywka na następny rok. Potraktowana w ten sposób grządka grzybowa może trwać dekadami i będzie uwalniać miliardy zarodników. soma rights re-served 9 od na

10 Historia Psilocybe azurescens na podstawie Stamets'a & Gartz'a Gatunek ten pochodzi z dorzecza rzeki Columbia w okolicach Astorii w stanie Oregon i po raz pierwszy został odnaleziony w 1979 roku. Rośnie na podłożach zasobnych w zrębki drzew twardych lub iglastych w zacienionych miejscach. Należy do tak zwanego kompleksu Psilocybe cyanescens. Oznacza to, że jest blisko spokrewniony z Psilocybe cyanescens i Psilocybe cyanofibrillosa. Psilocybe azurescens wyróżnia się swym stosunkowo wielkim rozmiarem i kilkoma cechami mikrospkopowymi. Lecz najbardziej ekskluzywna cecha tego gatunku to produkowane przez niego metabolity dodatkowe: Typowa analiza suszonego Psilocybe azurescens (%) (Gartz 1995): grzyb psilocybina psylocyna baeocystyna 1 1,40 0,31 0,28 2 1,56 0,30 0,32 3 1,68 0,28 0,38 4 1,71 0,34 0,41 Dane te jasno pokazują, że Psilocybe azurescens może zawierać aż 25 miligramów alkaloidów tryptaminowych w jednym gramie suszonych grzybów. Z tymi wartościami jest to grzyb z największym alkaloidowym stężeniem, spośród wszystkich poznanych dotąd grzybów psilocybowych. Łaciński opis opublikowany przez Stamets'a i Gartz'a w 1995 roku: Psilocybe azurescens Stamets & Gartz sp. nov.: Pileo ochreato-brunneo, hygrophano, viscido, pellicula separabili intructo, conico dein convexo, plano mm lato, umbonato. Lamellis sinuato-adnatis, pallidis vel brunneo. Stipite albo, sricto elongato, mm, fibrillis cum strigositate basis caerulescentibus. Carne caerulescente. Sporis 13-13,5 x 6,5-8,0 micron Cystidiis fusoid-ventricosis. Cheilocystidiis x 6,5-8,0 micron; pleurocystidiis x 9-10 micron. [ tłumaczenie: cjuchu ] soma rights re-served 10 od na