Uwagi metodologiczne: Techniczny opis zasad obliczania wskaźników odniesienia

Transkrypt

1 Zespół Projektu Doskonalenie strategii zarządzania oświatą na poziomie regionalnym i lokalnym Uniwersytet Warszawski Uwagi metodologiczne: Techniczny opis zasad obliczania wskaźników odniesienia Niniejszy dokument podaje techniczny opis zasad obliczania oświatowych wskaźników odniesienia. Należy go używać łącznie z równoległymi dokumentami przygotowanymi przez Zespół UW, opisem wskaźników, zawierającym przystępne określenie każdego wskaźnika odniesienia oraz jego znaczenie dla jednostki samorządu terytorialnego, oraz opisem poziomów agregacji, dla których obliczane są wskaźniki. Ogólne zasady obliczania wskaźników oraz wykorzystane źródła danych opisane są we wstępie. Drugą częścią dokumentu jest opis obliczania wskaźników finansowych dla lat szkolnych. Wymaga to właściwego przeliczenia wszystkich danych finansowych podawanych przez Ministerstwo Finansów, jak również odpowiedniego rozdzielenia danych finansowych powiatów grodzkich na dwie grupy, odnośnie zadań gminnych i zadań powiatowych. Sposób rozdzielenia danych z zespołów szkół na oddzielne typy szkół opisano w części trzeciej. Jest to szczególnie ważne, gdyż coraz więcej szkół publicznych przestaje być samodzielnymi szkołami, a staje się częściami zespołu szkół. Czwarty rozdział podaje metodologię obliczania odchyleń standardowych wskaźników oświatowych. Odchylenia są istotne dla oceny zróżnicowania wartości wskaźników w grupach gmin i powiatów na danym poziomie agregacji. Ostatnie cztery części dokumentu opisują szczegółowe zasady obliczania konkretnych wskaźników z czterech obszarów tematycznych. 1. Wstęp Obliczanie wskaźników finansowych Wykorzystywanie danych zespołów szkół Obliczanie odchyleń standardowych Techniczny opis wskaźników obszaru I: Organizacja szkół Techniczny opis wskaźników obszaru II: Wyrównywanie szans Techniczny opis wskaźników obszaru III: Kadra Techniczny opis wskaźników obszaru IV: Finansowanie oświaty Wstęp. Oświatowe wskaźniki odniesienia obliczane są dla publicznych szkół dla dzieci i młodzieży prowadzonych przez gminy i powiaty, zgodnie z dyspozycjami ustawy o systemie oświaty, a mianowicie: Pięć typów szkół prowadzonych przez gminy: przedszkola, przedszkola specjalne, inne formy opieki przedszkolnej, szkoły podstawowe oraz gimnazja. Siedem typów szkół prowadzonych przez powiaty: licea ogólnokształcące, licea profilowane, technika, zasadnicze szkoły zawodowe, szkoły podstawowe specjalne, gimnazja specjalne i szkoły ponadgimnazjalne specjalne (traktowane łącznie). Oznacza to w szczególności, że do obliczania średnich wartości wskaźników nie są brane pod uwagę przedszkola, szkoły podstawowe i gimnazja prowadzone przez powiaty, ani szkoły 1

2 ponadgimnazjalne prowadzone przez gminy. Zasada ta nie stosuje się, rzecz jasna, do miast na prawach powiatu (powiatów grodzkich), na mocy ustawy prowadzących oba typy szkół. Przy obliczaniu wszystkich wskaźników oddziały przedszkolne przy szkołach podstawowych są uwzględniane razem z przedszkolami, ze względu na identyczne wymagania ustawowe i programowe. Z tego powodu poprawniejsze byłoby używanie pojęcia przedszkola i oddziały przedszkolne przy szkołach podstawowych zamiast przedszkola. Używamy tego skrótu myślowego wyłącznie z powodu nadmiernej długości nazwy prawidłowej. Z nielicznymi wyjątkami, uzasadnionymi dostępnością danych bądź specyfiką wskaźnika, nie są brane pod uwagę szkoły dla dorosłych, szkoły niepubliczne ani szkoły prowadzone przez inne organy niż gminy i powiaty. Wyjątki te są następujące: Przy obliczaniu wskaźnika skolaryzacja przedszkolna (wskaźnik 13) uwzględniona jest liczba wychowanków wszystkich placówek opieki przedszkolnej, nie tylko publicznych prowadzonych przez gminę. Uwzględniani są zarówno wychowankowie placówek publicznych prowadzonych przez organy inne niż gmina (w tym przez fundacje i stowarzyszenia), jak i wychowankowie przedszkoli niepublicznych. Przy obliczaniu wskaźników wydatki bieżące w przeliczeniu na jednego ucznia i wydatki bieżące w przeliczeniu na jeden oddział (wskaźniki 21 i 22) uwzględniane są również szkoły dla dorosłych prowadzone przez daną jednostkę samorządu (gminę lub powiat), ponieważ w klasyfikacji budżetowej nie ma oddzielnych rozdziałów dla szkół dla młodzieży i dla szkół dla dorosłych. Przy obliczaniu wskaźnika wydatki bieżących w stosunku do otrzymanej subwencji i dotacji (wskaźnik 20) brane są pod uwagę dotacje z budżetu JST dla szkół niepublicznych oraz dla szkół prowadzonych przez organ inny niż JST. Konkretne wskaźniki odniesienia, z zasady, są obliczane oddzielnie dla wszystkich typów szkół. Jednak dla pewnych wskaźników, zależnie od ich definicji, odpowiednie dane są dostępne tylko dla pewnych typów szkół razem. Na przykład wskaźniki finansowe są obliczane łącznie dla wszystkich szkół zawodowych, bez rozbicia na technika i szkoły zasadnicze, ponieważ w klasyfikacji budżetowej nie ma oddzielnego rozdziału technika. Część wskaźników jest obliczana tylko dla niektórych typów placówek, na przykład wskaźnik liczba uczniów w stosunku do liczby komputerów z dostępem do Internetu (wskaźnik 6) nie jest obliczany dla placówek opieki przedszkolnej. Trzy specyficzne wskaźniki, ze względu na ich definicje, są obliczane tylko dla organu prowadzącego (gminy lub powiatu), mianowicie poziom skolaryzacji przedszkolnej, wydatki na dokształcanie nauczycieli, wydatki bieżące na oświatę w stosunku do otrzymanej subwencji oświatowej. Odpowiednia informacja podana jest poniżej, przy opisie wskaźników. Wskaźniki obliczane są na poziomie jednostek samorządu terytorialnego (gminy i powiatu) oraz dla różnych grup tych jednostek, nazywanych poziomami agregacji. Do poziomów agregacji należą między innymi województwa, grupy powiatów ziemskich i grodzkich itp. Każdy wskaźnik odniesienia dla każdego typu szkoły i na każdym poziomie agregacji jest rzeczywistą wartością średnią, a nie jest uśrednioną wielkością średnich gminnych. Oznacza to na przykład, że wskaźnik średnia wielkość oddziału klasowego (wskaźnik 1) w gimnazjum w danym województwie jest równy liczbie uczniów gimnazjów prowadzonych przez gminy na terenie województwa podzielnej przez liczbę oddziałów w tych szkołach, a nie średnią średniej wartości oddziału klasowego w poszczególnych gminach. Innymi słowy, jest to tak zwana średnia ważona wskaźników gminnych lub powiatowych, przy czym rolę wagi dla każdego wskaźnika odgrywa wielkość znajdująca się w mianowniku definicji wskaźnika (patrz rozdział 4). 2

3 Przy obliczaniu wskaźników związanych z wydatkami, takich jak wskaźnik wydatki bieżące w przeliczeniu na jednego ucznia i wydatki bieżące w przeliczeniu na jeden oddział (wskaźniki 21 i 22), z wydatków gminy i powiatu wyłączono nie tylko wydatki inwestycyjne, ale także dotacje z budżetu gminy dla publicznych jednostek systemu oświaty prowadzonych przez inne organy oraz dotacje dla niepublicznych jednostek systemu oświaty. Jest to logiczna konsekwencja ograniczenia wskaźników do szkół prowadzonych przez gminy i powiaty. Jedynym wyjątkiem od tej zasady jest obliczanie wskaźnika wydatki oświatowe JST poza przedszkolami ogólnodostępnymi i dowozem uczniów do szkół w stosunku do otrzymanej subwencji oświatowej (wskaźnik 20). Do obliczania tego wskaźnika dotacje dla szkół publicznych oraz niepublicznych powinny być uwzględniane po stronie wydatków, gdyż na uczniów tych szkół jest naliczana subwencja oświatowa. Wskaźniki obliczane dla bardzo małych grup uczniów są zbytnio narażone na wpływ jednostkowych błędów sprawozdawczych, a więc mało wiarygodne. Aby unikać tego zagrożenia, przyjęto zasadę, że wskaźniki odniesienia nie są obliczane w sytuacji, gdy do danego typu szkoły na danym poziomie agregacji uczęszcza mniej niż 50 uczniów. Dla indywidualnych gmin i powiatów wskaźniki nie są obliczane, jeżeli w szkole danego typu prowadzonej przez JST jest mniej niż 15 uczniów. W takiej sytuacji w miejsce wartości wskaźnika pojawia się informacje M/U, mało uczniów. Każdy wskaźnik jest określony jako iloraz dwóch zmiennych, licznika i mianownika. Dla niektórych wskaźników oddzielnie opisane są metody obliczania licznika bądź mianownika. Jeżeli dla danego typu szkoły na danym poziomie agregacji dla jakiegoś wskaźnika wartość mianownika wynosi zero, wówczas w miejsce wartości wskaźnika pojawia się informacja B/D, błąd danych. Wskaźniki oświatowe oparte są na następujących źródłach danych: System Informacji Oświatowej SIO. Dane pochodzą z września danego roku szkolnego. Jest to podstawowe źródło danych oświatowych wykorzystywanych do obliczania wskaźników. Raporty budżetowe RB 27 (dochody) oraz RB 28 (wydatki), składane przez gminy i powiaty do Ministerstwa Finansów. Dane finansowe dostępne są dla lat budżetowych (kalendarzowych). Wykorzystywane są dochody oraz wydatki JST w działach 801, oświata, oraz 854, edukacyjna opieka wychowawcza. Baza danych Głównego Urzędu Statystycznego. Z danych GUS wykorzystano informacje o liczbie dzieci w wieku przedszkolnym (w wieku 3, 4 i 5 lat) dla każdej gminy. Dane subwencyjne Ministerstwa Edukacji Narodowej. Z MEN uzyskano kwoty subwencji naliczonej dla miast na prawach powiatu oddzielnie na zadania gminne i na zadania powiatowe. 2. Obliczanie wskaźników finansowych. Wszystkie wskaźniki oświatowe obliczane są dla kolejnych lat szkolnych. Wybór ten, odmienny od podejścia stosowanego w oświatowej statystyce międzynarodowej, podyktowany jest dwiema okolicznościami: 3

4 Punktem wyjścia do prac nad wskaźnikami były potrzeby jednostek samorządu terytorialnego, które muszą przygotowywać informacje o stanie realizacji zadań oświatowych dla kolejnych lat szkolnych. Większość wskaźników ma charakter czysto oświatowy i oparta jest wyłącznie na danych z Systemu Informacji Oświatowych SIO, które zbiera dane w układzie lat szkolnych. Wobec powyższego konieczne było przeliczenie danych finansowych z lat budżetowych (kalendarzowych) na lata szkolne. Dane finansowe dla roku szkolnego uzyskano z danych dla dwóch kolejnych lat budżetowych poprzez przeliczenie ich zgodnie z liczbą miesięcy kalendarzowych każdego z lat budżetowych przynależnych do danego roku szkolnego. Oznacza to na przykład, że wszystkie dane finansowe dla roku szkolnego 2009/2010 zostały otrzymane przez zsumowanie jednej trzeciej odpowiednich danych roku budżetowego 2009 i dwóch trzecich odpowiednich danych roku budżetowego Procedura ta dotyczy zarówno dochodów gmin i powiatów (subwencji oświatowej, dotacji celowych), jak i wszystkich ich wydatków w działach 801, oświata, i 854, edukacyjna opieka wychowawcza. Istotnym ograniczeniem w obliczaniu wskaźników finansowych jest fakt, że nie istnieje oddzielny rozdział klasyfikacji budżetowej dla techników. Z tego powodu wskaźniki finansowe dla szkół powiatowych obliczane są dla liceów ogólnokształcących, liceów profilowanych, szkół zawodowych, i oczywiście różnych typów szkół specjalnych. Z drugiej strony, istnieje rozdział klasyfikacji budżetowej dla innych form opieki przedszkolnej (80106), ale w latach 2009 i 2010 wydatki gmin w tym rozdziale były równe zero. Interpretujemy to w ten sposób, że wszystkie wydatki innych form były zapisywane jako wydatki na przedszkola (rozdział 80104), wobec czego wskaźniki finansowe obliczamy łącznie dla przedszkoli i innych form. Jak wspomniano wyżej, przedszkola i oddziały przedszkolne przy szkołach podstawowych traktowane są łącznie. Z tego powodu przy obliczaniu wskaźników finansowych dla przedszkoli uwzględniane są łącznie rozdziały 80104, przedszkola, oraz 80103, oddziały przedszkolne przy szkołach podstawowych. Do szacowania wskaźników bieżące wydatki w przeliczeniu na ucznia i bieżące wydatki w przeliczeniu na oddział klasowy (wskaźniki 21 i 22), w wydatkach nie uwzględniamy dotacji celowych udzielonych innym JST, czyli wydatków ujętych w paragrafach wydatkowych 231, 232, 233, ani dotacji dla szkół prowadzonych przez inne podmioty niż dana gmina lub powiat: paragraf 254, 259. Do szacowania wskaźnika wydatki bieżące w stosunku do otrzymanej subwencji oświatowej i dotacji (wskaźnik 20) dodajemy otrzymane dotacje celowe: dotacje otrzymane z budżetu państwa, paragraf dochodów 200 do 223, oraz dotacje otrzymane z innych JST, paragrafy dochodów 231, 232, 233. Natomiast od wydatków bieżących nie odejmujemy dotacji udzielonych innym JST ani nie odejmujemy dotacji udzielonych szkołom nieprowadzonym przez daną JST, bo odpowiednie kwoty są zawarte w otrzymanej subwencji. Oddzielnym problemem jest obliczanie wskaźników powiatów grodzkich (miast na prawach powiatu), ze względu na to, że realizują one zarówno gminne, jak i powiatowe zadania oświatowe. Dane finansowe z raportów budżetowych Ministerstwa Finansów dla miast na prawach powiatu (powiatów grodzkich) podawane są łącznie, bez rozbicia na zadania gminne i powiatowe. Jest to słuszne, gdyż miasto jest jedną całością. Jednak dla potrzeb obliczania 4

5 finansowych wskaźników oświatowych w tych miastach niezbędny jest odpowiedni podział wydatków na część gminną i powiatową. W niektórych przypadkach podział ten jest oczywisty, na przykład wydatki w ramach rozdziału klasyfikacji budżetowej , szkoły podstawowe, to bez wątpienia zadanie gminne. Dla rozdziału 80146, doskonalenie nauczycieli, wymagana jest już jednak jakaś procedura podziału wydatków pomiędzy zadania gminne i powiatowe. W przeciwnym wypadku wskaźniki takie jak wydatki bieżące w stosunku do otrzymanej subwencji oświatowej i dotacji (wskaźnik 20) oraz wskaźnik wydatki na dokształcanie nauczycieli w przeliczeniu na jeden etat (wskaźnik 16) będą dla miast na prawach powiatu trudne do oszacowania. Przyjmujemy następujące podejście, polegające na odmiennym traktowaniu różnych rozdziałów klasyfikacji budżetowej: Do wydatków gminnych zaliczamy następujące rozdziały: (szkoły podstawowe), (oddziały przedszkolne przy szkołach podstawowych), (przedszkola), (przedszkola specjalne), (inne formy wychowania przedszkolnego), (gimnazja), (dowożenie do szkół), (świetlice szkolne), (wczesne wspomaganie rozwoju dziecka), (kolonie dla młodzieży polonijnej). Do wydatków powiatowych zaliczamy następujące rozdziały: (szkoły podstawowe specjalne), (gimnazja specjalne), (licea ogólnokształcące), (licea ogólnokształcące specjalne), (licea profilowane), (licea profilowane specjalne), (szkoły zawodowe), (artystyczne), (szkoły zawodowe specjalne), (CKU, CKP), (zakłady kształcenia nauczycieli), (ośrodki szkolenia doskonalenia kadr), (jednostki pomocnicze), (inne formy kształcenia), (komisje egzaminacyjne), (biblioteki pedagogiczne), (SOW), (SOSW), (poradnie PP), (internaty, bursy), (domy wczasów dziecięcych), (szkolne schroniska młodzieżowe), (ośrodki rewalidacyjno-wychowawcze), (MOW), (SOW). Pomiędzy gminę i powiat proporcjonalnie do liczby uczniów dzielimy wydatki w rozdziałach: (ZEAS), (stołówki szkolne), (usuwanie skutków klęsk), (pozostała działalność), (gospodarstwa pomocnicze), (placówki pozaszkolne), (kolonie i wakacje), (pomoc materialna dla uczniów), (przeciwdziałanie skutkom patologii), (usuwanie skutków klęsk), (pozostała działalność), (gospodarstwa pomocnicze). Pewną trudność stanowi tu rozdział 85415, ponieważ pomoc materialna dotyczy uczniów w zależności od miejsca zamieszkania, a nie w zależności od szkoły, do której uczeń uczęszcza. Jest możliwe, że wydatki te dotyczą np. ucznia szkoły specjalnej położonej poza danym powiatem grodzkim, w jednoimiennym powiecie ziemskim. Jednak na potrzeby obliczania wskaźników oświatowych musimy te dość rzadkie przypadki zignorować. Pomiędzy gminę i powiat proporcjonalnie do liczby nauczycieli dzielimy wydatki w rozdziałach: (dokształcanie nauczycieli), (dokształcanie nauczycieli). Ta ostatnia zasada oznacza, że w miastach na prawach powiatu wskaźnik wydatki na dokształcanie nauczycieli w przeliczeniu na jeden etat (wskaźnik 16) dla zadań gminnych i dla zadań powiatowych przyjmuje identyczne wartości. Analogicznie do wydatków konieczne było podzielenie otrzymanej subwencji oświatowej. W tym punkcie wykorzystano dane subwencyjne Ministerstwa Edukacji Narodowej. Ponieważ w 5

6 ciągu roku budżetowego do naliczenia subwencji oświatowej wnoszone są korekty, ostateczna kwota subwencji otrzymanej może się różnić od kwoty subwencji naliczonej przez MEN pod koniec poprzedniego roku budżetowego. Dla wskaźników gminnych bierzemy subwencję naliczoną dla zadań gminnych przez MEN. Dla wskaźników powiatowych bierzemy różnicę pełnej otrzymanej subwencji podanej w sprawozdaniach budżetowych i subwencji naliczonej dla zadań gminnych przez MEN. Takie podejście odpowiada założeniu, że wszelkie korekty były dokonywane tylko w części powiatowej subwencji oświatowej. Jest to założenie bardzo upraszczające, ale ma znikomy wpływ na obliczone wskaźniki. Dotyczy także, powtórzmy, wyłącznie powiatów grodzkich. Dla powiatów ziemskich i dla gmin niebędących miastami na prawach powiatu rozdzielenie wydatków na zadania gminne i powiatowe nie jest konieczne. 3. Wykorzystywanie danych zespołów szkół. Bardzo wiele szkół w Polsce funkcjonuje w ramach zespołów szkół. Są to najczęściej zespoły przedszkoli i szkół podstawowych zespoły szkół podstawowych i gimnazjów, a także zespoły szkół ponadgimnazjalnych, zwłaszcza zawodowych. W powiatach ziemskich większość szkół należy do zespołów szkół. Z tego powodu obliczanie wskaźników oddzielnie dla różnych typów szkół napotyka na istotne trudności techniczne. Zasadniczo można uznać, że przypisanie uczniów i oddziałów klasowych do poszczególnych szkół w ramach zespołu jest podawane prawidłowo, jednak jest sporo problemów z innymi danymi w systemie SIO. Nauczyciele tablicowi mogą być przypisani do jednej ze szkół, ale są na ogół przypisywani bezpośrednio do zespołu, i dopiero ich obowiązki są przypisywane do poszczególnych jednostek w ramach zespołu (instrukcja SIO wyraźnie wymaga, aby przypisanie nauczyciela do szkoły lub zespołu szkół było zgodne z umową o prace, a ustawa zezwala na różne sposoby zawarcia umowy o pracę). Nauczyciele nietablicowi oraz pracownicy administracji, stołówki i obsługi są najczęściej przypisywani do całego zespołu. Pomieszczenia klasowe są często przypisywane tylko do jednej szkoły albo do zespołu. Jest to rzecz jasna naturalne w sytuacji, gdy sale lekcyjne są elastycznie wykorzystywane zgodnie z potrzebami wszystkich szkół w ramach zespołu, ale utrudnia adekwatne obliczanie wskaźników. Trzeba też dodać, że z punktu widzenia systemu SIO, szkoła podstawowa z oddziałami przedszkolnymi jest traktowana jak zespół szkół, z dwiema szkołami w ramach zespołu. Jest to więc analogiczne do zespołu szkół, odmienne niż dla szkół i przedszkoli samodzielnych. Bardzo często jednak zarówno nauczyciele, jak i sale lekcyjne są przypisywane tylko szkole podstawowej. W odniesieniu do nauczycieli prowadzących zajęcia (tablicowych) istnieje możliwość przypisania ich do oddziału przedszkolnego lub oddziału w danym typie szkoły zgodnie z określeniem ich obowiązku, np. wychowanie przedszkolne (tabela N5 Obowiązki nauczyciela, SIO). Jednak z uwagi na niedostateczną wiarygodność tych danych, odpowiednie wskaźniki były niemiarodajne. Aby zaradzić tej trudności i móc obliczyć wskaźniki dla typów szkół, z uwzględnieniem również szkół funkcjonujących w ramach zespołu, niezbędne okazało się algorytmiczne przypisanie nauczycieli i pomieszczeń klasowych w zespole szkół do poszczególnych szkół. Zastosowano dwa odmienne podejścia. Dla nauczycieli tablicowych (zarówno fizycznych, jak i etatów) obliczana jest ich łączna liczba w ramach zespołu, niezależnie od tego, czy są przypisani bezpośrednio do zespołu czy do którejś z jego części składowych. W ten sposób ignorujemy przypisanie konkretnego 6

7 nauczyciela do szkoły. Następnie ta liczba jest dzielona pomiędzy konkretne szkoły w ramach zespołu proporcjonalnie do liczby oddziałów. Oznacza to w szczególności, że wskaźnik liczba etatów nauczycielskich na oddział klasowy we wszystkich szkołach wchodzących w skład danego zespołu jest taki sam. Analogicznie, sale lekcyjne raportowane w SIO dla zespołu szkół są sumowane dla wszystkich szkół oraz dla całego zespołu, a następnie dzielone pomiędzy szkoły proporcjonalnie do liczby oddziałów. Oznacza to, że wskaźnik wykorzystania sal lekcyjnych we wszystkich szkołach wchodzących w skład danego zespołu jest taki sam. Nieco odmiennie natomiast przypisywane są etaty nauczycieli niebędących tablicowymi (psycholodzy, bibliotekarze etc.) oraz pracowników niepedagogicznych (administracja, obsługa, stołówki). W tym przypadku również zastosowano podział proporcjonalny, jednak względem liczby uczniów, a nie oddziałów. Szczególny problem napotyka obliczanie wskaźnika tygodniowa liczba godzin nauczania przypadająca na nauczyciela pełnozatrudnionego (wskaźnik 14). Związane to jest z faktem, że dany nauczyciel może realizować różne części etatu w różnych szkołach, zarówno samodzielnych jak i w ramach zespołu (a nawet różnych zespołów, chociaż jest to rzadkie). Dla szkół samodzielnych obliczanie tego wskaźnika jest proste. Dla zespołów szkół jednak wymaga doboru metodologii. Przyjęto następujące podejście techniczne. Dla każdego nauczyciela uczącego (tablicowego) zatrudnionego na pełen etat sumowane są jego godziny w szkołach różnego typu (nazywane w systemie SIO obowiązkami). To pozwala ocenić, ile godzin nauczania na tydzień przypada na tego nauczyciela. Do dalszych obliczeń wskaźnika nauczyciel jest uwzględniany tylko wtedy, jeżeli łącznie pracuje na co najmniej pełnym etacie. Następnie do obliczania średnich wartości wskaźnika dla szkół różnych typów (szkoły zawodowe etc., technika) ten nauczyciel jest uwzględniany z wagą odpowiadającą udziałowi jego obowiązków w szkołach danego typu. Innymi słowy, do obliczana wskaźnika dla jednego typu szkoły uwzględniamy odpowiednią część etatu tego pełnozatrudnionego nauczyciela, wraz z odpowiednią częścią jego godzin nauczania na tydzień. Wyjaśnijmy to na przykładzie. Do obliczenia wskaźnika musimy policzyć, dla każdego typu szkoły i na każdym poziomie agregacji, liczbę nauczycieli pełnozatrudnionych oraz liczbę prowadzonych przez nich godzin lekcyjnych w tygodniu, i podzielić drugą sumę przez pierwszą. Powiedzmy, że w danym zespole szkół jeden nauczyciel ma 10 godzin nauczania w liceum profilowanym, 5 godzin w technikum i 5 godzin w szkole dla dorosłych. Wówczas ma on 20 godzin nauczania, jest nauczycielem pełnozatrudnionym i włączamy go do obliczania wskaźnika. Jednak jego praca jest podzielona w proporcji 50%, 25% i 25% między trzy typy szkół. Dlatego do obliczania wskaźnika dla liceum profilowanego włączamy go jako dziesięć godzin (przy obliczaniu sumy liczby tygodniowych godzin lekcyjnych) i jako pół osoby (przy obliczaniu sumy liczby nauczycieli pełnozatrudnionych), zaś dla technikum jako 5 godzin i jedną czwartą osoby. Pozostałej części jego pracy nie uwzględniamy w rachunkach, ponieważ nie obliczamy wskaźników dla szkół dla dorosłych. Jednak ta część pracy jest dla nas ważna, gdyż tylko wszystkie obowiązki nauczyciela wzięte razem pozwalają na uznanie go za nauczyciela pełnozatrudnionego. Również tylko biorąc je wszystkie pod uwagę potrafimy adekwatnie ocenić, jaka część jego osoby powinna być przypisana do właściwych typów szkół i włączona do obliczenia mianownika wskaźnika. 7

8 4. Obliczanie odchyleń standardowych Uwaga: aplikacja internetowa w obecnej wersji nie wyświetla jeszcze odchyleń standardowych. Przy analizie zjawisk społecznych istotne są nie tylko średnie wartości badanych zmiennych, ale także ich zróżnicowanie, rozproszenie wokół wartości średniej. Spośród wielu dostępnych miar rozproszenia wykorzystujemy i obliczamy odchylenie standardowe. Jak opisano powyżej, wartość każdego wskaźnika na każdym poziomie agregacji jest rzeczywistą średnią, czyli średnią ważoną wskaźników gminnych bądź powiatowych. To rozróżnienie jest istotne do obliczania odchylenia standardowego wskaźników na każdym poziomie agregacji, gdyż pokazuje, że również te odchylenia powinny być odchyleniami ważonymi. Rozważmy to na przykładzie wskaźnika średnia wielkość oddziału klasowego (wskaźnik 1) w gimnazjum w województwie mazowieckim, do której stosujemy oznaczenie WOKG, ze stosownym indeksem. Niech, oznaczają liczbę uczniów i liczbę oddziałów w gimnazjach w gminie i, gdzie rozważamy wyłącznie 314 gmin w województwie mazowieckim,. Wówczas średnia wielkość oddziału klasowego gimnazjum w każdej gminie wynosi. Natomiast średnia wielkość oddziału klasowego gimnazjum w całym województwie mazowieckim, jest równa ilorazowi łącznej liczby uczniów gimnazjów prowadzonych przez gminy województwa mazowieckiego i łącznej liczby oddziałów w tych szkołach:. Oznaczmy liczbę oddziałów gimnazjalnych w województwie przez. Wówczas średnią wartość wskaźnika można zapisać, czyli. W powyższym wyrażeniu rozpoznajemy dwie istotne wielkości. Po pierwsze, jak już widzieliśmy powyżej, jest równe średniej wielkości oddziału gimnazjum w gminie i,. Po drugie, wielkość jest wagą służącą do obliczenia średniej ważonej,. Innymi słowy, średnia wielkość oddziału gimnazjum w województwie jest średnią ważoną wielkości oddziału gimnazjum w gminach województwa mazowieckiego. przy czym zastosowane wagi są związane z liczbą oddziałów, a więc z mianownikiem definicji wskaźnika. Jest to istotnie odmienne od zwykłej średniej wielkości oddziałów gimnazjum w gminach województwa. Różnica polega na tym, że duże gminy, takie jak Warszawa, wchodzą ze znacznie większą wagą niż małe gminy wiejskie województwa. 8

9 Trzeba tu dodać, że powyższe podejście może prowadzić do kłopotów w sytuacji, kiedy w systemie SIO są błędy. Załóżmy na przykład, że jakaś gmina raportuje do SIO zerową liczbę oddziałów i niezerową liczbę uczniów gimnazjum. Wówczas odpowiedni wskaźnik WOKG nie jest określony (wynik dzielenia przez zero), natomiast wartość wskaźnika wojewódzkiego jest dobrze określona, mimo że obarczona pewnym błędem, wynikającym z błędów jednostkowych. Zauważmy jednak, że wówczas również odpowiednia waga wynosi zero. Ten kłopot, jak zobaczymy niżej, prowadzi do trudności przy obliczaniu odchyleń. Analogiczne podejście, oparte na obliczaniu średniej ważonej wskaźników indywidualnych, musimy zastosować do szacowania odchylenia standardowego. Do prawidłowego mierzenia rozproszenia większa waga musi być przywiązana do większych jednostek samorządu. Tak więc zamiast stosować zwykłe odchylenie standardowe, musimy obliczyć ważone odchylenie standardowe. Ważne jest też, dla zachowania konsekwencji metodologii statystycznej, aby te wagi były identyczne jak wagi stosowane do obliczania wartości wskaźnika (wartości średniej). Odpowiedni wzór omówimy na powyżej przytoczonym przykładzie. Zwykłe odchylenie standardowe gminnych wielkości oddziału klasowego gimnazjum w województwie mazowieckim jest zdefiniowane jako ( ). Jednak ze względu na wagi stosowane w obliczaniu przyjmie postać, poprawny wzór odchylenia standardowego ( ), gdzie wagi są określone jak wyżej. Dla innych wskaźników, innych typów szkoły i dla innych poziomów agregacji stosujemy takie samo podejście. Podsumowując, zastosowana metodologia obliczania odchyleń standardowych polega na użyciu, dla każdego wskaźnika, dla każdego typu szkoły i na każdym poziomie agregacji, ważonych odchyleń standardowych z wykorzystaniem wag związanych z wielkością znajdującą się mianowniku definicji danego wskaźnika. Dla różnych wskaźników stosujemy więc odmienne wagi. Na przykład, dla wskaźnika średnia wielkość oddziału klasowego (wskaźnik 1) stosujemy wagi zależne od liczby oddziałów, dla wskaźnika średnia liczba uczniów na etat nauczycielski (wskaźnik 3) stosujemy wagi zależne od liczby etatów nauczycieli, zaś dla wskaźnika wydatki bieżące w przeliczeniu na jednego ucznia (wskaźnik 21) stosujemy wagi zależne od liczby uczniów. Niestety, ze względu na błędy danych wprowadzanych przez samorządy do systemu SIO powyższe podejście napotyka na pewną trudność techniczną. Przypomnijmy przykład gminy, która raportuje do SIO zerową liczbę oddziałów klasowych, ale niezerową liczbę uczniów. Dla tych gmin indywidualny wskaźnik Wielkość oddziału klasowego (wskaźnik 1) nie da się obliczyć, gdyż mianownik wskaźnika (liczba oddziałów) jest zerowa. Jednocześnie dla pewnych poziomów agregacji, na przykład na poziomie województwa, można ten wskaźnik bez problemu policzyć, ponieważ inne gminy wykazują niezerowe liczby oddziałów. Możemy wtedy wykorzystać fakt, że w tej sytuacji waga tej gminy, w ramach województwa, jest równa zero. Wówczas odpowiedni składnik sumy definiującej odchylenie standardowe, którego wartość jest nieokreślona, jest po prostu nieuwzględniony. Być może bardziej poprawne metodologicznie byłoby w tej sytuacji podejście alternatywne, w którym w ogóle nie bierzemy pod uwagę tej gminy przy obliczaniu zarówno wartości wskaźnika, jak i 9

10 odchylenia. Jednak prowadziłoby to do zbyt poważnych problemów technicznych (na danym poziomie agregacji, dla każdego wskaźnika konieczne byłoby uwzględnianie innych grup gmin lub powiatów), i zaburzyłoby wewnętrzną spójność systemu wskaźników oświatowych. Z tych powodów zostało wybrane opisane wyżej, zdecydowanie prostsze podejście, czyli nieuwzględnianie danej gminy przy obliczaniu odchyleń. Odmienny problem powstaje, gdy dana gmina podaje w SIO, że w gimnazjum nie ma uczniów, ale ma odziały (ta sytuacja jest oczywiście praktycznie niemożliwa, ponieważ w przeciwieństwie do liczby oddziałów, liczba uczniów w SIO jest zawsze skrupulatnie sprawdzana, tym niemniej może się zdarzyć). Jest to niewątpliwie błąd danych, i zasadniczo rzecz biorąc wartość wskaźnika, średnia liczba uczniów w oddziale wynosząca zero, nie ma sensu i nie powinna być uwzględniana przy obliczaniu odchylenia standardowego. Jednak dane z tej gminy byłyby uwzględniane przy obliczaniu wartości wskaźnika w województwie. Zakładamy jednak, że taka sytuacja może powstać tylko w przypadku niewielkich jednostek samorządu terytorialnego, dla których odpowiednia waga będzie niewielka, a więc błąd, którym będzie obarczona wyliczona wartość odchylenia standardowego, będzie można zaniedbać. Oba wymienione problemy ograniczają niestety wartość diagnostyczną uzyskanych odchyleń standardowych. W praktyce takie sytuacje pojawiają się, na przykład, w przypadku liceów profilowanych, dla których sporo powiatów podaje do SIO zerową liczbę komputerów z dostępem do Internetu, dostępnych dla uczniów. Na zakończenie warto wspomnieć, że dla wielu wskaźników możliwe jest obliczenie odchylenia standardowego wewnątrz gminy lub powiatu, a więc pomiędzy poszczególnymi prowadzonymi przez nie szkołami. Pozwoliłoby to na ocenę faktycznego zróżnicowania szkół prowadzonych przez dany organ. Jest to jednak istotne i interesujące przede wszystkim dla danej jednostki samorządu. Trudno sobie wyobrazić, aby bez dobrej znajomości szczególnych uwarunkowań lokalnej sieci szkolnej można było ocenić i zrozumieć międzyszkolne zróżnicowanie wskaźników oświatowych. Z tego powodu w ramach wskaźników odniesienia nie są obliczane wewnętrzne odchylenia standardowe dla gmin i powiatów. Zainteresowane samorządy mogą na swoje potrzeby samodzielnie wykonać odpowiednie obliczenia. Uwaga to dotyczy wskaźników oświatowych bez wskaźników finansowych, które mogą być tylko obliczane łącznie dla całej jednostki samorządu. 5. Techniczny opis wskaźników obszaru I: Organizacja szkół 1. Przeciętna liczba uczniów w oddziale klasowym. Wskaźnik jest równy ilorazowi liczby uczniów i liczby oddziałów klasowych. Przy obliczaniu tego wskaźnika oddziały specjalne w szkołach masowych oraz oddziały integracyjne są traktowane jak zwykłe oddziały, chociaż oczywiście są one zwykle mniejsze. Jednak tych klas jest mało, zaś oddzielne ich uwzględnienie miałoby sens wtedy, gdyby było możliwe obliczenie dla nich również innych wskaźników, na przykład liczby uczniów przypadających na jeden etat (wskaźnik 3). 2. Wykorzystanie sal lekcyjnych. 10

11 Wskaźnik jest równy ilorazowi liczby oddziałów klasowych i sal lekcyjnych. Jest on wyższy dla szkół prowadzących nauczanie zmianowe. Wskaźnik ten trzeba odróżnić od zmianowości, najlepiej wyrażanej przez procent uczniów uczęszczających na drugą zmianę. Wskaźnik obliczany jest oddzielnie dla wszystkich typów szkół poza innymi formami opieki przedszkolnej. 3. Liczba uczniów przypadających na jeden etat nauczycielski. Do obliczenia wskaźnika wykorzystujemy etat przeliczeniowy. Oznacza to, że nauczyciel zatrudniony na 9 godzin traktowany jest jak pół etatu nauczycielskiego, oczywiście w wypadku podstawy pensum 18 godzin tygodniowych, zaś nauczyciel z 6 godzinami ponadwymiarowymi jak jeden i jedna trzecia etatu. Do obliczania wskaźnika wykorzystujemy tylko nauczycieli tablicowych. 4. Liczba etatów nauczycielskich przypadających na jeden oddział. Liczba etatów nauczycielskich obliczana jest jak we wskaźniku Liczba etatów niepedagogicznych w przeliczeniu na jeden oddział Do pracowników niepedagogicznych zaliczamy pracowników administracji, stołówki i obsługi. Nie uwzględniamy etatów lekarzy, dentystów ani pielęgniarek. Uwaga: żaden ze wskaźników 4 i 5 nie obejmuje etatów pedagogicznych innych niż nauczyciele tablicowi, takich jak pedagog, psycholog, logopeda czy bibliotekarz. 6. Liczba uczniów przypadających na jeden komputer dostępny dla uczniów, z dostępem do Internetu. Wskaźnik obliczany dla szkół podstawowych i dla gimnazjów, oraz dla wszystkich typów szkół prowadzonych przez powiaty. Nie jest obliczany dla przedszkoli, przedszkoli specjalnych oraz innych form opieki przedszkolnej. 7. Procent uczniów faktycznie dowożonych do szkół na koszt gminy. Wskaźnik obliczany tylko dla gmin. Wskaźnik uwzględnia liczbę uczniów dowożonych do szkół na koszt gminy, niezależnie od sposobu organizacji dowozu (autobusy należące do gminy, zakontraktowany przewoźnik, dowóz zapewniany przez rodziców) i od odległości zamieszkania ucznia od szkoły (a więc od tego, czy uczeń jest uprawniony do dowozu na koszt gminy). Wskaźnik obejmuje oczywiście uczniów niepełnosprawnych. 11

12 Wskaźnik obliczany jest oddzielnie dla wszystkich typów szkół prowadzonych przez gminy z wyjątkiem innych form opieki przedszkolnej. 8. Procent uczniów szkół ponadgimnazjalnych uczęszczających do szkoły danego typu. Wskaźnik obliczany tylko dla powiatów. Wskaźnik obliczany jest oddzielnie dla wszystkich typów szkół masowych prowadzonych przez powiaty, bez szkół specjalnych. Innymi słowy, jest to iloraz liczby uczniów odpowiednio liceów ogólnokształcących, liceów profilowanych, techników i zasadniczych szkół zawodowych prowadzonych przez dany powiat i łącznej liczby uczniów tych czterech typów szkół. 6. Techniczny opis wskaźników obszaru II: Wyrównywanie szans 9. Procent uczniów powtarzających klasę Wskaźnik obliczany jest oddzielnie dla wszystkich typów szkół z wyjątkiem przedszkoli, przedszkoli specjalnych i innych form opieki przedszkolnej. 10. Procent uczniów objętych nauczaniem indywidualnym. Wskaźnik obliczany jest oddzielnie dla wszystkich typów szkół, z wyjątkiem przedszkoli, przedszkoli specjalnych i innych form opieki przedszkolnej. 11. Procent uczniów z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego. Dla szkół specjalnych zakładamy, że jest równy 100%, niezależnie od faktycznych danych zawartych w systemie SIO. 12. Procent uczniów korzystających z dofinansowanego lub refundowanego obiadu. Wskaźnik nie obejmuje innych posiłków oferowanych w szkołach. 13. Skolaryzacja przedszkolna Wskaźnik obliczany tylko dla gmin. Obliczana jest jego wartość dla wszystkich typów jednostek opieki przedszkolnej łącznie. Wskaźnik wykorzystuje liczbę wychowanków przedszkoli, przedszkoli specjalnych oraz innych form opieki przedszkolnej, zarówno publicznych jak i niepublicznych, zarówno prowadzonych przez gminę jak i prowadzonych przez inne osoby prawne lub fizyczne (licznik wskaźnika). Do obliczenia wskaźnika użyto również liczby dzieci w wieku 3, 4 i 5 lat zamieszkujących daną gminę na podstawie danych GUS (mianownik 12

13 wskaźnika). Dane GUS dotyczą stycznia, więc traktujemy je jako dane odpowiadające rokowi szkolnemu. 7. Techniczny opis wskaźników obszaru III: Kadra. 14. Tygodniowa liczba godzin nauczania przypadających na jednego nauczyciela pełnozatrudnionego Wskaźnik jest obliczany tylko dla nauczycieli pełnozatrudnionych, gdyż obliczanie średniej liczby godzin nauczania dla nauczycieli zatrudnionych na część etatu razem z nauczycielami pełnozatrudnionymi prowadzi do zniekształceń. Wskaźnik obejmuje również nauczycieli, którzy pełny etat realizują w różnych szkołach, w tym w szkołach różnego typu w ramach zespołu szkół. W takiej sytuacji dany nauczyciel pełnozatrudniony jest uwzględniany w danym typie szkoły proporcjonalnie do rozkładu swoich obowiązków nauczania, czyli jako określona część nauczyciela pełnozatrudnionego. 15. Procent nauczycieli pełnozatrudnionych. Wskaźnik jest równy liczbie nauczycieli pełnozatrudnionych podzielonej przez liczbę nauczycieli ogółem. Obliczany jest tylko dla nauczycieli tablicowych, a więc nie obejmuje nauczycieli bibliotekarzy, psychologów, pedagogów szkolnych itp. Uwaga ta dotyczy to zarówno liczby nauczycieli pełnozatrudnionych (licznika wskaźnika) jak i liczby nauczycieli ogółem (mianownika). 16. Wydatki na dokształcanie nauczycieli w przeliczeniu na jeden etat. Wskaźnik obliczany łącznie dla nauczycieli wszystkich szkół prowadzonych przez gminę albo powiat, gdyż w sprawozdaniach budżetowych te wydatki nie są przypisane do typów szkół. Uwzględniamy rozdziały klasyfikacji budżetowej oraz 85446, podające wydatki na dokształcanie i doskonalenie nauczycieli, odpowiednio w działach oświata i wychowanie i edukacyjna opieka wychowawcza. W wydatkach nie ujęto dotacji z budżetu na szkoły publiczne prowadzone przez organy inne niż gmina bądź powiat ani dotacji dla szkół niepublicznych. Dla miast na prawach powiatu wskaźnik ten przyjmuje tę samą wartość dla zadań gminnych i zadań powiatowych. 17. Udział wynagrodzeń w bieżących wydatkach na oświatę Wskaźnik obliczany wyłącznie na podstawie raportów budżetowych z Ministerstwa Finansów. Nie jest niestety możliwe obliczenie udziału wydatków na wynagrodzenia nauczycieli. Podjęte próby wykorzystania danych o wynagrodzeniach pracowników pedagogicznych zawartych w SIO (patrz wskaźnik 19 poniżej) nie powiodły się ze względu na zbyt dużą liczbę błędów i braków danych. 13

14 Przy obliczaniu wskaźnika uwzględniamy jedynie wydatki zapisane w odpowiednim rozdziale klasyfikacji budżetowej, na przykład i dla przedszkoli, dla szkół podstawowych, czy dla liceów ogólnokształcących. Innymi słowy, nie bierzemy pod uwagę wydatków na dowóz uczniów do szkoły (rozdział 80113), na stołówki i świetlice szkolne (odpowiednio i 85401) itp. Dla szkół gminnych wskaźnik obliczany jest oddzielnie dla wszystkich typów szkół, z wyjątkiem przedszkoli i innych form opieki przedszkolnej, dla których obliczany jest łącznie. Dla szkół powiatowych wskaźnik obliczany jest dla wszystkich typów szkół, z wyjątkiem techników i zasadniczych szkół zawodowych, dla których obliczany jest łącznie. 18. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie pracownika niepedagogicznego. System SIO dla każdej szkoły i placówki oświatowej podaje łączną liczbę etatów administracji, stołówki i obsługi, a także łączną kwotę ich wynagrodzeń miesięcznych brutto, stan na wrzesień danego roku szkolnego. Wartość wskaźnika powstaje przez zsumowanie kwoty wynagrodzeń oraz liczby etatów dla tych trzech grup pracowników i podzielnie pierwszej sumy przez drugą. Dla części szkół i placówek dane dotyczące poziomu zatrudnienia i wynagrodzeń pracowników niepedagogicznych zawierają błędy. Z tego powodu wartości wskaźnika muszą być traktowane ostrożnie. 19. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie pracownika pedagogicznego. Wskaźnik podaje średnią wartość wynagrodzenia brutto, zawartą w systemie SIO, stan na wrzesień danego roku szkolnego. Wynagrodzenie to obejmuje wynagrodzenie zasadnicze, dodatek za wysługę lat, dodatek służbowy, za godziny ponadwymiarowe, dodatek funkcyjny za wychowawstwo klasy, dodatek funkcyjny dyrektora, wicedyrektora, doradcy metodycznego, doradcy zawodowego, opiekuna stażu, nauczyciela konsultanta oraz specjalisty, dodatek specjalizacyjny, dodatek służbowy, dodatek za uciążliwe lub trudne warunki pracy, dodatek za pracę w nocy, dodatek motywacyjny, dodatek specjalny, dodatek zadaniowy. Wynagrodzenie nie obejmują dodatków za doraźne zastępstwa, nagród jubileuszowych ani dodatkowego wynagrodzenia rocznego. W systemie SIO nie dla wszystkich zatrudnionych w szkołach nauczycieli podane są wynagrodzenia. Wskaźnik podaje średnią wartość wynagrodzenia nauczycieli, dla których odpowiednie wartości zostały do systemu wprowadzone. Z tego powodu wartości wskaźnika muszą być traktowane ostrożnie. 8. Techniczny opis wskaźników obszaru IV: Finansowanie oświaty. 14

15 20. Bieżące wydatki na zadania oświatowe bez przedszkoli ogólnodostępnych i dowożenia uczniów jako procent otrzymanej subwencji oświatowej i dotacji. Wskaźnik jest wyrażonym procentowo wynikiem dzielenia wydatków bieżących JST przez wartość otrzymanej subwencji oświatowej i dotacji celowych w obszarach oświaty. Do wydatków zaliczono wszystkie wydatki niemajątkowe w działach 801 i 854. Do otrzymanej subwencji oświatowej dodano także otrzymane dotacje celowe w działach 801 i 854, zarówno dotacje z budżetu państwa (paragrafy dochodów od 200 do 233), jak i z budżetów innych JST (paragrafy 231, 232, 233). Wskaźnik obliczany dla łącznie dla wszystkich szkół gminy i powiatu. Dla miast na prawach powiatu (powiatów grodzkich) do obliczenia tego wskaźnika użyto podziału subwencji oświatowej na część gminną i powiatową na podstawie danych subwencyjnych MEN. 21. Całkowite wydatki bieżące na zadania oświatowe w przeliczeniu na jednego ucznia. Jest to kluczowy finansowy wskaźnik oświatowy. Jego wartość jest równa wydatkom bieżącym poniesionym na dany typ szkolny, zgodnie z danymi ze sprawozdań budżetowych (licznik wskaźnika), podzielonym przez łączną liczbę uczniów szkół danego typu prowadzonych przez JST (mianownik wskaźnika). Ze względu na ograniczenia klasyfikacji budżetowej do obliczania wskaźnika uwzględnia się uczniów szkół publicznych zarówno dla młodzieży, jak i dla dorosłych. Jednak w wydatkach bieżących nie są uwzględniane dotacje dla szkół niepublicznych (paragraf wydatków 254), ani dotacje dla szkół publicznych prowadzonych przez osoby prawne inne niż gmina lub powiat (paragraf 259), ani wreszcie dotacje udzielone innym JST (paragrafy 231, 232, 233) na prowadzenie szkół. Powodem nieuwzględnienia tych dotacji jest nieuwzględnienie uczniów tych szkół w mianowniku wskaźnika. Analogicznie do wskaźnika 17, przy obliczaniu wskaźnika uwzględniamy jedynie wydatki zapisane w odpowiednim rozdziale klasyfikacji budżetowej, na przykład i dla przedszkoli, dla szkół podstawowych, czy dla liceów ogólnokształcących. Innymi słowy, nie bierzemy pod uwagę wydatków na dowóz uczniów do szkoły (rozdział 80113), na stołówki i świetlice szkolne (odpowiednio i 85401) itp. Dla szkół gminnych wskaźnik obliczany jest oddzielnie dla wszystkich typów szkół, z wyjątkiem przedszkoli i innych form opieki przedszkolnej, dla których obliczany jest łącznie. Dla szkół powiatowych wskaźnik obliczany jest dla wszystkich typów szkół, z wyjątkiem techników i zasadniczych szkół zawodowych, dla których obliczany jest łącznie. 22. Całkowite wydatki bieżące na zadania oświatowe w przeliczeniu na jeden oddział. Wydatki bieżące samorządu dla danego typu szkoły są obliczane jak dla wskaźnika wydatki bieżące w przeliczeniu na jednego ucznia (wskaźnik 21). Dla szkół gminnych wskaźnik obliczany jest oddzielnie dla wszystkich typów szkół, z wyjątkiem przedszkoli i innych form opieki przedszkolnej, dla których obliczany jest 15

16 łącznie. Dla szkół powiatowych wskaźnik obliczany jest dla wszystkich typów szkół, z wyjątkiem techników i zasadniczych szkół zawodowych, dla których obliczany jest łącznie. 23. Wydatki majątkowe w stosunku do całkowitych wydatków na zadania oświatowe i edukacyjną opiekę wychowawczą. Wydatki bieżące to wydatki całkowite bez inwestycji, do których zaliczamy następujące paragrafy wydatków: od 601 do 680. Dla szkół gminnych wskaźnik obliczany oddzielnie dla wszystkich typów szkół, z wyjątkiem przedszkoli i innych form opieki przedszkolnej, dla których obliczany jest łącznie. Dla szkół powiatowych wskaźnik obliczany jest dla wszystkich typów szkół, z wyjątkiem techników i zasadniczych szkół zawodowych, dla których obliczany jest łącznie. 24. Wydatki finansowe z funduszy strukturalnych UE (lub innych środków bezzwrotnych) jako procent całkowitych wydatków na zadania oświatowe i edukacyjną opiekę wychowawczą Pochodzenie wydatków z różnych źródeł opisane jest czwartą cyfrą paragrafu w klasyfikacji budżetowej. Wydatki finansowane z funduszy strukturalnych i innych środków bezzwrotnych oznaczane są w sprawozdaniach budżetowych następującymi czwartymi cyframi: 1, 2, 5, 6, 8 i 9. Dla szkół gminnych wskaźnik obliczany jest oddzielnie dla wszystkich typów szkół, z wyjątkiem przedszkoli i innych form opieki przedszkolnej, dla których obliczany jest łącznie. Dla szkół powiatowych wskaźnik obliczany jest oddzielnie dla wszystkich typów szkół, z wyjątkiem techników i zasadniczych szkół zawodowych, dla których obliczany jest łącznie. 16