Wina i wódki - poradnik Savoir-vivre

Transkrypt

1 Wina i wódki - poradnik Savoir-vivre Informator Ślubny Weseleonline - ślub i wesele, fotograf zdjęcia ślubne, porady, baza firm ślubnych... Zasada podstawowa: zawsze należy najpierw podawać wina białe, później czerwone, nigdy zaś odwrotnie! Pomaga to pijącemu nie zapomnieć smaku poprzedniego trunku ponieważ nie ma gwałtownej zmiany. Wino napój alkoholowy uzyskiwany w wyniku fermentacji soku z winogron, która w tym przypadku jest nazywana procesem winifikacji. Proces ten jest bardzo skomplikowany i ulega modyfikacjom w zależności od producenta i rodzaju wina. Nomenklatura Chociaż określenie 'wino' przyjęło się jako potoczna nazwa wielu w podobny sposób pozyskiwanych napojów alkoholowych na bazie owoców, to jednak na ogół dotyczy ono czystych produktów gronowych. Wina z innych owoców, określa się mianem win owocowych i mają one zwykle w samej nazwie wymienione owoce, z których zostały wytworzone np. "wino jabłkowe". Poniższy artykuł dotyczy wyłącznie win z winogron. Istnieją setki odmian, smaków i rodzajów wina. Jego smak oraz bukiet zapachowy zależy od rodzaju szczepów winogron, sposobu ich uprawy, klimatu i ziemi, na której się je uprawia oraz od sposobu winifikacji. Źródło: Wikipedia Szampan (z franc. champagne, od vin de Champagne) szczególny rodzaj wina musującego (często też mylnie nazwą tą określa się ogół białych win musujących), znany na całym świecie i potocznie kojarzony ze świętowaniem i luksusem. Nazwę swą zawdzięcza Szampanii, regionowi w północnowschodniej Francji, głównemu miejscu jego produkcji. Szampan jest produkowany bez sztucznego nasycania napoju dwutlenkiem węgla. Dwutlenek węgla tworzy się w nim na skutek naturalnego procesu dojrzewania wina w butelkach. Do butelek nalewa się młode, nie do końca przefermentowane wino, a następnie przechowuje się lekko pochylone w stronę korka butelki w piwnicach, w stałej temperaturze 3-5 C. W odróżnieniu od szampana, którego nazwa została zastrzeżona w 1911 r., inne francuskie wina musujące produkowane metodą szampańską nazywane są "mousseux". Z kolei w Szampanii produkuje

2 również wina o słabej mocy, które noszą inne nazwy: czerwone (Bouzy), białe (Coteaux champenois) lub różowe (rosé des Riceys). Jednak w tej historycznej prowincji produkuje się głównie wina białe musujące ze szczepów winogron chardonnay, pinot noir i pinot meunier, które nazywane są po prostu "szampanem", bez podawania szczegółów. Wina te uchodzą za doskonałe i dlatego są stosunkowo drogie. Źródło: Wikipedia Wódka (pol.) wysokoprocentowy napój alkoholowy (najczęściej do 40%) składający się z destylatu alkoholowego rozcieńczonego wodą w stosunku ok. 2:3. Historia Pierwszej historycznie poświadczonej destylacji alkoholu dokonał Zosimos z Panopolis ok. roku 400 n.e. Umiejętność ta rozpowszechniła się w świecie arabskim, wódki używano jednak głównie do celów medycznych. W XII wieku wódka dotarła do Europy wraz z powracającymi z wypraw krzyżowych; tak narodziła się włoska grappa. Wódkę pędzoną ze zboża wynaleziono prawdopodobnie w Niemczech w XIV wieku (łac. aqua vitae, woda życia) - po polsku okowita. Po raz pierwszy w piśmiennictwie polskim słowa wódka użyto w roku 1405 w sandomierskich dokumentach sądowych. W Polsce jednym z pierwszych producentów wódki na skalę przemysłową oraz inicjatorem masowego eksportu polskiej wódki był lwowski przemysłowiec Józef Baczewski. Źródło: Wikipedia Wina i wódki - poradnik Savoir-vivre Wina Kolejność podawania Zasada podstawowa: zawsze należy najpierw podawać wina białe, później czerwone, nigdy zaś odwrotnie! Pomaga to pijącemu nie zapomnieć smaku poprzedniego trunku ponieważ nie ma gwałtownej zmiany.

3 Wina należy podawać w kolejności od białych, poprzez różowe do czerwonych. Wina wytrawne podajemy zawsze przed winami słodkimi i likierowymi. Wina młode przed winami starymi. Wina słabsze przed winami mocnymi. Do czego pić? Wybór gatunku wina gronowego w zależności od rodzaju dania powinien być przedmiotem szczególnej uwagi gospodarzy domu, gdyż smak nawet najlepszej potrawy może być zepsuty przez podanie niewłaściwego napoju; również najlepszy trunek nie będzie właściwie oceniony, jeżeli towarzyszy nieodpowiedniej potrawie. Błędem jest więc, podawanie zarówno czerwonego wina do ryby (duża ilość zawartego w winie garbnika utrudnia jej strawienie), jak również białego wina do rostbefu oraz polędwicy). Zasady powiązania odpowiedniego gatunku wina z jadłospisem były dawniej bardzo ściśle ustalane, obecnie nie są już tak skrupulatnie przestrzegane. Możemy tu jednak pokusić się o przedstawienie kilku zasad: * przed posiłkiem podaje się wina pobudzające apetyt, czyli aperitify, jak np. różnego rodzaju wermuty, wina gorzkie, jak Dubonnetlub St. Raphael, oraz wina południowe, jak porto; * do przekąsek - wina białe wytrawne, jak francuskie bordoskie, np. Graves, lub alzackie - Sylvanerlub Knipperle, niemieckie - mozelskie, węgierskie - Rizlingi, gruzińskie - Cinandali, Gurdżuani, jugosłowiańskie - Traminec, Żilawka, rumuńskie - Feteascalub bułgarskie - Dimiat; * do ryb i białego mięsa lub drobiu - wina stołowe białe półwytrawne lub półsłodkie, jak francuskie bordoskie np. Barsaclub Sauternesi burgundzkie - Chablis, niemieckie - reńskie, węgierskie - Tokaj Szamorodni lub Furmint, rumuńskie - Axente-Sever lub Rulanda lub jugosłowiańskie - Muskatni Silvanec, Zlatna Kapljica; * do pieczystego lub dziczyzny - wina czerwone bordoskie z okręgu Medoc, np. Margaux, St. Estephe lub St. Emilion, burgundzkie - Pommard, Chambertin, węgierskie - Egri Bikaverlub Szekszardi, rosyjskie - Mukuzami, Napareuli, Matrasinskoje, bułgarskie - Gamza, Mavrud; * do serów - wina czerwone pełne w smaku: burgundzkie, np. Cios de Yougeot, węgierskie - Egri Burgundi, chorwackie - Dingać; * do owoców, orzechów, ciast i deserów - wina słodkie, jak Haut Sauternes, tokaj, malaga, również południowe półsłodkie - madera lub porto; * do sałaty i potraw z octem - wina się nie podaje!.

4 Oddzielną pozycję stanowi szampan, który pasuje prawie do wszystkich dań, jednak zwykle podaje się go przed posiłkiem albo do deserów. Temperatura podawania win Wina typu aperitifów, jak wermuty - podaje się w temperaturze pokojowej lub ochłodzone do C. Wina białe stołowe chłodzi się do temp C (im słodsze - tym lepiej ochłodzone). Wina czerwone spożywa się w temperaturze pokojowej, tzn C burgundy w temperaturze C, bordoskie w temp. ok. 18 C. Wina różowe w temperaturze 8-10 C Szampan podaje się zawsze dobrze ochłodzony - do temp. 5-6 C. Powinien on być zimny, lecz nie zamrożony. Najlepiej podawać go w kubełku z lodem, co jest korzystniejsze niż podawanie po zamrożeniu w lodówce, wpływającym ujemnie na subtelny i delikatny aromat tego szlachetnego trunku Kieliszki do wina Jakość, grubość, barwa i kształt kieliszków odgrywają doniosłą rolę w uzyskaniu właściwych efektów organoleptycznych i wpływają na osiągnięcie odpowiednich wrażeń wzrokowych, zapachowych i smakowych. Cechy kieliszków powinny być następujące: * barwa szkła biała - czysta w celu możliwości podziwiania klarowności wina, jego połysku i pięknej barwy; stosowanie kieliszków kryształowych o różnych wykwintnych kształtach, budzi odmienne zdania wśród znawców; * szkło powinno być cienkie, by istniała możliwość ogrzania wina ciepłem ręki; równocześnie kieliszek powinien mieć nóżkę, która zapobiegałaby ogrzewaniu się jego zawartości w przypadku, gdy jest to niepożądane (np. przy szampanie); * pojemność kieliszka powinna być dość duża i wynosi ml, kieliszek zwyczajowo napełnia się tylko do 2/3 objętości, wlewając do niego ml wina;

5 * kształt kieliszka powinien być różny w zależności od typu i rodzaju wina, w związku z tym: Kieliszek do wina francuskiego: do win francuskich są stosowane duże kieliszki (do burgundzkiego nieco większe niż do bordoskich), na nóżce średniej długości; Kieliszek do wina reńskiego: do win reńskich - tradycyjne kieliszki stosunkowo płaskie, na wysokich, często ozdobnych nóżkach; Kieliszek do wina mocnego południowego: do mocnych win południowych, jak sherry, porto i madera - kieliszki niniejsze niż do win francuskich lub reńskich, o pojemności ml oraz węższe - w kształcie tulipana, osadzone na krótkiej nóżce Kieliszek do szampana lub wina musującego: do szampana lub wina musującego - do niedawna była stosowana tradycyjna płaska czarka na stosunkowo wysokiej nóżce, lecz w ostatnich latach ten kształt kieliszka jest rzadziej stosowany, ponieważ zawarty w winie dwutlenek węgla zbyt szybko się ulatniał; modniejsze są obecnie tzw. kielichy szampańskie, wąskie, lekko rozszerzające się ku górze, na bardzo niskich nóżkach lub duże kieliszki białe, jak do win bordoskich białych. Wysokie i smukłe kieliszki najlepiej harmonizują z unoszącymi się w płynie perlistymi pęcherzykami gazu.

6 Kieliszek do wina owocowego: Do win owocowych - Przy spożywaniu win owocowych zwraca się mniejszą uwagę na kształt kieliszków. Używane do tego celu popularne kieliszki są zwykle mniej ozdobne i o mniejszej pojemności. Najlepszym naczyniem do degustacji lub picia wina jest kieliszek o szerokiej czarce i zwężających się ku górze ściankach. W takim kieliszku aromaty koncentrują się u jego szczytu, co umożliwia pełne delektowanie się bukietem wina. Napełniaj kieliszek tylko do połowy lub 2/3, aby zapach miał się gdzie gromadzić. Przezroczyste szkło pozwoli na ocenę barwy i klarowności wina, a nóżka ułatwi mieszanie wina bez zmiany jego temperatury. Konsumpcja win owocowych W przeciwieństwie do drogich win gronowych, wina owocowe krajowe są produktem stosunkowo tanim i rzadko spożywanym na przyjęciach oficjalnych lub calowych, a raczej przy mniej uroczystych okazjach. Zasady spożycia win owocowych są podobne do wyżej podanych, a mianowicie: * wina białe wytrawne i półwytrawne podaje się do stołu na początku obiadu do przekąsek; wina te (szczególnie jabłkowe) powinny być dobrze ochłodzone - do temp. 6-8 C; * wina białe półsłodkie (również półwytrawne) pasują do dań rybnych, temperatura spożycia, jak wyżej; * wina czerwone wytrawne lub półsłodkie najlepiej podawać do pieczystego i dziczyzny: nie powinny być chłodzone, lecz spożywane w temperaturze pokojowej (16-18 C); * wina słodkie i deserowe podaje się po posiłku, a więc do ciast i deserów; temperatura spożycia pokojowa; * wina mocne typu madera lub portwein oraz ziołowe - wermuty podaje się przed posiłkiem jako aperitify lub w czasie podwieczorku z biszkoptem, migdałami, orzechami itp.; temperatura spożycia pokojowa lub nieco niższa (ok. 12 C); wermut może być także używany do zakrapiania wódki czystej lub też wzmocniony wódką spożywany jako bardziej wytrawny i mocny aperitif; * wina musujące lub gazowane podaje się przy wszelkiego rodzaju uroczystościach domowych, jak imieniny, śluby; powinny być dobrze oziębione, najlepiej do temp. 6 C.

7 Przy spożywaniu win owocowych można zwracać mniejszą uwagę na kształt kieliszków. Wódki Do czego pić? * do posiłku - wódki półwytrawne lub półsłodkie, * do przekąsek podaje się wódki wytrawne, gorzkie lub żołądkowe, * do deseru i kawy - słodkie oraz likiery, a także koniak (do czarnej kawy), * do podwieczorku - najlepiej kieliszek likieru lub cocktailu. Temperatura podawania * Wódki czyste lub gatunkowe wytrawne pije się zawsze na zimno (najlepiej z lodówki), * Wódki półwytrawne lub półsłodkie - ochłodzone, * Wódki słodkie i likiery - o temperaturze pokojowej. Sposoby podawania * Wódki czyste - w kieliszkach bez nóżki, * Wódki gatunkowe - kieliszkach z nóżką (możemy podawać w takich również wódki czyste), * Wódki wytrawne podaje się, więc w kieliszkach, zawierających ml, * Wódki słodkie w kieliszkach mniejszych, zawierających ml, * Wódki naturalne, jak wypalanki winne bez różnicy pochodzenia i nazwy, a więc francuski koniak lub polski winiak, jeżeli tylko jest wysokiej jakości, stary, odleżały, podaje się w specjalnych kieliszkach koniakowych, stosunkowo dużych (pojemność całkowita ml) o kształcie zwężającym się ku górze. Kieliszek napełnia się dobrze ochłodzoną cieczą do jednej czwartej lub jednej trzeciej zawartości (25-30 ml) i ogrzewa lekko w dłoni, co powoduje większą wyczuwalność bogatego aromatu i zharmonizowanego bukietu tych często wybornych trunków,

8 Kieliszek do koniaków i brandy Koniaki i brandy są często podawane w innych kieliszkach, przeważnie również mających charakterystyczny kształt tulipana, lecz bardziej smukłych i o linii bardziej wydłużonej. Stosuje się więc kieliszki z pękatą czaszą o pojemności powyżej 230 ml. Kieliszek trzymamy za czaszę. Do kieliszka wlewamy jedynie około ml Kieliszek do whisky Whisky (również starkę) pije się zwykle ze szklaneczki ( ml) z grubym dnem, do której przed wlaniem ochłodzonego napoju wkłada się kostkę lodu. Ilość wlanej whisky powinna być niewielka: ok. 30 ml, czyli 1/5 szklaneczki Kieliszek do likierów do likierów - stosuje się kieliszki zbliżone kształtem do kieliszków do wódki na nóżce, z tym że są znacznie smuklejsze. Pojemność czaszy nie powinna przekraczać 60 ml. Trzymamy je za nóżkę. Napełnimy do połowy kieliszka. Do spożycia zarówno koniaków, jak i innych wysokogatunkowych wódek, produkowanych przez przemysł spirytusowy, jak np. winiaki, śliwowice czy starka, można stosować również zwykłe kieliszki do wina napełnione dobrze ochłodzonym trunkiem do ok. 1/3 objętości. Wódkę, zwłaszcza dobrą, pije się dla przyjemności, a nie dla popadania w stan oszołomienia, dlatego spożywane dawki powinny być niewielkie. Artykuł opublikowany dzięki uprzejmości redakcji serwisu:

9