PROTOKÓŁ DYPLOMATYCZNY w UNII EUROPEJSKIEJ i NATO

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "PROTOKÓŁ DYPLOMATYCZNY w UNII EUROPEJSKIEJ i NATO"

Wacława Baran
7 lat temu
Przeglądów:

1 PROTOKÓŁ DYPLOMATYCZNY w UNII EUROPEJSKIEJ i NATO I. Specyficzne cechy PD stosowanego w organizacjach międzynarodowych II. Istota protokołu we Wspólnotach Europejskich III. Prawo (bierne i czynne) legacji IV. Misje dyplomatyczne państw przy Wspólnotach V. Przedstawicielstwa dyplomatyczne Komisji za granicą VI. Agrément i wręczenie listów uwierzytelniających VII. Precedencja w Unii Europejskiej VIII. Wizyty oficjalne szefów państw i rządów IX. NATO 1

2 I. Specyficzne cechy PD stosowanego w organizacjach międzynarodowych Swego rodzaju tygiel, w którym mieszają się najróżnorodniejsze praktyki wywodzące się z tradycji i zwyczajów poszczególnych państw Daleko idące uproszczenie (wielość spotkań i wizyt powoduje ograniczanie ceremonialnej ich oprawy) 2

3 II. Istota protokołu we Wspólnotach Europejskich Jest to forma, według której Państwa regulują swoje stosunki wzajemne. W szczególności dotyczy to wizyt oficjalnych oraz sposobu traktowania swoich oficjalnych przedstawicieli, przede wszystkim w zakresie przywilejów i immunitetów. 3

4 III. Prawo (bierne i czynne) legacji Artykuł 17 Traktatu Rzymskiego, dotyczący Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Otwarcie misji obcego kraju oraz na agrement dla szefa misji przy Wspólnotach wymaga podwójnej zgody Komisji Europejskiej i Rady Europejskiej Prawo czynnej legacji traktaty przyznały samej Komisji (stąd też mówi się o Delegacjach Komisji w krajach trzecich, a nie o delegacjach Wspólnot). 4

IV. Misje dyplomatyczne państw przy Wspólnotach Swoje misje dyplomatyczne przy Wspólnotach ma około 170 państw Stałe przedstawicielstwa 15 krajów członkowskich, Jedynie ok.

5 IV. Misje dyplomatyczne państw przy Wspólnotach Swoje misje dyplomatyczne przy Wspólnotach ma około 170 państw Stałe przedstawicielstwa 15 krajów członkowskich, Jedynie ok. 30 jest akredytowanych wyłącznie przy Wspólnotach, inne natomiast łączą swoją akredytacje i są jednocześnie misjami przy Wspólnotach oraz ambasadami w królestwie Belgii Polskie kontakty ze Wspólnotami Europejskimi, zapoczątkowane na przełomie dekady lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, podejmowane były za pośrednictwem ambasady RP w Brukseli. W 1991 roku utworzono przedstawicielstwo RP przy UE w Brukseli, kierowane przez ambasadora nad zwyczajnego i pełnomocnego. 5

6 V. Przedstawicielstwa dyplomatyczne Komisji za granicą Obecnie Komisja ma: 126 misji za granicą, które obejmują zasięgiem swoich kompetencji ponad 170 krajów, Pięć delegacji akredytowanych jest przy innych organizacjach międzynarodowych, takich jak: ONZ w Nowym Jorku, ONZ i WTO w Genewie, ONZ i OBWE w Wiedniu, FAO w Rzymie oraz OECD i UNESCO w Paryżu. 6

7 VI. Agrément i wręczenie listów uwierzytelniających Prośba o agrément Rola Komisjo oraz Komisarza odpowiedzialnego za sprawy zagraniczne Procedura gwarantującą każdemu państwu członkowskiemu możliwość wypowiedzenia się w sprawie kandydata Obowiązki nowego szefa misji po przyjeździe do Brukseli Ceremoniał wręczania listów uwierzytelniających 7

8 VII. Precedencja w Unii Europejskiej Precedencja w Unii Europejskiej powstawała w miarę kształtowania się traktatów regulujących działania Wspólnot Europejskich i musiała uwzględniać zarówno zasady pierwszeństwa między państwami członkowskimi, a także między państwami stowarzyszonymi oraz między różnymi instytucjami unijnymi (wspólnotowymi), jak i miedzy nimi, a krajami członkowskimi, stowarzyszonymi i innymi. Precedencja państw (Traktat Paryski i Traktat Rzymski) Rotacja półrocznej prezydencji Rady Europejskiej Porządek precedencyjny istnieje także pomiędzy krajami kandydującymi Porządek precedencyjny pomiędzy instytucjami europejskimi Precedencja w ramach Komisji Europejskiej 8

9 VIII. Symbole Unii Europejskiej Flaga europejska Hymn europejski Dzień Europy 9

IX. Wizyty oficjalne szefów państw i rządów Konieczność uproszczenia protokołu wizyt Powitanie przybywających z wizytą oficjalną gości zagranicznych Liczba osób

10 IX. Wizyty oficjalne szefów państw i rządów Konieczność uproszczenia protokołu wizyt Powitanie przybywających z wizytą oficjalną gości zagranicznych Liczba osób towarzyszących głównym rozmówcom Skład delegacji towarzyszącej szefowi państwa lub rządu Wizyty oficjalne szefów państw członkowskich UE Wizyty ministrów spraw zagranicznych 10

X. NATO Akredytacja szefa stałego przedstawicielstwa danego kraju w NATO Nominacja pozostałych członków personelu dyplomatycznego przedstawicielstwa Polskie stałe

11 X. NATO Akredytacja szefa stałego przedstawicielstwa danego kraju w NATO Nominacja pozostałych członków personelu dyplomatycznego przedstawicielstwa Polskie stałe przedstawicielstwo przy NATO Organizacja spotkań i posiedzeń międzynarodowych służby administracyjno-logistycznej NATO Obsługa delegacji przybywających na posiedzenia NATO 11

Podobne dokumenty

Przekazujemy Czytelnikom kolejne, siódme wydanie naszego podręcznika, studentów, jak i osób ubiegających się o pracę w instytucjach europejskich.

PROTOKÓŁ DYPLOMATYCZNY I DOBRE OBYCZAJE Autor: Cezary Ikanowicz, Jan W. Piekarski, Wstęp Przekazujemy Czytelnikom kolejne, siódme wydanie naszego podręcznika, który spotkał się z szerokim zainteresowaniem