(54)Sposób wykonywania monolitycznego stropu budowli

Transkrypt

1 R Z E C Z PO SPO L ITA ( 12) OPIS PATENTOWY (19) P L (11) P O L SK A (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: (51) Int.Cl.5: E04G 11/38 U rząd P aten tow y (22) Data zgłoszenia: R zeczyposp olitej Polskiej (54)Sposób wykonywania monolitycznego stropu budowli (76) U praw niony i tw órca w ynalazku: Stanisław Dyduch, Mysłowice, PL Joachim Masarczyk, Knurów, PL (43) Z głoszenie ogłoszono: Bernard Jamrozy, Zabrze, PL B U P 18/89 Stanisław Kuza, Zabrze, PL Stanisław Fatyga, Bytom, PL (45) O udzieleniu p aten tu ogłoszono: W U P 06/92 Sposób wykonywania monolitycznego stropu (57)budowli, zwłaszcza monolitycznego stropu budynku mieszkalnego kondygnacyjnego, za pomocą drobno- lub średniowymiarowego deskowania przestawnego inwentaryzowanego tworzącego formę, w której umieszcza się zbrojenie, a następnie napełnia się masą betonową, znamienny tym, że na górnej, poziomej powierzchni ścian nośnych budowli lub w przelotowych otworach wykonanych w górnej części tych ścian umieszcza się ściągacze, na których po zewnętrznej stronie zewnętrznie usytuowanych ścian nośnych zawiesza się tarczę deskowania, korzystnie tarcze płaskie, a po wewnętrznej stronie tych ścian po obu stronach nośnych ścian usytuowanych wewnątrz budowli zawiesza się kątowe tarcze deskowania, po czym oba zestawy tarcz dociska się do pionowych powierzchni ścian, za pomocą wspomnianych ściągaczy, przy czym na podporach montuje się zestaw tarcz deskowania odwzorowujący pozostałą część stropu, zestaw ten podnosi się, a następnie łączy się go mechanicznie z zestawem tarcz kątowych, tak utworzoną formę napełnia się masą betonową, a po uzyskaniu przez nią wymaganej wytrzymałości, opuszcza się zestaw tarcz usytuowany na podporach oraz demontuje się PL157594B1 zestawy tarcz zawieszonych na ściągaczach.

2 SPOSÓB WYKONYWANIA MONOLITYCZNEGO STROPU BUDOWLI Z a s t r z e ż e n i e p a t e n t o w e Sposób wykonywania monolitycznego stropu budowli, zwłaszcza monolitycznego stropu budynku mieszkalnego kondygnacyjnego, za pomocą drobno- lub średniowymiarowego deskowania przestawnego inwentaryzowanego tworzącego formę, w której umieszcza się zbrojenie, a następnie napełnia się masą betonową, z n a m i e n n y tym, że na górnej, poziomej powierzchni ścian nośnych budowli lub w przelotowych otworach wykonanych w górnej części tych ścian umieszcza się ściągacze, na których po zewnętrznej stronie zewnętrznie usytuowanych ścian nośnych zawiesza się tarczę deskowania, korzystnie tarcze płaskie, a po wewnętrznej stronie tych ścian po obu stronach nośnych ścian usytuowanych wewnątrz budowli zawiesza się kątowe tarcze deskowania, po czym oba zestawy tarcz dociska się do pionowych powierzchni ścian, za pomocą wspomnianych ściągaczy, przy czym na podporach montuje się zestaw tarcz deskowania odwzorowujący pozostałą część stropu, zestaw ten podnosi się, a następnie łączy się go mechanicznie z zestawem tarcz kątowych, tak utworzoną formę napełnia się masą betonową, a po uzyskaniu przez nią wymaganej wytrzymałości, opuszcza się zestaw tarcz usytuowany na podporach oraz demontuje się zestawy tarcz zawieszonych na ściągaczach. * * * Przedmiotem wynalazku jest sposób wykonywania monolitycznego stropu budowli, zwłaszcza monolitycznego stropu budynku mieszkalnego, kondygnacyjnego, za pomocą drobno- lub średniowymiarowego deskowania przestawnego inwentaryzowanego. Znany w technice sposób wykonywania stropu monolitycznego budynku mieszkalnego polega na tym, że po wykonaniu w znany sposób ścian nośnych na założoną wysokość - równą wysokości pomieszczeń znajdujących się na danej kondygnacji, zestaw płaskich tarcz deskowania przestawnego inwentaryzowanego odwzorowujących płaskie powierzchnie stropu oraz uzupełniające deskowanie w postaci otwartych skrzynek odwzorowujących podciągi i/lub żebra stropu - montuje się jeden zestaw na wystawnych pionowo podporach, bezpośrednio na wymaganej wysokości lub wspomniany zestaw na tę wysokość się podnosi. Następnie umieszcza się uszczelnienie pomiędzy zewnętrznym obrysem deskowania stropu a pionowymi powierzchniami ścian nośnych, zabezpieczające przed wyciekiem płynnej masy betonowej. Natomiast wzdłuż górnej, płaskiej powierzchni tych ścian umieszcza się listwowe nadstawki lub cegły umożliwiające spiętrzenie masy betonowej na wysokość równą grubości stropu monolitycznego. W tak utworzonej formie umieszcza się zbrojenie, a następnie formę napełnia się ciekłą masą betonową. Po uzyskaniu przez tę masę wymaganej wytrzymałości mechanicznej, deskowanie przestawne demontuje się na elementy składowe. Znany sposób ma tę niedogodność, że jest pracochłonny i uciążliwy w wykonawstwie, a przy tym nie zapewnia wymaganej dokładności montażu zestawu deskowania, mającej decydujący wpływ na jakość wykonanego na gotowo stropu monolitycznego. Wymagane jest także posiadanie specjalistycznego uszczelnienia, które praktycznie może być wykorzystane tylko jeden raz, przy czym istnienie uszczelnienia, zwłaszcza niewłaściwie osadzonego, ma negatywny wpływ na estetykę połączenia stropu ze ścianami (zaokrąglenia). Konieczne jest także dysponowanie znaczną ilością różnorodnych podpór podtrzymujących deskowanie, usytuowanych praktycznie w całej przestrzeni pomieszczeń podstropowych uniemożliwiając, a co najmniej znacznie utrudniając wykonywanie innych czynności roboczych, zwłaszcza wykończeniowych, przy czym dla w miarę stabilnego osadzenia listwowych nadstawek konieczne jest wykonywanie specjalistycznych konstrukcji wsporczych. Ponadto strop monolityczny wykonany znanym sposobem ma tę niedogodność, że płyta stropowa posadowiona jest na zewnętrznych ścianach budynku tylko częściowo, na odcinku mniejszym od grubości tych ścian - w związku z tym konieczne jest wykonywanie wieńcy monolitycznych wiążących obwodowo w całość strop i zewnętrzne ściany nośne, umożliwiając zwiększenie przes-

3 trzennej sztywności budynku, zwłaszcza kondygnacyjnego posadowionego na terenie podatnym na odkształcenia powierzchniowe (szkody górnicze), przy czym dla stropu o znacznych wymiarach gabarytowych konieczne jest również wykonywanie żeber oraz zwiększenie grubości płyty stro powej. Celem wynalazku jest wyeliminowanie tych niedogodności, a zagadnieniem technicznym wyma gającym rozwiązania jest opracowanie nowego sposobu wykonywania monolitycznego stropu budo wli, zwłaszcza budynku mieszkalnego kondygnacyjnego, umożliwiającego znaczne przyśpieszenie oraz zwiększenie dokładności montażu deskowania stropu, a także wykonywanie stropu o zróżnicowanej geometrii, w zasadzie tylko za pomocą dwóch rodzajów tarcz drobno- lub średniowymiarowego deskowania przestawnego inwentaryzowanego. Sposób według wynalazku polega na tym, że na górnej, poziomej powierzchni ścian nośnych budowli lub w przelotowych otworach wykonanych w górnej części tych ścian umieszcza się ściągacze, na których po zewnętrznej stronie zewnętrznych ścian nośnych zawiesza się tarcze deskowania, korzystnie tarcze płaskie, a po wewnętrznej stronie tych ścian oraz po obu stronach nośnych ścian usytuowanych wewnątrz budowli zawiesza się kątowe tarcze deskowania, po czym oba zestawy tarcz dociska się do pionowych powierzchni ścian nośnych, za pomocą wspomnianych ściągaczy. Następnie na podporach montuje się zestaw tarcz deskowania odwzorowujący pozostałą część środkową stropu, zestaw ten podnosi się i łączy się go mechanicznie z zestawem tarcz kątowych, po czym tak utworzoną formę napełnia się masą betonową, a po uzyskaniu przez nią wymaganej wytrzymałości, opuszcza się zestaw tarcz usytuowany na podporach oraz demontuje się zestawy tarcz deskowania zawieszone na ściągaczach. Sposób według wynalazku umożliwia wykorzystanie ścian nośnych za pośrednictwem ściąga-, czy, do osadzenia na nich znanych płaskich tarcz przeznaczonych do formowania ścian monolitycznych oraz kątowych tarcz znanych np. ze zgłoszenia nr P , przeznaczonych do formowania monolitycznych ław fundamentowych oraz rusztu fundamentowego. Zestawy te stanowią w sposobie według wynalazku przyściennie usytuowane zestawy tarcz do formowania stropu monolitycznego, umożliwiając znaczne zmniejszenie ilości podpór oraz całkowite wyeliminowanie koniecznego dotychczas uszczelniania - dzięki dociśnięciu tarcz do ścian, za pomocą ściągaczy, które w tym przypadku pełnią także rolę zawiesi tych tarcz. Możliwość indywidualnego zawieszania tarcz, radykalnie przyspiesza montaż deskowania oraz jednocześnie umożliwia uzyskanie wysokiej dokładności montażu - dzięki swobodzie manipulowania poszczególnymi tarczami, przy czym zestaw tarcz kątowych stanowi również bazę dla dokładnego usytuowania zestawu odwzorowującego środkową część stropu, znajdującego się wewnątrz obrysu wyznaczonego przez zestaw tarcz kątowych, przy czym zestaw tarcz płaskich umożliwia również wyeliminowanie listwowych nadstawek i ich konstrukcji wsporczej. Sposób według wynalazku umożliwia wykonanie stropu monolitycznego o zróżnicowanej geometrii, np. stropu płytowo-żebrowego, gęstożebrowego, grzybkowego, płaskiego i innych - w zależności od kompozycji zestawu odwzorowującego środkową część stropu,gdyż zestaw ten może być utworzony z tarcz płaskich i nastawnych, wspomnianych tarcz kątowych, o różnych wielkościach modularnych. Sposób według wynalazku eliminuje także dotychczasową konieczność wykonywania monolitycznego wieńca łączącego płytę stropową z zewnętrznymi ścianami nośnymi budynku, gdyż możliwe jest wykonanie stropu z obwodowo usytuowanym odsadzeniem stanowiącym jednocześnie uzupełnienie tych ścian do ich pełnej, założonej wysokości, równej wysokości pomieszczeń, nad którymi strop jest wykonywany, przy czym płyta stropowa posadowiona jest na całej grubości zewnętrznych ścian nośnych, a nie jak dotychczas - tylko na jej części. Dzięki temu możliwe jest wykorzystanie płyty stropowej o znacznie mniejszej grubości oraz zwiększenie odległości pomiędzy ewentualnymi żebrami stropu lub w niektórych przypadkach ich wyeliminowanie. Sposób umożliwia także wykonanie nowego stropu w już istniejącym budynku, co dotychczas było nieosiągalne, gdyż po wyburzeniu starego stropu niemożliwe było usunięcie tej jego części, która osadzona była w ścianach, bez naruszenia statyki budynku. Stało się to możliwe dzięki temu, że tarcze usytuowane po zewnętrznej stronie zewnętrznych ścian nośnych oraz dodatkowo zamocowane wsporniki ściągaczy umieszczonych w przelotowych otworach wykonanych w tym celu w ścianach - nad i pod pomieszczeniem, umożliwiają przeniesienie

4 ciężaru wyżej usytuowanej kondygnacji na ściany nośne kondygnacji znajdującej się pod wyburzonym stropem, co pozwala na sukcesywne usuwanie jego części osadzonej w ścianach. Przedmiot wynalazku jest dokładniej objaśniony w przykładzie zilustrowanym za pomocą rysunku, na którym fig. 1 przedstawia w przekroju pionowym usytuowanie zestawów tarcz deskowania zawieszanych na ściągaczach; fig. 2 - usytuowanie zestawu tarcz deskowania zmontowanego na podporach; fig. 3 - usytuowanie zestawów tarcz deskowania tworzącego formę do wykonania stropu; fig. 4 - usytuowanie tego samego zestawu w widoku z góry; fig. 5 - strop monolityczny płytowo-żebrowy w przekroju pionowym, a fig. 6 - przedstawia strop monolityczny płytowy w przekroju pionowym. Jak uwidoczniono na rysunku, wykonanie stropu monolitycznego odbywa się następująco: na górnej, poziomej powierzchni 0 zewnętrznych nośnych ścian 1 oraz wewnętrznie usytuowanych nośnych ścian 2 budynku, wykonanych na wysokości H mniejszej od założonej wysokości H 1 pomieszczeń 3 umieszcza się budowlane ściągacze 4. Na ściągaczach po zewnętrznej stronie zewnętrznych nośnych ścian 1 zawiesza się zestaw płaskich tarcz 5, a po wewnętrznej stronie tych ścian oraz po obu stronach wewnętrznych nośnych ścian 2 zawiesza się zestaw nastawnych, kątowych tarcz 6, po czym tarcze każdego z zestawów łączy się w płaszczyźnie deskowania, za pomocą łączników 7, a następnie tarcze 5, 6 dociska się do pionowych powierzchni ścian 1, 2, za pomocą wspomnianych ściągaczy 4. Na wysuwnych pionowo podporach 8 montuje się zestaw płaskich tarcz 9, odwzorowujący pozostałą (środkową) część wykonywanego stropu. Zestaw ten podnosi się za pomocą podpór i łączy się go mechanicznie z zestawem kątowych tarcz 6. Połączone ze sobą zestawy tarcz 5, 6, 9, deskowania przestawnego inwentaryzowanego drobno- lub średniowymiarowego - tworzą formę, w której umieszcza się zbrojenie, a następnie napełnia się ją masą betonową, która po stwardnięciu stanowi monolityczny płytowo-żebrowy strop 10. Środkowy zestaw tarcz 9 opuszcza się oraz demontuje się go na elementy składowe, po czym demontuje się zestawy tarcz 5, 6, zawieszonych na ściągaczach 4. Wykonany strop 10 ma obwodowo odsądzenie 11 oraz prostopadłe do siebie żebra 12, 13 o wysokości H 2 usytuowane nad nośnymi ścianami 1, 2 i stanowiące jednocześnie uzupełnienie tych ścian do całkowitej, założonej wysokości H 1 pomieszczeń 3 budynku. W przypadku, gdy żebra (na rysunku nie pokazane) mają znajdować się także pomiędzy ścianami nośnymi, środkowy zestaw tarcz 9 wyposaża się dodatkowo w tarcze kątowe (na rysunkach nie pokazane) lub zestaw ten stanowią tylko tarcze kątowe - w zależności od założonej odległości pomiędzy wspomnianymi żebrami. Natomiast, gdy ma być wykonany monolityczny płytowy strop 14, nośne ściany 1,2, wykonuje się pełną założoną wysokość H 1, a ściągacze 4 umieszcza się w przelotowych otworach 15 znajdujących się w tych ścianach, pozostałe czynności są identyczne jak przy wykonywaniu płytowo-żebrowego stropu 10. Wspomniane przelotowe otwory 15 są pozostałością po usuniętych ściągaczach 4 niezbędnych do właściwego usytuowania względem siebie rzędów tarcz deskowania podczas wykonywania ścian monolitycznych budynku. Natomiast, gdy nośne ściany nie są monolityczne, konieczne jest uprzednie wykonanie tych otworów.

5 Fig

6 Fig. 1 Fig. 2 Zakład Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 5000 zł.