Wykład VII. Programowanie. dr inż. Janusz Słupik. Gliwice, Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej. c Copyright 2014 Janusz Słupik

Transkrypt

1 Wykład VII Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej Gliwice, 2014 c Copyright 2014 Janusz Słupik

2 Kompilacja Kompilator C program do tłumaczenia kodu źródłowego na język maszynowy. Preprocesor część składowa kompilatora. Przetwarza plik źródłowy zgodnie z dyrektywami zapisanymi przez programistę. Dyrektywy są poprzedzone znakiem #. Każdy plik źródłowy jest kompilowany do oddzielnego pliku pośredniego. Konsolidator (linker) łączy pliki pośrednie i pliki bibliotek tworząc postać wykonywalną.

3 Biblioteki Biblioteka - zbiór konstrukcji programistycznych (m. in. funkcji) biblioteka statyczna - łączona jest z programem w momencie konsolidacji. W systemach z rodziny Windows pliki bibliotek mają zazwyczaj rozszerzenia.lib lub.obj, natomiast w systemach z rodziny Unix.a lub.o. biblioteka dynamiczna - łączona jest z programem wykonywalnym dopiero w momencie jego wykonania. Łączenie odbywa się na poziomie systemu operacyjnego. Rozszerzenia:.dll,.so biblioteka uruchomieniowa (runtime library) - wspomagają współpracę programu wykonywalnego z systemem operacyjnym w celu dostarczenia odpowiednich funkcji wejścia, wyjścia, matematycznych, zarządzanie pamięcią, itp.

4 Dyrektywy preprocesora #include "nazwa" #include <nazwa> #define LICZBA 56 #define max(a,b) (a>b)?a:b #ifdef TEST //pierwszy fragment kodu #else //drugi fragment kodu #endif #undef LICZBA

5 Jednokrotne dołączanie pliku #ifndef _funkcje.h_ #define _funkcje.h_... #endif Microsoft Visual C++ dopuszcza: #pragma once Każdy preprocesor ignoruje nieznane mu dyrektywy: #pragma bzdury

6 Nazwy predefiniowane DATE data w momencie kompilacji TIME godzina w momencie kompilacji FILE nazwa pliku, który aktualnie jest kompilowany przez kompilator LINE definiuje numer linii STDC w kompilatorach zgodnych ze standardem ANSI C ma wartość 1 STDC_VERSION wersja standardu

7 Przykład #if STDC_VERSION >= L /* kod w C99 */ #else /* kod w ANSI */ #endif

8 Słowo kluczowe - typedef Słowo kluczowe typedef służy do definiowania typów pochodnych typedef stara_nazwa nowa_nazwa; typedef int Int32; typedef int* WskNaInt; Użycie nowego typu: WskNaInt t = NULL;

9 Stałe Stała zadanego typu - jej wartość nie może ulec zmianie const float Pi = 3.14; Stałe wyliczeniowe - enum enum { BIALY, CZARNY, ZIELONY = 12, NIEBIESKI }; // 0, 1, 12, 13 enum Kierunek { GORA, DOL, PRAWO, LEWO };

10 Słowo kluczowe const a wskaźniki Wskaźnik do stałego elementu: const char *s = "Napis"; Przykład: void drukuj( const char *s ) { // tutaj elementy wskazywane przez s nie mogą // ulec zmianie s++; // dobrze // *s = A ; źle printf( "\n%s", s ); }

11 Słowo kluczowe const a wskaźniki Stały wskaźnik: char z[10]; char* const t = &z[5]; // t++; błędne *t = A ; // jest poprawne Stały wskaźnik do stałego elementu: char z[] = "informatyka"; const char* const t = &z[5]; printf( "%c", *t );

12 Kod w dobrym stylu Pisz kod tak, aby nie było w nim magicznych wartości liczbowych. if( kolor == 12 )... Czyli dla jakiego zadanego koloru? Liczbowe wartości stałe pisz dużymi literami.

13 Przykład for( i=0; i<13; i++ ) t[i] = i; Co to jest 13? Dlaczego tyle? #define ROZMIAR_TABLICY for( i=0; i<rozmiar_tablicy; i++ ) t[i] = i; Tutaj, nawet jeśli nie widzę definicji stałej, to wiem jaki jest sens zakresu zmiennej indeksującej pętlę.

14 Pliki nagłówkowe Plik nagłówkowy - (rozszerzenie.h) zawiera deklaracje funkcji, struktur danych, stałych. Dołączenie tego pliku do innych plików zwiększa zasięg widoczności elementów w nim zadeklarowanych. #include <nazwa_biblioteki.h> #include <ścieżka\nazwa_biblioteki.h> #include "własny_plik.h"

15 Podział kodu na pliki main.c: #include <stdio.h> #include <stdlib.h> #include "funkcje.h" main() { printf( "%d\n", c ); printf( "%d\n", nasza( 2 )); } system("pause"); return 0; funkcje.h: const int c = 4; int nasza( int ); funkcje.c: #include "funkcje.h" int b = 10; int nasza( int a ) { return a+b+c; }

16 Słowo kluczowe extern main.c: #include <stdio.h> #include <stdlib.h> #include "funkcje.h" extern int b; main() { printf( "%d\n", c + b ); printf( "%d\n", nasza( 2 )); } system("pause"); return 0; funkcje.h: const int c = 4; int nasza( int ); funkcje.c: #include "funkcje.h" int b = 10; int nasza( int a ) { return a+b+c; }

17 Koniec