Zmienne, stałe i operatory
|
|
|
- Alina Marcinkowska
- 4 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Zmienne, stałe i operatory Przemysław Gawroński D-10, p. 234 Wykład 2 4 marca 2019 (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
2 Outline 1 Zmienne 2 Stałe 3 Operatory (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
3 Zmienne Zmienna to nazwa komórki pamięci, używanej do przechowywania wartości, które program może modyfikować. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
4 Zmienne Zmienna to nazwa komórki pamięci, używanej do przechowywania wartości, które program może modyfikować. Charakterystyka zmiennej: (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
5 Zmienne Zmienna to nazwa komórki pamięci, używanej do przechowywania wartości, które program może modyfikować. Charakterystyka zmiennej: 1 typ - określa jakiego rodzaju wartości dana zmienna może przechowywać. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
6 Zmienne Zmienna to nazwa komórki pamięci, używanej do przechowywania wartości, które program może modyfikować. Charakterystyka zmiennej: 1 typ - określa jakiego rodzaju wartości dana zmienna może przechowywać. 2 nazwa - identyfikator. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
7 Zmienne Zmienna to nazwa komórki pamięci, używanej do przechowywania wartości, które program może modyfikować. Charakterystyka zmiennej: 1 typ - określa jakiego rodzaju wartości dana zmienna może przechowywać. 2 nazwa - identyfikator. 3 wartość - modyfikowalna informacja określonego typu. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
8 Zmienne Zmienna to nazwa komórki pamięci, używanej do przechowywania wartości, które program może modyfikować. Charakterystyka zmiennej: 1 typ - określa jakiego rodzaju wartości dana zmienna może przechowywać. 2 nazwa - identyfikator. 3 wartość - modyfikowalna informacja określonego typu. Zmienna musi być zadeklarowana przed użyciem. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
9 Zmienne Zmienna to nazwa komórki pamięci, używanej do przechowywania wartości, które program może modyfikować. Charakterystyka zmiennej: 1 typ - określa jakiego rodzaju wartości dana zmienna może przechowywać. 2 nazwa - identyfikator. 3 wartość - modyfikowalna informacja określonego typu. Zmienna musi być zadeklarowana przed użyciem. W języku C nazwa zmiennej nie musi mieć nic wspólnego z jej typem. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
10 Zmienne Zmienna to nazwa komórki pamięci, używanej do przechowywania wartości, które program może modyfikować. Charakterystyka zmiennej: 1 typ - określa jakiego rodzaju wartości dana zmienna może przechowywać. 2 nazwa - identyfikator. 3 wartość - modyfikowalna informacja określonego typu. Zmienna musi być zadeklarowana przed użyciem. W języku C nazwa zmiennej nie musi mieć nic wspólnego z jej typem. Deklaracje zmiennych: typ listazmiennych; (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
11 Zmienne Zmienna to nazwa komórki pamięci, używanej do przechowywania wartości, które program może modyfikować. Charakterystyka zmiennej: 1 typ - określa jakiego rodzaju wartości dana zmienna może przechowywać. 2 nazwa - identyfikator. 3 wartość - modyfikowalna informacja określonego typu. Zmienna musi być zadeklarowana przed użyciem. W języku C nazwa zmiennej nie musi mieć nic wspólnego z jej typem. Deklaracje zmiennych: typ listazmiennych; int i, j, k; double x; float xyz; void abc; (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
12 Zmienne Deklaracje zmiennych umieszcza się w jednym z 3 podstawowych miejsc: (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
13 Zmienne Deklaracje zmiennych umieszcza się w jednym z 3 podstawowych miejsc: 1 wewnątrz funkcji zmienne lokalne, (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
14 Zmienne Deklaracje zmiennych umieszcza się w jednym z 3 podstawowych miejsc: 1 wewnątrz funkcji zmienne lokalne, 2 w definicji parametrów funkcji parametry formalne, (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
15 Zmienne Deklaracje zmiennych umieszcza się w jednym z 3 podstawowych miejsc: 1 wewnątrz funkcji zmienne lokalne, 2 w definicji parametrów funkcji parametry formalne, 3 poza wszelkimi funkcjami zmienne globalne (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
16 Zmienne Deklaracje zmiennych umieszcza się w jednym z 3 podstawowych miejsc: 1 wewnątrz funkcji zmienne lokalne, 2 w definicji parametrów funkcji parametry formalne, 3 poza wszelkimi funkcjami zmienne globalne Zmienne lokalne czasami określane jako zmienne automatyczne. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
17 Zmienne Deklaracje zmiennych umieszcza się w jednym z 3 podstawowych miejsc: 1 wewnątrz funkcji zmienne lokalne, 2 w definicji parametrów funkcji parametry formalne, 3 poza wszelkimi funkcjami zmienne globalne Zmienne lokalne czasami określane jako zmienne automatyczne. Słowo kluczowe auto deklaruje zmienne jako automatyczne - praktycznie nie używane - ponieważ wszystkie nieglobalne zmienne są domyślenie automatyczne w C89. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
18 Zmienne Deklaracje zmiennych umieszcza się w jednym z 3 podstawowych miejsc: 1 wewnątrz funkcji zmienne lokalne, 2 w definicji parametrów funkcji parametry formalne, 3 poza wszelkimi funkcjami zmienne globalne Zmienne lokalne czasami określane jako zmienne automatyczne. Słowo kluczowe auto deklaruje zmienne jako automatyczne - praktycznie nie używane - ponieważ wszystkie nieglobalne zmienne są domyślenie automatyczne w C89. Ze zmiennych lokalnych mogą korzystać tylko instrukcje znajdujące się w tym samym bloku, w którym znajduje się deklaracja zmiennej. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
19 Zmienne Deklaracje zmiennych umieszcza się w jednym z 3 podstawowych miejsc: 1 wewnątrz funkcji zmienne lokalne, 2 w definicji parametrów funkcji parametry formalne, 3 poza wszelkimi funkcjami zmienne globalne Zmienne lokalne czasami określane jako zmienne automatyczne. Słowo kluczowe auto deklaruje zmienne jako automatyczne - praktycznie nie używane - ponieważ wszystkie nieglobalne zmienne są domyślenie automatyczne w C89. Ze zmiennych lokalnych mogą korzystać tylko instrukcje znajdujące się w tym samym bloku, w którym znajduje się deklaracja zmiennej. Zmienne lokalne istnieją tylko w czasie wykonywania bloku kodu, w którym zostały zadeklarowane. Są tworzone po przekazaniu sterowania do bloku, w którym zostały zdeklarowane i niszczone, gdy sterowanie go opuszcza. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
20 Zmienne Deklaracje zmiennych umieszcza się w jednym z 3 podstawowych miejsc: 1 wewnątrz funkcji zmienne lokalne, 2 w definicji parametrów funkcji parametry formalne, 3 poza wszelkimi funkcjami zmienne globalne Zmienne lokalne czasami określane jako zmienne automatyczne. Słowo kluczowe auto deklaruje zmienne jako automatyczne - praktycznie nie używane - ponieważ wszystkie nieglobalne zmienne są domyślenie automatyczne w C89. Ze zmiennych lokalnych mogą korzystać tylko instrukcje znajdujące się w tym samym bloku, w którym znajduje się deklaracja zmiennej. Zmienne lokalne istnieją tylko w czasie wykonywania bloku kodu, w którym zostały zadeklarowane. Są tworzone po przekazaniu sterowania do bloku, w którym zostały zdeklarowane i niszczone, gdy sterowanie go opuszcza. Zmienne utworzone w jednym bloku nie mają wpływu na zmienne o tej samej nazwie zadeklarowane w innym bloku kodu. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
21 Zmienne lokalne int main ( void ){ // fragment kodu { int x; x = 10; } // fragment kodu { int x; x = -199; } // fragment kodu return 0; } (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
22 Wypisywanie zmiennych lokalnych # include <stdio.h> int main ( void ){ int x = 10; char fx = a, zz = 68; printf ("x=%d\n", x); printf ("fx =%c, zz =%d, zz =%c, \n",fx, zz, zz); } return 0; (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
23 Wypisywanie zmiennych lokalnych # include <stdio.h> int main ( void ){ int x = 10; char fx = a, zz = 68; printf ("x=%d\n", x); printf ("fx =%c, zz =%d, zz =%c, \n",fx, zz, zz); } return 0; x = 10 (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
24 Wypisywanie zmiennych lokalnych # include <stdio.h> int main ( void ){ int x = 10; char fx = a, zz = 68; printf ("x=%d\n", x); printf ("fx =%c, zz =%d, zz =%c, \n",fx, zz, zz); } return 0; x = 10 fx = a, zz=68, zz=d, (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
25 Wypisywanie zmienne lokalnych # include <stdio.h> int main ( void ){ float m = ; double w = ; printf ("m=%f\n", m); printf ("w = %lf, w = %0. lf, w = %.3 lf, w = %.4 lf\n", w, w, w, w); } return 0; (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
26 Wypisywanie zmienne lokalnych # include <stdio.h> int main ( void ){ float m = ; double w = ; printf ("m=%f\n", m); printf ("w = %lf, w = %0. lf, w = %.3 lf, w = %.4 lf\n", w, w, w, w); } return 0; m= (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
27 Wypisywanie zmienne lokalnych # include <stdio.h> int main ( void ){ float m = ; double w = ; printf ("m=%f\n", m); printf ("w = %lf, w = %0. lf, w = %.3 lf, w = %.4 lf\n", w, w, w, w); } return 0; m= w = , w = 232, w= , w= (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
28 Zmienne lokalne # include <stdio.h> int main ( void ){ int t; scanf ("%d", &t); if (1== t){ double nmbr ; /* tworzona tylko przy wejsciu do tego bloku kodu */ printf (" Podaj liczbe :"); scanf ("%lf", & nmbr ); // fragment kodu } /* Zmienna nmbr tutaj nieznana */ // fragment kodu } return 0; (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
29 Zmienne lokalne # include <stdio.h> int main ( void ){ float x; scanf ("%f", &x); if (x < 10) { float x; /* Zmienna x przeslania zmienna x z zewnetrznego bloku */ printf (" Wewnetrzna przed "=", x: %f\n", x); x = 36. 6; printf (" Wewnetrzna po "=", x: %f\n", x); } printf (" Zewnetrzna x: %f\n", x); return 0; } gcc program1.c -Wall warning: x may be used uninitialized in this function [-Wmaybe-uninitialized] (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
30 Zmienne lokalne /* Funkcja f jest bledna w C89, ale poprawna w C99, C11 lub gnu99, gnu11 */ void f( void ){ int i; i = 10; /* ten wiersz spowoduje blad */ int j; j = 20; } W C89 należy deklarować zmienne lokalne na początku bloku, w którym są definiowane, przed wszelkimi innymi instrukcjami. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
31 Zmienne lokalne Przy wywoływaniu funkcji powstają jej zmienne lokalne, a gdy funkcja kończy działanie, zmienne lokalne przestają istnieć. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
32 Zmienne lokalne Przy wywoływaniu funkcji powstają jej zmienne lokalne, a gdy funkcja kończy działanie, zmienne lokalne przestają istnieć. Zmienne lokalne nie zachowują swoich wartości pomiędzy kolejnymi wywołaniami funkcji, o ile nie zostały zadeklarowane jako zmienne statyczne, przy pomocy modyfikatora static. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
33 Zmienne lokalne Przy wywoływaniu funkcji powstają jej zmienne lokalne, a gdy funkcja kończy działanie, zmienne lokalne przestają istnieć. Zmienne lokalne nie zachowują swoich wartości pomiędzy kolejnymi wywołaniami funkcji, o ile nie zostały zadeklarowane jako zmienne statyczne, przy pomocy modyfikatora static. Parametry formalne funkcji zachowują się jak zmienne lokalne. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
34 Zmienne lokalne Przy wywoływaniu funkcji powstają jej zmienne lokalne, a gdy funkcja kończy działanie, zmienne lokalne przestają istnieć. Zmienne lokalne nie zachowują swoich wartości pomiędzy kolejnymi wywołaniami funkcji, o ile nie zostały zadeklarowane jako zmienne statyczne, przy pomocy modyfikatora static. Parametry formalne funkcji zachowują się jak zmienne lokalne. Zmienne lokalne przechowywane są przeważnie na stosie. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
35 Zmienne globalne Zmienne globalne są widzialne w całym programie i można z nich korzystać, modyfikować ich wartości, w dowolnym miejscu programu. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
36 Zmienne globalne Zmienne globalne są widzialne w całym programie i można z nich korzystać, modyfikować ich wartości, w dowolnym miejscu programu. Zachowują swoją wartość (zajmują pamięć) przez cały czas działania programu. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
37 Zmienne globalne Zmienne globalne są widzialne w całym programie i można z nich korzystać, modyfikować ich wartości, w dowolnym miejscu programu. Zachowują swoją wartość (zajmują pamięć) przez cały czas działania programu. Zmienne globalne tworzy się, deklarując je poza wszelkimi funkcjami. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
38 Zmienne globalne Zmienne globalne są widzialne w całym programie i można z nich korzystać, modyfikować ich wartości, w dowolnym miejscu programu. Zachowują swoją wartość (zajmują pamięć) przez cały czas działania programu. Zmienne globalne tworzy się, deklarując je poza wszelkimi funkcjami. Zmienne globalne przechowywane są w wydzielonych miejscach pamięci, zarezerwowanych dla nich przez kompilator. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
39 Zmienne globalne Zmienne globalne są widzialne w całym programie i można z nich korzystać, modyfikować ich wartości, w dowolnym miejscu programu. Zachowują swoją wartość (zajmują pamięć) przez cały czas działania programu. Zmienne globalne tworzy się, deklarując je poza wszelkimi funkcjami. Zmienne globalne przechowywane są w wydzielonych miejscach pamięci, zarezerwowanych dla nich przez kompilator. Zmienne globalne przydają się w programach, w których wiele funkcji intensywnie korzysta z tych samych danych. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
40 Zmienne globalne Zmienne globalne są widzialne w całym programie i można z nich korzystać, modyfikować ich wartości, w dowolnym miejscu programu. Zachowują swoją wartość (zajmują pamięć) przez cały czas działania programu. Zmienne globalne tworzy się, deklarując je poza wszelkimi funkcjami. Zmienne globalne przechowywane są w wydzielonych miejscach pamięci, zarezerwowanych dla nich przez kompilator. Zmienne globalne przydają się w programach, w których wiele funkcji intensywnie korzysta z tych samych danych. Należy unikać stosowania niepotrzebnych zmiennych globalnych. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
41 Cztery zasięgi języka C Standard języka C definiuje 4 zasięgi widzialności identyfikatora: (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
42 Cztery zasięgi języka C Standard języka C definiuje 4 zasięgi widzialności identyfikatora: 1 zasięg pliku zaczyna się na początku i kończy na końcu pliku odnosi się tylko do identyfikatorów zadeklarowanych poza wszelkimi funkcjami. Zmienne o zasięgu pliku to zmienne globalne. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
43 Cztery zasięgi języka C Standard języka C definiuje 4 zasięgi widzialności identyfikatora: 1 zasięg pliku zaczyna się na początku i kończy na końcu pliku odnosi się tylko do identyfikatorów zadeklarowanych poza wszelkimi funkcjami. Zmienne o zasięgu pliku to zmienne globalne. 2 zasięg bloku zaczyna się {, a kończy }. Zasięg bloku funkcji rozciąga się na listę parametrów w definicji funkcji. Zmienne w zasięgu bloku są zmiennymi lokalnymi. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
44 Cztery zasięgi języka C Standard języka C definiuje 4 zasięgi widzialności identyfikatora: 1 zasięg pliku zaczyna się na początku i kończy na końcu pliku odnosi się tylko do identyfikatorów zadeklarowanych poza wszelkimi funkcjami. Zmienne o zasięgu pliku to zmienne globalne. 2 zasięg bloku zaczyna się {, a kończy }. Zasięg bloku funkcji rozciąga się na listę parametrów w definicji funkcji. Zmienne w zasięgu bloku są zmiennymi lokalnymi. 3 zasięg prototypu funkcji Identyfikatory zadeklarowane w prototypie funkcji, widoczne tylko wewnątrz prototypu funkcji. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
45 Cztery zasięgi języka C Standard języka C definiuje 4 zasięgi widzialności identyfikatora: 1 zasięg pliku zaczyna się na początku i kończy na końcu pliku odnosi się tylko do identyfikatorów zadeklarowanych poza wszelkimi funkcjami. Zmienne o zasięgu pliku to zmienne globalne. 2 zasięg bloku zaczyna się {, a kończy }. Zasięg bloku funkcji rozciąga się na listę parametrów w definicji funkcji. Zmienne w zasięgu bloku są zmiennymi lokalnymi. 3 zasięg prototypu funkcji Identyfikatory zadeklarowane w prototypie funkcji, widoczne tylko wewnątrz prototypu funkcji. 4 zasięg funkcji Zaczyna się {, a kończy }. Zasięg funkcji dotyczy jedynie etykiet. Etykieta służy jako obiekt docelowy instrukcji goto i musi znajdować się w tej samej funkcji co ta instrukcja. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
46 Inicjowanie zmiennych Deklarując zmienną można nadać jej wartość początkową(zdefiniować) w następujący sposób: (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
47 Inicjowanie zmiennych Deklarując zmienną można nadać jej wartość początkową(zdefiniować) w następujący sposób: typ nazwazmiennej = wartość; (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
48 Inicjowanie zmiennych Deklarując zmienną można nadać jej wartość początkową(zdefiniować) w następujący sposób: typ nazwazmiennej = wartość; char ch = a ; (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
49 Inicjowanie zmiennych Deklarując zmienną można nadać jej wartość początkową(zdefiniować) w następujący sposób: typ nazwazmiennej = wartość; char ch = a ; char znakjeden = 1 ; (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
50 Inicjowanie zmiennych Deklarując zmienną można nadać jej wartość początkową(zdefiniować) w następujący sposób: typ nazwazmiennej = wartość; char ch = a ; char znakjeden = 1 ; char cyfrajeden = 1; (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
51 Inicjowanie zmiennych Deklarując zmienną można nadać jej wartość początkową(zdefiniować) w następujący sposób: typ nazwazmiennej = wartość; char ch = a ; char znakjeden = 1 ; char cyfrajeden = 1; int zm = 12; (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
52 Inicjowanie zmiennych Deklarując zmienną można nadać jej wartość początkową(zdefiniować) w następujący sposób: typ nazwazmiennej = wartość; char ch = a ; char znakjeden = 1 ; char cyfrajeden = 1; int zm = 12; float flo = 12e-7; Zmienne globalne oraz zmienne statyczne inicjujemy tylko raz w momencie deklaracji. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
53 Inicjowanie zmiennych Deklarując zmienną można nadać jej wartość początkową(zdefiniować) w następujący sposób: typ nazwazmiennej = wartość; char ch = a ; char znakjeden = 1 ; char cyfrajeden = 1; int zm = 12; float flo = 12e-7; Zmienne globalne oraz zmienne statyczne inicjujemy tylko raz w momencie deklaracji. Niestatyczne zmienne lokalne inicjowane są za każdym razem, gdy sterowanie przechodzi do bloku, w którym znajduje się ich deklaracja. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
54 Inicjowanie zmiennych Deklarując zmienną można nadać jej wartość początkową(zdefiniować) w następujący sposób: typ nazwazmiennej = wartość; char ch = a ; char znakjeden = 1 ; char cyfrajeden = 1; int zm = 12; float flo = 12e-7; Zmienne globalne oraz zmienne statyczne inicjujemy tylko raz w momencie deklaracji. Niestatyczne zmienne lokalne inicjowane są za każdym razem, gdy sterowanie przechodzi do bloku, w którym znajduje się ich deklaracja. Niezainicjowane zmienne lokalne maja nieokreśloną wartość. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
55 Inicjowanie zmiennych Deklarując zmienną można nadać jej wartość początkową(zdefiniować) w następujący sposób: typ nazwazmiennej = wartość; char ch = a ; char znakjeden = 1 ; char cyfrajeden = 1; int zm = 12; float flo = 12e-7; Zmienne globalne oraz zmienne statyczne inicjujemy tylko raz w momencie deklaracji. Niestatyczne zmienne lokalne inicjowane są za każdym razem, gdy sterowanie przechodzi do bloku, w którym znajduje się ich deklaracja. Niezainicjowane zmienne lokalne maja nieokreśloną wartość. Niezainicjowane zmienne statyczne maja zerową wartość. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
56 Inicjowanie zmiennych Deklarując zmienną można nadać jej wartość początkową(zdefiniować) w następujący sposób: typ nazwazmiennej = wartość; char ch = a ; char znakjeden = 1 ; char cyfrajeden = 1; int zm = 12; float flo = 12e-7; Zmienne globalne oraz zmienne statyczne inicjujemy tylko raz w momencie deklaracji. Niestatyczne zmienne lokalne inicjowane są za każdym razem, gdy sterowanie przechodzi do bloku, w którym znajduje się ich deklaracja. Niezainicjowane zmienne lokalne maja nieokreśloną wartość. Niezainicjowane zmienne statyczne maja zerową wartość. Niezainicjowane zmienne globalne maja zerową wartość. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
57 Stałe Stałe to ustalone wartości, których program nie może zmienić; mogą należeć do jednego z podstawowych typów. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
58 Stałe Stałe to ustalone wartości, których program nie może zmienić; mogą należeć do jednego z podstawowych typów. Sposób reprezentacji stałej zależy od jej typu. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
59 Stałe Stałe to ustalone wartości, których program nie może zmienić; mogą należeć do jednego z podstawowych typów. Sposób reprezentacji stałej zależy od jej typu. Stałe nazywane też są wartościami natychmiastowymi lub literałami. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
60 Stałe Stałe to ustalone wartości, których program nie może zmienić; mogą należeć do jednego z podstawowych typów. Sposób reprezentacji stałej zależy od jej typu. Stałe nazywane też są wartościami natychmiastowymi lub literałami. Stałe znakowe: a,?. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
61 Stałe Stałe to ustalone wartości, których program nie może zmienić; mogą należeć do jednego z podstawowych typów. Sposób reprezentacji stałej zależy od jej typu. Stałe nazywane też są wartościami natychmiastowymi lub literałami. Stałe znakowe: a,?. Stałe całkowite: 123, (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
62 Stałe Stałe to ustalone wartości, których program nie może zmienić; mogą należeć do jednego z podstawowych typów. Sposób reprezentacji stałej zależy od jej typu. Stałe nazywane też są wartościami natychmiastowymi lub literałami. Stałe znakowe: a,?. Stałe całkowite: 123, Stałe zmiennoprzecinkowe: , e 11. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
63 Stałe Stałe to ustalone wartości, których program nie może zmienić; mogą należeć do jednego z podstawowych typów. Sposób reprezentacji stałej zależy od jej typu. Stałe nazywane też są wartościami natychmiastowymi lub literałami. Stałe znakowe: a,?. Stałe całkowite: 123, Stałe zmiennoprzecinkowe: , e 11. Standardowo kompilator dopasowuje stałą liczbową do najmniejszego typu danych. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
64 Stałe Stałe to ustalone wartości, których program nie może zmienić; mogą należeć do jednego z podstawowych typów. Sposób reprezentacji stałej zależy od jej typu. Stałe nazywane też są wartościami natychmiastowymi lub literałami. Stałe znakowe: a,?. Stałe całkowite: 123, Stałe zmiennoprzecinkowe: , e 11. Standardowo kompilator dopasowuje stałą liczbową do najmniejszego typu danych. Dla 16-bitowego typu całkowitego 10 będzie typu int, ale będzie typem long int. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
65 Stałe Stałe to ustalone wartości, których program nie może zmienić; mogą należeć do jednego z podstawowych typów. Sposób reprezentacji stałej zależy od jej typu. Stałe nazywane też są wartościami natychmiastowymi lub literałami. Stałe znakowe: a,?. Stałe całkowite: 123, Stałe zmiennoprzecinkowe: , e 11. Standardowo kompilator dopasowuje stałą liczbową do najmniejszego typu danych. Dla 16-bitowego typu całkowitego 10 będzie typu int, ale będzie typem long int. Stałe zmiennoprzecinkowe zawsze są typu double. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
66 Stałe Aby dokładnie określić typ stałej należy korzystać z przyrostka. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
67 Stałe Aby dokładnie określić typ stałej należy korzystać z przyrostka. Stałe zmiennoprzecinkowe: F lub f stała typu float L lub l - stała typu long double (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
68 Stałe Aby dokładnie określić typ stałej należy korzystać z przyrostka. Stałe zmiennoprzecinkowe: F lub f stała typu float L lub l - stała typu long double Stałe całkowite: (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
69 Stałe Aby dokładnie określić typ stałej należy korzystać z przyrostka. Stałe zmiennoprzecinkowe: F lub f stała typu float L lub l - stała typu long double Stałe całkowite: U lub u stała typu unsigned int L lub l - stała typu long int (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
70 Stałe Aby dokładnie określić typ stałej należy korzystać z przyrostka. Stałe zmiennoprzecinkowe: F lub f stała typu float L lub l - stała typu long double Stałe całkowite: U lub u stała typu unsigned int L lub l - stała typu long int Przykłady: (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
71 Stałe Aby dokładnie określić typ stałej należy korzystać z przyrostka. Stałe zmiennoprzecinkowe: F lub f stała typu float L lub l - stała typu long double Stałe całkowite: U lub u stała typu unsigned int L lub l - stała typu long int Przykłady: 1, 123, -234 stałe typu int (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
72 Stałe Aby dokładnie określić typ stałej należy korzystać z przyrostka. Stałe zmiennoprzecinkowe: F lub f stała typu float L lub l - stała typu long double Stałe całkowite: U lub u stała typu unsigned int L lub l - stała typu long int Przykłady: 1, 123, -234 stałe typu int 35000L, -34L stałe typu long int (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
73 Stałe Aby dokładnie określić typ stałej należy korzystać z przyrostka. Stałe zmiennoprzecinkowe: F lub f stała typu float L lub l - stała typu long double Stałe całkowite: U lub u stała typu unsigned int L lub l - stała typu long int Przykłady: 1, 123, -234 stałe typu int 35000L, -34L stałe typu long int 10000U, 987u stałe typu unsigned int (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
74 Stałe Aby dokładnie określić typ stałej należy korzystać z przyrostka. Stałe zmiennoprzecinkowe: F lub f stała typu float L lub l - stała typu long double Stałe całkowite: U lub u stała typu unsigned int L lub l - stała typu long int Przykłady: 1, 123, -234 stałe typu int 35000L, -34L stałe typu long int 10000U, 987u stałe typu unsigned int F, 4.34e-2f stałe typu float (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
75 Stałe Aby dokładnie określić typ stałej należy korzystać z przyrostka. Stałe zmiennoprzecinkowe: F lub f stała typu float L lub l - stała typu long double Stałe całkowite: U lub u stała typu unsigned int L lub l - stała typu long int Przykłady: 1, 123, -234 stałe typu int 35000L, -34L stałe typu long int 10000U, 987u stałe typu unsigned int F, 4.34e-2f stałe typu float , 1.0, stałe typu double (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
76 Stałe Aby dokładnie określić typ stałej należy korzystać z przyrostka. Stałe zmiennoprzecinkowe: F lub f stała typu float L lub l - stała typu long double Stałe całkowite: U lub u stała typu unsigned int L lub l - stała typu long int Przykłady: 1, 123, -234 stałe typu int 35000L, -34L stałe typu long int 10000U, 987u stałe typu unsigned int F, 4.34e-2f stałe typu float , 1.0, stałe typu double L, L stałe typu long double (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
77 Stałe W C można używać liczb zapisanych w systemach ósemkowym lub szesnastkowym: (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
78 Stałe W C można używać liczb zapisanych w systemach ósemkowym lub szesnastkowym: int hex = 0x80; //80 16 = (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
79 Stałe W C można używać liczb zapisanych w systemach ósemkowym lub szesnastkowym: int hex = 0x80; //80 16 = int oct = 012; //12 8 = (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
80 Stałe W C można używać liczb zapisanych w systemach ósemkowym lub szesnastkowym: int hex = 0x80; //80 16 = int oct = 012; //12 8 = Stała tekstowa to zbiór znaków otoczonych znakami cudzysłowu - zbiór znaków i cyfra 2 w otoczeniu. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
81 Stałe W C można używać liczb zapisanych w systemach ósemkowym lub szesnastkowym: int hex = 0x80; //80 16 = int oct = 012; //12 8 = Stała tekstowa to zbiór znaków otoczonych znakami cudzysłowu - zbiór znaków i cyfra 2 w otoczeniu. Uwaga: (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
82 Stałe W C można używać liczb zapisanych w systemach ósemkowym lub szesnastkowym: int hex = 0x80; //80 16 = int oct = 012; //12 8 = Stała tekstowa to zbiór znaków otoczonych znakami cudzysłowu - zbiór znaków i cyfra 2 w otoczeniu. Uwaga: a zmienna, (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
83 Stałe W C można używać liczb zapisanych w systemach ósemkowym lub szesnastkowym: int hex = 0x80; //80 16 = int oct = 012; //12 8 = Stała tekstowa to zbiór znaków otoczonych znakami cudzysłowu - zbiór znaków i cyfra 2 w otoczeniu. Uwaga: a zmienna, a znak, (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
84 Stałe W C można używać liczb zapisanych w systemach ósemkowym lub szesnastkowym: int hex = 0x80; //80 16 = int oct = 012; //12 8 = Stała tekstowa to zbiór znaków otoczonych znakami cudzysłowu - zbiór znaków i cyfra 2 w otoczeniu. Uwaga: a zmienna, a znak, a stała tekstowa, tablica znaków zakończona znakiem końca łańcucha. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
85 Sekwencje specjalne Sekwencje specjalne to znaki sterujące, których nie można wpisywać bezpośrednio z klawiatury. \b - backspace \f - nowa strona \n - nowy wiersz \r - powrót karetki \t - poziomy tabulator \" - znak cudzysłowu \ - apostrof \\ - lewy ukośnik \v - pionowy tabulator \a - dzwonek \? - znak zapytania \N - stała ósemkowa (N oznacza stała zapisana ósemkowo) \xn - stała szesnastkowa (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
86 Operatory Cztery główne typy operatorów: (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
87 Operatory Cztery główne typy operatorów: 1 arytmetyczne, (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
88 Operatory Cztery główne typy operatorów: 1 arytmetyczne, 2 relacyjne, (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
89 Operatory Cztery główne typy operatorów: 1 arytmetyczne, 2 relacyjne, 3 logiczne, (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
90 Operatory Cztery główne typy operatorów: 1 arytmetyczne, 2 relacyjne, 3 logiczne, 4 bitowe. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
91 Operatory Cztery główne typy operatorów: 1 arytmetyczne, 2 relacyjne, 3 logiczne, 4 bitowe. Operator przypisania: (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
92 Operatory Cztery główne typy operatorów: 1 arytmetyczne, 2 relacyjne, 3 logiczne, 4 bitowe. Operator przypisania: nazwa zmiennej = wyrażenie; (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
93 Operatory Cztery główne typy operatorów: 1 arytmetyczne, 2 relacyjne, 3 logiczne, 4 bitowe. Operator przypisania: nazwa zmiennej = wyrażenie; wyrażenie może być stałą lub dowolnie skomplikowanym poprawnym wyrażeniem. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
94 Operatory Cztery główne typy operatorów: 1 arytmetyczne, 2 relacyjne, 3 logiczne, 4 bitowe. Operator przypisania: nazwa zmiennej = wyrażenie; wyrażenie może być stałą lub dowolnie skomplikowanym poprawnym wyrażeniem. reguła przekształcania typów - wartość z prawej strony instrukcji przypisania przekształcana jest do typu lewej strony. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
95 Operatory Cztery główne typy operatorów: 1 arytmetyczne, 2 relacyjne, 3 logiczne, 4 bitowe. Operator przypisania: nazwa zmiennej = wyrażenie; wyrażenie może być stałą lub dowolnie skomplikowanym poprawnym wyrażeniem. reguła przekształcania typów - wartość z prawej strony instrukcji przypisania przekształcana jest do typu lewej strony. Wielokrotne przypisanie: x = y = z = 0; (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
96 Operatory Cztery główne typy operatorów: 1 arytmetyczne, 2 relacyjne, 3 logiczne, 4 bitowe. Operator przypisania: nazwa zmiennej = wyrażenie; wyrażenie może być stałą lub dowolnie skomplikowanym poprawnym wyrażeniem. reguła przekształcania typów - wartość z prawej strony instrukcji przypisania przekształcana jest do typu lewej strony. Wielokrotne przypisanie: x = y = z = 0; Przypisanie złożone: x = x + 10; zapisujemy w skrócie: x += 10; (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
97 Operatory Cztery główne typy operatorów: 1 arytmetyczne, 2 relacyjne, 3 logiczne, 4 bitowe. Operator przypisania: nazwa zmiennej = wyrażenie; wyrażenie może być stałą lub dowolnie skomplikowanym poprawnym wyrażeniem. reguła przekształcania typów - wartość z prawej strony instrukcji przypisania przekształcana jest do typu lewej strony. Wielokrotne przypisanie: x = y = z = 0; Przypisanie złożone: x = x + 10; zapisujemy w skrócie: x += 10; Ogólna postać: zmienna = zmienna operator wyrażenie; zapisujemy jako zmienna operator= wyrażenie; (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
98 Operatory arytmetyczne odejmowanie, jednoargumentowy minus, (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
99 Operatory arytmetyczne odejmowanie, jednoargumentowy minus, + dodawanie, (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
100 Operatory arytmetyczne odejmowanie, jednoargumentowy minus, + dodawanie, mnożenie, (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
101 Operatory arytmetyczne odejmowanie, jednoargumentowy minus, + dodawanie, mnożenie, / dzielenie, (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
102 Operatory arytmetyczne odejmowanie, jednoargumentowy minus, + dodawanie, mnożenie, / dzielenie, % dzielenie modulo (reszta z dzielenia, tylko char, int), (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
103 Operatory arytmetyczne odejmowanie, jednoargumentowy minus, + dodawanie, mnożenie, / dzielenie, % dzielenie modulo (reszta z dzielenia, tylko char, int), dekrementacja, (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
104 Operatory arytmetyczne odejmowanie, jednoargumentowy minus, + dodawanie, mnożenie, / dzielenie, % dzielenie modulo (reszta z dzielenia, tylko char, int), dekrementacja, ++ inkrementacja. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
105 Operatory arytmetyczne int x = 5/2; (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
106 Operatory arytmetyczne int x = 5/2; //wartość x w wyniku operacji dzielenia wynosi 2. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
107 Operatory arytmetyczne int x = 5/2; //wartość x w wyniku operacji dzielenia wynosi 2. int x = 5.0/2.0; (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
108 Operatory arytmetyczne int x = 5/2; //wartość x w wyniku operacji dzielenia wynosi 2. int x = 5.0/2.0; //wartość x w wyniku operacji dzielenia wynosi 2. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
109 Operatory arytmetyczne int x = 5/2; //wartość x w wyniku operacji dzielenia wynosi 2. int x = 5.0/2.0; //wartość x w wyniku operacji dzielenia wynosi 2. double y = 5/2; (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
110 Operatory arytmetyczne int x = 5/2; //wartość x w wyniku operacji dzielenia wynosi 2. int x = 5.0/2.0; //wartość x w wyniku operacji dzielenia wynosi 2. double y = 5/2; //wartość y w wyniku operacji dzielenia wynosi 2.0. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
111 Operatory arytmetyczne int x = 5/2; //wartość x w wyniku operacji dzielenia wynosi 2. int x = 5.0/2.0; //wartość x w wyniku operacji dzielenia wynosi 2. double y = 5/2; //wartość y w wyniku operacji dzielenia wynosi 2.0. double y = 5.0/2; (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
112 Operatory arytmetyczne int x = 5/2; //wartość x w wyniku operacji dzielenia wynosi 2. int x = 5.0/2.0; //wartość x w wyniku operacji dzielenia wynosi 2. double y = 5/2; //wartość y w wyniku operacji dzielenia wynosi 2.0. double y = 5.0/2; //wartość y w wyniku operacji dzielenia wynosi 2.5. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
113 Operatory arytmetyczne int x = 5/2; //wartość x w wyniku operacji dzielenia wynosi 2. int x = 5.0/2.0; //wartość x w wyniku operacji dzielenia wynosi 2. double y = 5/2; //wartość y w wyniku operacji dzielenia wynosi 2.0. double y = 5.0/2; //wartość y w wyniku operacji dzielenia wynosi 2.5. double y = 5/(double)2; (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
114 Operatory arytmetyczne int x = 5/2; //wartość x w wyniku operacji dzielenia wynosi 2. int x = 5.0/2.0; //wartość x w wyniku operacji dzielenia wynosi 2. double y = 5/2; //wartość y w wyniku operacji dzielenia wynosi 2.0. double y = 5.0/2; //wartość y w wyniku operacji dzielenia wynosi 2.5. double y = 5/(double)2; //wartość y w wyniku operacji dzielenia wynosi 2.5. (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca / 21
2 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota
Laboratorium nr 2 1/7 Język C Instrukcja laboratoryjna Temat: Wprowadzenie do języka C 2 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota 1) Wprowadzenie do języka C. Język C jest językiem programowania ogólnego zastosowania
METODY I JĘZYKI PROGRAMOWANIA PROGRAMOWANIE STRUKTURALNE. Wykład 02
METODY I JĘZYKI PROGRAMOWANIA PROGRAMOWANIE STRUKTURALNE Wykład 02 NAJPROSTSZY PROGRAM /* (Prawie) najprostszy przykład programu w C */ /*==================*/ /* Między tymi znaczkami można pisać, co się
Temat 1: Podstawowe pojęcia: program, kompilacja, kod
Temat 1: Podstawowe pojęcia: program, kompilacja, kod wynikowy. Przykłady najprostszych programów. Definiowanie zmiennych. Typy proste. Operatory: arytmetyczne, przypisania, inkrementacji, dekrementacji,
Tablice, funkcje - wprowadzenie
Tablice, funkcje - wprowadzenie Przemysław Gawroński D-10, p. 234 Wykład 5 25 marca 2019 (Wykład 5) Tablice, funkcje - wprowadzenie 25 marca 2019 1 / 12 Outline 1 Tablice jednowymiarowe 2 Funkcje (Wykład
Język C zajęcia nr 11. Funkcje
Język C zajęcia nr 11 Funkcje W języku C idea podprogramów realizowana jest wyłącznie poprzez definiowanie i wywołanie funkcji. Każda funkcja musi być przed wywołaniem zadeklarowana. Deklaracja funkcji
Tablice (jedno i wielowymiarowe), łańcuchy znaków
Tablice (jedno i wielowymiarowe), łańcuchy znaków wer. 8 z drobnymi modyfikacjami! Wojciech Myszka Katedra Mechaniki i Inżynierii Materiałowej 2017-04-07 09:35:32 +0200 Zmienne Przypomnienie/podsumowanie
Programowanie strukturalne i obiektowe
Programowanie strukturalne i obiektowe Język C część I Opracował: Grzegorz Flesik Literatura: A. Majczak, Programowanie strukturalne i obiektowe, Helion, Gliwice 2010 P. Domka, M. Łokińska, Programowanie
Dr inż. Grażyna KRUPIŃSKA. D-10 pokój 227 WYKŁAD 7 WSTĘP DO INFORMATYKI
Dr inż. Grażyna KRUPIŃSKA Grazyna.Krupinska@fis.agh.edu.pl D-10 pokój 227 WYKŁAD 7 WSTĘP DO INFORMATYKI Wyrażenia 2 Wyrażenia w języku C są bardziej elastyczne niż wyrażenia w jakimkolwiek innym języku
Języki i metodyka programowania. Typy, operatory, wyrażenia. Wejście i wyjście.
Typy, operatory, wyrażenia. Wejście i wyjście. Typy, operatory, wyrażenia Zmienna: [] [ '[' ']' ] ['=' ]; Zmienna to fragment pamięci o określonym
Języki i metodyka programowania. Wprowadzenie do języka C
Literatura: Brian W. Kernighan, Dennis M. Ritchie Język Ansi C, Wydawnictwa Naukowo - Techniczne, 2007 http://cm.bell-labs.com/cm/cs/cbook/index.html Scott E. Gimpel, Clovis L. Tondo Język Ansi C. Ćwiczenia
1 Podstawy c++ w pigułce.
1 Podstawy c++ w pigułce. 1.1 Struktura dokumentu. Kod programu c++ jest zwykłym tekstem napisanym w dowolnym edytorze. Plikowi takiemu nadaje się zwykle rozszerzenie.cpp i kompiluje za pomocą kompilatora,
1 Podstawy c++ w pigułce.
1 Podstawy c++ w pigułce. 1.1 Struktura dokumentu. Kod programu c++ jest zwykłym tekstem napisanym w dowolnym edytorze. Plikowi takiemu nadaje się zwykle rozszerzenie.cpp i kompiluje za pomocą kompilatora,
Wstęp do Programowania, laboratorium 02
Wstęp do Programowania, laboratorium 02 Zadanie 1. Napisać program pobierający dwie liczby całkowite i wypisujący na ekran największą z nich. Zadanie 2. Napisać program pobierający trzy liczby całkowite
Podstawy programowania. Wykład Funkcje. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1
Podstawy programowania. Wykład Funkcje Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Programowanie proceduralne Pojęcie procedury (funkcji) programowanie proceduralne realizacja określonego zadania specyfikacja
Podstawy programowania skrót z wykładów:
Podstawy programowania skrót z wykładów: // komentarz jednowierszowy. /* */ komentarz wielowierszowy. # include dyrektywa preprocesora, załączająca biblioteki (pliki nagłówkowe). using namespace
Stałe, znaki, łańcuchy znaków, wejście i wyjście sformatowane
Stałe, znaki, łańcuchy znaków, wejście i wyjście sformatowane Stałe Oprócz zmiennych w programie mamy też stałe, które jak sama nazwa mówi, zachowują swoją wartość przez cały czas działania programu. Można
Strona główna. Strona tytułowa. Programowanie. Spis treści. Sobera Jolanta 16.09.2006. Strona 1 z 26. Powrót. Full Screen. Zamknij.
Programowanie Sobera Jolanta 16.09.2006 Strona 1 z 26 1 Wprowadzenie do programowania 4 2 Pierwsza aplikacja 5 3 Typy danych 6 4 Operatory 9 Strona 2 z 26 5 Instrukcje sterujące 12 6 Podprogramy 15 7 Tablice
Argumenty wywołania programu, operacje na plikach
Temat zajęć: Argumenty wywołania programu, operacje na plikach Autor: mgr inż. Sławomir Samolej Zagadnienie 1. (Zmienne statyczne) W języku C można decydować o sposobie przechowywania zmiennych. Decydują
C++ wprowadzanie zmiennych
C++ wprowadzanie zmiennych Każda zmienna musi być zadeklarowana, należy określić jej nazwę (identyfikator) oraz typ. Opis_typu lista zmiennych Dla każdej zmiennej rezerwowany jest fragment pamięci o określonym
Instrukcja do ćwiczeń nr 4 typy i rodzaje zmiennych w języku C dla AVR, oraz ich deklarowanie, oraz podstawowe operatory
Instrukcja do ćwiczeń nr 4 typy i rodzaje zmiennych w języku C dla AVR, oraz ich deklarowanie, oraz podstawowe operatory Poniżej pozwoliłem sobie za cytować za wikipedią definicję zmiennej w informatyce.
Wstęp do programowania INP003203L rok akademicki 2018/19 semestr zimowy. Laboratorium 2. Karol Tarnowski A-1 p.
Wstęp do programowania INP003203L rok akademicki 2018/19 semestr zimowy Laboratorium 2 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Plan prezentacji Komentarze Funkcja printf() Zmienne Łańcuchy
Informatyka, Ćwiczenie 1. 1. Uruchomienie Microsoft Visual C++ Politechnika Rzeszowska, Wojciech Szydełko. I. ZałoŜenie nowego projektu
Informatyka, Ćwiczenie 1 1. Uruchomienie Microsoft Visual C++ I. ZałoŜenie nowego projektu Wybieramy menu: File>New>Files jak na rys. poniŝej Zapisujemy projekt pod nazwą LAN, w katalogu d:\temp\lab typu
Programowanie I C / C++ laboratorium 02 Składnia pętli, typy zmiennych, operatory
Programowanie I C / C++ laboratorium 02 Składnia pętli, typy zmiennych, operatory Jarosław Piersa Wydział Matematyki i Informatyki, Uniwersytet Mikołaja Kopernika 2013-02-19 Pętla while Pętla while Pętla
Zadanie 04 Ktory z ponizszych typow danych w jezyku ANSI C jest typem zmiennoprzecinkowym pojedynczej precyzji?
Zadanie 01 W przedstawionym ponizej programie w jezyku ANSI C w miejscu wykropkowanym brakuje jednej linii: #include... int main() { printf("tralalalala"); return 0; } A. B. "iostream" C.
Podstawy i języki programowania
Podstawy i języki programowania Laboratorium 2 - wprowadzenie do zmiennych mgr inż. Krzysztof Szwarc krzysztof@szwarc.net.pl Sosnowiec, 23 października 2017 1 / 26 mgr inż. Krzysztof Szwarc Podstawy i
Podstawy programowania C. dr. Krystyna Łapin http://www.mif.vu.lt/~moroz/c/
Podstawy programowania C dr. Krystyna Łapin http://www.mif.vu.lt/~moroz/c/ Tematy Struktura programu w C Typy danych Operacje Instrukcja grupująca Instrukcja przypisania Instrukcja warunkowa Struktura
INFORMATYKA Studia Niestacjonarne Elektrotechnika
INFORMATYKA Studia Niestacjonarne Elektrotechnika Wydział Elektrotechniki i Informatyki dr inż. Michał Łanczont Wydział Elektrotechniki i Informatyki p. E419 tel. 81-538-42-93 m.lanczont@pollub.pl http://lanczont.pollub.pl
OPERACJE WEJŚCIA / WYJŚCIA. wysyła sformatowane dane do standardowego strumienia wyjściowego (stdout)
OPERACJE WEJŚCIA / WYJŚCIA Funkcja: printf() biblioteka: wysyła sformatowane dane do standardowego strumienia wyjściowego (stdout) int printf ( tekst_sterujący, argument_1, argument_2,... ) ;
Język C część 1. Sformułuj problem Zanalizuj go znajdź metodę rozwiązania (pomocny może byd algorytm) Napisz program Uruchom i przetestuj czy działa
Język C część 1 Literatura [1] Brian W. Kernighan, Dennis M. Ritchie: Język ANSI C, Wydawnictwa Naukowo Techniczne, Warszawa 2003 [2] Anna Strudzioska-Walczak, Krzysztof Walczak, Nakuka programowania dla
Wykład II Tablice (wstęp) Przykłady algorytmów Wstęp do języka C/C++
Podstawy programowania Wykład II Tablice (wstęp) Przykłady algorytmów Wstęp do języka C/C++ 1 dr Artur Bartoszewski - Podstawy programowania, sem. 1- WYKŁAD Część I Wstęp do struktur danych: Tablice 2
( wykł. dr Marek Piasecki )
INE 1007 Informatyka 1 Język programowania C++ ( wykł. dr Marek Piasecki ) Literatura: dowolny podręcznik do języka C++ (na laboratoriach Borland C++ 3.1) Robert Lafore Jerzy Grębosz Andrzej Zalewski Programowanie
Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy. Wykład 2. Karol Tarnowski A-1 p.
Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy Wykład 2 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Plan prezentacji (1) Algorytmy liniowe Algorytmy z rozgałęzieniami
Podstawy programowania w języku C
Podstawy programowania w języku C WYKŁAD 1 Proces tworzenia i uruchamiania programów Algorytm, program Algorytm przepis postępowania prowadzący do rozwiązania określonego zadania. Program zapis algorytmu
Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2018/19 semestr zimowy. Wykład 2. Karol Tarnowski A-1 p.
Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2018/19 semestr zimowy Wykład 2 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Plan prezentacji (1) Algorytmy liniowe Algorytmy z rozgałęzieniami
Proste typy zmiennych języka C++ *) Zapis 3.4 e-38 jest równoważny zapisowi 3,
WYKŁAD 1. PODSTAWY 1_1. Typy zmiennych Proste typy zmiennych języka C++ Nazwa typu (nazwa skrócona) Rozmiar (bajtów) unsigned char 1 signed char (char) unsigned short int (unsigned) signed short int (int)
Wykład I. Programowanie. dr inż. Janusz Słupik. Gliwice, 2014. Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej. c Copyright 2014 Janusz Słupik
Wykład I I Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej Gliwice, 2014 c Copyright 2014 Janusz Słupik Zaliczenie przedmiotu Na laboratorium można zdobyć 100 punktów. Do zaliczenia niezbędne jest
Laboratorium 1: Podstawy języka c. dr inż. Arkadiusz Chrobot dr inż. Grzegorz Łukawski
Laboratorium 1: Podstawy języka c dr inż. Arkadiusz Chrobot dr inż. Grzegorz Łukawski 12 października 2017 1. Wprowadzenie Instrukcja zawiera informacje o podstawowych konstrukcjach w języku c. Część pierwsza
1. Wartość, jaką odczytuje się z obszaru przydzielonego obiektowi to: a) I - wartość b) definicja obiektu c) typ oboektu d) p - wartość
1. Wartość, jaką odczytuje się z obszaru przydzielonego obiektowi to: a) I - wartość b) definicja obiektu c) typ oboektu d) p - wartość 2. Poprawna definicja wskażnika b to: a) float *a, **b = &a; b) float
JĘZYKI PROGRAMOWANIA Z PROGRAMOWANIEM OBIEKTOWYM. Wykład 6
JĘZYKI PROGRAMOWANIA Z PROGRAMOWANIEM OBIEKTOWYM Wykład 6 1 SPECYFIKATOR static Specyfikator static: Specyfikator ten powoduje, że zmienna lokalna definiowana w obrębie danej funkcji nie jest niszczona
Powtórka algorytmów. Wprowadzenie do języka Java.
Powtórka algorytmów. Wprowadzenie do języka Java. BEGIN Readln(a); Readln(b); Suma := 0; IF Suma < 10 THEN Writeln( Suma wynosi:, Suma); ELSE Writeln( Suma większa niż 10! ) END. 1. Narysować schemat blokowy
Informatyka I. Typy danych. Operacje arytmetyczne. Konwersje typów. Zmienne. Wczytywanie danych z klawiatury. dr hab. inż. Andrzej Czerepicki
Informatyka I Typy danych. Operacje arytmetyczne. Konwersje typów. Zmienne. Wczytywanie danych z klawiatury. dr hab. inż. Andrzej Czerepicki Politechnika Warszawska Wydział Transportu 2019 1 Plan wykładu
Temat: Dynamiczne przydzielanie i zwalnianie pamięci. Struktura listy operacje wstawiania, wyszukiwania oraz usuwania danych.
Temat: Dynamiczne przydzielanie i zwalnianie pamięci. Struktura listy operacje wstawiania, wyszukiwania oraz usuwania danych. 1. Rodzaje pamięci używanej w programach Pamięć komputera, dostępna dla programu,
Wstęp do programowania
Wstęp do programowania wykład 2 Piotr Cybula Wydział Matematyki i Informatyki UŁ 2012/2013 http://www.math.uni.lodz.pl/~cybula Język programowania Każdy język ma swoją składnię: słowa kluczowe instrukcje
Języki C i C++ Wykład: 2. Wstęp Instrukcje sterujące. dr Artur Bartoszewski - Języki C i C++, sem. 1I- WYKŁAD
Języki C i C++ Wykład: 2 Wstęp Instrukcje sterujące 1 dr Artur Bartoszewski - Języki C i C++, sem. 1I- WYKŁAD programowania w C++ Instrukcje sterujące 2 Pętla for for ( instrukcja_ini ; wyrazenie_warunkowe
MATERIAŁY DO ZAJĘĆ II
MATERIAŁY DO ZAJĘĆ II Zmienne w C# Spis treści I. Definicja zmiennej II. Hierarchia typów (CTS) III. Typy wbudowane IV. Deklaracja zmiennych V. Literały VI. Pobieranie i wypisywanie wartości zmiennych
Biblioteka standardowa - operacje wejścia/wyjścia
Biblioteka standardowa - operacje wejścia/wyjścia Przemysław Gawroński D-10, p. 234 Wykład 6 15 stycznia 2019 (Wykład 6) Biblioteka standardowa - operacje wejścia/wyjścia 15 stycznia 2019 1 / 14 Outline
Język C++ zajęcia nr 2
Język C++ zajęcia nr 2 Inicjalizacja Definiowanie obiektu może być połączone z nadaniem mu wartości początkowej za pomocą inicjalizatora, który umieszczany jest po deklaratorze obiektu. W języku C++ inicjalizator
Elementy języka C. ACprogramislikeafastdanceonanewlywaxeddancefloorbypeople carrying razors.
Wykład 3 ACprogramislikeafastdanceonanewlywaxeddancefloorbypeople carrying razors. Waldi Ravens J. Cichoń, P. Kobylański Wstęp do Informatyki i Programowania 75 / 146 deklaracje zmiennych instrukcja podstawienia
Język ludzki kod maszynowy
Język ludzki kod maszynowy poziom wysoki Język ludzki (mowa) Język programowania wysokiego poziomu Jeśli liczba punktów jest większa niż 50, test zostaje zaliczony; w przeciwnym razie testu nie zalicza
Powtórka algorytmów. Wprowadzenie do języka Java.
Powtórka algorytmów. Wprowadzenie do języka Java. Przypomnienie schematów blokowych BEGIN Readln(a); Readln(b); Suma := 0; IF Suma < 10 THEN Writeln( Suma wynosi:, Suma); ELSE Writeln( Suma większa niż
Programowanie proceduralne INP001210WL rok akademicki 2018/19 semestr letni. Wykład 6. Karol Tarnowski A-1 p.
Programowanie proceduralne INP001210WL rok akademicki 2018/19 semestr letni Wykład 6 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Plan prezentacji Wskaźnik do pliku Dostęp do pliku: zapis, odczyt,
Instrukcje sterujące. Programowanie Proceduralne 1
Instrukcje sterujące Programowanie Proceduralne 1 Przypomnienie: operatory Operator przypisania = przypisanie x = y x y Operatory arytmetyczne * mnożenie x * y x y x / dzielenie x / y y + dodawanie x +
IX. Wskaźniki.(3 godz.)
Opracowała: dr inż. Anna Dubowicka Uczelniane Centrum Komputerowe PK IX. Wskaźniki.(3 godz.) Wskaźnik jest zmienną, która zawiera adres innej. 1. Definiowanie wskaźników. typ * nazwa ; gdzie: znak * informuje
Wykład I. Programowanie II - semestr II Kierunek Informatyka. dr inż. Janusz Słupik. Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej
Wykład I - semestr II Kierunek Informatyka Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej Gliwice, 2015 c Copyright 2015 Janusz Słupik Zaliczenie przedmiotu Do zaliczenia przedmiotu niezbędne jest
Podstawy programowania. 1. Operacje arytmetyczne Operacja arytmetyczna jest opisywana za pomocą znaku operacji i jednego lub dwóch wyrażeń.
Podstawy programowania Programowanie wyrażeń 1. Operacje arytmetyczne Operacja arytmetyczna jest opisywana za pomocą znaku operacji i jednego lub dwóch wyrażeń. W językach programowania są wykorzystywane
ZMIENNE. Podstawy PHP
ZMIENNE Podstawy PHP zmienna - to obiekt w programowaniu, który przechowuje różnego rodzaju dane niezbędne do działania programu. Zmienna podczas działania programu może zmieniad swoje wartości (jak wskazuje
Ok. Rozbijmy to na czynniki pierwsze, pomijając fragmenty, które już znamy:
Kurs C++ częśd II Podstawowa obsługa konsoli + zmienne. Autor: Dawid Chróścielski. Wprowadzanie i wyprowadzanie danych z/do konsoli. Jak wyprowadzad dane dowiedzieliśmy się już wcześniej (metoda cout z
Powtórka algorytmów. Wprowadzenie do języka Java.
Powtórka algorytmów. Wprowadzenie do języka Java. BEGIN Readln(a); Readln(b); Suma := 0; IF Suma < 10 THEN Writeln( Suma wynosi:, Suma); ELSE Writeln( Suma większa niż 10! ) END. Ważne terminy: Java DevelopRment
Program w C. wer. 10 z drobnymi modyfikacjami! Wojciech Myszka :28:
Program w C wer. 10 z drobnymi modyfikacjami! Wojciech Myszka 2015-05-02 18:28:29 +0200 Tak wygląda program w języku C 1 / Hello World in C, Ansi s t y l e / 2 #include < s t d i o. h> 3 i n t main ( void
Typy złożone. Struktury, pola bitowe i unie. Programowanie Proceduralne 1
Typy złożone Struktury, pola bitowe i unie. Programowanie Proceduralne 1 Typy podstawowe Typy całkowite: char short int long Typy zmiennopozycyjne float double Modyfikatory : unsigned, signed Typ wskaźnikowy
Wstęp do programowania
wykład 8 Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ semestr zimowy 2018/2019 Podprogramy Czasami wygodnie jest wyodrębnić jakiś fragment programu jako pewną odrębną całość umożliwiają to podprogramy.
Laboratorium Podstaw Informatyki. Kierunek Elektrotechnika. Ćwiczenie 1. Podstawy. Wprowadzenie do programowania w języku C. Katedra Metrologii AGH
Laboratorium Podstaw Informatyki Kierunek Elektrotechnika Ćwiczenie 1 Podstawy Wprowadzenie do programowania w języku C Kraków 2010 Twój pierwszy program w C Program w języku C, jak i w wielu innych językach
Programowanie C++ Wykład 2 - podstawy języka C++ dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki
Wykład 2 - podstawy języka C++ Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2014 Wstęp Plan wykładu Struktura programu. Zmienne i ich nazwy, podstawowe typy: całkowite, rzeczywiste, znakowe i napisowe. Instrukcje:
Proces tworzenia programu:
Temat 1 Pojcia: algorytm, program, kompilacja i wykonanie programu. Proste typy danych i deklaracja zmiennych typu prostego. Instrukcja przypisania. Operacje wejcia/wyjcia. Przykłady prostych programów
Część 4 życie programu
1. Struktura programu c++ Ogólna struktura programu w C++ składa się z kilku części: część 1 część 2 część 3 część 4 #include int main(int argc, char *argv[]) /* instrukcje funkcji main */ Część
ISO/ANSI C - funkcje. Funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje
Funkcje (podprogramy) Mianem funkcji określa się fragment kodu, który może być wykonywany wielokrotnie z różnych miejsc programu. Ogólny zapis: typ nazwa(argumenty) ciało funkcji typ określa typ danych
main( ) main( void ) main( int argc, char argv[ ] ) int MAX ( int liczba_1, liczba_2, liczba_3 ) źle!
![main( ) main( void ) main( int argc, char argv[ ] ) int MAX ( int liczba_1, liczba_2, liczba_3 ) źle!](/thumbs/65/52328524.jpg "main( ) main( void ) main( int argc, char argv[ ] ) int MAX ( int liczba_1, liczba_2, liczba_3 ) źle!")
Funkcja wysoce niezależny blok definicji i instrukcji programu (podprogram) Każdy program napisany w języku C/C++ zawiera przynajmniej jedną funkcję o predefiniowanej nazwie: main( ). Najczęściej wykorzystuje
#include <stdio.h> void main(void) { int x = 10; long y = 20; double s; s = x + y; printf ( %s obliczen %d + %ld = %f, Wynik, x, y, s ); }
OPERACJE WEJŚCIA / WYJŚCIA Funkcja: printf() biblioteka: wysyła sformatowane dane do standardowego strumienia wyjściowego (stdout) int printf ( tekst_sterujący, argument_1, argument_2,... ) ;
Lab 9 Podstawy Programowania
Lab 9 Podstawy Programowania (Kaja.Gutowska@cs.put.poznan.pl) Wszystkie kody/fragmenty kodów dostępne w osobnym pliku.txt. Materiały pomocnicze: Wskaźnik to specjalny rodzaj zmiennej, w której zapisany
Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy. Wykład 6. Karol Tarnowski A-1 p.
Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy Wykład 6 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Plan prezentacji Funkcje w języku C Zasięg zmiennych Przekazywanie
Podstawy Programowania.
Podstawy Programowania http://www.saltbox.com/img/under_the_hood.png O mnie... dr inż. Łukasz Graczykowski Zakład Fizyki Jądrowej Wydział Fizyki Politechniki Warszawskiej lgraczyk@if.pw.edu.pl www.if.pw.edu.pl/~lgraczyk/wiki
Programowanie komputerowe. Zajęcia 1
Programowanie komputerowe Zajęcia 1 Code::Blocks - tworzenie projektu Create New Project Console Application -> C++ Wybierz nazwę projektu Stworzy się nowy projekt z wpisaną funkcją main Wpisz swój program
Program w C. wer. 12 z drobnymi modyfikacjami! Wojciech Myszka :59:
Program w C wer. 12 z drobnymi modyfikacjami! Wojciech Myszka 2018-06-29 14:59:06 +0200 Tak wygląda program w języku C 1 /* H e l l o World i n C, Ansi s t y l e */ 2 # i n c l u d e < s t d i o. h> 3
Wstęp do programowania
wykład 10 Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ semestr zimowy 2018/2019 Przesyłanie argumentów - cd Przesyłanie argumentów do funkcji - tablice wielowymiarowe Przekazywanie tablic wielowymiarowych
wykład II uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski Programowanie C/C++ Język C - funkcje, tablice i wskaźniki wykład II dr Jarosław Mederski Spis
i cz. 2 Programowanie uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski 1 i cz. 2 2 i cz. 2 3 Funkcje i cz. 2 typ nazwa ( lista-parametrów ) { deklaracje instrukcje } i cz. 2 typ nazwa ( lista-parametrów ) { deklaracje
Wskaźniki. Przemysław Gawroński D-10, p marca Wykład 2. (Wykład 2) Wskaźniki 8 marca / 17
Wskaźniki Przemysław Gawroński D-10, p. 234 Wykład 2 8 marca 2019 (Wykład 2) Wskaźniki 8 marca 2019 1 / 17 Outline 1 Wskaźniki 2 Tablice a wskaźniki 3 Dynamiczna alokacja pamięci (Wykład 2) Wskaźniki 8
Podstawy Informatyki sem. I 2014/2015 studia zaoczne Elektronika i Telekomunikacja!
Podstawy Informatyki sem. I 2014/2015 studia zaoczne Elektronika i Telekomunikacja! Krzysztof Grudzień kgrudzi@kis.p.lodz.pl! Zbigniew Chaniecki zch@kis.p.lodz.pl 1 program zajęć - wykład Podstawowe pojęcia
Operatory. Operatory bitowe i uzupełnienie informacji o pozostałych operatorach. Programowanie Proceduralne 1
Operatory Operatory bitowe i uzupełnienie informacji o pozostałych operatorach. Programowanie Proceduralne 1 Przypomnienie: operatory Operator przypisania = przypisanie x = y x y Operatory arytmetyczne
Stałe i zmienne znakowe. Stała znakowa: znak
Stałe i zmienne znakowe. Stała znakowa: znak Na przykład: a, 1, 0 c Każdy znak jest reprezentowany w pamięci przez swój kod. Kody alfanumerycznych znaków ASCII to liczby z przedziału [32, 127]. Liczby
Metodyki i Techniki Programowania 1 1 1. MECHANIZM POWSTAWANIA PROGRAMU W JĘZYKU C PODSTAWOWE POJĘCIA
Metodyki i Techniki Programowania 1 1 ZAJ CIA 3. 1. MECHANIZM POWSTAWANIA PROGRAMU W JĘZYKU C PODSTAWOWE POJĘCIA IDE zintegrowane środowisko programistyczne, zawierające kompilator, edytor tekstu i linker,
Wskaźniki w C. Anna Gogolińska
Wskaźniki w C Anna Gogolińska Zmienne Zmienną w C można traktować jako obszar w pamięci etykietowany nazwą zmiennej i zawierający jej wartość. Przykład: kod graficznie int a; a a = 3; a 3 Wskaźniki Wskaźnik
Algorytmika i Programowanie VBA 1 - podstawy
Algorytmika i Programowanie VBA 1 - podstawy Tomasz Sokół ZZI, IL, PW Czas START uruchamianie środowiska VBA w Excelu Alt-F11 lub Narzędzia / Makra / Edytor Visual Basic konfiguracja środowiska VBA przy
Języki programowania C i C++ Wykład: Typy zmiennych c.d. Operatory Funkcje. dr Artur Bartoszewski - Języki C i C++, sem.
Języki programowania C i C++ Wykład: Typy zmiennych c.d. Operatory Funkcje 1 dr Artur Bartoszewski - Języki C i C++, sem. 1I- WYKŁAD programowania w C++ Typy c.d. 2 Typy zmiennych Instrukcja typedef -
#include <stdio.h> int main( ) { int x = 10; long y = 20; double s; s = x + y; printf ( %s obliczen %d + %ld = %f, Wynik, x, y, s ); }
OPERACJE WEJŚCIA / WYJŚCIA Funkcja: printf() biblioteka: wysyła sformatowane dane do standardowego strumienia wyjściowego (stdout) int printf ( tekst_sterujący, argument_1, argument_2,... ) ;
Wykład 15. Literatura. Kompilatory. Elementarne różnice. Preprocesor. Słowa kluczowe
Wykład 15 Wprowadzenie do języka na bazie a Literatura Podobieństwa i różnice Literatura B.W.Kernighan, D.M.Ritchie Język ANSI Kompilatory Elementarne różnice Turbo Delphi FP Kylix GNU (gcc) GNU ++ (g++)
Wstęp do wskaźników w języku ANSI C
Wstęp do wskaźników w języku ANSI C / Materiał dydaktyczny pomocniczy do przedmiotu Informatyka sem.iii kier. Elektrotechnika/ 1. Wprowadzenie W języku ANSI C dla każdego typu X (wbudowanego, pochodnego,
Podstawy Programowania Podstawowa składnia języka C++
Podstawy Programowania Podstawowa składnia języka C++ Katedra Analizy Nieliniowej, WMiI UŁ Łódź, 3 października 2013 r. Szablon programu w C++ Najprostszy program w C++ ma postać: #include #include
Tablice, funkcje, wskaźniki - wprowadzenie
Tablice, funkcje, wskaźniki - wprowadzenie Przemysław Gawroński D-10, p. 234 Wykład 4 19 listopada 2018 (Wykład 4) Tablice, funkcje, wskaźniki - wprowadzenie 19 listopada 2018 1 / 37 Outline 1 Tablice
Wykład IV PASCAL - łańcuch znaków, - procedury i funkcje, - sortowanie bąbelkowe
Podstawy programowania Wykład IV PASCAL - łańcuch znaków, - procedury i funkcje, - sortowanie bąbelkowe 1 Podstawy programowania Część I Łańcuchy znaków 2 I. Zmienne łańcuchowe Klasyfikacja zmiennych statycznych
1. Wprowadzanie danych z klawiatury funkcja scanf
1. Wprowadzanie danych z klawiatury funkcja scanf Deklaracja int scanf ( const char *format, wskaźnik, wskaźnik,... ) ; Biblioteka Działanie stdio.h Funkcja scanf wczytuje kolejne pola (ciągi znaków),
Podstawy Programowania
Podstawy Programowania http://www.saltbox.com/img/under_the_hood.png Any sufficiently advanced technology is indistinguishable from magic. Arthur C. Clarke O mnie... dr inż. Małgorzata Janik Zakład Fizyki
Instytut Mechaniki i Inżynierii Obliczeniowej Wydział Mechaniczny Technologiczny Politechnika Śląska
Instytut Mechaniki i Inżynierii Obliczeniowej www.imio.polsl.pl fb.com/imiopolsl @imiopolsl Wydział Mechaniczny Technologiczny Politechnika Śląska Języki programowania z programowaniem obiektowym Laboratorium
Funkcje. czyli jak programować proceduralne. Programowanie Proceduralne 1
Funkcje czyli jak programować proceduralne. Programowanie Proceduralne 1 Struktura programu w C # include / Dyrektywy p r e p r o c e s o r a / #define PI 3.1415 float g =. 5 ; / Zmienne
Wskaźniki a tablice Wskaźniki i tablice są ze sobą w języku C++ ściśle związane. Aby się o tym przekonać wykonajmy cwiczenie.
Część XXII C++ w Wskaźniki a tablice Wskaźniki i tablice są ze sobą w języku C++ ściśle związane. Aby się o tym przekonać wykonajmy cwiczenie. Ćwiczenie 1 1. Utwórz nowy projekt w Dev C++ i zapisz go na
Wskaznik. Przekazywanie wyniku funkcji przez return. Typy i zmienne wskaznikowe. Zmienna wskazywana. typ * nazwa_wkaznika
Wyklad 6 Typy i zmienne: wskaznikowe, referencyjne Funkcje deklaracja, definicja. Zasieg deklaracji i widocznosc zmiennych Przekazywanie parametrów przez wartosc, referencje i wskaznik Przekazywanie wyniku
Mikrokontroler ATmega32. Język symboliczny
Mikrokontroler ATmega32 Język symboliczny 1 Język symboliczny (asembler) jest językiem niskiego poziomu - pozwala pisać programy złożone z instrukcji procesora. Kody instrukcji są reprezentowane nazwami
Wstęp do programowania
wykład 2 Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ sem. zimowy 2016/2017 Liczby Korzystanie z liczn C++ zna różne rodzaje liczb (różne typy liczbowe) i potrafi wykonywać na nich różne operacje
Podstawy programowania. Wykład: 5. Instrukcje sterujące c.d. Stałe, Typy zmiennych c.d. dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD
programowania Wykład: 5 Instrukcje sterujące c.d. Stałe, Typy zmiennych c.d. 1 dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD programowania w C++ Instrukcje sterujące 2 dr Artur Bartoszewski
5 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota
Laboratorium nr 5 1/6 Język C Instrukcja laboratoryjna Temat: Funkcje, parametry linii poleceń, typ wyliczeniowy. 5 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota 1) Parametry linii poleceń. Język C oprócz wprowadzania