Działalność Europejskiego Komitetu Ekonomiczno- Społecznego w okresie austriackiej prezydencji Unii Europejskiej

Transkrypt

1 Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny Działalność Europejskiego Komitetu Ekonomiczno- Społecznego w okresie austriackiej prezydencji Unii Europejskiej CESE 1382/2005 fin PL

2 EUROPEJSKI KOMITET EKONOMICZNO-SPOŁECZNY - POMOST MIĘDZY EUROPĄ A ZORGANIZOWANYM SPOŁECZEŃSTWEM SPOŁECZNYM Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny (EKES) jest przedstawicielem zorganizowanego społeczeństwa obywatelskiego w różnych dziedzinach życia społeczno-ekonomicznego. Jest on instytucjonalnym organem doradczym powołanym w 1957 r. na mocy traktatu rzymskiego. Funkcja doradcza Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego umożliwia jego członkom, a tym samym i reprezentowanym przez nich organizacjom, uczestnictwo we wspólnotowym procesie decyzyjnym. Przy nieraz sprzecznych stanowiskach, dyskusje w obrębie Komitetu często przyjmują postać rzeczywistych negocjacji z udziałem nie tylko zwyczajowych partnerów społecznych, tj. pracodawców (Grupa I) i pracowników (Grupa II), ale również - co jest szczególną cechą EKES-u - przedstawicieli wszelkich innych interesów społeczno-zawodowych (Grupa III). Dzięki fachowej wiedzy, dyskusji i dążeniu do porozumienia można poprawić jakość oraz wiarygodność decyzji podejmowanych w ramach Wspólnoty - gdyż dzięki temu stają się one bardziej zrozumiałe i możliwe do zaakceptowania przez obywateli Europy - a także ich przejrzystość, która ma kluczowe znaczenie dla demokracji. W instytucjonalnej strukturze UE, Komitet pełni szczególną rolę: jest on pierwszoplanowym forum debat zorganizowanego społeczeństwa obywatelskiego i uprzywilejowanym miejscem wymiany poglądów między nim a instytucjami Unii. Stanowiąc jednocześnie forum dialogu i organ konsultacyjny, Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny przyczynia się do wzmocnienia demokratycznych podstaw budowy Unii Europejskiej, w tym także w stosunkach UE ze środowiskami społeczno-gospodarczymi państw trzecich. Przyczynia się w ten sposób do kształtowania prawdziwej tożsamości europejskiej. PREZYDENCJA RADY UNII EUROPEJSKIEJ Rada Unii Europejskiej składa się z ministrów reprezentujących rządy Państw Członkowskich UE. Zbiera się ona w różnych składach zależnie od omawianej dziedziny polityki. Prawotwórcze oraz polityczne decyzje Rady przygotowywane są przez szereg specjalistycznych grup roboczych; zanim trafią one na forum Rady, rozpatrywane są w Komitecie Stałych Przedstawicieli. Posiedzeniom Rady przewodniczą rotacyjnie rządy państw członkowskich; prezydencja Rady reprezentuje ją wobec innych instytucji UE, występuje też w imieniu UE na forum międzynarodowym. Każda kolejna prezydencja Rady Unii Europejskiej tradycyjnie wyznacza sobie pewien zestaw ogólnych priorytetów politycznych oraz ustala swój program roboczy. W pierwszym półroczu 2006 r. przewodnictwo sprawuje Austria. Na stronie internetowej zapoznać się można z zadaniami, które wyznaczyła sobie na ten okres. Niniejsza broszura omawia niektóre z najważniejszych aspektów działalności Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego w okresie prezydencji austriackiej od stycznia do czerwca 2006 r.

3 SPIS TREŚCI Przedmowa Przewodniczącej Komitetu Anne-Marie Sigmund 1 Działalność Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 3 w okresie austriackiej prezydencji Unii Europejskiej Informowanie o Europie 3 Stosunki z europejskimi organizacjami społeczeństwa obywatelskiego 4 Skuteczniejsze wdrażanie strategii lizbońskiej 5 Unia Gospodarcza i Walutowa oraz Spójność Gospodarcza i Społeczna 6 Jednolity rynek, produkcja i konsumpcja 9 Centrum Monitorowania Jednolitego Rynku 9 Zatrudnienie i polityka społeczna 10 Rolnictwo, rozwój wsi, ochrona środowiska, zrównoważony rozwój 12 Transport, energia, infrastruktura, społeczeństwo informacyjne 14 Przemiany w przemyśle (CCMI) 15 Unia Europejska w świecie 16 Priorytety austriackiej prezydencji Rady na styczeń czerwiec 2006 r. 19 Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny (EKES) 23 Austriacka Rada Społeczno-Gospodarcza 25 Ważniejsze dane o Austrii 27 Delegacja austriacka w Europejskim Komitecie Ekonomiczno-Społecznym 29 Kalendarium wydarzeń na 2006 r. 31 Spotkania przygotowawcze EKES-u z prezydencją 36

4 - 1 - PRZEDMOWA PRZEWODNICZĄCEJ KOMITETU ANNE-MARIE SIGMUND Austria przejmuje przewodnictwo Rady Unii Europejskiej w ważnym dla rozwoju Unii momencie. Kiedy ostatni raz sprawowała przewodnictwo, była pierwszym z nowo przyjętych państw, które podjęło się takiej roli po rozszerzeniu. Ufam, że sprosta wyzwaniu i tym razem, a przemawia przez mnie nie tylko duma narodowa. W pierwszym półroczu 2006 roku Unia Europejska doświadczy wielu wydarzeń o fundamentalnym znaczeniu. Prawdopodobnie najważniejszym z nich będzie szczyt Rady Europejskiej w czerwcu 2006 r., podczas którego rozważana będzie przyszłość procesu integracji europejskiej. Zaplanowana na styczeń konferencja wysokiego szczebla w Salzburgu, która skoncentruje się na wspólnych wartościach europejskich wydaje mi się odpowiednim wprowadzeniem do procesu koniecznych rozważań. Dlatego też szczególnie cieszy mnie rola EKES-u jako współorganizatora tego istotnego wydarzenia, które podkreśli również rolę kultury zgodnie ze sporządzoną wiele lat temu przez nasz Komitet definicją, czyli jako procesu, jako sposobu wspólnego rozumowania i działania, które przenika nasze życie codzienne i tworzy rzeczywistość społeczną. Od początku sprawowania funkcji przewodniczącej Europejskiego Komitetu Ekonomiczno- Społecznego podkreślałam swoje zaangażowanie w informowanie o Europie albo lepiej jeszcze: w odnowienie więzi pomiędzy instytucjami europejskimi a obywatelami. Komitet wniósł istotny wkład w proces debaty i wysłuchania poglądów na szczeblu instytucji europejskich. Szczególnie warte odnotowania jest forum zainteresowanych stron na temat eliminowania barier pomiędzy Europą a jej obywatelami, zorganizowane w listopadzie 2005 r., które odniosło duży sukces. Podczas austriackiego przewodnictwa Komitet będzie z entuzjazmem wspierał podobne inicjatywy w Państwach Członkowskich, zwłaszcza organizując szereg zdecentralizowanych forów zainteresowanych stron, opierając się na sprawdzonym z takim powodzeniem modelu.

5 - 2 - Zgodnie z deklarowaną wolą pełnienia roli pomostu pomiędzy Europą a zorganizowanym społeczeństwem obywatelskim, Komitet dołoży szczególnych starań, by wywiązać się z powierzonego mu podczas wiosennego szczytu Rady Europejskiej zadania wspierania wdrożenia strategii lizbońskiej i zaangażowania w nią zorganizowanego społeczeństwa obywatelskiego. Połączone wysiłki EKES-u, krajowych rad społeczno-gospodarczych i innych podmiotów społeczeństwa obywatelskiego zespolonych w interaktywną sieć powinny przynieść spodziewane efekty: marcowy szczyt Rady Europejskiej i raport EKES-u o poczynionych postępach stanowić zatem będą nie tylko kamień milowy dla Komitetu, lecz także, jak można się spodziewać, istotny krok naprzód dla strategii. Ze strategii lizbońskiej wynika również pierwszy z szeregu wniosków prezydencji austriackiej o opinię rozpoznawczą, a mianowicie w sprawie roli zorganizowanego społeczeństwa obywatelskiego w budowie społeczeństwa opartego na wiedzy. Korzystna zbieżność priorytetów programów prac Komitetu i prezydencji przyniesie dalsze możliwości pracy w takiej formie na rzecz prezydencji, na tematy tak różnorodne jak przemiany w przemyśle na obszarach transgranicznych po rozszerzeniu, różnorodność biologiczna czy rozwój zrównoważony. Zbieżność ta zaowocuje również licznymi imprezami organizowanymi przez Komitet pod patronatem prezydencji austriackiej lub razem z nią, takimi jak Europejski Dzień Konsumenta, zjazd organizacji społeczeństwa obywatelskiego UE i Ameryki Łacińskiej czy seminarium wysokiego szczebla na temat demokracji uczestniczącej w rozszerzonej Europie, wszystkie zaplanowane w Wiedniu w pierwszym półroczu 2006 r. Sprawowanie funkcji przewodniczącego instytucji europejskiej w czasie, gdy ojczysty kraj sprawuje przewodnictwo Rady, to wyjątkowa szansa. Dlatego też jestem osobiście podekscytowana możliwościami współpracy w okresie pełnym wyzwań, które wymagają dużej dozy zdecydowania i wspólnych działań. Niniejsza broszura opisuje jedynie niektóre spośród szerokiego spektrum działań EKES-u zaplanowanych na pierwsze półrocze 2006 r.; wystarcza to jednak do okazania, w jak dużym stopniu prace Komitetu idą w parze z priorytetami prezydencji austriackiej. Z dużą nadzieją oczekujemy na owocną współpracę podczas tego istotnego etapu w rozwoju Unii Europejskiej. Anne-Marie SIGMUND * * * Kontakt: Andreas Lernhart, dyrektor gabinetu: (tel ; andreas.lernhart@esc.eu.in)

6 - 3 - DZIAŁALNOŚĆ EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO- SPOŁECZNEGO W OKRESIE AUSTRIACKIEJ PREZYDENCJI UNII EUROPEJSKIEJ INFORMOWANIE O EUROPIE EKES stale ostrzegał o niebezpiecznym rozdziale między politycznymi ambicjami UE a ich postrzeganiem przez obywateli. Przy wielu okazjach, od strategii lizbońskiej po strategię zrównoważonego rozwoju, od perspektyw finansowych po rundę z Doha, Komitet systematycznie nawoływał Unię Europejską, jej państwa członkowskie i instytucje do włączenia dialogu z obywatelami UE do procesu tworzenia polityki jako jego integralną część, a nie by następował post factum. Dlatego też Komitet z entuzjazmem wspierał wszystkie działania prowadzone w drugim półroczu 2005 r., które wspólnie zaczęły przywracać właściwe miejsce komunikacji. Działanie te zostaną zwieńczone na początku 2006 r. przyjęciem przez Komisję białej księgi strategii komunikacji Unii Europejskiej. Wnioski ze zorganizowanego przez Komitet w dn. 7-8 listopada 2005 r. innowacyjnego forum zainteresowanych stron w sprawie usuwania barier zostały wykorzystane przy sporządzaniu projektu tej księgi. Sam Komitet przygotuje formalną odpowiedź na białą księgę podczas prezydencji austriackiej. Warto jednak przywołać inne związane z tą kwestią działania, przeprowadzone w drugim półroczu 2005 r., których następstwa obserwowane będą w pierwszym półroczu roku W czerwcu 2005 r. szefowie państw lub rządów Państw Członkowskich Unii Europejskiej ogłosili okres refleksji nad procesem integracji europejskiej. Zachęcili do szerokiej debaty i mówili o szczególnej roli instytucji UE. W październiku 2005 r. Komisja Europejska opublikowała komunikat o planie D, z zamiarem zachęcenia do debaty podczas okresu refleksji i po jego zakończeniu. Parlament Europejski również przyjął opinię w tej sprawie (sprawozdawcami byli Andrew Duff i Johannes Voggenhuber). W październiku Europejski Komitet Ekonomiczno- Społeczny sporządził dla Parlamentu Europejskiego opinię w sprawie okresu refleksji, a w grudniu przyjął opinię w sprawie komunikatu o planie D Komisji (w obu przypadkach sprawozdawcą była Jillian van Turnhout). Wspólnym mianownikiem wszystkich tych inicjatyw było wezwanie do prowadzenia debaty na szczeblu lokalnym, a starania wszystkich instytucji koncentrowały się na zaproponowaniu sposobów na zachęcenie do debaty nad procesem integracji w Państwach Członkowskich. Komitet stara się szczególnie aktywnie uczestniczyć w tych działaniach, inicjując szereg zdecentralizowanych forów zainteresowanych stron w Państwach Członkowskich. W tej samej deklaracji z czerwca 2005 r. szefowie państw lub rządów zobowiązali się dokonać podsumowania sytuacji w pierwszym półroczu 2006 r. Mając na względzie tę decyzję, Komisja Europejska zapowiedziała w planie D proces zbierania wstępnych informacji zwrotnych na kwiecień 2006 r., aby można było wyciągnąć pierwsze wnioski. Pierwszym krokiem Komisji będzie organizacja konferencji europejskiej w sprawie przyszłości Europy. Odbędzie się ona 9 maja 2006 r. w Dzień Europy z udziałem społeczeństwa obywatelskiego, przedstawicieli Państw Członkowskich, parlamentów krajowych, Parlamentu Europejskiego, obywateli i innych instytucji i organów unijnych.

7 - 4 - Uczestnicy konferencji postarają się wspólnie sformułować główne wnioski z debaty na szczeblu europejskim. W maju 2006 r. Komisja sporządzi dokument zawierający całościową syntezę omawianych zagadnień, z myślą o ułatwieniu prezydencji austriackiej ukierunkowania przygotowań do podsumowania całości działań podczas szczytu Rady Europejskiej w czerwcu 2006 r. Komitet będzie w pełni odgrywał swą rolę w powyższych inicjatywach i sam w wymierny sposób przyczyni się do działań podsumowujących, które zamierza przeprowadzić Komisja zwłaszcza i przede wszystkim wykorzystując swoje wyspecjalizowane i uprzywilejowane stosunki ze zorganizowanym społeczeństwem obywatelskim. Kontakt: Martin Westlake (tel ; martin.westlake@esc.eu.int) STOSUNKI Z EUROPEJSKIMI ORGANIZACJAMI SPOŁECZEŃSTWA OBYWATELSKIEGO Zapewnienie społeczeństwu obywatelskiemu udziału w publicznym procesie decyzyjnym jest zasadniczym instrumentem umocnienia legitymacji instytucji europejskich i działań podejmowanych przez Unię. Jeszcze większe jest jego znaczenie dla kształtowania wspólnego stanowiska na temat celu i kierunku ewolucji Europy, a tym samym nowego konsensu, który może stanowić fundament dla dalszych działań integracyjnych w Europie oraz dla opracowania i realizacji projektu Europy jutra, w większym stopniu odpowiadającej oczekiwaniom obywateli. Potrzeba sprostania wyzwaniu zwiększenia udziału obywateli staje się tym pilniejsza, że niezależnie od niepewności związanej z procesem ratyfikacji traktatu konstytucyjnego obywatele Unii Europejskiej mają w stosunku do niej duże oczekiwania. Większość obywateli Europy pragnie wzmocnienia roli Unii Europejskiej w pewnych kluczowych zagadnieniach, jak przeciwdziałanie bezrobociu, ubóstwu i wykluczeniu społecznemu. Dlatego też Komitet wzywa instytucje europejskie do pełnego przyjęcia ducha traktatu konstytucyjnego i ustanowienia faktycznej demokracji uczestniczącej poprzez wdrożenie środków ułatwiających większe zaangażowanie społeczeństwa obywatelskiego w przyszłe debaty na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym oraz zachęcających obywateli europejskich do wyrażania swoich konkretnych oczekiwań. W tym celu instytucje powinny wdrożyć prawdziwą strategię wysłuchiwania opinii społecznych i debaty w sprawie polityki unijnej i wizji wspólnej przyszłości. W tym kontekście okres refleksji wyznaczony w czerwcu 2005 r. przez szefów państw lub rządów powinien zostać wykorzystany na rozważenie możliwych metod przezwyciężenia politycznego i ustrojowego impasu wywołanego wynikami referendum we Francji i Niderlandach. Przede wszystkim należy go jednak przeznaczyć na próby odnalezienia podstaw powszechnej, wspólnej wizji przyszłości Europy oraz na sformułowanie nowej umowy społecznej pomiędzy Europą a jej obywatelami, czyli nowego konsensu, na mocy którego stworzono by także ramy realizacji polityk niezbędnych do spełnienia oczekiwań obywateli europejskich dotyczących wzrostu gospodarczego, zatrudnienia i dobrobytu, które należy wdrożyć w nadchodzących latach.

8 - 5 - Jako instytucja reprezentująca zorganizowane społeczeństwo obywatelskie, Komitet będzie pełnił swą rolę stymulując faktyczną debatę wśród społeczeństwa obywatelskiego. W związku z tym, będzie on ściśle współpracował z Komisją Europejską w zakresie wdrażania zaproponowanych w październiku inicjatyw na okres refleksji i na przyszłość (Plan D), a także z innymi instytucjami UE, Państwami Członkowskimi i innymi podmiotami społeczeństwa obywatelskiego, w ramach wysiłków zmierzających do utworzenia obszaru rzeczywistego dialogu i debaty w Europie. W ciągu minionych kilku lat Komitet angażował się również w budowę silniejszego, uporządkowanego dialogu z sieciami i organizacjami europejskiego społeczeństwa obywatelskiego, co doprowadziło do utworzenia Grupy Łącznikowej pomiędzy EKES-em a sieciami i organizacjami. Komitet będzie kontynuował swoje działania zmierzające do wniesienia istotnego wkładu we wspieranie i lepszą organizację dialogu i konsultacji pomiędzy instytucjami unijnymi a zorganizowanym społeczeństwem Europy, zgodnie z literą i duchem nowego protokołu o współpracy podpisanego z Komisją Europejską 7 listopada 2005 r. W tym kontekście EKES opublikuje opinię z inicjatywy własnej w sprawie reprezentatywności organizacji europejskiego społeczeństwa obywatelskiego w dialogu społecznym. Kontakt: Patrick Fève (tel ; patrick.feve@esc.eu.int) SKUTECZNIEJSZE WDRAŻANIE STRATEGII LIZBOŃSKIEJ W swej opinii wydanej w 2004 r. w sprawie strategii lizbońskiej Europejski Komitet Ekonomiczno- Społeczny surowo skrytykował opóźnienia państw członkowskich w realizacji celów strategii lizbońskiej. Podkreślił również, że należy lepiej objaśniać strategię społeczeństwu obywatelskiemu oraz ogółowi obywateli Europy. Zorganizowane społeczeństwo obywatelskie oraz partnerzy społeczni muszą odgrywać bardziej widoczną rolę we wdrażaniu strategii lizbońskiej. W konkluzjach prezydencji ze szczytu Rady Europejskiej w dn marca 2005 r. potwierdza się znaczenie strategii lizbońskiej i podkreśla, że wszystkie zaangażowane podmioty parlamenty, lokalne i regionalne organy władzy, partnerzy społeczni i społeczeństwo obywatelskie powinni jako interesariusze aktywnie uczestniczyć w dążeniu do realizacji wyznaczonych przez nią celów. W związku z tym, Rada Europejska wyraźnie odnotowuje i z zadowoleniem mówi o istotnym wkładzie EKES-u, nawołując go do utworzenia wraz z radami społeczno-gospodarczymi Państw Członkowskich i innymi organizacjami partnerskimi, interaktywnej sieci inicjatyw społeczeństwa obywatelskiego mającej na celu wspieranie wdrażania strategii. Ponadto, oczekując na swoją kolej w sprawowaniu przewodnictwa UE, w kwietniu 2005 r. Austria poprosiła EKES o przygotowanie opinii rozpoznawczej nt. Droga do europejskiego społeczeństwa opartego na wiedzy wkład zorganizowanego społeczeństwa obywatelskiego w strategię lizbońską. Specjalny podkomitet EKES-u opracował tę opinię rozpoznawczą, która została przyjęta zdecydowaną większością głosów na sesji plenarnej w grudniu 2005 r., a jej dalsze losy badane będą podczas prezydencji austriackiej.

9 - 6 - W następstwie decyzji wiosennego szczytu Rady Europejskiej odnośnie powołania interaktywnej sieci inicjatyw społeczeństwa obywatelskiego, na posiedzenia podkomitetu zapraszano przedstawicieli krajowych rad społeczno-gospodarczych i innych organizacji partnerskich, a w listopadzie odbyło się przesłuchanie z udziałem około 150 uczestników. Aby nadać konkretny kształt działaniom wynikającym z konkluzji z wiosennego szczytu Rady Europejskiej 2005, na wiosennym szczycie w 2006 r. przedstawiony zostanie pisemny raport podsumowujący wystąpienia krajowych rad społeczno-gospodarczych i innych organizacji partnerskich. W ramach analizy EKES-u, raport ten uwydatni prace wykonane przez każdą RSG przy wdrażaniu strategii lizbońskiej na szczeblu krajowym i pozwoli przedstawicielom społeczeństwa obywatelskiego wyrazić swoje opinie na temat obecnego statusu strategii oraz stopnia zaangażowania ich przez właściwe organy krajowe, a także opisze specyfikę sytuacji w różnych państwach członkowskich, wyznaczone terminy i priorytety na przyszłość. W związku z tym przypomina się, iż poproszono Państwa Członkowskie o przedstawienie zintegrowanych narodowych programów reform w październiku. Zarówno opinia rozpoznawcza z grudnia 2005 r., jak i raport podsumowujący, sporządzone we współpracy z krajowymi radami społeczno-gospodarczymi i innymi organizacjami partnerskimi, będą promowane na wielkiej konferencji współorganizowanej z węgierską RSG, która odbędzie się w marcu 2006 r. w Budapeszcie, w przededniu wiosennego szczytu. Będzie to również okazja do promocji innych opinii EKES-u związanych ze strategią lizbońską, np. w sprawie zintegrowanych wytycznych na rzecz wzrostu i zatrudnienia, obejmujących ogólne wytyczne dla polityki gospodarczej oraz wytyczne na rzecz zatrudnienia. Kontakt: Gilbert Marchlewitz (tel ; gilbert.marchlewitz@esc.eu.int) UNIA GOSPODARCZA I WALUTOWA; SPÓJNOŚĆ GOSPODARCZA I SPOŁECZNA Koordynacja polityki gospodarczej Ogólne wytyczne dla polityki gospodarczej 12 kwietnia 2004 r. Komisja uchwaliła zalecenia w sprawie ogólnych wytycznych dla polityki gospodarczej ( ), stanowiące część zintegrowanych wytycznych na rzecz wzrostu i zatrudnienia. Jako jeden z głównych instrumentów koordynacji polityki gospodarczej odzwierciedlają one nowe ożywienie strategii lizbońskiej i koncentrują się na sposobie, w jaki polityki gospodarcze mogą przyczynić się do zwiększenia wzrostu gospodarczego i liczby nowych miejsc pracy. Stała grupa analityczna EKES-u ds. koordynacji polityk gospodarczych sporządzi projekt opinii z inicjatywy własnej w sprawie ogólnych wytycznych dla polityk gospodarczych na lata , który ma zostać przyjęty w lutym 2006 r.

10 - 7 - Elastyczność i pewność zatrudnienia (flexicurity) Jednym z najważniejszych wyzwań stojących obecnie przed Unią Europejską jest konflikt pomiędzy z jednej strony zwiększaniem konkurencyjności, które często wymaga większej elastyczności (m.in. na rynku pracy) a z drugiej strony krokami podejmowanymi w celu utrzymania i konsolidacji europejskiego modelu społecznego, który zaspokaja uzasadnione społeczne pragnienie bezpieczeństwa gospodarczego i socjalnego. W Danii spełniono wymagania pracodawców dotyczące elastyczności zatrudnienia, przy jednoczesnym zapewnieniu pracownikom ochrony przez instytucje i szeroko zakrojoną politykę rynku zatrudnienia. Komitet opracuje opinię z inicjatywy własnej w tej sprawie pod tytułem: Doświadczenia w zakresie elastyczności i pewności zatrudnienia (flexicurity): przypadek Danii, która zostanie przyjęta przed końcem pierwszego półrocza. Kontakt: Gilbert Marchlewitz (tel ; gilbert.marchlewitz@esc.eu.int) Reforma paktu na rzecz stabilności i wzrostu W opinii z inicjatywy własnej w sprawie wzmocnienia zarządzania gospodarczego i reformy paktu na rzecz stabilności i wzrostu, która zostanie przyjęta w pierwszym półroczu 2006 r. EKES zamierza: nakreślić różne poglądy przeważające w politycznych i gospodarczych debatach w ciągu sześciu lat funkcjonowania paktu na rzecz stabilności i wzrostu; ocenić proces reformowania paktu prowadzony w ostatnich miesiącach; wskazać sposoby wzmocnienia europejskiego ładu gospodarczego. Nie można uznać procesu reformowania paktu za zakończony, ponieważ nie zagwarantował on przyspieszenia procesu koordynacji europejskiej polityki gospodarczej procesu, który umożliwiłby maksymalne wykorzystanie szans na wzrost gospodarczy i tworzenie miejsc pracy, jakie oferuje Unia Gospodarczo-Walutowa. Kontakt: Roberto Pietrasanta (tel ; roberto.pietrasanta@esc.eu.int) Rozszerzenie Europejskiej Unii Walutowej W wyniku rozszerzeniu UE Unia Gospodarczo-Walutowa będzie musiała sprostać nowym wyzwaniom. Terminy i warunki wprowadzenia wspólnej waluty w nowych Państwach Członkowskich stanowią przedmiot opinii z inicjatywy własnej w sprawie rozszerzenia Europejskiej Unii Walutowej, która zostanie przyjęta na początku 2006 roku. Kontakt: Imola BEDŐ (tel ; imola.bedo@esc.eu.int)

11 - 8 - Spójność gospodarcza i społeczna Komunikat Komisji w sprawie: "Polityka spójności wspierająca wzrost gospodarczy i zatrudnienie. Strategiczne wytyczne Wspólnoty na lata ", który odzwierciedla strategiczne podejście do przyszłej polityki spójności, będzie tematem ważnej opinii EKES-u, która zostanie przyjęta w 2006 r.; z pewnością stanowić będzie również punkt odniesienia dla opinii w sprawie spójności społecznej i gospodarczej sporządzanych w nadchodzącym czasie. Aby zwiększyć przejrzystość i skuteczność unijnej polityki spójności oraz przybliżyć ją do społeczeństwa obywatelskiego, Komitet sporządzi opinię z inicjatywy własnej w sprawie zaangażowania organizacji społeczeństwa obywatelskiego w realizację unijnej polityki spójności. W opinii tej Komitet stara się podkreślić potrzebę monitorowania i weryfikacji sposobów definiowania partnerstwa w dokumentach prawnych dotyczących funduszy strukturalnych, aby zwiększyć świadomość potrzeby zaangażowania różnych partnerów w działania podejmowane w ramach poszczególnych funduszy strukturalnych. Prace nad nową opinią z inicjatywy własnej w sprawie wpływu polityki spójności na proces realnej konwergencji powinny rozpocząć się w pierwszym kwartale 2006 r. Kontakt: Roberto Pietrasanta (tel ; roberto.pietrasanta@esc.eu.int) Sprawy podatkowe Wspólna jednolita podstawa opodatkowania w podatku od przedsiębiorstw Komisja pragnie przedstawić wniosek zmierzający do zlikwidowania bieżących problemów (podwójne opodatkowanie, brak przejrzystości). Opinia rozpoznawcza EKES-u w tej sprawie zostanie wydana na początku 2006 roku. Podatek VAT miejsce świadczenia usług Obecnie w Komitecie dyskutowane są zasady dotyczące miejsca świadczenia usług dla osób niepodlegających opodatkowaniu zaproponowane przez Komisję. Przyjęcie opinii w tej sprawie zaplanowano na pierwszy kwartał 2006 r. Opodatkowanie samochodów W swoim wniosku Komisja wymaga od Państw Członkowskich restrukturyzacji systemów opodatkowania samochodów osobowych, tak by usunąć przeszkody w transferze samochodów pomiędzy Państwami Członkowskimi, mając również na względzie zrównoważony rozwój. Przyjęcie opinii w tej sprawie zaplanowano na pierwszy kwartał 2006 r. Przekazy pieniężne W opinii w sprawie: Przekazy pieniężne: informacje o zleceniodawcy Komitet przygląda się wnioskowi Komisji zmierzającemu do natychmiastowego udostępnienia podstawowych informacji organom odpowiedzialnym za zwalczanie prania brudnych pieniędzy i finansowania terroryzmu. Przyjęcie opinii w tej sprawie zaplanowano na pierwszy kwartał 2006 r. Kontakt: Imola BEDŐ (tel ; imola.bedo@esc.eu.int)

12 - 9 - JEDNOLITY RYNEK, PRODUKCJA I KONSUMPCJA Podczas prezydencji austriackiej Komitet uchwali kilka opinii z zakresu badań i rozwoju technologicznego, miedzy innymi w sprawie oceny wspólnotowych programów badawczych i w sprawie nanotechnologii i nanonauki. Komitet weźmie jak zwykle udział w Europejskim Dniu Konkurencji i przedstawi tam poglądy zamieszczone niedawno w opinii w sprawie rocznego raportu Komisji na temat polityki konkurencji. Prezydencja austriacka zorganizuje w marcu 2006 r. konferencję na temat turystyki, w której uczestniczyć będzie Komitet na zaproszenie ministrów turystyki Austrii i Finlandii. Przed tym wydarzeniem Komitet przyjmie opinię w sprawie kultury i turystyki. Polityka ochrony konsumentów Podczas prezydencji austriackiej Komitet przyjmie dwie opinie: w sprawie programu Komisji w dziedzinie ochrony zdrowia i konsumentów oraz w sprawie podstaw prawnych polityki konsumenckiej z inicjatywy własnej. Europejski Dzień Konsumenta 2006 zostanie zorganizowany 15 marca w Wiedniu, we współpracy z Komitetem. Zainteresowanie jakim prezydencja darzy lepsze stanowienie prawa stanowić będzie dobrą okazję do promowania niedawno przyjętych przez Komitet opinii w tej sprawie. Komitet będzie również pracował nad kolejnymi opiniami związanymi z celami lizbońskimi dotyczącymi innowacji, badań i rozwoju technologii, polityki przemysłowej oraz nad opinią z inicjatywy własnej w sprawie wpływu jednolitego rynku usług na rynek pracy i ochronę praw konsumenta. W pierwszej połowie 2006 r. przyjętych zostanie kilka opinii, które będą miały znaczenie dla prac prezydencji austriackiej w dziedzinie tworzenia europejskiej przestrzeni wolności, sprawiedliwości i bezpieczeństwa. Kontakt: Joao Pereira dos Santos (tel ; joao.pereiradossantos@esc.eu.int) CENTRUM MONITOROWANIA JEDNOLITEGO RYNKU Uproszczenie i usprawnienie prawodawstwa Unii Europejskiej pozostaje jednym z priorytetowych obszarów dla EKES-u, zwłaszcza w świetle wspólnej deklaracji sześciu prezydencji, w tym austriackiej. W tym kontekście centrum monitorowania jako część Sekcji ds. Jednolitego Rynku, Produkcji i Konsumpcji będzie w dalszym ciągu prowadziło działania w tym zakresie. Wyniki tych działań będą propagowane, zwłaszcza wśród innych instytucji UE i organizacji społeczeństwa obywatelskiego. Opinie Komitetu w sprawie lepszego stanowienia prawa i lepszego wdrażania prawodawstwa UE przyjęte we wrześniu 2005 r. oraz ich długofalowe zastosowanie będą propagowane wśród różnych austriackich grup interesu.

13 We współpracy z Sekretariatem Generalnym Komisji Europejskiej, CMJR planuje w 2006 r. udostępnić nową internetową bazę danych PRISM II. Będzie to pierwszy interaktywny katalog inicjatyw współregulacji i samoregulacji w Europie. Kontakt: Jean-Pierre Faure (tel ; jean-pierre.faure@esc.eu.int lub smo@esc.eu.int) ZATRUDNIENIE I POLITYKA SPOŁECZNA Zatrudnienie i warunki pracy Komitet opracował niedawno istotne opinie w sprawie wytycznych dla polityki zatrudnienia w Państwach Członkowskich oraz w sprawie: Zatrudnienie a strategia lizbońska. Podczas prezydencji austriackiej Komitet będzie konsultowany w sprawie aktualizowanych wytycznych na rok Będzie również w dalszym ciągu koncentrował się na szczególnej kwestii bezrobocia wśród młodzieży. Na początku prezydencji przyjęte zostaną inne opinie, w sprawie swobodnego przemieszczania się pracowników i Europejskiej Karty Jakości Mobilności, a także w sprawie zatrudnienia i ochrony danych. Odnośnie warunków pracy, w kwietniu 2006 r. zakończone zostaną prace nad opinią na wniosek Parlamentu Europejskiego w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w nowych Państwach Członkowskich. Komitet przygotuje również ważną opinię w sprawie nowej wspólnotowej strategii bezpieczeństwa i higieny pracy. W 2005 r. przyjęta została opinia Komitetu w sprawie zmienionej dyrektywy o czasie pracy. Na wniosek przyszłej prezydencji fińskiej Komitet rozpocznie prace nad opinią w sprawie jakości życia zawodowego. Kontakt: Alan Hick (tel ; alan.hick@esc.eu.int). Torben Bach Nielsen (tel ; torben.bachnielsen@esc.eu.int) Polityka społeczna Komitet w dalszym ciągu będzie się angażował w strategiczne debaty nad europejskim modelem społecznym, koncentrując się na kwestii spójności społecznej i obywatelstwa. W maju przyjmie opinię w sprawie nowej roli europejskich rad zakładowych w promowaniu integracji europejskiej. Rozpoczęto szeroką debatę w sprawie przenoszenia praw do emerytury, a Komitet ma przyjąć opinię na ten temat w lutym. Inne opinie, dotyczące koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego i usprawniania ochrony społecznej zostaną również sporządzone podczas prezydencji austriackiej. W styczniu przyjęta zostanie opinia w sprawie Europejskiego Roku Osób Niepełnosprawnych. Podczas przewodnictwa austriackiego przyjęta zostanie także nowa opinia w sprawie planu działania na lata Kontakt: Alan Hick (tel ; alan.hick@esc.eu.int). Stefania Barbesta (tel ; stefania.barbesta@esc.eu.int) Ewa Kaniewska (tel ; ewa.kaniewska@esc.eu.int) Susanne Johansson (tel ; susanne.johansson@esc.eu.int). Torben Bach Nielsen (tel , torben.bachnielsen@esc.eu.int)

14 Kobiety oraz równość traktowania kobiet i mężczyzn Równość traktowania płci pozostaje priorytetowym przedmiotem prac EKES-u. Podczas prezydencji austriackiej Komitet uchwali sporządzoną na wniosek Parlamentu Europejskiego ważną opinię w sprawie reprezentacji kobiet w organach decyzyjnych grup interesów gospodarczych i społecznych w Unii Europejskiej. Niedawno sporządzona została opinia, również na wniosek Parlamentu Europejskiego, w sprawie ubóstwa kobiet w Europie. Ponadto, Komitet przyjął opinię w sprawie europejskiego instytutu ds. równości mężczyzn i kobiet i kończy prace nad opinią na temat strategii ramowej na 2007 r. w zakresie niedyskryminacji i równych szans dla wszystkich. Opracowywana jest też obecnie opinia z inicjatywy własnej w sprawie przemocy domowej wobec kobiet. Kontakt: Torben Bach Nielsen (tel ; torben.bachnielsen@esc.eu.int) Młodzież, edukacja i kultura Komitet przez lata poświęcał wiele wysiłku zagadnieniom związanym z młodzieżą. Najnowsza opinia w sprawie polityk młodzieżowych koncentruje się na tworzeniu zintegrowanej polityki obejmującej kwestie od edukacji po aktywne obywatelstwo i życie zawodowe. Komitet odegrał istotną rolę w Europejskim tygodniu młodzieży. Opracowuje też opinię z inicjatywy własnej w sprawie wymiaru sprawiedliwości wobec nieletnich; będzie też ściśle zaangażowany w program Młodzież w działaniu ( ). Podczas przewodnictwa austriackiego Komitet sporządzi również opinie w sprawie uczenia się przez całe życie oraz statystyk dotyczących edukacji i szkolenia. Przyjęta zostanie także opinia uzupełniająca w sprawie społecznego wymiaru kultury. Kontakt: Stefania Barbesta (tel ; stefania.barbesta@esc.eu.int) Zdrowie publiczne Komitet przyjął niedawno ważną i przekrojową opinię z inicjatywy własnej w sprawie otyłości w Europie. Podczas prezydencji austriackiej przyjęta zostanie opinia EKES-u z inicjatywy własnej w sprawie praw pacjenta oraz opinia w sprawie zdrowia psychicznego. Kontakt: Ewa Kaniewska (tel ; ewa.kaniewska@esc.eu.int) Alan Hick (tel ; alan.hick@esc.eu.int) Wolność, bezpieczeństwo i sprawiedliwość Komitet przyjął ostatnio ważną opinię w sprawie: Program haski: dziesięć priorytetów na kolejne pięć lat partnerstwo na rzecz odnowienia Europy w obszarze wolności, bezpieczeństwa i wymiaru sprawiedliwości. Stanowi ona kontynuację prac w ramach programu z Tampere, na którego temat Komitet zgromadził już kompendium opinii i uznanej wiedzy fachowej. Komitet przygotowuje również nową opinię z inicjatywy własnej w sprawie imigracji, integracji w UE i współpracy

15 pomiędzy samorządami lokalnymi i regionalnymi a społeczeństwem obywatelskim. W lutym przyjęta zostanie opinia w sprawie proponowanej Agencji UE ds. praw podstawowych. Na wniosek Komisji Europejskiej Komitet rozpocznie również prace nad opinią w sprawie roli społeczeństwa obywatelskiego w zwalczaniu terroryzmu i zorganizowanej przestępczości. Kontakt: Pierluigi Brombo (tel ; pierluigi.brombo@esc.eu.int) Ponadto, Komitet uchwali w styczniu obszerny zestaw opinii dotyczących praw podstawowych i sprawiedliwości, zarządzania imigracją, bezpieczeństwa i ochrony wolności. Kontakt: Susanne Johansson ( ; susanne.johansson@esc.eu.int). ROLNICTWO, ROZWÓJ WSI, OCHRONA ŚRODOWISKA, ROZWÓJ ZRÓWNOWAŻONY Podczas prezydencji austriackiej Sekcja ds. rolnictwa, rozwoju wsi i środowiska podejmie inicjatywy w niemal wszystkich dziedzinach związanych z priorytetami prezydencji. Rolnictwo Zgodnie z priorytetami prezydencji austriackiej Komitet zainicjuje rozważania nad dalszym wzmacnianiem niedawno zreformowanej wspólnej polityki rolnictwa, aby zapewnić europejskim rolnikom stabilizację i oparcie. W związku z tym Komitet, wraz z Europejską Radą Młodych Rolników, zorganizuje w Moguncji konferencję na temat europejskiego modelu rolnictwa do 2015 r. W założeniach inicjatywa ta, przewidziana na marzec, ma ukazać rolnictwo jako istotne narzędzie osiągania celów lizbońskich, poprzez tworzenie miejsc pracy na wsi oraz stymulowanie rozwoju gospodarczego regionów wiejskich. Konferencja ta może dostarczyć materiałów wyjściowych do opinii z inicjatywy własnej w sprawie możliwych scenariuszy WPR po roku Podczas prezydencji austriackiej EKES zaangażuje się również w organizację konferencji w Estonii na temat wdrażania środków rozwoju obszarów wiejskich w nowych Państwach Członkowskich, z zamiarem sformułowania zaleceń do nowych planów rozwoju obszarów wiejskich w latach Poza tym Komitet w dalszym ciągu będzie analizował reformę kluczowych wspólnych organizacji rynku (WOR), zgodnie z niedawną reformą WPR. Komitet wyrazi swoje stanowisko zwłaszcza wobec propozycji Komisji dotyczących reform WOR w sektorze owoców i warzyw, wina i bananów. Kontakt: Eleonora di Nicolantonio (tel , eleonora.dinicolantonio@esc.eu.int)

16 Środowisko VI Program Działania na rzecz Ochrony Środowiska poddany zostanie w 2006 r. przeglądowi śródokresowemu. EKES będzie z bliska śledził ten proces, zwłaszcza poprzez opinie w sprawie siedmiu strategii tematycznych na rzecz jakości powietrza, środowiska morskiego, polityki wobec gleby, pestycydów, odpadów, zasobów naturalnych i środowiska miejskiego. W zakresie zasobów naturalnych, EKES wniesie również swój wkład poprzez opinię z inicjatywy własnej w sprawie surowców odnawialnych. Jednym z głównych priorytetów środowiskowych prezydencji austriackiej będzie ogólny cel powstrzymania ubożenia różnorodności biologicznej do roku Prezydencja zwróciła się do EKES-u o opracowanie opinii rozpoznawczej na ten istotny temat. W 2006 r. rozpoczną się negocjacje dotyczące następstw protokołu z Kioto; EKES weźmie udział w tej debacie tworząc opinię rozpoznawczą na wniosek Komisji w sprawie zrównoważonego rozwoju w rolnictwie, leśnictwie i rybołówstwie oraz wyzwań wynikających ze zmian klimatycznych, opinię w sprawie wpływu lotnictwa na zmiany klimatyczne oraz opinię z inicjatywy własnej w sprawie zmian klimatycznych, która przybierze ostateczny kształt wiosną. Kontakt: Annika Korzinek ( tel , annika.korzinek@esc.eu.int) Zrównoważony rozwój Prezydencja austriacka umieściła zmodyfikowaną strategię zrównoważonego rozwoju wysoko na swojej liście zadań. Prezydencja zamierza posunąć naprzód tzw. Proces z Cardiff i w większym stopniu włączyć zagadnienia zrównoważonego rozwoju w prace wszystkich Rad Ministrów, nie tylko Rady ds. Środowiska. EKES sporządzi opinię w sprawie nowej strategii zrównoważonego rozwoju; planuje również zorganizować przesłuchanie w tej sprawie na wiosnę 2006 r. Kontakt: Annika Korzinek ( tel , annika.korzinek@esc.eu.int) Bezpieczeństwo żywności Prezydencja austriacka włączyła do swojego programu zagadnienia dotyczące dodawania witamin i minerałów do środków spożywczych. EKES opracował już opinie w sprawie wymogów odżywczych i zdrowotnych wobec żywności (nutrition and health claims made on foods - brak polskiego tłumaczenia dokumentu) oraz w sprawie używania dodatków i substancji słodzących w środkach spożywczych, więc uważa tę inicjatywę za istotną dla dalszego rozwoju prawodawstwa zapewniającego zaopatrzenie w bezpieczną żywność. Kontakt: Yvette Azzopardi (tel.: , yvette.azzopardi@esc.eu.int)

17 Zdrowie zwierząt Prezydencja austriacka będzie przywiązywać wagę do zdrowia zwierząt, włącznie z zapobieganiem chorobom i ich kontrolą. W związku z tym EKES przygotuje opinię w sprawie wymagań odnośnie do zdrowia zwierząt w akwakulturze i jej produktach, a także w sprawie zapobiegania chorobom zwierząt wodnych i ich zwalczania. Kontakt: Yvette Azzopardi (tel.: , yvette.azzopardi@esc.eu.int) TRANSPORT, ENERGIA, INFRASTRUKTURA, SPOŁECZEŃSTWO INFORMACYJNE Energia Podczas prezydencji austriackiej Sekcja TEN pracować będzie nad wieloma opiniami rozpoznawczymi na wniosek Komisji. Szczególnie istotne w świetle debaty publicznej i politycznej w Austrii są opinie rozpoznawcze w sprawie strategii optymalizacji zasobów energetycznych UE i w sprawie efektywności energetycznej, a także opinia z inicjatywy własnej w sprawie odnawialnych źródeł energii. Opinie te stanowić będą zakończenie i dopełnienie szeregu inicjatyw EKES-u, w wyniku których szczegółowo i dokładnie zanalizowano niemal wszystkie aspekty polityki energetycznej. W pierwszym półroczu 2006 r. zorganizowane zostanie przesłuchanie publiczne z udziałem Komisarza ds. Energii Andrisa Piebalgsa, w które zaangażowana będzie także prezydencja austriacka. W powyższych opiniach omawiane są szczególnie istotne zagadnienia, takie jak skala i sposób wspierania odnawialnych źródeł energii (kwestia intensywnie dyskutowana w Austrii, gdzie niedawno zmieniono przepisy w tej dziedzinie), powrót do energii jądrowej ( Wysoki poziom bezpieczeństwa nuklearnego stanowi dla prezydencji kwestię najwyższej wagi... i rozważa [ona] aktualizację traktatu o Euratom kwestia niezwykle kontrowersyjna), środki zabezpieczenia podaży oraz środki efektywności energetycznej. W opiniach tych podejmowane są najnowsze wyniki debaty wokół energii; sformułowane w nich zostaną także interesujące dla prezydencji austriackiej propozycje i sugestie. Transport EKES przyjął niedawno kilka opinii z dziedziny transportu, które będą rozpatrywane podczas prezydencji austriackiej. Spośród nich dokumentem o szczególnym znaczeniu dla Austrii i prezydencji jest opinia w sprawie pobierania opłat za użytkowanie niektórych typów infrastruktury przez pojazdy ciężarowe oraz opinia w sprawie trzeciego pakietu kolejowego. Na początku 2006 r. zagadnienia związane z bezpieczeństwem w gałęziach transportu będą również znajdować się w centrum uwagi Komitetu, gdyż na wniosek Komisji Europejskiej opracuje on opinię rozpoznawczą na ten temat.

18 W tym okresie przewodnictwa UE EKES określi również swoje stanowisko w sprawie zmodyfikowanego rozporządzenia w sprawie usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego, kwestii bardzo ważnej lecz również bardzo kontrowersyjnej, oraz będzie dalej prowadził prace nad społecznymi, gospodarczymi i prawnymi aspektami śródlądowego transportu wodnego. Usługi użyteczności publicznej Niedawno powołana stała grupa analityczna ds. usług użyteczności publicznej w dalszym ciągu będzie pracować nad przygotowaniem opinii z inicjatywy własnej w sprawie przyszłości usług użyteczności publicznej w Europie. Społeczeństwo informacyjne W zakresie zagadnień związanych ze społeczeństwem informacyjnym EKES opracuje opinię w sprawie zmiany dyrektywy 97/36/WE Telewizja bez granic. Kontakt: Luis Lobo (tel ; luis.lobo@esc.eu.int) PRZEMIANY W PRZEMYŚLE (CCMI) Podczas prezydencji austriackiej EKES, za pośrednictwem Komisji Konsultacyjnej ds. Przemian w Przemyśle (CCMI) w dalszym ciągu będzie się angażował w badanie procesów zmian w przemyśle i wysuwał propozycje w celu zapewnienia zarządzania nimi w sposób społecznie akceptowalny i bez narażania konkurencyjności przedsiębiorstw, przy jednoczesnym uwzględnieniu aspektów ekologicznych i terytorialnych. CCMI zajmie się badaniem skutków rozszerzenia UE odczuwalnymi w procesie przemian przemysłowych w regionach transgranicznych, w ramach kontynuacji prac rozpoczętych podczas niedawnych wspólnych warsztatów CCMI-EMCC na ten temat, zorganizowanych w Bratysławie w październiku 2005 r. Podczas tych warsztatów CCMI analizowała wpływ rozszerzenia UE na zagadnienia związane z przemianami w przemyśle w tzw. regionie CENTROPE, obejmującym Austrię, Czechy, Słowację i Węgry. Bezpośrednim ich rezultatem był, pozostający rzecz jasna w bezpośrednim związku z Austrią, wniosek przyszłej Prezydencji do CCMI o sporządzenie opinii rozpoznawczej (CCMI/023) w tej sprawie, do prezentacji w pierwszym półroczu 2006 r. Opinia ta uwzględni również inne priorytety nakreślone przez prezydencję, w tym kwestię mobilności pracowników. W kontekście coraz częściej występujących delokalizacji przedsiębiorstw wewnątrz i poza UE, CCMI w dalszym ciągu będzie badać skutki tego zjawiska w raporcie informacyjnym pt.: Sektorowe badanie delokalizacji (CCMI/030). Raport ten ma wypełnić istniejącą obecnie lukę w danych ilościowych i jakościowych dotyczących stanu delokalizacji przedsiębiorstw w UE i zostanie on

19 sporządzony na podstawie wyników zewnętrznej analizy tego zagadnienia, przeprowadzonej na zlecenie CCMI. Podczas gdy zrównoważony rozwój będzie jednym z kluczowych wątków prezydencji austriackiej ( Zielenienie Prezydencji ), CCMI kontynuować będzie swoje prace w tej dziedzinie, zwłaszcza w postaci opinii z inicjatywy własnej w sprawie wpływu umów międzynarodowych o zmniejszaniu emisji gazów cieplarnianych na procesy przemian w przemyśle europejskim (CCMI/024) oraz roli rozwoju zrównoważonego jako siły napędowej przemian w przemyśle (CCMI/029). Obejmując zarówno temat rozwoju zrównoważonego, jak i polityki przemysłowej, CCMI przeanalizuje zagrożenia i problemy związane z zaopatrzeniem przemysłu europejskiego w surowce (CCMI/028). CCMI będzie kontynuować swoje prace analityczne podczas wizyt w terenie; korzystając z doświadczenia swych członków, przyjrzy się mianowicie z bliska sytuacji niektórych branż przemysłu w nowych Państwach Członkowskich i krajach przygotowujących się do akcesji. Wspólnie z przedstawicielami środowisk lokalnych delegaci komisji zastanawiać się będą, jak kształtować politykę, by możliwie najskuteczniej oddziaływać na przemiany zachodzące w tych branżach i krajach. kolejne z serii przesłuchań publicznych zapoczątkowanych w 2003 r. z myślą o propagowaniu doświadczenia EWWiS i dialogu odbędzie się tym razem w Rumunii. Na szczególną uwagę zasługuje duża konferencja na temat przemian w przemyśle organizowana w drugim półroczu 2006 r. w siedzibie EKES-u. Kontakt: Pol Liemans (tel ; pol.liemans@esc.eu.int) UNIA EUROPEJSKA W ŚWIECIE Komitet nadal uczestniczyć będzie w procesie rozszerzenia, zwłaszcza za pośrednictwem wspólnych komitetów konsultacyjnych (WKK) z Rumunią, Bułgarią i Turcją. Aby lepiej przygotować nadchodzące rozszerzenie, EKES będzie stopniowo angażował do swoich prac przedstawicieli rumuńskiego i bułgarskiego społeczeństwa obywatelskiego jako obserwatorów. WKK z Turcją obchodził niedawno 10-lecie swojego istnienia. Jego priorytety to: zaangażowanie społeczeństwa obywatelskiego w negocjacje, analiza społecznych i gospodarczych następstw przyjęcia dorobku prawnego Wspólnoty oraz śledzenie reform przeprowadzanych prze Turcję dotyczących Rady Społeczno-Gospodarczej, wdrażających konwencje MOP i ustawę o stowarzyszeniach. Komitet w dalszym ciągu będzie koncentrował się na stosunkach z krajami bałkańskimi poprzez działalność grupy kontaktowej EKES-u i przygotowanie forum regionalnego. Pierwsze spotkanie Bałkańskiego Forum Społeczeństwa Obywatelskiego zaplanowane jest na koniec marca 2006 r. w Brukseli. Do aktywnego udziału w tym wydarzeniu zostanie zaproszona prezydencja austriacka.

20 Ponadto Komitet przygotowuje obecnie opinię rozpoznawczą w sprawie sytuacji społeczeństwa obywatelskiego na Bałkanach Zachodnich, która zostanie przyjęta podczas prezydencji austriackiej. W bardziej ogólnym ujęciu odnośnie do europejskiej polityki sąsiedztwa, na wniosek Komisji Europejskiej, Komitet pracuje nad opinią: Europejska polityka sąsiedztwa: cele i środki, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień związanych z wkładem społeczeństwa obywatelskiego. EKES utworzył również grupę kontaktową z zadaniem nawiązania i rozwinięcia bliskich stosunków z przedstawicielami organizacji społeczeństwa obywatelskiego w państwach sąsiadujących z UE na wschodzie, takich jak Białoruś, Mołdawia, Ukraina i Rosja. W następstwie wizyty przewodniczącej na Ukrainie, EKES zwoła w lutym 2006 r. w Kijowie seminarium w sprawie lokalnego społeczeństwa obywatelskiego. Aby pokazać solidarność ze społeczeństwem obywatelskim Białorusi, które cierpi w wyniku słabnącego poszanowania praw człowieka i demokracji, EKES przedstawi opinię z inicjatywy własnej w sprawie tego kraju. Komitet będzie prowadził dalsze działania w zakresie współpracy eurośródziemnomorskiej. W tym celu przygotuje wystąpienie tematyczne na kolejny eurośródziemnomorski szczyt rad społecznogospodarczych i podobnych instytucji w 2006 r. W nawiązaniu do stosunków ze społeczeństwem obywatelskim Ameryki Łacińskiej, podczas prezydencji austriackiej EKES zorganizuje czwarty zjazd organizacji społeczeństwa obywatelskiego Unii Europejskiej, Ameryki Łacińskiej i Karaibów w Wiedniu (Austria) w kwietniu 2006 r. W zjeździe uczestniczyć będzie austriacka prezydencja Rady Unii Europejskiej. Podczas zjazdu ciała doradcze i organizacje społeczeństwa obywatelskiego Ameryki Łacińskiej i Europy opracują zalecenia w sprawie tematów do omówienia podczas kolejnego, odbywającego się co dwa lata, szczytu szefów państw lub rządów UE i krajów Ameryki Łacińskiej (w Wiedniu, w maju 2006 r.). Wkład EKES-u i jego partnerów z Ameryki Łacińskiej dotyczyć będzie między innymi tematu: Ku nowej umowie społecznej w Ameryce Łacińskiej. Raport informacyjny omawiający sposoby udziału społeczeństwa obywatelskiego w realizacji tego celu zostanie przedstawiony Sekcji ds. Stosunków Zewnętrznych w marcu 2006 r. EKES w dalszym ciągu będzie działał na rzecz rozwoju i stosunków z krajami Afryki, Karaibów i Pacyfiku. W pierwszym półroczu 2006 r. EKES zorganizuje 8. seminarium regionalne środowisk społeczno-gospodarczych AKP-UE w Mali, z udziałem przedstawicieli środowisk społecznogospodarczych Afryki Zachodniej. Do aktywnego udziału w tym seminarium zostanie zaproszona austriacka prezydencja Rady UE. Ponadto EKES przyjmie w tym czasie opinię w sprawie: Nadanie priorytetu Afryce z perspektywy europejskiego społeczeństwa obywatelskiego ; zacznie również prace nad raportem informacyjnym nt. nowych międzynarodowych funduszy rozwoju. Raport ten stanowić będzie wkład EKES-u w prace grupy roboczej do tych spraw w Międzynarodowym Stowarzyszeniu Rad Społeczno- Gospodarczych i Podobnych Instytucji (IAESCSI). Wreszcie, w czasie austriackiego przewodnictwa Radzie UE, EKES będzie aktywnie uczestniczył w 11. posiedzeniu Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE, które odbędzie się w czerwcu 2006 r. w Wiedniu, i w 31. sesji Rady Ministrów AKP-UE.

21 Kontynuowany będzie dialog ze społeczeństwem obywatelskim Indii, zapoczątkowany podczas Okrągłego Stołu Indie-UE. Dziesiąte posiedzenie okrągłego stołu odbędzie się wiosną 2006 r. Zostaną tam opracowane konkretne propozycje dotyczące między innymi rozwoju. Okrągły stół utworzy internetowe forum UE-Indie, aby ułatwić wymianę poglądów między podmiotami społeczeństwa obywatelskiego. W następstwie zacieśnienia porozumień zawartych pomiędzy przewodniczącym chińskiej RSG a przewodniczącą EKES-u, podtrzymywane będą kontakty z chińską RSG oraz rozpoczęty zostanie wspólny projekt dotyczący rozwoju regionalnego. Komitet będzie w dalszym ciągu monitorował wielostronne negocjacje handlowe. W tym kontekście podtrzymywane będą kontakty z prezydencją, Komisją Europejską i przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego. Kontakt: Jean-François Bence (tel ; jean-francois.bence@esc.eu.int) * * *

22 PRIORYTETY AUSTRIACKIEJ PREZYDENCJI RADY NA STYCZEŃ CZERWIEC 2006 R. Uwaga: w momencie oddawania broszury do druku (25 listopada 2005 r.), ostateczna wersja priorytetów austriackiej prezydencji nie była jeszcze dostępna. Poniższe zestawienie opracowano w oparciu o materiały wówczas dostępne. Ogólne Na lata opracowano wieloletni program, którego ogólny zarys posłużył Austrii (przewodnictwo w pierwszym półroczu) i Finlandii (w drugim półroczu) w przygotowaniu szczegółowego wspólnego programu na rok W niedawnych debatach podkreślano jak ważne jest, aby Unia skoncentrowała się na zagadnieniach mających znaczenie dla jej obywateli w życiu codziennym. Obydwie prezydencje będą ściśle współpracować nad tym, by działania Rady w 2006 r. przyczyniały się do tego celu, jak również do ogólnego usprawnienia i kontynuacji działań Unii. Prezydencja austriacka ze szczególną uwagą czuwać będzie nad sprawnym i skutecznym funkcjonowaniem Rady oraz zapewnieniem maksymalnej przejrzystości sprawowanemu przewodnictwu. Debata nad przyszłością Unii Europejskiej Podczas szczytu w czerwcu 2005 r., Rada Europejska postanowiła zainicjować okres refleksji nad przyszłością Europy, angażując zarówno Państwa Członkowskie poprzez debaty na szczeblu krajowym, jak i instytucje Unii Europejskiej. Jednym z zasadniczych celów jest inspiracja do szeroko zakrojonego dialogu, który pozwoliłby określić problematyczne zagadnienia i przezwyciężyć przeszkody w budowie zaufania między Europą a jej obywatelami. W odczuciu prezydencji austriackiej debata powinna skoncentrować się wokół europejskiego modelu cywilizacji i jego wartości w Unii Europejskiej XXI wieku oraz na poszukiwaniach sposobów i metod podejmowania decyzji na jak najniższym szczeblu, nie tracąc skuteczności działania. W czerwcu 2005 r. Rada Europejska postanowiła, że ogólna ocena debat krajowych zostanie przeprowadzona w pierwszym półroczu 2006 r. Śródokresowy raport z okresu refleksji przedłożony Radzie Europejskiej w grudniu 2005 r. stanowić będzie użyteczny materiał wyjściowy do wspomnianej oceny. Na postawie tego raportu i w świetle prowadzonej debaty, podczas czerwcowego szczytu Rady Europejskiej odbędzie się podsumowanie okresu refleksji. Przyszłe finansowanie Unii Austriacka prezydencja zamierza kontynuować pracę nad tym zagadnieniem w oparciu o konkluzje szczytu Rady Europejskiej z grudnia 2005 r.

23 Praca na rzecz wzrostu i zatrudnienia Nakreślona w 2000 r. strategia lizbońska w dalszym ciągu odgrywa istotną i pomocną rolę w podejmowaniu wyzwań związanych z globalizacją przez Unię Europejską i jej Państwa Członkowskie. Odpowiedź na to wyzwanie stanowić będzie jeden z głównych priorytetów Unii w ciągu nadchodzących lat. W 2005 r. zmodyfikowano strategię lizbońską tak, by była pomocna w realizacji kluczowego zadania jakim jest wzrost gospodarczy i tworzenie miejsc pracy, składające się na ogólny cel wzmocnienia konkurencyjności europejskiej gospodarki i zapewnienia trwałości europejskiemu modelowi społecznemu i socjalnemu. W 2006 r. kładziony będzie nacisk na zapewnienie sprawnego funkcjonowania owego nowego systemu sprawowania rządów, a w szczególności na realizację pierwszych krajowych programów reform, sporządzonych i wynegocjowanych przez zainteresowane strony, w połączeniu z działaniami na szczeblu unijnym, uzupełniającymi programy krajowe. W dalszym ciągu prowadzone będą działania w celu przekonania opinii publicznej o konieczności reform. Trzeba będzie skoncentrować wysiłki na środkach stymulujących wzrost gospodarczy i zatrudnienie. Szczególny priorytet nadany zostanie kontynuacji reformy prawa wspólnotowego i rozwijaniu struktur wspierających badania i rozwój, co składa się na cel wzmacniania konkurencyjności Unii. Rozwój przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości Jedną z najistotniejszych kwestii dla obywateli Europy jest zapewnienie wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości. Przyjęty w 2004 r. program haski stanowi ramy odpowiedzi na te kwestie. Jednym z priorytetów 2006 roku będzie realizacja tego programu. Wysiłki koncentrowane będą na wdrażaniu zewnętrznych aspektów programu, na pogłębianiu zaangażowania Unii w zwalczanie terroryzmu i ciężkiej przestępczości między innymi poprzez poprawę wymiany informacji, oraz na tworzeniu wspólnej polityki azylu i wspólnego systemu zarządzania migracjami. Śródokresowy przegląd programu haskiego w oparciu o raport oceniający sporządzony przez Komisję będzie okazją do oceny programu i wskazania co należałoby zmienić, by skuteczniej osiągnąć wyznaczone w nim cele. W tym roku podejmowane będą dalsze kroki zmierzające do rozszerzenia swobodnego przemieszczania się osób dzięki aktualizacji SIS (Systemu Informacyjnego Schengen) i przeprowadzeniu technicznej oceny spełnienia przez nowe Państwa Członkowskie warunków pełnego wdrożenia układu Schengen.

24 Przygotowanie rozszerzenia Unii Rozszerzenie Unii pozwoli rosnącej liczbie krajów europejskich wejść w strefę unijnej stabilności i dobrobytu. Dlatego też zarówno dla Unii jak i dla krajów przystępujących ważne jest by proces rozszerzenia przebiegał w jak najlepszych warunkach. W ramach przygotowań do zaplanowanego na 2007 r. przystąpienia Bułgarii i Rumunii, w 2006 r. zintensyfikowany zostanie monitoring sytuacji tych krajów. Ponadto zgodnie z ustalonym harmonogramem prowadzone będą negocjacje przedakcesyjne z Chorwacją i Turcją. Wzmacnianie roli Unii w świecie Unia Europejska, licząca niemal pół miliona mieszkańców, będąca najhojniejszym dawcą pomocy rozwojowej na świecie, i której obroty handlowe stanowią jedną czwartą światowego handlu, odgrywa na scenie międzynarodowej istotną rolę. Najważniejsze cele Unii w dziedzinie stosunków zewnętrznych to wspieranie bezpieczeństwa, stabilności, demokracji i dobrobytu na całym świecie, zwalczanie podstawowych przyczyn niestabilności i udział w budowie skutecznego systemu wymiany wielostronnej. W roku 2006 Unia będzie kontynuować realizację tych celów w spójny i zintegrowany sposób wykorzystując rozmaite dostępne środki. Na cały rok zaplanowano szereg ważnych spotkań na najwyższym szczeblu. Za ich pomocą Unia wzmocni strategiczne partnerstwo z USA i Rosją, a także z krajami Ameryki Łacińskiej oraz uczestnikami ASEM. Unia skoncentruje również wysiłki na wzmacnianiu stabilności poza swoimi granicami kontynuując politykę stabilizacji z Bałkanami Zachodnimi, rozwijając stosunki z sąsiadami ze wschodu i z rejonu Morza Śródziemnego tym samym rozbudowując europejską politykę sąsiedztwa i wzmacniając wymiar północny. Będzie również współpracować ze swoimi partnerami w 2006 r., aby osiągnąć wyniki negocjacji handlowych poprzez realizację planu rozwoju z Doha. * * *

25

26 EUROPEJSKI KOMITET EKONOMICZNO-SPOŁECZNY (EKES) Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny jest organem doradczym ustanowionym na mocy traktatów rzymskich w 1957 r. Składa się z przedstawicieli różnych grup gospodarczych i społecznych społeczeństwa obywatelskiego. Jego głównym zadaniem jest sprawowanie funkcji doradczej dla trzech głównych instytucji (Parlamentu Europejskiego, Rady Unii Europejskiej i Komisji Europejskiej). Traktaty określają, w jakich przypadkach instytucje są obowiązane zasięgnąć opinii Komitetu. Dodatkowo instytucje mogą odwołać się do Komitetu, ilekroć uznają to za stosowne. Komitet ma również możliwość wydawania opinii rozpoznawczych na wniosek jednej z instytucji lub z inicjatywy własnej (te ostatnie stanowią około 15% wszystkich opinii). Komitet co roku uchwala średnio 150 opinii na różne tematy związane z integracją europejską, odgrywa więc aktywną rolę we wspólnotowym procesie decyzyjnym. EKES wykonuje także dwa dodatkowe zadania: po pierwsze działa na rzecz szerszego zaangażowania organizacji społeczeństwa obywatelskiego w integrację europejską, po drugie zaś - na rzecz zwiększenia roli organizacji społeczeństwa obywatelskiego w państwach trzecich lub grupach takich państw, w tym m.in.: w państwach ubiegających się o członkostwo w UE, z którymi zostały wspólnie utworzone i aktywnie działają wspólne komitety konsultacyjne, w państwach basenu Morza Śródziemnego (Euromed), w państwach Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP), w państwach Ameryki Łacińskiej (Mercosur) i w Indiach. Komitet prowadzi tzw. zorganizowany dialog z przedstawicielami organizacji społeczeństwa obywatelskiego w tych państwach i regionach, wspierając tworzenie w nich organów doradczych na swoje podobieństwo. Dzięki EKES-owi budowanie Europy nie jest więc tylko dziełem instytucji europejskich i polityków. Mają w nim udział także zorganizowani obywatele uczestniczący w życiu gospodarczym, społecznym i obywatelskim swych krajów. W skład Komitetu wchodzi 317 członków podzielonych na trzy grupy: pracodawców, pracowników i różnych interesów. Ta ostatnia grupa zrzesza przedstawicieli branż życia gospodarczego i społecznego, których nie obejmują dwie pierwsze - organizacje reprezentujące rzemieślników, rolników, małe i średnie przedsiębiorstwa, wolne zawody, konsumentów, przedsiębiorczość społeczną, zrzeszenia rodzin oraz stowarzyszenia wspierające niepełnosprawnych i zwalczające wykluczenie społeczne, organizacje reprezentujące interes ogólny itp. Skład Komitetu nie jest stały zmienia się z każdą nową czteroletnią kadencją, by jak najlepiej odzwierciedlać zmiany zachodzące w zorganizowanym społeczeństwie obywatelskim Państw Członkowskich. Ostatnie odnowienie składu Komitetu na okres czterech lat miało miejsce w październiku 2002 r. (wymieniono wtedy 40% członków). Do września 2006 r. funkcję przewodniczącej Komitetu pełnić będzie Anne-Marie Sigmund (Grupa różnych interesów, Austria), której towarzyszy dwóch wiceprzewodniczących Roger Briesch (Grupa pracowników, Francja) oraz Dimitrios Dimitriadis (grupa pracodawców, Grecja). Sekretariatem Komitetu kieruje Sekretarz Generalny Patrick Venturini.

27 Związki między Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym a krajowymi radami społecznogospodarczymi oraz podobnymi instytucjami EKES rozwija ścisłą współpracę z krajowymi radami społeczno-gospodarczymi oraz podobnymi instytucjami. W Państwach Członkowskich UE współpraca ta opiera się na regularnych spotkaniach poświęconych określonym zagadnieniom, wymianie informacji oraz tworzeniu wspólnej witryny internetowej ( Komitet aktywnie uczestniczy także w pracach Międzynarodowego Stowarzyszenia Rad Społeczno- Gospodarczych oraz Analogicznych Instytucji (AICESIS), do którego należy około 50 państw. EKES utrzymuje wreszcie regularne kontakty z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego w państwach starających się o członkostwo w UE oraz w krajach lub grupach krajów poza Unią Europejską. Działalność ta prowadzona jest we współpracy z radami społeczno-gospodarczymi tych Państw Członkowskich, które instytucje takie posiadają. * * *

28 AUSTRIACKA RADA SPOŁECZNO-GOSPODARCZA Austriacka Rada Społeczno-Gospodarcza powstała w 1963 r. na podstawie nieformalnego porozumienia pomiędzy czterema najważniejszymi ugrupowaniami reprezentującymi austriackich partnerów społecznych (Federalnej Izby Gospodarczej, Federalnej Izby Pracy, Konfederacji Związków Zawodowych i Stałego Komitetu Przewodniczących Izb Rolniczych). Porozumienie to jest okresowo aktualizowane i uzupełniane zgodnie ze zmieniającymi się okolicznościami, rada nie posiada więc osobowości prawnej. Nie istnieje na mocy przepisów prawa lecz, podobnie jak całość systemu organizacji partnerów społecznych w Austrii, opiera się na podejściu nieformalnym i dobrowolnym. Rada publikuje badania i raporty w sprawach polityki gospodarczej i społecznej, zawierające wspólne zatem jednogłośne zalecenia wszystkich czterech ugrupowań, skierowane do rządu federalnego i innych decydentów polityki gospodarczej i społecznej. Zadania rady obejmują: analizę zagadnień polityki gospodarczej i społecznej oddziaływujących na gospodarkę kraju; wydawanie zaleceń sprzyjających osiągnięciu stabilnej siły nabywczej, stałego wzrostu gospodarczego i pełnego zatrudnienia; składanie wniosków dotyczących lepszej koordynacji środków polityki gospodarczej i społecznej oraz rozpatrywanie podstawowych kwestii z tej dziedziny. Rada musi odpowiadać na potrzebę analizy zagadnień polityki gospodarczej, sporządzając raporty na temat gospodarki; jest zatem instytucją, która wnosi do politycznych dyskusji obiektywne spojrzenie, wypracowując wspólne podstawy i gromadząc fakty i informacje w sposób nie wywołujący konfliktów. Stanowi to punkt wyjścia dla wspólnych środków i zaleceń przygotowywanych przez partnerów społecznych dla rządu federalnego i innych instancji odpowiedzialnych za politykę społeczną i gospodarczą. Zakres zadań rady rozszerzał się z biegiem czasu i obecnie obejmuje ogólnie rzecz biorąc wkład do polityki gospodarczej i społecznej, tzn. oprócz zagadnień makroekonomicznych, również zagadnienia z zakresu mikroekonomii i rozwoju strukturalnego. W najnowszym porozumieniu między partnerami społecznymi wymieniono między innymi następujące cele: podjęcie kroków w celu zwiększenia międzynarodowej konkurencyjności za pomocą inwestycji, badań, większej wydajności pracy i poprawy jakości, wspieranie i rozwój kwalifikacji i umiejętności pracowników, zwłaszcza poprzez szkolenie i dalsze szkolenie; utrzymanie i polepszanie przyjaznego pracownikom środowiska pracy oraz dalszy rozwój jak najbardziej sprawiedliwych struktur socjalnych. Radę tworzy 21 osób: 16 członków i 5 ekspertów stałych. Ponadto posiada ona dwóch dyrektorów zarządzających (sekretarzy generalnych), po jednym z ramienia pracodawców i związków zawodowych. Członkowie i eksperci wywodzą się zasadniczo z najważniejszych specjalistów z dziedzin związanych z polityką gospodarczą i społeczną w czterech głównych ugrupowaniach partnerstwa społecznego. Jedynym członkiem niereprezentującym partnerów społecznych jest szef Austriackiego Instytutu Badań Gospodarczych, mianowany jako stały ekspert. Wielkość, struktura i metody pracy austriackiej rady znacznie różnią się od rad społeczno gospodarczych Francji, Włoch czy Europy. Ze względu na nieformalny charakter struktury prawnej nie posiada ona wiążącego pisemnego regulaminu, własnej siedziby ani budżetu. Faktyczne zasady postępowania rady zostały wypracowane w praktyce, w oparciu o zgromadzone doświadczenia i nie

29 są prawnie wiążące. Przewodnictwo rady zmienia się co sześć miesięcy i jest kolejno sprawowane przez cztery ugrupowania reprezentujące partnerów społecznych. Przewodniczący rady prowadzi jej posiedzenia i reprezentuje ją na zewnątrz. Rada spotyka się raz w miesiącu w siedzibie organizacji sprawującej aktualnie przewodnictwo. Posiedzenia są niejawne i niepubliczne. Oświadczenia rady zwykle oparte są na konsensusie. Poszczególne sformułowania dyskutowane są tak długo, aż osiągnie się zgodę. Dlatego też nie występuje wstrzymywanie się od głosu, a głosy przeciw zdarzają się tylko w wyjątkowych przypadkach. Członkowie i przewodniczący mianowani są spośród czterech ugrupowań partnerów społecznych reprezentowanych w radzie, zgodnie z ich wewnętrznymi regulaminami. Zasadniczo, mianowani są bezterminowo a w każdej chwili mogą zostać odwołani przez organizację, do której należą. Członkowie rady, jej przewodniczący i sekretarze generalni nie otrzymują wynagrodzenia za swoją działalność. Wszystkie działania związane z radą wykonywane są w ramach standardowych obowiązków w ich organizacjach macierzystych. Wszelkie koszty powstające w wyniku działalności rady (publikacje, konferencje itp.) dzielone są zazwyczaj równo pomiędzy cztery ugrupowania partnerów społecznych. Zwyczajowo, rada przygotowuje raporty według następującej procedury: przewodniczący czterech ugrupowań partnerów społecznych zwracają się do rady o sporządzenie raportu w określonej sprawie. Rada wyznacza grupę roboczą do sporządzenia raportu. W skład grupy mogą wchodzić także eksperci z zewnątrz: z ministerstw, ośrodków badań gospodarki, uniwersytetów lub innych odpowiednich instytucji. Grupa robocza przedstawia radzie sporządzony dokument. Rada formułuje wówczas zalecenia pod nadzorem sekretarzy generalnych umożliwiające jednogłośne przyjęcie raportu przez radę. Raport i zalecenia są wysyłane do przewodniczących czterech ugrupowań partnerów społecznych z prośbą o zgodę na publikację. Dopiero po uzyskaniu zgody raport zostaje opublikowany. Zostaje on oficjalnie przekazany rządowi federalnemu, umieszczony w serii wydawniczej rady i zazwyczaj przedstawiony opinii publicznej podczas konferencji prasowej. Znaczenie raportów i zaleceń rady przede wszystkim wiąże się z tym, że spożytkowana zostaje wiedza ekspercka w organizacji zbliżonej do kręgów decydenckich po to, aby wypracować zgodne stanowisko wśród wszystkich partnerów społecznych. * * *

30 WAŻNIEJSZE DANE O AUSTRII Stolica Wiedeń Ważniejsze PKB na osobę EUR liczby Liczba 8 mln Wzrost PKB w 2005 r. 2.1% mieszkańców Język Niemiecki Inflacja w 2005 r. 2.3% Waluta euro Bezrobocie w 2005 r. 4.1% Powierzchnia km² Ustrój polityczny Głowa państwa Premier Minister Spraw Zagranicznych Heinz Fischer Wolfgang Schüssel Ursula Plassnik Austria od niepamiętnych czasów leżała na skrzyżowaniu szlaków handlowych pomiędzy najważniejszymi gospodarczymi i kulturalnymi ośrodkami Europy. Austria jest republiką federalną, złożoną z dziewięciu federalnych krajów związkowych: Burgenlandu, Dolnej Austrii, Górnej Austrii, Karyntii, Salzburga, Styrii, Tyrolu, Vorarlbergu i Wiednia. Wiedeń jest także stolicą kraju. Prawodawstwo federalne ustanawiane jest przez dwie izby parlamentu, Radę Narodową ( Nationalrat ) i Radę Związkową ( Bundesrat ). Ta ostatnia reprezentuje interesy krajów związkowych. Władzę legislacyjną w krajach związkowych sprawują lokalne parlamenty. 183 deputowani Rady Narodowej wybierani są w wyborach powszechnych co cztery lata. Członkowie parlamentów krajów związkowych wybierani są przez mieszkańców danego kraju związkowego. Członkowie Rady Związkowej w liczbie 62 osób mianowani są przez parlamenty związkowe. Ostatnie wybory do parlamentu krajowego w 2002 r. przyniosły następujący podział miejsc: 79 Austriacka Partia Ludowa ÖVP, 69 Socjaldemokratyczna Partia Austrii SPÖ, 18 Austriacka Partia Wolności FPÖ, 17 Zieloni (Grüne). Najwyższymi organami władzy wykonawczej w państwie są prezydent federalny i członkowie federalnego rządu, któremu przewodniczy kanclerz federalny. Najwyższymi organami władzy wykonawczej w krajach związkowych są rządy krajowe ze starostami krajowymi na czele. W 1955 r. Rada Narodowa ratyfikowała konstytucję federalną, w której ogłoszono Austrię państwem neutralnym. W 1995 r. Austria wstąpiła do Unii Europejskiej (UE) i uzyskała tytuł obserwatora Unii Zachodnioeuropejskiej (UZE). W drugim półroczu 1998 r. po raz pierwszy przewodniczyła Radzie UE. Od wielu lat Austria jest aktywnym członkiem ONZ, Rady Europy i Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

31 Użyteczne strony internetowe: Prezydenta Austrii Premiera Ministra Spraw Zagranicznych Rządu Parlamentu Mapy Austrii Oficjalna strona Austriackiej Rady Turystyki Austriackie media w Internecie Die Presse Der Standard Wirtschaftsblatt Źródło: Austriacki Bank Narodowy

32 DELEGACJA AUSTRIACKA W EUROPEJSKIM KOMITECIE EKONOMICZNO-SPOŁECZNYM Belabed, Eva Dyrektor Departamentu ds. Polityki Europejskiej, Górnoaustriacka Izba Pracy (AKOÖ) Delapina, Thomas Dyrektor austriackiej Rady Społeczno-Gospodarczej; sekretarz wiedeńskiej Izby Pracy Greif, Wolfgang Międzynarodowy sekretarz Związku Pracowników Etatowych Sektora Prywatnego w Austrii (GPA) Kleemann, Johannes Członek zarządu Federacji Austriackiego Przemysłu (VÖI) Kletzmayr, Hans Komitet Przewodniczących Austriackich Izb Rolniczych Költringer, Johann Austriacka Federacja Raiffeisen (ÖRV) sekretarz wykonawczy Austriackiego Stowarzyszenia Branży Mleczarskiej (VÖM) Peter, Heinz Dyrektor Izby Pracy Vorarlbergu Pfister, Angela Austriacka Konfederacja Związków Zawodowych (ÖGB), Departament ds. Gospodarki

33 Schweng, Christa Członek Zespołu ds. Polityki Społecznej (odpowiedzialnego za europejską politykę społeczną) austriackiej Federalnej Izby Gospodarczej (WKÖ) Sigmund, Anne- Marie Doradca ds. UE Federalnego Komitetu ds. Wolnych Zawodów w Austrii Stöllnberger, Klaus Austriacka Federalna Izba Gospodarcza (WKÖ) dyrektor generalny Gallia Enterprise Zöhrer, Gustav Międzynarodowy sekretarz Związku Pracowników Metalurgii, Górnictwa i Energetyki (GMBE) * * *