Prawo finansowe część II

Transkrypt

1 TESTY APLIKACYJNE EGZAMIN 2010 Mariusz Stepaniuk Prawo finansowe część II Testy, pytania i odpowiedzi 2. wydanie Wydawnictwo C. H. Beck

2 Testy aplikacyjne Prawo finansowe część II

3 W sprzedaży: M. Stepaniuk APLIKACJA ADWOKACKA, wyd. 2 Aplikacje Prawnicze M. Stepaniuk APLIKACJA RADCOWSKA, wyd. 2 Aplikacje Prawnicze M. Stepaniuk APLIKACJA NOTARIALNA, wyd. 3 Aplikacje Prawnicze K. Czajkowska-Matosiuk APLIKACJE PRAWNICZE W PYTANIACH I ODPOWIEDZIACH, Tom 1, wyd. 3 Aplikacje Prawnicze K. Czajkowska-Matosiuk APLIKACJE PRAWNICZE W PYTANIACH I ODPOWIEDZIACH, Tom 2, wyd. 3 Aplikacje Prawnicze K. Czajkowska-Matosiuk APLIKACJE PRAWNICZE W PYTANIACH I ODPOWIEDZIACH, Tom 3, wyd. 3 Aplikacje Prawnicze

4 Mariusz Stepaniuk Prawo finansowe część II Testy, pytania i odpowiedzi 2. wydanie Wydawnictwo C. H. BECK Warszawa 2010

5 Redakcja: Joanna Ablewicz Projekt okładki: Robert Rogiński Wydawnictwo C. H. Beck 2010 Wydawnictwo C.H. Beck Sp. z o.o. ul. Bonifraterska 17, Warszawa Skład i łamanie: PanDawer Druk i oprawa: ELPIL, Siedlce ISBN

6 Spis treści Wstęp... VII Zasady korzystania z testów... IX 1. Test z ustawy z r. Prawo wekslowe (Dz.U. Nr 37, poz. 282 ze zm.) Test z ustawy z r. Prawo dewizowe (Dz.U. Nr 141, poz ze zm.) Test z ustawy z r. Prawo bankowe (t.j. Dz.U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 ze zm.) Test z ustawy z r. Prawo czekowe (Dz.U. Nr 37, poz. 283 ze zm.) Test z ustawy z r. o Narodowym Banku Polskim (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 1, poz. 2 ze zm.) Test z ustawy z r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 157, poz. 1240) Ustawa z r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 157, poz. 1240) V

7

8 Wstęp Drogi Czytelniku! Oddajemy w Twoje ręce drugie, zaktualizowane wydanie serii książek stanowiących kompleksową pomoc dla osób pragnących przystąpić do egzaminów na aplikacje prawnicze oraz aplikantów. Seria obejmuje książki zawierające testy z: prawa cywilnego (materialnego), rodzinnego i rzeczowego, postępowania cywilnego, prawa karnego materialnego wraz z prawem wykroczeń oraz postępowaniem karnym, prawa spółek handlowych oraz prawa gospodarczego publicznego, prawa konstytucyjnego, prawa prywatnego międzynarodowego, międzynarodowego publicznego oraz wspólnotowego, prawa administracyjnego oraz postępowania administracyjnego wraz z postępowaniem sądowo-administracyjnym, prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, prawa ochrony konsumenta i prawa spółdzielczego oraz prawa finansowego. Ponadto w serii znalazły się testy z praw człowieka i obywatela, etyki zawodów prawnych oraz gospodarki nieruchomościami. Dostępne na rynku pozycje przeznaczone do nauki i powtarzania materiału niezbędnego do opanowania przez kandydatów na aplikantów w znakomitej większości pomijają niezmiernie istotny aspekt tych egzaminów fakt, że są to testy prawie w całości sprawdzające znajomość konkretnych zapisów ustawowych. Opanowanie całego zakresu regulacji zawartych w ustawach na podstawie klasycznych podręczników akademickich jest zaś niezmiernie trudne, a w większości wypadków wręcz niemożliwe. Osoby, które nie stosują poszczególnych ustaw w codziennej praktyce zawodowej, mogą mieć trudności w ich zapamiętaniu, zwłaszcza że zakres materiału niezbędnego do opanowania jest w tym wypadku bardzo duży. Dlatego właśnie każdy, kto chce przystąpić do egzaminu, powinien mieć pewność, że zna poszczególne ustawy nieomal na pamięć. Doskonałym sposobem na weryfikację stopnia ich znajomości jest test stworzony poprzez przetworzenie na pytanie testowe każdego artykułu (a nawet ustępu) ustawy. Tak właśnie powstało niniejsze opracowanie. Jest to zestaw testów stworzonych przez przetworzenie na pytanie testowe kolejnych artykułów (a nawet ustępów) ustaw, wraz z podstawą prawną i właściwą odpowiedzią podaną obok, tak aby można było od razu stwierdzić, czy udzielona odpowiedź była prawidłowa. Taki sposób opanowywania materiału ma tę przewagę nad innymi, że daje możliwość bieżącego sprawdzania dotychczasowych postępów w nauce. Warto bowiem pamiętać, że w naturalnym odruchu uczący stara się na ogół znaleźć w ustawie rzeczy ważniejsze i mniej ważne, takie, które na pewno mogą znaleźć się w teście i takie, których na pewno w teście nie będzie. Niestety, twórcy testów egzaminacyjnych mogą mieć inny pogląd na temat tego, co warto w teście umieścić. W ostatecznym rozrachunku może się w związku z tym okazać, że kilka pytań z partii VII

9 Prawo finansowe cz. II materiału, która wydawała się mniej ważna, może zadecydować o osiągnięciu minimalnej liczby punktów i ostatecznym sukcesie. Niniejsza praca nie powinna być traktowana jako opracowanie służące tylko i wyłącznie kandydatom na aplikację. Wymierny sposób określania postępów w nauce powinien bowiem pomóc w niej zarówno studentom, jak i przyszłym aplikantom, bez względu na to, do jakiego egzaminu zamierzają przystąpić. Drogi Czytelniku, oddając w Twoje ręce niniejsze opracowanie pragnę podkreślić, że jest to jedynie pomoc naukowa, która powinna pomóc Ci w utrwaleniu wiedzy niezbędnej do zdania egzaminu na aplikację. Egzaminy te sprawdzają całokształt wiedzy nabytej przez przyszłych aplikantów w trakcie studiów prawniczych i nawet najobszerniejsze opracowanie nie może zawierać całego materiału, którego znajomość jest na nich wymagana. Niemniej można z całą pewnością stwierdzić, że niniejsza seria książek stanowi pomoc kompleksową, znakomicie ułatwiającą naukę do egzaminu. Ostateczny sukces w jego trakcie zależy tylko od Ciebie i Twojej wytrwałości w nauce. Konsekwencja i upór w dążeniu do celu stanowią niezbędną podstawę ze swej strony zaś zapewniam, że za konieczną na każdym egzaminie dozę szczęścia będę trzymał za Ciebie kciuki. Powodzenia! Mariusz Stepaniuk VIII

10 Zasady korzystania z testów 1. Wszystkie testy są testami jednokrotnego wyboru. Prawidłowa jest tylko jedna odpowiedź, podana obok pytania testowego. 2. Testy służą utrwaleniu treści poszczególnych artykułów ustaw. Poza nielicznymi wyjątkami kolejne pytania dotyczą tylko i wyłącznie treści jednego, konkretnego artykułu, podanego obok pytania testowego. Stworzenie testów zawierających pytania obejmujące treścią kilka artykułów dawałoby niezliczoną liczbę kombinacji, które musiałyby zostać wzięte pod uwagę. Takie podejście mijałoby się z celem, bowiem osoba, która opanuje treść kolejnych artykułów ustawy nie powinna mieć problemów z rozwiązaniem testu zawierającego pytania łączące treść artykułów. Jakkolwiek podczas tworzenia pytań testowych dołożono wszelkich starań, aby odpowiedzi, które należy wybrać nie łączyły się z treścią innych artykułów należy pamiętać, iż treść pytania zawsze dotyczy konkretnego artykułu, a odpowiedź prawidłowa jest zawsze zawarta w treści tego artykułu. 3. Treść poszczególnych odpowiedzi może być uznana przez Czytelnika za podchwytliwą jest to zabieg celowy, służący zmuszeniu osoby testowanej do szczegółowego opanowania materiału. Niejednokrotnie odpowiedzi różnią się tylko jednym słowem, zmieniającym nieznacznie ich treść nigdy jednak nie są to odpowiedzi identyczne. Dodać należy, iż treść odpowiedzi nieprawidłowych jest w tym wypadku nieistotna w trakcie rozwiązywania testów nie należy ich brać pod uwagę, są to bowiem z założenia odpowiedzi błędne. Jako takie zaś nie muszą się w żaden sposób wiązać z odpowiedzią prawidłową i nie powinny być oceniane pod względem ich wartości merytorycznej. 4. Pytania celowo tworzono poprzez szczegółowe przetworzenie artykułów ustaw. Oryginalne pytania egzaminacyjne niejednokrotnie operują pewnym skrótami myślowymi. W celu dokładnego utrwalenia treści ustaw niezbędnej było jednak powtarzanie całych zwrotów użytych przez Ustawodawcę w treści ustawy, nawet, jeśli pytanie traciło po takim zabiegu na zwartości struktury. Dlatego właśnie pytania, w których kolejny raz powtarzane są użyte wcześniej określenia nie należą w pracy do rzadkości. Jest to zabieg celowy, którego celem było utrwalenie przez Czytelnika treści ustaw. Należy pamiętać, iż testy przeznaczone są w pierwszej kolejności do nauki, w mniejszym zakresie zaś do sprawdzenia nabytej już wiedzy (choć oczywiście siłą rzeczy jest to również ich funkcja). 5. W celu zmniejszenia objętości pracy niezbędne stało się odnoszenie się w treści pytań do pytań umieszczonych w pracy wcześniej. Pytania ułożone są w kolejności, w jakiej Ustawodawca umieścił w ustawach następujące po sobie artykuły dlatego niejednokrotnie w treści pytań mowa jest np. o sytuacji, o której mowa powyżej itp. Testy powinny być traktowane jako pewna całość, w której treść poszczególnych pytań wzajemnie się uzupełnia. IX

11 Prawo finansowe cz. II 6. Testy dotyczą tylko i wyłącznie treści ustaw. Brak jest w nich pytań dotyczących orzecznictwa, teorii prawa itd. wynika to zarówno z obserwacji pytań tworzonych na potrzeby egzaminów na aplikacje, jak i z chęci ograniczenia ilości pytań do pewnego minimum, łatwiejszego do przyswojenia. Jak już jednak wcześniej wspomniano, egzaminy obejmują całą wiedzę nabytą przez studentów prawa w trakcie studiów, dlatego też materiał niniejszy stanowić może jedynie pomoc naukową i nie może być traktowany jako zamknięty zbiór pytań, spośród których zostanie utworzony ostatecznie test egzaminacyjny. 7. Testy stworzone zostały na podstawie stanu prawnego obowiązującego na dzień r. Egzaminy na aplikacje korporacyjne w roku 2010 odbędą się 25 września, dlatego też należy wziąć pod uwagę konieczność śledzenia działań legislacyjnych i uwzględnienia ewentualnych zmian, które nastąpią pomiędzy dniem r. a datą egzaminu. Autor X

12 1. Test z ustawy z r. Prawo wekslowe (Dz.U. Nr 37, poz. 282 ze zm.) Nr Treść pytania Odp. 1. Weksel trasowany zawiera: a) nazwę weksel w samym tekście dokumentu, w języku, w jakim go wystawiono; polecenie bezwarunkowe zapłacenia oznaczonej sumy pieniężnej; nazwisko osoby, która ma zapłacić (trasata); oznaczenie miejsca płatności; nazwisko osoby, na której rzecz lub na której z1ecenie zapłata ma być dokonana; oznaczenie daty i miejsca wystawienia weksla; podpis wystawcy weksla, b) nazwę weksel w samym tekście dokumentu, w języku, w jakim go wystawiono; polecenie bezwarunkowe zapłacenia oznaczonej sumy pieniężnej; nazwisko osoby, która ma zapłacić (trasata); oznaczenie terminu płatności; nazwisko osoby, na której rzecz lub na której z1ecenie zapłata ma być dokonana; oznaczenie daty i miejsca wystawienia weksla; podpis wystawcy weksla, c) nazwę weksel w samym tekście dokumentu, w języku, w jakim go wystawiono; polecenie bezwarunkowe zapłacenia oznaczonej sumy pieniężnej; nazwisko osoby, która ma zapłacić (trasata); oznaczenie terminu płatności; oznaczenie miejsca płatności; nazwisko osoby, na której rzecz lub na której z1ecenie zapłata ma być dokonana; oznaczenie daty i miejsca wystawienia weksla; podpis wystawcy weksla. 2. Dokument, któremu brak jest którejś z cech określonych w art. 1 ustawy z r. Prawo wekslowe: a) jest uważany za weksel trasowany niepełny, b) nie będzie uważany za weksel trasowany, z wyjątkami określonymi w prawie wekslowym, c) nie może zostać uznany za weksel. 3. W braku osobnego oznaczenia, miejsce, wymienione obok nazwiska trasata, uważa się za miejsce: a) płatności, a także za miejsce zamieszkania trasata, b) wystawienia weksla, c) wystawienia weksla lub płatności, w zależności od zamieszczenia innych danych. Źródło (art.) c 1 b 2 a 2 1

13 Prawo finansowe cz. II Nr Treść pytania Odp. 4. Weksel nie może być wystawiony: a) na własne zlecenie wystawcy, b) na okaziciela, c) na rachunek osoby trzeciej. 5. Weksel trasowany, w którym nie oznaczono miejsca wystawienia, uważa się za: a) wystawiony w miejscu podanym obok nazwiska wystawcy, b) nieważny, c) niepełny. 6. Wystawienie weksla trasowanego na własne zlecenie wystawcy jest: a) niemożliwe, b) możliwe, c) z wyjątkiem przypadków przewidzianych ustawowo niemożliwe. 7. Wystawca weksla trasowanego: a) nie może być trasatem, b) może być trasatem, c) nie może być trasatem, chyba że weksel jest wystawiony na rachunek osoby trzeciej. 8. Weksel trasowany: a) może być wystawiony na rachunek osoby trzeciej, b) nie może być wystawiony na rachunek osoby trzeciej, c) tylko w wyjątkowych wypadkach może być wystawiany na rachunek osoby trzeciej. 9. Miejscem płatności weksla trasowanego jest: a) wyłącznie miejscowość, w której trasat ma miejsce zamieszkania, b) miejsce wskazane na wekslu jako miejsce płatności, zaś w przypadku, gdy takiego miejsca nie oznaczono miejscowość, w której trasat ma miejsce zamieszkania, c) miejsce zamieszkania osoby trzeciej bądź miejscowość, w której trasat ma miejsce zamieszkania, bądź inna miejscowość. 10. W wekslu, płatnym za okazaniem lub w pewien czas po okazaniu, wystawca: a) może zastrzec oprocentowanie sumy wekslowej, b) nie może zastrzec oprocentowania sumy wekslowej, c) zastrzeżenie oprocentowania sumy wekslowej uważa się za nienapisane. 11. W wekslach innych niż płatne za okazaniem lub w pewien czas po okazaniu zastrzeżenie przez wystawcę oprocentowania sumy wekslowej uważa się za: a) warunek rozwiązujący, b) nienapisane, c) nieważne. Źródło (art.) b 1 i 3 a 2 b 3 b 3 a 3 c 4 a 5 b 5 2

14 Prawo wekslowe Nr Treść pytania Odp. 12. W przypadku braku określenia stopy odsetek w wekslu zastrzeżenie oprocentowania uważa się za: a) nienapisane, b) warunek unieważniający, c) nieważne. 13. Odsetki od sumy wekslowej biegną w przypadku weksla trasowanego od daty: a) ustalonej przy wystawieniu weksla, b) wpisanej w wekslu, c) wystawienia weksla, jeżeli nie wskazano innej daty. 14. W przypadku gdy sumę wekslową wpisano w wekslu literami i cyframi, w razie wystąpienia różnicy, bierze się pod uwagę: a) sumę napisaną liczbami, b) sumę niższą, c) sumę napisaną literami. 15. W razie różnicy sum, napisanych kilkakrotnie literami lub kilkakrotnie liczbami: a) weksel trasowany jest ważny na sumę większą, b) weksel trasowany jest ważny na sumę mniejszą, c) weksel trasowany jest nieważny. 16. Jeżeli na wekslu znajdują się podpisy osób, niezdolnych do zaciągania zobowiązań wekslowych, podpisy fałszywe, podpisy osób nieistniejących albo podpisy, które z jakiejkolwiek innej przyczyny nie zobowiązują osób, które weksel podpisały lub których nazwiskiem weksel został podpisany: a) również inne podpisy uważa się za wadliwe, b) nie uchybia to ważności innych podpisów, c) ważność innych podpisów może zostać potwierdzona tylko po stwierdzeniu w sposób niebudzący wątpliwości, które z podpisów są wadliwe. 17. Osoba podpisująca weksel trasowany jako przedstawiciel innej osoby, nieposiadająca umocowania do działania w jej imieniu: a) odpowiada sama wekslowo, a jeżeli zapłaciła, ma takie same prawa, jakie miałaby osoba, której jest rzekomo przedstawicielem, b) nie odpowiada wekslowo, ale jeżeli zapłaciła, ma takie same prawa, jakie miałaby osoba, której jest rzekomo przedstawicielem, c) odpowiada sama wekslowo, a jeżeli zapłaciła, nie zyskuje praw, jakie miałaby osoba, której jest rzekomo przedstawicielem. Źródło (art.) a 5 c 5 c 6 b 6 b 7 a 8 3

15 Prawo finansowe cz. II Nr Treść pytania Odp. 18. Osoba, która podpisała weksel jako przedstawiciel innej osoby, lecz przekroczyła przy tym granice swego umocowania: a) odpowiada sama wekslowo, a jeżeli zapłaciła, nie zyskuje praw, jakie miałaby osoba, której jest rzekomo przedstawicielem, b) nie odpowiada wekslowo, ale jeżeli zapłaciła, ma takie same prawa, jakie miałaby osoba, której jest rzekomo przedstawicielem, c) odpowiada sama wekslowo za całą kwotę, a jeżeli zapłaciła, ma takie same prawa, jakie miałaby osoba, której jest rzekomo przedstawicielem. 19. Za przyjęcie i za zapłatę weksla trasowanego odpowiada: a) wystawca, b) indosant, c) adresat. 20. Zastrzeżenie, w którym wystawca zwalnia się od odpowiedzialności za zapłatę: a) jest ważne, b) jest ważne, o ile wystawca wystawił również inny dokument potwierdzający jego zobowiązanie, c) uważa się za nienapisane. 21. Od odpowiedzialności za przyjęcie wystawca: a) może się zwolnić, b) nie może się zwolnić, c) nie może się zwolnić, zastrzeżenie o zwolnieniu się z odpowiedzialności za przyjęcie uważa się za nienapisane. 22. Jeżeli weksel, niezupełny w chwili wystawienia, uzupełniony został niezgodnie z zawartym porozumieniem: a) weksel jest nieważny, b) weksel jest ważny, chyba że posiadacz nabył weksel w złej wierze albo przy nabyciu dopuścił się rażącego niedbalstwa, c) nie można wobec posiadacza zasłaniać się zarzutem, że nie zastosowano się do tego porozumienia, chyba że posiadacz nabył weksel w złej wierze albo przy nabyciu dopuścił się rażącego niedbalstwa. 23. Przenieść przez indos można: a) każdy weksel, b) tylko weksel, który był wystawiony wyraźnie na zlecenie, c) każdy weksel, chyba że był wystawiony wyraźnie na zlecenie. 24. Jeżeli wystawca umieścił na wekslu wyrazy nie na zlecenie : a) nie można przenieść weksla, b) można przenieść weksel tylko przez indos, c) można przenieść weksel tylko w formie i ze skutkami zwykłego przelewu. Źródło (art.) c 8 a 9 c 9 a 9 c 10 a 11 c 11 4

16 Prawo wekslowe Nr Treść pytania Odp. 25. Jeżeli wystawca umieścił w wekslu wyrazy nie na zlecenie lub inne zastrzeżenie równoznaczne, można przenieść weksel: a) w dowolny prawem przewidziany sposób, b) nie można przenieść takiego weksla, c) tylko w formie i ze skutkami zwykłego przelewu. 26. Indosowanie weksla również na trasata: a) jest możliwe i to bez względu na to, czy przyjął on weksel, czy nie, b) jest możliwe, ale tylko w przypadku, gdy przyjął on weksel, c) jest niedopuszczalne. 27. Indosowanie weksla również na wystawcę lub na każdą inną osobę, wekslowo zobowiązaną: a) jest niedopuszczalne, b) jest możliwe, ale tylko w przypadku, gdy ta osoba przyjęła weksel, c) jest możliwe i to bez względu na to, czy przyjął on weksel, czy nie. 28. Osoby, na które przeniesiono weksle poprzez indos: a) nie mogą indosować weksla dalej, b) mogą weksel dalej indosować, c) mogą indosować weksel tylko na inne osoby wekslowo zobowiązane. 29. Przez indos może być przeniesiony: a) tylko weksel imienny, b) tylko weksel wystawiony wyraźnie na zlecenie, c) każdy weksel. 30. Indos częściowy: a) jest nieważny, b) jest ważny, c) w sytuacjach określonych w ustawie może być ważny. 31. Indos na okaziciela: a) uważa się za nienapisany, b) jest nieważny, c) jest równoznaczny z indosem in blanco. 32. Indos może być napisany: a) tylko na wekslu, b) na wekslu lub na złączonej z nim karcie dodatkowej (przedłużku), c) na wekslu oraz na złączonej z nim karcie dodatkowej (przedłużku). 33. Indos: a) może być warunkowy, b) powinien być bezwarunkowy, c) może być warunkowy tylko w przypadku, gdy osoba wekslowo zobowiązana nie jest znana. Źródło (art.) c 11 a 11 c 11 b 11 c 11 a 12 c 12 b 13 b 12 5

17 Prawo finansowe cz. II Nr Treść pytania Odp. 34. Pominięcie w indosie indosatariusza: a) jest dopuszczalne, b) jest niedopuszczalne, c) jest możliwe tylko w przypadku indosu in blanco. 35. Pominięcie w indosie indosanta: a) jest dopuszczalne, b) jest niedopuszczalne, c) jest możliwe tylko w przypadku indosu in blanco. 36. W przypadku indosu in blanco indos jest ważny: a) tylko, jeżeli został napisany na odwrotnej stronie weksla lub na przedłużku, b) zawsze, c) tylko, jeżeli został napisany na przedłużku. 37. Indos przenosi: a) te prawa z weksla, które zostały w indosie wymienione, b) te prawa z weksla, które przysługiwały uprzednio indosantowi, c) wszystkie prawa z weksla. 38. Jeżeli indos jest in blanco, posiadacz weksla może między innymi: a) wypełnić indos nazwiskiem własnym lub innej osoby, b) wypełnić indos imieniem własnym lub innej osoby, c) indosować weksel na siebie. 39. Przeniesienie weksla na inną osobę bez wypełnienia indosu in blanco i bez indosowania: a) należy do uprawnień posiadacza weksla, b) jest niedopuszczalne, c) jest prawnie wadliwe. 40. Za przyjęcie i za zapłatę weksla odpowiada: a) indosariusz, b) trasat lub indosariusz, c) indosant, w braku przeciwnego zastrzeżenia. 41. Indosant: a) nie może zabronić dalszego indosowania; w tym przypadku nie odpowiada wobec następnych indosatariuszy, b) nie może zabronić dalszego indosowania, c) może zabronić dalszego indosowania; w tym przypadku nie odpowiada wobec następnych indosatariuszy. Źródło (art.) a 13 b 13 a 13 c 14 a 14 a 14 c 15 c 15 6

18 Prawo wekslowe Nr Treść pytania Odp. 42. Prawnym posiadaczem weksla jest osoba, która: a) ma weksel i wykaże swoje prawo nieprzerwanym szeregiem indosów, chociażby ostatni indos był in blanco, b) ma weksel i wykaże swoje prawo nieprzerwanym szeregiem indosów, chyba że ostatni indos był in blanco, c) ma weksel. 43. Indosy przekreślone: a) wchodzą w skład nieprzerwanego szeregu indosów, b) mogą wchodzić w skład nieprzerwanego szeregu indosów, c) uważa się za nieistniejące nieprzerwanym ciągu indosów. 44. Gdy po indosie in blanco następuje dalszy indos, uważa się, że indosant, który go podpisał: a) nabył weksel na mocy ostatniego indosu, b) nabył weksel na mocy indosu następującego przed indosem in blanco, c) nabył weksel na mocy indosu in blanco. 45. Jeżeli ktoś przez jakikolwiek wypadek utracił posiadanie weksla, posiadacz, który wykaże swoje prawo poprzez nieprzerwany ciąg indosów: a) będzie zobowiązany do wydania weksla, b) nie będzie zobowiązany do wydania weksla, c) będzie zobowiązany do wydania weksla tylko, jeżeli go nabył w złej wierze albo jeżeli przy nabyciu dopuścił się rażącego niedbalstwa. 46. Jeżeli posiadacz, nabywając weksel, działał świadomie na szkodę dłużnika osoby, przeciw której dochodzi się praw z weksla: a) nie może wobec posiadacza zasłaniać się zarzutami, opartymi na swych stosunkach osobistych z wystawcą lub z posiadaczami poprzednimi, b) może wobec posiadacza zasłaniać się zarzutami, opartymi na swych stosunkach osobistych z wystawcą lub z posiadaczami poprzednimi, c) może zignorować zarzuty posiadacza. 47. Sytuacja prawna dłużnika wekslowego: a) zależy od tego, czy odpowiada on wobec pierwszego wierzyciela, czy też wobec kolejnego wierzyciela wekslowego (kolejnego nabywcy weksla w drodze indosu), b) nie zależy od tego, czy odpowiada on wobec pierwszego wierzyciela, czy też wobec kolejnego wierzyciela wekslowego (kolejnego nabywcy weksla w drodze indosu), c) zależy wyłącznie od przyczyny wystawienia weksla. Źródło (art.) a 16 c 16 c 16 c 16 b 17 a 17 7

19 Prawo finansowe cz. II Nr Treść pytania Odp. 48. Osoby, przeciw którym dochodzi się praw z weksla: a) nie mogą wobec posiadacza zasłaniać się zarzutami, opartymi na swych stosunkach osobistych z wystawcą lub z posiadaczami poprzednimi, w szczególności w przypadku, gdy posiadacz nabywając weksel, działał świadomie na szkodę dłużnika, b) mogą wobec posiadacza zasłaniać się zarzutami, opartymi na swych stosunkach osobistych z wystawcą lub z posiadaczami poprzednimi, chyba że posiadacz, nabywając weksel, działał świadomie na szkodę dłużnika, c) nie mogą wobec posiadacza zasłaniać się zarzutami, opartymi na swych stosunkach osobistych z wystawcą lub z posiadaczami poprzednimi, chyba że posiadacz, nabywając weksel, działał świadomie na szkodę dłużnika. 49. Jeżeli indos zawiera wzmiankę waluta do odebrania, do inkasa, per procura lub inną wzmiankę, oznaczającą tylko pełnomocnictwo, wtedy posiadacz: a) może wykonywać wszystkie prawa z weksla; nie może go jednak indosować inaczej, jak tylko ze skutkami pełnomocnictwa, b) może wykonywać wszystkie prawa z weksla; nie może go jednak indosować, c) nie może wykonywać praw z weksla. 50. Dłużnicy wekslowi mogą zasłaniać się wobec posiadacza weksla, który indosował weksel zawierający w indosie wzmiankę waluta do odebrania, do inkasa, per procura lub inną wzmiankę, oznaczającą tylko pełnomocnictwo ze skutkami pełnomocnictwa: a) między innymi zarzutami, służącymi im przeciw indosantowi, b) tylko zarzutami, służącymi im przeciw indosantowi, c) tylko zarzutami, służącymi im przeciw indosariuszowi. 51. Pełnomocnictwo zawarte w indosie pełnomocniczym: a) wygasa przez śmierć mocodawcy oraz przez to, że mocodawca utracił zdolność do działań prawnych, b) nie wygasa przez śmierć mocodawcy ani przez to, że mocodawca utracił zdolność do działań prawnych, c) wygasa przez śmierć mocodawcy lub przez to, że mocodawca utracił zdolność do działań prawnych. 52. Jeżeli indos zawiera wzmiankę waluta na zabezpieczenie, waluta w zastaw lub jakąkolwiek inną wzmiankę, wyrażającą zastaw, posiadacz: a) nie może wykonywać wszystkich praw z weksla, b) może wykonywać wszystkie prawa z weksla z wyjątkiem indosowania, c) może wykonywać wszystkie prawa z weksla; lecz jego indos ma znaczenie jedynie indosu pełnomocniczego. Źródło (art.) c 17 a 18 b 18 b 18 c 19 8

20 Prawo wekslowe Nr Treść pytania Odp. 53. Jeżeli posiadacz, biorąc weksel zawierający wzmiankę waluta na zabezpieczenie, waluta w zastaw lub jakąkolwiek inną wzmiankę, wyrażającą zastaw, działał na szkodę dłużnika: a) dłużnicy wekslowi nie mogą zasłaniać się wobec posiadacza zarzutami, opartymi na swych stosunkach osobistych z indosantem, b) dłużnicy wekslowi mogą zasłaniać się wobec posiadacza zarzutami, opartymi na swych stosunkach osobistych z indosantem, c) dłużnikom wekslowym nie przysługują zarzuty wobec posiadacza. 54. Indos po terminie płatności: a) ma te same skutki, co indos przed tym terminem, b) uważa się za nienapisany, c) nie wywiera żadnych skutków. 55. Indos po proteście z powodu niezapłacenia lub po upływie terminu ustanowionego dla protestu: a) uważa się za nienapisany, b) ma tylko skutki zwykłego przelewu, c) jest nieważny. 56. Indos bez daty uważa się za dokonany: a) wraz z upływem terminu ustanowionego dla protestu, ale tylko aż do przeprowadzenia dowodu przeciwnego, b) przed upływem terminu ustanowionego dla protestu, ale tylko aż do przeprowadzenia dowodu przeciwnego, c) wraz z upływem terminu ustanowionego dla protestu. 57. Przedstawić weksel do przyjęcia trasatowi w jego miejscu zamieszkania aż do terminu płatności może: a) posiadacz weksla albo nawet każdy, kto ten weksel ma, b) tylko aktualny posiadacz weksla, c) tylko wystawca. 58. Zastrzeżenie przez wystawcę, iż weksel ma być przedstawiony do przyjęcia z oznaczeniem lub bez oznaczenia terminu: a) uważa się za nienapisane, b) jest możliwe w każdym wekslu, c) jest możliwe tylko w wekslu trasowanym. 59. Zabronienie przez wystawcę przedstawienia weksla do przyjęcia jest: a) możliwe z wyjątkiem przypadku, gdy chodzi o weksel płatny u osoby trzeciej lub płatny w innej miejscowości niż ta, w której trasat ma miejsce zamieszkania, albo płatny w pewien czas po okazaniu, b) możliwe z wyjątkiem przypadku, gdy chodzi o weksel płatny w pewien określony z góry czas po okazaniu, c) niemożliwe. Źródło (art.) b 19 a 20 b 20 b 20 a 21 b 22 a 22 9