Instrukcja obsługi plotera frezującego

Transkrypt

1 Instrukcja obsługi plotera frezującego Program sterujący 1. Informacje dotyczące bezpieczeństwa 2. Informacje ogólne 3. Instalacja oprogramowania sterującego 4. Przygotowanie do pracy kolejność operacji 4.1. Uruchomienie maszyny i programu sterującego 4.2. Bazowanie osi maszyny 4.3. Wymiana narzędzia 4.4. Przygotowanie plików 2D 4.5. Import danych do programu 4.6. Ustawienia parametrów obróbki 4.7. Rozpoczęcie pracy 4.8. Przerwanie pracy 4.9. Zakończenie pracy 5. Zapisanie projektu 6. Odczyt projektu 7. Sterowanie ręczne maszyną okno posuwu ręcznego 8. Zaawansowane ustawienia początku projektu - punkt referencyjny 9. Panel serwisowy / panel diagnostyczny 10. Przygotowanie plików wektorowych (DXF, PLT, AI) 11. FAQ - Najczęściej zadawane pytania

2 1. Informacje dotyczące bezpieczeństwa Przed rozpoczęciem pracy należy ocenić stan maszyny. Zabrania się uruchamiania maszyny, jeżeli zostały zauważone jakiekolwiek uszkodzenia, a o zaistniałych należy bezzwłocznie poinformować producenta. Należy sprawdzić czy w okolicy maszyny lub na stole roboczym nie znajdują się przedmioty, które mogłyby wchodzić w kolizję z ruchomymi elementami maszyny oraz czy jest ona odpowiednio zabezpieczona przed wtargnięciem osób postronnych. Zabrania się obsługi maszyny osobom które nie odbyły odpowiedniego szkolenia oraz nie zapoznały się z dokumentacją techniczno-ruchową plotera. 2. Informacje ogólne System sterowania Wincam jest nowoczesnym typem sterowania CNC zaprojektowanym dla zaawansowanych obrabiarek frezujących trzyosiowych. Składa się z dwóch części: oprogramowania na komputer sterujący PC oraz sterownika mikroprocesorowego montowanego wewnątrz obrabiarki. Tu zajmiemy się częścią programową na komputer PC. Program Wincam posiada przejrzysty interfejs w języku polskim i udostępnia wiele użytecznych funkcji. Wbudowana diagnostyka nie pozwala obsłudze na uruchomienie plotera, gdy nieprawidłowo wprowadzono parametry obróbki, lub pominięto procedury wstępne. Automatycznie generowany system podpowiedzi, pozwala operatorowi na natychmiastowe usunięcie nieprawidłowości. Zupełnie nowe podejście do zagadnienia obsługi maszyn sterowanych numerycznie zwalnia operatora obrabiarki od konieczności generowania kodów sterujących NC. Zadanie to przejął całkowicie program sterujący Wincam, który dzięki wbudowanym postprocesorom robi to automatycznie. Po przerwaniu pracy system daje możliwość kontynuacji od dowolnego miejsca i z możliwością zmiany prędkości obróbki, jeśli proces tego wymaga. Dzięki pomiarowi długości narzędzia mamy pewność, że po wymianie frezu czy ponownym uruchomieniu maszyny frez zawsze trafi w to samo miejsce. Rodzaje importowanych plików: PLT ploterowe HPGL DXF NCC G-Code dla obrabiarek numerycznych trzyosiowych w standardzie ISO AI - krzywe Beziera, np. Corel Draw Funkcje programu: siedem programowalnych punktów bazowych na powierzchni stołu definiowana wysokość osi Z dla każdego punktu bazowego wczytywanie projektu na jedną z czterech ćwiartek układu współrzędnych centrycznie lub z zachowaniem oryginalnych współrzędnych projektu podział projektu na etapy niezależne parametry obróbki i wybór aktywnego narzędzia dla każdego etapu archiwizacja projektów (program zapisuje wszystkie parametry obróbki) obsługa do sześciu agregatów obróbczych proste wybieranie punktu odjazdu dla każdego etapu automatyczne przejście do następnego etapu praca w cyklu podgląd śladu narzędzia w trybie 2.5 i 3D pomiar długości narzędzia praca w trybie 3D praca w trybie 2.5D planowanie powierzchni materiału

3 Dla obróbki w 2.5D zainstalowane są w programie postprocesory: - offset wewnętrzny - offset zewnętrzny - wybieranie wewnątrz obiektów lub między obiektami z deklarowanym naddatkiem wykończeniowym - stopniowe odsuwanie i zagłębianie frezów kształtowych (stożek, kula) - podział etapów na kilka stopni zagłębiania - planowanie materiału z korektą osi Z do wyboru cztery ścieżki - zejście po rampie z wyborem kąta wejścia i wyjścia z materiału - wejście z boku obiektu - wiercenie wielostopniowe - wiercenie w rurach (szybki przejazd do drugiej ściany) 3. Instalacja oprogramowania sterującego Program sterujący Wincam dostarczany jest na płycie CD lub przesyłany elektronicznie za pomocą poczty w formie skompresowanej. Dla uproszczenia procedur zrezygnowano z typowej instalacji, należy wykonać tylko kopiowanie plików do dowolnie wybranego folderu w komputerze. Kolejność postępowania przy instalacji programu na nowym komputerze 1. Skopiowanie plików 2. Utworzenie skrótu 3. Autoryzacja programu sterującego (jeśli wymagana) 4. Instalacja sterownika USB 5. Uruchomienie programu sterującego ad.1. Skopiuj program sterujący wraz z pozostałymi plikami do folderu c:\program files\wincam - dla wersji systemu operacyjnego Windows 32 bit lub c:\program files (86)\Wincam dla systemu operacyjnego Windows 64 bit. Do działania programu wymagane są pliki: - wincam.exe (nazwa ta może różnić się, jednak pierwszym członem jest zawsze Wincam) - wincam_usb.dll - autoryzuj.exe (jednorazowo) ad.2. Utwórz skrót programu - kliknij prawym przyciskiem na pliku Wincam(...).exe i wybierz z menu podręcznego funkcję: utwórz skrót. Następnie skopiuj go na pulpit lub do menu start. ad.3. Uruchom program autoryzuj.exe jako administrator (prawy przycisk myszy), wprowadź kod autoryzacyjny i zatwierdź go. Kod zapisany jest przy użyciu wielkich liter i cyfr oraz w jednym ciągu bez spacji. W przypadku zaginięcia kodu należy skontaktować sie z producentem oprogramowania. ad.4. Zainstaluj sterownik USB wymagany dla prawidłowej komunikacji z maszyną. ad.5. Uruchom program sterujący bez podłączania maszyny do komputera. Program wygeneruje potrzebne pliki konfiguracyjne i uruchomi się. Zaraz po uruchomieniu sprawdzi, czy podłączona jest maszyna do portu komunikacyjnego USB i czy jest uruchomiona. Jeśli tak, przejdzie od razu do trybu online. W przeciwnym przypadku uruchomiony zostanie tryb offline i program nie będzie już próbować ponownie komunikować się z maszyną. Zarówno w trybie offline jak i online można wprowadzać i edytować etapy obróbcze.

4 4. Przygotowanie do pracy kolejność operacji 1. Uruchomienie maszyny 2. Bazowanie osi maszyny 3. Wymiana narzędzia 4. Import danych do programu 5. Ustawienia parametrów obróbki 6. Ustawienie początku projektu - punkt referencyjny 7. Rozpoczęcie pracy 8. Przerwanie pracy 9. Zakończenie pracy 4.1. Uruchomienie maszyny ustaw przełącznik zezwolenia pracy wrzeciona na pulpicie sterowniczym maszyny w pozycji wyłączenia. uruchom maszynę przy pomocy wyłącznika głównego znajdującego się na bocznej ścianie szafy sterowniczej lub w innym wyznaczonym miejscu uruchom program sterujący WINCAM na komputerze sterującym wykonaj bazowanie osi 4.2. Bazowanie osi Bazowanie osi polega na automatycznym dojeździe maszyny do wyłączników krańcowych oraz ustaleniu pozycji zerowej. Docelowo są to współrzędne XYZ (0,0,0) w bliskim sąsiedztwie wyłączników krańcowych kliknij na przycisku BAZOWANIE OSI w polu STEROWANIE znajdującym się w oknie głównym programu. Maszyna zacznie pracę od dojazdu osi Z do górnego położenia. Następnie ruszą pozostałe osie X i Y i będą jednocześnie dążyć do lewego rogu z przodu maszyny. Po zatrzymaniu wszystkie trzy osie wykonają krótki odjazd od wyłączników krańcowych i maszyna będzie gotowa do pracy. Od tego momentu współrzędne wyświetlane w oknie programu sterującego będą zawierały prawdziwe położenie wrzeciona w przestrzeni roboczej maszyny Wymiana narzędzia kliknij na przycisku POSUW RĘCZNY w polu MASZYNA znajdującym się w oknie głównym programu otworzy się okno posuwu ręcznego. kliknij na przycisku DO WYMIANY. Maszyna wykona dojazd wrzeciona do pozycji wymiany znajdującej się we współrzędnych zerowych sprawdź czy zezwolenie pracy wrzeciona jest wyłączone, jeśli nie to wyłącz posługując się odpowiednimi kluczami poluzuj nakrętkę i wysuń narzędzie z tulei w razie potrzeby zmień tuleję narzędziową na odpowiednią średnicę roboczą wsuń nowe narzędzie częścią uchwytową do góry i dokręć nakrętkę dociskową UWAGA! Należy pamiętać o dostosowaniu średnicy chwytowej tulei narzędziowej do średnicy chwytu montowanego narzędzia.

5 4.4. Przygotowanie plików 2D Podczas przygotowywania rysunków należy zwrócić uwagę na kilka kwestii: Skala rysunku powinna zawsze wynosić 100% (1:1) Pliki powinny zostać zapisane w odpowiednim formacie (obsługiwane formaty zostały podane w punkcie 2.) Należy rozdzielić poszczególne etapy obróbki poprzez rozróżnienie ich kolorami (stałe przypisanie kolorów, nie jak warstwa ). Przykład rozróżnienia kolorami zaprezentowano poniżej: 1. Element w jednym kolorze 2. Zmiana koloru

6 3. Zmieniony kolor Poszczególne kolory odpowiadają kolejnym etapom obróbki Czerwony Frezowanie otworów Zielony Wiercenie Niebieski Frezowanie ramki Po wczytaniu rysunku program automatycznie rozróżnia kolory i na tej podstawie tworzy etapy obróbki.

7 4.5. Import danych do programu kliknij na przycisku + w polu lista etapów, otworzy się okno importu danych wybierz folder zawierający importowane dane posługując się lewym górnym okienkiem jeśli wybrany wcześniej folder zawiera pliki o znanych rozszerzeniach pojawią się one w lewym okienku. Wybierasz dany plik klikając na nim raz myszką. Jednocześnie widzisz jego zawartość graficzną w polu graficznym z prawej strony okna w lewym dolnym rogu wybierz etap, który chcesz dodać, domyślnie są to wszystkie etapy z pliku możesz zachować oryginalne współrzędne z pliku lub kazać programowi przyciągnąć obiekty do rogu jednej z ćwiartek układu współrzędnych. dodaj etap wybierając polecenie DODAJ program powróci do okna głównego, a nowe etapy dołączone zostaną do listy etapów ostatni dodany etap będzie aktywny i widoczny na ekranie

8 4.6. Ustawienia parametrów obróbki W lewej dolnej części okna programu znajdują się parametry obróbki dla pojedynczego etapu, którego numer wyświetlony jest w polu Numer etapu w polu Średnica narzędzia wpisz średnicę zamontowanego we wrzecionie narzędzia w polu Prędkość XY wpisz prędkość obróbki materiałów nie uwzględniając prędkości schodzenia w materiał w polu Prędkość Z wpisz prędkość schodzenia narzędzia w materiał w polu Unoszenie wpisz wysokość, na jakiej narzędzie będzie poruszało się nad materiałem podczas szybkich przejść w polu Zagłębianie wpisz głębokość, na jaką narzędzie będzie schodziło w materiał w czasie obróbki w polu Stopnie zagłębianie wpisz liczbę etapów schodzenia w głąb materiału podczas obróbki, zanim frez zagłębi się na pełną głębokość zagłębiania wybierz rodzaj korekty narzędzia dla etapów 2D wybierając odpowiedni postprocesor w menu parametry pracy Uwaga! Dla etapów 3D importowanych z pliku G-Code podaje się jedynie ograniczenie szybkości maksymalnej w polu Prędkość XY. Dla tego typu etapów nie ma możliwości modyfikowania ścieżki i parametrów roboczych. W polu lista etapów można ustalić dowolną kolejność wykonywania etapów przeciągając je myszką na odpowiednią pozycję. Pole PRZED ETAPEM udostępnia funkcje, które zostaną wykonane przed rozpoczęciem danego etapu. Są to: oczekiwanie na wciśnięcie przycisku START na pulpicie sterowniczym rozkaz odjazdu do wymiany narzędzia Pole W TRAKCIE udostępnia funkcję, które zostanie wykonana w czasie trwania danego etapu. Jest to: włączenie pompy chłodziwa - jeśli obrabiarka posiada pompę chłodziwa i jest ona podłączona pod odpowiednie wyjście przekaźnikowe Pole PO ETAPIE udostępnia funkcje, które zostaną wykonane po zakończeniu danego etapu. Są to: wykonanie odjazdu do zaprogramowanego punktu na polu roboczym maszyny w celu odsłonięcia obrabianego materiału kontynuacja - przejście do następnego etapu w kolejce. Uwaga! Jeżeli wykonujemy odjazd w danym etapie to przy kontynuacji należy w kolejnym etapie włączyć funkcję oczekiwania na START.

9 Opis postprocesorów: Obrys obiektów prowadzenie frezu bezpośrednio po linii obiektów Obrys nożyk cięcie nożykiem mimośrodowym funkcja niedostępna, bo maszyna nie posiada nożyka. Po wybraniu tej funkcji prowadzenie freza odbywa się zatem bezpośrednio po linii obiektów jak w obrysie obiektów Korekta wewnętrzna prowadzenie freza po wewnętrznej stronie obiektów w odległości równej połowie średnicy narzędzia Korekta zewnętrzna prowadzenie freza po zewnętrznej stronie obiektów w odległości równej połowie średnicy narzędzia Wybranie poziome prowadzenie freza po wewnętrznej części obiektów poziomymi ruchami w celu wybrania całej przestrzeni wewnątrz obiektów Wybranie pionowe prowadzenie freza po wewnętrznej części obiektów pionowymi ruchami w celu wybrania całej przestrzeni wewnątrz obiektów Wybranie obrysem program generuje kolejne zacieśniające się obrysy wewnętrzne w kierunku do środka obiektów aż do całkowitego pokrycia powierzchni obiektów Wiercenie wiercenie otworów w geometrycznym środku obiektów Wiercenie w rurach wiercenie otworów w rurach i profilach, gdzie pomiędzy dwoma warstwami materiału znajduje się pusta przestrzeń, którą frez pokonuje ze zwiększoną szybkością w celu zwiększenia wydajności Rys.1 Dostępne ścieżki narzędzia dla obiektów 2D

10 4.7. Rozpoczęcie pracy Upewnij się, że w przestrzeni roboczej nie znajdują się przedmioty, z którymi może nastąpić kolizja mechaniczna podczas ruchu. najpierw zamocuj materiał do obróbki tak, aby maszyna mogła dostać frezem wszędzie tam, gdzie zajdzie proces obróbki. włącz posuw ręczny dojedź czubkiem frezu do rogu materiału wciśnij przycisk USTAW POCZĄTEK wciśnij przycisk unoszenia nad materiał zamknij okno posuwu ręcznego sprawdź wysokość unoszenia we wszystkich etapach, które będą wykonywane. Frez nie może uderzyć w wystające części mocujące materiał podczas szybkich przejść. maszyna jest gotowa do rozpoczęcia pracy sprawdź czy masz ustawiony prawidłowy etap obróbki włącz zezwolenie pracy wrzeciona na pulpicie sterowniczym obrabiarki Sprawdź wysokość stopy odciągowej, aby była prawidłowa. Zbyt niska możliwa kolizja, za wysoko mała skuteczność odciągu wiórów. wciśnij START w celu wykonania zadanej pracy. Po uruchomieniu wrzeciona program odczeka okres rozruchu wrzeciona i po nim przystąpi do pracy Uwaga! W przypadku braku potwierdzenia prawidłowej pracy wrzeciona przez falownik nastąpi zatrzymanie procesu i pojawi się okno zatrzymania Przerwanie pracy w celu przerwania pracy naciskamy klawisz ESC na klawiaturze komputera lub przycisk STOP na panelu sterowniczym maszyny. maszyna przerwie pracę, uniesie wrzeciono na wysokość unoszenia i wyłączy ruch obrotowy pojawi się okno zawierające dane o postępie obróbki. możesz przerwać pracę tracąc możliwość kontynuacji zamykając poleceniem ZAMKNIJ wyświetlone okno lub kontynuować dalej masz możliwość dowolnej zmiany numeru wykonywanego wektora lub stopnia zagłębiania wciśnij KONTYNUUJ aby wznowić pracę okno zamknie się, włączy wrzeciono i praca będzie kontynuowana po czasie potrzebnym na rozpędzenie wrzeciona 4.9. Zakończenie pracy po zakończeniu obróbki wyłącz zezwolenie pracy wrzeciona włącz przesuw ręczny i odjedź wrzecionem tak, abyś mógł bezpiecznie dostać się do obrabianego detalu usuń wióry przy pomocy odkurzacza i szczotek. odkręć obrobiony element jeśli nie masz więcej pracy, wyłącz program, zamknij system, następnie wyłącz maszynę wyłącznikiem głównym na bocznej ścianie szafy sterowniczej

11 5. Zapisanie projektu W celu zapisania projektu: wejdź do menu PLIK na górnej belce okna programu głównego wybierz Zapisz projekt jeśli projekt nie był jeszcze zapisywany program zapyta się o nazwę wybierz folder docelowy i wpisz nazwę kliknij przycisk ZAPISZ w celu zapisania danych na dysk Aby zapisać projekt pod nową nazwą wybierz w menu PLIK polecenie ZAPISZ PROJEKT JAKO Program zapisuje wszystkie dane łącznie z uwzględnieniem współrzędnych początku projektu. Funkcja zapisu aktywowana jest automatycznie podczas zamykania programu. 6. Odczyt projektu Aby odczytać projekt: wejdź do menu PLIK na górnej belce okna programu głównego wybierz Otwórz projekt wybierz folder źródłowy i nazwę pliku kliknij przycisk OTWÓRZ w celu wczytania danych z dysku Funkcja odczytu projektu aktywowana jest w chwili startu programu, wtedy wczytywany jest ostatnio zapisany projekt. Program odczytuje wszystkie dane łącznie z uwzględnieniem współrzędnych początku projektu, które znajdą się w oknie Ustaw początek w zakładce MASZYNA. Po zbazowaniu osi maszyna jest gotowa do wykonania zapisanej pracy według wcześniejszych ustawień.

12 7. Sterowanie ręczne maszyną okno posuwu ręcznego Okno sterowania ręcznego posiada następujące funkcje: 1. Posuwy ręczne - funkcja działa domyślnie zawsze od momentu wyświetlenia okna. Ruchy w osiach XY odbywają się za pomocą klawiszy kursorów: lewo, prawo, przód, tył oraz dla osi Z page up i page down. Ruch odbywa się w pojedynczych osiach skokowo w wartościach: mm mm wciśnięty klawisz CTRL - 1 mm wciśnięty klawisz SHIFT - 10mm wciśnięte jednocześnie klawisze SHIFT i CTRL lub płynnie po naciśnięciu spacji. Podgląd widoczny w grupie Ruchy ręczne wielkość kroku Ruch odbywa się z precyzyjnie zadana prędkością, którą wybiera się w grupie Wybór prędkości posuwu za pomocą myszki. 2. Wybór suportu roboczego W maszynach z jednym wrzecionem roboczym funkcja jest niedostępna. Wrzeciono robocze jest domyślnie zawsze aktywne. 3. Pomiar długości narzędzi we wrzecionie Po naciśnięciu lewym przyciskiem myszy na przycisku z numerem jeden odbywa się automatyczny pomiar długości narzędzia we wrzecionie głównym. Wykonywany jest ruch unoszenia maksymalnie do góry oraz dojazdu nad czujnik i opuszczenia wrzeciona aż do momentu dotknięcia czujnika przez koniec frezu. W maszynie o większej liczbie wrzecion aktywne są kolejne przyciski odpowiadające dodatkowym wrzecionom. Menu kontekstowe po wciśnięciu prawego przycisku myszy umożliwia ręczne wpisanie długości narzędzia (stosowane w wyjątkowych sytuacjach, np. przy piłach tarczowych, głowicach frezerskich z bocznymi płytkami etc.)

13 4. Ruch maszyny Do wymiany - umożliwia dojazd wrzeciona do wygodnej pozycji wymiany na początku zakresu roboczego maszyny Na początek umożliwia dojazd aktywnego wrzeciona roboczego do początku projektu bez dotykania do materiału na bezpiecznej wysokości unoszenia Ruch frezu w osi Z odpowiednio dojazd do wysokości unoszenia, dotknięcie do powierzchni materiału, zagłębienie w materiał (tylko przy włączonym wrzecionie), uniesienie do zera (maksymalna wysokość) 5. Dojazd sondą pomiarową Funkcja aktywna tylko w maszynach wyposażonych w sondę pomiarową. Umożliwia automatyczny dojazd do bocznych krawędzi materiału oraz do powierzchni górnej po wcześniejszym ręcznym dojeździe w pobliże mierzonej krawędzi. 6. Ustawienie pozycji materiału / początku projektu Funkcja służy do przeniesienia współrzędnych rzeczywistego materiału do ustawień projektu. - Przycisk Początek XYZ - podstawowa funkcja do ustawiania początku projektu w osiach XYZ jednym kliknięciem myszy po najeździe nad lewy dolny róg materiału (najczęściej stosowana) - punkt odjazdu definiowanie punktu, w który maszyna dojedzie po skończonej pracy w danym etapie, jeśli funkcja odjazdu zostanie aktywowana w jego parametrach. Ta funkcja dostępna jest pod prawym przyciskiem myszy w polu roboczym maszyny okna głównego. (Widok stołu) - ustawianie lub modyfikowanie pojedynczych krawędzi materiału na poszczególnych osiach tylko X, tylko Y, lub tylko Z - ustawianie lub modyfikowanie początkowych współrzędnych na poszczególnych osiach tylko X, tylko Y, lub tylko Z 7. Ustawienie pozycji stałych punktów bazowych 8. Wybór prędkości posuwu Umożliwia zmianę szybkości posuwu ręcznego dla sterowania ruchami poprzez klawisze kierunkowe kursorów XY oraz page up i page down dla osi Z. 8. Zaawansowane ustawienie początku projektu - punkt referencyjny Aby poinformować program, w którym miejscu na przestrzeni pola roboczego obrabiarki wykonać dany projekt należy ustawić punkt początkowy projektu, zwany punktem referencyjnym o współrzędnych względnych 0,0,0 dla projektu, a współrzędnych bezwzględnych odpowiadających pozycji końca narzędzia w przestrzeni roboczej maszyny. Informacja o położeniu tego punktu jest przechowywana w danych projektu, dzięki czemu po wczytaniu przygotowanego wcześniej projektu program pamięta jego współrzędne. Ustawienia punktu początkowego możemy dokonać na cztery sposoby. Pierwszy polega na wpisaniu w polu USTAW POCZĄTEK DOMYŚLNY w okienkach XYZ wartości współrzędnych i zatwierdzeniu ich przyciskiem USTAW

14 Drugi polega na ręcznym dojechaniu końcem narzędzia do bryły materiału i zatwierdzeniu współrzędnych, w których aktualnie znajduje się maszyna za pomocą przycisku POCZĄTEK XYZ w polu USTAWIANIE POZYCJI MATERIAŁU / POCZĄTKU PROJEKTU okna POSUWU RĘCZNEGO. Uwaga! Metoda najczęściej stosowana. Trzeci polega na przeniesieniu współrzędnych ze zdefiniowanego wcześniej materiału za pomocą przycisków X, Y, XY, 0, Z Czwarty polega na niezależnym ustawieniu początku kolejno dla poszczególnych osi X, Y, Z za pomocą tych samych przycisków X, Y, XY, 0, Z z uwzględnieniem bocznego odsunięcia frezu/czujnika od krawędzi rzeczywistego materiału lub bez jego uwzględniania Możemy korzystać także ze stałych punktów bazowych, których współrzędne wpisuje się na stałe w górnym menu USTAWIENIA MASZYNY. Należy wtedy w parametrach etapu ustawić początek projektu nie jako domyślny, ale jako stały punkt bazowy w polu POCZĄTEK ETAPU. Dla punktów bazowych przypisuje się na stałe tylko współrzędne na płaszczyźnie XY, dlatego każdorazowo należy ustawić analogicznie do początku projektu domyślnego parametr wysokości wpisując go ręcznie lub dojeżdżając końcem narzędzia do górnej powierzchni materiału obrabianego. 9. Panel serwisowy / panel diagnostyczny Panel serwisowy służy do monitorowania i kontroli maszyny w trybie online. Panel działa w czasie rzeczywistym. W grupie wejścia sterownika widać wszystkie sygnały wejściowe, ich stany aktywne sygnalizowane są przez krzyżyki widoczne w odpowiednio opisanych polach. Grupa wyjścia przekaźnikowe służy do zadawania stanów wyjściowych. Operacja zadawania może służyć do diagnozowania pracy maszyny. Po uruchomieniu okna panelu widać, które przekaźniki są aktualnie aktywne. Stany przekaźników nr 13 i 14: Praca tryb online PK13=1, PK14=0 Oraca w trybie offline PK13=0, PK14=1

15 10. Przygotowanie plików wektorowych (DXF, PLT, AI) Po wykonaniu rysunku wektorowego należy odpowiednio przygotować go do potrzeb oprogramowania sterującego CNC. Zaleca się, aby zdefiniować materiał, np. poprzez narysowanie prostokąta, natomiast na obszarze tego prostokąta umieścić obiekty do frezowania i wiercenia. Najczęściej lewy dolny róg tego prostokąta będzie traktowany jako punkt zerowy projektu. Podział projektu 2D na etapy obróbcze: Wincam rozpoznaje etapy poprzez przypisane kolory w projekcie. Przed wyeksportowaniem do pliku ai, dxf czy plt należy zdefiniować osobne kolory dla poszczególnych etapów obróbczych. Kolory należy ustawić np. jako czarny, zielony, natomiast nie "jak warstwa". Przykładowo: etap 1 - wiercenie otworów - kolor czarny etap 2 - frezowanie otworów - kolor czerwony etap 3 - frezowanie zewnętrznego obrysu - kolor zielony etap 4 - niewykorzystany - pozostałe elementy kolor żółty Uwaga! Ważne jest, aby nie nakładały się wektory obiektów w tym samym kolorze i żeby nie było kopii obiektów na samych sobie, ponieważ może to uniemożliwić prawidłowe generowanie ścieżki narzędzia.

16 11. FAQ najczęściej zadawane pytania 1. Czy z posuwu ręcznego można zapisać zmierzone współrzędne na konkretną bazę? Z posuwu ręcznego można ustawić dowolną bazę 1 do 7 oraz ustawić wysokość początkową dla tej bazy. Ta ostatnia operacja bezpośrednio powiązana jest z danym projektem, bo można mieć ustawione różne wysokości początkowe dla tej samej bazy, w różnych projektach. 2. Czy możliwe jest ustawienie w projekcie różnych wysokości początkowych dla poszczególnych etapów projektu 2D, np. w celu wybrania kieszeni w wyfrezowanym wcześniej zagłębieniu w elemencie tak, aby frez nie pracował w powietrzu. Jest to możliwe. Należy użyć stałych punktów bazowych, które będą mieć zdefiniowane te same współrzędne X,Y natomiast współrzędne początku Z będą różne. Należy wtedy pamiętać o odpowiednio wyższym parametrze unoszenia nad materiałem, aby nie doprowadzić do kolizji narzędzia z obrabianym detalem. 3. Jak działa bazowanie Punktów od 1-7 oraz osi Z? Bazy o numerach od 1 do 7 zapisane są w osobnym pliku. Zawierają tylko współrzędne X Y. Wysokość początkowa dla danej bazy natomiast niezależnie zapisywana jest w pliku projektu. Przykładowo mając kilka różnych projektów, na bazie 1 mogą być ustawione inne wysokości początkowe. 4. Po co jest opcja pomiaru materiału i jak działa? Opcja pomiaru materiału umożliwia proste przeniesienie współrzędnych materiału do projektu w celach: - umożliwienia symulacji 3D, - wizualizacji materiału na polu roboczym maszyny, - możliwości dalszego ustawienia początku projektu na bazie ustawień materiału, - wykonania planowania powierzchni materiału Uwaga! Dojeżdżając do materiału ręcznie lub automatycznie, można od razu ustawiać współrzędne początkowe X,Y,Z bez konieczności wcześniejszego definiowania pozycji materiału. 5. W jakim programie przygotować ścieżki narzędzia dla obróbki 2D? Dla większości zastosowań nie ma potrzeby korzystania z zewnętrznych programów do generowania ścieżek dla obróbek na bazie projektów 2D, ponieważ Wincam potrafi wygenerować ścieżki narzędzia z uwzględnieniem takich parametrów jak: rodzaj ścieżki, zagłębianie, ilość stopni zagłębiania, średnica frezu, kształt frezu, szybkość obróbcza, rodzaj wejścia w materiał, kierunek obróbki, sortowanie W jakim programie przygotować ścieżki narzędzia dla obróbki 3D? W przypadku obróbek 3D należy skorzystać z dowolnego programu, który generuje G-Cody w standardzie ISO. Dane interpretowane przez moduł importujący Wincama to: współrzędne X,Y,Z,I,J, prędkość posuwu, numer narzędzia. Typowe komendy sterujące (np. włącz chłodziwo) są ignorowane, ponieważ to Wincam steruje nadrzędnie maszyną.