PRYWATNA WYŻSZA SZKOŁA BUSINESSU, ADMINISTRACJI I TECHNIK KOMPUTEROWYCH S Y L A B U S

Transkrypt

1 PRYWATNA WYŻSZA SZKOŁA BUSINESSU, ADMINISTRACJI I TECHNIK KOMPUTEROWYCH ZATWIERDZAM Prorektor ds. dydaktyki i wychowania S Y L A B U S 1 Tytuł (stopień) naukowy oraz imię i nazwisko wykładowcy: dr hab., inż. Aleksander Timofiejew (Alexander Timofeev) 2 Nr pokoju w PWSBAiTK: 3 Nr telefonu, (22) timofiejew@ii.ap.siedlce.pl 4 Termin konsultacji: 5 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Instytut Ekonomii i Technik Komputerowych 6 Nazwa kierunku - specjalność: 7 Nazwa przedmiotu: PROGRAMOWANIE OBIEKTOWE 8 Przedmioty wprowadzające wraz z wymogami wstępnymi 1 : Podstawy programowania oraz Programowanie. 9 Liczba godzin zajęć dydaktycznych 2 oraz rok studiów: 10 Liczba punktów ECTS: 4 WYKŁAD 20 godzin LABORATORIUM 10 godzin Rok 3 niestacjonarne Semestr 6 1 Jeżeli przedmiot nie wymaga przedmiotów wprowadzających oraz wymogów wstępnych można wpisać w tym punkcie nie są wymagane lub nie wypełniać tego punktu. 2 W tym liczba godzin wykładów i innych form dydaktycznych, realizowanych w systemie studiów stacjonarnych i niestacjonarnych.

2 11 Założenia i cele przedmiotu: Podstawowym celem wykładu jest nabycie wiedzy o koncepcje i zasadach programowania obiektowego oraz szczególnych usprawnień wynikających z jego zastosowania w procesach projektowych, rozwojowych lub pielęgnacyjnych dla systemów informatycznych. Zajęcia laboratoryjne mają na celu nabycie i opanowanie umiejętności w programowaniu odrębnych klas i hierarchii klas. Kształcenie w zakresie języków i paradygmatów programowania. (Standard kształcenia). Treści kształcenia: Paradygmaty programowania. Programowanie obiektowe. Efekty kształcenia umiejętności i kompetencje: oceny przydatności różnych paradygmatów i związanych z nimi środowisk programistycznych do rozwiązywania różnego typu problemów; projektowania, implementacji, testowania i debugowania prostych programów obiektowych. 12 Metody dydaktyczne: Przedmiot ma charakter praktyczny. Aby w procesie nauczania (percepcji) nabyć i opanować umiejętności programowania obiektowego należy samodzielnie wyszukiwać błędy w programach, a w przypadku dużej liczby błędów zakończyć ćwiczenie w domu. 13 Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: Przedmiot kończy się zaliczeniem na ocenę. Ocena laboratorium jest dokonywana na podstawie 10 punktów za zajęcie (razem 50 punktów). Ocena laboratorium uwzględnia szybkość, jakość i samodzielność przy wykonaniu zadań. Ocena przedmiotu w zależności od sumy uzyskanych punktów może być następująca (w nawiasach ocena wg skali ECTS): 0-25 pkt. - ndst (F), pkt. - dst (E), pkt. - dst+(d), pkt. - db (C), pkt. - db+ (B), pkt. - bdb (A)

3 14. Treści programowe - Wykaz tematów i zagadnień, formy i metody poszczególnych zajęć i liczba godzin Liczba godzin Metody Lp TEMAT I JEGO GŁÓWNE zajęć. ZAGADNIENIA Razem S, Ć, Uwagi metodyczne W K, L, G Podejście obiektowe do programowania. Historia powstania i rozwoju programowania zorientowanego obiektowo. Przegląd języków zorientowanych obiektowo (Simula, Smalltalk, Object Pascal, Ada, Java, C++, Visual C++, Borland C++, Visual Basic, Visual C#).Zalety i wady programowania zorientowanego obiektowo. 2 Klasy i obiekty programowe. Struktura klasy. Konstruktor i destruktor klasy. Definicja klasy. Obiekty programowe i wewnętrzny wskaźnik na obiekt. Tworzenie i usuwanie obiektów. Odwołanie do komponentów. Przestrzeń nazw. Dostęp do komponentów obiektu i klasy zaprzyjaźnione 3 Dziedziczenie klas. Klasa pochodna i klasa bazowa. Dziedziczenie uprawnień dostępu. Interfejs obiektu i hermetyzacja danych składowych. Hierarchia klas. Dziedziczenie komponentów i dziedziczenie wielokrotne. Przeciążenie metody i polimorfizm nazw. Metody wirtualne i klasa abstrakcyjna. Lokalna konwersja typów 4 Komponenty klasy. Komponenty statyczne i stałe. Metody wstawiane, inne metody. Właściwości klasy. Włączenie obiektów klas 5 Konstruktory i destruktory. Rodzaje konstruktorów. Konstruktor kopiujący. Konstruktor z argumentami. Kolejność wywoływania konstruktorów klas. Inicjalizacja obiektu. Konstruktor z listą inicjacyjną. Destruktory 3 W wykład, S seminarium, Ć ćwiczenie, K konwersatorium, L laboratorium, G gra decyzyjna (itp.).

4 6 Metody operatorowe. Przeciążenie operatorów. Metoda operatorowa klasy. Zaprzyjaźniona metoda operatorowa. Operatory przeciążone (operatory unarne, operator przypisania, operator wywołania funkcji, operator indeksowania, operator wskazywania, operatory new i delete) 7 Interfejsy programowe. Wzorce klas i metod. Wzorce klas. Wzorce metod. Definicja obiektu i wywołanie metody. Przykłady definicji wzorców 8 Projektowanie obiektowe. Identyfikacja obiektów. Analiza przestrzeni przedmiotowej. Język UML (Unified Modeling Language) do modelowania obiektowego. Elementy języka UML. Diagramy języka UML. Język ograniczeń obiektowych 9 Biblioteki klas. Standardowa biblioteka C++. Biblioteki klas VCL (Visual Component Library) i CLX (Component Library for Cross- Platform). Biblioteka klas MFC (Microsoft Foundation Classes). Klasy środowiska Visual Studio.NET. Klasy Javy 10 Wyjątki. Obsługa wyjątków w standardowym języku C++.. Obsługa wyjątków klasami MFC Razem Zajęcie laboratoryjne zajmuje 2 godziny akademickie. Na każdym ćwiczeniu sporządza się sprawozdanie na bazie materiałów ćwiczenia. Bazowa zawartość sprawozdania musi być przygotowana w domu przed ćwiczeniem (sprawozdanie do ćwiczenia pierwszego jest przygotowywane w czasie ćwiczenia). W czasie ćwiczenia do sprawozdania są dodawane wyniki testowania. Nazwa pliku ze sprawozdaniem musi zawierać numer ćwiczenia i nazwisko studenta. Pliki ze sprawozdaniem są przekazywane do archiwum grupy.

5 15. Wykaz literatury podstawowej 4 : 1. Kisilewicz J., Język C++: programowanie obiektowe. Wyd. 3. Wrocław: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, A. Timofiejew, Programowanie zorientowane obiektowo w praktyce. Siedlce, Wydawnictwo Akademii Podlaskiej, Wykaz literatury uzupełniającej: 1. C++ Builder 5. Vademecum profesjonalisty. Tom 1,2. Wydawnictwo HELION R. Simon, L. Koorhan, K. Cox, Programowanie obiektowe w Visual Basic.NET dla każdego. Wydawnictwo HELION, A. Struzińska-Walczak, K. Walczak, Nauka programowania w języku C++ Borland Builder. Wydawnictwo W&W. Warszawa data i podpis osoby sporządzającej sylabus data i podpis kierownika katedry... data i podpis dyrektora instytutu 4 a) książki indywidualnych autorów: inicjał imienia i nazwisko autora, pełny tytuł dzieła, numer tomu (części), liczba wskazująca na kolejność wydania, wydawca, miejsce i rok wydania, b) prace zbiorowe: tytuł książki, inicjał imienia i nazwisko redaktora naukowego (poprzedzone skrótem red), numer tomu (części), oznaczenie kolejności wydania, wydawca, miejsce i rok wydania,