PROGRAM FUNKCJONALNO UŻYTKOWY (OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA)

Transkrypt

1 PROGRAM FUNKCJONALNO UŻYTKOWY (OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA) ZAMAWIAJĄCY: LOKALIZACJA: NAZWA NADANA PRZEZ ZAMAWIAJĄCEGO: Politechnika Poznańska Pl. Marii Skłodowskiej-Curie 5, Poznań Poznań, ul. Jana Pawła II 28, działka nr 3, ark. 18, obręb Śródka Hala sportowa Politechniki Poznańskiej w ramach formuły,,zaprojektuj wybuduj AUTOR OPRACOWANIA: DATA OPRACOWANIA: mgr inż. Ryszard Zaguła sierpień 2011 rok 1

2 Nazwa I kody CV dotyczące przedmiotowego zamówienia: Główny przedmiot zamówienia: Roboty budowlane Dodatkowe przedmioty zamówienia: Przygotowanie terenu pod budowę Roboty w zakresie burzenia i rozbiórki obiektów budowlanych :roboty ziemne Roboty w zakresie przygotowania terenu pod budowę i roboty ziemne Roboty w zakresie usuwania gruzu Roboty budowlane związane z halami sportowymi Roboty budowlane w zakresie politechnik Roboty budowlane w zakresie budowy obiektów budowlanych związanych ze szkolnictwem wyższym Roboty w zakresie kształtowania terenu Roboty budowlane w zakresie konstrukcji Roboty budowlane w zakresie parkingów Konstrukcje z betonu zbrojonego Roboty budowlane w zakresie dróg dojazdowych Wykonywanie konstrukcji dachowych Wykonywanie pokryć dachowych Roboty przy wznoszeniu rusztowań Fundamentowanie Roboty murarskie i murowe Roboty w zakresie instalacji elektrycznych Instalowanie przeciwpożarowych systemów alarmowych Ochrona odgromowa Instalowanie infrastruktury okablowania Instalowanie urządzeń oświetlenia zewnętrznego Roboty izolacyjne Roboty w zakresie okładziny tynkowej Roboty instalacyjne wodno- kanalizacyjne i sanitarne Instalowanie urządzeń grzewczych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych Instalowanie sprzętu gaśniczego Roboty wykończeniowe w zakresie obiektów budowlanych Roboty w zakresie zakładania stolarki budowlanej i roboty ciesielskie Instalowanie sufitów podwieszanych Pokrywanie podłóg i ścian Roboty elewacyjne Usługi architektoniczne, budowlane, inżynieryjne i kontrolne Usługi projektowania architektonicznego Usługi inżynieryjne w zakresie projektowania Sprzęt do sportów uprawianych na boiskach Kompletne systemy do gry w koszykówkę Standardowe wyposażenie sali gimnastycznej do siatkówki Spis zawartości: 2

3 A. PRZEDMIOT ZAMÓWIENIA Kompleksowa realizacja zadania pn. Hala Sportowa Politechniki Poznańskiej roboty ziemne, stan surowy otwarty, stan surowy zamknięty, instalacje wewnętrzne, sieci, roboty drogowe, roboty związane z zagospodarowaniem terenu, roboty wykończeniowe oraz wyposażenie sali sportowej wymagające montażu elementów w posadzce i ścianach oraz podwieszane do konstrukcji dachu, w ramach formuły zaprojektuj i wybuduj zgodnie z postanowieniami Programu Funkcjonalno-Użytkowego. B. PODSTAWA OPRACOWANIA Niniejsze opracowanie stanowi opis przedmiotu zamówienia w wymagań dla branży architektoniczno-budowlanej i instalacyjnej w zakresie wymagań ochrony przeciwpożarowej. Należy je czytać łącznie z pozostałymi branżowymi opisami zamówienia oraz z projektem budowlanym. C. WARUNKI OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ Projekt budowlany obiektu budowlanego, w stosunku, do którego Państwowa Straż Pożarna zgodnie z przepisami prawa budowlanego ma prawo zająć stanowisko przed przystąpieniem do użytkowania obiektu, wymaga uzgodnienia pod względem ochrony przeciwpożarowej, w celu potwierdzenia zgodności zawartych w nim rozwiązań z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej. WARUNKI OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ Projekt budowlany obiektu budowlanego, w stosunku, do którego Państwowa Straż Pożarna zgodnie z przepisami prawa budowlanego i ustawy o ochronie przeciwpożarowej ma prawo zająć stanowisko przed przystąpieniem do użytkowania obiektu, wymaga uzgodnienia pod względem ochrony przeciwpożarowej, w celu potwierdzenia zgodności zawartych w nim rozwiązań z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej. 1. Charakterystyka ogólna budynku powierzchnia, wysokość i liczba kondygnacji. Projektowany budynek jest obiektem dwukondygnacyjnym bez podpiwniczenia. Budynek o wysokości 16,5 m kwalifikuje się jako budynek grupy: średniowysoki ŚW, ze strefami pożarowymi o kategorii zagrożenia ludzi ZL I oraz ZL III, a także pomieszczeniami technicznymi. Ze względu na podstawową funkcję budynku i przebywanie w nim osób nie będących stałymi użytkownikami kwalifikuje się go do kategorii ZL I zagrożenia ludzi. Powierzchnia zabudowy 1816,7 m 2. Powierzchnia użytkowa/wewnętrzna 2093,4 m 2 (obiekt projektowany). Funkcja obiektu i poszczególnych kondygnacji: Parter: - boisko główne hali sportowej, - pomieszczenia szatni z zespołem umywalni i wc ogólnodostępnych. Piętro: - dwie sale tzw. małe wielofunkcyjne, - zespół toalet ogólnodostępnych. 3

4 2. Odległość od obiektów sąsiadujących. Projektowany budynek hali sportowej to obiekt halowy wolnostojący, dostawiony do budynku akademika, poprzez parter powiązany funkcjonalnie. Zlokalizowany jest na terenie kompleksu zabudowań Politechniki Poznańskiej przy ul. Kórnickiej. W sąsiedztwie budynku znajdują się obiekty zamieszkania zbiorowego (akademiki) zakwalifikowane do kategorii zagrożenia ludzi ZL V oraz budynki dydaktyczne PP zaliczone do kategorii zagrożenia ludzi ZL I i ZL III. Sąsiednie budynki znajdują się w odległości ponad 8 m. Budynek nie sąsiaduje bezpośrednio z żadną granicą działki. 3. Parametry pożarowe występujących substancji palnych. W strefie pożarowej ZL zespołu sportowego i hali sportowej występować będą materiały palne charakterystyczne dla tego typu obiektów. Należy stosować elementy konstrukcyjno materiałowe budynku jako nierozprzestrzeniające ognia (NRO). Na terenie projektowanego obiektu nie przewiduje się występowania substancji niebezpiecznych pożarowo ani też materiałów pirotechnicznych. Palnymi materiałami, pochodzenia celulozowego i z tworzyw oraz włókien sztucznych i naturalnych, mogą być jedynie elementy wyposażenia i wystroju wnętrz zastosowane z ograniczeniami tylko w wybranych pomieszczeniach np. sprzęt sportowy, meble, drzwi i inne wyposażenie stałe w pomieszczeniach zaplecza sportowego i biurowo-socjalnego oraz hali sportowej. 4. Przewidywana gęstość obciążenia ogniowego. Przewidywana gęstość obciążenia ogniowego dla pomieszczeń technicznych i wydzielonych szachów instalacyjnych w budynku wynosi poniżej 500 MJ/m 2. W budynku nie przewidziano lokalizacji pomieszczeń magazynowych, poza stosunkowo niewielkimi magazynkami i pomieszczeniami technicznymi oraz użytkowymi/sprzętu sportowego powiązanymi funkcjonalnie z innymi pomieszczeniami przynależnymi do strefy ZL (w tym składowanie koszy najazdowych i innego drobnego sprzętu sportowo-rekreacyjnego). 5. Kategoria zagrożenia ludzi, przewidywana liczba osób na każdej kondygnacji i w poszczególnych pomieszczeniach. Budynek o przeznaczeniu sportowym zawierający pomieszczenia przeznaczone do jednoczesnego przebywania ponad 50 osób nie będących ich stałymi użytkownikami zaliczono do kategorii zagrożenia ludzi ZL I + ZL III. Budynek zaliczono do budynków użyteczności publicznej kategorii ZL I z uwagi na możliwość jednoczesnego przebywania powyżej 50 osób (w sali sportowej maksymalna liczba osób mogących przebywać w sali sportowej do 300 osób). Pozostałe wydzielone sale sportowe oraz zaplecze socjalno - magazynowe zaliczono do kategorii zagrożenia ludzi ZL III. Przewidywana ilość osób na poszczególnych kondygnacjach: - parter 300 osób, - piętro 200 osób. 6. Ocena zagrożenia wybuchem pomieszczeń oraz przestrzeni zewnętrznych. Obiekt nie jest zagrożony wybuchem, nie występują w nim strefy zagrożenia wybuchem. Nie przewiduje się wyposażania obiektu w instalację gazową. 7. Podział obiektu na strefy pożarowe. Hala sportowa z projektowanym zapleczem sportowym stanowi jedną wydzieloną strefę pożarową. Dopuszczalna powierzchnia strefy pożarowej ZL I w budynku średniowysokim 4

5 wynosi 5000 m 2. W analizowanym obiekcie mieści się ona w dopuszczalnych granicach ponieważ łączna powierzchnia użytkowa wynosi 1816,7 m 2. Podział na strefy pożarowe w budynku zrealizowany jest poprzez zachowanie wymaganych odległości do innych budynków i obiektów oraz poprzez zastosowanie elementów oddzieleń przeciwpożarowych o wymaganych klasach odporności ogniowej. Ściany i stropy wykonane z materiałów niepalnych; ściany oddzielenia przeciwpożarowego wznoszone na własnym fundamencie lub na stropie opartym na konstrukcji nośnej o klasie odporności ogniowej nie niższej od odporności ogniowej tej ściany. Ściany oddzielające strefy pożarowe REI 120. Ściany wydzielające pomieszczenia techniczne i magazyny PM REI 120. Stropy oddzielenia pożarowego części ZL REI 60 (odporność ogniową REI 120 w przypadku oparcia na stropie ściany oddzielenia pożarowego). Stropy oddzielenia pożarowego pomieszczeń PM REI 120. Drzwi i zamknięcia przeciwpożarowe EI 60 (drzwi i brama oddzielenia przeciwpożarowego nie może stanowić powierzchni powyżej 15 % powierzchni ściany). Przepusty instalacyjne w elementach oddzielenia przeciwpożarowego o klasie odporności ogniowej EI wymaganej dla tych elementów, z wyjątkiem pojedynczych rur instalacji wodnych, kanalizacyjnych i ogrzewczych, wprowadzanych przez ściany i stropy do pomieszczeń higieniczno-sanitarnych, dla których dopuszcza się nieinstalowanie przepustów. Pionowe pasy szerokości min. 2 m na elewacji w miejscach równoległego styku ścian zewnętrznych stref pożarowych niepalne EI 60. Natomiast w przypadku styku ścian elewacji pod kątem od 60 do 120 o ściany niepalne w klasie REI 120 lub w wybranych fragmentach EI 60. W budynku, w dachu którego znajdują się świetliki lub klapy dymowe, ściany oddzielenia przeciwpożarowego usytuowane od nich w odległości poziomej mniejszej niż 5 m, należy wyprowadzić ponad górną ich krawędź na wysokość co najmniej 0,3 m. Projektowana klapa dymowa zlokalizowana jest od ściany zewnętrznej akademika w odległości 4 m (okna w ścianie akademika o klasie EI 60). 8. Klasa odporności pożarowej budynku oraz klasę odporności ogniowej i stopień rozprzestrzeniania ognia elementów budowlanych. Budynek średniowysoki ZL I wymaga wyjściowo przyjęcia klasy B odporności pożarowej, jednak dopuszcza się obniżenie wymaganej klasy odporności pożarowej do C (poziom stropu nad pierwszą kondygnacją nadziemną jest na wysokości nie większej niż 9 m). Budynek zespołu sportowego zakwalifikowano do klasy C odporności pożarowej. Wszystkie elementy budowlane należy projektować jako nierozprzestrzeniające ognia (NRO). Elementy budynku, odpowiednio do jego klasy odporności pożarowej, muszą posiadać udokumentowaną klasyfikację ogniową i muszą spełniać w zakresie klasy odporności ogniowej, minimalne wymagania określone w poniższej tabeli: Klasa odporności pożarowej budynku gdzie: główna konstrukcja nośna Klasa odporności ogniowej elementów budynku 5) konstrukcja dachu Strop Ściana zewnętrzna 1),2) ściana wewnętrz. 1) przekrycie dachu 3) C R 60 R 15 REI 60 EI 30 (o-i) EI 15 4) RE 15 5

6 R nośność ogniowa w minutach, E szczelność ogniowa w minutach, I izolacyjność ogniowa w minutach, ( - ) nie stawia się wymagań, 1) Jeżeli przegroda jest częścią głównej konstrukcji nośnej, powinna spełniać także kryteria nośności ogniowej (R) odpowiednio do wymagań zawartych w kol. 2 i 3 dla danej klasy odporności pożarowej budynku. 2) Klasa odporności ogniowej dotyczy pasa międzykondygnacyjnego wraz z połączeniem ze stropem (co najmniej 0,8 metra oraz 1,2 m w strefach PM). 3) Wymagania nie dotyczą naświetli dachowych, świetlików, lukarn i okien połaciowych (z zastrzeżeniem 218), jeśli otwory w połaci dachowej nie zajmują więcej niż 20% jej powierzchni; nie dotyczą także budynku, w którym nad najwyższą kondygnacja znajduje się strop albo inna przegroda, spełniająca kryteria określone w kol. 4. 4) Dla ścian komór zsypu wymaga się EI 60, a dla drzwi komór zsypu EI 30. 5) Klasa odporności ogniowej dotyczy elementów wraz z uszczelnienia złączy i dylatacjami. Dobór parametrów poszczególnych elementów budowlanych (grubość, przekrój, grubość otuliny, rodzaje osłony ogniochronnej itd.) wykonywać wg instrukcji ITB nr 409/2005 i Polskiej Normy PN-EN oraz aprobat technicznych i certyfikatów wyrobów, a także pozostałych eurokodów i innych standardów projektowych. Stalowe elementy konstrukcyjne, dla których określone zostały wymagania co do klasy odporności ogniowej, należy zabezpieczyć ogniochronnie poprzez pomalowanie zestawami farb do zabezpieczania konstrukcji stalowych, a także konstrukcji drewnianej. Pokrycie dachu wykonać zgodnie z warunkami technicznymi załącznik nr 3 pkt. 4, tj.: 1) klasa B roof (t1) zgodnie z Polską Normą PN-ENV 1187:2004,,Metody badań oddziaływania ognia zewnętrznego na dachy, badanie 1. 2) klasy B roof, uznane za spełnione wymagania w zakresie odporności wyrobów na działanie ognia zewnętrznego, bez potrzeby przeprowadzania badań, których wykazy zawarte są w decyzjach komisji Europejskiej publikowanych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Otuliny stalowego zbrojenia głównych elementów konstrukcyjnych w oddzieleniach przeciwpożarowych klasa R 120 wynoszą odpowiednio dla: i) słupów 5 cm, ii) belek 4 cm, iii) płyty stropowej 3,5 cm. Na drewnianą konstrukcję elementów dachu należy stosować elementy konstrukcyjne uodpornione przeciwogniowo i biologicznie. Drewno jednorodne o co najmniej średniej gęstości ponad 750 kg/m 3 i odporności ogniowej R 15 (bez uwzględniania wytrzymałości mechanicznej i wartości obciążeń) powinno mieć profil o krawędzi nie mniejszej niż 15 cm (w przypadku elementów z drewna klejonego odpowiednio nie mniej niż 12 cm). Wszystkie materiały konstrukcyjne budynku niepalne lub niezapalne (wymagana euroklasa A1 lub A2). Na konstrukcję nośną i nienośną dachu sali sportowej należy przewidzieć drewno klejone (o dużej rozpiętości dźwigarów) posiadające odpowiednie cechy odporności ogniowej (R 15 i RE 15), stopnia rozprzestrzeniania ognia (NRO) i reakcji na ogień (klasyfikacja zgodna z załącznikiem nr 3 do rozporządzenia MI. Okładziny elewacyjne mocować do konstrukcji budynku w sposób uniemożliwiający ich 6

7 odpadanie w przypadku pożaru przez co najmniej 60 minut. Wszystkie prace związane z uodparnianiem elementów konstrukcyjnych muszą być wykonywane i dokumentowane zgodnie z Instrukcjami ITB i odpowiednimi eurokodami. Stosować przepusty o średnicy powyżej 4 cm we wszystkich ścianach i stropach, dla których wymagana jest klasa co najmniej REI 60 i EI 60 (pomimo, iż nie będą pełnić funkcji oddzielenia przeciwpożarowego), o odporności ogniowej (EI lub EIS) przenikanego elementu. 9. Warunki ewakuacji, oświetlenie awaryjne (ewakuacyjne i zapasowe) oraz przeszkodowe. Z pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi zapewniono możliwość ewakuacji na zewnątrz budynku lub do sąsiedniej strefy pożarowej, bezpośrednio albo drogami ewakuacyjnymi. Dla budynku nie przewiduje się wykonania symulacji pożaru (przy użyciu programu CFD), w tym warunków dla systemu uniemożliwiającego zadymienie i oddymianie oraz warunków ewakuacji. Wymagany dostępny czas ewakuacji ze strefy najdalej oddalonej w budynku do bezpiecznego miejsca założono dla wartości do 3 minut (dla średniej prędkości, ruchu osoby sprawnej po drodze poziomej i pionowej, o wartości odpowiednio od 0,6 do 1,2 m/s). Drogi ewakuacyjne w budynku oparto na wewnętrznym układzie komunikacyjnym z wykorzystaniem na poziomie piętra schodów wewnętrznych. a) przejścia ewakuacyjne Z każdego pomieszczenia zapewniono wyjście poprzez drzwi prowadzące na układ komunikacyjny (ewakuacyjny) budynku. W każdym pomieszczeniu o powierzchni ponad 50 m 2 zaprojektowano co najmniej dwa wyjścia, oddalone od siebie co najmniej o 5 m. Z pomieszczenia sali sportowej przeznaczonej dla max 300 osób zastosowano trzy wyjścia ewakuacyjne. Długość przejścia w pomieszczeniu mierzona od najdalszego miejsca, w którym może przebywać człowiek, do wyjścia na drogę ewakuacyjną lub do innej strefy pożarowej albo na zewnątrz budynku, nie przekracza 40 m i nie prowadzi przez więcej niż 3 pomieszczenia. Szerokość przejścia ewakuacyjnego w pomieszczeniu przeznaczonym na pobyt ludzi, dostosowano proporcjonalnie do liczby osób, do której ewakuacji ono służy, przyjmując co najmniej 0,6 m na 100 osób, lecz nie mniej niż 0,9 m, a w przypadkach przejścia służącego do ewakuacji do 3 osób nie mniej niż 0,8 m. b) dojścia ewakuacyjne (poziome drogi ewakuacyjne) W budynku poziome drogi ewakuacyjne oparto na wewnętrznym układzie komunikacyjnym, prowadzącym do schodów (wewnętrznych i zewnętrznych) i dalej do wyjść prowadzących na zewnątrz obiektu (przestrzeń bezpieczną). Długość dojścia ewakuacyjnego w budynku nie przekracza 10 m (w strefie pożarowej ZL III do 30, z tego do 20 m po poziomej drodze) przy jednym dojściu oraz 40 m przy co najmniej dwóch kierunkach dojść. Trakty komunikacyjne poprowadzone z klatki schodowej do wyjścia na zewnątrz, na poziomie parteru posiadają odporność ogniową jak strop tj. REI 60. Obudowa poziomych dróg ewakuacyjnych posiada klasę odporności ogniowej wymaganą dla ścian wewnętrznych tj. co najmniej EI 15. Zaprojektowana szerokość poziomych dróg ewakuacyjnych jest proporcjonalna do liczby osób mogących przebywać jednocześnie na danej kondygnacji przyjmując co najmniej 0,6 m na 100 osób lecz nie mniej niż 1,4 m (dopuszcza się zmniejszenie tej szerokości do 1,2 m, jeśli ta droga ewakuacyjna jest przeznaczona do ewakuacji nie więcej niż 20 osób). Wysokość drogi ewakuacyjnej wynosi co najmniej 2,2 m, z dopuszczeniem lokalnych obniżeń do 2,0 m na odcinkach nie dłuższych niż 1,5 m. 7

8 Korytarze podzielone na odcinki do 50 m i w ten sposób zabezpieczone przed zbytnim zadymieniem. c) pionowe drogi ewakuacyjne W projektowanym budynku zgodnie z 245 warunków technicznych zastosowano klatkę schodową obudowaną i zamykaną drzwiami (drzwi nie muszą być wykonane w klasie EI 30) oraz wyposażoną w urządzenia zapobiegające zadymieniu lub służące do usuwania dymu. Szerokość użytkowa biegów nie może być mniejsza niż wynika to ze wskaźnika 0,6 m na 100 osób (na kondygnacji), jednak nie mniej niż 1,20 m. Szerokość użytkową schodów mierzy się między wewnętrznymi krawędziami poręczy. Szerokość użytkowa spocznika klatki schodowej musi wynosić co najmniej 1,50 m. Maksymalna wysokość stopni 0,175 m, zaś liczba stopni w jednym biegu powinna wynosić nie więcej niż 17 stopni na schodach wewnętrznych oraz 10 stopni na schodach zewnętrznych. Biegi, podesty i spoczniki muszą być wykonane z materiałów niepalnych i mieć klasę odporności ogniowej co najmniej R 60. Jedną z klatek schodowych należy obudować od strony pomieszczeń użytkowych oraz od ściany zewnętrznej w pasie o szerokości 4 m (za wyjątkiem pomieszczeń komunikacji) ścianami w klasie REI 60. Druga klatka przebiega w obrębie tej samej strefy pożarowej dlatego nie musi być obudowana i zamykana drzwiami. d) wyjścia ewakuacyjne W projektowanym budynku wyjścia ewakuacyjne prowadzą bezpośrednio lub pośrednio na przestrzeń otwartą bądź do sąsiedniej strefy pożarowej. Wyjścia z pomieszczeń na drogi ewakuacyjne są zamykane drzwiami. Szerokość wyjścia ewakuacyjnego (drzwi) dostosowano do liczby osób mogących przebywać jednocześnie w pomieszczeniu, przyjmując 0,6 m szerokości wyjścia na każde 100 osób, lecz nie mniej niż 0,9 m w świetle. Minimalna wysokość drzwi 2,0 m. Wyjścia ewakuacyjne z każdej klatki schodowej na poziomie parteru o szerokości biegu, co najmniej 120 cm (90 cm skrzydło zasadnicze). Skrzydła drzwi, stanowiących wyjście na drogę ewakuacyjną, nie mogą po ich całkowitym otwarciu, zmniejszać wymaganej szerokości tej drogi (uwzględnić należy klamki) oraz otwarcie drzwi usytuowanych obok siebie (np. pod kątem 90 0 ) nie mogą kolidować w zapewnieniu wymaganych parametrów przejść i wyjść. Drzwi z Sali sportowej i na drogach ewakuacyjnych poprowadzonych z niej należy wyposażyć w urządzenia/okucia przeciwpaniczne. e) elementy wykończenia wnętrz Na drogach komunikacji ogólnej służących celom ewakuacji, stosowanie materiałów łatwo zapalnych jest zabronione. Okładziny sufitów oraz sufity podwieszane należy wykonać z materiałów niepalnych lub niezapalnych, nie kapiących i nie odpadających pod wpływem ognia (odpowiednio dobrane ze względu na kryterium reakcji na ogień d i s ). Stałe elementy wyposażenia (lady barowe, meble w częściach ogólnodostępnych) powinny być wykonane z materiałów niepalnych, niezapalnych lub trudno zapalnych. Ogólnie w strefach pożarowych ZL jest zabronione stosowanie do wykończenia wnętrz materiałów łatwo zapalnych, których produkty rozkładu termicznego są bardzo toksyczne lub intensywnie dymiące. Dla wystroju wnętrz należy także uwzględniać odpowiednią klasyfikację reakcji na ogień d oraz s. Palne elementy wystroju wnętrz budynku, przez które lub obok których są prowadzone przewody ogrzewcze, wentylacyjne, dymowe lub spalinowe, powinny być zabezpieczone przed możliwością zapalenia lub zwęglenia. Podłogi podniesione w pomieszczeniach sportowych, dydaktycznych i technicznych wykonane z materiałów niepalnych i zgodnie z obowiązującymi warunkami technicznymi 8

9 (podłogi podniesione na wysokość ponad 20 cm powinny mieć konstrukcję o klasie co najmniej REI 30). W hali sportowej legary są o wysokości do 19 cm, wypełnione poliuretanem na wys. 15 cm. W pozostałej pustce ogrzewanie podłogowe. Nad legarami podłoga ślepa około 11 cm. Podłoga powinna posiadać stosowne dokumenty aprobujące i certyfikujące wymagane cechy użytkowe, w tym związane z reakcją na ogień i klasyfikacją ogniową. f) oświetlenie awaryjne oraz przeszkodowe Oświetlenie awaryjne (zapasowe i/lub ewakuacyjne) należy zaprojektować w całym budynku dotyczy to pomieszczeń widowiskowo-sportowych, dydaktycznych, pomieszczeń biurowych, dróg ewakuacyjnych, pomieszczeń technicznych (elektroenergetycznych, wentylatorowi), jak również miejsc przy drzwiach wyjściowych na zewnątrz budynku. W pomieszczeniach, które są użytkowane przy zgaszonym oświetleniu podstawowym, należy stosować oświetlenie przeszkodowe zasilane napięciem bezpiecznym, służące uwidocznieniu przeszkód wynikających z układu budynku, dróg komunikacyjnych i sposobu ich użytkowania. Oprócz oświetlenia przeszkodowego należy stosować również podświetlone znaki wskazujące kierunki ewakuacji oświetlenie kierunkowe. Czas działania awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego, bez względu na zastosowany system, powinien wynosić co najmniej przez 1 godzinę. Dla dróg ewakuacyjnych o szerokości powyżej 2 m, średnie natężenie oświetlenia na podłodze wzdłuż środkowej linii drogi ewakuacyjnej min. 1 lx, a na centrum drogi ewakuacyjnej, obejmującym nie mniej niż połowę szerokości drogi, natężenie oświetlenia powinno stanowić minimum 50 % podanej wyżej wartości. W pomieszczeniu portierni/monitoringu oraz przy wszystkich urządzeniach przeciwpożarowych np. ROP, szafkach hydrantowych które nie znajdują się na drodze ewakuacyjnej należy zastosować oświetlenie o natężeniu co najmniej 5 lx. Oprawy oświetlenia ewakuacyjnego należy lokalizować co najmniej 2 m nad podłogą: - przy każdych drzwiach ewakuacyjnych, - w pobliżu biegów schodów, tak aby każdy stopień był oświetlony bezpośrednio, - w pobliżu każdej zmiany poziomu, - przy wejściach i przy znakach bezpieczeństwa, - przy każdej zmianie kierunku, - przy każdym skrzyżowaniu korytarzy, - na zewnątrz i w pobliżu każdego wyjścia końcowego, - w pobliżu każdego punktu pierwszej pomocy medycznej, - w pobliży każdego urządzenia przeciwpożarowego (np. gaśnica, hydrant wewnętrzny, przycisk uruchamiający urządzenie wentylacji pożarowej, gaśnicze i ratownicze lub alarmowe). g) oznakowanie dróg ewakuacyjnych Oznakowanie poziomych i pionowych dróg ewakuacyjnych oraz wyjść ewakuacyjnych, a także pomieszczeń, w których liczba osób mogących przebywać jednocześnie przekracza 50, należy wykonać znakami bezpieczeństwa i informacyjnymi (fosforyscencyjnymi) zgodnie z PN i warunkami technicznymi. Ze względu na możliwość dowolnej aranżacji poszczególnych kondygnacji nadziemnych budynku dydaktyczno-biurowego z pomieszczeniami dla kadry dydaktycznej i obsługi uczelni oraz wynikających z tego powodu zmiennych warunków ewakuacji, wystroju wnętrz, możliwości przesłaniania instalacji i urządzeń zabezpieczających dokumentacja projektowa aranżacji lokali musi być uzgadniana z rzeczoznawcą do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych. 9

10 10. Sposób zabezpieczenia przeciwpożarowego instalacji użytkowych, a w szczególności: wentylacyjnej, ogrzewczej, gazowej, elektroenergetycznej, odgromowej: a) instalacje wentylacyjne i klimatyzacyjne Przewody wentylacyjne powinny być wykonane z materiałów niepalnych, a palne izolacje cieplne i akustyczne oraz inne palne okładziny przewodów wentylacyjnych mogą być stosowane tylko na zewnętrznej ich powierzchni, w sposób zabezpieczający nierozprzestrzenianie ognia. Odległość nieizolowanych przewodów wentylacyjnych od wykładzin i powierzchni palnych powinna wynosić co najmniej 0,5 m. Elastyczne elementy łączące wentylatory z przewodami wentylacyjnymi powinny być wykonane z materiałów co najmniej trudno zapalnych, przy czym ich długość nie powinna przekraczać 0,25 m. Izolacje cieplne i akustyczne zastosowane w instalacjach: wodociągowej, kanalizacyjnej, ogrzewczej, klimatyzacyjnej powinny być wykonane w sposób zapewniający nierozprzestrzenianie ognia. Przewody wentylacyjne zostaną wykonane i prowadzone w taki sposób, aby w przypadku pożaru nie oddziaływały siłą większą niż 1 kn na elementy budowlane, a także aby przechodziły przez przegrody w sposób umożliwiający kompensacje wydłużeń przewodu. Zamocowania przewodów do elementów budowlanych będzie wykonane z materiałów niepalnych, zapewniających przejęcie siły powstającej w przypadku pożaru w czasie nie krótszym niż wymagany dla klasy odporności ogniowej przewodu lub klapy odcinającej. W przewodach wentylacyjnych nie będą prowadzone inne instalacje. Filtry i tłumiki będą zabezpieczone przed przeniesieniem się do ich wnętrza palących się cząstek. Elastyczne elementy łączące, służące do połączenia sztywnych przewodów wentylacyjnych z elementami instalacji lub urządzeniami, z wyjątkiem wentylatorów, będą wykonane z materiałów co najmniej trudno zapalnych i będą posiadać długość nie większą niż 4 m oraz nie będą prowadzone przez elementy oddzielenia przeciwpożarowego. Przewody wentylacyjne i klimatyzacyjne przebiegające przez strefę pożarową, której nie obsługują zostaną obudowane elementami o klasie odporności ogniowej EI 60 lub EI 120 (w zależności od przegrody) bądź wyposażone w przeciwpożarowe klapy odcinające posiadające klasę odporności ogniowej jw. Przewody wentylacyjne i klimatyzacyjne w miejscach przejścia przez elementy oddzielenia przeciwpożarowego będą wyposażone w przeciwpożarowe klapy odcinające o klasie odporności ogniowej, co najmniej EIS 120, lub EIS 60 w miejscach przejścia przez przegrody budowlane, dla których wymagana jest klasa odporności ogniowej, co najmniej EI 60 lub REI 60. Klapy przeciwpożarowe muszą być sterowane poprzez system sygnalizacji pożaru (SSP). 10

11 b) instalacja elektryczna W obiekcie zaprojektowano przeciwpożarowy wyłącznik prądu, odcinający dopływ energii elektrycznej do całego budynku, z wyjątkiem zasilania urządzeń przeciwpożarowych i innych odbiorów niezbędnych podczas pożaru. Obiekt może posiadać (niezawisła i niezależna decyzja Inwestora uwzględniająca podwyższoną niezawodność funkcjonowania) dwa niezależne zasilania w energię elektryczną tj.: podstawowe ze stacji GPZ oraz drugie z samoczynnie uruchamianego agregatu prądotwórczego pokrywającego zapotrzebowanie wszystkich odbiorów przeciwpożarowych oraz innych, niezbędnych do funkcjonowania podczas pożaru. Urządzenia systemu wentylacji pożarowej powinny mieć także zasilanie w energię elektryczną o podwyższonej niezawodności działania. Przewody i kable elektryczne w obwodach urządzeń alarmu pożaru, oświetlenia awaryjnego, sterowania, zabezpieczenia elektronicznego i łączności powinny mieć klasę PH odpowiednią do czasu wymaganego do działania tych urządzeń, zgodnie z wymaganiami Polskiej Normy dotyczącej metody badań palności cienkich przewodów i kabli bez ochrony specjalnej stosowanych w obwodach zabezpieczających. Zespoły kablowe powinny być tak zaprojektowane i wykonane, aby w wymaganym czasie nie nastąpiła przerwa w dostawie energii elektrycznej lub przekazie sygnału spowodowana oddziaływaniami elementów budynku lub wyposażenia (przez co najmniej 90 minut). Przepusty instalacyjne instalacji elektrycznych w ścianach lub stropach powinny mieć odporność ogniową równą odporności ogniowej ściany lub stropu (za wyjątkiem poprowadzenia instalacji w odpowiednim szybie lub kanale). Stacje transformatorowe powinny stanowić oddzielne strefy pożarowe, podobnie jak rozdzielnia elektryczna średniego napięcia. Wydzielenie w/w pomieszczeń poprzez przegrody (ściany oraz stropy wraz z przepustami przez nie) o klasie odporności ogniowej REI 120; wejście poprzez przedsionek ppoż. obustronnie zamykany drzwiami EI 30 lub przez drzwi w klasie EI 60. Szyby (szachty) kablowe powinny być podzielone szczelnymi grodziami przeciwpożarowymi o odporności ogniowej co najmniej EI 60 i powinny być rozmieszczone w odległości nie przekraczającej 9 m w celu wyeliminowania w nich efektu kominowego. Ochrona odgromowa podstawowa oraz pozostałymi obowiązującymi normami PN-EN. Jako część instalacji odgromowej wykorzystane są metalowe pokrycia dachu oraz metalowe ekrany i obrobione blachy. Urządzenia znajdujące się na dachu są chronione zwodami pionowymi z prętów stalowych ocynkowanych o odpowiedniej średnicy na prefabrykowanych stopach betonowych. Dla wszystkich instalacji użytkowych należy zastosować rozwiązania techniczne likwidujące powstawania różnic potencjałów, w tym od elektryczności statycznej. c) przewody gazowe. Instalacja przewodów i urządzeń gazowych w budynku nie będą zastosowane. d) instalacje grzewcze. 11

12 Budynek ogrzewany ciepłem dostarczanym z cieplika, zlokalizowanego w budynku domu studenckiego. Przepusty instalacyjne poprzez elementy oddzielenia przeciwpożarowego powinny posiadać klasę odporności ogniowej przenikanego elementu. Odstępstwa od tej zasady dotyczą wyłącznie pojedynczych instalacji wodnych, kanalizacyjnych i ogrzewczych, wprowadzanych do pomieszczeń higieniczno-sanitarnych. Przepusty o średnicy powyżej 4 cm we wszystkich ścianach i stropach, dla których wymagana jest klasa co najmniej EI 60 (pomimo iż nie będą pełnić funkcji oddzielenia przeciwpożarowego), również muszą mieć odporność ogniową (EI lub EIS) przenikanego elementu. 11. Dobór urządzeń przeciwpożarowych w obiekcie budowlanym, dostosowany do wymagań wynikających z przepisów dotyczących ochrony przeciwpożarowej i przyjętego scenariusza rozwoju zdarzeń w czasie pożaru, a w szczególności: stałych urządzeń gaśniczych, systemu sygnalizacji pożarowej, dźwiękowego systemu ostrzegawczego, instalacji wodociągowej przeciwpożarowej, urządzeń oddymiających. Obiekt zostanie wyposażony w następujące urządzenia przeciwpożarowa: - System sygnalizacji pożaru (SSP) obejmujący urządzenia sygnalizacyjnoalarmowe, służące do samoczynnego wykrywania i przekazywania informacji o pożarze obejmuje cały budynek. - Dźwiękowy system ostrzegawczy (DSO). - Instalację oświetlenia ewakuacyjnego, załączającą się samoczynnie w przypadku zaniku napięcia podstawowego. W obrębie dróg ewakuacyjnych (poziomych i pionowych) oraz na widowni i sali sportowej należy zastosować oświetlenie kierunkowe (podświetlane znaki ewakuacji). - Wewnętrzną przeciwpożarową instalację z hydrantami 25 z wężami półsztywnymi. - Klapy odcinające na kanałach wentylacyjnych. - Podręczny sprzęt gaśniczy i ratowniczy. - Urządzenia do usuwania dymu z klatki schodowej. - Przeciwpożarowy wyłącznik prądu dla budynku i każdej strefy pożarowej. a) System sygnalizacji pożaru. Nie zachodzi konieczność obligatoryjnego zastosowania sygnalizacji alarmu pożarowego (SSP), odpowiednio monitorowanego i dostosowanego do przekazywania informacji o pożarze i podłączonego do jednostki stosownej PSP w Poznaniu. Budynek będzie jednak wyposażony w instalację alarmującą na wypadek pożaru zintegrowaną z instalacją dostępu i przeciwwłamaniową itp. oraz z BMS (zintegrowany system zarządzania bezpieczeństwem); podstawą zastosowania SSP w budynku jest przyjęty, przez Władze uczelni, standard bezpieczeństwa dla nowoprojektowanych i realizowanych budynków dydaktycznych na terenie Politechniki Poznańskiej. Zastosowanie systemu sygnalizacji pożarowe, obejmującego urządzenia sygnalizacyjno-alarmowe, służące do samoczynnego wykrywania i przekazywania informacji o pożarze a także urządzenia odbiorcze alarmów pożarowych i urządzenia odbiorcze sygnałów uszkodzeniowych. System sygnalizacji pożaru w obiekcie podczas pożaru musi sterować innymi urządzeniami przeciwpożarowymi i przekazywać sygnały sterujące pracą m.in. następujących urządzeń: central sterujących oddymianiem, otwieraniem automatycznych 12

13 drzwi obrotowych (jednoczesne zapewnienie uzupełniającego powietrza do instalacji oddymiania), unieruchomieniem wentylacji mechanicznej (klimatyzacji), itd. System sygnalizacji pożaru w obiekcie należy włączyć w monitoring pożarowy prowadzony przez Komendę Miejską Państwowej Straży Pożarnej w Poznaniu. Dobór urządzeń SSP powinien być określony w odrębnym opracowaniu (projekt wykonawczy)zgodnie z zasadami projektowania. SSP powinien być zgodny z PN-E Systemy sygnalizacji pożarowej. Projektowanie, zakładanie, odbiór, eksploatacja i konserwacja instalacji. Wszystkie podstawowe elementy instalacji (czujki, elementy sterujące i wyjściowe, centrala sygnalizacji, zasilacze, ręczne ostrzegacze pożarowe, zwalniacze, sterowniki, siłowniki), powinny posiadać certyfikaty zgodności. b) Dźwiękowy system ostrzegawczy. Budynek zostanie wyposażony w dźwiękowy system ostrzegawczy (DSO), informujący o pojawiającym się zagrożeniu w obiekcie i rozgłaszającym alarm dźwiękowy o ewakuacji lub inne komunikaty. Formalnie nie zachodzi potrzeba instalowania dźwiękowego systemu ostrzegawczego w projektowanym budynku Sali sportowej. Zastosowanie w budynku DSO wynika z przyjętego standardu bezpieczeństwa na terenie budynków dydaktycznych Politechniki Poznańskiej. Dźwiękowy system ostrzegawczy powinien ściśle współpracować z systemem sygnalizacji pożaru. Zaprojektować go należy zgodnie z PN-EN 60849:2001 i innymi uznanymi standardami projektowymi projekt wykonawczy. c) Hydranty wewnętrzne. Obiekt wymaga wyposażenia w instalację wodociągową przeciwpożarową (hydranty wewnętrzne). W strefach pożarowych ZL należy stosować hydranty wewnętrzne 25 z wężem półsztywnym. Hydranty 25 powinny być umieszczane przy drogach komunikacji ogólnej, a w szczególności: i) przy wejściach do budynku, ii) w przejściach i na korytarzach. Zasięg hydrantów 25 w poziomie powinien obejmować całą powierzchnię chronionego budynku, strefy pożarowej lub pomieszczenia, z uwzględnieniem długości odcinka węża hydrantu wewnętrznego i efektywnego zasięgu rzutu prądów gaśniczych (w strefach pożarowych zakwalifikowanych do kategorii zagrożenia ludzi 3 m). Zawory odcinające hydrantów 25 powinny być umieszczone na wysokości 1,35 ± 0,1 m od poziomu podłogi. Minimalna wydajność poboru wody mierzona na wylocie prądownicy powinna wynosić dla hydrantu 25 1,0 dm 3 /s. Ciśnienie na zaworze odcinającym hydrantu wewnętrznego powinno być nie niższe niż 0,2 MPa. Przewody instalacji, z której pobiera się wodę do gaszenia pożaru, wykonane z materiałów palnych, powinny być obudowane ze wszystkich stron osłonami o klasie odporności ogniowej co najmniej EI 60. Średnice nominalne przewodów zasilających, w milimetrach, na których instaluje się hydranty wewnętrzne i zawory hydrantowe, powinny wynosić co najmniej DN 25 dla hydrantów 25. d) Oddymianie klatki schodowej lub system zapobiegający zadymieniu klatki schodowej. Przyjęto mechaniczny system oddymiania klatki schodowej z napowietrzeniem poprzez drzwi ewakuacyjne i drzwi klatki schodowej. Drzwi i klapa dymowa podłączona do systemu sygnalizacji pożaru. 13

14 e) Scenariusz rozwoju zdarzeń na wypadek pożaru. Scenariusz rozwoju pożaru opracowano w oparciu o założenie, że ewentualny pożar powstaje w jednej strefie pożarowej. W celu uniknięcia fałszywych alarmów przyjęto dwustopniowy tryb alarmowania: i) alarm I-go stopnia z czujek w czasie trwania zwłoki czasowej, ii) alarm II-go stopnia z czujek po zwłoce czasowej, iii) alarm II-go stopnia z ROP-ów. Zadziałanie którejkolwiek z czujek powoduje przejście centrali w stan alarmu I-go stopnia i powoduje uruchomienie zaprogramowanego opóźnienia. Ten stan jest sygnalizowany przez centralkę dając czas na sprawdzenie przez obsługę obiektu stanu pomieszczenia w którym zadziałała czujka. W czasie do 180 s. obsługa może zweryfikować zagrożenia, jeżeli jednak niepodjęte zostaną żadne działania przy systemie SSP centrala przełączy się automatycznie do alarmu II-go stopnia. Przyciśnięcie przycisku ROP spowoduje automatyczne przejście centrali w stan alarmu II-go stopnia i przesłanie informacji o alarmie lub uszkodzeniu poprzez monitoring pożarowy do jednostki PSP. Powstanie pożaru w przestrzeni hali sportowej Powstanie pożaru w tej części obiektu powinno w pierwszej fazie jego rozwoju spotkać się z próbą lokalizacji (ugaszenia) przy pomocy podręcznego sprzętu gaśniczego lub instalacji hydrantowej wewnętrznej. Powstałe nawet nie wielkie zadymienie zostanie wykryte i zlokalizowane przez centralę sygnalizacji pożaru. Centrala SSP w pełni adresowalna dokładnie wskaże miejsce (pomieszczenie) powstałego pożaru. Dalszy rozwój pożaru pomimo gaszenia z użyciem podręcznego sprzętu gaśniczego spowoduje (po upływie czasu zwłoki, a w przypadku uruchomienia ROP-u to natychmiast II stopień alarmu), że: i) wyłączona zostanie wentylacja mechaniczna i klimatyzacja, ii) drzwi obrotowe pozostaną w pozycji otwartej, iii) przesłany zostanie sygnał alarmowy do jednostki organizacyjnej PSP. Szczegółowy scenariusz rozwoju zdarzeń w czasie pożaru należy określić w części branżowej dokumentacji dotyczącej instalacji SSP. 12. Wyposażenie w podręczny sprzęt gaśniczy oraz oznakowanie pożarniczymi tablicami informacyjnymi. Obiekt zostanie wyposażony w jednostki podręcznego sprzętu gaśniczego, przystosowane do gaszenia grup pożarów ABC; w ilości jedna jednostka sprzętu o masie środka gaśniczego 2 kg (lub 3 dm 3 ) na każde 100 m 2 (zaleca się stosowanie gaśnic proszkowych typu GP-4x ABC oraz grupa pożaru F w pomieszczeniach gastronomii) dobrane odpowiednio do przeznaczenia pomieszczeń. Długość dojścia do tego sprzętu nie powinna być większa niż 30 m. Do sprzętu gaśniczego powinien być zapewniony dostęp o szerokości co najmniej 1,0 m. Gaśnice zostaną rozmieszczone przy wyjściach z pomieszczeń, wyjściach z budynku oraz wyjściach z klatek schodowych w miejsce oznakowanych zgodnie z PN, miejsca ich lokalizacji powtarzalne na każdej kondygnacji. Drogi ewakuacyjne będą oznakowane pożarniczymi tablicami informacyjnymi zgodnie z PN. Ponadto w obiekcie zostaną oznakowane: i) miejsca usytuowania przeciwpożarowych wyłączników prądu, ii) miejsca usytuowania urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic, 14

15 iii) miejsca usytuowania elementów sterujących urządzeniami przeciwpożarowymi. W widocznym miejscu będą umieszczone instrukcje postępowania na wypadek pożaru wraz z wykazem telefonów alarmowych. 13.Warunki zagospodarowania pomieszczeń. Ze względu na możliwość na etapie projektu wykonawczego dowolnej aranżacji poszczególnych kondygnacji nadziemnych budynku i wynikających z tego powodu zmiennych warunków ewakuacji, wystroju wnętrz, możliwości przesłaniania instalacji i urządzeń zabezpieczających dokumentacja projektowa aranżacji pomieszczeń musi być uzgadniana z rzeczoznawcą do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych. Dobór urządzeń i elementów instalacji przeciwpożarowych na etapie Projektu Wykonawczego wymaga ponownego uzgodnienia z rzeczoznawca do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych. Wszystkie wyroby budowlane i instalacyjne oraz inne związane z bezpieczeństwem pożarowym budynku muszą posiadać aprobaty techniczne i certyfikaty. Precyzyjne warunki zagospodarowania przestrzeni widowiskowo-sportowych, dydaktycznych i biurowych powinny być określone przez Inwestora, ze szczególnym uwzględnieniem następujących wymagań: W przestrzeniach widowni i sali sportowej i na drogach ewakuacji z tych pomieszczeń należy instalować w drzwiach urządzenia przeciwpaniczne. Maksymalna długość przejścia ewakuacyjnego (dla znanej aranżacji 40 m, nie znanej 32 m) do wyjścia na drogę ewakuacyjną musi być bezwzględnie zachowana, Szerokość przejść ewakuacyjnych musi być dostosowana do liczby ewakuowanych osób (tj. 0,6 m na każde 100 osób lecz nie mniej niż 0,9 m), Dojścia ewakuacyjne nie mogą prowadzić przez więcej niż trzy pomieszczenia, Nie zastawiania i nie zabudowywania urządzeń przeciwpożarowych, W pomieszczeniu sali gimnastycznej nie należy stosować łatwo zapalnych przegród, stałych elementów wyposażenia i wystroju wnętrz oraz wykładzin podłogowych, Stosowania materiałów wyposażeniowych i wystroju wnętrz posiadających stosowne dokumenty do atestujące lub aprobujące, Przestrzeganie innych wymagań określonych w projekcie wykonawczym i w instrukcji bezpieczeństwa pożarowego obiektu. 14. Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego. Dla budynku dla należy opracować instrukcję bezpieczeństwa pożarowego (IBP) uwzględniająca swoim zakresem wymagania określone w przepisach i wewnętrzną organizację oraz warunki określone przez właściwe władze zarządzające budynkiem lub administratora budynku. Instrukcja powinna wskazywać procedury postępowania w przypadku powstania pożaru lub innego zagrożenia. Odpowiednie warunki powinny być one bezwzględnie uwzględniane w każdym projekcie zmiany aranżacji wnętrz, a także przez organizatorów imprez na terenie budynku. 15. Zaopatrzenie wodne do zewnętrznego gaszenia pożaru. Wymagane zaopatrzenie w wodę do zewnętrznego gaszenia pożaru dla budynku użyteczności publicznej (dla każdej strefy pożarowej) wynosi co najmniej 20 dm 3 /s. Takie zapotrzebowanie zapewniają np. 2 hydranty DN 80 nadziemne kolumnowe zainstalowane na miejskiej sieci wodociągowej przed budynkiem np. przy drodze pożarowej. Hydranty należy rozmieszczać w odległości: pierwszy hydrant do 75 m i drugi do 150 m od ścian 15

16 chronionego budynku. Odległość między hydrantami nie może przekraczać 150 m. Hydranty zewnętrzne powinny być umieszczone w odległości nie większej niż 15 metrów od krawędzi drogi lub ulicy oraz w odległości większej niż 5 m od ściany budynku. 16. Drogi pożarowe. Zgodnie z obowiązującymi przepisami do budynku wymagane jest doprowadzenie drogi pożarowej. Droga pożarowa dla budynku o nie regularnym kształcie i rozpiętości ponad 60 m powinna być zapewniona na obwodzie budynku ponad 50 %. Ponadto na podstawie z 12 ust 7 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych (Dz. U. Nr 124, poz.1030) należy zapewnić połączenie z drogą pożarową wyjść tego budynku, utwardzonym dojściem o szerokości minimalnej 1,5 m i długości nie większej niż 30 m, w sposób zapewniający dotarcie bezpośrednio lub drogami ewakuacyjnymi do każdej strefy pożarowej. Droga pożarowa powinna posiadać szerokość co najmniej 4 m i wymaganą nośności (umożliwiająca przejazd pojazdów o nacisku osi na powierzchnię jezdni co najmniej 100 kn). Zewnętrzne łuki drogi pożarowej powinny mieć promień co najmniej 11 m. Droga pożarowa powinna być oddalona o co najmniej 5 m i nie więcej niż 15 m od ściany osłonowej budynku. Każde przybliżenie do ściany zewnętrznej budynku o mniej niż 5 m powinno być zabudowane ścianą oddzielenia przeciwpożarowego o klasie REI 120. Pomiędzy tą drogą i ścianą budynku nie mogą występować stałe elementy zagospodarowania terenu lub drzewa i krzewy o wysokości przekraczającej 3 m, uniemożliwiające dostęp do elewacji budynku za pomocą podnośników i drabin mechanicznych. UWAGI KOŃCOWE Wszystkie zastosowane materiały muszą posiadać atesty bezpieczeństwa, higieniczne i aprobaty techniczne oraz dopuszczenie do stosowania na terenie Polski. Projekty techniczne w projekcie budowlanym i wykonawczym wymagają uzgodnienia z uprawnionym rzeczoznawcą ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych. W poszczególnych projektach branżowych należy uwzględnić wymagania ochrony przeciwpożarowej określone w niniejszym opracowaniu. W przypadku zmiany założeń technologicznych, technicznych i organizacyjnych konieczne jest uwzględnienie ich w zmienionych warunkach ochrony przeciwpożarowej. WYKAZ PRZEPISÓW I NORM 1. Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 października 2009 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o ochronie przeciwpożarowej Dz. U. Nr 178, poz z późniejszymi zmianami). 2. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jednolity Dz. U r. Nr 156 poz z późniejszymi zmianami). 3. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690, z późniejszymi zmianami). 4. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719). 16

17 5. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia wodnego oraz dróg pożarowych (Dz. U. Nr 124, poz. 1030). 6. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 121, poz.1137 z późniejszymi zmianami). 7. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 25 października 2005 r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych oraz szkoleń dla strażaków jednostek ochrony przeciwpożarowej i osób wykonujących czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 215 poz. 1823). 8. PN-92/N-01256/01 Znaki bezpieczeństwa. Ochrona przeciwpożarowa. 9. PN-92/N-01256/02 Znaki bezpieczeństwa. Ewakuacja. 10. PN-N Znaki bezpieczeństwa. Techniczne środki przeciwpożarowe. 11. PN-B Ochrona przeciwpożarowa budynków. Obliczanie gęstości obciążenia ogniowego oraz wyznaczanie względnego czasu trwania pożaru. 12. PN-EN 1838: Zastosowanie oświetlenia. Oświetlenie awaryjne. 13. PN-EN :2008 Ochrona odgromowa Część 1: Zasady ogólne. 14. PN-IEC :2002 Ochrona odgromowa obiektów budowla. Część 1-2. Zasady ogólne. 15. PN-92/M-51079/01-/05. Sprzęt pożarniczy. Gaśnice przenośne. 16. PN-EN oraz PN-EN Systemy kontroli rozprzestrzeniania się dymu i ciepła. 17. PN-B Instalacje grawitacyjne do odprowadzania dymu i ciepła. Zasady projektowania. 18. PN-E Systemy sygnalizacji pożarowej. Projektowanie, zakładanie, odbiór, eksploatacja i konserwacja instalacji. 19. PN-EN 60849:2001. Dźwiękowe systemy ostrzegawcze. 20. PN-E :2002. Systemy sygnalizacji pożarowej. Projektowanie, zakładanie, odbiór, eksploatacja i konserwacja instalacji. 21. PN-91/E Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. 17