Raport z monitoringu ornitologicznego planowanych turbin wiatrowych w miejscowości Galewice, gmina Galewice, województwo łódzkie

Transkrypt

1 ZAŁĄCZNIK 1 STUDIO DORADZTWA ŚRODOWISKOWEGO DOROTA MICHALSKA Raport z monitoringu ornitologicznego planowanych turbin wiatrowych w miejscowości Galewice, gmina Galewice, województwo łódzkie Monitoring wykonany w latach Toruń, wrzesień 2014 r.

2 Spis treści 1. Wstęp Ogólna charakterystyka obszaru planowanej inwestycji 4 3. Metodyka Badań Badania transektowe Obserwacje z punktów Monitoring Pospolitych Ptaków Lęgowych (MPPL) Cenzus gatunków nielicznych i średniolicznych Liczenia nocne połączone z wabieniem sów, chruścieli i nasłuchami przepiórki Identyfikacja zgrupowań i koncentracji ptaków Wyniki monitoringu ornitologicznego Ogólna charakterystyka awifauny Awifauna okresu lęgowego Dyspersja potęgowa Migracja jesienna Zimowanie Migracje wiosenne Prognoza oddziaływania planowanej inwestycji na awifaunę Utrata siedlisk lęgowych i żerowiskowych oraz efekt odstraszający Prognoza śmiertelności Efekt bariery Efekt skumulowany Proponowane działania minimalizujące wpływ inwestycji na awifaunę oraz kompensujące zaistniałe negatywne oddziaływania Zalecenia dotyczące monitoringu porealizacyjnego Literatura

3 RAPORT KOŃCOWY 3

4 1. Wstęp. Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie oceny oddziaływania planowanej inwestycji wiatrowej na awifaunę we wszystkich okresach feneologicznych. Ocenę tę przeprowadzono na podstawie danych zebranych w trakcie rocznego przedrealizacyjnego monitoringu ornitologicznego, prowadzonego na terenie przewidzianym pod budowę turbin wiatrowych oraz na obszarach z nimi sąsiadujących. Niniejsze opracowanie syntetyzuje wiedzę o stanie lokalnej awifauny w okolicach miejscowości Galewice, gm. Galewice w województwie łódzkim. Monitoring ornitologiczny przeprowadzony został w okresie od grudnia 2012 do listopada 2013 roku. 2. Ogólna charakterystyka obszaru planowanej inwestycji. Planowana inwestycja zlokalizowana jest w okolicy miejscowości Galewice, gm. Galewice, w województwie łódzkim. Działki ewidencyjne o numerach 1272/2 i 1338, na których planowana jest budowa turbin wiatrowych znajdują się na obszarze rolniczym z kompleksem pól uprawnych. Według podziału fizyczno-geograficznego Polski Jerzego Kondrackiego gmina Galewice znajduje się w obrębie Nizin Wielkopolsko-Śląskich, w makroregionie Nizina Południowowielkopolska ( ), w mezoregionie Kotlina Grabowska (318.21). Obszar planowanej inwestycji oraz jej sąsiedztwo charakteryzuje się przeważająca ilością terenów rolniczych z dużym udziałem pól uprawnych, poprzedzielanych miedzami i zadrzewieniami. Na południe od terenu inwestycyjnego znajdują się dość rozległe tereny leśne (dominuje drzewostan sosnowy). Projektowana inwestycja obejmuje obszar, na którym brak jest dużych zbiorników wodnych np. jezior. Występują niewielkie oczka wodne w pobliżu terenów zabudowanych oraz cieki wodne w postaci rowów melioracyjnych o zmiennych poziomie wód. Tabela 1. Obszary chronione znajdujące się w pobliżu planowanej inwestycji Galewice. Rodzaj obszaru chronionego Nazwa obszaru Odległość od planowanej Obszar mający znaczenie dla Wspólnoty Torfowiska nad Prosną PLH inwestycji [km] 6,1 km Obszary Chronionego Krajobrazu Dolina Prosy 3,4 km Obszary Chronionego Krajobrazu Brąszewicki 7,6 km Obszary Chronionego Krajobrazu Dolina Rzeki Prosny 7,7 km Rezerwat przyrody Długosz Królewski w Węglewicach 7.0 km Rezerwat przyrody Ryś 10.2 km Zespoły przyrodniczo-krajobrazowe Park zabytkowy Sokolniki 5,0 km 4

5 3. Metodyka badań. Badania terenowe przeprowadzono w okresie od grudnia 2012 r. do listopada Szczegółową metodykę badań opracowano w oparciu o wytyczne Polskiego Stowarzyszenia Energetyki Wiatrowej (PSEW) i Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków (OTOP) Wytyczne w zakresie oceny oddziaływania elektrowni wiatrowych na ptaki (Chylarecki P. et al. 2008) oraz o projekt wytycznych Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska (GDOŚ) Wytyczne dotyczące oceny oddziaływania elektrowni wiatrowej na ptaki (Chylarecki P. et al. 2011) tak, by po zebraniu w terenie stosownego materiału możliwe było jego porównanie z wynikami badań w innych miejscach oraz kompleksowa analiza uzyskanych w terenie danych. W badanym okresie przeprowadzono 30 kontroli terenowych, podczas których notowano wszystkie ptaki stwierdzone na terenie planowanej inwestycji oraz na terenach bezpośrednio do niej przyległych. Na terenach sąsiadujących (w buforze do 2 km) prowadzono badania ukierunkowane na wykrycie gatunków rzadkich i średniolicznych (Sikora et al. 2007). W ramach prowadzonych badań uwzględniono wszystkie okresy fenologiczne: zimowanie, przeloty wiosenne, okres lęgowy, dyspersję polęgową, przeloty jesienne. Badania prowadzono w sześciu modułach: 1. Badania transektowe liczebności i składu gatunkowego. 2. Badania natężenia wykorzystania przestrzeni powietrznej przez ptaki liczenia z punktu obserwacyjnego. 3. Badania w protokole MPPL. 4. Cenzus lęgowych gatunków rzadkich i średniolicznych, 5. Liczenia nocne połączone z wabieniem sów, chruścieli i nasłuchami przepiórki. 6. Identyfikacja zgrupowań i koncentracji ptaków. Czas, w jakim prowadzono kontrole przypadał zazwyczaj, pomiędzy godzinami: 5.00 a 13.00, przy czym każdą kontrolę w okresie migracji wiosennej i lęgowym rozpoczynano nie później niż o godzinie 8.00, a kończono nie później niż o godzinie z wyłączeniem kontroli całodniowych i nocnej. Dodatkowo w okresie lęgowych prowadzono kontrolę w godzinach przypadających na największą aktywność ptaków drapieżnych tj Badania terenowe prowadzono przez pełny rok kalendarzowy, a analizę wyników przeprowadzono z podziałem na 5 okresów fenologicznych: zimowanie: wędrówka wiosenna: , okres lęgowy: , dyspersja polęgowa: , wędrówka jesienna: , 5

6 Zestawienie dat poszczególnych kontroli wraz z informacją o zakresie prowadzonych w ramach monitoringu badań przedstawia poniższa tabela: Tabela 2. Daty i zakres prac terenowych. Okres fenologiczny Daty kontroli Zakres prac terenowych Zimowanie badania transektowe, badania punktowe, identyfikacja zgrupowań i koncentracji ptaków badania transektowe, badania punktowe badania transektowe, badania punktowe badania transektowe, badania punktowe, badania transektowe, badania punktowe badania transektowe, badania punktowe, identyfikacja zgrupowań i koncentracji ptaków badania transektowe, badania punktowe Wędrówka wiosenna badania transektowe, badania punktowe, identyfikacja zgrupowań i koncentracji ptaków badania transektowe, badania punktowe badania transektowe, badania punktowe, identyfikacja zgrupowań i koncentracji ptaków badania transektowe, badania punktowe badania transektowe, badania punktowe, identyfikacja zgrupowań i koncentracji ptaków badania transektowe, badania punktowe, badania transektowe, badania punktowe, Okres lęgowy badania transektowe, badania punktowe, cenzus, badania transektowe, badania punktowe, nocna stymulacja sów badania transektowe, badania punktowe, cenzus badania transektowe, badania punktowe, MPPL, cenzus, nocne liczenia sów, derkacza i przepiórki badania transektowe, badania punktowe badania transektowe, badania punktowe, MPPL, cenzus, nocne 6

7 liczenia sów, derkacza i przepiórki badania transektowe, badania punktowe Dyspersja polęgowa badania transektowe, badania punktowe badania transektowe, badania punktowe badania transektowe, badania punktowe Migracja jesienna badania transektowe, badania punktowe, identyfikacja zgrupowań i koncentracji ptaków badania transektowe, badania punktowe badania transektowe, badania punktowe, identyfikacja zgrupowań i koncentracji ptaków badania transektowe, badania punktowe badania transektowe, badania punktowe, identyfikacja zgrupowań i koncentracji ptaków badania transektowe, badania punktowe badania transektowe, badania punktowe 3.1. Badania transektowe. W badaniach transektowych powierzchnię badawczą stanowią tak zwane transekty, które w miarę równomiernie pokrywają teren planowanej inwestycji wiatrowej. Dla potrzeb niniejszego monitoringu, z uwagi na małą skalę przedsięwzięcia, na obszarze planowanej inwestycji wiatrowej wyznaczono 1 transekt (Rys. 1) o łącznej długości 2 km, który obejmował zasięgiem obszar planowanej inwestycji. Jednorazowe przejście transektu trwało przeciętnie 60 minut. Podczas każdej kontroli obserwator notował wszystkie widziane i słyszane ptaki w 3 odległościach: 0-25 m, , powyżej 100 metrów, w zależności od ukształtowania terenu i typu siedliska, oraz zapisywał ich zachowanie. Obserwator notował również pułap wszystkich przelatujących ptaków z podziałem na trzy kategorie: pod zasięgiem łopat elektrowni wiatrowej (0-50), w zasięgu pracy łopat (50-100) oraz ponad zasięgiem łopat (powyżej 100). Celem prowadzenia badań transektowych było uzyskanie podstawowych informacji o składzie gatunkowym awifauny wykorzystującej teren przewidziany pod planowaną inwestycję wiatrową oraz sposobie jego wykorzystania przez poszczególne gatunki ptaków, zagęszczeniu poszczególnych gatunków oraz zmienności obu tych parametrów w cyklu rocznym. 7

8 3.2. Obserwacje z punktów. Podczas inwentaryzacji ornitologicznej przeprowadzono obserwacje stacjonarne z punktu obserwacyjnego. Położenie punktu znajdowało się bezpośrednio przy działce, na której planowana jest elektrownia wiatrowa. Widoczność z tego punktu obejmowała zasięgiem wszystkie ptaki przelatujące nad badanym obszarem. Przy dobrej widoczności nawet do 4 km od punktu obserwacyjnego. Rysunek 1. Lokalizacja punktu obserwacyjnego i przebieg transektu Rejestrowane były wszystkie ptaki widziane lub słyszane wokół punktu kontrolnego. Identyfikacja gatunków w niektórych przypadkach możliwa była jedynie przy pomocy lornetki. W wątpliwych przypadkach stosowano oznaczenie do rodzaju lub rodziny. Wszystkie informacje zapisywane w specjalnych formularzach dotyczyły: gatunku; liczebności - liczby obserwowanych osobników; stref wysokości ustalono trzy strefy wysokości: 1 poniżej zakresu pracy rotora (0-50 m) 2 w zakresie pracy rotora ( m) 3 powyżej zakresu pracy rotora (powyżej 100). W przypadku zmiany wysokości lotu przez osobnika lub grupę osobników zapisywano zdarzenie jako oddzielny rekord w zestawieniu. Charakter lotu przeloty lokalne i dalekodystansowe. W przypadku lokalnych przemieszczeń na małej wysokości lub ptaków poruszających się po ziemi, nie notowano kierunkowości lotu. 8

9 Dalekodystansowe przeloty uznawane były w przypadku, gdy obserwowane ptaki przelatywały kierunkowo w obrębie punktu i znikały z pola widzenia. Kierunkowość przelotu do zapisu kierunku przelotu używano standardowych oznaczeń (N, S, W, E, NW, NE, SW, SE); Badania stacjonarne pozwoliły oszacować natężenie przelotów ptaków, szczególnie w zakresie kolizyjnym, na wysokości pracy łopat wirnika turbiny wiatrowej. Obserwacjami nie objęto ptaków migrujących w porze nocnej, ze względu na trudności z uzyskaniem wiarygodnych danych. Głównymi celami prowadzonych obserwacji w tym module było określenie natężenia wykorzystania przestrzeni powietrznej, oraz wysokości pułapu przelotu ptaków. Otrzymane dane pozwoliły oszacować prognozę negatywnego oddziaływania na ptaki w czasie i przestrzeni planowanej inwestycji Monitoring Pospolitych Ptaków Lęgowych (MPPL). Badania prowadzono z zastosowaniem standardu metodycznego stosowanego na obszarze całego kraju (Chylarecki i in. 2006). Celem tych badan było poznanie składu gatunkowego i zagęszczenia poszczególnych gatunków ptaków wykorzystujących teren przewidziany pod planowaną inwestycję w okresie lęgowym. Badania w przedmiotowym module zrealizowano dla 1 powierzchni. Powierzchnię stanowił kwadrat o boku długości 1 km, w obrębie, którego wytyczone były 2 równoległe transekty o długości 1 km każdy, oddalone od siebie ok. 0,5 km. Przeprowadzono 2 kontrole w trakcie sezonu lęgowego: pierwsza 20 maja 2013 r.; druga 12 czerwca 2013 r. Liczono wszystkie osobniki widziane i słyszane, zgodnie ze standardem metodycznym. Obserwacje notowano na specjalnie przystosowanych do tego formularzach. Informacje zapisywano jako skróty nazw (standardowe, używane w ramach MPPL). W przypadku osobników obserwowanych w locie uwzględniono kierunek oraz wysokość migracji Cenzus lęgowych gatunków kluczowych. Celem tego badania było oszacowanie liczebności i rozmieszczenia gatunków rzadkich, średniolicznych gatunków o dużych rozmiarach ciała. W szczególności chodzi o gatunki: wskazane w Art. 4(1) DP i wymienione w załączniku 1 DP; wymienione w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt (Głowaciński 2001); SPEC (Species of European Conservation Concern) w kategorii 1-3 (BirdLife International 2004); objęte strefową ochroną miejsc występowania; e. 9

10 rozpowszechnieniu lęgowym <10% (ocenianym w siatce kwadratów 10x10 km; Sikora i in. 2007); liczebności krajowej populacji <1000 par lęgowych. Stanowisko lęgowe to terytorium w ramach, którego, stwierdzono pewne, prawdopodobne lub możliwe gniazdowanie ptaków reprezentujących poszczególne gatunki. Według standardów obserwacji atlasowych (Sikora i in. 2007) za gniazdowanie możliwe uważa się: pojedynczego ptaka obserwowanego w siedlisku lęgowym, jednorazowa obserwacja śpiewającego lub odbywającego loty tokowe samca, obserwacja rodziny (jeden ptak lub para z młodymi), gniazdowanie prawdopodobne uważa się: parę ptaków w okresie i siedlisku lęgowym, zajęte terytorium lęgowe, kopulację lub toki, odwiedzanie miejsca nadającego się na gniazdo, niepokój sugerujący bliskość gniazda, budowa gniazda. Za gniazdowanie pewne uznawano: znalezione nowe gniazdo lub skorupy jaj, gniazdo wysiadywane, gniazdo z jajami, gniazdoz pisklętami odwodzenie od gniazda młodych, nielotne lub słabo lotne pisklęta, ptaki dorosłe z pokarmem lub odchodami piskląt. Kontrole wykonywano po przeprowadzeniu liczeń na transektach i punkcie obserwacyjnym. Polegały one na objeździe/obejściu i penetracji terenu w celu wykrycia stanowisk kluczowych gatunków ptaków wymienionych powyżej. Badanie te prowadzono na obszarze przewidzianym pod planowaną inwestycję oraz w strefie buforowej 2 km Liczenia nocne połączone z wabieniem sów, chruścieli i nasłuchami przepiórki. Cenzus sów wykonano na powierzchni wyznaczonej do cenzusu lęgowych gatunków kluczowych bufor 2 km (Rys. 4). Na powierzchni wyznaczono punkty stymulacji głosowej (wabień). Punkty nasłuchowe wyznaczano w taki sposób, żeby zlokalizowane były jak najbliżej wyższych elementów krajobrazu (drzew, słupów, budynków). Unikano lokalizacji punktów nasłuchowych w otwartym krajobrazie pól, bez zadrzewień i innych wyższych elementów krajobrazu. Kontrola powierzchni rozpoczynała się godzinę po zachodzie słońca. Przeprowadzono trzy kontrole (Tabela 2.). Pierwsza i duga kontrola punktów polegała na odtworzeniu na nim sekwencji głosów 4 gatunków sów krajobrazu rolniczego: pójdźki Athene noctua, uszatki Asio otus, płomykówki Tyto alba oraz puszczyka Strix aluco. Na punkcie odtwarzana była sekwencja głosów: 1 min pójdźka, 1 min przerwy, 1 min uszatka, 1 min przerwy, 1 min płomykówka, 5 min przerwy, 1 min puszczyk, 3 minut nasłuchu. Ostatnia kontrola ukierunkowana była na wykrycie żebrzących o pokarm młodych sów bez stosowania stymulacji głosowej (jedynie nasłuch). Kontrole przeprowadzone były przy optymalnej dla aktywności sów pogodzie w bezwietrzne, pogodne, wyżowe noce. Chruściele Rallidae to rodzina ptaków z rzędu żurawiowych Gruiformes, obejmuje gatunki zazwyczaj związane z wodą i terenami podmokłymi (szuwary, turzycowiska, podmokłe, ekstensywnie użytkowane łąki). Do rodziny chruścieli należą takie gatunki jak: derkacz Crex crex, kropiatka Porzana porzana, zielonka Porzana parva, wodnik Rallus aquaticus, łyska Fulica atra, kokoszka Gallinula chloropus. 10

11 Teren planowanej inwestycji to obszar rolniczy z niewielką ilością zadrzewień i zbiorników wodnych. Zbiorniki wodne to głównie przyzagrodowe stawy lub rowy melioracyjne. Brak terenów podmokłych czy wilgotnych łąk. Cenzus chruścieli wykonano w buforze 2 km od planowanej elektrowni wiatrowej. Na powierzchni wyznaczono punkty nasłuchowe. Punkty nasłuchowe wyznaczano w taki sposób, żeby zlokalizowane były w sąsiedztwie terenów potencjalnie atrakcyjnych dla ptaków np. zbiorników przyzagrodowych czy śródpolnych. Punkty nasłuchowe lokalizowano również w sąsiedztwie upraw zbóż i rzepaku, w których może gnieździć się derkacz (Chylarecki i in. 2009). Kontrola powierzchni rozpoczynała się godzinę po zachodzie słońca. Kontrola polegała na prowadzeniu nasłuchu w wyznaczonych punktach oraz dla wybranych gatunków stosowano symulację głosową. Na punkcie odtwarzana była sekwencja głosów gatunków. Każdy głos puszczano z głośnika ok. 1 min. Następnie prowadzono nasłuch przez ok. 3 min. W sąsiedztwie pól zbóż i rzepaku prowadzono nasłuch w celu wykrycia derkacza. Nie stosowano stymulacji głosowej zgodnie z zaleceniami zawartymi w Chylarecki i in W trakcie penetracji terenu notowano również odzywające się przepiórki. Notowano także ptaki drapieżne i poszukiwano ich gniazd Identyfikacja zgrupowań i koncentracji ptaków. W ramach tego modułu prowadzone były obserwacje zgrupowań, koncentracji ptaków w szczególności w okresie dyspersji polęgowej, migracji wiosennej oraz jesiennej, a także zimowania. Polegały one na objeździe/obejściu i penetracji terenu w celu wykrycia koncentracji (żerowisk, noclegowisk, miejsc dziennego odpoczynku) gatunków ptaków, w szczególności gęsi, żurawi, ptaków krukowatych, szponiastych, siewkowych. Badanie te prowadzono na obszarze przewidzianym pod planowaną inwestycję oraz w strefie buforowej 2 km. 4. Wyniki monitoringu ornitologicznego Ogólna charakterystyka awifauny. Lista gatunków stwierdzonych podczas rocznego monitoringu ornitologicznego stworzona została na podstawie obserwacji z punktów stacjonarnych, liczenia ptaków na transekcie, badań MPPL, cenzusu lęgowych gatunków kluczowych, kontroli nocnych oraz identyfikacji zgrupowań i koncentracji ptaków. Ogółem w obrębie całej badanej powierzchni, zanotowano 73 gatunki ptaków. Na całej powierzchni stwierdzono 71 gatunków podlegających, ochronie ścisłej. Wykazano 6 gatunków łownych i 5 podlegających ochronie częściowej. Według klasyfikacji BirdLife International 2004 w grupie SPEC-1, czyli gatunków zagrożonych w skali globalnej zanotowano jeden gatunek. Z grupy SPEC-2 stwierdzono 5 gatunków, a z grupy SPEC-3 10 gatunków. Na całym obszarze inwentaryzacji zanotowano 5 gatunków ptaków wymienionych w Załączniku I Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa. 11

12 Tabela 3. Lista gatunków wykazanych podczas monitoringu ornitologicznego w okresie całego roku. Objaśnienia: L okres lęgowy, DP okres dyspersji polęgowej, M migracje, Z zimowanie, OŚ ochrona ścisła, OCZ ochrona częściowa, Ł gatunek łowny, Gatunki SPEC w kategorii 1 3 (BirdLife International 2004), gdzie: SPEC 1 gatunki zagrożone w skali globalnej; SPEC 2 gatunki zagrożone, których europejska populacja przekracza 50% populacji światowej i których stan zachowania uznano za niekorzystny; SPEC 3 gatunki zagrożone, których europejska populacja nie przekracza 50% populacji światowej i których stan zachowania uznano za niekorzystny; DP gatunek wymieniony w załączniku I Dyrektywy Ptasiej. Lp. Nazwa Łacińska Nazwa Polska 1. Cygnus olor łabędź niemy 2. Anser fabalis gęś zbożowa 3. Anser albifrons gęś białoczelna Status ochrony w Występowanie PL W, OŚ J, Ł W, Ł 4. Anser anser gęgawa W,J, Ł 5. Anas platyrhynchos krzyżówka W,J,DP, Ł Status ochrony i zagrożenia w UE 6. Perdix perdix kuropatwa L, Ł SPEC3 7. Coturnix coturnix 8. Phasianus colchicus przepiórka L, OŚ SPEC3 bażant Z,W,L Ł 9. Ardea cinerea czapla siwa J, OCZ 10. Ciconia ciconia bocian biały W,DP,L OŚ DP, SPEC Haliaeetus albicilla 12. Accipiter gentilis bielik W,J, OŚ DP, SPEC 1 jastrząb Z,W,J,DP,L OŚ 13. Accipiter nisus krogulec Z,W,J,DP,L OŚ 14. Buteo buteo myszołów Z,W,J,DP,L OŚ 15. Falco subbuteo kobuz J, OŚ 16. Falco tinnunculus 17. Circus aeruginosus pustułka J,L OŚ błotniak stawowy 18. Grus grus żuraw W,J, OŚ DP, SPEC 2 W, 19. Ardea cinerea czapla siwa J,DP 20. Pluvialis apricaria 21. Vanellus vanellus 22. Chroicocephalus ridibundus siewka złota J, OŚ czajka W,J, OŚ SPEC 2 śmieszka W,DP, OŚ 23. Columba oenas siniak W, OŚ 12

13 24. Columba palumbus 25. Streptopelia decaocto grzywacz W,J,DP,L OŚ sierpówka W,J, OŚ 26. Cuculus canorus kukułka W,DP, OŚ 27. Apus apus jerzyk DP,L OŚ 28. Upupa epops dudek W, OŚ 29. Sitta europaea kowalik W, 30. Dendrocopos major 31. Dendrocopos medius dzięcioł duży dzięcioł czarny W,J,DP,L W,J,DP, 32. Alauda arvensis skowronek W,J,DP,L OŚ SPEC3 OŚ 33. Hirundo rustica dymówka W,J,DP,L OŚ SPEC3 34. Delichon urbicum oknówka J,L OŚ SPEC3 35. Motacilla flava pliszka żółta J,DP,L OŚ 36. Motacilla alba pliszka siwa DP,L OŚ 37. Bombycilla garrulus 38. Phoenicurus ochruros 39. Phoenicurus phoenicurus 40. Turdus philomelos jemiołuszka Z, OŚ kopciuszek L, OŚ pleszka W, OŚ śpiewak W, OŚ 41. Luscinia luscinia słowik szary L, OŚ 42. Turdus merula kos W,L OŚ 43. Turdus pilaris kwiczoł W,J,DP,L OŚ 44. Sylvia communis cierniówka L, OŚ 45. Sylvia atricapilla kapturka W,DP,L OŚ 46. Phylloscopus collybita 47. Phylloscopus trochilus pierwiosnek W, OŚ piecuszek W, OŚ 48. Parus major bogatka W,J,DP,L OŚ 49. Cyanistes caeruleus modraszka W,J, OŚ 50. Sitta europaea kowalik OŚ 51. Lanius collurio gąsiorek W,DP,L OŚ DP, SPEC Lanius excubitor srokosz W,J,DP, OŚ SPEC 3 13

14 53. Garrulus glandarius sójka J,DP OŚ 54. Pica pica sroka Z,W,J,DP,L OCZ 55. Corvus monedula 56. Corvus frugilegus kawka Z,W,DP,L OŚ gawron Z,W,J,DP,L OCZ 57. Corvus cornix wrona siwa Z,W,L OCZ 58. Corvus corax kruk W,J,DP,L OCZ 59. Sturnus vulgaris szpak W,J,DP,L OŚ SPEC Passer domesticus 61. Passer montanus wróbel Z,W,J,DP,L OŚ SPEC 3 mazurek Z,W,J,DP,L OŚ SPEC Fringilla coelebs zięba DP,J,L OŚ 63. Chloris chloris dzwoniec W,J,DP,L OŚ 64. Carduelis carduelis szczygieł W,J,L OŚ 65. Carduelis spinus czyż W,J, OŚ 66. Carduelis cannabina 67. Pyrrhula pyrrhula 68. Coccothraustes coccothraustes 69. Emberiza citrinella makolągwa Z,W, J,DP,L OŚ SPEC 2 gil Z, OŚ grubodziób W, OŚ trznadel W,J,DP,L OŚ 70. Sylvia curruca piegża W, OŚ 71. Oriolus oriolus wilga DP, OŚ 72. Lullula arborea lerka L, OŚ DP 73. Emberiza calandra potrzeszcz Z,W,J,DP,L OŚ SPEC Awifauna okresu lęgowego ( ) Wyniki liczeń w ramach badań transektowych. W trakcie badań na transekcie odnotowano występowanie 328 osobników ptaków z 31 gatunków podczas 6 kontroli w okresie lęgowym. Największą liczebność na transekcie badawczym osiągnęły dwa gatunki: skowronek i szpak. Mazurek i dymówka to gatunki, które osiągnęły również wysokie liczebności. Związane to było z sąsiedztwem zabudowań (gospodarstw rolnych), w obrębie których te gatunki gniazdowały. 14

15 Skład gatunkowy ptaków stwierdzonych w trakcie badań transektowych jest charakterystyczny dla rolniczego krajobrazu Polski. Tabela 4. Skład i struktura awifauny stwierdzonej w trakcie badań transektowych podczas okresu lęgowego. Objaśnienia: N liczba osobników danego gatunku obserwowanych w trakcie wszystkich kontroli na powierzchni; D dominacja (%) proporcja liczby osobników danego gatunku w stosunku do łącznej liczby zaobserwowanych ptaków, Z średnie zagęszczenie (os./km transektu/liczbę kontroli w okresie lęgowym). Lp. Gatunek N D 1. Sturnus vulgaris szpak 43 13,11 2. Corvus frugilegus gawron 3. Hirundo rustica dymówka 4. Emberiza calandra potrzeszcz 5. Alauda arvensis skowronek 6. Columba grzywacz palumbus 7. Ciconia ciconia bocian biały 8. Corvus corax kruk 26 7, , , , ,49 4 1,22 2 0,61 9. Pica pica sroka 9 2, Accipiter gentilis jastrząb 1 0, Buteo buteo myszołów 2 0, Accipiter nisus krogulec 2 0, Corvus monedula kawka 14. Carduelis cannabina makolągwa 15. Carduelis carduelis szczygieł 16. Corvus corone wrona 17. Delichon urbicum oknówka 18. Motacilla flava pliszka żółta 19. Motacilla alba plisza siwa 5 1,52 3 0,91 8 2,44 4 1,22 7 2,13 5 1,52 3 0, Phasianus bażant 5 1,52 colchicus 21. Apus apus jerzyk 2 0, Streptopelia sierpówka 4 1,22 decaocto 23. Falco tinnunculus pustułka 1 0,30 15

16 24. Turdus pilaris kwiczoł 25. Sylvia atricapilla kapturka 26. Parus major bogatka 27. Chloris chloris dzwoniec 28. Emberiza citrinella trznadel 29. Fringilla coelebs zięba 30. Passer domesticus wróbel 31. Passer montanus mazurek 3 0,91 4 1,22 6 1,83 5 1,52 7 2,13 2 0, , ,15 SUMA: ,00 16

17 17

18 Wyniki liczeń w ramach badań z punktu. W trakcie badań na punkcie obserwacyjnym odnotowano występowanie 364 osobników z 31 gatunków podczas 6 godzin obserwacji na punkcie. Natężenie przelotu wszystkich gatunków to 51,43 osobników na godzinę. W okresie lęgowym przelatujące ptaki nie wykazywały konkretnego kierunku przelotu. Najwięcej ptaków przelatywało na pierwszym, niekolizyjnym pułapie wysokości. Tabela 5. Skład i struktura awifauny stwierdzonej w trakcie badań wykorzystania przestrzeni powietrznej (punkt obserwacyjny) podczas sezonu lęgowego. Objaśnienia: N liczba osobników danego gatunku obserwowanych w trakcie wszystkich kontroli na powierzchni; D - dominacja (%) proporcja liczby osobników danego gatunku w stosunku do łącznej liczby zaobserwowanych ptaków, NP. natężenie przelotu N os./godz., liczba ptaków obserwowanych na określonym pułapie lotu: poniżej łopat=1, na wysokości łopat=2, powyżej łopat=3, S ptaki siedzące. Lp. Gatunek S N D NP. 1. Sturnus szpak ,65 12,83 vulgaris 2. Corvus gawron ,71 6,33 frugilegus 3. Hirundo rustica dymówka ,19 8,00 4. Emberiza potrzeszcz ,77 2,17 calandra 5. Alauda skowronek ,42 4,50 arvensis 6. Columba grzywacz ,30 1,67 palumbus 7. Ciconia ciconia bocian ,47 1,50 biały 8. Corvus corax kruk ,37 0,83 9. Pica pica sroka ,20 1, Accipiter jastrząb ,55 0,33 gentilis 11. Buteo buteo myszołów ,10 0, Accipiter nisus krogulec ,55 0, Corvus kawka 7 7 1,92 1,17 monedula 14. Carduelis makolągwa ,92 0,83 cannabina 15. Carduelis szczygieł ,57 2,17 carduelis 16. Corvus corone wrona ,37 0, Delichon oknówka ,02 1,83 urbicum 18. Motacilla flava pliszka 4 4 1,10 0,67 żółta 19. Motacilla alba plisza siwa 3 3 0,82 0, Phasianus bażant ,82 0,17 colchicus 21. Apus apus jerzyk 2 2 0,55 0,33 18

19 22. Streptopelia sierpówka ,37 0,83 decaocto 23. Falco pustułka 1 1 0,27 0,17 tinnunculus 24. Turdus pilaris kwiczoł 1 1 0,27 0, Sylvia kapturka 1 1 0,27 0,17 atricapilla 26. Parus major bogatka 1 1 0,27 0, Chloris chloris dzwoniec ,55 0, Emberiza trznadel 1 1 0,27 0,05 citrinella 29. Fringilla zięba 2 2 0,55 0,09 coelebs 30. Passer wróbel 8 8 2,20 0,37 domesticus 31. Passer mazurek ,57 0,60 montanus Suma: ,00 51, Wyniki uzyskane w ramach badań w protokole MPPL. Podczas wykonywania protokołu MPPL obserwowano w sumie 24 gatunków ptaków, przy czym zdecydowanie najliczniejszymi w trakcie obydwu kontroli były: wróbel, skowronek, potrzeszcz, szpak, mazurek. Wśród 24 obserwowanych gatunków 3 (bocian biały, myszołów, krogulec) wykorzystywały badaną powierzchnię jedynie jako miejsce żerowania, nie gniazdowały w obrębie badanego kwadratu MPPL. W poniższym zestawieniu przedstawiono trzy parametry zgrupowania: liczbę gatunków stwierdzonych na powierzchni, liczbę osobników danego gatunku obserwowanych w trakcie 1 i 2 kontroli (N1 i N2), suma maksymalnych wyników dla poszczególnych gatunków z obu liczeń(σ) oraz % dominacji (D). Wyniki prezentuje Tabela 7. Wyniki obserwacji ptaków w protokole MPPL. Monitorowana powierzchnia posiada stosunkowo mało zróżnicowaną awifaunę lęgową. Związane jest to z rolniczym charakterem przedmiotowego obszaru, brakiem zbiorników wodnych, a także obszarów podmokłych i wilgotnych łąk. Porównanie danych uzyskanych w protokole MPPL z danymi referencyjnymi. Ogółem dla wszystkich krajowych kwadratów MPPL średnia liczba gatunków na terenach rolniczych wynosiła 33,1. W badanej lokalizacji średnia liczba gatunków z dwóch liczeń to 24,00. Liczba osobników dla Polski to 176,5 natomiast dla monitorowanej powierzchni to: 69,5 os. Ogółem, pod względem liczby gatunków i osobników badany obszar jest poniżej średniej dla kraju terenów rolniczych. 19

20 Tabela 6. Wyniki obserwacji ptaków w protokole MPPL. Objaśnienia: N1 - liczba osobników danego gatunku obserwowanych w trakcie 1 kontroli; N2 liczba osobników obserwowanych w trakcie 2 kontroli; Σ - suma maksymalnych wyników dla poszczególnych gatunków z obu liczeń, D - dominacja, proporcja liczby osobników danego gatunku w stosunku do łącznej liczby zaobserwowanych ptaków. Status lęgowości- szacowana liczba par lęgowych. Lp. GATUNEK N1 N2 Σ D 1. Passer domesticus wróbel ,71 2. Alauda arvensis skowronek ,83 3. Ciconia ciconia bocian biały ,72 4. Passer montanus mazurek ,19 5. Emberiza calandra potrzeszcz ,35 6. Hirundo rustica dymówka ,76 7. Pica pica sroka ,88 8. Delichon urbicum oknówka ,32 9. Fringilla coelebs zięba , Sturnus vulgaris szpak , Chloris chloris dzwoniec , Turdus merula kos , Dendrocopos major dzięcioł duży , Parus major bogatka , Motacilla flava pliszka żółta , Motacilla alba pliszka siwa , Sylvia communis cierniówka , Columba palumbus grzywacz , Emberiza citrinella trznadel , Phoenicurus ochruros kopciuszek , Lanius collurio gąsiorek , Luscinia luscinia słowik szary , Buteo buteo myszołów , Accipiter nisus krogulec ,72 20

21 Suma: ,00 21

22 Cenzus lęgowych gatunków kluczowych (w tym wyniki z liczeń nocnych połączonych z wabieniem sów, chruścieli i nasłuchami przepiórki). Wyniki cenzusu oraz kontroli nocnych obrazuje zamieszczona poniżej oraz tabela przedstawiająca liczbę stwierdzonych par oraz zagęszczenie na 100 km 2. Tabela 7. Wyniki cenzusu. Kategorie gniazdowania: A-gniazdowanie możliwe, B- gniazdowanie prawdopodobne, C-gniazdowanie pewne. Lp. Gatunek Liczba par Kategorie gniazdowania 1. Emberiza potrzeszcz 12 C calandra 2. Ciconia ciconia bocian biały 3 C 3. Coturnix coturnix przepiórka 1 A 4. Perdix perdix kuropatwa 2 B 5. Buteo buteo myszołów 1 B 6. Accipiter gentilis jastrząb 1 B 7. Accipiter nisu krogulec 1 B 8. Lanius collurio gąsiorek 1 B 9. Lullula arborea lerka 1 B Suma: 23 pary 4.3. Dyspersja polęgowa ( ). W tym okresie na badanym terenie obserwowano zarówno miejscowe ptaki lęgowe, jak też stada typowo koczujące lub wcześnie migrujące. W trakcie prowadzonych badań na transekcie odnotowano łącznie 482 osobników ptaków z 33 gatunków. Trzon awifauny dyspersji polęgowej stanowiły następujące gatunki: szpak, skowronek i dymówka. Pełen obraz awifauny okresu dyspersji polęgowej przedstawiono w tabelach poniżej. Większość obserwacji ww. gatunków dotyczyła pułapu poniżej pracy śmigła. W trakcie obserwacji stwierdzono również gatunki o podwyższonym ryzyku kolizyjności tj. bociana białego czy myszołowa. Są to jednak pojedyncze obserwacje, a większość z nich dotyczyła pułapu poniżej zasięgu łopat wirnika elektrowni wiatrowej Wyniki liczeń w ramach badań trasnektowych. Tabela 8. Skład i struktura awifauny stwierdzonej w trakcie badań transektowych podczas dyspersji polęgowej. Objaśnienia: N liczba osobników danego gatunku obserwowanych w trakcie wszystkich kontroli na powierzchni; D dominacja (%) proporcja liczby osobników danego gatunku w stosunku do łącznej liczby zaobserwowanych ptaków. 22

23 Lp. Gatunek N D 1. Sturnus vulgaris szpak ,05 2. Hirundo rustica dymówka 37 7,68 3. Delichon urbicum oknówka 22 4,56 4. Corvus frugilegus gawron 18 3,73 5. Columba palumbus grzywacz 23 4,77 6. Streptopelia decaocto sierpówka 8 1,66 7. Emberiza calandra potrzeszcz 11 2,28 8. Alauda arvensis skowronek 43 8,92 9. Passer domesticus wróbel 24 4, Passer montanus mazurek 31 6, Pica pica sroka 8 1, Chroicocephalus ridibundus śmieszka 2 0, Ciconia ciconia bocian biały 3 0, Emberiza citrinella trznadel 11 2, Lanius excubitor srokosz 2 0, Lanius collurio gąsiorek 8 1, Oriolus oriolus wilga 1 0, Turdus pilaris kwiczoł 9 1, Accipiter gentilis jastrząb 1 0, Accipiter nisus krogulec 1 0, Buteo buteo myszołów 2 0, Cuculus canorus kukułka 1 0, Dendrocopos major dziecioł duży 1 0, Dryocopus martius dzięcioł czarny 2 0, Garrulus glandarius sójka 5 1, Motacilla flava pliszka żółta 13 2, Motacilla alba pliszka siwa 9 1, Fringilla coelebs) zięba 11 2, Linaria cannabina makolagwa 11 2, Apus apus jerzyk 10 2, Parus major bogatka 7 1, Chloris chloris dzwoniec 5 1, Sylvia atricapilla kapturka 2 0,41 Suma: ,00 23

24 Tabela 9. Liczebność gatunków ptaków w poszczególnych kontrolach. Daty kontroli transektu Lp. Gatunek Liczba osobników 1. Sturnus vulgaris szpak Hirundo rustica dymówka Delichon urbicum oknówka Corvus frugilegus gawron Columba palumbus grzywacz Streptopelia decaocto sierpówka Emberiza calandra potrzeszcz Alauda arvensis skowronek Passer domesticus wróbel Passer montanus mazurek Pica pica sroka Chroicocephalus ridibundus śmieszka Ciconia ciconia bocian biały Emberiza citrinella trznadel Lanius excubitor srokosz Lanius collurio gąsiorek Oriolus oriolus wilga Turdus pilaris kwiczoł Accipiter gentilis jastrząb Accipiter nisus krogulec Buteo buteo myszołów Cuculus canorus kukułka Dendrocopos major dziecioł duży Dryocopus martius dzięcioł czarny Garrulus glandarius sójka Motacilla flava pliszka żółta Motacilla alba pliszka siwa Fringilla coelebs) zięba Linaria cannabina makolagwa Apus apus jerzyk Parus major bogatka Chloris chloris dzwoniec Sylvia atricapilla kapturka

25 Suma:

26 Wyniki liczeń w ramach badań z punktu. W trakcie badań na punkcie obserwacyjnym odnotowano występowanie 500 osobników z 26 gatunków podczas 3 godzin obserwacji na punkcie. Natężenie przelotu wszystkich gatunków to 154,67 osobników na godzinę. Najwięcej ptaków przelatywało na pierwszym (niekolizyjnym) pułapie. Tabela 10. Skład i struktura awifauny stwierdzonej w trakcie badań wykorzystania przestrzeni powietrznej (punkt obserwacyjny) podczas dyspersji polęgowej. Objaśnienia: N liczba osobników danego gatunku obserwowanych w trakcie wszystkich kontroli na powierzchni; D - dominacja (%) proporcja liczby osobników danego gatunku w stosunku do łącznej liczby zaobserwowanych ptaków, NP. natężenie przelotu N os./godz., liczba ptaków obserwowanych na określonym pułapie lotu: poniżej łopat=1, na wysokości łopat=2, powyżej łopat=3, S ptaki siedzące. Lp. Gatunek S N D NP. 1. Sturnus vulgaris szpak ,00 50,00 2. Hirundo rustica dymówka ,00 51,67 3. Anas platyrhynchos krzyżówka 1 1 0,20 0,33 4. Carduelis cannabina makolągwa ,00 11,67 5. Alauda arvensis skowronek ,80 9,67 6. Ardea cinerea czapla siwa 1 1 0,20 0,33 7. Columba palumbus grzywacz ,40 4,00 8. Emberiza calandra potrzeszcz ,80 0,67 9. Corvus corax kruk 2 2 0,40 0, Motacilla flava pliszka żółta 5 5 1,00 1, Accipiter gentilis jastrząb ,60 0, Accipiter nisus krogulec ,40 0, Corvus monedula kawka ,60 1, Buteo buteo myszołów ,60 0, Pica pica sroka 3 3 0,60 1, Ciconia ciconia bocian biały ,40 0, Corvus frugilegus gawron ,40 0, Lanius excubitor srokosz ,40 0, Oriolus oriolus wilga 1 1 0,20 0, Motacilla alba pliszka siwa 1 1 0,20 0, Chroicocephalus ridibundus śmieszka 1 1 0,20 0, Parus major bogatka 1 1 0,20 0, Emberiza trznadel 3 3 0,60 1,00 citrinella 24. Passer domesticus wróbel 2 2 0,40 0,67 26

27 25. Passeriformes wróblowe ,00 15, Garrulus sójka 2 2 0,40 0,67 glandarius Suma: , Migracja jesienna ( ). Podczas migracji jesiennej w trakcie badań na transekcie łącznie odnotowano 1807 osobników z 36 gatunków. Trzon awifauny migracji jesiennej stanowiły następujące gatunki: szpak, skowronek, dymówka, zięba. Pełen obraz awifauny okresu migracji jesiennej przedstawiono w tabelach poniżej. Większość osobników ww. gatunków przelatywała na pułapie poniżej pracy łopat elektrowni wiatrowej Wyniki liczeń w ramach badań transektowych. Tabela 11. Skład i struktura awifauny stwierdzonej w trakcie badań transektowych podczas migracji jesiennej. Objaśnienia: N liczba osobników danego gatunku obserwowanych w trakcie wszystkich kontroli na powierzchni; D dominacja (%) proporcja liczby osobników danego gatunku w stosunku do łącznej liczby zaobserwowanych ptaków. Lp. Gatunek N D 1. Sturnus vulgaris szpak ,74 2. Emberiza calandra potrzeszcz 48 2,66 3. Alauda arvensis skowronek ,55 4. Columba palumbus grzywacz 51 2,82 5. Corvus frugilegus gawron 48 2,66 6. Hirundo rustica dymówka 134 7,42 7. Carduelis cannabina makolągwa 27 1,49 8. Carduelis carduelis szczygieł 42 2,32 9. Carduelis spinus czyż 19 1, Anas platyrhynchos krzyżówka 4 0, Passer montanus mazurek 28 1, Garrulus glandarius sójka 12 0, Passer domesticus wróbel 65 3, Vanellus vanellus czajka 16 0, Pica pica sroka 12 0, Parus major bogatka 6 0, Corvus corax kruk 9 0, Anser fabalis gęś zbożowa 60 3, gęsi nieoznaczone 80 4, Buteo buteo myszołów 9 0, Emberiza citrinella trznadel 70 3, Accipiter nisus krogulec 1 0, Accipiter gentilis jastrząb 1 0, Falco subbuteo kobuz 1 0, Cyanistes caeruleus modraszka 14 0,77 27

28 26. Fringilla coelebs zięba 120 6, Lanius excubitor srokosz 1 0, Lanius collurio gąsiorek 3 0, Phylloscopus trochilus piecuszek 1 0, Chloris chloris dzwoniec 36 1, Turdus pilaris kwiczoł 49 2, Motacilla flava pliszka żółta 44 2, wróblowe nieoznaczone 47 2, Turdus merula kos 4 0, Grus grus żuraw 10 0, Pluvialis apricaria siewka złota 25 1,38 Suma: ,00 28

29 Tabela 12. Liczebność gatunków ptaków w poszczególnych kontrolach. Lp. Gatunek Daty kontroli transektu Liczba osobników 1. Sturnus vulgaris szpak Emberiza calandra potrzeszcz Alauda arvensis skowronek Columba palumbus grzywacz Corvus frugilegus gawron Hirundo rustica dymówka Carduelis cannabina makolągwa Carduelis carduelis szczygieł Carduelis spinus czyż Anas platyrhynchos krzyżówka Passer montanus mazurek Garrulus glandarius sójka Passer domesticus wróbel Vanellus vanellus czajka Pica pica sroka Parus major bogatka Corvus corax kruk Anser fabalis gęś zbożowa gęsi nieoznaczone Buteo buteo myszołów Emberiza citrinella trznadel Accipiter nisus krogulec Accipiter gentilis jastrząb Falco subbuteo kobuz Cyanistes caeruleus modraszka Fringilla coelebs zięba Lanius excubitor srokosz Lanius collurio gąsiorek

30 29. Phylloscopus trochilus piecuszek Chloris chloris dzwoniec Turdus pilaris kwiczoł Motacilla flava pliszka żółta wróblowe nieoznaczone Turdus merula kos Grus grus żuraw Pluvialis apricaria siewka złota Suma:

31 Wyniki liczeń w ramach badań z punktu. W trakcie badań na punkcie obserwacyjnym odnotowano występowanie 1588 osobników z 32 gatunków podczas 7 godzin obserwacji na punkcie. Natężenie przelotu wszystkich gatunków to 202,00 osobników na godzinę. Najwięcej ptaków przelatywało na pierwszym (niekolizyjnym) pułapie wysokości. Tabela 13. Skład i struktura awifauny stwierdzonej w trakcie badań wykorzystania przestrzeni powietrznej (punkt obserwacyjny) podczas migracji jesiennej. Objaśnienia: N liczba osobników danego gatunku obserwowanych w trakcie wszystkich kontroli na powierzchni; D dominacja (%) proporcja liczby osobników danego gatunku w stosunku do łącznej liczby zaobserwowanych ptaków, NP. natężenie przelotu N os./godz., liczba ptaków obserwowanych na określonym pułapie lotu: poniżej łopat=1, na wysokości łopat=2, powyżej łopat=3, S ptaki siedzące. Lp. Gatunek S N D NP. 1. Sturnus vulgaris szpak ,50 57,86 2. Columba palumbus grzywacz ,66 31,00 3. Emberiza calandra potrzeszcz ,12 14,00 4. Turdus pilaris kwiczoł ,74 15,29 5. Corvus frugilegus gawron ,61 15,00 6. Alauda arvensis skowronek ,12 16,14 7. Carduelis cannabina makolągwa ,48 5,86 8. Hirundo rustica dymówka ,30 2,86 9. Carduelis carduelis szczygieł ,89 4, Fringilla coelebs zięba ,29 12, Parus major bogatka 3 3 0,19 0, Motacilla flava pliszka żółta ,45 2, Anser anser gęgawa ,70 3, Emberiza citrinella trznadel ,76 4, Passeriformes wróblowe ,20 2, Passer montanus mazurek ,63 1, Garrulus glandarius sójka ,63 1, Streptopelia decaocto sierpówka ,88 1, Corvus corax kruk ,44 1, Pica pica sroka ,31 0, Vanellus vanellus czajka 6 6 0,38 0, Passer domesticus wróbel 7 7 0,44 1, Chloris chloris dzwoniec ,89 4,29 31

32 24. Falco tinnunculus pustułka ,19 0, Lanius excubitor srokosz ,19 0, Ardea cinerea czapla siwa 1 1 0,06 0, Delichon urbicum oknówka 8 8 0,50 1, Buteo buteo myszołów 2 2 0,13 0, Haliaeetus albicilla bielik 1 1 0,06 0, Grus grus żuraw 1 1 0,06 0, Dendrocopos dzięcioł major duży 1 1 0,06 0, Dryocopus dziecioł martius czarny ,13 0,29 suma: ,00 202, Zimowanie ( ). W okresie zimowym na badanym obszarze podczas liczenia ptaków zanotowano występowanie 13 gatunków ptaków. Najczęściej obserwowane w tym okresie były kolejno: potrzeszcz, makolągwa, kwiczoł oraz gawron. Najliczniej, pod względem liczby przelatujących osobników w tym okresie notowano gatunki: potrzeszcz, makolągwa, kwiczoł oraz gawron. 32

33 Wyniki liczeń w ramach badań transektowych. Tabela 14. Skład i struktura awifauny stwierdzonej w trakcie badań transektowych podczas zimowania. Objaśnienia: N liczba osobników danego gatunku obserwowanych w trakcie wszystkich kontroli na powierzchni; D dominacja (%) proporcja liczby osobników danego gatunku w stosunku do łącznej liczby zaobserwowanych ptaków. Lp. Gatunek N D 1. Emberiza calandra potrzeszcz ,94 2. Carduelis cannabina makolągwa 46 14,74 3. Turdus pilaris kwiczoł 46 14,74 4. Passer domesticus wróbel 17 5,45 5. Corvus frugilegus gawron 45 14,42 6. Passer montanus mazurek 18 5,77 7. Pica pica sroka 7 2,24 8. Corvus monedula kawka 6 1,92 9. Corvus corax kruk 5 1, Phasianus colchicus bażant 4 1, Buteo buteo myszołów 4 1, Accipiter gentilis jastrząb 3 0, Accipiter nisus krogulec 2 0,64 Suma: ,00 33

34 Tabela 15. Liczebność gatunków ptaków w poszczególnych kontrolach. Lp. Gatunek Daty kontroli transektu Liczba osobników 1. Emberiza calandra potrzeszcz Carduelis cannabina makolągwa Turdus pilaris kwiczoł Passer domesticus wróbel Corvus frugilegus gawron Passer montanus mazurek Pica pica sroka Corvus monedula kawka Corvus corax kruk Phasianus colchicus bażant Buteo buteo myszołów Accipiter gentilis jastrząb Accipiter nisus krogulec Suma:

35 Wyniki liczeń w ramach badań z punktu. W trakcie badań na punkcie obserwacyjnym odnotowano występowanie 302 osobników z 13 gatunków podczas 7 godzin obserwacji na punkcie. Natężenie przelotu wszystkich gatunków to 36,43 osobników na godzinę. Najwięcej ptaków przelatywało na pierwszym (niekolizyjnym) pułapie wysokości. Tabela 16. Skład i struktura awifauny stwierdzonej w trakcie badań wykorzystania przestrzeni powietrznej (punkt obserwacyjny) podczas zimowania. Objaśnienia: N liczba osobników danego gatunku obserwowanych w trakcie wszystkich kontroli na powierzchni; D - dominacja (%) proporcja liczby osobników danego gatunku w stosunku do łącznej liczby zaobserwowanych ptaków, NP. natężenie przelotu N os./godz., liczba ptaków obserwowanych na określonym pułapie lotu: poniżej łopat=1, na wysokości łopat=2, powyżej łopat=3, S ptaki siedzące. Lp. Gatunek S N D NP. 1. Carduelis cannabina makolągwa ,20 6,14 2. Pyrrhula pyrrhula gil 3 3 0,62 0,43 3. Passeriformes wróblowe ,35 8,57 4. Emberiza calandra potrzeszcz ,58 1,57 5. Bombycilla garrulus jemiołuszka ,02 5,57 6. Corvus frugilegus gawron ,79 4,71 7. Corvus monedula kawka ,70 2,57 8. Corvus cornix wrona siwa ,47 1,71 9. Passer montanus mazurek ,88 2, Turdus pilaris kwiczoł ,67 1, Pica pica sroka 3 3 0,62 0, Buteo buteo myszołów ,62 0, Corvus corax kruk ,62 0, , Migracje wiosenne ( ). Trzon awifauny migracji wiosennej stanowiły 4 gatunki: szpak, gęsi (zarówno te nieoznaczone do gatunku, jak i oznaczone), skowronek oraz kwiczoł. Pełen obraz awifauny okresu migracji wiosennej przedstawiono w tabelach poniżej. Większość osobników gatunków ptaków przelatywała na pułapie poniżej pracy łopat elektrowni wiatrowej. Jednak odsetek ptaków migrujących w pułapie kolizyjnym był duży w porównaniu z innymi okresami. Szczyt migracji przypadał na przełomie marca i kwietnia opóźniona wiosna 2013 roku. 35

36 Wyniki liczeń w ramach badań transektowych Tabela 17. Skład i struktura awifauny stwierdzonej w trakcie badań transektowych podczas migracji wiosennej. Objaśnienia: N liczba osobników danego gatunku obserwowanych w trakcie wszystkich kontroli na powierzchni; D dominacja (%) proporcja liczby osobników danego gatunku w stosunku do łącznej liczby zaobserwowanych ptaków. Lp. Gatunek N D 1. Vanellus vanellus czajka 89 9,74 2. Sturnus vulgaris szpak ,49 3. Anser sp. gęsi nieoznaczone ,45 4. Cygnus olor łabędź niemy 2 0,22 5. Chroicocephalus ridibundus śmieszka 20 2,19 6. Alauda arvensis skowronek ,13 7. Dendrocopos major dzięcioł duży 3 0,33 8. Dryocopus martius dzięcioł czarny 2 0,22 9. Columba palumbus grzywacz 30 3, Columba oenas siniak 8 0, Streptopelia decaocto sierpówka 5 0, Carduelis carduelis szczygieł 20 2, Emberiza calandra potrzeszcz 13 1, Anser anser gęgawa 15 1, Grus grus żuraw 8 0, Carduelis cannabina makolągwa 6 0, Anas platyrhynchos krzyżówka 3 0, Corvus corax kruk 4 0, Corvus frugilegus gawron 7 0, Pica pica sroka 12 1, Circus aeruginosus błotniak stawowy 3 0, Lanius excubitor srokosz 1 0, Lanius collurio gąsiorek 2 0, Corvus cornix wrona siwa 3 0, Passer montanus mazurek 5 0, Emberiza citrinella trznadel 8 0, Perdix perdix kuropatwa 4 0, Ciconia ciconia bocian biały 3 0, Accipiter nisus krogulec 3 0, Phasianus colchicus bażant 4 0, Haliaeetus albicilla bielik 2 0, Buteo buteo myszołów 5 0, Accipiter gentilis jastrząb 1 0, Turdus merula kos 3 0, Sylvia atricapilla kapturka 1 0, Phylloscopus collybita pierwiosnek 1 0, Corvus monedula kawka 1 0,11 36

37 38. Parus major bogatka 3 0, Cyanistes caeruleus modraszka 1 0,11 Suma: ,00 37

38 Tabela 18. Liczebność gatunków ptaków w poszczególnych kontrolach. Lp. Gatunek Daty kontroli transektu Vanellus vanellus czajka Sturnus vulgaris szpak Anser sp. gęsi nieoznaczone Cygnus olor łabędź niemy Chroicocephalus ridibundus śmieszka Alauda arvensis skowronek Dendrocopos major dzięcioł duży Dryocopus martius dzięcioł czarny Columba palumbus grzywacz Columba oenas siniak Streptopelia decaocto sierpówka Carduelis carduelis szczygieł Emberiza calandra potrzeszcz Anser anser gęgawa Grus grus żuraw Carduelis cannabina makolągwa Anas platyrhynchos krzyżówka Corvus corax kruk Corvus frugilegus gawron Pica pica sroka Circus aeruginosus błotniak stawowy Lanius excubitor srokosz Lanius collurio gąsiorek Corvus cornix wrona siwa Liczba osobników 38