SolidCAM. Samouczek SolidCAM

Transkrypt

1 SolidCAM Samouczek SolidCAM 1

2 SPIS TREŚCI FREZOWANIE... 3 HSM... 4 Strategie frezowania zgrubnego... 4 Obróbka stempla Frezowanie zgrubne Frezowanie wykańczające

3 FREZOWANIE HSM 3

4 HSM Niniejsze materiały stanowią krótki przewodnik po procesach obróbki frezowania 3 osiowego modułu HSM. Opisane poniżej polecenia i procedury pozwalają zdobyć podstawową wiedzę z zakresu technik programowania obróbek w zintegrowanym środowisku SolidCAM oraz SolidWorks. Strategie frezowania zgrubnego ZGRUBNA KONTUROWA Jest to podstawowa strategia przeznaczona do usuwania dużych objętości materiałów. Efektywna obróbka oparta o strategię stałych poziomów w osi Z w sposób automatyczny wyznacza regiony obróbki i pozwala usunąć maksymalnie możliwą ilość materiału. Głębokość skrawania w sposób automatyczny (wg programowalnego zakresu, który określa wartości max i min) dostosowuje się do zmieniającej się geometrii obrabianego detalu umożliwiając przy tym frezowanie płaskich obszarów. Regiony otwarte i zamknięte determinują odpowiednie dobranie strategii wejść i wyjść. Łagodne łączenia ścieżek oraz płynne przejścia pomiędzy kolejnymi poziomami obróbki generowane są automatycznie wg domyślnych (w każdej chwili edytowalnych) ustawień operacji. Łagodne ścieżki zapewniają ciągłość ruchów maszyny, przy zachowaniu efektywnych parametrów obróbczych wydłużając tym samym żywotność narzędzia. ZGRUBNA WIERSZOWANIE Jest to zoptymalizowana strategia przeznaczona do zgrubnego frezowania rdzeni. Ścieżki narzędzia generowane są zarówno dla strony zewnętrznej jak i wewnętrznej rdzenia, z możliwością dobrania odpowiedniej kolejności obróbki, np.: w pierwszej kolejności generowane są 4

5 ruchy dla materiału od strony zewnętrznej, a w następnej dla wewnętrznej. Kontrola szerokości skrawania pozwala obrabiać pełną średnicą narzędzia lub tylko zaprogramowaną jego częścią. Utrzymanie możliwie jak najdłuższego kontaktu z materiałem obrabianym pozwala zminimalizować zużycie narzędzia. ZGRUBNA RESZTEK Zgrubna obróbka resztek materiału w Module HSM realizowana jest narzędziem mniejszym niż te użyte w operacjach poprzedzających. Sprawne i optymalne algorytmy wyznaczające obszary resztek do swojej kalkulacji używają modelu Przygotówki powstałego w operacjach wcześniej przeliczonych. Strategia zgrubnego frezowania resztek umożliwia wskazanie dowolnej operacji (lub liczby operacji) mającej być użytej do kalkulacji. Obróbkę można definiować również dla modeli typu odlewy. Strategie frezowania wykańczającego OBRÓBKA STAŁYM Z Strategia dedykowana do frezowania półwykańczającego oraz wykańczającego modeli o prostej jak i złożonej geometrii. Ścieżki narzędzi generowane są strategią stałych poziomów w osi Z. Poprzez zastosowanie limitów kątowych, obróbkę można ograniczyć do konkretnych wartości kąta nachylenia powierzchni, a nie obrobione obszary obrobić inną strategią frezowania. 5

6 OBRÓBKA PŁASZCZYZN Strategia frezowania regionów płaskich automatycznie rozpoznaje obszary obróbki generując w nich ścieżki narzędzia oparte o stałe poziomy osi Z. Strategia, podobnie jak obróbki zgrubnego frezowania, wykorzystuje wejścia po helisie lub po profilu, a na ostrych przejściach generuje ścieżki narzędzia stosując przejścia łukowe. Strategia frezowania regionów płaskich pozwala także określać liczbę dodatkowych ścieżek generowanych w osi Z, z możliwością zaprogramowania odległości pomiędzy ścieżkami. OBRÓBKA LINIOWA Obróbka liniowa jest jedną z najczęściej używanych strategii frezowania wykańczającego. Strategia używana jest zwykle do frezowania półwykańczającego wierzchołków resztek powstałych po obróbce zgrubnej oraz do frezowania wykańczającego obszarów powierzchniowych. Ścieżki narzędzia generowane są na płaszczyźnie XY w sposób równoległy i w kierunku osi Z z zastosowaniem strategii wierszowania. Opcja programowania kąta prowadzenia ścieżek narzędzia daję większą kontrolę nad obszarami płaskimi. Ścieżki naprzemienne oraz ścieżki o definiowalnym kącie pochylenia powierzchni pozwalają wpływać na optymalizację procesów obróbczych. OBRÓBKA PROMIENIOWA Obróbka promieniowa daje użytkownikowi możliwość frezowania części sferycznych. Wygenerowane ścieżki narzędzia zbiegają się w centralnym punkcie (start i zakończenie ścieżki) z możliwością, by zatrzymać się w nim, gdy ścieżki są bardzo gęste. Strategia ta, z opcją punktów kontaktów 6

7 ustawionych w zakresie kątów od 0-40 stopni, idealnie nadaje się do użytku w obszarach obejmujących płytkie zakrzywione powierzchnie oraz do części w kształcie okręgów. OBRÓBKA SPIRALNA Obróbka spiralna generuje jedną i nieprzerwaną ścieżkę narzędzia wychodzącą z jednego punktu start obróbki. Strategia do końca procesu frezowania utrzymuje stały kontakt ostrza z powierzchnią obrabianą, z możliwością kontroli prowadzenia narzędzia na granicach obrabianych obszarów. Szerokość skrawania definiowana jest jako odstęp pomiędzy ścieżkami. Punkt rozpoczęcia obróbki zarówno w omawianej strategii, jak i w strategii frezowania promieniowego, definiowany jest automatycznie z możliwością modyfikacji go przez użytkownika. OBRÓBKA MORFICZNA Obróbka morficzna generuje ścieżki narzędzia poprzez wykorzystanie krzywych parametrycznych obrabianej części. Ścieżki generowane są równolegle lub prostopadle pomiędzy krzywymi prowadzącymi, dostosowując się kształtem do krzywej najbliżej położonej. Każda ścieżka narzędzia jest stopniowo zmieniana, płynnie przejmując cechy dziedziczne innej krzywej prowadzącej. STAŁY KROK W BOK Strategia frezowania wykańczającego z programowalnym odstępem ścieżek, który jest stały niezależnie od kąta nachylenia obrabianej powierzchni. Operacja z powodzeniem może być wykorzystywana do frezowania geometrii 3D. Poprzez granice można ograniczać zakres obróbki do konkretnego regionu. 7

8 OŁÓWKOWA + STAŁY KROK W BOK Operacja frezowania łączy strategię Stały krok w bok z Ołówkową w jedną całość. Strategia generuje ścieżki narzędzia zaczynając obróbkę od granic zewnętrznych, kończąc w centrum frezowanego obszaru lub narożnika. Generowanie ścieżek odbywa się z zachowaniem stałych pomiędzy nimi odległości. W przypadku obróbki narożników ścieżka dostosowuje się do geometrii modelu 3D. OBRÓBKA KRAWĘDZI 3D przyległe do wytypowanych granic. Strategia generuje pojedyncze ścieżki narzędzia wzdłuż wytypowanych krawędzi modelu 3D. Operacja poprzez zdefiniowanie jednej lub ciągu granic ma praktyczne zastosowanie w obróbkach grawerskich oraz w obróbkach załamań ostrych krawędzi (np. długich profili, krawędzi form). Definiowanie naddatków ujemnych umożliwia programowanie ścieżek narzędzia poniżej wytypowanej granicy przez co narzędzie frezarskie przechodzi przez powierzchnie OBRÓBKA OŁÓWKOWA Strategia przeznaczona jest do frezowania wykańczającego resztek pozostałych w narożnikach obrabianego modelu. Bardzo dobre rezultaty obróbki uzyskuje się gdy promienie obrabianych narożników są takie same jak promień użytego narzędzia. 8

9 OBRÓBKA RÓWNOLEGŁA OŁÓWKOWA Strategia jest rozszerzeniem obróbki ołówkowej z możliwością definiowania liczby ścieżek, odstępów pomiędzy nimi oraz strony rozpoczęcia obróbki (np. frezowanie od zewnątrz do środka narożnika). Strategia ta jest szczególnie przydatna, gdy poprzednie narzędzie ze względu na zbyt duży promień nie obrobi wszystkich narożników. Zastosowanie w operacji ścieżek prowadzonych od zewnętrznej strony narożnika do środka pozwala w praktyce uzyskać bardzo dobrą jakość powierzchni obrabianej. OBRÓBKA RESZTEK poprawne technologicznie ścieżki narzędzia. Podczas frezowania narożników przy ścianach pionowych bardzo często dochodzi do pełnego kontaktu ostrza z materiałem przyległego i nie obrobionego narożnika, co niekorzystnie wpływa na jakość obróbki. Odpowiednia strategia frezowania pozwala wykluczyć tego typu przypadki. Szybki i sprawny algorytm analizuje obrabiany model i poprzez technikę obróbki z góry w kierunku dolnym, z zachowaniem odpowiedniej kolejności obrabianych narożników, generuje 9

10 Obróbka stempla W tym ćwiczeniu przeprowadzony zostanie proces obróbki części formy, której konstrukcja składa się ze ścian o różnym kącie nachylenia łagodnie ze sobą połączonych. Przykład opisuje strategię frezowania zgrubnego. Wykonanie przykładu pozwoli na opanowanie podstawowej wiedzy, umożliwiającej samodzielną pracę w zintegrowanym środowisku SolidCAM oraz SolidWorks, w zakresie projektowania obróbek frezowania 3 osiowego. Wczytanie pliku części Otworzenie pliku części jest pierwszym krokiem który należy wykonać. Wczytany plik będzie posiadał rozszerzenie programu SolidWorks, rozszerzenie: *. sldprt 1. Uruchom SolidWorks 2. Otwórz model Exercise6.sldprt Poniżej przedstawiony zostaje widok wczytanego do SolidWorks modelu stempla. 10

11 Wczytanie środowiska SolidCAM 3. W menu głównym SolidWorks uruchom SolidCAM -> Nowy -> Frezowannie 4. Zatwierdź ustawienia okna Nowa Część Frezarska 5. W oknie Dane dla Części Frezarskiej: Stempel należy zdefiniować: Kontroler CNC Maszyny (postprocesor) Bazę Przygotówkę, wybrać opcję Auto Kostka, zdefiniować naddatek w osi Z+ na wartość 2 mm Model Docelowy, wybrać wczytany model stempla 11

12 Frezowanie zgrubne W tym kroku opisana zostanie metoda definiowania operacji frezowania zgrubnego modułu HSM. Do obróbki wykorzystana zostanie strategia, Zgrubna konturowa. 6. W drzewie Menadżer SolidCAM, na pozycji Operacje kliknąć prawy przycisk myszy, rozwinąć pozycję Dodaj Operację, następnie wybrać HSM Powyższy krok otworzy okno, Operacja HSM z poziomu którego należy dokonać wyboru odpowiedniej strategii frezowania (patrz Przegląd operacji frezowania modułu HSM). Domyślnie będzie ustawiona strategia Zgrubna konturowa, na pozycji Geometria. 12

13 Tolerancja triangulacji jest to maksymalne odchylenie modelu zaaproksymowanego przez siatkę trójkątów użytą do generowania ścieżki narzędzia w stosunku do oryginalnego modelu. Model 3D jest triangulowany (zamieniany na siatkę trójkątów) i zapisywany jako plik w katalogu części CAM. Triangulacja ta jest wykonywana na modelu 3D w momencie pierwszego użycia do operacji frezowania. Jeśli geometria 3D użyta jest do innej operacji sprawdzana jest tolerancja istniejącego pliku. Triangulacja nie będzie wykonywana jeśli plik był już wykonywany z taką samą wartością tolerancji. 7. Zaproponowane przez SolidCAM ustawienia okna Geometria pozostawiamy bez zmian, w drzewie wskazać pozycję Narzędzie Z poziomu tego okna zostanie dodane narzędzie frezarskie. 13

14 8. Kliknąć opcję Wybierz 9. W oknie Wybór Narzędzia Dla Operacji wybrać Dodaj 10. Wskazać narzędzie typu Frez Walcowo Czołowy 14

15 11. Zdefiniować geometrię narzędzia wg podanych poniżej danych: Średnica (D): 16 Średnica trzpienia (AD): W oknie Wybór Narzędzia zaznaczyć pole Użyj Oprawki Dla Operacji przejść do zakładki Oprawki, 13. Wybrać opcję: Z poziomu tego okna zostanie dodana oprawka narzędziowa. 14. Wybrać oprawkę HSK A 63 ER 16x80 15

16 15. Kliknąć Ok. Oprawka zostanie przypisana do narzędzia. 16. W oknie Wybór Narzędzia Dla Operacji wybrać Zaznacz Kreator tworzenia narzędzia zostanie zamknięty, a narzędzie zostanie przypisane do operacji. Z poziomu tego okna, w pozycji Odstęp od oprawki można zdefiniować odległość bezpieczną oprawki narzędziowej od geometrii modelu obrabianego. SolidCAM analizuje ścieżki narzędzia pod kątem możliwych kolizji oprawki z częścią obrabianą. Nie obrobione regiony operacja zapisuje jako granice, które można obrobić w nowej operacji, innym narzędziem. 17. Wybrać opcję Dane W tym kroku przedstawiona zostanie sposób definiowania prędkości skrawania (lub obrotów wrzeciona) oraz posuwów. 16

17 18. W oknie Dane Narzędzia uzupełnić pola wg podanych poniżej danych: Roboczy: 1600 Łączenie w dół: 1200 Łączenie w górę: 3200 Obroty wyk: Wartości psuwów wg domyślnych ustawień zaprogramowane są w jednostkach mm/min. Przełączenie na opcję FZ (mm/tooth) powoduje wyświetlenie posuwów w jednostakch posuw na ostrzę z uwzględnieniem zaprogramowanych liczby ostrzy (pole Ilość żłobków, okno Wybór Narzędzia Dla Operacji, zakładka Typologia Narzędzia). 19. Kliknąć Ok W przypadku ograniczenia przez postprocesor maksymalnych obrotów na wrzecionie, SolidCAM może wyświetlić komunikat informacyjny, że zaprogramowane obroty są poza zakresem. Aby usunąć komunikat, należy zatwierdzić go poleceniem Ok, a następnie wpisać odpowiednią wartość obrotów w polu Obroty wyk: (ich zakres podany jest w treści 17

18 komunikatu). Poniższa treść informuje, że należy zaprogramować obroty nie przekraczające wartości 6000 obr/min. 20. W drzewie wskazać pozycję Przejścia Okno operacji otworzy się w zakładce Przejścia. Z poziomu tego okna zostaną zdefiniowane: głębokość skrawania, naddatki zgrubne oraz wymuszenia wejść i wyjść narzędzia poza materiałem. 21. Zaznaczyć pole: Opcja wymusi w przypadku otwartych regionów wejścia i wyjścia narzędzia przed materiałem. 22. W polu Krok w dół wpisać wartość 0.6 Zaprogramowana wartość stanowi głębokość skrawania i wynosi 0.6 mm. 18

19 23. W polu Z-Góra wpisać wartość 2 Wpisana wartość to naddatek przygotówki zaprogramowany w pkt 5. Wartość 0 oznacza, że obróbka będzie realizowana od poziomu na którym został zdefiniowany układ bazowy. Nie uwzględnienie wartości naddatku przygotówki zdefiniowanego w osi Z grozi przeciążeniem narzędzia podczas obróbki pierwszego poziomu. 24. W polu Grubość dla Narz. wpisać wartość 0.5 W tym polu programuje się wartość naddatku jaki będzie pozostawiany na ścianach pionowych powierzchni obrabianych. Opcja zmienia średnicę narzędzia prze co obróbka wykonywana jest zmodyfikowanym narzędziem. SolidCAM poprzez zaprogramowanie odpowiedniego znaku dla wartości wpisanego naddatku, pozwala programować ścieżki narzędzia jako odsunięcie dodatnie lub odsunięcie ujemne od powierzchni obrabianej (więcej informacji na temat tej opcji znaleźć można w podręczniku, HSM Podręcznik Użytkownika). 25. W polu Grubość osiowa dla Narz. wpisać wartość 0.5 W tym polu programuje się wartość naddatku jaki będzie pozostawiany na ścianach poziomych powierzchni obrabianych. Opcja podobnie, jak polecenie Grubość dla Narz. pozwala programować wartości dodatnie oraz ujemne naddatków (więcej informacji na temat tej opcji znaleźć można w podręczniku, HSM Podręcznik Użytkownika). 19

20 Programowanie naddatków wpływa na pole Tolerancja, które ma wpływ na dokładność prowadzenia ścieżki narzędzia, jak również na szybkość obliczeń. Wartość tego parametru zostaje ustawia przez SolidCAM w sposób automatyczny, ale istnieje również możliwość wpisania własnej wartości tego pola. Im mniejsza wartość tym dokładniejsza jest ścieżka narzędzia. Powierzchnia Obróbka z małą wartością parametru tolerancja Obróbka z dużą wartością parametru tolerancja Ścieżka narzędzia dla trzech podstawowych rodzajów narzędzi: frez walcowy, kulisty i kulowy obliczana jest przy użyciu całkowicie odmiennych algorytmów. Oznacza to, iż szybkość obliczeń może być różna dla tej samej operacji i geometrii. Szybkość obliczeń zależy również od wartości ustawianych w polach Tolerancja oraz Tolerancja traingulacji. 26. W drzewie wskazać pozycję Łącz Okno operacji otworzy się w zakładce Ogólne. Z poziomu tego okna zdefiniowany zostanie sposób łączenia ścieżek narzędzia. 20

21 27. Zaznaczyć pole: Opcja wymusi frezowanie dwukierunkowe. 28. Kliknąć polecenie: 29. Kliknąć polecenie Symulacja i w trybie HostCAD wyświetlić ścieżki narzędzia 21

22 30. Aby sprawdzić obróbkę pod względem kolizji kliknąć zakładkę Weryfikacja Bryłowa i uruchomić symulację Jeżeli SolidCAM nie wyświetli żadnych komunikatów oznacza to, że pomiędzy narzędziem, oprawką oraz materiałem obrabianym nie doszło do żadnych kolizji. 31. Kliknąć polecenie Wyjście, aby wyjść z symulacji 32. Kliknąć polecenie Wyjście, aby wyjść z definicji operacji Operacja została dodana do drzewa Menadżer SolidCAM. 33. Stworzona operacja była ostatnią częścią pracy przewidzianą w tym ćwiczeniu. 22

23 Frezowanie wykańczające W tym kroku opisana zostanie metoda definiowania operacji frezowania wykańczającego. Do obróbki wykorzystana zostanie strategia, Obróbka Stałym Z. 34. W drzewie Menadżer SolidCAM, na pozycji Operacje kliknąć prawy przycisk myszy, rozwinąć pozycję Dodaj Operację, następnie wybrać HSM 35. W oknie operacji rozwinąć pozycję Technologia i wybrać Obróbka Stałym Z Obróbka Stałym Z jest strategią pozwalającą definiować obróbki półwykańczające, jak i obróbki wykańczające dla części typu stemple, matryce czy tłoczniki. Strategia generuje ścieżki narzędzia wykorzystując stałe poziomy Z. Zastosowanie strategii przynosi najlepsze rezultaty w obróbce powierzchni o kącie nachylenia od 30 do 90 stopni. 36. W drzewie wskazać pozycję Narzędzie 37. Kliknąć opcję Wybierz 38. W oknie Wybór Narzędzia Dla Operacji wybrać Dodaj 39. Wskazać narzędzie typu Frez Promieniowy 40. Zdefiniować geometrię narzędzia wg podanych poniżej danych: Średnica (D): 10 Średnica trzpienia (AD): W oknie Wybór Narzędzia Dla Operacji przejść do zakładki Oprawki, zaznaczyć pole Użyj Oprawki 42. Wybrać opcję Lokalna Tabela Oprawek W nowo otwartym oknie wyświetlone zostają wszystkie oprawki narzędziowe, które używane są w procesie obróbki. 23

24 43. Wybrać oprawkę HSK A 63 ER 16x Kliknąć Ok. 45. W oknie Wybór Narzędzia Dla Operacji wybrać Zaznacz 46. Wybrać opcję Dane 47. W oknie Dane Narzędzia uzupełnić pola wg podanych poniżej informacji: Roboczy: 1800 Łączenie w dół: 1500 Łączenie w górę: 3600 Obroty wyk: Kliknąć Ok 49. W drzewie wskazać pozycję Przejścia 50. W polu Krok w dół wpisać wartość W polu Grubość dla Narz. oraz Grubość osiowa dla Narz. upewnić się czy naddatki wynoszą 0 24

25 52. Zaznaczyć pole: Funkcjonalność Dopasuj krok w dół programuje dodatkowe ścieżki narzędzia pomiędzy poziomami obróbki. Wartość Krok w dół określa maksymalną odległość mierzoną w osi Z podczas, gdy Dopasuj krok w dół pozwala programować wartości dla najlepszego dopasowania poziomów obróbczych do powierzchni. Pole Krok w dół na poziomach granicznych części generuje przejścia, które mogą pozostawić większą wartość naddatku. Z opcją Dopasuj krok w dół poziomy graniczne obróbki zostają zoptymalizowane poprzez dodanie dodatkowych przejść narzędzia. Przejścia dopasowanym krokiem w dół Dopasuj kroku w dół Dopasuj kroku w dół - nie aktywne aktywne 53. Kliknąć opcję Z-dół Opcja pozwala ograniczyć zakres obróbki mierzony w osi Z. W ćwiczeniu ścieżki narzędzia wygenerowane zostaną do poziomu, który zdefiniowany zostanie w kroku następnym. 54. Zaznaczyć powierzchnię płaską tak, jak to przedstawia poniższy obrazek: 25

26 55. W oknie Wybierz współrzędną kliknąć Ok 56. Przejść do zakładki Dopasuj krok w dół, zaznaczyć pole Chropowatość i wpisać wartość 0.01 Minimalny krok w dół Parametr ten określa minimalną wartość kroku w dół jaka zostanie użyta, co oznacza, że odległość pomiędzy przejściami będzie nie mniejsza niż ta wartość. Dokładność Pole określa dokładność z jaką SolidCAM analizuje dodatkowe poziomy obróbcze. Dodatkowe przejścia Parametr definiuje minimalną odległość resztek obróbczych mierzonych w płaszczyźnie XY pomiędzy dwoma sąsiednimi poziomami Z. Gdy SolidCAM oblicza przejścia dla zadanych poziomów, obliczana jest również odległość resztek na poprzednim poziomie obróbczym. Jeżeli obliczona wartość jest większa niż zdefiniowana w polu 26

27 Dodatkowe przejścia, SolidCAM wstawi dodatkowy poziom i obliczy resztki, w ten sposób, że ich wielkość będzie mniejsza niż określa to wartość pola Dodatkowe przejścia. Duża pozostałość Małe pozostałości Wstawiony poziom Z Bez dodatkowego przejścia Wstawione dodatkowe przejście Chropowatość Zagęszczanie ścieżek narzędzia lub też innymi słowy obróbka resztek obróbczych może być definiowana poprzez kombinację parametrów: Minimalny krok w dół oraz Dodatkowe przejścia lub też, poprzez kombinację parametrów: Minimalny krok w dół oraz Chropowatość. Należy pamiętać, że parametry Dodatkowe przejścia i Chropowatość wzajemnie się wykluczają. Dodatkowe przejście Resztka Powierzchnia obrabiana Minimalny krok w dół Resztka Powierzchnia obrabiana Chropowatość 27

28 Jeżeli do zdefiniowania operacji użyte zostały parametry Chropowatość i Minimalny krok w dół, SolidCAM zatwierdza parametry zgodnie z poniższymi kryteriami: Wartość Chropowatości musi być dodatnia Wartość Chropowatości musi być mniejsza niż Minimalny krok w dół. Jeżeli parametr Chropowatość nie spełnia tych kryteriów, podczas obliczania operacji wyświetlone zostanie okno informacyjne, Parametry błędu. Okno określa niewłaściwie zdefiniowane parametry i zaleca ich poprawienie. 57. Kliknąć polecenie: 58. Kliknąć polecenie Symulacja i w trybie HostCAD wyświetlić ścieżki narzędzia 28

29 SolidCAM wygenerował ścieżki narzędzia o różnym stopniu zagęszczenia. Na powierzchniach z zaokrągleniami przejścia generowane są wg parametru Chropowatość, natomiast na ścianach pionowych zgodnie z wartością pola Krok w dół. 59. Zaznaczyć pole Pokaż Dane SolidCAM wyświetli informacje o czasie obróbki. 60. Aby sprawdzić obróbkę pod względem kolizji kliknąć zakładkę Weryfikacja Bryłowa i uruchomić symulację Jeżeli SolidCAM nie wyświetli żadnych komunikatów oznacza to, że pomiędzy narzędziem, oprawką oraz materiałem obrabianym nie doszło do żadnych kolizji. 61. Kliknąć polecenie Wyjście, aby wyjść z symulacji 62. Kliknąć polecenie Wyjście, aby wyjść z definicji operacji 29

30 Operacja została dodana do drzewa Menadżer SolidCAM. 63. Stworzona operacja była ostatnią częścią pracy przewidzianą w tym ćwiczeniu. Ćwiczenie zostało pomyślnie zakończono.