Projekt z dnia..., zgłoszony przez... UCHWAŁA NR RADY MIEJSKIEJ W BIELSKU-BIAŁEJ z dnia 2013 r. w sprawie rozparzenia skarg z dnia 4 grudnia 2012 r. i 14 grudnia 2012 r. Pana Z S na działalność Prezydenta Miasta Bielska-Białej. Na podstawie art.18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ( t. jedn. Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz.1591; zm. Dz.U. z 2002 r. Nr 23, poz. 220, Nr 62, poz. 558, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271, Nr 214, poz.1806; z 2003r. Dz.U. Nr 80, poz. 717, Nr 162, poz. 1568; z 2004 r. Dz. U. Nr 116, poz. 1203; z 2005 r. Dz. U. Nr 172, poz. 1441, Nr 175, poz. 1457; z 2006 r. Dz. U. Nr 17, poz. 128, Nr 181, poz. 1337; z 2007 r. Dz. U. Nr 48, poz. 327, Nr 138, poz. 974, Nr 173, poz. 1218; z 2008 Dz. U. Nr 180, poz. 1111, Nr 223, poz. 1458; z 2009 Dz.U. Nr 52, poz. 420, Nr 157, poz. 1241; z 2010 r. Dz.U. Nr 28, poz. 142, Nr 28, poz. 146, Nr 40, poz. 230, Nr 106, poz. 675, Nr 117, poz. 679; z 2011 Dz.U. Nr 21, poz. 113, Nr 117, poz. 679, Nr 134, poz. 777, Nr 149, poz. 887, Nr 217, poz. 1281, z 2012r. Dz.U. Nr 567) w związku z art. 229 pkt 3 k.p.a. oraz 17 ust. 3 Statutu Miasta Bielska-Białej. Rada Miejska p o s t a n a w i a 1. W wyniku przeprowadzonego postępowania w sprawie skarg Pana Z S na działalność Prezydenta Miasta Bielska-Białej, uznać skargi za bezzasadne. 2. Prawne i faktyczne argumenty decydujące o zajętym stanowisku w sprawie zawiera uzasadnienie do niniejszej uchwały. 3. Upoważnić Przewodniczącego Rady Miejskiej do udzielenia odpowiedzi Skarżącemu o sposobie załatwienia skargi. 4. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. Wiceprzewodnicząca Komisji Rewizyjnej Katarzyna Balicka Id: BBE76896-D14B-47C1-BD00-C61FA5801807. Projekt Strona 1 z 1
Załącznik Nr 1 do Uchwały Nr Rady Miejskiej w Bielsku-Białej z dnia 2013 r. U z a s a d n i e n i e Komisja Rewizyjna (zwana dalej także Komisją ) na swoich posiedzeniach w dniach 20 grudnia 2012 r. oraz 30 stycznia 2013 r. rozpatrywała skargi z dnia 4 grudnia 2012 r. oraz 14 grudnia 2012 r. Pana Z S dotyczące naruszenia interesów skarżącego, naruszenia praworządności, nienależytego wykonywania zadań w Urzędzie Miejskim w Bielsku-Białej. Komisja Rewizyjna po analizie zarzutów zawartych w skardze, a także po uzyskaniu stosownych wyjaśnień pisemnych: Skarżącego oraz Zastępcy Prezydenta Miasta, stwierdziła co następuje. Skarżący jako osoba zamieszkała za granicą został w trybie art. 40 4 k.p.a. został wezwany przez Przewodniczącego Rady Miejskiej do wskazania pełnomocnika do doręczeń mającego miejsce zamieszkania na terenie Polski (tj. co najmniej imienia, nazwiska i miejsca zamieszkania osoby) albo też do ustanowienia pełnomocnika mającego miejsce zamieszkania na terenie Polski do prowadzenia sprawy ze skargi na Prezydenta Miasta Bielska-Białej. Skarżący w swoim piśmie w formie elektronicznej, datowanym na 21 stycznia 2013 r. i wysłanym na adres mailowy Rady Miejskiej, wskazał pełnomocnika do doręczeń. Skargi z dnia 4 grudnia i 14 grudnia 2012 r. zostały przyjęte przez Komisję do łącznego rozpoznania, ponieważ zawierają, zdaniem Komisji, zarzuty tożsame dotyczące tej samej problematyki, zaś każda ze skarg może być traktowana jako rozszerzenie lub kontynuacja tematów poruszanych w każdej z nich. Skargi zainteresowanego złożone drogą elektroniczną, za pośrednictwem poczty elektronicznej dotyczą w głównej mierze działalności Wydziału Mienia Gminnego i Rolnictwa tut. Urzędu Miasta, Zastępcy Prezydenta Miasta oraz pracowników innych Wydziałów wskazanych przez zainteresowanego. Skarżący zarzuca w/w przewlekłość w prowadzeniu sprawy dotyczącej wydania decyzji o przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, niedochowanie terminów załatwienia sprawy wskazanych w k.p.a. w przedmiocie udzielania odpowiedzi, naruszenie innych przepisów procedury administracyjnej, brak bezstronności, nienależyte wykonywanie zadań przez urzędników, naruszenie praworządności. Skarżący domaga się również wyłączenia z postępowania w swojej sprawie wskazanych z imienia urzędników tut. Urzędu Miejskiego. Komisja Rewizyjna podkreśla, że działając zgodnie z art. 229 pkt 3 k.p.a. oraz swoim Regulaminem stanowiącym Załącznik Nr 4 do Statutu Miasta Bielska-Białej, jako organ kontrolny Rady Miejskiej, bada z upoważnienia tejże Rady skargi dotyczące zadań lub działalności Prezydenta Miasta, kierowników miejskich jednostek organizacyjnych w sprawach nie należących do zadań zleconych administracji rządowej. W związku z powyższym Komisja nie bada skarg na innych pracowników Urzędu Miejskiego, w tym m.in. Naczelnika Wydziału, Zastępcy Prezydenta Miasta lub urzędnika danego Wydziału lub Biura. Jednocześnie Komisja stwierdza, że Rada Miejska nie jest władna do wyłączenia na podstawie art. 24 k.p.a. pracownika organu administracji publicznej w postępowaniu dotyczącym rozpatrywanej sprawy. Pracownika może, na podstawie art. 24 3 k.p.a., wyłączyć z prowadzenia sprawy postanowieniem jego przełożony. Na postanowienie to nie służy zażalenie, a wobec tego zgodnie z art. 124 2, nie będzie ono zawierało uzasadnienia. Żądanie wniesione przez pracownika lub przez stronę musi zawierać wywód uprawdopodabniający okoliczności wskazujące istnienie wątpliwości co do bezstronności pracownika. Pozostanie wobec tego w aktach sprawy dokument w formie oświadczenia pisemnego lub złożonego do protokołu. Komisja analizując skargę z dnia 4 grudnia 2012 r. uzyskała wyjaśnienia, że odpowiedzi na powtarzające się pytania Skarżącego zawarte w jego pismach z dnia 15 października 2012 r. oraz 19 czerwca 2012 r. zostały udzielone kolejno w pismach z dnia 1 września 2011 r., które zostało przesłane na adres pełnomocnika Skarżącego (potw. odbioru z dnia 10 października 2011 r.) i ponownie do zainteresowanego dnia 19 listopada 2012 r.; 8 sierpnia 2012 r. przesłane na adres zainteresowanego (potw. odbioru z dnia 27 sierpnia 2012 r.); 20 września 2012 r. kierowane na adres Skarżącego drogą pocztową (awizo z dnia 3 października 2012 r. i 15 Id: 0CC3CFA0-EA31-445B-B160-E1CD27A3B732. Projekt Strona 2 z 2
października 2012 r.) oraz drogą elektroniczną dnia 25 września 2012 r.; 7 grudnia 2012 r. przesłane na adres Skarżącego drogą pocztową i drogą elektroniczną. Z uzyskanych przez Komisję wyjaśnień wynika również, że wychodząc naprzeciw prośbie Skarżącego w/w pisma przesłano także w postaci elektronicznej, jako załączniki w formacie jpg i pdf. Przesłanie pism w formacie żądanym przez zainteresowanego (tj. doc lub txt) nie było możliwe, ponieważ pisma takie można edytować i modyfikować - stąd zarzut Skarżącego w zakresie zignorowania prośby należy uznać za bezpodstawny. Komisja zauważa, że odpowiedzi na pytania stawiane przez Skarżącego zostały zawarte głównie w pismach Urzędu z dnia 1 września 2011 r., 8 sierpnia 2012 r., 20 września 2012 r. i 7 grudnia 2012 r. Zdaniem Komisji odpowiedzi udzielane Skarżącemu zawierały dostateczny stopień szczegółowości wyjaśnień, choć Skarżący z ich zakresem mógł się nie zgadzać. Komisja, odpowiadając na zarzut dotyczący niestosowania uprzednio obowiązujących przepisów prawa, ustaliła na podstawie uzyskanych wyjaśnień, że dla ustalenia stanu prawnego, będącego podstawą wydania decyzji o przekształceniu prawa wieczystego użytkowania w prawo własności istotna jest chwila wydania decyzji a nie złożenia wniosku. Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 8 ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności z dnia 29 lipca 2005 r. (tj. Dz.U.2012.83), do spraw wszczętych w tej materii na podstawie wcześniejszej ustawy stosuje się przepisy nowej ustawy. Podstawę decyzji o przekształceniu, która kończy przedmiotowe postępowanie, stanowią przepisy obowiązujące w dniu jej wydania.oznaczenie daty umożliwia ocenę stanu faktycznego i prawnego w momencie rozstrzygnięcia. Zgodnie z przepisami prawa, decyzja administracyjna rozstrzyga sprawę co do jej istoty w całości lub w części albo w inny sposób kończy sprawę w danej instancji. Niemożliwym byłoby wydanie decyzji, wskazującej podstawę prawną z dnia złożenia wniosku, bowiem taka sytuacja powodowałaby konflikt i sprzeczność ze stanem prawnym jaki obowiązuje w dniu jej wydania. Tym nie mniej Komisja zwraca uwagę, że właściwy Wydział merytoryczny mógł poinformować zainteresowanego o sytuacji polegającej na zmianie przepisów prawa oraz dodatkowo wskazać na czym zmiana miałaby polegać, a jednocześnie nie uzależniać dalszego procedowania i realizacji wniosku od podtrzymania wniosku oraz wyrażenia zgody na jego realizację przez zainteresowanego, w myśl nowych przepisów ustawowych. Analizując zarzuty zawarte w skargach zainteresowanego, Komisja zwróciła także uwagę na czas trwania postępowania administracyjnego prowadzonego przez Wydział merytoryczny, co - zgodnie z informacją zawartą w skardze z dnia 14 grudnia 2012 r. - zostało zauważone także przez Urząd Miejski, bowiem stwierdzono "przewlekłość prowadzenia postępowania" oraz dalej, że "skargę częściowo uznaje się za zasadną". Komisja zwraca uwagę, że Wydział merytoryczny powinien dołożyć staranności i wyznaczyć nowy termin załatwienia sprawy w myśl obowiązujących przepisów k.p.a. O każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a. lub przepisach szczególnych organ administracji publicznej jest obowiązany zawiadomić strony, podając przyczyny zwłoki i wskazując nowy termin załatwienia sprawy. Rozpatrując zarzuty dotyczące nieudzielenia odpowiedzi na prośby zainteresowanego z dnia 13 marca 2008 r., 22 czerwca 2008 r. oraz 25 lipca 2008 r., dotyczące nieotrzymania pisma z dnia 30 marca 2007 r., Komisja uzyskała wyjaśnienia, że pismo w/w skierowane zostało na podany przez Skarżącego adres korespondencyjny w dniu 17 kwietnia 2007 r. Na pismo to Skarżący zareagował po 9 miesiącach, otrzymując decyzję o umorzeniu postępowania - 18 lutego 2008 r. Komisja podkreśla, że za uchybienia związane z formalnym otrzymaniem pisma z dnia 30 marca 2007 r. Skarżący został przeproszony pismem z dnia 1 września 2011 r., kierowanym do pełnomocnika Skarżącego. Zdaniem Komisji strona winna być informowana na każdym etapie postępowania, także o tym, iż pismo zostało złożone do akt sprawy we właściwym Wydziale, zaś jego ocena zostanie dokonana przy rozstrzyganiu sprawy. I tak pismo Skarżącego z dnia 19 listopada 2010 r. było odpowiedzią na pismo Urzędu z dnia 1 grudnia 2008 r., w którym został m.in. poinformowany, iż przedłożone oświadczenie o dochodach nie pozwala przyznać 90% zniżki w opłacie za przekształcenie ale możliwe jest uzyskanie 50% bonifikaty od opłaty za przekształcenie o ile wnioskodawca taki wniosek złoży. Pismo z dnia 19 listopada 2010 r., w którym Skarżący informował, że utrzymuje się wyłącznie z oszczędności i jest w trakcie załatwiania spraw w sądzie, związanych z ujednoliceniem nazwiska zostało dołączone do akt sprawy jako pismo informujące Urząd. Podobnie pismo z dnia 18 maja 2010 r. było pismem informującym Urząd o dokonanych zmianach w księdze wieczystej BB1B/00024708/4, polegających na ujednoliceniu nazwiska (co dawało podstawę do rozpatrzenia wniosku) oraz pełnomocnictwo (poświadczone notarialnie), w którym Skarżący ustanowił swojego pełnomocnika. Pismo to również zostało dołączone do akt sprawy. Komisja zauważa jednocześnie, że brak skutecznego kontaktu z pełnomocnikiem, trudności w prowadzeniu korespondencji urzędowej ze Skarżącym przebywającym za granicą, mogły przyczynić się do ewentualnych opóźnień i w konsekwencji wydłużenia postępowania w czasie. Id: 0CC3CFA0-EA31-445B-B160-E1CD27A3B732. Projekt Strona 3 z 3
Odnosząc się do ponawianego kilkukrotnie przez Skarżącego zarzutu dotyczącego zawyżonej wysokości opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, Komisja na podstawie uzyskanych wyjaśnień stwierdza, że w myśl art. 67 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r. (tj. Dz.U.2010.102.651), "cenę nieruchomości ustala się na podstawie jej wartości", zaś opinię o wartości nieruchomości w myśl art. 156 w/w ustawy sporządza rzeczoznawca majątkowy w formie operatu szacunkowego. Operat szacunkowy może być wykorzystywany do celu, dla którego został sporządzony przez okres 12 miesięcy od daty jego sporządzenia, stąd wynika tak częsta jego aktualizacja. Wzrost opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności związany jest ze zmianami na rynku nieruchomości w ciągu trwającego postępowania. Skarżący został o tym poinformowany pismem z dnia 1 września 2011 r. kierowanym do pełnomocnika. W odniesieniu do zarzutów dotyczących odmowy w 2010 r. skopiowania lub zaznajomienia się z pełną treścią operatów szacunkowych z dnia 7 marca 2007 r. i 20 października 2008 r., Komisja uzyskała wyjaśnienia merytorycznego Wydziału, że treść powyższych operatów była Skarżącemu znana, skoro Skarżący pytał dlaczego Wydział powołuje się w piśmie z dnia 1 grudnia 2008 r. na operat szacunkowy, jeśli kwota z operatu z dnia 20 października 2008 r. nie jest zgodna z podaną w piśmie.komisja uznała te wyjaśnienia za wystarczające do oddalenia zarzutu Skarżącego. Odnosząc się do zarzutu żądania przez Wydział merytoryczny ujawnienia przez Skarżącego informacji dotyczących stanu konta bankowego i stanu oszczędności, które to żądania wykraczały poza treść oświadczenia zainteresowanego z dnia 25 lipca 2008 r., Komisja powzięła informację, że celem zbadania przesłanek do zastosowania 90% bonifikaty, Skarżący został poproszony o uzupełnienie wniosku o stosowne oświadczenie, które wpłynęło do Urzędu Miejskiego dnia 5 sierpnia 2008 r. Zgodnie ze złożonym oświadczeniem, na dzień jego wpływu Skarżący nie pracuje, nie otrzymuje wynagrodzenia miesięcznego, renty, emerytury, zasiłku dla bezrobotnych. Obowiązujący wówczas przepis art. 4 ust. 8 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości stanowił, że udzielenie bonifikaty od opłaty z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości dokonuje się, gdy dochód miesięczny na jednego członka rodziny nie przekracza przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za ostatnie półrocze roku poprzedzającego rok, w którym wystąpiono o przekształcenie prawa. Ustawa nie zawiera definicji dochodu na swój użytek, zatem należało odnieść to pojęcie do przepisów, które je definiują. Zgodnie z uzyskanymi wyjaśnieniami takimi są przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - art. 9 ust.1, który stanowi, iż "Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody (...)" oraz art. 21 ust.1 pkt 5, zgodnie z którym "Wolne od podatku dochodowego są odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych". Właściwy Wydział merytoryczny uznał, że pojęciem dochód należy objąć środki ulokowane przez Skarżącego na rachunku bankowym. Stąd też Skarżący został poproszony o przesłanie wyciągu bankowego. Z dniem 9 sierpnia 2011 r. przestały obowiązywać przepisy art. 4 ust. 8 i 9 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, określające wysokość bonifikat obligatoryjnych i ten wymóg nie był już konieczny. Komisja uzyskała również wyjaśnienia, że pismem z dnia 10 lutego 2012 r. Urząd poinformował pełnomocnika Skarżącego, że wydanie decyzji o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości z uwzględnieniem bonifikaty, uwarunkowane jest: spełnieniem przez wieczystego użytkownika warunków określonych w uchwale Nr XII/274/2011 Rady Miejskiej w Bielsku-Białej z dnia 25 października 2011 r. Jak ustalono Skarżący nie złożył do dnia posiedzenia Komisji Rewizyjnej do 30 stycznia 2013 r. deklaracji, co do formy odpłatności za przekształcenie, ani też nie wystąpił z formalnym wnioskiem o przyznanie bonifikaty. Komisja Rewizyjna w prowadzonym postępowaniu skargowym badała przede wszystkim okoliczności mogące wskazywać na zaniedbania lub nienależyte wykonywanie zadań przez Prezydenta Miasta Bielska- Białej. Komisja rozpatrzyła sprawę Skarżącego, uzyskując obszerne wyjaśnienia także w kwestiach, które dotyczyły działalności właściwego Wydziału merytorycznego i które były niezbędne do pełnego wyjaśnienia zarzutów podnoszonych w skargach. Przedmiotem skargi zgodnie z art. 227 k.p.a. może być bowiem w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy (...),naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw. Komisja nie dopatrzyła się w powyższych sprawach zaniedbań ze strony Prezydenta Miasta. Znakomita większość podnoszonych zarzutów dotyczy pracy zarówno Naczelników merytorycznych Wydziałów, pracowników Wydziału, Zastępcy Prezydenta Miasta. Zarzuty te nie podlegają jednak rozpatrzeniu przez Komisję Rewizyjną Id: 0CC3CFA0-EA31-445B-B160-E1CD27A3B732. Projekt Strona 4 z 4
jako organ kontrolny Rady Miejskiej. Uchybienia, które wytknięto w pracy Wydziału lub pracowników Wydziałów powinny być rozpatrywane przez zwierzchnika służbowego w/w. Sądząc po stwierdzeniach Skarżącego zawartych w jego skargach, stosowne informacje zawierające wyjaśnienia w sprawie oraz przeprosiny z tytułu przewlekłości postępowania uzyskał on pismem z dnia 1 września 2011 r., kierowanym do pełnomocnika Skarżącego. Komisja stwierdziła, że wszystkie podejmowane przez Prezydenta Miasta czynności wynikały z obowiązujących procedur określonych przepisami prawa, natomiast ocena działań podejmowanych przez poszczególnych pracowników Wydziałów nie należy do Komisji Rewizyjnej. Komisja zwróciła jednak uwagę na niektóre nieprawidłowości w podejmowanych przez Wydział merytoryczny czynnościach, które mogły przyczynić się do przewlekłości postępowania, o czym wyżej. Komisja stwierdziła, że pisma Skarżącego nie pozostawały bez odpowiedzi ze strony Prezydenta Miasta. W związku z przedstawionymi wyżej argumentami zarzuty stawiane Prezydentowi Miasta w skardze z dnia 4 grudnia 2012 roku oraz w skardze z dnia 14 grudnia 2012 roku nie znajdują uzasadnienia w świetle poczynionych ustaleń i uzyskanych wyjaśnień. Wobec powyższego Komisja Rewizyjna w głosowaniu zaproponowała Radzie Miejskiej uznanie skargi z dnia 4 grudnia 2012 r. oraz z dnia 14 grudnia 2012 r. na działalność Prezydenta Miasta za bezzasadne. Wiceprzewodnicząca Komisji Rewizyjnej Katarzyna Balicka Id: 0CC3CFA0-EA31-445B-B160-E1CD27A3B732. Projekt Strona 5 z 5