FIZYKA. Wstęp. Dr inż. Zbigniew Szklarski. Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321.

Podobne dokumenty
FIZYKA. Wstęp cz. 1. Dr inż. Zbigniew Szklarski. Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok

FIZYKA WSTĘP KATEDRA ELEKTRONIKI, PAW. C-1, POK.321 DR INŻ. ZBIGNIEW SZKLARSKI.

FIZYKA. Wstęp. Dr inż. Zbigniew Szklarski. Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok

WYKŁADOWCA: dr Adam Czapla

WYKŁADOWCA: prof. dr hab. inż. Katarzyna ZAKRZEWSKA,

I. Przedmiot i metodologia fizyki

Fizyka dla inżynierów I, II. Semestr zimowy 15 h wykładu Semestr letni - 15 h wykładu + laboratoria

Czym jest fizyka? Fizyka jest nauką, której celem jest badanie elementarnych składników materii oraz ich wzajemnych oddziaływań elementarnych.

Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć

Fizyka (Biotechnologia)

Plan Zajęć. Ćwiczenia rachunkowe

Własność ciała lub cecha zjawiska fizycznego, którą można zmierzyć, np. napięcie elektryczne, siła, masa, czas, długość itp.

Przedmiot i metodologia fizyki

FIZYKA Podręcznik: Fizyka i astronomia dla każdego pod red. Barbary Sagnowskiej, wyd. ZamKor.

Zbiór wielkości fizycznych obejmujący wszystkie lub tylko niektóre dziedziny fizyki.

Odziaływania fundamentalne

Rok akademicki: 2013/2014 Kod: EIT s Punkty ECTS: 4. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

Fizyka. w. 02. Paweł Misiak. IŚ+IB+IiGW UPWr 2014/2015

WYKŁADOWCA: prof. dr hab. inż. Katarzyna ZAKRZEWSKA,

Podstawy Fizyki Jądrowej

Rok akademicki: 2030/2031 Kod: CCE s Punkty ECTS: 9. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: -

Treści nauczania (program rozszerzony)- 25 spotkań po 4 godziny lekcyjne

Oddziaływania fundamentalne

Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych

Spis treści. Tom 1 Przedmowa do wydania polskiego 13. Przedmowa 15. Wstęp 19

WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK. Julia Hoffman (NCU)

Fizyka wykład dla studentów kierunku Informatyka Wydział Automatyki, Elektroniki i Informatyki Politechniki Śląskiej

KARTA KURSU. Physics. Kod Punktacja ECTS* 4

Kto nie zda egzaminu testowego (nie uzyska oceny dostatecznej), będzie zdawał poprawkowy. Reinhard Kulessa 1

1.6. Ruch po okręgu. ω =

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechatronika Studia I stopnia. MT 1 S _1 Rok:

SPIS TREŚCI ««*» ( # * *»»

Fizyka I. Zaliczenie wykładu. Termin I egzamin podstawowy, testowy 27 I 2010 r., sale 322 i 314 A1

Fizyka - opis przedmiotu

KONSPEKT LEKCJI FIZYKI DLA KLASY I GIMNAZJUM

Warunki uzyskania oceny wyższej niż przewidywana ocena końcowa.

Atomowa budowa materii

Rok akademicki: 2015/2016 Kod: EAR s Punkty ECTS: 6. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: -

Wykłady z fizyki i ćwiczenia rachunkowe dla studentów chemii

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

Redefinicja jednostek układu SI

Fizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika

SYLABUS/KARTA PRZEDMIOTU

Fizyka - opis przedmiotu

Fizyka. Program Wykładu. Program Wykładu c.d. Kontakt z prowadzącym zajęcia. Rok akademicki 2013/2014. Wydział Zarządzania i Ekonomii

Metody mostkowe. Mostek Wheatstone a, Maxwella, Sauty ego-wiena

dr inż. Marcin Małys / dr inż. Wojciech Wróbel Podstawy fizyki

Rok akademicki: 2017/2018 Kod: CIM s Punkty ECTS: 9. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: -

Mostek Wheatstone a, Maxwella, Sauty ego-wiena. Publikacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

3. Podstawowe wiadomości z fizyki. Dr inż. Janusz Dębiński. Mechanika ogólna. Wykład 3. Podstawowe wiadomości z fizyki. Kalisz

Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Transport Studia I stopnia

WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA STOSOWANA II Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka w Bielsku-Białej

Konspekt lekcji z fizyki w klasie I LO

KARTA PRZEDMIOTU. 10. WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki na poziomie podstawowym szkoły ponadgimnazjalnej

Rok akademicki: 2016/2017 Kod: RIA s Punkty ECTS: 9. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

Oddziaływanie podstawowe rodzaj oddziaływania występującego w przyrodzie i nie dającego sprowadzić się do innych oddziaływań.

12.7 Sprawdzenie wiadomości 225

Cząstki i siły. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa

Wykład FIZYKA II. Wprowadzenie. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak. Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej

I. Poziom: poziom rozszerzony (nowa formuła)

ZAKRES MATERIAŁU DO MATURY PRÓBNEJ KL III

Ćw. 27. Wyznaczenie elementów L C metoda rezonansu

Miernictwo elektroniczne

Cząstki elementarne wprowadzenie. Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski

Laboratorium Podstaw Elektrotechniki i Elektroniki

FIZYKA. ENERGETYKA I stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólnoakademicki / praktyczny)

13 K A T E D R A F I ZYKI S T O S O W AN E J

WYKŁAD 8. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe

Dr inż. Michał Marzantowicz,Wydział Fizyki P.W. p. 329, Mechatronika.

Program zajęć wyrównawczych z fizyki dla studentów Kierunku Biotechnologia w ramach projektu "Era inżyniera - pewna lokata na przyszłość"

I. Poziom: poziom rozszerzony (nowa formuła)

Podróż do początków Wszechświata: czyli czym zajmujemy się w laboratorium CERN

E107. Bezpromieniste sprzężenie obwodów RLC

Pole elektrostatyczne

Energetyka w Środowisku Naturalnym

I N S T Y T U T F I Z Y K I U N I W E R S Y T E T U G D AŃSKIEGO I N S T Y T U T K S Z T A Ł C E N I A N A U C Z Y C I E L I

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych

I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU

Oddziaływanie pomiędzy kwarkami i leptonami -- krótki opis Modelu Standardowego

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Transport Studia I stopnia

Analiza wymiarowa i równania różnicowe

Pomiary fizyczne. Wykład II. Wstęp do Fizyki I (B+C) Rodzaje pomiarów. Układ jednostek SI Błedy pomiarowe Modele w fizyce

POMIARY CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWEJ IMPEDANCJI ELEMENTÓW R L C

Plan realizacji materiału z fizyki.

Widmo fal elektromagnetycznych

Laboratorium Podstaw Elektrotechniki i Elektroniki

Zagadnienia na egzamin ustny:

Konsultacje: Poniedziałek, godz , ul. Sosnkowskiego 31, p.302 Czwartek, godz , ul. Ozimska 75, p.

Mechanika. Fizyka I (B+C) Wykład I: dr hab. Aleksander Filip Żarnecki Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych Instytut Fizyki Doświadczalnej

Pomiar podstawowych wielkości elektrycznych

Z-ID-204. Inżynieria Danych I stopień Praktyczny Studia stacjonarne Wszystkie Katedra Matematyki i Fizyki Prof. dr hab.

Dr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska

Zagadnienia do ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki

E1. OBWODY PRĄDU STAŁEGO WYZNACZANIE OPORU PRZEWODNIKÓW I SIŁY ELEKTROMOTORYCZNEJ ŹRÓDŁA

Kurs przygotowawczy NOWA MATURA FIZYKA I ASTRONOMIA POZIOM ROZSZERZONY

Ćwiczenie nr 3 OBWODY LINIOWE PRĄDU SINUSOIDALNEGO

Transkrypt:

Wstęp FIZYKA Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/

Zasady zaliczenia przedmiotu Obecność i aktywność na zajęciach (wykłady, ćwiczenia, laboratorium) Pozytywna ocena końcowa ( 3.0) z ćwiczeń rachunkowych i laboratorium Egzamin pisemny. Na ocenę końcową przedmiotu wpływają wszystkie oceny (egz/ćw/lab: 50/30/20) 2

3

4

5

Materiały do wykładu Tekst wykładu dostępny po wykładzie na stronie: http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ PODRĘCZNIKI: 1. D.Halliday, R. Resnick, J.Walker, Podstawy Fizyki, PWN W-wa, 2003 t. 1-5 (w skrócie HRW) 2. C.Kittel, W.D. Knight, M.A. Ruderman Mechanika, PWN W-wa 1975 3. E.M.Purcell, Elektryczność i magnetyzm, PWN W-wa 1971 6

Po co fizyka?? Nauka przyrodnicza, zajmująca się badaniem najbardziej fundamentalnych i uniwersalnych właściwości materii i zjawisk w otaczającym nas świecie. Bada elementarne składniki materii i ich wzajemne, podstawowe oddziaływania. Uczy logicznego myślenia. Próbuje odpowiedzieć na podstawowe pytanie: DLACZEGO.?. 7

Kilkaset lat rozwoju tej nauki w jeden semestr? Kondensat prawa obejmujące naszą wiedzę. ale wiemy, że nie znamy jeszcze wszystkich praw uczymy się aby je poprawiać. Podstawowa zasada: sprawdzianem wszelkiej wiedzy jest eksperyment. (R.Feynman) Co jest źródłem samej wiedzy? Wyobraźnia! Nieustanna zmiana obrazu naszego świata. 8

1687 1915 Izaak Newton Zasady matematyczne filozofii naturalnej (1687) Prawo powszechnego ciążenia F G m 1 m r G=(6,6720±0.0041) 10-11 Nm 2 kg -2 2 2 Albert Einstein Ogólna teoria względności (1915) Szczególna teoria względności (1905) Mechanika kwantowa dla mikroświata Teoria grawitacji nauczyła mnie jeszcze jednej rzeczy: nawet z najbogatszego zbioru faktów empirycznych nie można wyprowadzać tak skomplikowanych równań. Teoria może być empirycznie potwierdzona, ale nie istnieje droga od doświadczenia do konstrukcji teorii. 9

Fundamentalne oddziaływania w przyrodzie: Oddziaływanie fundamentalne Natężenie względne Czas charakterystycz ny w sek. grawitacyjne 5,9 10-39 - elektromagnetyczne 7,3 10-3 10-20 - 10-16 silne (jądrowe) 1 10-24 - 10-23 słabe 10-5 10-10 - 10-8 10

CHARAKTERYSTYKA ODDZIAŁYWAŃ Oddziaływanie grawitacyjne: Źródłem pola grawitacyjnego jest masa grawitacyjna. Jest najsłabsze ze wszystkich oddziaływań lecz długozasięgowe. Odgrywa decydującą rolę w zjawiskach astronomicznych dużej skali (w makroświecie), tworzy układy związane: planetarne, gromady gwiazd, galaktyki. 11

CHARAKTERYSTYKA ODDZIAŁYWAŃ Oddziaływanie elektromagnetyczne: Występuje pomiędzy ładunkami elektrycznymi lub pomiędzy momentami magnetycznymi. Jest stosunkowo silne i długozasięgowe. Odgrywa decydującą rolę w mikroświecie, w zjawiskach, takich jak emisja i absorpcja światła, sprężystość, tarcie, spójność; leży u podstaw procesów chemicznych i biologicznych; jest odpowiedzialne za wiązanie jąder atomowych i elektronów w trwałe układy: atomy, cząsteczki, kryształy. 12

Porównanie: oddziaływania grawitacyjne elektrostatyczne F g G m 1 m r 2 2 F e k q 1 q r 2 2 1 4 0 q 1 q r 2 2 G=(6,6720±0.0041) 10-11 Nm 2 kg -2 k 8,99 10 9 Nm 2 C -2 ; 0 =8,8542 10-12 C 2 N -1 m -2 UWAGA: stosunek siły oddziaływania elektrostatycznego do siły oddziaływania grawitacyjnego między dwoma elektronami wynosi około 4 10 42!!! 13

Przykład G=(6,6720±0.0041) 10-11 Nm 2 kg -2 k 8,99 10 9 Nm 2 C -2 ; Rozważmy dwie kulki żelazne o masie 1 g każda, umieszczone w odległości 1 m od siebie. Siła oddziaływania grawitacyjnego: F g = 6,672 10-17 N Przypuśćmy, że w obu kulek usuwamy co miliardowy elektron, wobec czego kulki uzyskują pewien ładunek dodatni. Z jaką siłą będą się odpychały kulki? N = 10 23 1/cm 3 ; d = 7,87 g/cm 3 m 1 Objętość kulki V 0,127cm 3 Ilość elektronów w kulce d 7,87 23 n e N V 0,127 10 n 13 Ilość zabranych elektronów nz e 1,27 10 9 10 13 19 6 Q n z e 1,27 10 1,6 10 2,03 10 C FC 14 9 6 2 5,55 10 3 F C 8,99 10 2,03 10 37,05 10 Fg N 14

CHARAKTERYSTYKA ODDZIAŁYWAŃ Oddziaływanie silne (jądrowe): Występuje pomiędzy sąsiednimi nukleonami. Jest krótkozasięgowe (10-15 m). Powoduje wiązanie nukleonów w trwałe struktury jądra atomowe. Polega na wymianie gluonów między kwarkami w hadronie (neutronie lub protonie). 15

CHARAKTERYSTYKA ODDZIAŁYWAŃ Oddziaływanie słabe: Odpowiada za rozpad (i radioaktywność). Jest krótkozasięgowe (<10-18 m). (oddz. silne:10-15 m) Jest 10 9 razy słabsze od oddziaływania silnego neutron Rozpad β bozon W - proton elektron antyneutrino 16

Elektryczność Magnetyzm Światło Rozpad beta Neutrina Protony Neutrony Piony Grawitacja Ziemi Mechanika Nieba 1864 Maxwell Elektromagnetyzm Elektrosłabe oddziaływ. Słabe oddziaływania 1965 Feynman,Gell-Mann 1935 Yukawa Silne oddziaływania Uniwersalna Grawitacja Czasoprzestrzeń Model Standardowy 1973 Gross,Politzer,Wilczek (Nobel 2004) 1687 (Newton) 1971Glashow,Salam,Weinberg 1976 Glashow,Georgi GUT 1916 (Einstein) Ogólna Teoria Względności? 17

Cząstki elementarne w Modelu Standardowym W tym modelu mamy: 6 leptonów, 6 kwarków 4 cząstki pośredniczące (messenger particles): wirtualny foton γ, gluon g ciężkie bozony: W (80.4 GeV/c2,±e) Z (91.2 GeV/c2, 0).. 18

4 nośniki oddziaływania odpowiadają trzem z czterech fundamentalnych oddziaływań: elektromagnetyczne - wirtualne fotony elektrosłabe bozony W i Z silne oddziaływanie pomiędzy kwarkami, które wiąże hadrony gluony (bez masy) 19

Dlaczego cząstki mają masę? Model Standardowy zakłada istnienie kwantowego pola, którego kwantem jest tzw. bozon Higgsa. Masa cząstek jest miarą ich oddziaływania z polem Higgsa. Cząstka Higgsa ma masę ok. 130 m p i jest bardzo nietrwała o jej istnieniu mogą tylko świadczyć produkty jej rozpadu.

Pomiar Fizyka opiera się na pomiarach wielkości fizycznych. Każdą wielkość fizyczną mierzymy porównując ją ze wzorcem. Mierzoną wielkość wyrażamy w określonych jednostkach. Jednostka to nazwa miary danej wielkości. 22

Międzynarodowy układ jednostek SI W 1971 r., na XIV Konferencji Ogólnej ds. Miar i Wag dokonano wyboru siedmiu podstawowych wielkości fizycznych (nadając im jednostkę), tworząc w ten sposób układ SI (fr. Système Internationale): długość (metr) czas (sekunda) masa (kilogram) natężenie prądu elektrycznego (amper) temperatura termodynamiczna (kelwin) ilość substancji (mol) światłość (kandela) 23

Jednostki pochodne Za pomocą jednostek podstawowych definiuje się wiele jednostek pochodnych: niuton (1N), dżul (1J), wat (1W), kulomb (1C), itd. Sprowadzanie jednostek pochodnych do podstawowych przykład: [J] =? Na podstawie wzoru: W = F s; z kolei: F = m a więc W = m a s [J] = kg m/s 2 m = kg m 2 /s 2 24

Przedrostki do tworzenia nazw i symboli jednostek krotnych Mnożnik Przedrostek Symbol Mnożnik Przedrostek Symbol 0,1 = 10-1 decy- d 10 = 10 1 deka- da 0,01 = 10-2 centy- c 100 = 10 2 -hekto h 0,001 = 10-3 mili- m 1000 = 10 3 kilo- k 0,000001=10-6 mikro μ 1 000 000=10 6 mega- M 10-9 nano n 10 9 giga- G 10-12 piko p 10 12 tera- T Polecam tabelę 1.2, str.3 HRW I 25

Cyfry znaczące Zaokrąglając liczbę 12,3456 do trzech cyfr znaczących otrzymujemy: 12,3 tę samą Liczby 3,14 i 3,14 10 3 mają ilość cyfr znaczących Czym różnią się liczby? 35,6 3,56 0,00356 Mają tę samą liczbę cyfr znaczących ale są różnego rzędu 26

Rząd wielkości Rząd wielkości wykładnik potęgi liczby 10 gdy daną wielkość wyrażamy w ten sposób, że przed potęgą stoi cyfra z zakresu 1 9 5 10 8 3,8 10-4 Liczby A i B (np.a>b) są tego samego rzędu gdy : A/B < 10 Np. liczba ludności Polski (38 mln) i Niemiec (82 mln) są tego samego rzędu. Średnica atomu Al (2,86 10-10 m) i jądra (7,2 10-15 m) różnią się o.. 5 rzędów wielkości 27

Podsumowanie Fizyka to wielkie teorie ale również eksperymenty i pomiary, a wyniki pomiarów podajemy jako rozsądną liczbę, z odpowiednią dokładnością i jednostką. 28

Eksperyment czyli laboratorium fizyczne dla studentów 29

Cele laboratorium: dydaktyczne: umiejętność samodzielnych pomiarów praktyczne zastosowanie wiedzy oswojenie z nową metodą pracy przygotowanie do prac dyplomowych wychowawcze: samodzielność i jednocześnie praca zespołowa odpowiedzialność umiejętność pracy w zespole 30

Nr 0 Opis ćwiczenia Pomiar rezystancji - wyznaczanie niepewności pomiarowej 1 Współczynnik załamania światła dla ciał stałych 2 Mostek pojemnościowy 3 Rezonans akustyczny 4 Temperaturowy współczynnik rezystancji Instrukcje, konspekty, regulamin i harmonogramy są dostępne on-line pod adresem: http://layer.uci.agh.edu.pl/labfiz 5 Efekt Halla 6 Badanie zależności mocy użytecznej od obciążenia 7 Drgania harmoniczne sprężyny 8 Indukcyjność cewki 9 Poziomy energetyczne atomu wodoru. Stała Rydberga 10 Drgania tłumione w obwodzie RLC 11 Badanie zjawiska dyfrakcji i polaryzacji światła 12 Współczynnik lepkości 31

32

Samodzielne przygotowanie się do ćwiczenia: Instrukcja zagadnienia teoretyczne związane z wykonywanym ćwiczeniem. Konspekt Ikoną - oznaczone są zagadnienia teoretyczne do samodzielnego przygotowania przed zajęciami Samodzielne wykonanie ćwiczenia: Instrukcja Opis aparatury, wykonania ćwiczenia i opracowania wyników. Konspekt Tabele do wpisania zmierzonych wartości i pola do wpisania obliczonych zgodnie z instrukcją wielkości. 33

Instrukcja 34

Konspekt 35

Model: instrukcja + konspekt Większość prac teoretycznych (wyprowadzanie wzorów, obliczenia niepewności) przed zajęciami Jednolity poziom sprawdzanej wiedzy Lepsze przygotowanie do wykonania ćwiczenia Opracowanie wyników na zajęciach (większa samodzielność) ponoszenie konsekwencji (braku) przygotowania Obsługa pakietu Open Office (darmowy Excel) Brak sprawozdań Samodzielność przygotowania odpytywanie (krótkie) na zajęciach 36

Ćwiczenia z podstaw mechaniki, akustyki i optyki Współczynnik załamania światła dla ciał stałych Nabyte umiejętności: Przeprowadzenie pomiarów Analiza błędów -obliczenia niepewności pomiarowej Współczynnik lepkości 37

Drgania harmoniczne sprężyny Rezonans akustyczny Nabyte umiejętności: Analiza błędów -prawo przenoszenia niepewności Przedstawienie wyników wykresy Dopasowanie modelu teoretycznego metoda regresji liniowej Interpretacja wykresów 38

Zagadnienia: Badanie zjawiska dyfrakcji i polaryzacji światła fale elektromagnetyczne interferencja fal ugięcie fal polaryzacja fali E-M Nabyte umiejętności: dopasowanie modelu do wyników eksperymentu przedstawienie wyników i modelu na wspólnym wykresie analiza błędów systematycznych 39

Ćwiczenia badań własności elektrycznych materiałów Mostek pojemnościowy Cel ćwiczenia: Wyznaczanie pojemności kondensatorów metodą mostkową Pomiar przesunięcia fazowego pomiędzy prądem a napięciem w obwodzie RC Zagadnienia: Pojemność, budowa kondensatora Połączenia kondensatorów Mostek, warunki równowagi Kondensator w obwodach AC i DC Impedancja kondensatora Nabyte umiejętności: Pomiar pojemności metodą mostkową Pomiary oscyloskopem Obsługa generatora sygnałowego 40

Temperaturowy współczynnik rezystancji Nabyte umiejętności: obsługa multimetru (termopara), zasilacza (tryb stałoprądowy) wyznaczanie TWR z definicji przy pomocy analizy danych Cel ćwiczenia: Wyznaczenie temperaturowego współczynnika rezystancji dla: Drut miedziany Rezystor (idealny) Termistor NTC (Fe 2 O 3 ) Zagadnienia: Prawo Ohma Regresja liniowa Termopara Przewodność dla metali i półprzewodników 41

Badanie zależności mocy użytecznej od obciążenia Nabyte umiejętności: Obsługa karty pomiarowej (NI) Cel ćwiczenia: badanie nieidealnego źródła SEM wyliczenie oporności wewnętrznej źródła pomiar mocy użytecznej Zagadnienia: Prawo Kirchhoffa Moc wydzielana na obciążeniu Sprawność układu Dopasowanie rezystancyjne Analiza danych przy pomocy pakietu Open Office regresja liniowa, graficzna prezentacja danych 42

Ćwiczenia z badania własności elektromagnetycznych Indukcyjność cewki Nabyte umiejętności: Cel ćwiczenia: Wyznaczanie indukcyjności cewki Pomiar impedancji i rezystancji układu Zagadnienia: Prawo indukcji Faradaya, prawo Ampera (transformator) Zależności prąd-napięcie w rezystorze i cewce, przesunięcie fazowe R, Z, X L, X C, G, S, A Pomiar charakterystyki prąd-napięcie DC i AC Obliczenie reaktancji układu 43

Drgania tłumione w obwodzie RLC Cel ćwiczenia: Pomiar dynamiki obwodu RLC Zagadnienia: Prawa Kirchoffa, napięcie na cewce i kondensatorze w funkcji czasu Przebieg periodyczny tłumiony, aperiodyczny, rezystancja krytyczna Tłumienie Oscyloskop Układ zasilający C R L Nabyte umiejętności: Obsługa i pomiar przy pomocy oscyloskopu Wyznaczanie dokładności pomiarowej z prawa przenoszenia niepewności 44

Efekt Halla Cel ćwiczenia: Wyznaczenie koncentracji i ruchliwości nośników Zagadnienia: Siła Lorentza, prąd, elektromagnes, hallotrony Nabyte umiejętności: pomiar metodą stałoprądową, analiza zależności liniowych, wyznaczanie stałych materiałowych półprzewodników 45

Ćwiczenie z fizyki atomu Poziomy energetyczne atomu wodoru. Stała Rydberga Cel ćwiczenia: Wyznaczenie energii jonizacji atomu wodoru Zagadnienia: widmo emisyjne, skwantowanie poziomów energetycznych atomu Nabyte umiejętności: związki między barwą światła, jego długością i energią, pomiar przy pomocy spektrometru światłowodowego 46

Sam pomiar to za mało! Ważne jest: -opracowanie uzyskanych danych oraz -określenie niepewności pomiarowej. Błąd pomiarowy niepewność pomiarowa Określanie niepewności pomiarowej rachunek niepewności pomiaru 47

W praktyce pomiarowej nie znamy wartości rzeczywistych wielkości mierzonych i szacujemy niepewności pomiarowe wynikające ze statystycznych praw rozrzutu pomiarów. Niepewność jest parametrem ściśle związanym z pomiarem. Istotny jest również problem niepewności przypisywanej wielkości złożonej (wyliczanej ze wzoru fizycznego) y = f(x 1,x 2,...x n ) 48