Wypadki i przeciążenia rzepki plagą zawodowych kolarzy Wśród sportów olimpijskich kolarstwo łatwo plasuje się pierwszej dziesiątce jeśli chodzi o przeróżne obrażenia ciała. Kolarze szosowi i torowi typowo przewracają się na bok i toczą się po upadku; rowerzyści górscy częściej spadają do przodu przez własną kierownicę. Wśród sportów olimpijskich kolarstwo łatwo plasuje się pierwszej dziesiątce jeśli chodzi o przeróżne obrażenia ciała. Kolarze szosowi i torowi typowo przewracają się na bok i toczą się po upadku; rowerzyści górscy częściej spadają do przodu przez własną kierownicę. Wszystkie te trzy grupy są podatne na wszelkie obrażenia przeciążeniowe. W tym roku Olimpiada przedstawi nam trzy dyscypliny rowerowe. Tak naprawdę jedyną ich wspólną cechą jest to, że są to dwukołowe pojazdy napędzane pedałowaniem przez kogoś w stroju Supermana.,,Droga" w kolarstwie szosowym może znaczyć wszystko, od szosy po błoto czy bruk. Uczestników często jest ponad 100, i jadą ciasno w grupie. Prędkości rzędu 40 mph na płaskim terenie i 70 mph z górki nie są rzadkością. Poza tym, istnieją indywidualne i grupowe zawody. Rower górski, który zadebiutował na Olimpiadzie w 1996 roku prowadzi się cały czas poza drogą. Rowerzyści zmierzają razem do celu, ale rozdzielają się by jechać pojedynczo, istnieje styl prób czasowych, z powodu ograniczeń skalistych ścieżek, potoków, itd. Zawody obejmują także próby i jazdę dół i do góry 40 mph. Kolarstwo torowe występuje na zamkniętej, ogrodzonej trasie, zwykle 333 metrowej, zrobionej z betonu. Zawody są różne: od prób pojedynczych rowerzystów, sprint indywidualny i grupowy, zawody ze startu zatrzymanego, na dochodzenie. Wyposażenie wymagane do każdej z dyscyplin bardzo się różni i jest złożone, ale główne różnice można podsumować tak: o Rowery szosowe i torowe mają delikatne, wąskie, czasem bezbieżnikowe opony, rowery górskie są duże i z grubym bieżnikiem o Rowery górskie mają aż do 28 przerzutek, przednie i tylne hamulce, i niezależne zawieszenie z przodu i z tyłu. Rowery szosowe mają do 21 przerzutek, hamulce przednie i tylne i brak zawieszenia. Rowery torowe mają jedną prędkość, brak zawieszenia i hamulcy w większości przypadków. Kalkulowane ryzyko Nie zaskakuje więc, że kolarstwo może być niebezpieczne. W ciągu ostatnich trzech lat, champion świata Nicole Reinhart i europejska gwiazda wyścigów Andrei Kivilev oboje zmarli z powodu urazów głowy w czasie wyścigu. Ale takie ciężkie wypadki są o wiele, wiele rzadsze niż urazy z przeciążenia, urażone obojczyki, drogowe karambole, czy przerażające, ale nie śmiertelne, urazy twarzy. 2000-2015 Activeweb Medical Solutions. Wszelkie prawa zastrzeżone. str. 1/5
MRI przedstawiające nieprawidłowości rzepki rowerzysty. Dzięki uprzejmości Duke University Medical Center, Musculoskeletal Division, Durham, NC. Różne badania oceniały typy i ciężkość obrażeń odnoszonych przez najlepszych kolarzy. Oddział ratunkowy w Loma Linda University Medical Center in Loma Linda, CA, na przykład, odkrył, że 70.5% obrażeń jest lekkich i obejmuje kończyny. Sześćdziesiąt pięć procent zdarza się przez 2000-2015 Activeweb Medical Solutions. Wszelkie prawa zastrzeżone. str. 2/5
przerzucenie nad kierownicą, a 25% przez upadek na bok. Wypadki, gdy kolarz wypada do przodu częściej powodują urazy głowy i szyi (56% versus 8%), a upadki na bok powodują więcej urazów kończyn dolnych (88% versus 57%) (Wilderness and Environmental Medicine, Spring 2002, Vol. 13:1, pp. 27-30). Jazda poza drogą także powoduje więcej dyslokacji barku, złamań obojczyków i nadgarstków, zgodnie z Dr. Terry Weyman, dyrektorem Chiropractic Sports Institute w Westlake Village, CA, i byłym lekarz drużyny rowerzystów górskich ParkPre pro/am. Weyman wierzy, że liczba wypadków z upadkiem do przodu wzrosła gwałtownie jako że model zawodów cross-country i w dół stał się bardziej ekstremalny, jest więcej odcinków błota, kolein, spadków niż kiedykolwiek wcześniej.,,przednie koło uderza poręcz albo skałę, i wtedy rowerzysta zostaje wyrzucony do przodu", zauważa Weyman.,,Ręce idą do góry, by osłaniać twarz, i wtedy uszkadza się nadgarstek, łokieć i ramię. Zdecydowanie widzę więcej obrażeń kończyn górnych niż było ich wcześniej". Inne dyscypliny rowerowe przedstawiają nawet bardziej spektakularne zderzenia między uczestnikami.,,na drodze, widzi się połamane obojczyki z powodu wypadków", powiedział Weyman.,,Widziałem też zawodników ze zmiażdżonymi miednicami, kiedy rowerzysta przed nimi zatrzymał się, a oni wbili swą miednicę w kierownicę".,,na trasie, z dużą prędkością i bliskością innych kolarzy - jak blisko są w grupie - ktoś może uszkodzić oponę i upaść, i wtedy nie ma miejsca na błąd jeśli musisz zejść komuś z drogi. Zdecydowanie jest mnóstwo karamboli", powiedział Weyman.,,Co widzę najczęściej, to drogowa seria wypadków. Nadjeżdżają zza zakrętu z duża prędkością, upadają, ślizgają się po drodze i rezultatem są oparzenia z powodu tarcia". Ciągłe przeciążenie Ale większość urazów w zawodowym kolarstwie występuje przed głównymi zawodami, gdy zawodnik nasila swe treningi. Obciążenie to duży czynnik urazu. Rowerzyści górscy urażają dolny odcinek kręgosłupa w czasie treningów uphill (w górę). Weyman powiedział też, że kolarze szosowi i torowi starają się być zgięci i trzymać głowę w górze, co może uszkadzać region szyjny i piersiowy kręgosłupa. W sumie, najbardziej popularnym problemem jest choroba rzepki, która stanowi nawet 25% wszystkich urazów rowerowych, zdaniem ekspertów.,,przytłaczająca liczbę urazów u kolarzy stanowi choroba rzepki - chondromalacja albo urazy chrząstki w stawie rzepkowokolanowym" powiedział Dr. Nancy Major, profesor radiologii w Duke University in Durham, NC. "Nawet ścięgno może czasem zachorować na tzw. 'kolano skoczka', co jest najczęściej widziane u graczy koszykówki". Major był współautorem badania opublikowanego w American Journal of Roentgenology, które przedstawiło zmiany sugerujące zapalenie ścięgna rzepki (kolano skoczka) i inne nieprawidłowości kolana u 17 bezobjawowych graczy koszykówki (AJR, September 2002, Vol. 179:3, pp. 641-644). 2000-2015 Activeweb Medical Solutions. Wszelkie prawa zastrzeżone. str. 3/5
2000-2015 Activeweb Medical Solutions. Wszelkie prawa zastrzeżone. str. 4/5
Obrazy zapalenia ścięgna rzepki (kolano skoczka) u rowerzysty. Dzięki uprzejmości Duke University Medical Center, Musculoskeletal Division, Durham, NC. Jak rowerzyści dostają kolana skoczka?,,powtarzające się ruchy zgięcia i wyprostowania, które wciąż dotyczą ich kolan, mogą doprowadzić do obciążenia ścięgna rzepki", powiedział Major, który ogląda wielu rowerzystów w swojej praktyce.,,droga rzepki, gdy opiera się o kość udową, powoduje tarcie które może prowadzić do problemów w przestrzeni szpary stawowej, a wtedy też ze ścięgnem". Istnieje także jeden uraz szczególny dla rowerzystów: owrzodzenia pośladków, które zdarzają się w czasie przedłużających się treningów. Te zmiany mogą nawet wymagać właściwej diagnostyki obrazowej, powiedział Major,,,jeśli są poważne, można martwić się o osteomielitis albo zakażenie kości kulszowej". tłumaczenie: Accidents and patellar overuse plague competitive cyclists 2000-2015 Activeweb Medical Solutions. Wszelkie prawa zastrzeżone. str. 5/5