Protokół z Kioto 1997 Artur WYRWA AGH, University of Science and Technology, Kraków
Protokół z Kioto Trzecia Konferencja stron (COP 3, Conference of Parties, Stron do UNFCCC) Kyoto, Japonia, w roku 1997. Ratyfikować mogą tylko kraje konwencji Kraje które podpisały Protokół biorą na siebie zobowiązanie ograniczenia emisji GHG oraz łagodzenia zmian klimatu Usadzony w ramy UNFCCC -SBSTA -SBI -Secretariat
Czego dotyczy? Pięć głównych elementów (tak samo jak dokument ze wskazówkami i detalami jego implementacji Marrakesh Accords): Zobowiązania - istotą Protokołu wiążący system limitu emisji krajów Annexu I Sposób implementacji - aby osiągnąć założone cele kraje muszą wprowadzić politykę i instrumenty prowadzące do zmniejszenia emisjii GHG. Minimalizacja skutków na krajach rozwijających się - wspólne lecz różne zobowiązania Monitoring, Sprawozdawczość - National Communication, Annual Inventory Weryfikacja - A Compliance Committee
Całkowita redukcja emisjii wśród wszystkich krajów Annexu I conajmniej 5 % w latach 2008-2012 w stosunku do roku bazowego 1990. Każdy kraj z osobna ma swoje własne cele Cele te zapisane zostały w tzw. Annexie B do Protokołu z Kioto Kraje EU 15 mogą rozdystrybuować swoje zobowiązanie 8 % redukcji GHG pomiędzy sobą bubble.
Kraje Annexu B do PK AGH University of Science and
Gazy Cieplarniane przewidziane w PK Dwutlenek Węgla (CO2); Metan (CH4); Podtlenek azotu (N 2 O); Fluorowęglowodory (HFCs); Perfluorowęglowodory (PFCs); Sześciofluorek siarki (SF 6 ) W celu uproszczenia przelicza się tzw. Potencjał Cieplarniany (Global Worming Potential, GWPs)
Potencjał Cieplarniany - Global Worming Potential GWPs wskazuje jaki wpływ mają cząsteczki danego gazu na naturalny efekt cieplarniany Obrazuje zdolności cząsteczek danego gazu do absorpcji (łapania) ciepła.
Trendy w emisjach GHG w odniesieniu do PK Polska
Krajowe Centrum Inwentaryzacji Emisji
Mechanizmy Elastyczne Protokołu z Kioto Protokół z Kioto wprowadza tzw. Mechanizmy Elastyczne (Flexible Mechanisms): - Handel Emisjami (Emission Trading) - Projekty Implementowane Wspólnie (Joint Implementation) - Mechanizm Czystego Rozwoju (Clean Development Mechanism) CEL!!! - Minimalizacja kosztów redukcji GHG i łagodzenia zmian klimatu. - Z perspektywy globalnej nie jest ważne gdzie dokonywana jest redukcja GHG.
Flexible Mechanisms Flexible mechanisms FCCC (1992/1994) Kyoto Protocol (1997) Activities implemented jointly project-based emissions-based Pilot phase from 1995 Joint Implementation Clean Development emissions trading Mechanism Art. 6 Kyoto Protocol Art. 12 Kyoto Protocol Art. 17 Kyoto Protocol useable from 2008 useable from 2000 useable from 2008 between industrialised between industrialised between industrialised countries and developing countries
Charakterystyka Mechanizmów Elastycznych Jednostki emisji gazów cieplarnianych, wyrażone są w równoważnych jednostkach dwutlenku węgla (tzw. AAUs - assigned amount units) Jednostki redukcji emisji pochodzące z projektów JI (tzw. ERUs - emission reduction units) kraj-donor może sobie dodać do limitu emisji określonego zgodnie z Protokołem dla lat 2008-2012 w krajach spoza Załącznika I (kraje rozwijające się), w zamian za investycję otrzymywane są jednostki redukcji emisji będące rezultatem danego projektu (tzw. CERUs - certified emission reduction units).
Zmiany Użytkowania Gruntów i Leśnictwo The land use,land-use change and forestry sector LULUCF Możliwość łagodzenia zmian klimatu i zmniejszania emisji GHG poprzez: - carbon sinks- np. Zbiornik" oznacza składnik lub składniki systemu klimatycznego, w którym gromadzą się gazy cieplarniane lub substancje tworzące gazy cieplarniane. Np. Sadzenie drzew - curbing deforestration- "Pochłaniacz" oznacza jakikolwiek proces, działalność lub mechanizm, który usuwa z atmosfery gaz cieplarniany, aerozol lub substancję tworzącą gaz cieplarniany Np.Ograniczanie wycinek lasów Generowane są tzw.removal units (jednostki usunięć) RMUs, które mogą być wykorzystane przez kraje Annexu I Jednoski RMUs są ważne tylko po weryfikacji przez ekspertów.
Przykład Projektu Wspólnego-Joint Implementation, JI, (AIJ) Kraj Annexu I decyduje się na projekt wspólny-joint Implementation z krajem hostem (Annex I). Projekt zakłada np. Zastąpienie elektrociepłowni węglowej elektrownią CHP (Combine Heat and Power) współspalającą węgiel z biomasą o dużo większej sprawności i mniejszych emisjach GHG. Projekt musi zostać zaakceptowany przez obydwie strony i musi prowadzić do dodatkowej redukcji emisji w stosunku no stanu bazowego(tak jakby tego projektu nie było-baseline) ERUs Holandia Projekt Wspólny JI Polska
Mechanizm działania stan przed implementacją projektu
Mechanizm działania stan po implementacji projektu
Mechanizmu Czystego Rozwoju-Clean Developmnet Mechanism Kraj Annexu I decyduje się na projekt CDM z krajem hostem(non Annex I). Projekt zakłada np. Elektyfikacje wsi za pomocą Solar PV lub zalesienie terenów zdegradowanych. Projekt musi zostać zaakceptowany przez obydwie strony i musi prowadzić do dodatkowej redukcji emisji w stosunku no stanu bazowego(tak jakby tego projektu nie było-baseline). CRUs, RMUs Holandia Projekt CDM Indie
Przykłady Handlu Emisjami Emission Trading Kraj Annexu I decyduje się na zakup jednostek emisji (Assigned Amount Units) od drugiego kraju Annex I. Umożliwia to krajom Annexu I handel emisjami w celu zmniejszenia kosztów redukcji GHG i łagodzenia zmian klimatu. AAUs Niemcy Handel emisjami Polska
Kraj trzeci- Annex I AGH University of Science and Handel pomiędzy krajami. JI ERUs ET AAUs CDM RMUs+CERs Konto krajowe zawierające AA kraju A Annex I Konto krajowe zawierające BB kraju B Annex II Kraj rozwijający się Non-Annex I
Limity Aby uniemożliwić krajom zbytnią wyprzedaż jednostek emisji (kraje mogłyby wtedy nie osiągnąć założonych limitów emisji GHG), kraje Annexu I są zobligowane do zachowania pewnego minimalnego poziomu AAUs,CERs, ERUs, RMUs.(Comitment Period Reserve - 90% AAUs). Jeśli kraj zejdzie poniżej tego poziomu ma 30 dni na uzyskanie założonego minimalnego limitu emisji GHG.
System rejestracji Zostanie stworzony system komputerowy. Każdy kraj Annexu I musi stworzyć Krajowy System Rejestracji (National Registry). Rachunki AAUs,CERs, ERUs, RMUs Transakcje poprzez systemy krajowe. Ponadto utworzony zostanie system rejestru obejmujący transakcje CDM. Zostanie utworzony także tzw. Dziennik Transakcji (Transaction Log).
Co dalej z Protokołem z Kioto Aby wejść w życie, Protokół z Kioto musi być: - ratyfikowany przez co najmniej 55 państw (Stron UNFCCC) - w tym przez przynajmniej tyle krajów Annexu I, ilu łączne emisje CO 2 odpowiadają 55 procentom całkowitych emisji krajów Annexu I w roku 1990. Polska podpisała PK 15.07.1998 i ratyfikowała PK 13.12.2002 W ogólnej puli emisji GHG krajów Annexu I emisje Polski stanowią 3%
Obecny poziom
Australia
Russia
USA
Ćwiczenia 6 grup Trzy kraje mają nadwyżkę jednostek AAUs Trzy kraje muszą zmniejszyć swoje emisje GHG Możliwe działania: - inwestycje w technologie energooszczędne-energy efficiency measures - projekty: JI, CDM, LULUCF - handel emisjami-emission Trading Wygrywa ta grupa która: - spośród krajów z nadwyżką AAUs osiągnie najlepszy wynik finansowy - spośród krajów które muszą ograniczyć emisje - osiągną oczekiwany limit po najmniejszych kosztach