INSTRUKCJE DO ĆWICZEŃ- Kwasy i wodorotlenki Opracowanie: Joanna Cwynar- Wojtonis
Ćwiczenie 1. Otrzymywanie kwasu siarkowego (IV) - siarka stała, - woda, - oranż metylowy, Szkło i sprzęt: - palnik spirytusowy, - 2 kolby Erlenmayera, - łyżka do spalań, - statyw, łącznik, - łapa drewniana - przygotować statyw z łapą metalową trzymającą łapę drewnianą, - 2 kolby Erlenmayera wypełnić do połowy wodą, - do każdej kropli dodać 3-4 krople oranżu metylowego, - jedną kolbę zatkać korkiem ( jest to kolba wzorcowa), - obie kolby postawić przy statywie tak aby zamocowana łapa mogła trzymać łyżkę do spalań wprowadzoną do drugiej kolby, - siarkę na łyżce do spalań wprowadzić do płomienia palnika i poczekać aż zacznie się dymić, - ostrożnie wprowadzić dymiącą siarkę nad roztwór z oranżem metylowym, - obserwować zmiany, można delikatnie mieszać zawartość kolby. łyżka do spalań z płonącą siarką woda + oranż metylowy
Ćwiczenie 2. Reakcja zobojętniania roztworu zasady sodowej kwasem siarkowym (VI) w obecności fenoloftaleiny. - roztwór NaOH, - roztwór H 2 SO 4, - fenoloftaleina Szkło i sprzęt: - zlewka, - bagietka szklana, - szklana pipeta z gumowym smoczkiem lub wkraplacz, - do zlewki wlać roztwór zasady sodowej, - dodać 3-4 krople fenoloftaleiny - wymieszać zawartość zlewki, - przy pomocy pipety dodawać roztwór kwasu, każdorazowo mieszać zawartość kolby przy pomocy bagietki, - kwas dodajemy do chwili zmiany barwy wskaźnika. rr. H 2 SO 4 rr. NaOH + fenoloftaleina
Ćwiczenie 3. Higroskopijne własności stężonego kwasu siarkowego (VI). - stężony kwas siarkowy (VI), ( UWAGA! Substancja niebezpieczna!) - cukier ( sacharoza), Sprzęt i szkło: - szalka Petriego, - łyżka laboratoryjna, - szklana pipeta z gumowym smoczkiem lub wkraplacz, - na szalkę Petriego wsypać 2 łyżki cukru, - przy pomocy pipety wprowadzić na cukier niewielką ilość stężonego kwasu siarkowego (VI), - obserwować zachodzące zmiany, - UWAGA! Należy zachować szczególną ostrożność przy posługiwaniu się stężonym kwasem! stężony H 2 SO 4 cukier- sacharoza
Ćwiczenie 4. Reakcje kwasów z miedzią metaliczną. - miedź metaliczna ( wióry), - kwas solny, - stężony kwas azotowy (V).( UWAGA! Sprzęt i szkło: - 2 probówki, - statyw do probówek, - łyżka laboratoryjna, - statyw z łącznikiem i drewnianą łapą, - do probówek wsypać niewielką ilość wiórów - probówkę 1 uchwycić łapą drewnianą, wlać niewielką ilość kwasu solnego, - zanotować obserwacje, probówkę 1 odstawić do statywu na probówki, - zamontować w łapie probówkę 2 i bardzo ostrożnie wkroplić odrobinę stężonego kwasu azotowego (V), - zanotować obserwacje, roztwór HCl roztwór HNO 3 1. 2. Cu
Ćwiczenie 5. Otrzymywanie kwasu metakrzemowego. - szkło wodne (roztwór krzemianu sodu), - woda, - kwas siarkowy (VI) lub inny mocny kwas Sprzęt: - probówka, - bagietka szklana, - do probówki wlać około 2cm 3 szkła wodnego, - dolać podobną ilość wody i wymieszać całość, - dodać niewielką ilość roztworu kwasu - zanotować obserwacje, roztwór H 2 SO 4 szkło wodne
Ćwiczenie 6. Otrzymywanie wodorotlenku sodu w reakcji sodu metalicznego z wodą. - sód metaliczny, - woda, - fenoloftaleina, - bagietka, Sprzęt i szkło: - duża zlewka, - metalowe szczypce, - szalka Petriego, - ręcznik papierowy, - zlewkę wypełniamy do połowy wodą, - dodajemy 3-4 krople fenoloftaleiny, - do zlewki dodać ostrożnie mały kawałek metalicznego sodu. - zanotować obserwacje, - UWAGA! Kawałki sodu przygotowuje uczniom nauczyciel. Przy pracy z sodem należy zachować dużą ostrożność. Na woda + fenoloftaleina
Ćwiczenie 7. Otrzymywanie wodorotlenków trudno rozpuszczalnych w wodzie. NaOH (aq) CuSO 4 (aq) AgNO 3 (aq) NiCl 2 (aq) - roztwory wodne: wodorotlenku sodu, siarczanu (VI) miedzi (II), chlorku niklu (II), azotanu (V) srebra, Sprzęt: - statyw do probówek, - 3 probówki - do 3 probówek wprowadzić roztwory: siarczanu (VI) miedzi (II), chlorku niklu (II), i azotanu (V) srebra,
- do każdej probówki wprowadzić niewielką ilość roztworu NaOH, - zanotować obserwacje