Francja od konsulatu do cesarstwa Każdy z Was nosi w plecaku buławę marszałkowską Napoleon Bonaparte
1. Rządy dyrektoriatu Forma rządów po zamachu 9 thermidora Rada Starszych i Rada 500-set wybierała 5 dyrektorów na okres 5 lat (co roku jeden wymieniany) Duża władza; m.in. mianowanie podległych im ministrów, stanie na czele policji, administracji, wojska czy zarządzanie polityką zagraniczną Wewnątrz państwa znów niedobrze
Wybuch powstania rojalistów w Paryżu Napoleon Bonaparte został postawiony na czele wojsk paryskich z zadaniem stłumienia powstania (październik 1795) Mimo poprawy polityki dyrektoriatu nadal dzieje się źle (korupcja, mierność rządzących, afery)
2. Zakończenie walk z I koalicją Nadal wojna z Anglią i (głównie) Austrią na frontach niemieckim i włoskim Sukcesy wojsk francuskich na czele z dowódcami Jean Jourdan i Jean Moreau 1796 r. na czele wojska stanął Napoleon (27 l.) Bonaparte bije wojska austriacko-sabaudzkie w bitwie pod Mondovi (Sabaudowie) oraz pod Lodi (Austriacy)
Pokój w Campo Formio 1797r. Po pokonaniu Sabaudów Napoleon wchodzi do Królestwa Sardynii i zmusza ich do podpisania pokoju Pokonanie Austrii pod Bassano, Arcole i Rivoli Napoleon zdobył Mantuę, utworzył Republikę Cisalpińską Atak na Tyrol powoduje, że Austria w 1797 r. prosi o pokój Podporządkowanie Francji części państw włoskich
3. Wyprawa do Egiptu 1798 Napoleon chce zaatakować Anglię w Egipcie A dyrektoriat go tam chętnie wyśle, by się go pozbyć (może przegra, ale nawet lepiej zginie) 1798 początek wyprawy; 40 tysięcy wojska oraz uczeni ( Uczeni i osły do środka ) Opanowanie Malty, pokonanie mameluków w bitwie pod piramidami Porażka floty pod Abukirem; zamknięcie Francuzom możliwości dostaw z kraju Bonaparte zostawi żołnierzy i wraca do Paryża 1799r.
4. Zamach stanu 18 brumaire a Potrzebny ktoś kto utrzyma zdobycze rewolucji i uzdrowi kraj Dyrektorzy (Sieyes, Ducos i Barras) popierają Napoleona Brat Napoleona Lucjan (przewodniczący Rady Pięciuset) namówił go do powrotu i przejęcia władzy Rada Starszych 18 brumaire a (9 listopada 1799r.) oddała władzę nad wojskiem Bonapartemu Wojsko sterroryzowało parlament, który zgodził się na zmiany
Trzech konsulów W miejsce dyrektoriatu powołano 3 konsulów Sieyes a, Ducosa i Napoleona Ogłoszono konstytucję roku VIII Władza w rękach konsulów Pierwszy konsul miał prawo inicjatywy ustawodawczej Kluczowe stanowiska otrzymali stronnicy Bonapartego Niejasny system kompetencji wzmacnia Napoleona
5. Walki z II koalicją 1799-1802 Autria+Anglia+Rosja+Turcja+Neapol+Sardynia podpisały II koalicję antyfrancuską (antynapoleońską) Armia gen. Suworowa wchodzi do Włoch; biją Francuzów m.in. pod Novi i wyganiają z Włoch Kontrofensywa Napoleona w 1800 roku zwycięstwo pod Marengo, potem pod Hohenlinden
Pokój z Austrią w Luneville (1801) Austria uznaje zdobycze Francji we Włoszech Zrzec się na rzecz Francji Belgii, terenów na lewo od Renu, uznać Republikę Batawską (Holandię) i Republikę Helwecką (Szwajcaria) Pokój z Anglią w Amiens (1802) Francja zrzekła się pretensji do Egiptu, Anglia zobowiązała się zwrócić zakonowi joannitów Maltę
6. Reforma państwa Nadal represje, ale bez porównania do czasów jakobinów Była tajna policja, cenzura Sędziowie niezależni, ale mianowani przez Napoleona Amnestia i zgoda na powrót emigrantów; mogą pracować w administracji, ale nie oddano im majątków Uzdrowienie finansów państwa Sprzedaż (kosztownych) terenów kolonialnych USA Otwarcie kościołów Obowiązkowa, nieodpłatna nauka na poziomie podstawowym, powołanie do życia szkół średnich
Konkordat (traktat z papiestwem) 1. Państwo ma wpływ na wybór biskupów i proboszczów 2. Oni składają przysięgę wierności Francji 3. Nie zwrócono majątków kościołowi 4. Duchowni byli utrzymywani z pensji państwowych
Kodeks cywilny (Napoleona) Zatwierdzenie prawnych zdobyczy rewolucji (np. likwidacja systemu feudalnego, gwarancja nietykalności, swobody wyznania, śluby cywilne) Kodeks podróżował z Napoleonem podczas podbojów
7. Koronacja cesarska 1804 Plebiscyt z 1800 r. uprawomocnił zasadę konsulatu Plebiscyt z 1802 r. pozwolił Napoleonowi być dożywotnio konsulem 2 grudnia 1804 r. w Notre Dame papież Pius VII koronował Napoleona na cesarza Napoleona I