EKOLOGIA OGÓLNA WBNZ 884

Podobne dokumenty
EKOLOGIA dla BIOTECHNOLOGII EKOSYSTEMY

ŚRODOWISKO NATURALNE CZŁOWIEKA: BIOSFERA CZY CYWILIZACJA? WYKŁAD 6 Mitologia biosfery

Definicje podstawowych pojęć. (z zakresu ekologii)

EKOSYSTEM PUSZCZY. January Weiner Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego

EKOLOGIA OGÓLNA WBNZ 884

EKOLOGIA. Bioróżnorodność = różnorodność biotyczna. Struktura zespołów. Ekologia zespołów

Ekologia. biogeochemia. Biogeochemia. Przepływ energii a obieg materii

EKOSYSTEMY LĄDOWE WBNZ ZAJĘCIA TERENOWE PROJEKTY INDYWIDUALNE

Ekologia (struktura ekosystemu, przepływ energii i krążenie materii, różnorodność biologiczna i elementy ochrony środowiska)

EKOSYSTEMY LĄDOWE WBNZ ZAJĘCIA TERENOWE PROJEKTY INDYWIDUALNE

EKOLOGIA. Sukcesja ekologiczna. Sukcesja. 1. Sukcesja ekologiczna 2. Hipoteza Gai

Ekologia. biogeochemia. Biogeochemia. Przepływ energii a obieg materii

Ekologia wód śródlądowych - W. Lampert, U. Sommer. Spis treści

Ekologia. Biogeochemia: globalne obiegi pierwiastków. Biogeochemia. Przepływ energii a obieg materii

EKOSYSTEMY LĄDOWE WBNZ RÓŻNORODNOŚĆ GATUNKOWA A FUNKCJONOWANIE EKOSYSTEMÓW

Spis treści. 2. Życie biosfery Biogeneza i historia biosfery Przedmowa Wstęp... 15

Zespół Szkół Nr3 im. Władysława Grabskiego w Kutnie

PROCESY BIOGEOCHEMICZNE NA LĄDACH

Ekologia 3/21/2018. Organizacja wykładów, 2017/2018 (14 x ~96 min) Studiowanie (na Uniwersytecie Jagiellońskim)

Ekologia i ochrona środowiska

Żywność w łańcuchu troficznym człowieka

Projekt Ekosystem lasu

FIZYKA I CHEMIA GLEB. Literatura przedmiotu: Zawadzki S. red. Gleboznastwo, PWRiL 1999 Kowalik P. Ochrona środowiska glebowego, PWN, Warszawa 2001

Środowiska naturalne i organizmy na Ziemi. Dr Joanna Piątkowska-Małecka

BIOLOGIA MATERIA I ENERGIA W EKOSYSTEMIE

EKOSYSTEMY LĄDOWE WBNZ PRODUKCJA PIERWOTNA DEKOMPOZYCJA BILANS WĘGLA

FunDivEurope: znaczenie różnorodności biologicznej dla funkcjonowania i produktywności ekosystemów leśnych Europy. Bogdan Jaroszewicz

Las jako zjawisko geograficzne. (Biomy leśne)

Osad nadmierny Jak się go pozbyć?

Ekologia 10/16/2018 NPP = GPP R. Produkcja ekosystemu. Produkcja pierwotna. Produkcja wtórna. Metody pomiaru produktywności. Ekosystemy produktywność

Twórcza szkoła dla twórczego ucznia Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

BIOTECHNOLOGIA OGÓLNA

Oczyszczanie ścieków w reaktorach BPR z całkowitą redukcją osadu nadmiernego

EKOSYSTEMY LĄDOWE WBNZ Teoria niszy, teoria neutralna

EKOSYSTEMY LĄDOWE WBNZ Teoria niszy, teoria neutralna

EKOLOGIA OGÓLNA WBNZ 884. Wykład 5 Obieg pierwiastków (Biogeochemia)

Biologia środowiska PRACA ZBIOROWA POD KIERUNKIEM: prof. Anny Grabińskiej-Łoniewskiej prof. Marii Łebkowskiej

Spis treści. Przedmowa 9 ROZDZIAŁ I

Model fizykochemiczny i biologiczny

Zagrożenie eutrofizacją i zakwaszeniem ekosystemów leśnych w wyniku koncentracji zanieczyszczeń gazowych oraz depozytu mokrego

Wybrane aspekty badania długoterminowych cykli zmian zapasu wody glebowej w drzewostanach jednowiekowych oraz interpretacji ich wyników

Obieg materii w skali zlewni rzecznej

BILANS WĘGLA A ZMIANY GLOBALNE (jeszcze raz)

Eco-Tabs. Nowa technologia w bioremediacji silnie zeutrofizowanych zbiorników wodnych

Las jako zjawisko geograficzne

Przyrodnicze uwarunkowania gospodarki przestrzennej PUGP. Ćwiczenie 1 zagadnienia wprowadzające do informacji o środowisku przyrodniczym

Wpływ intensywności użytkowania łąki na glebie torfowo-murszowej na wielkość strumieni CO 2 i jego bilans w warunkach doświadczenia lizymetrycznego

Scenariusz 15. Gimnazjum. temat: Bobry i piramida troficzna. autor: Krzysztof Kus. Cele ogólne: Cele operacyjne: Miejsce: sala.

PODSTAWY FUNKCJONOWANIA ŚRODOWISKA - CYKLE BIOGEOCHEMICZNE

ŚRODOWISKO NATURALNE CZŁOWIEKA: BIOSFERA CZY CYWILIZACJA? WYKŁAD 3 BIOSFERA: OBIEG WĘGLA

Temat: Czym zajmuje się ekologia?

Sukcesja ekologiczna na lądzie kończy się zazwyczaj klimaksem w postaci formacji leśnej Lasy są najpotężniejszymi ekosystemami lądowymi

Czy można budować dom nad klifem?

KrąŜenie materii i przepływ energii w ekosystemie. Piotr Oszust

R Z G W REGIONALNY ZARZĄD GOSPODARKI WODNEJ W KRAKOWIE. Załącznik F Formuła opadowa wg Stachý i Fal OKI KRAKÓW

Łańcuchy i sieci pokarmowe na polu zajęcia z biologii

EKOSYSTEMY LĄDOWE WBNZ ZAJĘCIA TERENOWE PROJEKTY INDYWIDUALNE

Ekologia. martwa materia organiczna w ekosystemach i dekompozycja. Rozmieszczenie materii organicznej (na ha) w ekosystemie las liściasty w Belgii

CHEMIA. Wymagania szczegółowe. Wymagania ogólne

Ekologia. martwa materia organiczna w ekosystemach i dekompozycja. Rozmieszczenie materii organicznej (t/ha) w ekosystemie las liściasty w Belgii

KARTA ODPOWIEDZI - KONKURS Z BIOLOGII ETAP WOJEWÓDZKI

Obieg węgla w Morzu Bałtyckim

TWORZYWA BIODEGRADOWALNE

1 p. za jeden poprawny merytorycznie przykład z wyjaśnieniem Rozwiązanie: przykładowe odpowiedzi Kaktusy liście przekształcone w kłujące ciernie

RÓŻNORODNOŚĆ BIOSFERY WBNZ 845

Ekologia. Transport II stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Wymagania edukacyjne z biologii klasa III

Bioróżnorodność gleb użytkowanych rolniczo

ROLA BIORÓŻNORODNOŚCI W SIECI POKARMOWEJ autor: Magdalena Szewczyk

EKOSYSTEMY LĄDOWE WBNZ PRODUKCJA PIERWOTNA DEOKOMPOZYCJA BILANS WĘGLA

Biowęgiel w remediacji zanieczyszczeń w środowisku gruntowo-wodnym

WYDZIAŁ CHEMICZNY POLITECHNIKI WARSZAWSKIEJ KATEDRA TECHNOLOGII CHEMICZNEJ. Laboratorium LABORATORIUM Z TECHNOLOGII CHEMICZNEJ

Ocena stopnia degradacji ekosystemu Jeziora Sławskiego oraz uwarunkowania, moŝliwości i metody jego rekultywacji.

Ekologia. martwa materia organiczna w ekosystemach i dekompozycja. Rozmieszczenie materii organicznej (na ha) w ekosystemie las liściasty w Belgii

Ochrona lasu a leśnictwo wielofunkcyjne. prof. Andrzej Szujecki

Intensywność procesów. troficznym jezior mazurskich

EKOSYSTEMY LĄDOWE WBNZ PRODUKCJA WTÓRNA BUDŻETY ENERGETYCZNE SIECI TROFICZNE, INTERAKCJE

Biologia Klasa 3. - określa zakres ekologii, - wymienia biotyczne i abiotyczne

Geochemia krajobrazu. pod redakcją Urszuli Pokojskiej i Renaty Bednarek

określa, czym się zajmują ekologia, ochrona środowiska i ochrona przyrody określa niszę ekologiczną wybranych gatunków

Biologiczne oczyszczanie ścieków

EKOSYSTEMY LĄDOWE WBNZ PRODUKCJA PIERWOTNA DEKOMPOZYCJA BILANS WĘGLA

KARTA KURSU. Mikroorganizmy środowisk wodnych. Microorganisms of the aquatic environments. Kod Punktacja ECTS* 2

OSOBNIKI W EKOSYSTEMACH (dlaczego są różnorodne?)

Przyroda łagodzi zmiany klimatu cykl szkoleniowy

Zagrajmy w ekologię gra dydaktyczna.

KWANTYFIKACJA EFEKTÓW CZYNNEJ OCHRONY BIORÓŻNORODNOŚCI SIEDLISK TRAWIASTYCH WSCHODNIEJ LUBELSZCZYZNY NA PODSTAWIE AKTYWNOŚCI ENZYMÓW GLEBOWYCH

Charakteryzując populacjędanego gatunku uwzględniamy zarówno czynniki zewnętrzne i wewnętrzne:

ocena dopuszczająca ocena dostateczna ocena dobra ocena bardzo dobra Dział VII. EKOLOGIA NAUKA O ŚRODOWISKU

OPIS PRZEDMIOTÓW REALIZOWANYCH W KATEDRZE MIKROBIOLOGII ŚRODOWISKOWEJ

Zarządzanie środowiskiem i ekologia Environmental management and ecology

EKOLOGIA. Ekologia zespołów. Struktura zespołów. Bogactwo i jednorodność gatunkowa

Od autora Przedmowa do drugiego wydania Od Wydawnictwa Część pierwsza. Wprowadzenie w problematykę ekologii lasu I. Las jako system ekologiczny A.

KARTA KURSU. Zespół dydaktyczny

EKOLOGIA J = Ekologia zespołów. Struktura zespołów. Bogactwo i jednorodność gatunkowa

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Ekologia 10/7/2018. Organizacja wykładów 2018/2019 (13 x ~100 min) Nasza współpraca. 1. Organizacja i przedmiot kursu 2.

EKOLOGIA OGÓLNA WBNZ 884. Wykład 13 EKOLOGIA OSOBNIKA: BIOENERGETYKA I STECHIOMETRIA

PRZYCZYNY ZMNIEJSZENIA BIORÓŻNORODNOŚCI EKOSYSTEMÓW autor: Magdalena Szewczyk

OSOBNIKI W EKOSYSTEMACH (dlaczego są różnorodne?)

Transkrypt:

EKOLOGIA OGÓLNA WBNZ 884 Wykład 8 Ekosystemy: ogólne prawidłowości; stabilność i pojęcia pokrewne

Życie biosfery = cykl redoks węgla EKOSYSTEM DEPOZYCJA (ocean, osady) energia CO 2 energia REDUKCJA tylko żywe organizmy PRODUKCJA (CH O) 2 n UTLENIANIE organizmy: szybko procesy abiotyczne: powoli DEKOMPOZYCJA DEPOZYCJA (złoża paliw)

EKOSYSTEM: Dowolny fragment biosfery, w którym grupa organizmów realizuje procesy produkcji i dekompozycji, przy chociaż częściowo zamkniętym obiegu materii, z wykorzystaniem przepływającej przez ten system energii. Elementami nieożywionymi ekosystemu są pule związków chemicznych: akceptorów i donorów elektronów, substratów mineralnych i organicznych.

EKOSYSTEM: Dowolny fragment biosfery, w którym grupa organizmów realizuje procesy produkcji i dekompozycji, przy chociaż częściowo zamkniętym obiegu materii, z wykorzystaniem przepływającej przez ten system energii. Elementami ożywionymi ekosystemu są liczne organizmy pozostające w wielorakich interakcjach, w tym troficznych.

Nieudana próba przedstawienia sieci zależności pomiędzy elementami prostego ekosystemu

Nieudana próba przedstawienia sieci zależności pomiędzy elementami prostego ekosystemu

Schemat prostego ekosystemu, przedstawiający tylko sieć zależności troficznych

Schemat prostego ekosystemu, przedstawiający tylko sieć zależności troficznych Elton 1923

UPROSZCZONA SIEĆ TROFICZNA PÓŁNOCNEGO ATLANTYKU

WYDAJNOŚCI EKOLOGICZNE C i+1= /C i = wydajność ekologiczna (Lindemann) P/C = wydajność produkcji (brutto) P/(C-FU) = P/A = wydajność wzrostu (netto) A/C = wydajność asymilacji

Model przepływowy hipotetycznego ekosystemu f 1,4 f 1,4 = c(t) f 6,0 = z 3 f 0,3 = g(x 6 )

Macierz przepływów dla modelu ekosystemu 0 1 2 3 0 5 6 7 SUMA 0 f 0,1 f 0,2 f 0,3 0 0 0 0 SUMA DOPŁYW 1 f 1,0 0 0 f 1,4 0 f 1,6 f 1,7 O 1 2 f 2,0 0 0 f 2,4 0 f 2,6 0 O 2 3 f 3,0 0 0 0 f 3,5 f 3,6 0 O 3 4 f 4,0 0 0 0 0 f 4,6 f 4,7 O 4 5 f 5,0 0 0 0 0 f 5,6 0 O 5 6 f 6,0 0 0 0 0 0 0 O 6 7 f 7,0 0 0 0 0 0 f 7,6 O 7 SUMA SUMA BILANS ODPŁYW I 1 I 2 I 3 I 4 I 5 I 6 I 7 = I 0 -O 0

Model przepływowy hipotetycznego ekosystemu Ekosystem jako czarna skrzynka

STRUKTURA TROFICZNA EKOSYSTEMU Liczba gatunków S Łańcuch troficzny: dł. łańcucha = 2 Cykl Kanibalizm Liczba powiązań L Maksymalna liczba powiązań L max = S 2 - S L max z kanibalizmem = S 2 L max asymetrycznych = L max /2 Współczynnik konektancji C = L/L max Gęstość powiązań d = L/S

Sieć troficzna ekosystemu glebowego - dekompozycja Drapieżne nicienie Pierwotniaki Drapieżne mikrostawonogi Bakteriożerne nicienie Bakterie Grzybożerne nicienie Grzybożerne stawonogi Saprofagiczne meso- i makrostawonogi Saprofagiczne mikrostawonogi PRZETWARZACZE ŚCIÓŁKI Grzyby Zasoby podstawowe Drapieżne mezo- i makrostawonogi Mrówki SIEĆ POKARMOWA MIKROORGANIZMÓW Termity Dżdżownice INŻYNIEROWIE EKOSYSTEMU

Sieć troficzna ekosystemu gleby leśnej korzenie nicienie roślinożerne skoczogonki roztocze Cryprostigmata roztocze drapieżne grzyby saprofityczne roztocze inne nicienie grzybożerne roztocze nicieniożerne skoczogonki drapieżne detrytus dżdżownice nicienie drapieżne wazonkowce nicienie bakteriożerne bakterie wiciowce ameby roztocze bakteriożerne

Sieć troficzna ekosystemu gleby leśnej korzenie nicienie roślinożerne skoczogonki roztocze Cryprostigmata roztocze drapieżne grzyby saprofityczne roztocze inne nicienie grzybożerne roztocze nicieniożerne skoczogonki drapieżne detrytus dżdżownice nicienie drapieżne wazonkowce nicienie bakteriożerne bakterie wiciowce ameby roztocze bakteriożerne

Liczba gatunków S = 7 Maks. liczba powiązań L max = S 2 -S = 42 - asymetrycznych L max = L max /2 = 21 Rzeczywista l. powiązań L = 11 Konektancja C = L/L max =11/21 = 0.52 Gęstość powiązań d = L/S = 1.57 L. poziomów troficznych: 4 ŚREDNIA DŁ. ŁAŃCUCHÓW TROFICZNYCH DŁUGOŚĆ MODA DŁ MODA ŁAŃCUCHÓW 3 2 6 2 4 8 1 3 3 RAZEM 9 17 ŚREDNIA 17/9 = 1.89

ŚREDNIA DŁUGOŚĆ ŁAŃCUCHÓW TROFICZNYCH W 113 ZBADANYCH SIECIACH (Hairston i Hairston 1993) EKOSYSTEMY WODNE Średnia długość łańcucha troficznego ±SD (n) Pelagiczne 3,6 ± 0,97 (30) Denne 2,6 ± 0,59 (45) Rzeczne 2,6 ± 0,68 (11) LĄDOWE Wszystkie 2,6 ± 0,57 (24) Lasy 2,6 ± 0,41 (8) Trawiaste 2,1 ± 0,29 (3) Tundra 2,5 ± 0,67 (9) Pustynia 3,1 ± 0,55 (3) Dwuwymiarowe 2,4 (40) Trójwymiarowe 3,2 (28)

WYDAJNOŚCI EKOLOGICZNE C i+1= /C i = wydajność ekologiczna (Lindemann) P/C = wydajność produkcji (brutto) P/(C-FU) = P/A = wydajność wzrostu (netto) A/C = wydajność asymilacji

WYDAJNOŚĆ PRODUKCJI I ASYMILACJI (%) ORGANIZMY P/A P/C A/C 35 32 92 45 28 62 37 37 10 14 27 37 2,3 2,2 96 5,2 4,2 81 1,5 0,48 32

EKOSYSTEM LASU

EKOSYSTEM TRAWIASTY

EKOSYSTEM TRAWIASTY

EKOSYSTEM PELAGIALU JEZIORA

EKOSYSTEM PELAGIALU JEZIORA

W łańcuchu spasania ( plant based ) energia płynie w jednym kierunku; w łańcuchu detrytusojadów ( detritus based ) tworzą się pętle

POBRANIE ENERGII Z POZIOMU PRODUCENTÓW W RÓŻNYCH EKOSYSTEMACH LĄDOWYCH

Regulacja z góry i z dołu (kaskada troficzna) powoduje, że obfita biomasa producentów jest tam, gdzie liczba poziomów troficznych jest nieparzysta Świat zielony Świat spustoszony 1 3 2 4 Liczba poziomów troficznych

PROBLEM STABILNOŚCI EKOSYSTEMÓW (I NIE TYLKO) ZDEFINIOWAĆ BADANY UKŁAD ZDEFINIOWAĆ OBSERWOWANĄ ZMIENNĄ STAŁOŚĆ RÓWNOWAGA STABILNOŚĆ!!!!

System: NACZYNIE Zmienna: Ilość (poziom) wody Q Cecha: STAŁOŚĆ Mechanizm: ODPORNOŚĆ

Cecha: ZMIANA (+.-) lub STAŁOŚĆ Mechanizm: RÓWNOWAGA DYNAMICZNA (regulacja zewnętrzna)

Cecha: DĄŻENIE DO RÓWNOWAGI Mechanizm: RÓWNOWAGA DYNAMICZNA (warunki brzegowe )

Cecha: DĄŻENIE DO RÓWNOWAGI Mechanizm: RÓWNOWAGA DYNAMICZNA (warunki brzegowe ) Cecha: STABILNOŚĆ Mechanizm: SAMOREGULACJA, nastawiona z zewnątrz systemu

STAŁOŚĆ: obserwowany brak zmian danej zmiennej, przyczyny mogą być rozmaite; RÓWNOWAGA (statyczna, dynamiczna): obserwowana stałość danej zmiennej, dzięki znoszeniu się różnych oddziaływań (statycznych lub dynamicznych), w wyniku regulacji lub przypadku: STABILNOŚĆ: zdolność układu do przywracania tej samej (zadanej) wartości zmiennej; wynik regulacji lub samoregulacji, zwykle celowej. HOMEOSTAZA: stabilność uzyskiwana przez celową samoregulację na zadanym poziomie (tylko: organizmy, systemy sztuczne). NIE DOTYCZY EKOSYSTEMÓW!

TERMINY EKOLOGICZNE ZWIĄZANE Z POJĘCIEM STABILNOŚCI constancy, persistence [oporność; brak zmian] resistance, inertia (=persistence) [miara oporności na zaburzenia; tym większa, im mniejsze zmiany] Resilience [tendencja do powrotu do stanu przed zaburzeniem] elasticity, amplitude [miary resilience: szybkość powrotu, zakres, z jakiego powraca]