Postępowanie u chorego z majaczeniem



Podobne dokumenty
Samodzielny Publiczny Wojewódzki Szpital Chirurgii Urazowej, Piekary Śląskie ul. Bytomska 62, Tel

Czynniki ryzyka majaczenia charakterystyka chorego narażonego na wystąpienie majaczenia w oddziale geriatrycznym

Hipoglikemia. przyczyny, objawy, leczenie. Beata Telejko

Stany nagłe. Andrzej Wakarow Dariusz Maciej Myszka

Wykaz świadczeń zdrowotnych i czynności pielęgniarskich realizowanych przez pielęgniarkę opieki długoterminowej domowej

Alkoholowy zespół abstynencyjny. i psychozy alkoholowe. - rozpoznawanie i postępowanie

Wydział Nauk o Zdrowiu KATOWICE

ZARZĄDZENIE Nr 9/2013 DYREKTORA DOMU POMOCY SPOŁECZNEJ W MACHOWINIE z dnia 12 kwietnia 2013 r.

Maria Korzonek Wydział Nauk o Zdrowiu Pomorski Uniwersytet Medyczny Szczecin ZESPÓŁ SŁABOŚCI I JEGO WPŁYW NA ROKOWANIE CHOREGO

Katedra i Klinika Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu Wydziału Lekarskiego w Katowicach SUM Kierownik: prof. dr hab. n. med.

Termin realizacji praktyki: od r. do 201. r. Zakładowy opiekun praktyki:. Uczelniany opiekun praktyki:.

PROCEDURA OGÓLNOSZPITALNA SYSTEMU ZARZĄDZANIA JAKOŚCIĄ QP -25 /O ZASADY STOSOWANIA I DOKUMENTOWANIA ZASTOSOWANIA PRZYMUSU BEZPOŚREDNIEGO SPIS TREŚCI

Procedura postępowania z pacjentem agresywnym i pobudzonym

Nazwa studiów: GERIATRIA I OPIEKA DŁUGOTERMINOWA Typ studiów: doskonalące WIEDZA

FARMAKOTERAPIA W GERIATRII

TREŚCI MERYTORYCZNE ZAJĘĆ PRAKTYCZNYCH NA KIERUNKU PIELĘGNIARSTWO I STOPNIA. rok III semestr V

Dr Błażej Kmieciak Zakład Prawa Medycznego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi

ARTYKUŁ ORYGINALY/ORIGINAL PAPER

ZAKAŻENIA SZPITALNE. Michał Pytkowski Zdrowie Publiczne III rok

Porównanie sedacji opartej na lekach nasennych i lekach przeciwbólowych

SYLABUS I II III IV X V VI X , w tym:... - wykłady, 10 - seminaria, 20 ćwiczenia,... fakultety

Zespoły neurodegeneracyjne. Dr n. med. Marcin Wełnicki III Klinika Chorób Wewnętrznych i Kardiologii II WL Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

OBJAWY OSTRE Ostre pobudzenie 3 Peter Neu

Aneks III. Zmiany do odpowiednich części Charakterystyki Produktu Leczniczego i Ulotki dla pacjenta.

FORMULARZ MEDYCZNY PACJENTA

Metoksyfluran (Penthrox) Lek. Justyna Kasznia

Medycyna rodzinna - opis przedmiotu

Problemy pielęgnacyjne pacjentów z depresją.

PLAN ZAJĘĆ W RAMACH SPECJALIZACJI Z PIELEGNIARSTWA GINEKOLOGICZNEGO

EGZAMIN DYPLOMOWY MAGISTERSKI WZÓR

JAKOŚCIOWE ZABURZENIA ŚWIADOMOŚCI W WIEKU PODESZŁYM

zynniki predysponujące do rozwinięcia się zespołu majaczeniowego u chorych hospitalizowanych na oddziale geriatrycznym

ROZDZIAŁ 1 ZARYS HISTORII ANESTEZJOLOGII I JEJ PRZYSZŁOŚĆ Janusz Andres, Bogdan Kamiński, Andrzej Nestorowicz... 13

Aneks I. Wnioski naukowe oraz podstawy zmian warunków pozwolenia (pozwoleń) na dopuszczenie do obrotu.

PRZEWODNIK DLA FARMACEUTY JAK WYDAWAĆ LEK INSTANYL

Ostra niewydolność serca

UPOŚLEDZENIE UMYSŁOWE. Bartłomiej Gmaj Andrzej Wakarow

Zaburzenia zachowania i zaburzenia psychotyczne w przebiegu otępienia

Jakość jako element konkurencji w ochronie zdrowia. Perspektywa świadczeniodawcy i pacjenta w kontekście planowanych zmian

Nowe standardy AP A leczenia w schizofrenii

Całościowa Ocena Geriatryczna. Comprehensive Geriatric Assessment

TREŚCI MERYTORYCZNE ZAJĘĆ PRAKTYCZNYCH NA KIERUNKU PIELĘGNIARSTWO I STOPNIA. rok I semestr II

POLSKIE TOWARZYSTWO OKULISTYCZNE

WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH W WARUNKACH STACJONARNYCH PSYCHIATRYCZNYCH ORAZ WARUNKI ICH REALIZACJI

Aneks III. Zmiany w odpowiednich punktach charakterystyki produktu leczniczego i ulotkach dla pacjenta

Zadanie finansowane ze środków Narodowego Programu Zdrowia na lata

Aneks IV. Wnioski naukowe

Aneks III. Zmiany w odpowiednich punktach Charakterystyki Produktu Leczniczego i ulotki dla pacjenta

Konferencja SAMOLECZENIE A EDUKACJA ZDROWOTNA, POLITYKA ZDROWOTNA, ETYKA Kraków, r.

E. NAUKI KLINICZNE NIEZABIEGOWE

Zadanie pytania klinicznego (PICO) Wyszukanie i selekcja wiarygodnej informacji. Ocena informacji o metodzie leczenia

PYTANIA NA EGZAMIN DYPLOMOWY OBOWIĄZUJĄCE W ROKU AKADEMICKIM 2018/2019 STUDIA POMOSTOWE KIERUNEK PIELĘGNIARSTWO

Aneks III. Zmiany w odpowiednich punktach Charakterystyki Produktu Leczniczego i Ulotki dla Pacjenta

ZAŚWIADCZENIE O STANIE ZDROWIA OSOBY UBIEGAJĄCEJ SIĘ O PRZYJĘCIE. Data urodzenia: PESEL:... Adres zamieszkania (pobytu)..

Informacje dla pacjenta i fachowych pracowników ochrony zdrowia zaangażowanych w opiekę medyczną lub leczenie

Leczenie bezdechu i chrapania

Z KART HISTORII. W latach ponad 350 przeszczepień wątroby

Z KART HISTORII. w 2000 roku pierwsza transplantacja wątroby pod kierownictwem doktora Romana Kostyrki jedyny nie kliniczny szpital w Europie;

BADANIE KLINICZNE PACJENTA Z ZABURZENIAMI PSYCHICZNYMI KONTAKT TERAPEUTYCZNY

ULOTKA DLA PACJENTA: INFORMACJA DLA UŻYTKOWNIKA. Rimantin, 50 mg, tabletki. Rymantadyny chlorowodorek

Spis treści 1. Wprowadzenie 2. Etyczne i systemowe uwarunkowania koncepcji pielęgnowania w praktyce opiekuna medycznego

Zaburzenia emocjonalne, behawioralne, poznawcze oraz jakość życia u dzieci i młodzieży z wrodzonym zakażeniem HIV STRESZCZENIE

Renata Zajączkowska, Małgorzata Przysada Szpital Wojewódzki Nr 2 w Rzeszowie

Ocena ogólna: Raport całkowity z okresu od do

ULOTKA DLA PACJENTA: INFORMACJA DLA UŻYTKOWNIKA. Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku.

Kompleksowa Ambulatoryjna Opieka Specjalistyczna nad pacjentem z Otępieniem - propozycja ekspercka

Kluczowe znaczenie ma rozumienie procesu klinicznego jako kontinuum zdarzeń

Zakres zadań pielęgniarki i położnej podstawowej opieki zdrowotnej

ZAŚWIADCZENIE O STANIE ZDROWIA OSOBY UBIEGAJĄCEJ SIĘ O PRZYJĘCIE. Data urodzenia: PESEL:... Adres zamieszkania (pobytu)..

Emilia Socha Fundacja WHC

-Ulotka dla pacjenta-

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika. ZYX, 5 mg, tabletki powlekane. Levocetirizini dihydrochloridum

CMC/2015/03/WJ/03. Dzienniczek pomiarów ciśnienia tętniczego i częstości akcji serca

TREŚCI MERYTORYCZNE PRAKTYK ZAWODOWYCH NA KIERUNKU PIELĘGNIARSTWO I STOPNIA. rok II semestr III

Część VI: Streszczenie Planu Zarządzania Ryzykiem dla produktu:

Imię i nazwisko Pacjenta:..PESEL/Data urodzenia:... FORMULARZ ZGODY. Imię i nazwisko Pacjenta:... Imię i nazwisko przedstawiciela ustawowego:...

I EDYCJA HARMONOGRAM ZAJĘĆ TEORETYCZNYCH KURSU KWALIFIKACYJNEGO W DZIEDZINIE PIELĘGNIARSTWA PSYCHIATRYCZNEGO 13 stycznia kwietnia 2017

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika. Bendamustine Kabi, 2,5 mg/ml, proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji

Aby można było mówić o zaburzeniach snu ważne jest to, aby poznać kilka najistotniejszych cech jego prawidłowości.

Opieka pielęgniarska nad pacjentem w oddziale chirurgii ogólnej, po zabiegu operacyjnym, w wybranych jednostkach chorobowych.

Państwo Członkowskie Podmiot odpowiedzialny Nazwa własna Moc Postać farmaceutyczna Droga podania

4. Zasady gromadzenia danych. 6. Udział pielęgniarki w terapii pacjentów

Sepsa, wstrząs septyczny, definicja, rozpoznanie

arypiprazolu Twój przewodnik na temat Broszura informacyjna dla pacjenta/opiekuna Arypiprazol (Lemilvo)

Imię i nazwisko Pacjenta:..PESEL/Data urodzenia:... FORMULARZ ZGODY. Imię i nazwisko Pacjenta:... Imię i nazwisko przedstawiciela ustawowego:...

Dziennik Ustaw 4 Poz ZAKRES ZADAŃ PIELĘGNIARKI PODSTAWOWEJ OPIEKI ZDROWOTNEJ I POŁOŻNEJ PODSTAWOWEJ OPIEKI ZDROWOTNEJ CZĘŚĆ I

WYKŁAD I PSYCHIATRIA I PIELĘGNIARSTWO PSYCHIATRYCZNE

Zaburzenia zachowania czy zaburzenia świadomości

Wybrane skale oceny funcjonowania, wiedzy i umiejętności pacjentów wg C-Hobic ze wskazaniem diagnoz pielęgniarskich ICNP

Leczenie potliwości paranowotworowej

Realizowane kierunkowe efekty kształcenia kierunkowe i przedmiotowe (symbole zaplanowanych efektów kształcenia zgodne z umieszczonymi w sylabusie)

6.2. Podsumowanie planu zarządzania ryzykiem dotyczącego produktu leczniczego DUOKOPT przeznaczone do wiadomości publicznej

Hiperglikemia. Schemat postępowania w cukrzycy

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika. Viregyt-K, 100 mg, kapsułki Amantadini hydrochloridum

data wystąpienia objawów ... Leczenie ambulatoryjne Leczenie szpitalne

Zarządzenie Nr 60/2008/DSOZ Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 21 sierpnia 2008 r.

PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W KONINIE WYDZIAŁ KULTURY FIZYCZNEJ I OCHRONY ZDROWIA. Katedra Fizjoterapii i Nauk o Zdrowiu. Kierunek: Fizjoterapia

Ocena ryzyka sercowo naczyniowego w praktyce Katedra i Zakład Lekarza Rodzinnego Collegium Medicum w Bydgoszczy UMK w Toruniu

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO 2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY SUBSTANCJI CZYNNEJ

Urząd Miasta Bielsko-Biała - um.bielsko.pl Wygenerowano: /14:10: listopada - Światowym Dniem Walki z Cukrzycą

Transkrypt:

Postępowanie u chorego z majaczeniem Iwona Otremba Joanna Dudzińska-Griszek Jan Szewieczek 6.12.214r. Katowice

definicja Inouye SK et al. Lancet 214; 383: 911-22 Majaczenie (delirium) to ostre zaburzenie procesów poznawczych: uwagi myślenia pamięci spostrzegania emocji współistniejące z zaburzeniami świadomości zaburzeniami rytmu snu i czuwania aktywności psychoruchowej

Inouye SK et al. Lancet 214; 383: 911-22 chorzy hospitalizowani 65r.ż. 5% oddziały ortopedyczne 12-51% oddziały kardiologiczne 11-46% oddziały udarowe 1-27% oddziały geriatryczne 2-29% oddziały paliatywne 47%

najczęstszy, jednocześnie najrzadziej rozpoznawany stan chorobowy w geriatrii powikłania: - pogorszenie procesów poznawczych - pogorszenie stanu czynnościowego - zwiększenie ryzyka upadku - zwiększenie śmiertelności o 25-33% roczny koszt 164 mld $ (USA), 182 mld $ (18 krajów EU) możliwe do uniknięcia w 3-4% przypadków

- hospitalizacja - starszy wiek - polipragmazja - zaburzenia snu - zespoły bólowe - depresja - otępienie - nietrzymanie moczu - interwencje chirurgiczne - odwodnienie i zaburzenia wodno-elektrolitowe - zaburzenia mobilności - zakażenie - upadki i urazy - wady wzroku i/lub słuchu - niedokrwistość - przebyty udar mózgu - majaczenie w wywiadzie

typ hiperaktywny - najczęściej rozpoznawany (agresja, pobudzenie, omamy) 3% chorych typ hipoaktywny - typowy dla starszego wieku (senność, wycofanie, spowolnienie) 24% typ mieszany - dominuje labilność nastroju i całkowite odwrócenie cyklu snu i czuwania 46%

G. Naeije, T. Pepersack. The Lancet, 214; vol. 383: 244-245 stan ostry może wystąpić w każdym wieku, lecz najczęściej dotyczy osób po 6 roku życia zaburzenie odwracalne objawy mogą występować od kilku godzin do nawet kilku miesięcy, najczęściej trwa od kilku do kilkunastu dni

objawy występują bądź nasilają się w godzinach popołudniowych i/lub nocnych w ciągu doby objawy choroby mogą się zaostrzać, zanikać, zmniejszać się bądź narastać bardzo szybko

zaburzenia funkcji poznawczych: - orientacji allopsychicznej i autopsychicznej - uwagi (brak umiejętności jej skupienia, ukierunkowywania, przerzutności lub utrzymywania) - pamięci (świeżej, niepamięć częściowa z wyspami pamięciowymi lub niepamięć całkowita okresu choroby) u 3% pacjentów występują omamy

- spowolnienie - niespójność - brak rozumienia i kojarzenia - obniżenie krytycyzmu w wypowiedziach - niespójna mowa - występowanie urojeń

brak poczucia choroby zaburzenia nastroju i emocji (nastrój może szybko ulegać zmianie od przygnębienia z apatycznością, przez poczucie silnego lęku z dysforią i wybuchami agresji, do wesołkowatości z dowodami przyjacielskości)

u chorego z majaczeniem godność chorego podstawowym jego prawem: - okazywanie szacunku - zapewnienie intymności podczas czynności pielęgnacyjno-opiekuńczych i innych procedur medycznych - panowanie nad własnymi emocjami

- kontrola diurezy, bilansu wodnego, wypróżnień - dopajanie, karmienie - przypominanie o konieczności picia mimo zmniejszonego pragnienia - ustalenie przyczyn ew. odwodnienia - zapobieganie objawom przewodnienia podczas płynoterapii

- wietrzenie sal - dbanie aby sale nie były przeludnione (ograniczenie liczby odwiedzających) - prawidłowe ułożenie chorego

- zapobieganie polipragmazji - wnikliwy wywiad - obserwacja pod kątem przedawkowania leków - znajomość działań niepożądanych leków

- pomiary temperatury ciała - prowadzenie kontroli wkłuć i cewników - rezygnacja z cewników dopęcherzowych (jeśli to możliwe) - profilaktyka przeciwodleżynowa - aseptyka i antyseptyka

- założyć okulary, aparat słuchowy - ograniczyć bodźce zagłuszające rozmowę - jasne, zwięzłe komunikaty - kontakt wzrokowy rozmowa twarzą w twarz - mówić głośno i wyraźnie - stosować niewerbalne formy komunikowania się

- odpowiednie oświetlenie sal i korytarzy - likwidowanie chodników, dywanów, progów - pozbywanie się niestabilnych krzeseł i mebli - dbanie o porządek (nie przestawiać mebli na sali) - dbanie o bezpieczne obuwie, odpowiednią długość piżam i koszul - zabezpieczenie dostępu do schodów, balkonów, okien - zainstalowanie w łazienkach uchwytów, mat antypoślizgowych

interwencji chirurgicznej: objawem choroby i/lub konsekwencją - obserwacja parametrów życiowych i stanu ogólnego chorych po zabiegach chirurgicznych - wczesne uruchamianie pacjentów po zabiegach chirurgicznych - zapobieganie powikłaniom unieruchomienia: odleżynom, zakrzepicy, infekcjom, zaburzeniom wodno-elektrolitowym

- zapewnienie dobrego oświetlenia pomieszczenia (również nocą) - zapewnienie dostępu do mediów - postawienie zegara, kalendarza, zdjęć rodzinnych w zasięgu wzroku chorego - zapewnienie kontaktu z bliskimi

- zapewnienie ciszy i ograniczenie bodźców - zapewnienie bezpieczeństwa pacjentowi - mówić spokojnie, zniżonym tonem - nie wykonywać gwałtownych ruchów - odwracać uwagę chorego od treści urojeniowych - ostrożnie posługiwać się dotykiem

Ustawa z dnia 19 sierpnia 1994 roku o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 1994 roku nr 111, poz. 535 z późn. zm.) Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 28 czerwca 212 r. w sprawie sposobu stosowania i dokumentowania zastosowania przymusu bezpośredniego oraz dokonywania oceny zasadności jego zastosowania (Dz. U. z 212 roku poz. 74)

przytrzymanie krótkotrwałe unieruchomienie z użyciem siły fizycznej przymusowe podanie leków wprowadzenie leków do organizmu osoby bez jej zgody, doraźne lub przewidziane planem leczenia unieruchomienie dłużej trwające obezwładnienie izolacja umieszczenie osoby pojedynczo w zamkniętym pomieszczeniu

leczenie przyczynowe podstawowe znaczenie (np. nawadnianie, wyrównywanie zaburzeń elektrolitowych, metabolicznych i hormonalnych, leczenie zakażenia) leczenie objawowe w przypadkach znacznego pobudzenia, agresji lub innych zachowań potencjalnie niebezpiecznych dla pacjenta lub innych osób

Sobów T. Praktyczna psychogeriatria; 21: 11-12 haloperidol - dawka początkowa,5-1 mg - zwykle skuteczna dobowa dawka 1-4 mg (p.o.) - zalety: możliwość podawania p.o. i i.m. słabe działanie cholinolityczne, niewielka kardiotoksyczność, krótki okres półtrwania - leczenie tylko tak długo, jak długo utrzymują się objawy i zaleca się tak szybkie - jak to jest tylko możliwe - redukowanie dawek i odstawianie leku działania uboczne: objawy pozapiramidowe, sedacja, zaparcia, suchość błon śluzowych, RR, HR, hiperglikemia, akatyzja (zespół niespokojnych nóg), dyskinezy, depresje polekowe, złośliwy zespół neuroleptyczny

,5-2 mg na dobę olanzapina 2,5-1 mg na dobę kwetiapina 25-15 mg na dobę ważna jest pora podawania leku należy ustalić, o której godzinie zwykle występują lub nasilają się objawy majaczenia (np. w godzinach wieczornych) i w następnych dniach podawać lek 1 2 godziny wcześniej (niezależnie od drogi podania)

stosowanie ich jest kontrowersyjne, ponieważ mogą nasilać objawy majaczeniowe (tzw. efekt paradoksalny) oraz powodować poważne objawy niepożądane u chorych majaczących, np.: upadki, spadki ciśnienia tętniczego oraz pogorszenie wydolności oddechowej w monoterapii zarezerwowane tylko do majaczenia w przebiegu alkoholowego lub benzodiazepinowego zespołu abstynencyjnego

jeśli występuje silny niepokój lub pobudzenie, lub gdy pacjent toleruje jedynie małe dawki neuroleptyku można dodać benzodiazepinę, krótko działającą (np. lorazepam, oksazepam, alprazolam) dodanie benzodiazepiny do neuroleptyku zmniejsza ryzyko wystąpienia objawów pozapiramidowych

analiza częstości występowania znanych czynników ryzyka majaczenia i określenie czynników predykcyjnych majaczenia u chorych hospitalizowanych na oddziale geriatrycznym, pod kątem opracowania wytycznych profilaktyki majaczenia

badanie przeprowadzone u chorych Oddziału Geriatrii wyodrębniono dwie podgrupy: - grupa D z objawami delirium w trakcie hospitalizacji w czasie trwania badania - grupa N bez objawów delirium w trakcie hospitalizacji

skala Barthel - ocena podstawowych czynności życia codziennego (- 1 punktów) skala IADL (Instrumental Activities of Daily Living)- ocena złożonych czynności dnia codziennego (-27 punktów) test wstań i idź - ocena równowagi i chodu (-1 punktów) skala MMSE (Mini - Mental State Examination) - ocena stanu umysłowego (-3 punktów) Geriatryczna Skala Oceny Depresji - wersja skrócona (-15 punktów) skala VAS (Visual Analogue Scale) - ocena nasilenia bólu (- 1 punktów) skala DOLOPLUS - behawioralna ocena bólu (-3 punktów)

skala CAM (The Confusion Assessment Method) - ocena objawów majaczenia skala DOM (Delirium O Meter Scale) - ocena głębokości majaczenia (-24 punkty) skala RASS (Richmond Agitation Sedation Scale) ocena pobudzenia-sedacji (+4-5 punktów)

(The Confusion Assessment Method) Wei L. i wsp.: Journal of the American Geriatrics Society, 28; 56: 823-828 ocena objawów majaczenia: - nagłe zmiany stanu psychicznego występujące w ciągu kilku minut lub godzin - zaburzenia skupienia uwagi - ilościowe zaburzenia świadomości - zaburzenia toku myślenia obecność dwóch pierwszych objawów i jednego z kolejnych przemawia za rozpoznaniem majaczenia

(Delirium O Meter Scale) Jos F.M. i wsp.: International Journal of Geriatric Psychiatry, 25; 2: 1158-1166 ocena głębokości majaczenia ocenie podlegają: - utrzymanie uwagi - orientacja - świadomość - spowolnienie bądź pobudzenie psychoruchowe - urojenia - omamy - niepokój

(Delirium O Meter Scale) interpretacja wyników: - punktów - brak jakościowych zaburzeń świadomości - 1 punkt - łagodne zaburzenia świadomości - 2 punkty - umiarkowane zaburzenia świadomości - 3 punkty - głębokie zaburzenia świadomości

(Richmond Agitation Sedation Scale) - ocena pobudzenia-sedacji interpretacja wyników: +4 punkty chory walczący (gwałtowny, niebezpieczny dla personelu) +3 punkty bardzo pobudzony (pociąga lub usuwa cewniki lub sondy, agresywny) +2 punkty pobudzony (częste bezcelowe ruchy, walczy z respiratorem) +1 punkt niespokojny (niepokój bez gwałtownych ruchów) punktów czujny i spokojny

(Richmond Agitation Sedation Scale) -1 punkt senny (świadomość niepełna, ale dłuższe (>1 sekund) okresy czuwania -2 punkty lekka sedacja, krótkie (<1 sekund) okresy czuwania -3 punkty umiarkowana sedacja (ruch gałek ocznych, otwarcie oczu w reakcji na głos, bez kontaktu wzrokowego) -4 punkty głęboka sedacja (brak reakcji na głos, ale zachowana reakcja na bodziec fizyczny) -5 punktów niepobudliwość (brak reakcji na głos i bodźce fizyczne)

Profilaktyka majaczenia na Oddziale Geriatrii z dnia 213-3-15 chory przyjmowany na Oddział jest oceniony względem stanu psychicznego jeśli stwierdzono zaburzenia świadomości lekarz ocenia chorego wg Skali CAM i dokonuje rozpoznania: majaczenia, podejrzenia majaczenia albo zaburzeń niezwiązanych z majaczeniem pielęgniarka ocenia głębokość majaczenia wg Skali DOM i poziom pobudzenia wg Skali RASS ocena chorego powtarzana jest w przypadku każdej zmiany stanu chorego, nie rzadziej niż 1 raz na dobę w dniu wypisu lekarz prowadzący ponownie ocenia chorego przy pomocy skali CAM

badaniem objęto 2 kolejnych chorych przyjętych do Oddziału o średniej wieku 8,3 ± 7,58 lat (x±sd) w badanej grupie było 65% kobiet i 35% mężczyzn grupa N - n=189 grupa D - n=11

G G 56% 49% 35% 21% 18% 11% 11% 18% 14% % 3 (wynik prawidłowy) 26-24 punkty (zaburzenia poznawcze bez otępienia) 23-19 punktów (otępienie łagodne) 18-11 punktów (otępienie umiarkowane) 1- punktów (otępienie głębokie) Średnia liczba punktów w grupie D 15,78±5,19; w grupie N 23,65±5,85 (p=,)

L C Grupa D (%) Grupa N (%) 1 B 91 53 2! #" $ % & (' ) * 2+ 4 81 61, O.- / (" 1 ("73 39 4 Z 5 6 673 57 7 8 9 : ; ===>=< 67 39? N @ 664 39 7 8 A (" # D. E F H / I $ J MK H + & 1 &" / H P Q) " * +? 42 R U I- & -& M H % '" 1 H S # " 55 27 T N 6 V @ 45 21 7 7 W & ) & X ( 1 (" F I * Y M H # $ H + J # D36 16 2 7 7 [ ( + 1 )" H + & 1 (" /. # D ( I $ &27 12 7, \ ] ^ _ `< a b c ===>=b27 4 7, d e f e 27 6

u t s r q p v t s r q p on m j k l m i h g y Š x ˆ } { y } } } ƒ x ƒ { { { z y x w (poza wiekiem i hospitalizacją) 45% 36% 28% 29% 27% 14% 18% % % n3-6 czynników 7-9 czynników 1-12 czynników 13 czynników 3% } ~ } - 11,73±3,4 w grupie N - 6,6±3,2 (p=,)

1. Chorzy dotknięci majaczeniem obarczeni byli w porównaniu do grupy kontrolnej większą liczbą czynników ryzyka majaczenia

2. Czynnikami ryzyka majaczenia podczas hospitalizacji były współistniejące: - otępienie - niepełnosprawność fizyczna - ból - nietrzymanie moczu - zakażenie dróg moczowych - cewnikowanie pęcherza moczowego - zmniejszone łaknienie - odwodnienie - liczba leków 4 - upadki - odleżyny 3. U chorych z objawami majaczenia zarysował się nieistotny statystycznie trend przedłużenia hospitalizacji