My kobiety, uczciwie prowadzące działalność gospodarczą, płacące podatek dochodowy i składki na ZUS mamy dosyć poniżania i dyskryminacji. Nie godzimy się na nazywanie nas przez urzędników pełniących funkcje publiczne, a więc utrzymywanych również z naszych podatków, naciągaczkami, oszustkami i wyłudzaczkami. Jesteśmy kobietami przedsiębiorczyniami i nie pozwolimy na nierówne i nieuczciwe traktowanie nas przez państwo. Ustawa o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych ustaw, która została przegłosowana w Sejmie i Senacie, a teraz czeka na podpis Prezydenta Bronisława Komorowskiego jest krzywdząca i niesprawiedliwa dla tysięcy polskich kobiet. Jest niekonstytucyjna, uderza w macierzyństwo i przedsiębiorczość kobiet i godzi w założenia polityki prorodzinnej. KIM JESTEŚMY: Jesteśmy grupą kobiet, przyszłych i obecnych matek, prowadzących działalność gospodarczą. Wraz z przyjętą w Sejmie dnia 15 maja bieżącego roku oraz w Senacie ustawą o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych ustaw, wiele z nas będących już w ciąży stanęło przed niespodziewaną, niekorzystną sytuacją, na którą nie miałyśmy szansy w jakikolwiek sposób się przygotować. Co zatem z zasadą Lex retro non agit [prawo nie działa wstecz] oraz ochroną praw nabytych? Zacznijmy od pomijanego przez dyskurs publiczny faktu, że kobieta prowadząca działalność decydując się na macierzyństwo, ponosi bardzo duże ryzyko. Po urodzeniu dziecka nie może znaleźć za siebie zastępstwa, naraża przedsiębiorstwo na utratę klientów, zakończenie produkcji, sprzedaży produktów czy usług. Istnieje więc wysokie prawdopodobieństwo, że nie będąc w stanie poświęcić się działalności gospodarczej, młoda matka po porodzie i czasie spędzonym z dzieckiem, tak naprawdę nie będzie miała już do czego wracać. Należy także zauważyć, że spora część z nas zatrudnia pracowników, których w sytuacji, jaką przygotował dla nas Ustawodawca, będziemy musiały zwolnić, co spowoduje wzrost bezrobocia (pensje pracowników, najem lokalu itp.) Takiego ryzyka zwykle nie ponosi mężczyzna przedsiębiorca. Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej rekomenduje kobietom zawieszanie działalności gospodarczej po urodzeniu dziecka. Czy takie sugestie można nazwać wspieraniem przedsiębiorczości kobiet? Możliwość uzyskania wysokiego świadczenia była dla wielu kobiet zachęcająca pozwalała nie tylko na zapewnienie bytu sobie oraz nowo narodzonemu dziecku, ale również pomagała pokryć chociaż część kosztów stałych, które ponosi każdy przedsiębiorca.
NASZE POSTULATY Skierowanie przez Prezydenta Bronisława Komorowskiego ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych ustaw do Trybunału Konstytucyjnego. Chcemy konsultacji społecznych w sprawie warunków, na jakich kobiety prowadzące działalność gospodarczą mają mieć naliczaną podstawę świadczeń do zasiłku macierzyńskiego. Ustawa w obecnym kształcie jest dla nas nie do przyjęcia. Wzywamy do ponownego przeanalizowania zapisów ustawy przez wszystkie partie, a w szczególności te, które przed każdymi wyborami odnoszą się do wartości rodzinnych i wspierania przedsiębiorczości jako sposobu na rozwój gospodarczy naszego Państwa. DLACZEGO USTAWA o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych ustaw W OBECNYM KSZTAŁCIE JEST DLA NAS NIE DO PRZYJĘCIA Ustawa, poza kilkoma innymi ważnymi aspektami, ma na celu jak czytamy w jednej z opinii merytorycznych, przygotowanych w Biurze Analiz Sejmowych - ograniczenie skali występujących nadużyć, polegających na zgłaszaniu wysokiej podstawy wymiaru składki i pobieraniu z tytułu krótkiego okresu ubezpieczenia (1-2 miesiące) wysokich zasiłków z ubezpieczenia chorobowego. Tymczasem w ciągu ostatnich 3 lat (czyli od początku wypłacania zasiłku samozatrudnionym) maksymalne kwoty wypłacono łącznie 6615 osobom (źródło: analizy sejmowe). Nie wypłacono (na razie), bo z różnych powodów zakwestionowano ok. 3 tysiące takich zasiłków (źródło: ZUS). ZUS ma już zatem narzędzia i może kwestionować przyznanie zasiłku macierzyńskiego, tam gdzie jest on nieuprawniony. Czemu zatem ma służyć ta ustawa? Oszczędnościom. Państwo chce zaoszczędzić na nas przedsiębiorczyniach i matkach. Ustawa nie uderza bowiem w kobiety, które zakładają firmy, wpłacają podwyższoną składkę i uzyskują wysoki zasiłek, ale w kobiety uczciwie prowadzące działalność gospodarczą. I to właśnie one odczują skutki wprowadzonych przepisów najdotkliwiej. Projekt ustawy godzi w kobiety, które obecnie są w ciąży i nie mają możliwości wpłynięcia na wysokość zasiłku. Proponowane jest im wyrówanie zasiłku do stawki 1000 zł., którą bez ponoszenia żadnych kosztów
otrzyma od 2016 r. każda kobieta, która nie jest objęta powszechnym ubezpieczeniem społecznym. Z tego tysiąca złotych przedsiębiorczyni będzie musiała odprowadzić składkę zdrowotną w wysokości 279, 41 zł, aby korzystać ze państwowej służby zdrowia. Może też zawiesić działalność, jak radzi Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, będzie to jednak najprawdopodobniej oznaczać utratę firmy. Projekt ustawy uderza również w kobiety, które prowadzą działalność gospodarczą i planują urodzić dziecko, ponieważ aby zapewnić sobie zasiłek macierzyński na poziomie zapewniającym utrzymanie siebie, rodziny i firmy zmuszone są opłacać składki ZUS w wysokości, jaka nie dotyczy ŻADNEJ INNEJ grupy kobiet. DLACZEGO UWAŻAMY, ŻE USTAWA JEST NIEZGODNA Z KONSTYTUCJĄ I CZEMU BĘDZIEMY WALCZYŁY O SKIEROWANIE JEJ DO TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO, JEŚLI PREZYDENT BRONISŁAW KOMOROWSKI ZDECYDUJE SIĘ NA JEJ PODPISANIE Nasze dotychczasowe starania o zbadanie konstytucyjności niektórych regulacji ustawy spełzły na niczym, a problem jest poważny, gdyż art. 22 ust. 3 oraz art. 26 ust.2 projektu tej ustawy narusza art. 2 Konstytucji RP oraz art. 2 Konstytucji w zw. z art. 88 ust. 1 Konstytucji. Art. 22 ust 3 - gdyż godzi w istotę ochrony praw nabytych; Art. 26 ust 2 - gdyż wprowadza zbyt krótki okres vacatio legis, powodujący brak możliwości pokierowania swoimi, działaniami przez adresatów normy, aby się do niej dostosować. Art 22. ust. 3 w projekcie ustawy stanowi: Jeżeli prawo do zasiłku osoby niebędącej pracownikiem powstało przed dniem wejścia w życie art 1 pkt 4-10, a po wejściu w życie tych przepisów ma miejsce przerwa w pobieraniu zasiłku albo nastąpi zmiana rodzaju pobierania zasiłku przepisu art 43 ustawy, o której mowa w art. 1 nie stosuje się. Artykuł 43 tzw. ustawy zasiłkowej zaś brzmi: Podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się na nowo, jeżeli między okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego rodzaju, jak i innego rodzaju nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe. Oznacza to, że choć kobieta zaszła w ciążę w trakcie obowiązywania starych zasad przyznawania macierzyńskiego, obejmą ją nowe regulacje, dla niej mniej korzystne. Godzi to w konstytucyjne prawo ochrony praw nabytych oraz ochrony interesów będących w toku. Uważamy, że jeżeli raz uzyskało się prawo do zasiłku z ubezpieczeń społecznych, to podstawa wysokości takiego zasiłku powinna obowiązywać do czasu, gdy osoba będzie zdolna do pracy. Zapis art. 22 ust. 3 godzi w Konstytucje (art.2) - ochronę praw nabytych oraz jest to stanowienie prawa z
ważnością wsteczną, która jest zakazana wedle zasady lex retro non agit. Dlatego też nie można pozbawić kobiety, która przebywa na zwolnieniu lekarskim z powodu zagrożonej ciąży zasiłku macierzyńskiego, który jej się prawnie należał. Sytuacja prawna osób dotkniętych nową regulacją winna być poddana takim przepisom przejściowym, by mogły mieć one czas na dokończenie przedsięwzięć podjętych na podstawie wcześniejszej regulacji, w przeświadczeniu, że będzie ona miała charakter stabilny. Zasada zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa nakazuje ustawodawcy należyte zabezpieczenie interesów w toku, a zwłaszcza należytą realizację uprawnień nabytych na podstawie poprzednich przepisów. Projekt proponowanej ustawy godzi w prawo kobiet w ciąży do decydowania o dostosowaniu poziom składek i przyszłych świadczeń do przewidywalnych sytuacji życiowych, takich jak urodzenie dziecka, czy przewlekła choroba. Każda kobieta ma prawo zadecydować świadomie, czy godzi sie na naliczanie zasiłku od podstawy preferencyjnej/czy minimalnej, czy od zadeklarowanej wyższej podstawy wymiaru składek. Przedmiotowa ustawa pozbawi kobiety w ciąży możliwości takiego zadecydowania. Państwo powinno być lojalne wobec adresatów norm, które stanowi zgodnie z zasadą lojalności państwa wobec obywatela. Trybunał wyprowadził szczegółowe reguły, odnoszące się m.in. do sytuacji następowania po sobie zmian obowiązującego prawa. Wśród nich znajduje się reguła, która nakłada na ustawodawcę obowiązek ochrony praw nabytych i ochrony interesów będących w toku. W demokratycznym państwie prawnym stanowienie i stosowanie prawa nie może być pułapką dla obywateli. W razie zmiany przepisów kształtujących sytuację prawną obywateli należy szczególnie dbać o respektowanie zasady zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez nie prawa. Zasada ochrony praw nabytych zapewnia szczególnie intensywną ochronę prawom do świadczeń z ubezpieczeń społecznych. Szczególna ochrona tych praw pozostaje w ścisłym związku z zasadą wzajemności świadczeń z ubezpieczeń społecznych. Ubezpieczony bierze udział w tworzeniu funduszu ubezpieczeniowego, z którego wypłacane są świadczenia. Oczekuje on, że w razie zajścia określonych zdarzeń, uniemożliwiających mu działalność zarobkową, uzyska określone przez prawo świadczenia. Istota zasady ochrony praw nabytych sprowadza się do takiego nakazu stanowienia i stosowania prawa, by obywatel mógł układać swoje sprawy w zaufaniu, że nie naraża się na skutki prawne, których nie mógł prze widzieć w momencie podejmowania decyzji. Kolejnym niekonstytucyjnym zapisem jest art. 26 ust. 2 projektu ustawy, który stanowi: Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2016 r., z wyjątkiem:
(...) 2) art. 1 pkt 8 12, art. 12 i art. 22, które wchodzą w życie pierwszego dnia czwartego miesiąca następującego po miesiącu ogłoszenia. Ciąża człowieka trwa 9 miesięcy. Kobieta i jej rodzina, decydując się na dziecko, muszą wiedzieć, jakie mają szanse na zasiłek macierzyński i z czego się utrzymają przez ten okres.