GDAŃSK ZYSKAŁ OSTATECZNIE Nowy Port, Oliwa, Wrzeszcz, Polanki Ostrów, Siedlce Hel Giemlice, Grabiny Duchowne, Przejazdowo Święty Wojciech, Stare Szkoty, Chełm STRACIŁ JEDNAK WSIE WYSOCZYZNY: Łapino, Widlino, Warcz, Malęcin, Karczmę, Błotnię, Rębielcz i Szkarpawę W Gdańsku została pruska poczta Nie zapewniono wolnej drogi lądowej do Warszawy (a była do Szczecina)
E. Cieslak, Cz. Biernat, Dzieje Gdańska
Powierzchnia 33 mile kwadratowe francuskie (mila francuska 3,8 km) = 476,5 km2 60.107 mieszkańców (1810) Z czego: W mieście 37.131 W wioskach i na terytorium 22.976 osób W 1806 na tym terytorium żyło około 80.000 ludzi (w tym, w samym mieście - prawie 44.000 mieszkańców)
Cyt. za E. Rozenkranz, Napoleońskie Wolne Miasto Gdańsk, Gdańsk 1980
21 lipca 1807 roku uroczyste proklamowanie WM 1 lipca 1808 uroczyste zaprzysiężenie Kodeksu Napoleona (w miejsce nigdy nie uchwalonej konstytucji WMG), jednak zaprowadzono go ostatecznie: 15 stycznia 1809, odmawiając i tak równouprawnienia ludności żydowskiej
Cyt. za E. Rozenkranz, Napoleońskie Wolne Miasto Gdańsk, Gdańsk 1980
Gubernator Rapp odtworzył struktury władzy sprzed 1793, w tym przede wszystkim Radę Miejską zwaną odtąd SENATEM (18 osób) Władzę sądowniczą powierzono Ławie, zwanej odtąd Drugim Ordynkiem (12 osób) Funkcje doradczo kontrolne sprawował natomiast Trzeci Ordynek (108 osób) Wszystkie te ciała wybrano jeszcze w lipcu 1807 roku Ważną rolę odgrywali też rezydencji Francji, Prus i Saksonii (nie było Księstwa Warszawskiego)
Kierowanie administracją WMG Powoływanie i nadzór nad komisjami i deputacjami miejskimi (około 60 takich ciał, ale najważniejsza Komisja Finansowa) Kontakty z gubernatorem Desygnowanie własnych i przyjmowanie obcych przedstawicieli dyplomatycznych
4 burmistrzów (główny prezydujący = prezydent) Karl Friedrich von Gralath (ur. 1741, zm.1818), syn Daniela St. - burmistrza, rajca i burgrabia, sprzed 1793, zrezygnował z funkcji już w marcu 1808 Daniel Andreas Zernecke (ur. 1745,zm.1821), syn Henryka burmistrza, ławnik przed 1793, burmistrz 1807-1813/1814 Karl Renner (ur. 1739, zm. 1819), syn Jana burm., ławnik sprzed 1793, burmistrz 1807-1813/1814 Jacob Ernst Schumann (ur. 1749,zm.1823), syn Samuela Ernsta, ławnik sprzed 1793, burmistrz 1807-1813/1814
8 uczonych (Gelehrte) Peter Dodenhoff Karl Gottlieb Döring Johann Georg Wernsdorff (burmistrz od 1812) Johann Georg Trandelenburg (orientalista, teolog, związany z Gimnazjum) Johann Ernst Schmidt Karl Benedikt Jantzen Johann Christoff Bodenstein Friedrich Gothold Sievert (burmistrz od 1837!)
Joachim Heinrich von Wieckhmann Karl Michael Groddeck Daniel Jacob Scheffler Jacob Michael Schmidt Johann Labes (ur. 1754, zm. 1809), syn Jacoba, fabrykanta złota i srebra, fundator parku leśnego Jaśkowej Doliny, jako członek Komisji Finansowej kompletnie zrujnowany przez Francuzów Johann Georg Frantzius
Po ustąpieniu Gralatha (wrzesień 1808) jego miejsce (burmistrza i prezydenta Senatu) zajął profesor prawa, Gottlieb Hufeland (ur. 1760, zm. 1817), był prezydentem do 13 IV 1812 roku. Autor projektu konstytucji WMG próbującej w umiarkowany sposób dostosować jej normy do burżuazyjnego porządku Cesarstwa Francuzów (cenzus majątkowy, łagodniejsze traktowanie ludzi nauki i sztuki) ostatecznie nie przyjęto go.
Odwołano Dodenhoffa, mianowano 5 nowych senatorów (Georg Lesse, Wilhelm Ernst Soermans, Abraham Ludwig Muhl, Peter Eggert, Friedrich Höhn) zwolenników francuskich, świeżo wzbogaconych na dostawach Zreorganizowano Trzeci Ordynek w miejsce 108 osób 16-osobowa komisja
Ogromna kontrybucja (30 mln franków) + utrzymanie garnizonu francuskiego nie do udźwignięcia dla finansów miasta, rosnące zadłużenie Blokada kontynentalna (ogłoszona w Berlinie w październiku 1807) zakazywała handlu z Anglią - zastój w handlu na Bałtyku (przed 1807 1100 1500 statków rocznie, w l. 1807-1812, około 30-50, wyjątkowo w 1810 r. ponad 250) = bankructwa domów handlowych i armatorów Francja zaostrzyła blokadę kontynentalną w 1810 roku specjalna komora celna w Nowym Porcie (21 lipca)
W 1810 roku oceniono długi Gdańska na około 50 mln franków, rezydent francuski uważał je za niespłacalne (brakowało 4 mln franków rocznego dochodu) Kontrabanda, łapówkarstwo W 1809 roku pojawiły się jeszcze pruskie szykany celne cła na Wiśle, w 1810 cofnięto je, w 1811 i 1812 w atmosferze nowej wojny z Rosją ponownie wprowadzono brakowało ustawowych (traktatowych) zwolnień i bezcłowej drogi lądowej