Przygotowała Beata Pietruczyk I LO w Nowogardzie Informacja ogólna: Przedmiotowy system oceniania z języka niemieckiego dla klas I a,b,c grupy I i IV 1. Przedmiotowy system oceniania zawiera; 1) regulamin oceniania - kontrakt z uczniem 2) kryteria ocen, w tym narzędzia oceniania poszczególnych sprawności językowych 3) treści nauczania 2. W PSO zostały wykorzystane materiały pani Joanny Sobańskiej-Jędrych oraz uwzględnione materiały przygotowane przez wydawnictwo PEARSON i panią Ewę Muszyńską, która jest autorką Programu nauczania języka niemieckiego w oparciu, o który realizowany jest materiał podstawy programowej w używanym podręczniku serii Infos: Programu nauczania języka niemieckiego Typ szkoły: LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, LICEUM PROFILOWANE, TECHNIKUM Etap nauki: IV etap edukacyjny Podstawa programowa: IV.0 i IV.1 Wymiar godzin: 2 lub 3 godziny tygodniowo w cyklu trzyletnim. W I LO w Nowogardzie w klasach I realizowany jest zakres podstawowy, w grupach I i IV - 2 godziny w tygodniu podręcznik Infos cz. 1B i 2A WEDŁUG PODSTAWY PROGRAMOWEJ KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO Z DNIA 23 GRUDNIA 2008 R. (obowiązującej w szkołach ponadgimnazjalnych od 1.09.2012, która za zgodą Rady Pedagogicznej mogła być wprowadzana od 1.09.2009)
Regulamin oceniania - kontrakt z uczniem I. Informacje ogólne: 1. Postępy ucznia oceniane są na bieżąco i uwzględniają cztery sprawności językowe: mówienie czytanie ze zrozumieniem pisanie słuchanie ze zrozumieniem oraz znajomość gramatyki i słownictwa 2. Ocena semestralna i końcoworoczna uwzględnia opanowanie wszystkich sprawności językowych oraz pracę ucznia w czasie lekcji. 3. Na zajęciach obowiązuje zakaz używania telefonów komórkowych oraz zakaz spożywania pokarmów i napojów. 4. Uczeń nie może bez zgody nauczyciela opuścić swojego miejsca w klasie (np. wyjść do toalety lub wyrzucić papier do kosza na śmieci). II. Prace klasowe, sprawdziany, kartkówki: III. 1. W każdym semestrze uczeń napisze co najmniej jedną pracę klasową poprzedzoną lekcją powtórzeniową i zapowiedzianą z przynajmniej tygodniowym wyprzedzeniem lub sprawdzian na koniec działu, który będzie zapowiedziany i poprzedzony podaniem zagadnień. 2. W przypadku nieobecności na pracy klasowej lub sprawdzianie uczeń pisze je na najbliższych zajęciach, na których jest obecny. W przypadku dłuższej usprawiedliwionej nieobecności (powyżej 1-go tyg.) uczeń może napisać pracę klasową lub sprawdzian w terminie uzgodnionym z nauczycielem w ciągu 2-ch tygodni po powrocie. 3. Nauczyciel ma prawo zrobić niezapowiedzianą kartkówkę obejmującą materiał z 3-ch ostatnich lekcji. 4. Uczeń może poprawić każdą ocenę otrzymaną z prac pisemnych w ciągu tygodnia od momentu jej oddania. 5. Uczeń ma obowiązek w ciągu 2-ch tygodni od momentu oddania prac klasowych i sprawdzianów poprawić ocenę niedostateczną. Przygotowanie do lekcji 1. Uczeń ma być przygotowany z każdych 3-ch ostatnich lekcji. 2. Na każdą lekcję uczeń przynosi podręcznik z ćwiczeniem oraz zeszyt. 3. Uczeń ma prawo 2 razy w semestrze być nieprzygotowanym do zajęć w grupie 3-godzinnej i w grupie 2-godzinnej. 4. Nieprzygotowanie zgłaszane jest przed rozpoczęciem lekcji. 5. Co najmniej 1 raz w semestrze uczeń powinien udzielić odpowiedzi ustnej. 6. Oceniana jest również aktywność ucznia na lekcji, prace domowe, zadania w ćwiczeniach. 7. Jeżeli uczniom wyznaczony jest dłuższy czas na wykonanie jakiegoś zadania i określony termin oddania pracy, uczniowie nie mogą zgłosić nieprzygotowania. Otrzymują ocenę niedostateczną. 8. Przy wystawianiu oceny rocznej uwzględniane są wszystkie oceny uzyskane w ciągu obu semestrów.
IV. Oceny: 1. Na pracach pisemnych uczeń otrzymuje punkty za wykonane zadania. Suma punktów jest przeliczana na oceny wg skali: Zakres % Ocena 0-39% niedostateczna 40-55% dopuszczająca 56-74% dostateczna 75-89% dobra 90-99% bardzo dobra 100% celująca 2. Uczeń otrzymuje + do oceny, jeżeli suma punktów znajduje się w górnej granicy przedziału procentowego. W przeliczeniu + otrzymuje wartość 0,5 oceny tzn. 4+ = 4,5. 3. Na kartkówce najwyższą oceną jest ocena bardzo dobry. 4. Oceny semestralne liczone są wg tzw. średniej ważonej, przy czym poszczególne formy sprawdzania wiedzy ucznia maja swoją określoną wagę. Na ocenę semestralna składają się oceny z prac klasowych, sprawdzianów, kartkówek, odpowiedzi ustnych, zadań domowych, aktywności i innych form przewidzianych na lekcji: 1) wagę 0,5 otrzymują oceny z prac klasowych, sprawdzianów, odpowiedzi ustnych, form pisemnych pisanych w czasie lekcji 2) wagę 0,3 otrzymują oceny z kartkówek, form pisemnych zadanych do domu, odpowiedzi z gramatyki 3) wagę 0,2 otrzymują oceny z zad. domowych, aktywności, za sprawdzane zad. w ćwiczeniach 5. Ocenę można wyliczyć z wzoru: suma średnich arytmetycznych ocen z danej grupy wagowej pomnożona przez wagę grupy {[(a+b)/2] * 0,2} + {[(c+d)/2] * 0,3} + {[(e+f+g)/3} * 0,5 = wartość oceny wg skali gdzie: a, b, c, d, e, f, g są ocenami uzyskanymi przez ucznia w ciągu trwania nauki 6. Wartość ocen przeliczona wg średniej ważonej wystawiona jest w skali:
Przedział Ocena 0-1,74 niedostateczna 1,75-2,74 dopuszczająca 2,75-3,74 dostateczna 3,75-4,74 dobra 4,75-5,50 bardzo dobra 5,51... celująca 7. Nauczyciel za udział w przedmiotowych zajęciach dodatkowych lub konkursach może podwyższyć uczniowi ocenę semestralną lub roczną uwzględniając uzyskane wyniki. 1. TREŚCI NAUCZANIA Uczeń posługuje się językiem na poziomie A2+ (IV.0), B1 (IV.1) przy użyciu podstawowego (IV.0)/ w miarę rozwiniętego (IV.1) zasobu środków językowych w zakresie tematyki, kategorii gramatycznych, funkcji językowych, wiedzy realioznawczej wskazanych w poniższych zestawieniach. 1.1. Tematyka/ materiał leksykalny Program proponuje zgodnie z Podstawą programową i wymaganiami maturalnymi piętnaście zakresów tematycznych do opanowania w ciągu trzech lat nauki. Każdy blok tematyczny obejmuje wiele aspektów. Tematy powinny być wybierane zgodnie z możliwościami językowymi, zainteresowaniami i doświadczeniami pozajęzykowymi uczniów.
PRZYKŁADOWE ASPEKTY W POSZCZEGÓLNYCH ZAKRESACH TEMATYCZNYCH POZIOM IV.0 nie obowiązuje w szkole 1 Człowiek dane personalne, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, uczucia i emocje, zainteresowania, problemy etyczne 2 Dom miejsce zamieszkania, opis domu, pomieszczeń domu i ich wyposażenia, wynajmowanie mieszkania 3 Szkoła przedmioty nauczania, oceny i wymagania, życie szkoły, kształcenie pozaszkolne 4 Praca zawody i związane z nimi czynności, warunki pracy i zatrudnienia, praca dorywcza 5 Życie rodzinne i towarzyskie okresy życia, członkowie rodziny, koledzy, przyjaciele, czynności życia codziennego, formy spędzania czasu wolnego, święta i uroczystości, styl życia, konflikty i problemy POZIOM IV.1 realizowany w szkole I LO dane personalne, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, uczucia i emocje, zainteresowania, problemy etyczne miejsce zamieszkania, opis domu, pomieszczeń domu i ich wyposażenia, wynajmowanie, kupno i sprzedaż mieszkania przedmioty nauczania, oceny i wymagania, życie szkoły, kształcenie pozaszkolne, system oświaty zawody i związane z nimi czynności, warunki pracy i zatrudnienia, praca dorywcza, rynek pracy okresy życia, członkowie rodziny, koledzy, przyjaciele, czynności życia codziennego, formy spędzania czasu wolnego, święta i uroczystości, styl życia, konflikty i problemy 6 Żywienie artykuły spożywcze, posiłki i ich przygotowanie, lokale gastronomiczne artykuły spożywcze, posiłki i ich przygotowanie, lokale gastronomiczne, diety 7 Zakupy i usługi 8 Podróżowanie i turystyka 9 Kultura dziedziny kultury, twórcy i ich dzieła, uczestnictwo w kulturze, media rodzaje sklepów, towary, sprzedawanie i kupowanie, reklama, korzystanie z usług, środki płatnicze środki transportu, informacja turystyczna, baza noclegowa, wycieczki, zwiedzanie rodzaje sklepów, towary, sprzedawanie i kupowanie, reklama, korzystanie z usług, środki płatnicze, banki, ubezpieczenia środki transportu, informacja turystyczna, baza noclegowa, wycieczki, zwiedzanie, wypadki dziedziny kultury, twórcy i ich dzieła, uczestnictwo w kulturze, media 10 Sport dyscypliny sportu, sprzęt sportowy, imprezy sportowe, sport wyczynowy dyscypliny sportu, sprzęt sportowy, imprezy sportowe, sport wyczynowy 11 Zdrowie samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie, higieniczny tryb życia 12 Nauka i technika odkrycia naukowe, wynalazki, obsługa i korzystanie z podstawowych urządzeń technicznych, technologie informacyjnokomunikacyjne 13 Świat przyrody klimat, rośliny i zwierzęta, krajobraz, zagrożenia i ochrona środowiska naturalnego, klęski żywiołowe 14 Państwo i społeczeństwo konflikty wewnętrzne i międzynarodowe, przestępczość, polityka społeczna samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie, higieniczny tryb życia, niepełnosprawni, uzależnienia, ochrona zdrowia odkrycia naukowe, obsługa i korzystanie z podstawowych urządzeń technicznych, awarie, technologie informacyjno-komunikacyjne klimat, rośliny i zwierzęta, krajobraz, zagrożenia i ochrona środowiska naturalnego, klęski żywiołowe, katastrofy, przestrzeń kosmiczna Struktura państwa, urzędy, organizacje społeczne i międzynarodowe, konflikty wewnętrzne i międzynarodowe, przestępczość, polityka społeczna, gospodarka 15 Wiedza o krajach obszaru niemieckojęzycznego w kontekście interkulturowym i europejskim, w Wiedza o krajach obszaru niemieckojęzycznego w kontekście interkulturowym i
tym problemów pojawiających się na styku różnych kultur i społeczności europejskim, w tym problemów pojawiających się na styku różnych kultur i społeczności 1.2. Zagadnienia gramatyczne Aby osiągnąć cele komunikacyjne, uczeń powinien posługiwać się konkretnymi strukturami gramatycznymi. Program zakłada realizację poniższych zagadnień gramatycznych. Kolejność wprowadzania zagadnień gramatycznych związana jest z celami komunikacyjnymi lekcji. ZAGADNIENIA GRAMATYCZNE PRZEWIDZIANE DO REALIZACJI: Kategoria gramatyczna Czasownik odmiana czasowników regularnych i nieregularnych, modalnych, posiłkowych, zwrotnych, rozdzielnie i nierozdzielnie złożonych w czasie Präsens tryb rozkazujący czasowników znaczenie i użycie czasownika lassen tworzenie czasu przeszłego Präteritum tworzenie czasu przeszłego Perfekt tworzenie czasu przeszłego Plusquamperfekt tworzenie czasu przyszłego Futur I rekcja wybranych czasowników tworzenie trybu przypuszczającego Konjunktiv II forma opisowa trybu przypuszczającego Konditional I würde + bezokolicznik strona bierna czasowników w czasie Präsens, Präteritum i Perfekt Rzeczownik użycie rodzajnika określonego, nieokreślonego oraz użycie rzeczownika bez rodzajnika deklinacja mocna rzeczowników deklinacja słaba rzeczowników odmiana imion własnych rekcja wybranych rzeczowników Przymiotnik przymiotnik jako orzecznik odmiana przymiotnika z rodzajnikiem określonym, nieokreślonym, bez rodzajnika, po przeczeniu kein, zaimku dzierżawczym, po zaimkach liczebnych przez wszystkie przypadki regularne i nieregularne stopniowanie przymiotników rekcja wybranych przymiotników przymiotniki w porównaniach Zaimek odmiana zaimków osobowych odmiana zaimków dzierżawczych zaimki pytające i wskazujące zaimek zwrotny sich zaimki względne zaimek nieosobowy es zaimki nieokreślone alle, einige, etwas, jeder, jemand, einer, keiner, man, niemand, nichts, alles
Liczebnik liczebniki główne liczebniki porządkowe liczebniki ułamkowe i dziesiętne liczebniki w oznaczeniu miary i wagi, powierzchni i objętości Przyimek przyimki z celownikiem: aus, bei, gegenüber, mit, nach, seit, von, zu przyimki z biernikiem: bis, durch, für, gegen, ohne, um, entlang przyimki lokalne z celownikiem i biernikiem: an, auf, in, hinter, neben, unter, über, vor, zwischen przyimki z dopełniaczem: statt, trotz, während, wegen Składnia zdania pojedyncze: oznajmujące, pytające, rozkazujące szyk wyrazów w zdaniu: prosty, przestawny oraz szyk zdania podrzędnie złożonego miejsce przeczenia w zdaniu zdania złożone współrzędnie ze spójnikami: aber, denn, oder, und, sondern, deshalb, sonst, trotzdem i bezspójnikowe zdania podrzędne dopełnieniowe ze spójnikami dass, ob., wer, was, wo zdania podrzędne okolicznikowe przyczyny ze spójnikami weil, da zdania podrzędne czasowe ze spójnikami wenn, als, bevor, ehe, nachdem, seitdem, während zdania podrzędne warunkowe ze spójnikiem wenn zdania podrzędne okolicznikowe przyzwolenia ze spójnikiem obwohl zdania podrzędne okolicznikowe celu ze spójnikiem damit konstrukcja bezokolicznikowa z um... zu zdania podrzędne okolicznikowe sposobu ze spójnikiem (an)statt dass konstrukcja bezokolicznikowa z (an)statt... zu zdania względne z zaimkiem względnym zdania z dwuczłonowymi spójnikami: entweder... oder, nicht nur... sondern auch, sowohl... als auch, zwar... aber konstrukcja bezokolicznikowa z zu i bez zu Przeczenia przeczenie kein, keine przeczenie nicht, nichts, niemand Słowotwórstwo rzeczowniki złożone tworzenie rzeczowników od czasowników, przymiotników i imiesłowów słowotwórstwo przymiotnika 1.3. Funkcje językowe Do podstawowych funkcji językowych, które uczeń powinien opanować należą: nawiązywanie kontaktów towarzyskich: przedstawianie siebie i innych osób; powitanie i pożegnanie; udzielanie podstawowych informacji na swój temat i pytanie o dane rozmówcy i innych osób; rozpoczynanie, prowadzenie i kończenie rozmowy; stosowanie form grzecznościowych; uzyskiwanie i przekazywanie prostych informacji i wyjaśnień; proponowanie, przyjmowanie i odrzucanie propozycji i sugestii; prośba o pozwolenie, udzielanie i odmawianie pozwolenia; wyrażanie swoich życzeń i opinii, pytanie o opinie i życzenia innych; wyrażanie swoich emocji, np. radości, niezadowolenia, zdziwienia;
wyrażanie prośby i podziękowania oraz zgody lub odmowy wykonania prośby; wyrażanie przeprosin, przyjmowanie przeprosin; wyrażanie prośby o powtórzenie bądź wyjaśnienie; opisywanie ludzi, przedmiotów, miejsc, zjawisk i czynności; opowiadanie o wydarzeniach życia codziennego i ich komentowanie; przedstawianie faktów z przeszłości i teraźniejszości; relacjonowanie wydarzeń z przeszłości; wyrażanie i uzasadnianie swoich opinii, poglądów; przedstawianie opinii innych osób; przedstawianie zalet i wad różnych rozwiązań i poglądów; opowiadanie o marzeniach, nadziejach i planach na przyszłość; wyrażanie pewności, przypuszczenia oraz wątpliwości; wyjaśnianie sposobu obsługi prostych urządzeń; rozpoznawanie i stosowanie nieformalnego i formalnego stylu wypowiedzi; instruowanie. 1.4. Treści kulturowe Zajęcia z języka obcego to nie tylko nauka języka. Nauka komunikowania się w języku obcym jest związana z ludźmi, którzy się tym językiem posługują, ich kulturą, historią i zwyczajami. Dlatego nauczanie zagadnień kulturowych związanych z obszarem języka niemieckiego powinno stanowić integralną część procesu nauczania języka. Poprzez poznawanie historii, tradycji i zwyczajów innych krajów, ze szczególnym uwzględnieniem państw niemieckojęzycznych, kształtujemy w uczniach świadomość językową, postawy ciekawości, otwartości i tolerancji wobec innych kultur. W wyniku takiego kształtowania u uczniów kompetencji kulturowej uczeń nauczy się obiektywnie postrzegać rzeczywistość i różnice między kulturą własną i obcą. Na szeroko pojętą kulturę narodu składają się m.in.: tradycje, zwyczaje; obchodzenie świąt i uroczystości; normy zachowania; ubiór; zwyczaje kulinarne; sposoby spędzania czasu wolnego; sposób urządzania mieszkań; relacje między pokoleniami i rówieśnikami; stosunki w pracy i życiu publicznym; opieka społeczna, zdrowotna; system wartości, poglądy, religia; zachowania niewerbalne: gesty, mimika; różne odmiany języka dialekty, język potoczny, slangi, itd. Aby rozwijanie kompetencji kulturowej było procesem systematycznym, proponujemy stosowanie różnych technik bezpośrednich i pośrednich. Nauczyciel podejmuje decyzję o ich wykorzystaniu zależnie od poziomu językowego klasy, zainteresowań i możliwości uczniów oraz uwzględniając liczbę godzin przeznaczonych na realizację procesu dydaktycznego. Są to np.: wystrój klasy: mapy, plakaty, kolaże, flagi, kąciki tematyczne, itd.; czytanie i słuchanie tekstów zawierających informacje o krajach niemieckojęzycznych, w tym: czasopism językowych, fragmentów literatury (w wersji uproszczonej); oglądanie rysunków, zdjęć, filmów czy teledysków; korespondencja w języku niemieckim - w sposób tradycyjny lub drogą elektroniczną, np. poprzez czat, fora dyskusyjne, gry online, itp.; wymiana z młodzieżą z krajów niemieckojęzycznych; konkursy wiedzy o krajach niemieckojęzycznych; przeprowadzanie tematycznych projektów kulturowych; organizowanie dni kultury krajów niemieckojęzycznych;
organizowanie wieczorów poezji, piosenki niemieckiej, spotkań z cudzoziemcami; przygotowywanie gier symulacyjnych lub dram. 2. SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA Sprawności językowe: A. Rozumienie ze słuchu W rozwijaniu tej sprawności językowej w klasie pierwszej szkoły ponadgimnazjalnej kładzie się nacisk na kształcenie u uczniów umiejętności rozumienia globalnego oraz selektywnego tekstu. Sprawność ta jest ćwiczona za pomocą zadań zamkniętych oraz półotwartych, do których należy: rozpoznawanie kontekstu sytuacyjnego usłyszanego tekstu rozpoznawanie głównej myśli/głównego tematu słuchanego tekstu zadania wielokrotnego wyboru zadania prawda/fałsz podawanie kolejności usłyszanych informacji uzupełnianie luk w zdaniach lub w tekście na podstawie wysłuchanych informacji przyporządkowanie ilustracji, zdjęć do wysłuchanych tekstów przyporządkowanie wypowiedzi/ informacji do poszczególnych osób występujących w tekście odgrywanie scenek/dialogów na podstawie usłyszanego tekstu tworzenie notatek na podstawie słuchanego tekstu odnajdywanie i korygowanie błędnych informacji na podstawie usłyszanego tekstu zaznaczanie informacji na rysunku/obrazku. KRYTERIA OCENY ROZUMIENIA ZE SŁUCHU Ocena celująca spełnia wszystkie kryteria przewidziane na ocenę bardzo dobrą bez większego trudu rozumie wypowiedzi w języku niemieckim na podstawie kontekstu sytuacyjnego oraz związków przyczynowo-skutkowych, nawet jeśli zawarte są w nich nowe struktury leksykalno-gramatyczne. Ocena bardzo dobra bez większego trudu rozumie wypowiedzi w języku niemieckim, formułowane przez różne osoby i zawierające znane mu słownictwo oraz struktury gramatyczne rozumie sens sytuacji komunikacyjnych oraz prawidłowo na nie reaguje, nie popełniając błędów leksykalnych i gramatycznych sprawnie wyszukuje informacje ogólne i szczegółowe w wypowiedziach, dialogach, komunikatach w pełni rozumie instrukcje nauczyciela formułowane w języku niemieckim i prawidłowo na nie reaguje. Ocena dobra w znacznym stopniu rozumie wypowiedzi w języku niemieckim, formułowane przez różne osoby i zawierające znane mu słownictwo oraz struktury gramatyczne rozumie sens większości sytuacji komunikacyjnych oraz prawidłowo na nie reaguje, a drobne błędy gramatyczne i leksykalne nie zakłócają komunikacji sprawnie wyszukuje informacje ogólne i szczegółowe w nieskomplikowanych wypowiedziach, dialogach, komunikatach rozumie instrukcje nauczyciela formułowane w języku niemieckim i prawidłowo na nie reaguje.
Ocena dostateczna rozumie dużą część prostych wypowiedzi w języku niemieckim, formułowanych przez różne osoby i zawierających znane mu słownictwo oraz struktury gramatyczne przeważnie rozumie ogólny sens większości sytuacji komunikacyjnych oraz przeważnie prawidłowo na nie reaguje; błędy gramatyczne i leksykalne nie zakłócają w znaczącym stopniu komunikacji wyszukuje większość szczegółowych informacji w nieskomplikowanych wypowiedziach, dialogach, komunikatach rozumie większą część prostych instrukcji nauczyciela, formułowanych w języku niemieckim i zazwyczaj prawidłowo na nie reaguje. Ocena dopuszczająca rozumie niewielką część wypowiedzi w języku niemieckim, zawierających słownictwo i struktury gramatyczne ujęte w programie nauczania przeważnie rozumie ogólny sens tylko niektórych sytuacji komunikacyjnych oraz często reaguje na nie nieprawidłowo; błędy gramatyczne i leksykalne powodują nierzadko zakłócenie komunikacji wyszukuje jedynie niektóre informacje szczegółowe w nieskomplikowanych wypowiedziach, dialogach, komunikatach rozumie niektóre proste instrukcje i polecenia nauczyciela formułowane w języku niemieckim oraz nie zawsze prawidłowo na nie reaguje. Ocena niedostateczna Uczeń : nie rozumie najprostszych wypowiedzi w języku niemieckim rozumie ogólny sens bardzo nielicznych sytuacji komunikacyjnych lub nie rozumie ich wcale; ma problem z prawidłowym reagowaniem na nie lub nie reaguje wcale nie potrafi wyszukać szczegółowych informacji w nieskomplikowanych wypowiedziach, dialogach, komunikatach nie rozumie prostych instrukcji i poleceń nauczyciela formułowanych w języku niemieckim. B. Mówienie Podczas lekcji języka niemieckiego sprawność ta jest rozwijana w ramach następujących obszarów: udzielanie i uzyskiwanie informacji dotyczących sytuacji przewidzianych w programie nauczania inicjowanie, podtrzymywanie i kończenie rozmowy w typowych sytuacjach komunikacyjnych opowiadanie o wydarzeniach dotyczących sytuacji przewidzianych w programie nauczania formułowanie opisów formułowanie wypowiedzi na podstawie materiału stymulującego reagowanie w typowej sytuacji komunikacyjnej, określonej w programie nauczania poprawne wypowiadanie wyrazów w języku niemieckim KRYTERIA OCENY MÓWIENIA Ocena celująca Uczeń spełnia wszystkie kryteria na przewidziane ocenę bardzo dobrą tworzy wypowiedzi ustne, jakościowo wykraczające poza zakres programu nauczania, np. poza zakres leksykalny, gramatyczny, wypowiedź cechuje się płynnością i oryginalnością, temat został ujęty w ciekawy sposób. Ocena bardzo dobra swobodnie zdobywa informacje i udziela ich w typowych sytuacjach dnia codziennego, nie popełniając przy tym błędów językowych i gramatycznych
swobodnie wyraża swoje zdanie na dany temat, używając bogatego słownictwa i poprawnych struktur gramatycznych bezbłędnie reaguje na zaistniałą sytuację komunikacyjną potrafi bezbłędnie i płynnie opowiadać o sytuacjach określonych w programie nauczania oraz formułować opisy ustne przewidziane w programie nauczania płynnie inicjuje, podtrzymuje i kończy prostą rozmowę, dotyczącą typowych sytuacji potrafi stosować środki leksykalne i gramatyczne adekwatne do sytuacji jego wypowiedzi są całkowicie poprawne pod względem fonetycznym, bez błędów w wymowie i intonacji. Ocena dobra zdobywa informacje i udziela ich w typowych sytuacjach dnia codziennego; nieliczne błędy językowe nie zakłócają komunikacji wyraża swoje zdanie na dany temat, używa dość bogatego słownictwa i poprawnych struktur gramatycznych potrafi dość płynnie opowiadać o sytuacjach określonych w programie nauczania oraz formułować krótkie opisy inicjuje, podtrzymuje i kończy prostą rozmowę, dotyczącą typowych sytuacji; nieliczne błędy językowe nie utrudniają komunikacji poprawnie reaguje w typowych sytuacjach określonych w programie nauczania; nieliczne błędy językowe nie zakłócają komunikacji prawie zawsze stosuje środki leksykalne i gramatyczne adekwatne do sytuacji jego wypowiedzi są poprawne pod względem fonetycznym, bez istotnych błędów w wymowie i intonacji. Ocena dostateczna z pomocą nauczyciela lub innych uczniów zadaje proste pytania i udziela prostych odpowiedzi; używa przy tym prostego słownictwa i prostych form gramatycznych, jednak nie zawsze poprawnych potrafi wyrazić w prosty sposób swoje zdanie na dany temat, choć widoczne są błędy leksykalne i gramatyczne potrafi formułować proste wypowiedzi zgodnie z programem nauczania potrafi nawiązać rozmowę w prostej sytuacji komunikacyjnej, ma jednak problemy z jej utrzymaniem i zakończeniem przeważnie reaguje w typowych sytuacjach komunikacyjnych, popełnia jednak błędy językowe potrafi w ograniczonym stopniu stosować środki leksykalne i gramatyczne adekwatne do sytuacji jego wypowiedzi zawierają błędy fonetyczne, które nie powodują jednak niezrozumienia wypowiedzi błędy leksykalne i gramatyczne w nieznacznym stopniu utrudniają komunikację. Ocena dopuszczająca potrafi w ograniczonym stopniu zadawać pytania i udzielać odpowiedzi; ma przy tym znaczne problemy z ich trafnością, poprawnością gramatyczną, leksykalną i fonetyczną jedynie ze znaczną pomocą nauczyciela wyraża w prosty sposób swoje zdanie na dany temat, popełniając przy tym liczne błędy językowe potrafi formułować proste wypowiedzi zgodnie z programem nauczania tylko częściowo potrafi nawiązać rozmowę w prostej sytuacji komunikacyjnej, ma problem z jej utrzymaniem i zakończeniem ma problemy z poprawnym reagowaniem w typowych sytuacjach komunikacyjnych podczas formułowania wypowiedzi posługuje się schematami ma znaczne problemy ze stosowaniem poznanych środków leksykalnych i gramatycznych adekwatnie do sytuacji jego wypowiedzi zawierają liczne błędy fonetyczne, które często powodują niezrozumienie wypowiedzi błędy leksykalne, gramatyczne i fonetyczne utrudniają komunikację. Ocena niedostateczna nie potrafi zadawać pytań i udzielać odpowiedzi nie potrafi wyrażać swoich myśli, odczuć, swojej opinii na dany temat z powodu zbyt ubogiego zasobu leksykalno-gramatycznego nie potrafi formułować najprostszych wypowiedzi obejmujących tematykę ujętą w programie nauczania nie potrafi nawiązać, podtrzymać i zakończyć rozmowy w prostej sytuacji komunikacyjnej nie potrafi właściwie zareagować w najprostszych sytuacjach komunikacyjnych, uwzględnionych w zakresie tematycznym
tworzy wypowiedź, która nie zawiera wymaganej liczby niezbędnych informacji nie potrafi stosować poznanych środków leksykalnych i gramatycznych adekwatnie do sytuacji jego wypowiedzi zawierają znaczące błędy pod fonetyczne, leksykalne i gramatyczne, które uniemożliwiają zrozumienie wypowiedzi. C. Czytanie ze zrozumieniem Podczas lekcji języka niemieckiego sprawność ta rozwijana jest za pomocą następujących form zadań: zadania wielokrotnego wyboru zadania typu prawda/fałsz łączenie wyrazów z obrazkami, tekstów z obrazkami odpowiedzi na pytania do tekstu uzupełnianie fragmentów tekstu ustalanie kolejności zdań w tekście uzupełnianie informacji na podstawie przeczytanego tekstu dopasowanie ilustracji do tekstów lub zdań łączenie osoby z informacją, informacji z tekstem poprawianie błędnych informacji na podstawie tekstu czytanego KRYTERIA OCENY CZYTANIA ZE ZROZUMIENIEM Ocena celująca spełnia wszystkie kryteria przewidziane na ocenę bardzo dobrą bez problemu rozumie na podstawie kontekstu sytuacyjnego oraz związków przyczynowo--skutkowych teksty użytkowe i informacyjne, nawet jeśli występują w nich struktury gramatycznoleksykalne, wykraczające poza program nauczania. Ocena bardzo dobra bez trudu rozumie proste teksty: krótkie opisy, dialogi, notatki, ogłoszenia i inne teksty informacyjne, e-maile, SMS, kartki pocztowe, zaproszenie, bilet kolejowy, menu sprawnie znajduje potrzebne informacje szczegółowe w tekście. Ocena dobra rozumie ogólnie większość prostych tekstów, jak: krótkie opisy, dialogi, notatki, ogłoszenia i inne teksty informacyjne, e-maile, SMS, kartki pocztowe, zaproszenie, bilet kolejowy, menu potrafi znaleźć większość potrzebnych informacji szczegółowych w tekście. Ocena dostateczna rozumie ogólnie dużą część prostych tekstów znajduje część potrzebnych informacji szczegółowych w tekście. Ocena dopuszczająca rozumie nieliczne proste teksty potrafi odnaleźć w tekście nieliczne informacje.
Ocena niedostateczna nie rozumie prostych tekstów nie potrafi odnaleźć w tekście potrzebnych informacji szczegółowych. D. Pisanie Na czwartym stopniu edukacji sprawność ta jest ćwiczona poprzez stosowanie następujących zadań: tworzenie opisów, notatek pisanie SMS, e-maili, kartek pocztowych uzupełnianie luk w zdaniach i tekstach uzupełnianie elementów dialogu pisemne udzielenie odpowiedzi na pytanie uzupełnianie diagramów, formularzy, ankiety układanie zdań z rozsypanki wyrazowej poprawne zapisywanie słów rozwiązywanie krzyżówek i łamigłówek językowych KRYTERIA OCENY SPRAWNOŚCI PISANIA Ocena celująca spełnia wszystkie kryteria przewidziane na ocenę bardzo dobrą tworzy wypowiedzi pisemne, jakościowo wykraczające poza program nauczania, np. poza zakres leksykalny, gramatyczny, płynność i oryginalność wypowiedzi, ciekawe ujęcie tematu. Ocena bardzo dobra bez trudu dostrzega różnice między fonetyczną a graficzną formą wyrazu oraz bezbłędnie zapisuje poznane słowa i wyrażenia bez trudu tworzy wypowiedzi pisemne przewidziane w programie nauczania, stosując urozmaicone słownictwo i struktury gramatyczne właściwe dla danej wypowiedzi potrafi przedstawiać rozbudowane dialogi w formie pisemnej w sposób wyczerpujący przekazuje informacje w formie pisemnej tworzy bezbłędne wypowiedzi pisemne. Ocena dobra dostrzega różnice między fonetyczną a graficzną formą wyrazu oraz bezbłędnie zapisuje większość poznanych słów i wyrażeń tworzy wypowiedzi pisemne przewidziane w zakresie tematycznym, stosując dość urozmaicone słownictwo i struktury gramatyczne właściwe dla danej wypowiedzi potrafi konstruować dialogi w formie pisemnej w sposób wyczerpujący przekazuje informacje w formie pisemnej tworzy wypowiedzi z niewielką liczbą błędów, jednak nie ma to wpływu na obniżenie jakości wypowiedzi pisemnej. Ocena dostateczna ma trudności w dostrzeganiu różnic między fonetyczną a graficzną formą wyrazu, popełnia błędy przy zapisie poznanych słów i wyrażeń tworzy proste wypowiedzi pisemne przewidziane w zakresie tematycznym, stosując proste słownictwo i struktury gramatyczne właściwe dla danej wypowiedzi potrafi konstruować dialogi w formie pisemnej, ale charakteryzują się one częściowym brakiem spójności
w sposób niepełny i nieprecyzyjny przekazuje informacje w formie pisemnej tworzy wypowiedzi ze znacznymi ilościami błędów leksykalnych, ortograficznych i gramatycznych, które powodują częściowe zakłócenie komunikacji i wynikają z niewystarczającego opanowania materiału. Ocena dopuszczająca ma znaczące trudności w dostrzeganiu różnic między fonetyczną a graficzną formą wyrazu, popełnia błędy przy zapisie poznanych słów i wyrażeń, często nie potrafi poprawnie uzupełnić brakujących liter w poznanych wcześniej wyrazach ma znaczne problemy z tworzeniem spójnych wypowiedzi pisemnych; stosuje przy tym ubogie słownictwo i struktury gramatyczne ma problem z konstrukcją logicznych dialogów w formie pisemnej nie przekazuje informacji w formie pisemnej w sposób wyczerpujący tworzy wypowiedzi ze znaczną liczbą błędów, co utrudnia przekazanie informacji. Ocena niedostateczna nie dostrzega różnic między fonetyczną a graficzną formą wyrazu, nie potrafi poprawnie uzupełnić brakujących liter w poznanych wcześniej wyrazach z powodu bardzo ograniczonej znajomości słownictwa i struktur leksykalno-gramatycznych nie potrafi tworzyć prostych wypowiedzi pisemnych próbuje w sposób odtwórczy tworzyć wypowiedzi pisemne, jednak jego wypowiedź nie zawiera informacji niezbędnych do przekazania wymaganych treści nie umie budować poprawnych zdań posiada niewystarczający zasób słownictwa do przekazania informacji w tekście pisanym nieodpowiednio dobiera słownictwo robi liczne, rażące błędy ortograficzne, gramatyczne i leksykalne.