Izolacyjność akustyczna ścian wykonanych w systemie szalunków traconych ze styropianu dr hab. inż. Barbara Szudrowicz* * Instytut Techniki Budowlanej Ściany wykonane w systemie szalunków traconych to rozwiązania, w których nienośne systemowe szalunki tracone wypełniane są na budowie świeżym betonem. Szalunki tracone mogą być wykonane z pustaków, płyt z materiałów termoizolacyjnych lub betonu. Zestawy szalunków składają się na ogół z elementów do montowania ręcznego, z co najmniej dwoma elementami szalunkowymi połączonymi za pomocą przewiązek dystansowych, zapewniających odporność na obciążenie rozciągające wywołane wylewaniem świeżego betonu. W artykule ograniczono się do przypadków, w których elementy szalunków traconych wykonane są ze styropianu, a więc pełnią także rolę izolacji termicznej. Zwykle rozwiązania te stosuje się na ściany zewnętrzne, ale w przypadku szalunkowych elementów styropianowych o grubości minimalnej w danym systemie także do wykonywania ścian wewnętrznych. Wymagania dotyczące ścian w systemie szalunków traconych oraz metody ich badań i zasady oceny ujęte są w Wytycznych do Europejskich Aprobat Technicznych ETAG nr 009. W grupie wymagań odnoszących się do właściwości użytkowych znalazła się izolacyjność od dźwięków powietrznych oraz właściwości dźwiękochłonne. Konieczność oceny właściwości dźwiękochłonnych występuje tylko w tych przypadkach, gdy ze względu na zastosowany rodzaj szalunku i sposób wykończenia powierzchni można oczekiwać zwiększonego współczynnika pochłaniania (w porównaniu ze współczynnikiem pochłaniania przegród wykonanych z tradycyjnych materiałów budowlanych. Ten przypadek nie dotyczy rozwiązań z zastosowaniem szalunków traconych ze styropianu. Uwzględniona w ETAG nr 009 metoda badań izolacyjności akustycznej właściwej oraz metoda wyznaczania jednoliczbowych wskaźników izolacyjności wynika z norm EN, które mają odpowiedniki w normalizacji polskiej tj. PN-EN 20140-3:1999 (metoda badań oraz PN-EN ISO 717-1:1999 (metoda wyznaczania jednoliczbowych wskaźników w postaci. Zaznaczono przy tym, że badania muszą odnosić się do rozwiązań takich, jakie są stosowane w rzeczywistości, co oznacza w praktyce, że ocena akustyczna musi uwzględniać konkretny sposób wykończenia powierzchni ściany. Dokument europejski dopuszcza możliwość wyznaczenia izolacyjności akustycznej ściany na drodze obliczeniowej, przywołując normę EN 12354:2000 (odpowiednikiem tej normy odnoszącym się do izolacyjności akustycznej od dźwięków powietrznych jest PN-EN 12354-1:2002. W normie tej nie ma metod umożliwiających wyznaczenie izolacyjności akustycznej ściany o omawianej konstrukcji; zastosowanie metody obliczeniowej ogranicza się zatem tylko do ewentualnego wyznaczania wypadkowej izolacyjności akustycznej ściany np. z oknami lub drzwiami. Podczas oceny przydatności wyrobów (do zamierzonego stosowania pod względem akustycznych wg ETAG nr 009 uwzględnia się wszelkiego rodzaju ewentualne nieszczelności przegrody, boczne przenoszenie dźwięku oraz rodzaj zamocowań. Jeżeli próba odzwierciedla w sposób prawidłowy wszystkie parametry techniczne rozwiązania, to wystąpienie ewentualnych nieszczelności powinno ujawnić się już wbadaniach laboratoryjnych i spowodować obniżenie jej izolacyjności akustycznej. Wpływ bocznego przenoszenia dźwięku i rodzaju zamocowań na izolacyjność akustyczną ściany w budynku można traktować łącznie. Żaden z modeli obliczeniowych, zawartych w normie PN-EN 12354-1:2000, nie odnosi się jednak wprost do omawianego rozwiązania ścian z elementów styropianowych jako szalunku traconego. Szacunkowe (bardziej o charakterze jakościowym niż ilościowym określenie wpływu bocznego przenoszenia dźwięku na izolacyjność akustyczną w budynku może nastąpić na podstawie badań terenowych. Taką metodę przyjęto przy ocenie akustycznej rozpatrywanych konstrukcji. Mówiąc o wpływie bocznego przenoszenia dźwięku należy mieć na uwadze dwa zagadnienia, a mianowicie: zmianę izolacyjności akustycznej przegrody w budynku pod wpływem występującej bocznej transmisji dźwięku oraz wpływ danej przegrody na stopień bocznego przenoszenia dźwięku w budynku, czyli na izolacyjność akustyczną innych przegród wewnętrznych. Charakterystyka techniczna ścian wykonanych z zastosowaniem szalunków traconych ze styropianu Szalunki tracone ze styropianu można podzielić na dwie podstawowe grupy: elementy szalunkowe połączone są przewiązkami ze styropianu, co prowadzi do rozwiązania w formie pustaków styropianowych; 42 8 2007 (nr 420
Ochrona przed hałasem w budynkach TEMAT WYDANIA Izolacyjność tę określa się w warunkach laboratoryjnych na próbkach o powierzchni S 10 m 2, które odwzorowują wszystkie podstawowe cechy techniczne danego rozwiązania. Badania tego rodzaju rozwiązań prowadzone były w Zakładzie Akustyki już od 1997 r. i obejmowały różne systemy występujące wówczas na rynku. Na podstawie tych badań stwierdzono, że izolacyjność akustyczna ściany jest mniejsza niż wynikałoby to z izolacyjności akustycznej rdzenia betonowego, nawet przy uwzględnieniu zmniejszonej masy powierzchniowej, zwłaszcza przy rozwiązaniach z przewiązkami styropianowymi. Przebieg izolacyjności akustycznej w funkcji częstotliwości ma wyraźnie charakter rezonansowy. Zjawisko to wiązano z powstałymi na obu powierzchniach ściany układami rezonansowymi składającymi się z warstwy styropianu i pokrywającej ją warstwy wykończeniowej. Rys. 1. Ogólne schematy szalunków traconych ze styropianu: 1 element styropianowy po stronie wewnętrznej (stałej grubości w danym systemie; 2 element styropianowy po stronie zewnętrznej (grubość dostosowana do wymagań izolacji termicznej; 3 przewiązki styropianowe; 4 boczny element pustaka styropianowego; 5 przewiązki metalowe lub z twardego tworzywa sztucznego Przykładowe wyniki badań pokazano na rysunku 2. Częstotliwość rezonansowa, zaznaczająca się w przebiegu krzywych R(f wyraźnym obniżeniem izolacyjności akustycznej w stosunkowo wąskim przedziale częstotliwości, przemieszcza się od pasma częstotliwości wysokich w kierunku pasma częstotliwości średnich wraz ze wzrostem grubości warstwy styropianu (po jednej stronie rdzenia warstwa styropianu ma stałą grubość 50 55 mm przy której częstotliwość rezonansowa występuje w paśmie 1/3 oktawowym 3150 4000Hz, po drugiej stronie grubość warstwy styropianu jest zmienna i przy największej rozpatrywanej grubości 250 mm powoduje drgania rezonansowe rdzenia betonowego w paśmie 1/3 oktawowym o środkowej częstotliwości wynoszącej 800 Hz. Wskaźniki jednoliczbowe izolacyjności akustycznej rdzenia betonowego (w okładzinach styropianowych zestawiono w tabeli 1. Z przedstawionych danych wynika, że w przypadku szalunków traconych z przewiązkami styropianowymi obniżenie wskaźników izolacyjności akustycznej właściwej rdzenia w porównaniu z analogicznymi parametrami akustycznymi płyty betonowej o równoważnej masie po- elementy szalunkowe połączone są przewiązkami metalowymi lub z twardego tworzywa. W każdym przypadku elementy szalunkowe po jednej stronie mają grubość minimalną dla danego systemu (np. 50 lub 55 mm, natomiast elementy szalunkowe z drugiej strony pełnią rolę izolacji termicznej o zróżnicowanej grubości (w rozwiązaniach stosowanych w Polsce jest to grubość 50, 100, 150 i 250 mm lub 55, 105, 155 i 255 mm. Ogólny schemat styropianowych elementów szalunku traconego przedstawiono na rysunku 1. Po zalaniu betonem powstaje ściana z rdzeniem betonowym (lub w zależności od potrzeb żelbetowym, grubości 150 mm lub 140 mm, poprzerywanym przewiązkami, obłożonym z obu stron warstwą styropianu. W przypadku ścian zewnętrznych powierzchnia od strony pomieszczenia jest najczęściej wykańczana płytami gipsowo-kartonowymi zamocowanymi na plackach gipsowych (niekiedy stosowane są 2 płyty gipsowo-kartonowe lub tynk gipsowy, natomiast po stronie zewnętrznej stosowane jest wykończenie z tynku mineralnego cienkowarstwowego grubości ok. 6 mm na siatce tworzywowej zgodnie z technologią wykonywania ociepleń metodą lekką mokrą. Ocena izolacyjności akustycznej ścian Ocena izolacyjności akustycznej ścian w styropianowych szalunkach traconych jako wyrobu sprowadza się do określenia izolacyjności akustycznej kompletnego rozwiązania materiałowo-konstrukcyjnego tj. bez uwzględnienia ewentualnego wpływu bocznego przenoszenia dźwięku. Po realizacji w 2006 r. szerokiego programu badawczego potwierdziła się ogólna ocena akustyczna tego rodzaju ścian i umożliwiła dość daleko idące uogólnienia. Wykazała jednak, że rezonansowy wpływ na izolacyjność akustyczną rdzenia mają nie tylko kompletne układy warstwowe po obu stronach rdzenia (jak sądzono dotychczas, ale nawet same warstwy styropianu. To zaskakujące zjawisko zostało potwierdzone nie tylko standardowymi pomiarami akustycznymi ścian przed pokryciem ich warstwami wykończeniowymi, ale także pomiarami drgań rdzenia tego samego rozwiązania (dostęp do rdzenia uzyskano przez wycięcie w kilku punktach otworów w warstwie styropianu po odbiorczej stronie ściany. Rys. 2. Charakterystyki izolacyjności akustycznej właściwej rdzeni betonowych grubości 150 mm ścian wykonanych w szalunkach traconych ze styropianu (przewiązki styropianowe; w ścianie grubości: 1 h = 250 mm (styropian 50 mm+50 mm, 2-h = 300 mm (styropian 50 mm+100 mm, 3-h =400 mm (styropian 50 mm+200 mm, 4-h =450 mm (styropian 50 mm+250 mm 8 2007 (nr 420 43
wierzchniowej zależy przede wszystkim od typu szalunku, a także od grubości warstwy styropianu. Przy przewiązkach metalowych lub z twardego tworzywa sztucznego Tabela 1. Jednoliczbowe wskaźniki izolacyjności akustycznej rdzenia betonowego ścian wykonanych w technologii szalunków traconych ze styropianu Typ Grubość [mm] Grubość rdzenia Wskaźniki Częstotliszalunku betonowego [mm] izolacyjności wość rozooraz teoretyczna akustycznej nansowa ściany (rdzeń warstw + obustronnie szacunkowa izo- właściwej [Hz] styropianu styropian lacyjność akus- [db] tyczna przewiązki styropianowe, teoretyczna szacunkowa izolacyjność akustyczna rdzenia jako płyty betonowej, wg rys. 1a 250 50 + 50 47(-4,-4 4000 150 R 300 50 + 100 w = = 51(-1, -4 db 48(-1, -3 1000 450 50 + 250 51(-3, -5 800 wg rys. 1b 250 55 + 55 140 R 45(-1, -2 3150 w = 350 55 + 155 = 50(-1, -4 db 45(-1,-1 1250 przewiązki metalowe lub z twardego tworzywa, teoretyczna szacunkowa izolacyjność akustyczna rdzenia jako płyty betonowej, wg rys. 1c 450 50 + 250 150 = 52(-2, -4 800 250 55+55 = 52(-1, -4 db 140 = = 51(-1, -4 db 50(-3, -3 3150 na plackach gipsowych, powoduje pogorszenie izolacyjności akustycznej ściany w obszarze rezonansu wynoszące przeciętnie 6 7 db. Odpowiednie wartości w funkcji częstotliwości przedstawiono na rysunku 5. Jest to istotny wynik ze względu na ocenę stopnia bocznego przenoszenia dźwięku w budynku z tego rodzaju ścianami. Z wyników badań jednoliczbowych wskaźników izolacyjności akustycznej omawianych ścian (tabela 2 wynika, że praktycznie nie zależą one od grubości zewnętrznych styropianowych elementów szalunkowych. Różnice wartości wskaźników mieszczą się w granicach rozbieżności jakie mogą wystąpić ze względu na szczegóły wykonawstwa (różne rodzaje tynku zewnętrznego, zamocowania płyty gipsowo-kartonowej itp.. Grubość zewnętrznych styropianowych elementów szalunkowych wpływa natomiast na pasmo występowania częstotliwości rezonansowej, przy której następuje gwałtowne obniżenie izolacyjności akustycznej całej ściany. W przypadku omawianych ścian, z wykończeniem odpowiadającym 44 wartości wskaźników rdzenia są praktycznie porównywalne ze wskaźnikami izolacyjności akustycznej płyty betonowej (żelbetowej o równoważnej masie powierzchniowej. Nie oznacza to jednak porównywalnej oceny właściwości akustycznych ze względu na rezonansowy charakter izolacyjności akustycznej rzeczywistego rdzenia. Pokrycie ściany z kompletnymi warstwami wykończeniowymi tj. płytą gipsowo-kartonową (po wewnętrznej stronie ściany oraz tynkiem cienkowarstwowym (po zewnętrznej stronie ściany pogłębia rezonansowy charakter izolacyjności akustycznej całej ściany i prowadzi do dalszego pogorszenia jej właściwości dźwiękoizolacyjnych. Przykłady charakterystyki R(f ściany grubości 300 mm i 450 mm z warstwami wykończeniowymi podanymi wcześniej przedstawiono na rysunku 3 i 4. W celach porównawczych podano również izolacyjność akustyczną samego rdzenia oraz ściany bez wewnętrznej warstwy wykończeniowej. Łatwo zauważyć, że powstały po stronie wewnętrznej układ rezonansowy składający się z warstwy styropianu 50 55 mm i płyty gipsowokartonowej 12,5 mm, zamocowanej 8 2007 (nr 420 Rys. 3. Izolacyjność akustyczna ściany zewnętrznej wykonanej w technologii ze styropianowych szalunków traconych; grubość ściany h = 300 mm (50 mm + + 150 mm + 100 mm; wykończenie ściany: po stronie zewnętrznej tynk mineralny 6 mm, po stronie wewnętrznej płyty gipsowo-kartonowe 12,5 mm zamocowane na plackach gipsowych: 1 ściana z kompletnym wykończeniem po stronie zewnętrznej i wewnętrznej = 42 (-1, -3 db; 2 ściana bez wykończenia powierzchni (rdzeń betonowy z warstwami styropianu z obu stron = 48 (-1, -3 db; 3 ściana z wykończeniem tylko po stronie zewnętrznej = 49 (-2, -4 db Rys. 4. Izolacyjność akustyczna ściany zewnętrznej wykonanej w technologii ze styropianowych szalunków traconych; grubość ściany h = 450 mm (50 mm + + 150 mm + 250 mm; wykończenie ściany: po stronie zewnętrznej tynk mineralny 6 mm, po stronie wewnętrznej płyty gipsowo-kartonowe 12,5 mm zamocowane na plackach gipsowych: 1 ściana z kompletnym wykończeniem po stronie zewnętrznej i wewnętrznej = = 42 (-2, -4 db; 2 ściana bez wykończenia powierzchni (rdzeń betonowy z warstwami styropianu z obu stron = 51 (-3, -4 db; 3 ściana z wykończeniem tylko po stronie zewnętrznej = 48 (-3, -5 db
Rys. 5. Zmiana izolacyjności akustycznej betonowego rdzenia ściany zewnętrznej Thermomur z wykończeniem powierzchni zewnętrznej tynkiem mineralnym 6 mm po zastosowaniu wykończenia po stronie wewnętrznej płytami gipsowokartonowymi 12,5 mm zamocowanymi na plackach gipsowych (różnica między izolacyjnością akustyczną ściany z kompletnym wykończeniem i izolacyjnością akustyczną ściany z wykończeniem tylko po stronie zewnętrznej: 1 ściana Thermomur 450 z elementów TH-22/B (przewiązki metalowe = -6 db; 2 ściana Thermomur 450 z elementów TH-22 (przewiązki styropianowe = -6 db; 3 ściana Thermomur 300 z elementów TH-14 (przewiązki styropianowe = -7 db ścianom zewnętrznym, ocena ich izolacyjności akustycznej tylko na podstawie jednoliczbowych wskaźników jest mało dokładna. Pomimo, że wartości wskaźników R A2R (R A2R = + C tr 2dB są w wielu przypadkach usytuowania budynku zgodne z wymaganiami normowymi, to izolacyjność akustyczna ściany w obszarze częstotliwości rezonansowej może okazać się porównywalna z izolacyjnością akustyczną okna, co nie jest korzystne. Ściana grubości 250 mm z pokryciem z obu stron płytami gipsowo-kartonowymi 12,5 mm charakteryzuje się wskaźnikami 46(-1, -5. To rozwiązanie traktowane jest jako ściana wewnętrzna. Ściana ta nie spełnia wymagań stawianym ścianom międzymieszkaniowym. Boczne przenoszenie dźwięku w budynkach ze ścianami zewnętrznymi wykonanymi w technologii szalunków traconych ze styropianu Tabela 2. Jednoliczbowe wskaźniki izolacyjności akustycznej ścian wykonanych w technologii szalunków traconych ze styropianu; wykończenie powierzchni ściany po stronie wewnętrznej płytami gipsowo-kartonowymi 12,5 mm zamocowanymi na plackach gipsowych, po stronie zewnętrznej cienkowarstwowym tynkiem mineralnym 5 6 mm wskaźników ( R A1, R A2, powodują obniżenie izolacyjności akustycznej dróg bocznych Ff i Df, co wpływa na wzrost przenoszenia bocznego w budynku. Ten przypadek odnosi się do rozpatrywanych ścian zewnętrznych. Zostały przeprowadzone pomiary izolacyjności akustycznej przegród wewnętrznych w budynkach z omawianymi typami ścian zewnętrznych wykonanymi w technologii szalunków traconych ze styropianu. Schematy węzłów: ściana zewnętrzna-strop oraz ściana zewnętrzna-ściana wewnętrzna przedstawiono na rysunku 6, nanosząc na tych schematach drogi bocznej transmisji dźwięku. Wyniki badań potwierdziły szacunkową ocenę, wynikającą z analizy ogólnych modeli obliczeniowych, wskazującą, że rezonansowy charakter izolacyjności akustycznej ściany zewnętrznej skutkuje analogicznym rezonansowym charakterem izolacyjności akustycznej dróg bocznych (rysunek 7, co odbija się na izolacyjności akustycznej przegród wewnętrznych i to zarówno w odniesieniu do izolacyjno- a Typ Grubość [mm] Wskaźniki Częstotliszalunku izolacyjności wość rezoakustycznej nansowa ściany (rdzeń warstw + obustronnie rdzenia właściwej [Hz] styropianu styropian [db] przewiązki styropianowe wg rys. 1a 250 50 + 50 45(-1,-4 320, 1000 300 50 + 100 150 42(-1, -3 640 450 50 + 250 42(-2, -4 500 wg rys. 1b 250 55 + 55 43(-2, -4 800 1000 350 55 + 155 140 45(-2,-5 640 800 450 55 + 255 43(-2, -3 400 przewiązki metalowe wg rys. 1c 450 50 + 250 150 44(-4, -6 400 500 b Modele obliczeniowe umożliwiające ocenę wpływu ściany zewnętrznej na stopień bocznego przenoszenia dźwięku w budynku podane są w normie PN-EN-12354-1:2002. W modelach tych uwzględniony jest wpływ układów rezonansowych występujących na ścianie od strony pomieszczenia, natomiast nie ma określonej metody uwzględniania układów rezonansowych po stronie zewnętrznej. Z tego względu nie jest możliwe przeprowadzenie obliczeń z dokładnością dostateczną do celów praktycznych. Istniejące modele wskazują jednak, że układy rezonansowe na ścianie zewnętrznej od strony pomieszczenia, jeżeli charakteryzują się ujemnymi wartościami Rys. 6. Schematy węzłów ściany zewnętrznej betonowej wykonanej w systemie szalunków traconych ze styropianu z przegrodami wewnętrznymi: a przekrój pionowy (ściana zewnętrzna/strop; b przekrój poziomy (ściana zewnętrzna/ściana wewnętrzna; Ff, Df drogi transmisji bocznej przez ścianę zewnętrzną 46 8 2007 (nr 420
Ochrona przed hałasem w budynkach TEMAT WYDANIA omawiany rodzaj ściany zewnętrznej w większym stopniu pogarsza izolacyjność akustyczną ścian wewnętrznych niż stropów. Pewne zwiększenie izolacyjności akustycznej bocznych dróg transmisji dźwięku przez ścianę zewnętrzną uzyskuje się zwiększając masę okładziny warstwy styropianu od strony pomieszczenia np. przez zastosowanie dwóch płyt gipsowo-kartonowych lub tynku gipsowego o grubości zwiększonej do 20 25 mm. Rys. 7. Jednostkowa (odniesiona do 1 m 2 izolacyjność akustyczna dróg bocznych Ff+Df wyznaczona metodą drganiową: 1 przez ścianę zewnętrzną wykonaną w systemie szalunków traconych ze styropianu w węźle ze stropem kanałowym żerańskim (transmisja pionowa, węzeł wg rys. 6 a; 2 przez ścianę zewnętrzną jw. wwęźle ze ścianą wewnętrzną ceramiczną (transmisja pozioma, węzeł wg rys. 6 b; 3 przez ścianę wewnętrzną ceramiczną (transmisja pionowa, węzeł ściany działowej ze stropem ści od dźwięków powietrznych jak i uderzeniowych. Wyniki badań akustycznych kanałowego stropu żelbetowego z cegły żerańskiej przedstawione na rysunku 8 i 9 uzupełnione wynikami badań ściany z cegły pełnej (rysunek 8 stanowią przykład udokumentowania tego stwierdzenia. Przy częstotliwości f = 800 Hz wyraźny jest gwałtowny spadek izolacyjności akustycznej ściany i stropu (rysunek 8 oraz wzrost poziomu uderzeniowego w pomieszczeniu pod stropem. Częstotliwość ta odpowiada częstotliwości rezonansowej drogi bocznej (Ff + Df związanej z transmisją dźwięku przez ścianę zewnętrzną. Taki rezonans nie występuje w przypadku izolacyjności akustycznej dróg bocznych, w których uczestniczy ściana wewnętrzna z cegły pełnej (rysunek 7. Warto również zauważyć, że izolacyjność dróg związanych z transmisją dźwięku przez ścianę zewnętrzną w kierunku pionowym jest większa niż w przypadku transmisji dźwięku w kierunku poziomym, co jest związane z występowaniem większej redukcji drgań w węźle, spowodowanej istnieniem żelbetowego wieńca. Wynika z tego praktyczny wniosek, że Podsumowanie Ściany betonowe (żelbetowe wykonane w szalunkach traconych ze styropianu nie mogą być utożsamiane pod względem akustycznym z płytą betonową (żelbetową o równoważnej masie powierzchniowej. Związane z rdzeniem i powiązane przez rdzeń warstwy styropianu powodują całkowitą zmianę izolacyjności akustycznej rdzenia betonowego (żelbetowego, prowadzącą do wystąpienia zjawisk rezonansowych w przebiegu jego charakterystyki izolacyjności akustycznej właściwej. Te zjawiska rezonansowe pogłębiają się po zastosowaniu warstw wykończeniowych na ścianie. W wyniku tego izolacyjność akustyczna ściany jest mniejsza o 5-8 db (w wartościach jednoliczbowych wskaźników niż izolacyjność płyty betonowej (żelbetowej o równoważnej masie powierzchniowej. Rezonansowy charakter izolacyjności akustycznej ściany przenosi się na izolacyjność akustyczną dróg bocznych w budynku z tego rodzaju ścianami zewnętrznymi (lub/i wewnętrznymi. Powoduje to obniżenie izolacyjności akustycznej przegród wewnętrznych i to zarówno izolacyjności od dźwięków powietrznych, jak i uderzeniowych, szczególnie w paśmie występowania częstotliwości rezonansowych (przedział średnich częstotliwości. W związku z tym, z punktu widzenia akustycznego stosowanie tego rodzaju ścian zewnętrznych powinno być ograniczone do takich obiektów, w których nie stawia się wymagań akustycznych w stosunku do przegród wewnętrznych lub wymagania te są na niskim poziomie. Rys. 8. Przykłady wyników badań przeprowadzonych w budynku. Przybliżona izolacyjność akustyczna właściwa przegród wewnętrznych w budynku ze ścianą zewnętrzną grubości 250 mm wykonaną w systemie szalunków traconych ze styropianu: 1, 2 stropów żelbetowych kanałowych (tzw. cegła żerańska z pływającą podłogą; 3 ściany z cegły pełnej Rys. 9. Przykłady wyników badań przeprowadzonych w budynku. Przybliżony poziom uderzeniowy w pomieszczeniu pod stropem żelbetowym kanałowym (tzw. cegła żerańska z pływającą podłogą w budynku ze ścianą zewnętrzną grubości 250 mm wykonaną w systemie szalunków traconych ze styropianu Dotychczasowe badania przeprowadzone w budynkach, a także szacunkowe obliczenia wskazują, że w przypadku zastosowania omawianych rozwiązań ścian nie jest możliwe uzyskanie izolacyjności akustycznej wymaganej dla przegród międzymieszkaniowych w budynkach wielorodzinnych. 8 2007 (nr 420 47