Komety. P/2010 V1 (Ikeya-Murakami) α 2000 δ 2000 r m

Podobne dokumenty
Komety 2P/Encke 41P/Tuttle-Giacobini-Kresak C/2015 V2 (Johnson) Oznaczenia w tabeli:

Komety 21P/Giacobini-Zinner 46P/Wirtanen 21P/Giacobini-Zinner 46P/Wirtanen Oznaczenia w tabeli:

PT SO N PN WT ŚR CZ PT SO N PN WT ŚR CZ PT SO N PN WT ŚR CZ PT SO N PN WT ŚR CZ PT SO N

KOMECIARZ. WYDAWNICTWO (NIE)PERIODYCZNE SEKCJI OBSERWATORÓW KOMET PTMA Nr.10. (2/1998)

Ruchy planet. Wykład 29 listopada 2005 roku

Opozycja... astronomiczna...

Kanikuła - czas letnich upałów, czas letnich wakacji (lipiec i sierpień)

1. Obserwacje nieba 2. Gwiazdozbiór na północnej strefie niebieskiej 3. Gwiazdozbiór na południowej strefie niebieskiej 4. Ruch gwiazd 5.

KOMECIARZ. WYDAWNICTWO (NIE)PERIODYCZNE SEKCJI OBSERWATORÓW KOMET PTMA Nr.1. (1/1995)

KOMECIARZ. WYDAWNICTWO (NIE)PERIODYCZNE SEKCJI OBSERWATORÓW KOMET PTMA Nr.4. (1/1996)

KOMECIARZ. WYDAWNICTWO (NIE)PERIODYCZNE SEKCJI OBSERWATORÓW KOMET PTMA Nr.2. (2/1995)

Asteroida Ignatianum 1

Obliczanie pozycji obiektu na podstawie znanych elementów orbity. Rysunek: Elementy orbity: rozmiar wielkiej półosi, mimośród, nachylenie

Ruch obiegowy Ziemi. Ruch obiegowy Ziemi. Cechy ruchu obiegowego. Cechy ruchu obiegowego

KOMECIARZ. WYDAWNICTWO (NIE)PERIODYCZNE SEKCJI OBSERWATORÓW KOMET PTMA Nr.3. (3/1995)

Wędrówki między układami współrzędnych

VII Międzynarodowa konferencja "Astronomia i XXI wieku i jej nauczanie

Aplikacje informatyczne w Astronomii. Internet źródło informacji i planowanie obserwacji astronomicznych

STYCZEŃ Mgławica Koński Łeb Barnard 33 wewnątrz IC 434 w Orionie Źródło: NASA

Konkurs Astronomiczny Astrolabium III Edycja 25 marca 2015 roku Klasy I III Liceum Ogólnokształcącego Test Konkursowy

NACHYLENIE OSI ZIEMSKIEJ DO PŁASZCZYZNY ORBITY. Orbita tor ciała niebieskiego lub sztucznego satelity krążącego wokół innego ciała niebieskiego.

Biuletyn Astronomiczny nr 2

Obserwacje komety C/2013 US10 (Catalina) w Sekcji Obserwatorów Komet PTMA

Pozorne orbity planet Z notatek prof. Antoniego Opolskiego. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Skala jasności w astronomii. Krzysztof Kamiński

Październikowe tajemnice skrywane w blasku Słońca

Odległość mierzy się zerami

B iu l e t y n N a u k o w y S e k c j i O b s e r w a t o r ó w K o m e t. Kometa C/200LJQ4 - ::: : ':' ' i :..j;;:: i i:: A..

Piotr Brych Wzajemne zakrycia planet Układu Słonecznego

Wstęp do astrofizyki I

Niebo nad nami Wrzesień 2017

S T Y C Z E Ń. Mgławica Kooski Łeb Barnard 33 wewnątrz IC 434 w Orionie Źródło: NASA

Jaki jest Wszechświat?

Gdzie jest kometa C/2010 X1 Elenin?

( W.Ogłoza, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Pracownia Astronomiczna)

Zacznij przygodę z Gwiazdami Zmiennymi. Misja: Zmierzenie jasności gwiazdy zmiennej beta. Lutni (beta Lyrae)

Gdzie się znajdujemy na Ziemi i w Kosmosie

Niebo nad nami Styczeń 2018

Wykład 2 - zagadnienie dwóch ciał (od praw Keplera do prawa powszechnego ciążenia i z powrotem..)

Kometa 19P/Borrelly 3/2001. Nr 23. P olskie T owarzystwo M iłośników A stronomii. Biuletyn N aukowy S ekcji O bserwatorów K omet EPPURSI MUOVE

LVII Olimpiada Astronomiczna 2013/2014 Zadania zawodów III stopnia

Astronomiczny elementarz

wersja

Biuletyn Naukowy Sekcji Obserwatorów Komet

LIV Olimpiada Astronomiczna 2010 / 2011 Zawody III stopnia

Spis treści 1 KILKA SŁÓW O ZNAKU ZODIAKU LWA CO TO JEST GWIAZDA? CO TO JEST GWIAZDOZBIÓR? BIBLIOGRAFIA... 6

Zapisy podstawy programowej Uczeń: 2. 1) wyjaśnia cechy budowy i określa położenie różnych ciał niebieskich we Wszechświecie;

LXI Olimpiada Astronomiczna 2017/2018 Zadania z zawodów III stopnia

Obłok Oorta. Piotr A. Dybczyński. Wszelkie prawa zastrzeżone, tylko do użytku wewnętrznego

LIX Olimpiada Astronomiczna 2015/2016 Zawody III stopnia zadania teoretyczne

Wszechświat nie cierpi na chorobę Alzheimera...

Po co wymyślono ciemną materię i ciemną energię. Artykuł pobrano ze strony eioba.pl

Wirtualny Hogwart im. Syriusza Croucha

Wyprawa na kometę. Tomek Mrozek 1. Instytut Astronomiczny UWr 2. Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

CZY TE SCENY TO TYLKO FIKCJA LITERACKA CZY. CZY STAROśYTNI EGIPCJANIE FAKTYCZNIE UMIELI TAK DOBRZE PRZEWIDYWAĆ ZAĆMIENIA?

Nr 2/2014. Materiały obserwacyjne. Biuletyn Sekcji Obserwacji Słońca. Strona 1

Pożegnania. Mapa nieba, miedzioryt, XIX w.

Poza przedstawionymi tutaj obserwacjami planet (Jowisza, Saturna) oraz Księżyca, zachęcamy również do obserwowania plam na Słońcu.

PROSZĘ UWAŻNIE SŁUCHAĆ NA KOŃCU PREZENTACJI BĘDZIE TEST SPRAWDZAJĄCY

Elementy astronomii w geografii

Obserwacje komety C/2014 Q2 (Lovejoy) w Sekcji Obserwatorów Komet PTMA

Zaćmienie alfa Warkocza Bereniki (alfa Comae Berenices ) około 25 stycznia 2015 r.???

Wirtualny Hogwart im. Syriusza Croucha

Konkurs Astronomiczny Astrolabium IV Edycja 26 kwietnia 2017 roku Klasy I III Gimnazjum Test Konkursowy

Zanieczyszczenie Światłem

ARCHIWALNE OBSERWACJE NIEBA BARTEK PILARSKI

XXXIX OLIMPIADA GEOGRAFICZNA Zawody III stopnia pisemne podejście 2

Lutowe niebo. Wszechświat Kopernika, De revolutinibus, 1566 r.

Jak obserwować komety?

24 godziny 23 godziny 56 minut 4 sekundy

Grawitacja + Astronomia

PodziaŁ planet: Zewnętrzne: Wewnętrzne: Merkury. Jowisz. Wenus. Saturn. Ziemia. Uran. Mars. Neptun

EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII

Aplikacje informatyczne w Astronomii. Internet źródło informacji i planowanie obserwacji astronomicznych




KOMECIARZ. WYDAWNICTWO (NIE)PERIODYCZNE SEKCJI OBSERWATORÓW KOMET PTMA Nr.6. (1/1997)

CZĘŚCIOWE ZAĆMIENIE SŁOŃCA CZY WARTO POŚWIĘCAĆ MU UWAGĘ?

Niebo kwietniowe De Gestirne (album), XIX w.

Sejsmologia gwiazd. Andrzej Pigulski Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego

LXII Olimpiada Astronomiczna 2018/2019 Zadania z zawodów III stopnia. ρ + Λ c2. H 2 = 8 π G 3. = 8 π G ρ 0. 2,, Ω m = 0,308.

Ciała drobne w Układzie Słonecznym

Odległość kątowa. Szkoła średnia Klasy I IV Doświadczenie konkursowe 5

Inne Nieba. Gimnazjum Klasy I III Doświadczenie konkursowe nr 4

Majowe przebudzenie...

W poszukiwaniu nowej Ziemi. Andrzej Udalski Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego

Ziemia jako zegar Piotr A. Dybczyński

Projekt instalacji astronomicznych w miejscach publicznych Krakowa

TEMAT: Gwiaździste niebo.

Przykład testu z astronomicznych podsatw geografii Uzupełnić puste pola : Wybarć własciwe odpowiedzi a,b,c,d,e... (moŝe byc kilka poprawnych!!

Analiza danych. 7 th International Olympiad on Astronomy & Astrophysics 27 July 5 August 2013, Volos Greece. Zadanie 1.

Przykładowe zagadnienia.

Przebieg: I. Zastosowanie rakiet oraz zasady działania uproszczonej formie. II. Budowa rakiety na powietrze jako paliwo. III. Zawody rakiet.

WZORY NA WYSOKOŚĆ SŁOŃCA. Wzory na wysokość Słońca

REGULAMIN I WOJEWÓDZKIEGO KONKURSU WIEDZY ASTRONOMICZNEJ KASJOPEJA

Ziemia jako planeta w Układzie Słonecznym

Fizyka i Chemia Ziemi

19 lutego, w 544 rocznicę urodzin Mikołaja Kopernika, odbyło się z tej okazji spotkanie w Parku Astronomicznym Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku.

Transkrypt:

Komety W 2016 roku przez peryhelium przejdą 64 znane komety. Zamieszczona tabela podaje ich parametry. Teoretycznie dostępne dla obserwacji przez lornetki mogą być komety: P/2010 V1 (Ikeya- Murakami), 321P/SOHO, 323P/SOHO i 45P/Honda-Mrkos-Pajdusakova, jednak jedynie P/2010 V1 w okresie swojej największej jasności będzie w korzystnej konfiguracji względem Słońca i będzie możliwa jej obserwacja na półkuli północnej. Kometa P/2010 V1 (Ikeya-Murakami) została odkryta 3 listopada 2010 r. niezależnie przez dwóch japońskich miłośników astronomii Kaoru Ikeya i Shigeki Murakami przy użyciu teleskopów o średnicy odpowiednio 25 cm i 46 cm, jako obiekt o jasności 8 m. Jak się potem okazało, kometa osiągnęła tę jasnosć dzięki rozbłyskowi. Maksimum jasności, 7.6 m, kometa osiągnęła 14 listopada 2010 r., przypominając obserwowaną w 2007 r. jasną kometę Holmesa. Po wyznaczeniu orbity stwierdzono, że jest to kometa krótkookresowa o okresie obiegu wokół Słońca równym 5.3 roku. W czasie obecnego powrotu kometa Ikeya-Murakami znajdzie się najbliżej Słońca w odległości 1.5725 au w dniu 11 marca 2016 r., natomiast najbliżej Ziemi, w odległości 0.6207 au, kometa znajdzie się 19 lutego tegoż roku, osiągając wtedy maksymalną jasność ok. 9 m. W Polsce w lutym, w okresie największej jasności kometę będzie można obserwować całą noc, świecącą wysoko na niebie na tle gwiazdozbioru Lwa. Pamiętając o rozbłysku w 2010 r. mozna podejrzewać, że i tym razem można spodziewać się pojaśnienia komety w stosunku do jasności przewidywanej. Na początku grudnia 2015 r. nie była jeszcze jednak obserwowana, tak więc możliwe jest, że jej jasność będzie znacznie niższa od przewidywanej. Oznaczenia w tabeli: q odległość komety od Słońca w peryhelium [au] e mimośród orbity komety i nachylenie orbity komety do płaszczyzny ekliptyki [ ] a wielka półoś orbity komety [au] P okres obiegu komety wokół Słońca (w latach) H(0) jasność absolutna komety (1 au od Ziemi i 1 au od Słońca) [ m ]. T 0 data przejścia komety przez peryhelium w 2016 roku m max maksymalna spodziewana jasność komety [ m ] Data 2016 P/2010 V1 (Ikeya-Murakami) α 2000 δ 2000 r m h m ' I 1 9 44.8 +32 35 0.835 1.703 9.9 11 9 49.4 +32 53 0.758 1.670 9.6 21 9 49.7 +33 02 0.698 1.641 9.4 31 9 46.1 +32 51 0.654 1.616 9.2 II 10 9 39.8 +32 06 0.628 1.597 9.0 20 9 33.0 +30 39 0.621 1.583 9.0 III 1 9 28.0 +28 31 0.631 1.575 9.0 11 9 26.4 +25 51 0.657 1.573 9.1 21 9 29.0 +22 51 0.698 1.576 9.2 31 9 35.7 +19 42 0.752 1.585 9.4 IV 10 9 45.7 +16 31 0.818 1.600 9.6 20 9 58.5 +13 22 0.895 1.620 9.9 30 10 13.3 +10 17 0.981 1.645 10.1 V 10 10 29.5 + 7 18 1.076 1.675 10.4 20 10 46.8 + 4 24 1.179 1.709 10.7 30 11 04.8 + 1 36 1.291 1.747 11.0 126

Komety przechodzące przez peryhelium w 2016 roku Nazwa q e i a P H(0) T 0 m max P/Wild (116P) 2.187 0.3726 3.608 3.486 12.15 2.5 11.6 I 12.2 PANSTARRS (C/2014 Y1) 2.242 1.0019 14.927 9.5 17.6 I 14.5 PANSTARRS (P/2015 P4) 2.525 0.5842 8.714 6.073 36.88 14.0 19.0 I 20.1 P/Hill (211P) 2.351 0.3393 18.888 3.558 12.66 12.5 27.3 I 16.9 P/Arend (50P) 1.919 0.5303 19.139 4.085 16.69 9.5 8.2 II 15.3 P/Kushida-Muramatsu (147P) 2.747 0.2773 2.369 3.801 14.45 14.0 27.8 II 19.9 P/LINEAR (194P) 1.698 0.5754 11.138 3.999 15.99 16.0 2.4 III 18.2 SOHO (P/2012 A3) 0.577 0.7754 11.457 2.570 6.60 17.0 9.5 III 15.4 Ikeya-Murakami (P/2010 V1) 1.573 0.4892 9.387 3.079 9.48 8.0 10.2 III 9.0 PANSTARRS (C/2014 W2) 2.670 0.9983 81.998 1550 2.4 mln 7.5 10.5 III 13.9 P/LINEAR (252P) 0.996 0.6736 10.405 3.052 9.32 17.5 15.3 III 10.3 P/Holt-Olmstead (127P) 2.206 0.3607 14.302 3.451 11.91 11.0 17.8 III 18.5 P/Kowal (104P) 1.179 0.6383 10.267 3.261 10.63 12.5 26.3 III 14.5 P/Hartley (100P) 2.010 0.4137 25.585 3.429 11.76 9.0 2.0 IV 15.2 P/Mueller (190P) 2.033 0.5209 2.173 4.243 18.01 13.0 7.9 IV 18.5 P/SOHO (321P) 0.046 0.9812 20.196 2.424 5.87 20.0 10.4 IV 7.4 PANSTARRS (C/2013 X1) 1.314 1.0010 163.231 10.5 20.7 IV 10.5 P/Van Biesbroeck (53P) 2.427 0.5515 6.608 5.411 29.28 7.7 29.9 IV 13.4 P/Lemmon-PANSTARRS (302P) 3.302 0.2283 6.031 4.279 18.31 12.5 30.7 IV 19.6 PANSTARRS (C/2015 D3) 8.143 1.0000 128.493 5.5 1.6 V 18.9 PANSTARRS (C/2015 B2) 3.370 1.0001 105.0882 9.5 6.6 V 18.9 P/Longmore (77P) 2.337 0.3541 24.339 3.619 13.09 7.0 13.7 V 15.1 P/LINEAR-NEAT (224P) 1.993 0.4161 13.425 3.414 11.65 15.5 24.6 V 20.9 Spacewatch (C/2011 KP36) 4.883 0.8729 18.986 38.406 1475 4.5 27.0 V 14.4 Gibbs (P/2007 R3) 2.521 0.4138 3.793 4.300 18.49 13.5 27.5 V 18.9 P/LINEAR (216P) 2.150 0.4452 9.048 3.875 15.01 13.0 31.2 V 17.6 P/Mueller (136P) 2.979 0.2913 9.416 4.203 17.67 11.0 31.3 V 17.5 P/Tritton (157P) 1.358 0.6017 7.285 3.409 11.62 10.0 10.3 VI 13.2 P/Scotti (202P) 2.518 0.3322 2.188 3.771 14.22 13.5 10.9 VI 19.6 Scotti (P/2011 A2) 1.553 0.4998 4.475 3.105 9.64 16.5 14.0 VI 20.1 P/Shoemaker-Levy (118P) 1.980 0.4282 8.514 3.463 11.99 12.0 16.9 VI 17.3 P/Shoemaker-LINEAR (146P) 1.430 0.6460 23.074 4.039 16.32 15.0 30.1 VI 17.8 P/NEAT (207P) 0.938 0.7582 10.160 3.878 15.04 16.0 1.3 VII 17.2 P/McMillan (208P) 2.544 0.3720 4.408 4.052 16.42 12.5 1.9 VII 17.7 WISE (P/2010 N1) 1.655 0.4969 15.364 3.290 10.83 17.0 14.2 VII 18.6 P/La Sagra (279P) 2.159 0.3969 5.047 3.580 12.82 14.0 14.6 VII 18.0 P/Slaughter-Burnham (56P) 2.508 0.5068 8.148 5.086 25.87 8.5 18.5 VII 16.1 P/Wild (81P) 1.592 0.5382 3.239 3.448 11.89 7.0 20.3 VII 11.8 Gibbs (P/2009 K1) 1.340 0.6370 5.744 3.691 13.62 17.0 24.4 VII 19.6 P/LONEOS (150P) 1.760 0.5468 18.506 3.883 15.08 13.5 24.9 VII 18.0 P/Tempel (9P) 1.542 0.5099 10.474 3.146 9.90 5.5 2.6 VIII 10.9 PANSTARRS (C/2014 R3) 7.276 1.0007 90.837 6.5 7.5 VIII 19.4 P/LINEAR (225P) 1.324 0.6376 21.335 3.654 13.35 18.0 17.0 VIII 19.4 P/Wolf-Harrington (43P) 1.358 0.5947 15.965 3.350 11.22 8.0 19.7 VIII 11.5 P/Daniel (33P) 2.160 0.4633 22.392 4.025 16.20 10.0 22.4 VIII 22.1 Catalina (P/1999 V1) 2.953 0.5507 15.564 6.574 43.21 10.0 30.6 VIII 16.9 P/Kushida (144P) 1.431 0.6290 4.115 3.859 14.89 8.5 30.9 VIII 13.3 P/Pigott-LINEAR-Kowalski (226P) 1.776 0.5289 44.004 3.770 14.21 12.5 5.1 IX 15.2 P/NEAT (212P) 1.645 0.5802 22.427 3.918 15.35 17.0 10.4 IX 19.9 PANSTARRS (C/2015 H2) 4.967 1.0023 33.706 7.5 13.3 IX 17.6 P/Montani (314P) 4.234 0.4170 3.978 7.263 52.75 9.5 7.6 X 18.4 P/LINEAR (237P) 1.985 0.4349 14.017 3.513 12.34 14.5 11.4 X 17.1 P/Read (238P) 2.366 0.2525 1.265 3.165 10.02 14.5 22.8 X 18.9 P/Russell (94P) 2.230 0.3645 6.186 3.510 12.32 9.0 27.7 X 16.3 Read (P/2005 S3) 2.820 0.4222 3.489 4.882 23.83 12.0 1.8 XI 17.8 LINEAR (P/2010 A2) 2.005 0.1246 5.257 2.290 5.25 15.5 8.3 XI 18.7 288P/(2006 VW139) 2.436 0.2010 3.240 3.048 9.29 16.0 8.5 XI 18.8 Boattini (P/2008 T1) 3.063 0.2790 2.079 4.248 18.05 11.0 18.5 XI 17.6 McNaught (P/2008 J3) 2.301 0.4105 25.350 3.904 15.24 12.0 23.0 XI 16.4 P/SOHO (323P) 0.039 0.9849 5.474 2.585 6.68 20.0 23.7 XI 6.4 P/LONEOS (315P) 2.421 0.5172 17.913 5.015 25.15 11.0 6.7 XII 16.2 PANSTARRS (C/2014 OE4) 6.245 0.9991 81.360 7130 50 mln. 11.0 10.5 XII 19.0 P/Russell (89P) 2.222 0.4081 12.071 3.754 14.09 11.5 14.4 XII 19.0 P/Honda-Mrkos-Pajdusakova (45P) 0.532 0.8240 4.251 3.024 9.14 13.5 31.2 XII 7.3 [Elementy orbit wg. http://cfa-www.harvard.edu/iau/ephemerides/comets/, pobrane 16.10.2015] 127

Pozostałe jasne komety, możliwe do obserwacji w 2016 r. Kometa C/2013 US10 (Catalina) pochodzi z Obłoku Oorta. Została odkryta 31 sierpnia 2013 r. w ramach programu Catalina Sky Survey, przy użyciu teleskopu 0.68 m. jako obiekt o jasności 19 m. Najbliżej Ziemi, w odległości 0.7250 au kometa Catalina przejdzie 17 stycznia 2016 r., a najbliżej Słońca 15 listopada 2015 r. w odległości 0.823 au Największą jasność w 2016 r., równą około 4.9 m, kometa powinna osiągnąć na początku stycznia 2016 r., stając się jednak widoczna już od początku grudnia 2015 r., gdy będzie się wznosić coraz wyżej nad porannym, południowo-wschodnim horyzontem, świecąc z jasnością ok. 5 m na tle gwiazdozbioru Panny. Jasność komety jest trudna do przewidzenia, gdyż przylatuje ona z obłoku Oorta i jest to jej pierwsze zbliżenie do Słońca. Pierwsze obserwacje z grudnia 2015 r. sugerują, że jest ona ok. 1 m -2 m słabsza od przewidywań. C/2013 US10 (Catalina) Data α 2000 δ 2000 r m h m ' 2015 XII 1 14 19.0-11 28 1.534 0.872 4.7 11 14 18.0-5 02 1.340 0.949 4.8 21 14 17.0 + 3 43 1.125 1.051 4.9 31 14 14.5 +16 43 0.917 1.168 4.9 2016 I 10 14 06.0 +36 33 0.764 1.294 4.9 20 13 33.6 +62 09 0.731 1.425 5.3 30 9 54.5 +81 15 0.848 1.558 6.0 II 9 4 57.4 +73 57 1.072 1.692 6.8 19 4 16.4 +64 50 1.350 1.826 7.7 29 4 08.9 +58 49 1.652 1.959 8.4 III 10 4 10.3 +54 49 1.961 2.091 9.1 20 4 15.3 +52 06 2.267 2.221 9.6 30 4 22.2 +50 13 2.564 2.350 10.2 128

129

130