UZASADNIONA OPINIA PARLAMENTU NARODOWEGO W SPRAWIE POMOCNICZOŚCI

Parlament Europejski 2014-2019 Komisja Prawna 22.9.2016 UZASADNIONA OPINIA PARLAMENTU NARODOWEGO W SPRAWIE POMOCNICZOŚCI Przedmiot: Uzasadniona opinia parlamentu Węgier w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca (wersja przekształcona) (COM(2016)0270 C8-0173/2016 2016/0133(COD)) Zgodnie z art. 6 Protokołu nr 2 w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności parlamenty narodowe mogą, w terminie ośmiu tygodni od daty przekazania projektu aktu ustawodawczego, przesłać przewodniczącym Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji uzasadnioną opinię zawierającą powody, dla których uznają, że dany projekt nie jest zgodny z zasadą pomocniczości. Parlament Węgier przekazał zawartą w załączniku uzasadnioną opinię w sprawie wyżej wspomnianego wniosku dotyczącego rozporządzenia. W świetle regulaminu Parlamentu Europejskiego w kwestiach zgodności z zasadą pomocniczości właściwa jest Komisja Prawna. NP\1104594.docx PE589.336 Zjednoczona w różnorodności

MARSZAŁEK PARLAMENTU WĘGIER Sz.P. Martin Schulz Przewodniczący Parlamentu Europejskiego OE-40/707-1/2016. Bruksela Rue Wiertz 60 B-1070 Belgia Przedmiot: Uzasadniona opinia parlamentu Węgier Szanowny Panie Przewodniczący! Informuję, iż parlament Węgier, uwzględniając art. 6 Protokołu nr 2 w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności (zwanego dalej protokołem nr 2 ) do Traktatu o Unii Europejskiej, a także odpowiednie przepisy ustawy XXXVI z 2012 r. o parlamencie oraz decyzji OGY 10/2014 (II. 24.) o przepisach szczegółowych dotyczących regulaminu, przeprowadził ocenę skuteczności zasady pomocniczości w odniesieniu do wniosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca (wersja przekształcona) (COM(2016)0270 2016/0133(COD)) (zwanego dalej wnioskiem ). W decyzji przyjętej przez parlament Węgier w dniu 13 czerwca 2016 r. ustalono, że wniosek narusza zasadę pomocniczości, toteż niniejszym przekazuję Panu uzasadnioną opinię zgodnie z art. 6 protokołu. Uzasadnioną opinię parlamentu Węgier opartą na sprawozdaniu nr B/10929 przedstawionym przez Komisję do Spraw Unijnych można podsumować następująco: Tak zwany korekcyjny mechanizm przydziału wniosków, o którym mowa w art. 34, 35 i 36 wniosku, przewiduje całkowicie automatyczną, sterowaną przez system informatyczny procedurę, wykluczającą możliwość wprowadzania zmian przez państwo członkowskie. Solidarność finansowa, o której mowa w art. 37 wniosku, z kolei nie uznaje sprawiedliwości, elastyczności lub obiektywnych przyczyn zwolnienia z obowiązku, a jej wymiar jednoznacznie przeczy zasadzie proporcjonalności, jej realizacja natomiast przebiegałaby na podstawie rozporządzenia wykonawczego Komisji, które miałoby zostać przyjęte w późniejszym terminie. Wniosek przekracza uprawnienia przysługujące na podstawie art. 78 ust. 2 lit. e) TFUE, ponieważ nie zapewnia podstaw prawnych ani dla wprowadzenia tak zwanej PE589.336 2/2 NP\1104594.docx

solidarności finansowej, ani dla stworzenia automatycznego mechanizmu przydziału nieuwzględniającego górnych limitów. W załączeniu znajduje się pełny tekst uzasadnionej opinii parlamentu Węgier, zawierającej decyzję Parlamentu i sprawozdanie Komisji do Spraw Unijnych. Budapeszt, 5 września 2016 r. Z poważaniem, László Kövér NP\1104594.docx 3/3 PE589.336

Komisja do Spraw Unijnych parlamentu Węgier Samodzielna inicjatywa komisji Sprawozdanie potwierdzające warunki przyjęcia uzasadnionej opinii w odniesieniu do wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca Budapeszt, 30 maja 2016 r. Sprawozdawca: Dr Richárd Hörcsik Przewodniczący 1. Kontekst prawny badania pod kątem zasady pomocniczości Zgodnie z zasadą pomocniczości wszystkie decyzje podejmowane są na najniższym możliwym poziomie. Zgodnie z art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej (zwanego dalej traktatem UE 1 ) planowane działanie Unii Europejskiej jest zgodne z zasadą pomocniczości, jeżeli nie można go przeprowadzić na poziomie państwa członkowskiego lub jeżeli cel może zostać osiągnięty lepiej i skuteczniej na poziomie Unii oraz jeżeli środek unijny oferuje wartość dodaną. Protokół nr 2 2 do traktatu z Lizbony stanowi, że parlamenty narodowe państw członkowskich UE mogą badać projekty aktów ustawodawczych UE pod kątem zgodności z zasadą pomocniczości z zastosowaniem procedury przewidzianej przepisami prawa. Jeżeli właściwa izba parlamentu stwierdzi naruszenie tej zasady, może, w ciągu ośmiu tygodni od daty przekazania projektu aktu ustawodawczego, przesłać uzasadnioną opinię organowi, który 1 2 Załącznik zawiera informacje na temat unijnego kontekstu ustawodawczego dotyczącego stosowania zasady pomocniczości i ewentualnych konsekwencji tej procedury. Protokół nr 2 w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności, załączony do Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej. PE589.336 4/4 NP\1104594.docx

złożył ten projekt Komisji Europejskiej lub unijnym prawodawcom. Jeżeli przesłanych zostanie kilka uzasadnionych opinii, co przewidziano w protokole nr 2, autor projektu aktu musi go ponownie rozważyć, a ostatecznie może go również wycofać. Celem procedury jest umożliwienie parlamentom narodowym, w razie potrzeby, zapobiegania przekraczaniu uprawnień przez instytucje unijne. Komisja do Spraw Unijnych parlamentu Węgier ma prawo skontrolować unijny wniosek ustawodawczy z punktu widzenia zgodności z zasadą pomocniczości na podstawie art. 71 ust. 1 i 2 ustawy XXXVI z 2012 r. o parlamencie, a także art. 142 ust. 1 i 2 decyzji OGY 10/2014 (II. 24.) (zwanej dalej decyzją HHSZ ) o przepisach szczegółowych dotyczących regulaminu. Jeżeli Komisja do Spraw Unijnych stwierdzi, że projekt aktu prawnego narusza zasadę pomocniczości, przedstawi sprawozdanie w sprawie warunków przyjęcia uzasadnionej opinii oraz wniosek dotyczący decyzji o przyjęciu tego sprawozdania. Zgodnie z art. 142 ust. 3 decyzji HHSZ o przyjęciu sprawozdania i proponowanej decyzji decyduje parlament Węgier. Ośmiotygodniowy termin przedstawienia uzasadnionej opinii jest nieprzekraczalny i dlatego właściwe jest, aby parlament Węgier go dotrzymał. 2. Przedmiot badania pod kątem zasady pomocniczości: wniosek Komisji Europejskiej 4 maja 2016 r. Komisja Europejska przedstawiła wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca (wersja przekształcona) (COM(2016)0270 2016/0133(COD)) (zwany dalej wnioskiem ). Podstawą prawną wniosku jest podobnie jak w przypadku rozporządzenia, które ma zostać przekształcone 3 (zwanego dalej rozporządzeniem Dublin III ) art. 78 ust. 2 lit. e) Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (zwanego dalej TFUE ). Na tej podstawie Parlament Europejski i Rada w ramach zwykłej procedury ustawodawczej podejmują działania w celu stworzenia wspólnego europejskiego systemu azylowego, obejmującego kryteria i mechanizmy ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrywanie wniosku o udzielenie azylu lub ochrony uzupełniającej. Parlament decyzją OGY 55/2015 (XI. 6.) przyjął uzasadnioną opinię dotyczącą wniosku 3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca (Dz.U. L 80 z 29.6.2013, s. 31 59). NP\1104594.docx 5/5 PE589.336

dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie kryzysowego mechanizmu relokacji 4. Przedmiot tamtego wniosku dotyczącego rozporządzenia wykazuje wiele podobieństw z przedmiotowym wnioskiem, niemniej w dyskusjach w Radzie nie poczyniono postępów. Należy tutaj wspomnieć, że przedmiotowy wniosek mieści się w koncepcji regulacji podziału obciążeń sformułowanej w decyzjach Rady przyjętych we wrześniu 2015 r. w odniesieniu do relokacji osób ubiegających się o ochronę międzynarodową. Realizację wspomnianych decyzji Rady można praktycznie uznać za nieefektywną. Wniosek zawiera zasadniczo następujące elementy: - Jego celem jest zgodnie z rozporządzeniem Dublin III określenie państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej. W tym względzie nie zmienia się znacząco obowiązujących podstawowych kryteriów, a także kolejności uzgodnionej w rozdziale III rozporządzenia Dublin III, za to w większym zakresie gwarantuje się zasadę wspierania jedności rodzin. - Wprowadzono nowy przepis, że wniosek można uznać za nieakceptowalny, jeśli osoba ubiegająca się o ochronę międzynarodową przybywa z kraju pierwszego azylu lub bezpiecznego kraju trzeciego. - Zgodnie z rozporządzeniem Dublin III określa się główne zasady postępowania i najistotniejsze prawa obywateli państw trzecich, uzupełniając je obowiązkami osób ubiegających się o ochronę międzynarodową i konsekwencjami braku współpracy ze strony tych osób. - W odniesieniu do szczegółów procedury dotyczącej określenia odpowiedzialnego państwa członkowskiego nowym elementem jest obowiązek rejestracji wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej w zautomatyzowanym systemie informatycznym, dzięki której dane byłyby natychmiast dostępne w większym niż dotychczas zakresie dla odpowiednich organów państwa członkowskiego. - Bardziej znaczącą zmianę stanowi tak zwany korekcyjny mechanizm przydziału, zgodnie z którym w przypadku gdy jeden z krajów członkowskich byłby zmuszony radzić sobie z nieproporcjonalną liczbą osób ubiegających się o azyl, tj. gdy liczba wniosków przekracza o 150 % liczbę referencyjną dla danego państwa członkowskiego (z uwzględnieniem również faktycznie przesiedlonych obywateli państwa trzeciego), stosuje się zautomatyzowany system. W konsekwencji za rozpatrzenie wniosków odpowiadałoby inne państwo członkowskie, które nie osiągnęło jeszcze liczby referencyjnej. - We wniosku przewidziano możliwość, by dane państwo członkowskie tymczasowo 4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego kryzysowy mechanizm relokacji i zmieniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca (COM(2015)0450 2015/0208(COD)). PE589.336 6/6 NP\1104594.docx

(najwyżej przez 12 miesięcy) nie brało udziału w korekcyjnym mechanizmie przydziału. Jednocześnie w takim przypadku na podstawie tak zwanego mechanizmu zwiększającego sprawiedliwość obciążeń państwo członkowskie byłoby zobowiązane do wpłaty wkładu solidarnościowego w wysokości 250 000 EUR za każdą osobę na rzecz państwa członkowskiego, które podjęło się ją przyjąć. 3. Badanie wniosku pod kątem zasady pomocniczości dokonane przez Komisję do Spraw Unijnych Na posiedzeniu Komisji do Spraw Unijnych w dniu 23 maja 2016 r. przedstawiciel Ministerstwa Spraw Wewnętrznych powiadomił komisję o celach i głównych elementach przedmiotowego wniosku. Komisja do Spraw Unijnych stwierdziła, że z prawnego punktu widzenia możliwe jest badanie pod kątem zasady pomocniczości, ponieważ nie upłynął jeszcze ośmiotygodniowy termin określony w protokole 2. W odniesieniu do przedmiotowego wniosku Komisja do Spraw Unijnych zaznacza na wstępie, że skuteczność procedury ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej zależy przede wszystkim nie od zgodnego z pewnym kryterium przydziału obciążeń wynikających z dużej liczby wniosków, lecz od zmniejszenia samych obciążeń. W tej kwestii najważniejszym zadaniem jest zabezpieczenie zewnętrznych granic Unii Europejskiej i przeciwdziałanie poza granicami Unii Europejskiej przyczynom napływu uchodźców. Komisja do Spraw Unijnych na posiedzeniu 30 maja 2016 r. przeprowadziła badanie zgodności z zasadą pomocniczości, które obejmowało przede wszystkim przepisy rozdziału VII wniosku oraz zagadnienia związane z podstawą prawną, i w odniesieniu do wniosku wyraziła następujące obawy: Tak zwany korekcyjny mechanizm przydziału wniosków, o którym mowa w art. 34, 35 i 36 wniosku, przewiduje całkowicie automatyczną, sterowaną przez system informatyczny procedurę, wykluczającą możliwość wprowadzania zmian przez państwo członkowskie. Mechanizm nie określa również żadnych górnych limitów w odniesieniu do liczby możliwych do przyjęcia wniosków, co oznacza stały przyciągający czynnik dla napływu uchodźców do Unii Europejskiej. W odniesieniu do solidarności finansowej zgodnie z art. 37 wniosku pojawia się pytanie, dlaczego wymiar tej solidarności przekracza poziom faktycznych wydatków związanych z rozpatrzeniem wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej. Gwoli porównania można tu się powołać na art. 10 decyzji Rady (UE) 2015/1061 5, zgodnie z którym w przypadku relokacji obywatela państwa trzeciego przyznaje się krajowi docelowemu relokacji kwotę ryczałtową w wysokości 6000 EUR. Jeśli uznamy kwotę ryczałtową zgodną z powyższą decyzją Rady za proporcjonalną do kosztów relokacji, to w porównaniu z nią kwota 250 000 EUR za osobę w ramach solidarności finansowej przewidziana we wniosku wydaje się znacząco nieproporcjonalna, jeśli 5 Decyzja Rady (UE) 2015/1601 z dnia 22 września 2015 r. ustanawiająca środki tymczasowe w obszarze ochrony międzynarodowej na rzecz Włoch i Grecji, Dz.U. L 248 z 24.9.2015, s. 80 94. NP\1104594.docx 7/7 PE589.336

uwzględni się również, że w odniesieniu do tej kwoty we wniosku nie przewidziano możliwości elastycznego podejścia lub sprawiedliwości obciążeń. Kolejnym zarzutem jest to, że we wniosku nie uwzględniono okoliczności wystąpienia siły wyższej (np. katastrofa naturalna) jako przyczyny zawieszenia udziału państwa członkowskiego w mechanizmie. Solidarność finansowa w rzeczywistości oznacza karę finansową i jednoznacznie przeczy zasadom solidarności. Sposób realizacji aspektu finansowego z uwzględnieniem nowego zakresu uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji Europejskiej i płatności bezpośrednio na rzecz drugiego państwa członkowskiego zakłada taką wyjątkową procedurę, która może przyczynić się do zmniejszenia autonomii budżetowej państw członkowskich. Zgodnie z art. 4 ust. 2 TFUE zakresy kompetencji przyznane Unii i państwom członkowskim muszą mieć zastosowanie w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości. Z tego względu zakres kompetencji podlegający części trzeciej tytuł V TFUE należy stosować zgodnie z art. 5 ust. 3 traktatu UE, tj. Unia podejmuje działania tylko wówczas i tylko w takim zakresie, w jakim cele zamierzonego działania nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, zarówno na poziomie centralnym, jak i regionalnym oraz lokalnym. W odniesieniu do współdzielonych zakresów kompetencji działania podejmowane przez Unię są ograniczone zasadami konieczności i proporcjonalności. W świetle powyższego można jednoznacznie podać w wątpliwość niezbędność rozdziału VII wniosku i uznać go za niewątpliwie nieprzydatny do osiągnięcia pożądanego celu, ponieważ wpisuje się on w szereg unijnych środków wdrażanych od niemal roku w odniesieniu do relokacji osób ubiegających się o ochronę międzynarodową, których to środków nie udało się zrealizować pomyślnie. Z kolei stopień solidarności finansowej jest jednoznacznie sprzeczny z wyszczególnionych wyżej względów z zasadą proporcjonalności. Artykuł 78 TFUE reguluje politykę wspólnego europejskiego systemu azylowego i sposób oceny wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej. Tymczasem przedmiotowy wniosek wykracza poza postanowienia art. 78 ust. 2 TFUE, zwłaszcza w odniesieniu do tzw. solidarności finansowej, ponieważ przewiduje wpłatę w wysokości niemającej uzasadnienia w kosztach związanych z rozpatrzeniem wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej. Ponadto art. 78 ust. 2 TFUE nie zapewnia podstaw prawnych do stworzenia stałego mechanizmu przydziału, nieuwzględniającego zasadniczo żadnych górnych limitów, zwłaszcza w taki sposób, że jego stosowanie będzie zależne od całkowicie zautomatyzowanego systemu informatycznego z pominięciem udziału państwa członkowskiego. 4. Stanowisko Komisji do Spraw Unijnych w odniesieniu do stosowania zasady pomocniczości Wniosek: w art. 34, 35 i 36 przewiduje tak zwany korekcyjny mechanizm przydziału wniosków, całkowicie automatyczną, sterowaną przez system informatyczny procedurę, PE589.336 8/8 NP\1104594.docx

wykluczającą możliwość wprowadzania zmian przez państwo członkowskie, w art. 37 stanowi o solidarności finansowej, która nie uwzględnia słuszności, elastyczności ani obiektywnych przyczyn zwolnienia z obowiązku, której wymiar jednoznacznie przeczy zasadzie proporcjonalności i której realizacja przebiegałaby na podstawie rozporządzenia wykonawczego Komisji Europejskiej, jakie miałoby zostać przyjęte w późniejszym terminie, przekracza uprawnienia przysługujące na podstawie art. 78 ust. 2 lit. e) TFUE, ponieważ nie zapewnia podstaw prawnych ani dla wprowadzenia tzw. solidarności finansowej, ani dla stworzenia automatycznego mechanizmu przydziału nieuwzględniającego górnych limitów. Z powyższych względów Komisja do Spraw Unijnych stwierdza, że wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca (wersja przekształcona) (COM(2016)0270 2016/0133(COD)) jest niezgodny z zasadą pomocniczości. Załącznik Procedura badania wniosków pod kątem zasady pomocniczości oraz jej możliwe konsekwencje Pomocniczość definiuje się w sposób następujący w art. 5 traktatu UE: 3. Zgodnie z zasadą pomocniczości, w dziedzinach, które nie należą do jej wyłącznej kompetencji, Unia podejmuje działania tylko wówczas i tylko w takim zakresie, w jakim cele zamierzonego działania nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, zarówno na poziomie centralnym, jak i regionalnym oraz lokalnym, i jeśli ze względu na rozmiary lub skutki proponowanego działania możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Unii. Instytucje Unii stosują zasadę pomocniczości zgodnie z Protokołem w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności. Parlamenty narodowe czuwają nad przestrzeganiem zasady pomocniczości zgodnie z procedurą przewidzianą w tym protokole. 4. Zgodnie z zasadą proporcjonalności zakres i forma działania Unii nie wykraczają poza to, co jest konieczne do osiągnięcia celów traktatów. Instytucje Unii stosują zasadę proporcjonalności zgodnie z Protokołem w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności. Badania wniosków pod kątem zasady pomocniczości są regulowane w następujący sposób na mocy art. 6 Protokołu nr 2: Każdy parlament narodowy lub każda izba parlamentu narodowego może, w terminie ośmiu tygodni od daty przekazania projektu aktu prawodawczego w językach urzędowych Unii, NP\1104594.docx 9/9 PE589.336

przesłać przewodniczącym Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji uzasadnioną opinię zawierającą powody, dla których uznaje, że dany projekt nie jest zgodny z zasadą pomocniczości. [...]. Konsekwencje uzasadnionej opinii zależą od tego, ile parlamentów państw członkowskich uzna w ośmiotygodniowym terminie, że zasada pomocniczości zostaje naruszona przez ten sam wniosek Unii Europejskiej. W ramach tej procedury parlament każdego z 28 państw członkowskich dysponuje 2 głosami (a zatem całkowita liczba głosów to 56). Uzasadnione opinie będą miały istotny wpływ na unijny proces decyzyjny, szczególnie wówczas, gdy zależnie od danej unijnej procedury ustawodawczej jedna czwarta, jedna trzecia bądź większość parlamentów państw członkowskich uzna, że naruszana jest zasada pomocniczości. W przypadku procedury żółtej kartki zgodnie z art. 7 Protokołu nr 2, jeśli jedna trzecia parlamentów państw członkowskich (19 głosów) stwierdzi, że wniosek narusza zasadę pomocniczości, projekt zostaje poddany ponownej analizie. Po ponownej analizie Komisja może postanowić o podtrzymaniu, zmianie lub wycofaniu wniosku. Od momentu wejścia w życie traktatu z Lizbony procedurę żółtej kartki zastosowano trzykrotnie. W pierwszym przypadku 6 wniosek wycofano, w drugim przypadku 7 Komisja Europejska utrzymała wniosek bez zmian, a w trzecim 8 Komisja Europejska jeszcze nie podjęła decyzji. 6 7 8 http://www.ipex.eu/lpexl-web/dossier/document/com20120130.do W decyzji nr 87/2013 (X. 22.) OGY parlament Węgier stwierdził, że wniosek dotyczący rozporządzenia Rady w sprawie ustanowienia Prokuratury Europejskiej narusza zasadę pomocniczości. W odniesieniu do wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 96/71/WE z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącą delegowania pracowników w ramach świadczenia usług parlament Węgier w decyzji nr 9/2016 (V. 10.) OGY stwierdził, że wniosek narusza zasadę pomocniczości. PE589.336 10/10 NP\1104594.docx

Komisja do Spraw Unijnych parlamentu Węgier Sz.P. László Kövér Marszałek parlamentu Węgier Szanowny Panie Marszałku! Komisja do Spraw Unijnych, na podstawie art. 142 ust. 2 decyzji OGY o przepisach szczegółowych dotyczących regulaminu 10/2014 (II. 24.), w odniesieniu do wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca składa sprawozdanie potwierdzające warunki przyjęcia uzasadnionej opinii. Budapeszt, 30 maja 2016 r. Dr Richárd Hörcsik Przewodniczący komisji NP\1104594.docx 11/11 PE589.336

Decyzja parlamentu Węgier 12/2016 (VI. 17.) OGY o przyjęciu sprawozdania potwierdzającego warunki przyjęcia uzasadnionej opinii w odniesieniu do wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca 9 1. W odniesieniu do wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca (wersja przekształcona) (COM(2016)0270 2016/0133(COD)) parlament Węgier przyjął sprawozdanie potwierdzające warunki przyjęcia uzasadnionej opinii (zwane dalej sprawozdaniem ) i na jego podstawie stwierdza, że wniosek dotyczący rozporządzenia narusza zasadę pomocniczości. 2. Parlament zobowiązuje swojego marszałka do przekazania uzasadnionej opinii zawartej w sprawozdaniu przewodniczącym Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji Europejskiej, a jednocześnie do poinformowania o tym rządu. László Kövér Marszałek parlamentu Węgier Mirkóczki Ádám Sekretarz parlamentu Węgier Dr. Tiba István Sekretarz parlamentu 9 Parlament Węgier przyjął decyzję na posiedzeniu w dniu 13 czerwca 2016 r. PE589.336 12/12 NP\1104594.docx