1 : m z = c k : W. c k. r A. r B. R B B 0 B p. Rys.1. Skala zdjęcia lotniczego.

Podobne dokumenty
A. Wpływ deniwelacji terenu na zróŝnicowanie skali zdjęcia lotniczego (Badanie kartometryczności zdjęcia lotniczego)

Proste pomiary na pojedynczym zdjęciu lotniczym

r =, Wpływ deniwelacji terenu na zróŝnicowanie skali zdjęcia lotniczego 1) Wpływ deniwelacji terenu na przesunięcia radialne punktów zdjęcia

WPŁYW DENIWELACJI TERENU NA NIEJEDNORODNOŚĆ SKALI ZDJĘCIA LOTNICZEGO (KARTOMETRYCZNOŚĆ ZDJĘCIA)

a) Aerotiangulacja do końca semestru (8 zajęć) plik chańcza_blok folder fotopunkty - Fotopunkty do projektu: 1, 2a, 212, 301, 504 folder camera

Temat Schemat ogólny projektowania zdjęć lotniczych 2. Uwarunkowania prac fotolotniczych 3. Plan nalotu

Data sporządzenia materiałów źródłowych: zdjęcia:..., NMT:... Rodzaj zdjęć: analogowe/cyfrowe

TELEDETEKCJA Z ELEMENTAMI FOTOGRAMETRII WYKŁAD IX

Projektowanie nalotu fotogrametrycznego

Metryki i metadane ortofotomapa, numeryczny model terenu

TELEDETEKCJA Z ELEMENTAMI FOTOGRAMETRII WYKŁAD 10

Aerotriangulacja metodą niezależnych wiązek w programie AEROSYS. blok Bochnia

Temat ćwiczenia: Plan nalotów, parametry zdjęć lotniczych

Generowanie fotomapy i ortofotomapy ze zdjęcia lotniczego z wykorzystaniem oprogramowania ILWIS

Aerotiangulacja plik chańcza_blok folder fotopunkty - folder camera

WYTYCZNE TECHNICZNE K-1.1 METRYKA MAPY ZASADNICZEJ. Arkusz... Skala...

Projektowanie naziemnego pomiaru fotogrametrycznego. Dokładność - specyfikacja techniczna projektu

Generowanie fotomapy i ortofotomapy ze zdjęcia lotniczego z wykorzystaniem oprogramowania ILWIS

Temat ćwiczenia: Wyznaczenie elementów orientacji zewnętrznej pojedynczego zdjęcia lotniczego

ε (1) ε, R w ε WYZNACZANIE SIŁY ELEKTROMOTOTYCZNEJ METODĄ KOMPENSACYJNĄ

Ojcowski Park Narodowy OJCÓW 9, Suł oszowa, POLSKA

Spis treści CZĘŚĆ I POZYSKIWANIE ZDJĘĆ, OBRAZÓW I INNYCH DANYCH POCZĄTKOWYCH... 37

Temat ćwiczenia. Pomiary przemieszczeń metodami elektrycznymi

Aerotriangulacja. 1. Aerotriangulacja z niezależnych wiązek. 2. Aerotriangulacja z niezależnych modeli

NUMERYCZNY MODEL TERENU

Ćwiczenie nr 2: ZaleŜność okresu drgań wahadła od amplitudy

Fotogrametryczny pomiar lin odciągowych z wykorzystaniem przekształceń rzutowych

Orientacja zewnętrzna pojedynczego zdjęcia

Temat ćwiczenia: Opracowanie stereogramu zdjęć naziemnych na VSD.

G T. Przyrząd graficzny o średnicy [KS] 48h w (gks). Dokładniejsze graficzne wyznaczanie kątów. Perspektywa. ϕ 7,00 cm ϕ 5,00 cm ϕ 3,00 cm

BUDOWA DRÓG - LABORATORIA

FOTOMAPA I ORTOFOTOMAPA NUMERYCZNY MODEL TERENU

Program SigmaViewer.exe

Temat 2. 1.Rzut środkowy 2.Wyznaczenie elementów orientacji wewnętrznej 3.Kamera naziemna 4.Kamera lotnicza

Wykład 5. Pomiary sytuacyjne. Wykład 5 1

Zakres wiadomości i umiejętności z przedmiotu GEODEZJA OGÓLNA dla klasy 1ge Rok szkolny 2014/2015r.

PROJEKTOWANIE ZDJĘĆ LOTNICZYCH DLA CELÓW POMIAROWYCH 33

Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne

Modele (graficznej reprezentacji) danych przestrzennych postać danych przestrzennych

Podstawy przetwarzania obrazów teledetekcyjnych. Format rastrowy

Wyciągnięcie po ścieŝce, dodawanie Płaszczyzn

Wydział Inżynierii Środowiska i Geodezji Katedra Fotogrametrii i Teledetekcji Katedra Geodezji Rolnej, Katastru i Fotogrametrii

Rys 1. Układ do wyznaczania charakterystyko kątowej

SINGLE-IMAGE HIGH-RESOLUTION SATELLITE DATA FOR 3D INFORMATIONEXTRACTION

OGŁOSZENIE O WSZCZĘCIU POSTĘPOWANIA NR P-II-370/ZZP-3/9/09

Przykładowe opracowania fotogrametryczne uzyskane niemetrycznym aparatem cyfrowym z pokładu modelu latającego. Warszawa, wrzesień 2010 r.

ĆWICZENIE NR 79 POMIARY MIKROSKOPOWE. I. Cel ćwiczenia: Zapoznanie się z budową mikroskopu i jego podstawowymi możliwościami pomiarowymi.

Problemy prawne i techniczne związane z modernizacją EGiB w województwie małopolskim

FOTOGRAMETRIA ANALITYCZNA I CYFROWA

INSTYTUT ELEKTROENERGETYKI POLITECHNIKI ŁÓDZKIEJ BADANIE PRZETWORNIKÓW POMIAROWYCH

ĆWICZENIE 13 TEORIA BŁĘDÓW POMIAROWYCH

VECTORy-01 wymaga zasilania napięciem 12-42V DC 200mA. Zasilanie oraz sygnały sterujące należy podłączyć do złącza zgodnie z załączonym schematem

SPIS TREŚCI STRESZCZENIE...8 SUMMARY...9 I. WPROWADZENIE... 10

Ćw. 2: Analiza błędów i niepewności pomiarowych

FOTOGRAMETRIA I TELEDETEKCJA

Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego nr 5

Praca w programie Power Draft

Fotografia i videografia sferyczna do obrazowania przestrzeni i pomiarów fotogrametrycznych

Dane teledetekcyjne. Sławomir Królewicz

( W.Ogłoza, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Pracownia Astronomiczna)

POMIAR SZCZEGÓŁÓW TERENOWYCH METODĄ BIEGUNOWĄ

Kalibracja kamery. Kalibracja kamery

Temat Zasady projektowania naziemnego pomiaru fotogrametrycznego. 2. Terenowy rozmiar piksela. 3. Plan pomiaru fotogrametrycznego

Część I. Pomiar drgań własnych pomieszczenia

Wskazówki do zadań testowych. Matura 2016

ĆWICZENIE NR.6. Temat : Wyznaczanie drgań mechanicznych przekładni zębatych podczas badań odbiorczych

DOKŁADNOŚĆ POMIARU DŁUGOŚCI 1

Potencjał wysokorozdzielczych zobrazowań Ikonos oraz QuickBird dla generowania ortoobrazów.

Program GruntView Instrukcja uŝytkownika

PROGRAM GEO Folder ten naleŝy wkleić do folderu osobistego: D:\inf1\nazwisko\GEO89

USTALANIE WARTOŚCI NOMINALNYCH W POMIARACH TOROMIERZAMI ELEKTRONICZNYMI

Wyznaczanie ogniskowej soczewki za pomocą ławy optycznej

5(m) PWSZ -Leszno LABORATORIUM POMIARY I BADANIA WIBROAKUSTYCZNE WYZNACZANIE POZIOMU MOCY AKUSTYCZNEJ MASZYN I URZĄDZEŃ 1. CEL I ZAKRES ĆWICZENIA

Metoda pojedynczego kąta Metoda kierunkowa

Temat ćwiczenia: Zasady stereoskopowego widzenia.

WYZNACZANIE OGNISKOWYCH SOCZEWEK

WYZNACZANIE SUCHEJ MASY KRWINEK CZERWONYCH PRZY UśYCIU MIKROSKOPU POLARYZACYJNO-INTERFERENCYJNEGO

C-geo definicja/edycja obiektów, zapis danych w formacie shape

Z menu wybieramy moduł fotogrametryczny Process/Raster/Photogrammetric model ling

Przykład projektowania łuku poziomego nr 1 z symetrycznymi klotoidami, łuku poziomego nr 2 z niesymetrycznymi klotoidami i krzywej esowej ł

W PŁYW R O Z D Z IELCZO ŚC I SK A NOW ANIA ZDJĘĆ L O TN IC ZY C H NA D O K Ł A D N O ŚĆ O DW ZO RO W ANIA SZC ZEG Ó ŁÓ W

Teoria błędów pomiarów geodezyjnych

Robocza baza danych obiektów przestrzennych

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

PROFIL PRĘDKOŚCI W RURZE PROSTOLINIOWEJ

2.1 Pozyskiwanie danych przestrzennych dotyczących działki. Pozyskiwanie danych o granicach działki ewidencyjnej

Charakterystyka danych teledetekcyjnych jako źródeł danych przestrzennych. Sławomir Królewicz

Podstawy ortorektyfikacji

Orientacja pojedynczego zdjęcia

PODZIAŁY NIERUCHOMOŚCI wg standardów

ĆWICZENIE 41 POMIARY PRZY UŻYCIU GONIOMETRU KOŁOWEGO. Wprowadzenie teoretyczne

Obliczenie objętości przepływu na podstawie wyników punktowych pomiarów prędkości

POMIARY WYMIARÓW ZEWNĘTRZNYCH, WEWNĘTRZNYCH, MIESZANYCH i POŚREDNICH

Kolektor. Zagadnienia. Wyciągnięcia po profilach, Lustro, Szyk. Wykonajmy model kolektora jak na rys. 1.

Laboratorium optycznego przetwarzania informacji i holografii. Ćwiczenie 4. Badanie optycznej transformaty Fouriera

Geodezja i Kartografia I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny) stacjonarne (stacjonarne / niestacjonarne)

Wykład 5. Opis struktury zbiorowości. 1. Miary asymetrii.

Instrukcja obsługi programu Creative Fotos

WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ

Transkrypt:

adanie kartometryczności zdjęcia lotniczego stęp by skorzystać z pomiarów na zdjęciach naleŝy, zdawać sobie sprawę z ich kartometryczności. Jak wiadomo, zdjęcie wykonane kamerą fotogrametryczną jest rzutem środkowym. Skala obrazu na zdjęciu fotograficznym opisana jest wzorem: gdzie wysokość lotu ponad terenem 1 : m z = c k : c k ' r r ' w w R 0 p R Rys.1. Skala zdjęcia lotniczego. Jak widać skala zdjęcia lotniczego jest nierównomierna. Otoczenie punktu (rys. 1) odfotografowane jest w skali mniejszej niŝ otoczenie punktu (w > w ). Rzutowi ortogonalnemu w skali 1:m z = c k / zdjęcie odpowiada tylko wtedy, gdy jest ściśle pionowe, a sfotografowany na nim teren jest płaski i poziomy. przypadku zdjęcia nachylonego i przedstawiającego teren pofalowany, skala zdjęcia jest róŝna w róŝnych jego punktach. Jeśli pominąć nachylenie zdjęcia (bo współczesne kamery lotnicze pozwalają na wykonanie zdjęć odchylonych od pionu o mniej niŝ ± 0,5 ), wpływ deniwelacji terenu na 1

przemieszczenie punktów na zdjęciu w stosunku do rzutu środkowego odpowiadającego ich hipotetycznemu połoŝeniu na płaszczyźnie odniesienia jest to przesunięcie radialne r (Rys.2): r O =N c k r O śr Średnia pł. odniesienia H śr Rys.2 łędy obrazu spowodowane deniwelacją terenu 0 r r =, gdzie: r jest przesunięciem radialnym względem punktu nadirowego (dla zdjęć ściśle pionowych pokrywającego się z punktem głównym zdjęcia), to róŝnica wysokości pomiedzy punktem a płaszczyzną odniesienia, r promień radialny punktu długość odcinka między punktem nadirowym (= punktem głównym zdjęcia) a rozpatrywanym punktem na zdjęciu, wysokość lotu ponad płaszczyznę odniesienia. Jeśli chcemy wykorzystać zdjęcie, jako materiał kartometryczny (czyli fotomapę), musimy sobie zdawać sprawę z odstępstwa jego punktów od ich połoŝenia w rzucie ortogonalnym, czyli wyznaczyć poziom błędów takiej przybliŝonej fotomapy. Jeśli uznamy zdjęcie za wystarczająco kartometryczne do określonych celów, to moŝemy uwaŝać go za fotomapę o skali równej wyznaczonej skali zdjęcia. 2

O c k PoniewaŜ pomiędzy -H S równa się - pomiędzy -H S a r = r to R równa się R ' r r ' stąd długość odcinka 0-0 równa się długości odcinka P - P czyli przesunięcia radialne znoszą się w w w S dlatego do wyznaczenia skali zdjęcia naleŝy wybierać odcinki symetryczne (mniej więcej) względem punktu głównego wtedy skala zdjęcia jest wyznaczona dla płaszczyzny leŝącej na średniej wysokości pomiędzy końcami odcinków czyli 1 : m z = c k : S (-) R (-) (+) o płaszczyzna odniesienia H S P o (średnia wysokość pomiędzy i ) P R (+) Rys..3 yznaczanie skali zdjęcia adanie kartometryczności obejmuje: 1. a) yznaczenie skali zdjęcia na podstawie pomiaru na nim odcinków i porównaniu ich z odcinkami w terenie, b) Obliczenie skali odpowiadającej średniej wysokości zobrazowanego na nim terenu. 2. Sprawdzenie jakich maksymalnych przesunięć radialnych spowodowanych deniwelacją terenu moŝna się spodziewać na zdjęciu. 3. Przy załoŝeniu maksymalnego błędu fotomapy (a więc załoŝeniu wielkości maksymalnego przesunięcia radialnego spowodowanego deniwelacją terenu) zbadanie, z jakiej części zdjęcia moŝna korzystać uwaŝając go za fotomapę. d 1 a) Skala zdjęcia przedstawiającego teren o zróŝnicowanej wysokości jest skalą zmienną, odpowiadającą wysokości lotu w stosunku do poziomu punktów terenu. m z = (1) c k 3

Jeśli wyznaczamy ją na podstawie pomiaru długości odcinka na zdjęciu (symetrycznego względem punktu głównego zdjęcia) i porównaniu go z długością odpowiadającą mu w terenie, to obliczona skala odnosi się do wysokości lotu ponad średnią wysokość terenową punktów, pomiędzy którymi pomierzono ten odcinek. L m z = (2) l Jeśli w celu wyznaczenia skali zdjęcia pomierzymy kilka odcinków, to wyznaczona średnia skala zdjęcia odpowiada takiej płaszczyźnie odniesienia, która jest na średniej wysokości punktów będących końcami odcinków. m zsr Σmz = n ilość pomierzonych odcinków (3) n H S ΣH i = H i wysokości terenowe (4) 2n punktów tworzących odcinki Zatem tej właśnie płaszczyźnie odpowiada obliczona wysokość lotu: s = m zśr c k (5) d.1b) Jako płaszczyznę odniesienia dla obliczenia skali zdjęcia powinniśmy wybrać płaszczyznę poziomą znajdującą się na średniej wysokości terenu zobrazowanego na zdjęciu. ysokość tą moŝemy poznać posługując się mapą sytuacyjno- wysokościową, uśredniając minimalną i maksymalną wysokość terenu w obrębie zdjęcia. Praktycznie skalę zdjęcia wyznacza się za pomocą pomiaru odcinków na zdjęciu i znajomości odpowiadających im długości w terenie (teŝ wyznaczone za pomocą mapy). NaleŜy jednak zdawać sobie sprawę z tego, Ŝe obliczona w ten sposób skala zdjęcia odpowiada średniej wysokości punktów, między którymi odcinki były mierzone. Zatem nie zawsze średnia wysokość terenu odczytana np. z warstwic jako (H + H min )/2 jest równa średniej wysokości końców pomierzonych odcinków. Mając średnią skalę zdjęcia m zśr i obliczoną wysokość lotu S (5) obliczamy bezwzględną wysokość lotu: H 0 = S + H S (6) Średnia wysokość terenu wynosi: H + H min Hśr =, (7) 2 gdzie H i H min jest to odpowiednio maksymalna i minimalna wysokość terenu na obszarze zdjęcia ysokość lotu liczona od tej płaszczyzny to: śr = H 0 - H śr. (8) 4

ysokość lotu odpowiednia dla maksymalnej i minimalnej wysokości terenu: min = H 0 -H min (9) = H 0 - H I odpowiadające im zakresy skal zdjęcia: m z min = c min k mz = ck Dla prawidłowo rozpoznanej deniwelacji terenu objętego zdjęciem cząstkowe skale zdjęcia wyznaczone z odcinków jak i policzona z nich średnia powinny się zawierać w granicach wyznaczonych wzorami (10). (10) d 2) Mamy wyznaczyć wpływ deniwelacji terenu () na przemieszczenia punktów terenowych ( r) od ich hipotetycznego połoŝenia na poziomej płaszczyźnie odniesienia znajdującej się na wysokości H śr odpowiadającej wysokości lotu śr : r r =, (11) gdzie: r jest maksymalnym przesunięciem radialnym spowodowanym deniwelacją terenu, jest maksymalną wysokością terenu nad i pod średnią płaszczyzną odniesienia, r to maksymalny promień radialny występujący na zdjęciu, odpowiadający połowie przekątnej formatu zdjęcia, śr wysokość lotu ponad płaszczyznę odniesienia obliczona ze wzoru (8) d 3) JeŜeli chcemy traktować zdjęcie jako fotomapę musimy najpierw odpowiedzieć na pytanie jaka powinna być dokładność tej fotomapy. Zgodnie z ytycznymi Technicznymi: Zasady ykonywania Ortofotomap w Skali 1:10000 (zdjęcie lotnicze wykorzystywane jako fotomapa moŝemy tu traktować na równi z ortofotomapą) jako maksymalną wartość błędu na ortofotomapie przyjmujemy σ = ±0.6 mm. Przy załoŝeniu r = σ, obliczamy: r σ śr = (12) 5

Sprawozdanie ma zawierać: Opis przebiegu pomiarów na zdjęciu. Zestawienie wielkości pomierzonych. Obliczenia (punkty 1, 2, 3). nioski Materiały do wykonania ćwiczenia: Zdjęcie lotnicze terenu rejonu eskidu Sądeckiego w postaci cyfrowej (plik 8_8016_grey), format 23 x 23 cm, piksel skanowania 25 µm, stała kamery 153,17 mm Zdjęcie lotnicze rejonu Nowa Huta w postaci cyfrowej (plik 3_328_grey), format 23x23 cm, piksel skanowania 25 µm, stała kamery 152,40 mm Mapa topograficzna rejonu eskidu Sądeckiego w skali 1:10 000 Mapa topograficzna rejonu Nowa Huta w skali 1:10 000 ZałoŜenia: Przyjmujemy: pionowość zdjęć, σ = ±0,6 mm Pomiar długości odcinków Sprawdzić czy w katalogu D:\tify są pliki: 3_328_grey.mp# 3_328_grey.mpr 8_8016_grey.mp# 8_8016_grey.mpr JeŜeli nie ma naleŝy te pliki skopiować z Klona: pracownicy\awrobel\inz_srod_dzienne\kartometrycznosc_zdjecia\ Pomiar długości odcinków na zdjęciach wykonywany jest w programie ILIS: 1. oknie Navigator ustawić ścieŝkę dostępu D:\tify 2. NaleŜy wyświetlić odpowiednie zdjęcie. 3. Zdjęcie nie ma podpiętej georeferencji, więc moŝna na nim odczytać tylko współrzędne obrazowe (w pikselach). 4. Po wybraniu punktu końcowego danego odcinka naleŝy odpowiednio powiększyć obraz i na nim ustawić i w oknie po prawej stronie na dole odczytać współrzędne w pikselach x, y. To samo wykonać dla drugiego końca odcinka (odcinek ma być mniej więcej symetryczny względem punktu głównego!) i pomierzyć współrzędne x, y. 2 5. Obliczyć długość odcinka ( ) ( ) 2 d = x x + y y (dane w pikselach = wynik w pikselach!). 6. Dla kaŝdego następnego odcinka powtórzyć punkty 4 i 5. PoniewaŜ długość odcinka jest w pikselach, aby otrzymać długość w mm naleŝy pomnoŝyć ją przez wielkość piksela skanowania (patrz opis materiałów do zajęć). Pomiar długości odcinków na mapie naleŝy wykonać za pomocą linijki. 6