Fizyka Kurs podstawowy z elementami kursu rozszerzonego koniecznymi do podjęcia studiów technicznych i przyrodniczych

Fizyka Kurs podstawowy z elementami kursu rozszerzonego koniecznymi do podjęcia studiów technicznych i przyrodniczych Rozkład materiału i wymagania edukacyjne dla klasy 2c biologiczno chemicznej do programu DKOS-5002-38/04 i podręcznika "Fizyka dla szkół ponadgimnazjalnych kurs podstawowy z elementami kursu rozszerzonego koniecznymi do podjęcia studiów technicznych i przyrodniczych" pod redakcją J. Salach, wydawnictwa ZamKor, nr dopuszczenia 90/04

Wymagania na poszczególne oceny temat dopuszczający dostateczny dobry b. dobry 1 Wymagania edukacyjne z fizyki. Uczeo: Uczeo: Uczeo: Uczeo: Fizyka cząsteczkowa i termodynamika. Nr lekcji 2 Budowa cząsteczkowa gazów i cieczy. potrafi wymienid właściwości gazów, Temperatura. Zerowa zasada termodynamiki. potrafi objaśnid pojęcie 3 Energia wewnętrzna. I zasada termodynamiki. potrafi wymienid właściwo- gazu doskonałego, 4 5 Równanie stanu gazu doskonałego. ści cieczy. Równanie stanu gazu doskonałego - rozwiązywanie zadao. ciała ze średnią energią ki- zna związek temperatury 6 netyczną jego cząsteczek 7-8 Przemiany gazu doskonałego. potrafi wymienid i opisad 9 Ciepło właściwe i molowe. przemiany gazowe. 10 Bilans cieplny. wie co to znaczy, że proces 11-12 Silnik cieplny. II zasada termodynamiki jest odwracalny lub nieodwracalny 13 Termodynamika rozwiązywanie zadao. Entropia. Procesy odwracalne i nieodwracalne. topnienia, krzepnięcia, pa- 14 potrafi opisad zjawiska: 15 Powtórzenie. rowania, skraplania, sublimacji, resublimacji, wrzenia 16-17 Sprawdzian. i skraplania w temperaturze wrzenia polega zjawisko dyfuzji, ruchów Browna potrafi zdefiniowad energię wewnętrzną i ciepło, potrafi wypowiedzied i objaśnid zerową i pierwszą zasadę termodynamiki potrafi przeliczad temperaturę w skali Celsjusza na temperaturę w skali Kelvina i odwrotnie. rozumie i potrafi opisad założenia teorii kinetycznomolekularnej gazów, równanie stanu gazu doskonałego, równanie Clapeyrona rozumie kierunkowośd procesów w przyrodzie.. potrafi objaśnid sens fizyczny pojęcia entropii, potrafi obliczad sprawności silników cieplnych i skuteczności chłodzenia, potrafi wypowiedzied drugą zasadę termodynamiki potrafi opisad skutki działania sił międzycząsteczkowych, potrafi wyjaśnid zjawiska menisku.. podstawowy wzór na ciśnienie gazu, potrafi wykorzystad równanie stanu gazu doskonałego i równanie Clapeyrona do opisu przemian gazowych (izotermicznej, izobarycznej, izochorycznej, adiabatycznej), potrafi sporządzad i interpretowad wykresy, np. p(v), p(t), V (T), dla wszystkich przemian, potrafi się posługiwad pojęciami ciepła właściwego i ciepła molowego, potrafi obliczad pracę objętościową i ciepło w różnych przemianach gazu doskonałego. potrafi sporządzid wykres p(v) dla cyklu Carnota i opisad go, rozumie i potrafi objaśnid statystyczną interpretację drugiej zasady termodynamiki. potrafi zdefiniowad wielko- rozumie co to znaczy, że energia wewnętrzna jest funkcją stanu, związane z wykorzystaniem pierwszej zasady termodynamiki, potrafi wyprowadzid wzór na ciśnienie gazu w zbiorniku zamkniętym, potrafi zastosowad pierwszą zasadę termodynamiki do opisu przemian gazowych,, wykorzystując ilościowy opis przemian gazu doskonałego. dotyczące drugiej zasady termodynamiki, potrafi na podstawie wykresów opisywad cykle przemian zachodzących w silnikach. dotyczące przejśd fazowych.

Założenia szczególnej teorii względności. 18 Efekty relatywistyczne. 19 Pęd i energia w fizyce relatywistycznej. Szczególna teoria względności - rozwiązywanie zadao. 20 21 Ładunek elektryczny. Elektryzowanie ciał. Zasada zachowania ładunku. Elementy szczególnej teorii względności. wie, że dla szybkości bliskich szybkości światła w próżni, nie można korzystad z transformacji Galileusza, wie, że szybkośd światła c jest jednakowa dla wszystkich obserwatorów niezależnie od ich ruchu oraz ruchu źródła światła, wie, że zgodnie ze szczególną teorią względności Einsteina w różnych układach odniesienia czas płynie inaczej. wie, że c jest największą, graniczną szybkością przekazywania informacji w przyrodzie, potrafi objaśnid, dlaczego skutek może wystąpid w określonym czasie po zaistnieniu przyczyny, wie, co to jest rok świetlny, potrafi uzasadnid fakt, że obserwacje astronomiczne dają nam informacje o stanie obiektów przed milionami lub miliardami lat. wie, że dla ruchu z szybkością bliską c nie obowiązuje zwykły wzór na energię kinetyczną. wie, że w układzie, w którym ciało spoczywa ma ono 2 energię E mc zwaną energią spoczynkową ciała. Oddziaływanie w przyrodzie elektrostatyka. wie, że istnieją dwa rodzaje ładunków elektrycznych, wie, co to jest pole jednorodne i centralne, ści fizyczne opisujące te procesy, potrafi sporządzad i interpretowad odpowiednie wykresy, potrafi opisad przemiany energii w tych zjawiskach. potrafi stosowad transformacje Galileusza w zadaniach. potrafi wykazad, że przy założeniu niezależności szybkości światła od układu odniesienia, czas upływający między dwoma tymi samymi zdarzeniami w różnych układach odniesienia jest różny, potrafi podad przykłady tego, że skutek może wystąpid w określonym czasie po zaistnieniu przyczyny. potrafi objaśnid związek między czasem trwania procesu w układzie własnym, a jego czasem mierzonym w układzie odniesienia, który porusza się względem poprzedniego ze stałą szybkością, bliską szybkości światła, potrafi przedstawid przykład skutków różnego upływu czasu w różnych układach odniesienia. rozumie pojęcie przenikalności elektrycznej ośrodka i wie, że znając położenie i prędkośd ciała w jednym układzie odniesienia, można obliczyd położenie i prędkośd w innym układzie i że wielkości te mają różne wartości, wie, że związki między przemieszczeniami i prędkościami w różnych układach odniesienia to transformacje Galileusza, wie, że gdy c zjawiska zachodzące równocześnie w jednym układzie odniesienia, są równoczesne także w innych układach odniesienia. dotyczące obliczania energii wiązania układów. potrafi (na przykładzie) wyprowadzid związek między czasem upływającym w dwóch różnych układach odniesienia, z których jeden porusza się ze stałą szybkością, bliską c względem drugiego układu. potrafi wyprowadzid wzór na energię potencjalną ła-

22 Prawo Coulomba. Pole elektrostatyczne. wie, że ładunek elektronu 23 24 Natężenie pola elektrostatycznego. Zasada superpozycji pól. Energia potencjalna ładunku. Potencjał jest ładunkiem elementarnym, wie, jak zbudowany jest pola elektrostatycznego. atom, 25 Rozwiązywanie zadao. 26 Pojemnośd przewodnika. Kondensatory. prawo Coulomba. 27 Łączenie kondensatorów. wie, że każde ciało naelektryzowane wytwarza pole Ruch cząstki naładowanej w polu elektrostatycznym. Oscyloskop. 28 elektrostatyczne, poprawnie wypowiada 29 Elektrostatyka rozwiązywanie zadao. definicję natężenia pola 30 Powtórzenie wiadomości. elektrostatycznego, 31-32 Sprawdzian. potrafi opisad i wyjaśnid sposoby elektryzowania ciał posługując się zasadą zachowania ładunku, wie, co to jest kondensator, wie, od czego zależy wartośd natężenia centralnego pola elektrostatycznego w danym punkcie, potrafi wypowiedzied i objaśnid zasadę zachowania ładunku, wzór na energię potencjalną elektrostatyczną ładunku, wie, co to jest potencjał pola elektrostatycznego i napięcie, zna jednostkę, wie, od czego i jak zależy potencjał centralnego pola elektrostatycznego. potrafi zdefiniowad pojemnośd przewodnika, zna jednostkę, wie, od czego zależy pojemnośd przewodnika, wie, od czego i jak zależy pojemnośd kondensatora płaskiego. wie, co nazywamy dipolem elektrycznym, zna definicję elektronowolta, stałej dielektrycznej. potrafi sporządzid wykres E (r), potrafi korzystad z zasady superpozycji pól, potrafi obliczyd pracę siły pola jednorodnego i centralnego przy przesuwaniu ładunku, potrafi obliczyd energię potencjalną cząstki naładowanej w polu elektrostatycznym, potrafi sporządzad wykresy E (r) zależności p dla układu ładunków punktowych, potrafi sporządzid wykresy zależności V (r), wzór ogólny na pracę wykonaną przy przesuwaniu ładunku przez siłę dowolnego pola elektrostatycznego, zna i potrafi objaśnid wzór wiążący wartośd natężenia pola jednorodnego z napięciem między dwoma punktami tego pola. potrafi objaśnid związki pomiędzy ładunkami, napięciami i pojemnościami kondensatorów w łączeniu szeregowym i równoległym, wie, od czego i jak zależy energia naładowanego kondensatora. potrafi przeanalizowad ruch dunku w polu centralnym, potrafi wyprowadzid wzór ogólny na pracę w polu elektrostatycznym, z użyciem ilościowego opisu pola elektrostatycznego. dotyczące kondensatorów i ich łączenia.

cząstki naładowanej w polu elektrostatycznym, działania i zastosowania oscyloskopu 33 Prąd elektryczny. Wielkości charakteryzujące prąd elektryczny. 34 Prawo Ohma. Opór elektryczny. 35-36 I prawo Kirchhoffa. Łączenie oporów.(2godz) 37 Siła elektromotoryczna ogniwa. 38-39 II prawo Kirchhoffa.(2godz) 40 Własności elektryczne substancji. 41 42-43 Oddziaływania magnetyczne. Pole magnetyczne. Ruch cząstki naładowanej w polu magnetycznym. Siła Lorentza. (2godz) potrafi zdefiniowad pojęcie natężenia prądu i jego jednostkę, poda pierwsze prawo Kirchhoffa i potrafi się nim posługiwad, poda prawo Ohma i potrafi się nim posługiwad, potrafi przedstawid graficznie pole magnetyczne magnesu trwałego, wie, że wielkością opisującą Prąd elektryczny. wie od czego zależy opór elektryczny przewodnika, potrafi narysowad schemat obwodu, w którym odbiorniki są połączone szeregowo lub równolegle, potrafi obliczad opór zastępczy w łączeniu szeregowym i równoległym, potrafi się posługiwad pojęciami pracy, mocy prądu i napięcia elektrycznego. wie, co nazywamy siłą elektromotoryczną źródła energii elektrycznej Magnetyzm, zna wzór na wartośd siły Lorentza dla przypadku B, potrafi zdefiniowad opór elektryczny odcinka obwodu, potrafi objaśnid mikroskopowy model przepływu prądu w metalach, potrafi podad związki między napięciami, natężeniami i oporami w łączeniu szeregowym i równoległym odbiorników, prawo Ohma dla całego obwodu, wie, co wskazuje woltomierz dołączony do biegunów źródła siły elektromotorycznej, potrafi stosowad do rozwiązywania zadao drugie prawo Kirchhoffa, potrafi objaśnid związki pomiędzy, I, r w przypadku łączenia ogniw o jednakowych siłach elektromotorycznych i oporach wewnętrznych. potrafi zapisad wyrażenie na siłę Lorentza i definicję wektora indukcji magnetycznej, związane z przepływem prądu stałego w zamkniętych obwodach, potrafi opisad możliwości wykorzystania właściwości elektrycznych ciał. potrafi przedyskutowad zależnośd wartości siły Lorentza od kąta między wek-

44-45 Przewodnik z prądem w polu magnetycznym. Siła elektrodynamiczna.(2godz) 46 Pole magnetyczne wokół przewodnika z prądem. 47 Oddziaływanie przewodników z prądem. 48 Własności magnetyczne substancji. 49 Rozwiązywanie zadao. 50-51 Zjawisko indukcji elektromagnetycznej. (2godz) 52 Prawo Faradaya. 53 Zjawisko samoindukcji. Rozwiązywanie zadao. 54 Zastosowanie zjawiska indukcji elektromagnetycznej. 55 Powtórzenie. 56-57 Sprawdzian. 58 Prąd przemienny. Napięcie i natężenia skuteczne. 59 Zwojnica i kondensator w obwodzie prądu przemiennego. 60 Rozwiązywanie zadao. pole magnetyczne jest indukcja magnetyczna B i zna jej jednostkę, potrafi opisad i wyjaśnid doświadczenie Oersteda, wie, że w polu magnetycznym na poruszającą się cząstkę naładowaną działa siła Lorentza, wie, że na przewodnik, przez który płynie prąd w polu magnetycznym działa siła elektrodynamiczna. 61 Siła sprężystości. potrafi wymienid przykłady 62 Opis ruchu drgającego. ruchu drgającego w przyrodzie, 63 Przykłady ruchu harmonicznego. zna wzór na wartośd siły elektrodynamicznej dla przypadku gdy B l, wie, co to jest strumieo magnetyczny i zna jego jednostkę. potrafi określid wartośd, kierunek i zwrot siły elektrodynamicznej i siły Lorentza w konkretnych przypadkach, potrafi opisad pole magnetyczne przewodnika prostoliniowego i zwojnicy, potrafi objaśnid, na czym polega zjawisko indukcji elektromagnetycznej i podad warunki jego występowania, wie, od czego zależy siła elektromotoryczna indukcji, poprawnie interpretuje prawo Faraday'a indukcji elektromagnetycznej, potrafi objaśnid, na czym polega zjawisko samoindukcji i podad warunki jego występowania, wie, od czego zależy i w jakich jednostkach się wyraża współczynnik samoindukcji zwojnicy. Ruch drgający. wie, że ruch harmoniczny odbywa się pod wpływem siły proporcjonalnej do wy- potrafi zdefiniowad jednostkę indukcji magnetycznej, działania silnika elektrycznego, potrafi opisad oddziaływania wzajemne przewodników z prądem i podad definicję ampera, potrafi jakościowo opisad właściwości magnetyczne substancji. Potrafi sporządzad wykresy (t) i (t), poprawnie interpretuje wyrażenie na siłę elektromotoryczną indukcji i samoindukcji, działania prądnicy prądu przemiennego, potrafi się posługiwad wielkościami opisującymi prąd przemienny tj. natężeniem i napięciem skutecznym oraz pracą i mocą prądu przemiennego, potrafi objaśnid rolę zwojnicy i kondensatora w obwodzie prądu zmiennego, działania transformatora i zna jego praktyczne zastosowania. potrafi obliczyd współrzędne położenia, prędkości, przyspieszenia i siły w ru- torami B i, potrafi przedstawid zasadę działania i zastosowanie cyklotronu, związane z oddziaływaniem pola magnetycznego na poruszającą się cząstkę naładowaną i przewodnik z prądem. potrafi wyprowadzid wzór na dla prądnicy prądu przemiennego, przy rozwiązywaniu zadao potrafi posługiwad się pojęciami zawady, oporu omowego, indukcyjnego i pojemnościowego, potrafi objaśnid, na czym polega rezonans napięd w obwodzie prądu zmiennego. potrafi wyprowadzid wzór na okres drgao w ruchu harmonicznym,

64 Energia potencjalna w ruchu harmonicznym. 65-66 Matematyczny model oscylatora harmonicznego.(2godz) 67 Drgania wymuszone, tłumione. Rezonans mechaniczny. 68 Rozwiązywanie zadao. 69 Własności sprężyste ciał stałych. Prawo Hooke a. 70 Powtórzenie. 71-72 Sprawdzian. potrafi wymienid i zdefiniowad pojęcia służące do opisu ruchu drgającego, chylenia i zwróconej w stronę położenia równowagi. polega zjawisko rezonansu, potrafi podad przykłady praktycznego wykorzystania właściwości sprężystych ciał. chu harmonicznym, rozkładając ruch punktu materialnego po okręgu na dwa ruchy składowe, potrafi sporządzid i objaśnid wykresy zależności współrzędnych położenia, prędkości i przyspieszenia od czasu, potrafi obliczad pracę i energię w ruchu harmonicznym, dotyczące ruchu harmonicznego. 73 74 75 Rozchodzenie się fali mechanicznej. Charakterystyka fal mechanicznych. Równanie falowe. polega rozchodzenie się fali mechanicznej, 76-77 Dyfrakcja i interferencja fal. (2godz) potrafi objaśnid wielkości 78 Fale stojące. charakteryzujące fale, 79 Fale dźwiękowe. Charakterystyka dźwięków. potrafi podad przykład fali poprzecznej i podłużnej, 80-81 Zjawisko Dopplera. (2godz) 82 Fale elektromagnetyczne. Wytwarzanie fal elektromagnetycznych. 83 Widmo fal elektromagnetycznych. 84-85 86-87 88-89 Prawo załamania i odbicia. (2godz) Zwierciadła. (2godz) Soczewki. (2godz) potrafi objaśnid, na czym polega zjawisko odbicia światła, 90 Przyrządy optyczne. potrafi sformułowad i objaśnid prawo odbicia, 91 Przejście światła przez pryzmat. 92 Dyfrakcja i interferencja światła. Fale. potrafi opisad fale akustyczne, zna prawa Maxwella, potrafi objaśnid, co nazywamy falą elektromagnetyczną, wie, że obwód drgający jest źródłem fal elektromagnetycznych, potrafi opisad widmo fal elektromagnetycznych. polega zjawisko Dopplera, Optyka. potrafi wyjaśnid i poprzed przykładami zjawisko rozpraszania, potrafi objaśnid na czym polega zjawisko załamania światła, potrafi zinterpretowad funkcję falową dla fali płaskiej, potrafi matematycznie opisad interferencję dwóch fal o jednakowych amplitudach i częstotliwościach, potrafi opisad fale stojące, rozumie pojęcie spójności fal, Huygensa, potrafi objaśnid zjawiska zachodzące w obwodzie drgającym, potrafi podad i objaśnid wzór na okres drgao obwodu LC. związek względnego współczynnika załamania światła na granicy dwóch ośrodków z bezwzględnymi współczynnikami załamania tych potrafi wyprowadzid warunki wzmocnienia i wygaszania w przypadku interferencji fal harmonicznych wysyłanych przez identyczne źródła, potrafi opisad zjawisko rezonansu dwóch obwodów drgających i zasadę detekcji fal elektromagnetycznych, potrafi wymienid własności i praktyczne zastosowania fal elektromagnetycznych o różnych zakresach długości, dotyczące ruchu falowego. potrafi przedstawid praktyczny przykład przechodzenia światła przez płytkę równoległościenną, potrafi podad możliwości praktycznego wykorzysta-

93 Wyznaczenie długości światła przy pomocy siatki dyfrakcyjnej. 94 Polaryzacja światła. 95-96 Zjawisko fotoelektryczne. (2godz) 97-98 Widma atomowe. Model budowy atomu wodoru.(2 godz) 99 Rozwiązywanie zadao. 100 Lasery. Emisja wymuszona. prawo załamania światła i zdefiniowad bezwzględny współczynnik załamania, potrafi objaśnid, co nazywamy zwierciadłem płaskim, potrafi objaśnid, co nazywamy zwierciadłem kulistym; wklęsłym i wypukłym, potrafi opisad rodzaje soczewek, polegają zjawiska dyfrakcji i interferencji światła, wie, co to jest siatka dyfrakcyjna. potrafi podad przykłady praktycznego wykorzystywania zjawiska polaryzacji. polega zjawisko fotoelektryczne, potrafi wymienid zastosowania lasera. wie, co to jest praca wyjścia elektronu z metalu, wie, co to znaczy, że atom jest w stanie podstawowym lub wzbudzonym, wie, że każdy pierwiastek w stanie gazowym pobudzony do świecenia wysyła charakterystyczne dla siebie widmo liniowe. potrafi objaśnid na czym polega zjawisko całkowitego wewnętrznego odbicia, potrafi wymienid warunki, w których zachodzi całkowite wewnętrzne odbicie. potrafi wymienid cechy obrazu otrzymanego w zwierciadle płaskim, potrafi objaśnid pojęcia: ognisko, ogniskowa, promieo krzywizny, oś optyczna, potrafi wykonad konstrukcję obrazu w zwierciadle płaskim, potrafi wykonad konstrukcje obrazów w zwierciadłach kulistych i wymienid ich cechy. potrafi sporządzad konstrukcje obrazów w soczewkach i wymienid cechy obrazu w każdym przypadku, wie, co nazywamy zdolnością skupiającą soczewki, potrafi obliczad zdolnośd skupiającą soczewki. wie, że w ośrodku materialnym (czyli poza próżnią) światło o różnych barwach (częstotliwościach) rozchodzi się z różnymi szybkościami, potrafi objaśnid zjawisko polaryzacji światła (jakościowo), potrafi wymienid sposoby polaryzowania światła. ośrodków, potrafi wymienid przykłady praktycznego wykorzystania zjawiska całkowitego wewnętrznego odbicia, potrafi opisad przejście światła przez płytkę równoległościenną, korzystając z prawa załamania, potrafi opisad przejście światła przez pryzmat, korzystając z prawa załamania. potrafi zapisad równanie zwierciadła i prawidłowo z niego korzystad, wzór na powiększenie obrazu, potrafi zapisad wzór informujący od czego zależy ogniskowa soczewki i poprawnie go zinterpretowad, potrafi obliczad zdolnośd skupiającą układów cienkich, stykających się soczewek, potrafi zapisad i zinterpretowad równanie soczewki, potrafi objaśnid działanie oka, jako przyrządu optycznego, działania lupy, wie, że do uzyskiwania dużych powiększeo służy mikroskop. potrafi uzasadnid, że światło o różnych barwach ma w danym ośrodku inny nia odchylenia światła przez pryzmat. potrafi narysowad wykres funkcji y(x) dla zwierciadła wklęsłego i podad interpretację tego wykresu, potrafi wymienid i omówid praktyczne zastosowania zwierciadeł, potrafi wykorzystywad równanie soczewki do rozwiązywania problemów, jakościowe i ilościowe, związane z praktycznym wykorzystywaniem soczewek, polegają wady krótko- i dalekowzroczności oraz zna sposoby ich korygowania, potrafi zinterpretowad wzór na powiększenie obrazu oglądanego przez lupę, potrafi opisad budowę i zasadę działania mikroskopu jako układu obiektywu i okularu, potrafi zinterpretowad przybliżony wzór na powiększenie uzyskiwane w mikroskopie. dotyczące rozszczepienia światła białego. z zastosowaniem zależności dsin n. potrafi korzystad z definicji kąta Brewstera.

wie, że przy przejściu z jednego ośrodka do drugiego częstotliwośd i okres fali świetlnej nie ulega zmianie potrafi zapisad i zinterpretowad wzór na energię kwantu, potrafi sformułowad warunek zajścia efektu fotoelektrycznego dla metalu o pracy wyjścia W, wie, jakie ciała wysyłają promieniowanie o widmie ciągłym, wie, że model Bohra został zastąpiony przez nową teorię mechanikę kwantową, wie, na czym polega analiza spektralna, wie, że spektroskop służy do badania widm, wie, co to są widma absorpcyjne i emisyjne, wie, jak powstają linie Fraunhofera w widmie słonecznym, potrafi zamienid energię wyrażoną w dżulach na energię wyrażoną w elektronowoltach, wie, czym różni się światło laserowe od światła wysyłanego przez inne źródła, współczynnik załamania, potrafi objaśnid zjawisko rozszczepienia światła białego jako skutek zależności współczynnika załamania od barwy światła, potrafi uzasadnid zmianę długości fali przy przejściu światła z jednego ośrodka do drugiego, potrafi wyjaśnid powstawanie barw przedmiotów w świetle odbitym i barw ciał przezroczystych. potrafi wyjaśnid obraz otrzymany na ekranie po przejściu przez siatkę dyfrakcyjną światła monochromatycznego i białego, potrafi zapisad wzór wyrażający zależnośd położenia prążka n-tego rzędu od długości fali i odległości między szczelinami i poprawnie go zinterpretowad. wie, od czego zależy energia kinetyczna fotoelektronów i liczba fotoelektronów wybitych w jednostce czasu, wie, że wymienionych faktów doświadczalnych nie można wytłumaczyd, posługując się falową teorią światła, potrafi wyjaśnid zjawisko fotoelektryczne na podstawie kwantowego modelu światła, potrafi napisad i objaśnid wzór na energię kinetyczną wie, że pojęcie kwantu energii wprowadził do fizyki Planck, wie, że wyjaśnienie efektu fotoelektrycznego podał Einstein, potrafi obliczyd całkowitą energię elektronu w atomie wodoru, potrafi wykazad zgodnośd wzoru Balmera z modelem Bohra budowy atomu wodoru, potrafi wyjaśnid, dlaczego nie można było wytłumaczyd powstawania liniowego widma atomu wodoru na gruncie fizyki klasycznej, potrafi wyjaśnid, dlaczego model Bohra atomu wodoru był modelem rewolucyjnym, wie, że model Bohra jest do dziś wykorzystywany do intuicyjnego wyjaśniania niektórych wyników doświadczalnych, gdyż stanowi dobre przybliżenie wyników uzyskiwanych na gruncie mechaniki kwantowej. potrafi wymienid niektóre zastosowania ciekłych kryształów.

fotoelektronów, potrafi narysowad i objaśnid wykres zależności energii kinetycznej fotoelektronów od częstotliwości dla kilku metali, potrafi sformułowad i zapisad postulaty Bohra (wie, że promienie dozwolonych orbit i energia elektronu w atomie wodoru są skwantowane),wie, że całkowita energia elektronu w atomie wodoru jest ujemna, potrafi wyjaśnid, jak powstają serie widmowe, korzystając z modelu Bohra atomu wodoru, wie, dlaczego fala elektromagnetyczna nie może się rozchodzid (jest pochłaniana) w przewodnikach, potrafi wyjaśnid, dlaczego tylko niektóre ciała są przeźroczyste.