Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Podobne dokumenty
MIANOWANE ROZTWORY KWASÓW I ZASAD, MIARECZKOWANIE JEDNA Z PODSTAWOWYCH TECHNIK W CHEMII ANALITYCZNEJ

III A. Roztwory i reakcje zachodzące w roztworach wodnych

Otrzymywanie siarczanu(vi) amonu i żelaza(ii) soli Mohra (NH 4 ) 2 Fe(SO 4 ) 2 6H 2 O

Ćwiczenie 1. Technika ważenia oraz wyznaczanie błędów pomiarowych. Ćwiczenie 2. Sprawdzanie pojemności pipety

Ćwiczenie 1. Sporządzanie roztworów, rozcieńczanie i określanie stężeń

K05 Instrukcja wykonania ćwiczenia

RÓWNOWAŻNIKI W REAKCJACH UTLENIAJĄCO- REDUKCYJNYCH

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2017 ZASADY OCENIANIA

WAGI I WAŻENIE. ROZTWORY

Pracownia analizy ilościowej dla studentów II roku Chemii specjalność Chemia podstawowa i stosowana. Argentometryczne oznaczanie chlorków w mydłach

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2017 ZASADY OCENIANIA

Otrzymywanie siarczanu(vi) amonu i żelaza(ii) woda (1/6) soli Mohra (NH4)2Fe(SO4)2 6H2O

A4.04 Instrukcja wykonania ćwiczenia

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2017 ZASADY OCENIANIA

PRACOWNIA ANALIZY ILOŚCIOWEJ. Analiza substancji biologicznie aktywnej w preparacie farmaceutycznym kwas acetylosalicylowy

PODSTAWOWE TECHNIKI PRACY LABORATORYJNEJ: OCZYSZCZANIE SUBSTANCJI PRZEZ DESTYLACJĘ I EKSTRAKCJĘ

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2019 ZASADY OCENIANIA

Chemia nieorganiczna Zadanie Poziom: podstawowy

Regulamin BHP pracowni chemicznej. Pokaz szkła. Technika pracy laboratoryjnej

CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 9

WYZNACZANIE RÓWNOWAŻNIKA CHEMICZNEGO ORAZ MASY ATOMOWEJ MAGNEZU I CYNY

Rozcieńczanie, zatężanie i mieszanie roztworów, przeliczanie stężeń

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2019 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

CEL ĆWICZENIA Zapoznanie studentów z chemią 14 grupy pierwiastków układu okresowego

Synteza Cu(CH 3 COO) 2 H 2 O oraz (NH 4 ) 2 Ni(SO 4 ) 2 6H 2 O

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

PODSTAWOWE TECHNIKI PRACY LABORATORYJNEJ: WAŻENIE, SUSZENIE, STRĄCANIE OSADÓW, SĄCZENIE

ANALIZA OBJĘTOŚCIOWA

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

Z roztworami za pan brat, nie tylko w laboratorium

Recykling surowcowy odpadowego PET (politereftalanu etylenu)

III. Wyznaczanie przybliżonej masy i objętości. 1. Ważenie na wagach technicznych

UKŁAD OKRESOWY PIERWIASTKÓW, WŁAŚCIWOŚCI CHEMICZNE PIERWIASTKÓW 3 OKRESU

Zadanie: 1 (1 pkt) Oblicz stężenie molowe jonów OH w roztworze otrzymanym przez rozpuszczenie 12g NaOH w wodzie i rozcieńczonego do 250cm 3

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2017 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

KATALIZA I KINETYKA CHEMICZNA

HYDROLIZA SOLI. ROZTWORY BUFOROWE

ĆWICZENIE 4. Roztwory i ich właściwości

1. Stechiometria 1.1. Obliczenia składu substancji na podstawie wzoru

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wyznaczanie lepkości wodnych roztworów sacharozy. opracowała dr A. Kacperska

1. PRZYGOTOWANIE ROZTWORÓW KOMPLEKSUJĄCYCH

CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 7

Recykling surowcowy odpadowego PET (politereftalanu etylenu)

Odpowiedź:. Oblicz stężenie procentowe tlenu w wodzie deszczowej, wiedząc, że 1 dm 3 tej wody zawiera 0,055g tlenu. (d wody = 1 g/cm 3 )

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Adsorpcja kwasu octowego na węglu aktywnym. opracowała dr hab. Małgorzata Jóźwiak

009 Ile gramów jodu i ile mililitrów alkoholu etylowego (gęstość 0,78 g/ml) potrzeba do sporządzenia 15 g jodyny, czyli 10% roztworu jodu w alkoholu e

GOSPODARKA ODPADAMI. Oznaczanie metodą kolumnową wskaźników zanieczyszczeń wymywanych z odpadów

STĘŻENIA STĘŻENIE PROCENTOWE STĘŻENIE MOLOWE

. Pierwszą czynnością badania jest pobranie próbki wody. W tym celu potrzebna będzie szklana butelka o poj. ok. 250 cm 3.

Ćwiczenia nr 2: Stężenia

PODSTAWY STECHIOMETRII

GOSPODARKA ODPADAMI. Oznaczanie metodą kolumnową wskaźników zanieczyszczeń wymywanych z odpadów

KATALITYCZNE OZNACZANIE ŚLADÓW MIEDZI

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2019 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA. Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpoczęcia egzaminu

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2019 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

ZAPEWNIENIE SPÓJNOŚCI POMIAROWEJ

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2017 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2019 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA

Zadanie: 1 (1pkt) Zadanie: 2 (1 pkt)

Podstawy Chemii Nieorganicznej

Zajęcia 10 Kwasy i wodorotlenki

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2019 ZASADY OCENIANIA

POLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ

A4.06 Instrukcja wykonania ćwiczenia

Zadanie: 2 (1 pkt) Zmieszano 100 g 30% roztworu azotanu (V) sodu z 500 g wody. Oblicz Cp otrzymanego roztworu.

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

ĆWICZENIE 3 CIEPŁO ROZPUSZCZANIA I NEUTRALIZACJI

OZNACZANIE ZAWARTOŚCI MANGANU W GLEBIE

Materiał powtórzeniowy do sprawdzianu - roztwory i sposoby wyrażania stężeń roztworów, rozcieńczanie i zatężanie roztworów, zadania z rozwiązaniami

ELEMENTY ANALIZY KLASYCZNEJ. Ćwiczenie 1 Temat: Wprowadzenie do analizy wagowej oraz klasyczna analiza miareczkowa. Wprowadzenie do ANALIZY WAGOWEJ

Wersja z dnia: Metoda piknometryczna jest metodą porównawczą. Wyznaczanie gęstości substancji ciekłych

8. MANGANOMETRIA. 8. Manganometria

Analiza strukturalna materiałów Ćwiczenie 13

2. Procenty i stężenia procentowe

Przeliczanie zadań, jednostek, rozcieńczanie roztworów, zaokrąglanie wyników.

WYZNACZANIE ROZMIARÓW

Miareczkowanie potencjometryczne

Ćwiczenie 1. Zależność szybkości reakcji chemicznych od stężenia reagujących substancji.

Sporządzanie roztworów buforowych i badanie ich właściwości

ETAP III B r. Godz Analiza objętościowa alkacymetria i redoksometria

STĘŻENIA ROZTWORÓW. 2. W 100 g wody rozpuszczono 25 g cukru. Oblicz stężenie procentowe roztworu.

KOROZJA. Korozja kontaktowa z depolaryzacja tlenową 1

Ćwiczenie 5: Właściwości

OZNACZANIE MASY MOLOWEJ SUBSTANCJI NIELOTNYCH METODĄ KRIOMETRYCZNĄ

SPRAWOZDANIE Z ĆWICZEŃ Z HIGIENY, TOKSYKOLOGII I BEZPIECZEŃSTWA ŻYWNOŚCI

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

WYZNACZANIE ŚREDNIEJ MASY MOLOWEJ POLIMERU METODĄ WISKOZYMETRYCZNĄ

WYZNACZANIE GĘSTOŚCI CIECZY ZA POMOCĄ WAGI HYDROSTATYCZNEJ. Wyznaczenie gęstości cieczy za pomocą wagi hydrostatycznej.

Adsorpcja błękitu metylenowego na węglu aktywnym w obecności acetonu

Materiały pomocnicze do ćwiczeń

ĆWICZENIE 4. Oczyszczanie ścieków ze związków fosforu

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego

Nazwa kwalifikacji: Przygotowywanie sprzętu, odczynników chemicznych i próbek do badań analitycznych Oznaczenie kwalifikacji: A.59 Numer zadania: 01

POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

TWARDOŚĆ WODY. Ca(HCO 3 ) HCl = CaCl 2 + 2H 2 O + 2CO 2. Mg(HCO 3 ) 2 + 2HCl = MgCl 2 + 2H 2 O + 2CO 2

Scenariusz lekcji w ramach korelacji chemii z matematyką

2.4. ZADANIA STECHIOMETRIA. 1. Ile moli stanowi:

Transkrypt:

Zajęcia 3 Roztwory, typy roztworów, stężenie procentowe, molowe, objętościowe Pod pojęciem roztworu rozumiemy jednolite substancje składające się przynajmniej z dwóch składników. Jednolite tzn. takie które są tak rozdrobnione że poszczególne składniki nie można rozróżnić wizualnie gdyż rozproszenie osiąga najczęściej wielkość pojedynczych atomów lub cząsteczek. W roztworach rozróżniamy: rozpuszczalnik i substancje rozpuszczone (jedną lub więcej). W zależności ile substancji jest rozpuszczone w określonej masie lub objętości rozpuszczalnika możemy mówić o roztworze mniej lub bardziej stężonym. W zależności od rodzaju rozpuszczalnika rozróżniamy roztwory stałe ciekłe i gazowe. Najczęściej stężenie roztworów wyrażane jest jako stężenie procentowe; wagowe lub objętościowe, molowe, lub ułamek molowy. Stężenie procentowe (wagowe) podaje ile gramów czystej substancji (bezwodnej) znajduje się w 100g roztworu. Stężenie procentowe (objętościowe) podaje ile cm 3 czystej substancji znajduje się w 100 cm 3 roztworu. Stężenie molowe określa ile moli substancji znajduje się w 1 dcm 3 roztworu. Ułamek molowy substancji zdefiniowany jest jako iloraz ilości moli danej substancji do sumy ilości moli wszystkich składników roztworu. Codziennie sami sporządzamy roztwory o różnych stężeniach np. herbatę, kawę, soki, leki. Różne stężenia sporządzamy słodząc, soląc lub przyprawiając różne potrawy.

Doświadczenie 1. Stężenie procentowe Odczynniki: chlorek sodu Sprzęt laboratoryjny: flaszka na 250cm 3, waga techniczna, naczyńko wagowe (str.15), zlewka 50 cm 3, cylinder miarowy 100 cm 3, lejek waga techniczna naczyńko wagowe Wykonanie: Zadanie 1: Sporządzić 120g 3% roztworu chlorku sodu. 1. Sporządzenie 3% roztworu chlorku sodu zaczynamy od obliczenia ile należy odważyć stałego chlorku sodu a ile odmierzyć wody. Sformułowanie roztwór 3% oznacza, że mamy 3g soli w 100 gramach roztworu, czyli xg soli w 120g roztworu. Zapisujemy proporcję: 3g NaCl -------- 100g roztworu xg NaCl -------- 120g roztworu x = (3 * 120) / 100 = 3,6g NaCl Ponieważ w 120 gramach roztworu jest 3,6 grama soli więc wody będzie: 120g 3.6g =116,4g korzystając z zależności d wody =1g/cm 3 otrzymujemy że należy odmierzyć 116,4 cm 3 wody 2. Na wadze technicznej (patrz instrukcja obsługi) ważymy puste naczyńko wagowe. 3. W odważonym naczyńku wagowym ważymy obliczoną ilość chlorku sodu. 4. Zawartość naczyńka wagowego (odważoną dokładnie sól) przenosimy do butelki, przy pomocy lejka umieszczonego w tej pustej i umytej wcześniej butelce na 250 cm 3. 5. Jeżeli na lejku pozostanie trochę soli to spłukujemy ją wyliczoną wcześniej i odmierzoną cylindrem miarowym wodą w ilości 116,4 cm 3. 6. Po wyjęciu lejka z butelki wylot zamykamy korkiem i wytrząsamy do rozpuszczenia soli. 7. W butelce mamy 120 cm 3 roztworu o stężeniu 3%.

Ważenie Przed przystąpieniem do ważenia należy pamiętać o następujących uwagach: 1) Ważonych substancji nigdy nie należy umieszczać wprost na szalce wagi. Odważa się je w specjalnych naczyńkach wagowych, zlewkach lub parowniczkach. Ciała stałe można także odważać na sztywnym papierze. Oczywiście najpierw należy dokładnie odważyć samo naczyńko lub kartkę papieru. 2) Nie ustawiać na szalkach wag przedmiotów gorących lub bardzo zimnych. Przedmioty ważone powinny mieć temperaturę pokojową (około 20 C). 3) Nie przekraczać nośności wagi. czyli maksymalnego, dopuszczalnego dla danej wagi obciążenia. Nośność wagi podana jest na belce dźwigniowej wagi i dla wag technicznych wynosi najczęściej: 200 g, 500 g, 1000 g, 2000 g. 4) Nie stawiać przedmiotów ważonych i odważników na wahających się szalkach wagi. Podczas nakładania przedmiotów na szalki waga powinna być zaaretowana. 5) Nie dotykać gołymi palcami wagi, odważników i przedmiotów ważonych. Waga techniczna: Waga stoi na nóżkach (1) które można regulować i ustawić wagę w pozycji pionowej. Pokrętłem (4) otwieramy wagę przekręcając ją w prawo. Wskazówka (2) powinna odchylać się jednakową ilość działek w lewo i w prawo od punktu 0 na skali (5). Jeżeli wskazówka nie odchyla się jednakową ilość działek w lewo i w prawo (przynajmniej trzy) to korygujemy to przy pomocy pokręteł (3). Następnie wagę zamykamy pokrętłem (4) i przy zamkniętej wadze nakładamy na szalkę lewą ważony przedmiot a na szalkę prawą odważniki. Po nałożeniu przedmiotu ważonego i odważników, wagę otwieramy na krótką chwilę obserwując wskazówkę. Jeżeli wychyla się w prawo od punktu zero (w kierunku odważników) to znaczy że odważników jest mało i należy ich dodać, jeżeli wychyla się w lewo (w kierunku przedmiotu ważonego) to odważniki należy odjąć.następnie wagę zamykamy i dokonujemy zmian. Przedmiot jest dokładnie zważony gdy wskazówka wychyla się jednakową ilość działek od punktu zero w lewo i w prawo (przynajmniej trzy działki od zera). Zmiany czyli nakładanie i ściąganie odważników i substancji ważonej wykonujemy tylko przy wadze zamkniętej. Rys.. Waga techniczna

Doświadczenie 2. Stężenie molowe Odczynniki: węglan sodu Sprzęt laboratoryjny: kolba miarowa 100cm 3, waga techniczna, naczyńko wagowe, zlewka 50 cm 3, lejek Zadanie 2: Sporządzenie 100cm 3, 0,20M węglanu sodu Wykonanie: 1. Sporządzanie roztworu 0,20M węglanu sodu zaczynamy od obliczeń ile należy odważyć węglanu sodu aby sporządzić 100cm 3 0,20M węglanu sodu 0,2M roztwór oznacza, że w 1000cm 3 roztworu znajduje się 0,20 mola danej substancji. Jeżeli w 1000cm 3 mamy 0,20 mola substancji to w 100cm 3 będziemy mieć x moli substancji. Na podstawie tego rozumowania układamy proporcję: 1000cm 3 roztworu -------- 0,20 mola Na 2 CO 3 100cm 3 roztworu -------- x mola Na 2 CO 3 x= 100cm 3 * 0,20mola /1000cm 3 = 0,02 mola Na 2 CO 3 Aby otrzymać100cm 3 0,20 molowego roztworu węglanu sodu musimy użyć 0,02mola Na 2 CO 3. Musimy teraz obliczyć jaka jest masa 0,02 moli Na 2 CO 3. Masa 1 mola Na 2 CO 3 wynosi = 2*23g+12g+3*16g = 106g Zapisujemy proporcję: 1mol Na 2 CO 3 ---------- 106g Na 2 CO 3 0,02 mol Na 2 CO 3 ---------- xg Na 2 CO 3 x= 0,02 mol * 106g /1mol = 2,12g Na 2 CO 3 2. Na wadze technicznej odważamy 2,12g Na 2 CO 3 w naczyńku wagowym. 3. Węglan sodowy z naczyńka wagowego przenosimy do umytej kolby na 100cm 3 przy użyciu lejka tak jak w ćwiczeniu 1. 4. Dopełniamy kolbę do kreski miarowej wodą destylowaną (rys.). 5. Kolbę zamykamy korkiem i po wymieszaniu otrzymujemy 100cm 3 roztworu 0,20M węglanu sodu.

Doświadczenie 3. Rozcieńczanie roztworów Odczynniki: roztwór 0,20M węglanu sodu. Sprzęt laboratoryjny: kolba miarowa 100cm 3, zlewka 50cm 3, pipeta 10cm 3, lejek Zadanie 3: Sporządzić 100cm 3 roztworu 0,02M węglanu sodu przy wykorzystaniu 0,20 molowego węglanu sodu wcześniej sporządzonego pipety Wykonanie: 1. Aby obliczyć ile należy odmierzyć 0,20M Na 2 CO 3 aby sporządzić 100cm 3 roztworu 0,02M węglanu sodu układamy proporcję: 1000cm 3 roztworu -------------- 0,02 mola Na 2 CO 3 Z definicji stężenia molowego 100 cm 3 roztworu ------------- x mola Na 2 CO 3 Dane z zadania x = 100cm 3 * 0,02 mola / 1000cm 3 = 0,002 mola Na 2 CO 3 Tak więc w 100cm 3 roztworu powinno być 0,002 mola Na 2 CO 3 Dysponujemy roztworem o stężeniu 0,20 M Na 2 CO 3 w którym w 1000cm 3 jest 0,2 mola Na 2 CO 3, aby otrzymać uprzednio obliczone 0,002mola soli potrzebujemy odmierzyć x cm 3 tego roztworu. Układamy proporcję: 1000cm 3 roztworu -------------- 0,02 mola Na 2 CO 3 x cm 3 roztworu ------------- 0,002 mola Na 2 CO 3 x = 1000 cm 3 * 0,002 mola /0,2 mola = 10cm 3 roztworu 0,2 molowego Na 2 CO 3 Aby sporządzić 100cm 3 0,02 molowego Na 2 CO 3 trzeba odmierzyć pipetą 10cm 3 roztworu 0,2 molowego Na 2 CO 3 2. Odmierzanie pipetą 10cm 3 roztworu 0,2 molowego Na 2 CO 3 (str.17) i umieszczenie tej objętości w kolbie na 100cm 3. 3. Po odmierzeniu pipetą 10cm 3 roztworu 0,2 molowego Na 2 CO 3 dopełnić kolbę do kreski miarowej wodą destylowaną jak w poprzednim ćwiczeniu. 4. Po zamknięciu korkiem i wymieszaniu otrzymujemy 100cm 3 roztworu 0,02M węglanu sodu.

Pipetowanie Pipety służą do dokładnego odmierzania objętości cieczy lub roztworów. Rozróżniamy pipety zwykłe o pojemności stałej oraz pipety zaopatrzone w podziałkę. Pipety o pojemności stałej są szklanymi rurkami, w środku cylindrycznie wydęte i zwężone przy końcu do średnicy 1 2 mm. Pipety te posiadają tylko jeden znak miarowy na górnej rurce, powyżej wydętego zbiorniczka. Na wydętym zbiorniczku znajduje się napis, podający objętość danej pipety i temperaturę, przy której pomiar jest najbardziej dokładny. Pipetami zwykłymi można odmierzać jednorazowo tylko taką objętość cieczy lub roztworu, jaka jest podana na wydętym zbiorniczku. Pipety z podziałką, w odróżnieniu od zwykłych, zaopatrzone są w kalibrowaną podziałkę z dokładnością do dziesiętnych lub nawet setnych części cm 3. Pipetami miarowymi można zatem odmierzać różne objętości cieczy lub roztworów, wypuszczając z nich odpowiednie porcje płynu. Pipety napełniamy następująco: Najpierw pipetę przemywamy roztworem który zamierzamy pipetować. W tym celu nabieramy do pipety (przez zwężony koniec) około 1-2 cm 3 pipetowanej cieczy, Następnie pipetę ustawiamy w pozycji poziomej i obracamy nią dookoła tak aby ciecz zwilżyła ścianki pipety nieco powyżej kreski miarowej. Ciecz użytą do przemycia wylewamy do zlewu. Przemytą pipetę zanurzamy w naczyniu i wciągamy ciecz przy pomocy odpowiedniej pompki nieco powyżej kreski miarowej oznaczającej ścisłą objętość, następnie pompkę ściągamy, a górny otwór szybko zamykamy palcem wskazującym, uprzednio zwilżonym wodą destylowaną. Teraz dopiero wyjmujemy pipetę z płynu i przez częściowe zluźnienie palca odpuszczamy ciecz lub roztwór kroplami do momentu, aż dolny menisk płynu zostanie ustawiony na kresce. Napełnioną pipetę przenosimy ponad naczynie, do którego chcemy wlać odmierzony płyn i zwalniając ucisk palca pozwalamy cieczy swobodnie wypłynąć. Należy pamiętać, że resztek płynu pozostającego w pipecie nie wolno wydmuchiwać. Ma on pozostać w pipecie. Po użyciu pipetę należy przepłukać wodą z wodociągu, a następnie destylowaną i włożyć do odpowiedniego statywu. Wypuszczanie pożądanej cieczy lub roztworu z pipety miarowej odbywa się w analogiczny sposób, z tą jednak różnicą, że na moment, przed dojściem do pożądanej kreski na skali, zamykamy górny otwór pipety wskazującym palcem, a następnie bardzo ostrożnie zmniejszamy docisk dla wypływu kropli cieczy lub roztworu do obranej kreski na podziałce. Pipetą odmierzamy ciecz umieszczoną w niewielkiej zlewce o objętości porównywalnej z pipetą. Pipety nie wolno wkładać bezpośrednio do naczynia z dużą ilością cieczy, gdyż to może spowodować zanieczyszczenie całej cieczy.