Plazma Kwarkowo-Gluonowa

Podobne dokumenty
Stany skupienia (fazy) materii (1) p=const Gaz (cząsteczkowy lub atomowy), T eratura, Tempe Ciecz wrzenie topnienie Ciało ł stałe ł (kryształ)

Relatywistyczne zderzenia ciężkich jonów jako narzędzie w badaniu diagramu fazowego silnie oddziałującej materii

Z czego i jak zbudowany jest Wszechświat? Jak powstał? Jak się zmienia?

Promieniowanie jonizujące

Promieniowanie jonizujące

Cząstki i siły. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa

Fizyka zderzeń relatywistycznych jonów

Atomowa budowa materii

Struktura porotonu cd.

Teoria Wielkiego Wybuchu FIZYKA 3 MICHAŁ MARZANTOWICZ

Cząstki elementarne. Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków.

Wielki Wybuch czyli podróż do początku wszechświata. Czy może się to zdarzyć na Ziemi?

Najgorętsze krople materii wytworzone na LHC

Podstawy Fizyki Jądrowej

Podróż do początków Wszechświata: czyli czym zajmujemy się w laboratorium CERN

Eksperyment ALICE i plazma kwarkowo-gluonowa

Reakcje jądrowe. X 1 + X 2 Y 1 + Y b 1 + b 2

Fizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika

Wstęp do chromodynamiki kwantowej

Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych

STRUKTURA MATERII PO WIELKIM WYBUCHU

Ewolucja Wszechświata Wykład 5 Pierwsze trzy minuty

Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe 4.IV.2012

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 5 cząstki elementarne i oddzialywania

Fizyka 2. Janusz Andrzejewski

2008/2009. Seweryn Kowalski IVp IF pok.424

Materia i jej powstanie Wykłady z chemii Jan Drzymała

Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 5

Oddziaływania elektrosłabe

Fizyka hadronowa. Fizyka układów złożonych oddziałujących silnie! (w których nie działa rachunek zaburzeń)

Promieniowanie jonizujące

Wstęp do fizyki cząstek elementarnych

WYKŁAD 6. Oddziaływania kolorowe cd. Oddziaływania słabe. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników

M. Krawczyk, Wydział Fizyki UW

VI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki

Uwolnienie kwarków i gluonów

Rozszyfrowywanie struktury protonu

WYKŁAD 3. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masy i czasy życia cząstek elementarnych. Kwarki: zapach i kolor. Prawa zachowania i liczby kwantowe:

Własności jąder w stanie podstawowym

WYKŁAD 5 sem zim.2010/11

Fizyka do przodu w zderzeniach proton-proton

WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK. Julia Hoffman (NCU)

Cząstki elementarne wprowadzenie. Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski

Wstęp do Modelu Standardowego

Oddziaływania. Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED)

WYKŁAD 8. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe

FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych

WYKŁAD 3. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masy i czasy życia cząstek elementarnych. Kwarki: zapach i kolor. Prawa zachowania i liczby kwantowe:

Cząstki elementarne Odkrycia Prawa zachowania Cząstki i antycząstki

Fizyka promieniowania jonizującego. Zygmunt Szefliński

WYKŁAD Wszechświat cząstek elementarnych. 24.III.2010 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masa W

Wszechświat czastek elementarnych

Masy cząstek vs. struktura wewnętrzna

WYKŁAD 7. Wszechświat cząstek elementarnych. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla humanistów

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład III

FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych

czastki elementarne Czastki elementarne

Reakcje jądrowe. kanał wyjściowy

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1

Marcin Słodkowski Pracownia Reakcji Ciężkich Jonów Zakład Fizyki Jądrowej Wydział Fizyki Politechniki Warszawskiej

Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 1

Sylwa czyli silva rerum na temat fizyki cz astek elementarnych

Fizyka współczesna. Jądro atomowe podstawy Odkrycie jądra atomowego: 1911, Rutherford Rozpraszanie cząstek alfa na cienkich warstwach metalu

Oddziaływania podstawowe

Oddziaływania fundamentalne

Historia Wszechświata w (dużym) skrócie. Agnieszka Pollo Instytut Problemów Jądrowych Warszawa Obserwatorium Astronomiczne UJ Kraków

Symetrie w fizyce cząstek elementarnych

Już wiemy. Wykład IV J. Gluza

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników

FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych

Oddziaływania. Przekrój czynny Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED)

Podstawowe własności jąder atomowych

Podstawy Fizyki Jądrowej

Autorzy: Zbigniew Kąkol, Piotr Morawski

Fizyka jądrowa. Podstawowe pojęcia. Izotopy. budowa jądra atomowego przemiany promieniotwórcze reakcje jądrowe. jądra atomowe (nuklidy) dzielimy na:

Wstęp do oddziaływań hadronów

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 3 Promieniotwórczość naturalna

Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 3

kwarki są uwięzione w hadronie

Fizyka hadronowa. Fizyka układów złożonych oddziałujących silnie! (dla których nie działa rachunek zaburzeń)

Energetyka jądrowa. Energetyka jądrowa

Zderzenia ciężkich jonów przy pośrednich i wysokich energiach

Wykład 43 Cząstki elementarne - przedłużenie

Oddziaływanie promieniowania jonizującego z materią

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1

Badanie Gigantycznego Rezonansu Dipolowego wzbudzanego w zderzeniach ciężkich jonów.

Eksperymenty z wykorzystaniem wiązek radioaktywnych

Eksperymenty z wykorzystaniem wiązek radioaktywnych

Astrofizyka teoretyczna II. Równanie stanu materii gęstej

Podstawy fizyki subatomowej

Oddziaływanie podstawowe rodzaj oddziaływania występującego w przyrodzie i nie dającego sprowadzić się do innych oddziaływań.

Elementy kosmologii. D. Kiełczewska, wykład 15

Energetyka konwencjonalna odnawialna i jądrowa

Podstawy fizyki subatomowej. 3 kwietnia 2019 r.

Marek Kowalski

Budowa nukleonu. Krzysztof Kurek

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Oddziaływania silne

Tworzenie protonów neutronów oraz jąder atomowych

Transkrypt:

Fizyka zderzeń relatywistycznych ciężkich jonów Wykład 0: LHC okno na Mikroświat Wykład 1: AA: Motywacja, cele fizyczne, akceleratory, eksperymenty Wykład 2: Plazma kwarkowo-gluonowa Wykład 3: Geometria zderzenia, stan początkowy-gęstość energii, produkcja entropii Wykład 4: Ewolucja systemu efekty kolektywne Wykład 5: Procesy z dużym przekazem pędu Wykład 6: Eksperyment PHOBOS przy akceleratorze RHIC Wykład 7: Fizyka ciężkich jonów w eksperymencie ATLAS (LHC) Wykład 2 1

Plazma Kwarkowo-Gluonowa Krótka historia Wszechświata Stany skupienia materii Kwarki i gluony QGP przejście fazowe, diagram fazowy Sygnatury plazmy kwarkowo-gluonowej Trochę historii: SPS-eksperymenty, sygnały plazmy? Wykład 2 2

Temperatura w czasie ewolucji Wszechświata T ~ 150 MeV ~ 10 12 K 1 ev = 11,600 K Wykład 2 3

Krótka historia Wszechświata 10-43 s Nie potrafimy opisać Wszechświata w tej fazie. Wszechświat rozszerza się bardzo szybko (inflacja). Nierozróżnialne oddziaływania (unifikacja) są w równowadze z materią i antymaterią. Temperatura 10 32 K Wykład 2 4

10-34 s Dalsze rozszerzanie maleje gęstość i temperatura. Oddziaływanie silne oddziela się od oddziaływań elektro- słabych. Materia w postaci plazmy kwarkowo-gluonowej. Temperatura 10 27 K Wykład 2 5

10-5 s Kwarki łączą się w protony i neutrony (hadronizacja( hadronizacja) Antymateria zaczyna zanikać - promieniowanie ma zbyt małą energię, aby ją wytwarzać. Temperatura 10 10 K Wykład 2 6

3 minuty Protony i neutrony tworzą lekkie jądra (D, He, Li). Ustala się zawartość lekkich izotopów we Wszechświecie. Temperatura 10 9 K Wykład 2 7

300 000 lat Powstają atomy elektrony zostają wychwycone przez jądra. Materia staje się przezroczysta dla fotonów. Z tego okresu pochodzi obserwowane obecnie promieniowanie reliktowe. Temperatura 6000 K Wykład 2 8

1 000 000 000 lat Powstawanie galaktyk i gwiazd. Synteza jądrowa w gwiazdach powstawanie pierwiastków ciężkich. Temperatura 18 K Wykład 2 9

15 000 000 000 lat Chwila obecna Temperatura 2,7 K Wykład 2 10

Fazy zwykłej materii stała ciekła gazowa podgrzewaj - plazma - - + - - + - Gaz elekronowy Oddziaływania elektromagnetyczne są odpowiedzialne za stany fazowe zwykłej materii. Wykład 2 11

Stany skupienia (fazy) materii Temperatura, T Plazma nukleonowo-elektronowa elektronowa (nugaz( nugaz) Plazma elektronowo-jądrowa Plazma elektronowo-jonowa Gaz (cząsteczkowy lub atomowy) Ciecz dysocjacja jąder jonizacja wrzenie topnienie Ciało stałe (kryształ) gwiazdy neutronowe 90% Wszechświata Wykład 2 12

Czy to już koniec? Nukleony posiadają strukturę! kwarki + gluony Co się stanie, gdy podgrzejemy nukleony lub mezony? nukleony biały gaz kwarkowo-gluonowy o niezerowej liczbie barionowej mezony biały gaz kwarkowo-gluonowy o zerowej liczbie barionowej Wykład 2 13

Temperatura, T Plazma kwarkowo-gluonowa (QGP) dysocjacja nukleonów lub mezonów Plazma nukleonowo-elektronowa elektronowa (nugaz( nugaz) Plazma elektronowo-jądrowa Plazma elektronowo-jonowa Gaz (cząsteczkowy lub atomowy) Ciecz dysocjacja jąder jonizacja wrzenie topnienie Ciało stałe (kryształ) gwiazdy neutronowe 90% Wszechświata Wykład 2 14

Kwarki i gluony M. Gell-Mann wszystkie cząstki można złożyć z kwarków (qqq, qqbar) Obiekty matematyczne czy fizyczne? Dlaczego ich nie widać??? Potencjał kwark-antykwark antykwark V ( r) α = + σ r r Oddziaływanie silne znika na małych odległościach (asymptotyczna swoboda) Wykład 2 15

Rozpraszanie głęboko-nieelastyczne DIS (elektron+proton) proton ma strukturę, 3 ziarna o ładunkach 2/3, 2/3 i 1/3 Kwarki niosą tylko połowę pędu nukleonu... Muszą istnieć cząstki zapewniające oddziaływania między kwarkami i niosące połowę pędu cząstki gluony. Wykład 2 16

Odkrycie gluonów - PETRA e + q e - γ q e + q g e - γ q Wykład 2 17

Fazy materii silnie oddziaływującej Analogiczne stany do stanów zwykłej materii! Jądra zachowują się jak ciecz Nukleony zachowują się jak gaz Plazma kwarkowo-gluonowa Jonizacja nukleonów przez podgrzewanie Kompresja nukleonów, zwiększanie gęstości Wykład 2 18

Przemiany fazowe Pierwszego rodzaju: - skokowa zmiana funkcji stanu np. energii wewnętrznej, entropii Drugiego rodzaju: skokowa zmiana pochodnej funkcji stanu, np. ciepła właściwego czy współczynnika rozszerzalności cieplnej Jakiego rodzaju jest przejście materia hadronowa plazma kwarkowo- gluonowa? Wykład 2 19

Model worków Wizualizacja uwięzienia kwarków: - Elastyczny worek, w którym kwarki mogą się poruszać swobodnie, jeżeli nie staramy się ich wydobyć z worka. -Jeżeli chcemy wyciągnąć kwark z worka, to worek usztywnia się i nie pozwala na to. Wykład 2 20

k µ l 1 LQCD = qj (iγ (Dµ ) kl mjδkl)q j F 4 j q jk pola kwarkowe; j-zapach (m j ); k - kolor γ µ - macierze Diraca D µ - pochodna kowariantna F tensory siły pól gluonowych α s = g s 4π 2 4π α s ( Q ) = 2 2 β ln( Q / Λ ) 0 Lagranżjan QCD a µν F µν a = g A α µ δ µ + s ( D ) kl kl i 2 λ kl α stała sprzężenia oddziaływań silnych β0 = 11 QCD na sieciach: L QCD zdefiniowany na dyskretnej sieci czaso-przestrzennej 2 3 n f α µ Wykład 2 21

QCD: przewidywania dla zderzeń A+A Rachunki QCD na sieciach: 20% Gwałtowny wzrost gęstości energii, ε (T) przy temperaturze T crit = 191 ± 8MeV ε crit = 0.7 ± 0.2 GeV/fm 3 Wzrost gęstości energii jest związany ze wzrostem liczby stopni swobody Materia istnieje w dwóch różnych fazach powyżej i poniżej T crit, ε crit. Zmienne termodynamiczne osiągają 80% wartości charakterystycznej dla idealnego gazu nie oddziałujących cząstek (granica Stefan-Boltzmann a). Kreacja nowego stanu materii, tzw. Plazmy Kwarkowo-Gluonowej (QGP), złożonego ze swobodnych kwarków i gluonów Wykład 2 22

QCD na siatkach CROSSOVER CROSSOVER Wykład 2 23

QCD na siatkach Raczej crossover niż klasyczne przejście fazowe Wykład 2 24

Poszukiwania QGP Najlepiej sprasować obiekty zawierające wiele kwarków jądra atomowe Wykład 2 25

Jak szukamy plazmy kwarkowo-gluonowej? Wykład 2 26

Sygnały formacji plazmy kwarkowogluonowej Sygnatura Badany proces Eksp. obserwacje Globalne własności Tłumienie produkcji mezonów wektorowych J/Ψ, (upsilon) Gęstość stanu początkowego Cieniowanie par cc przez otaczające kwarki Krotności produkowanych cząstek, gęstość energii Tłumienie prawdopodobieństwa produkcji J/ Ψ Wzmocnienie produkcji powabnych cząstek Fuzja gluonów na pary cc Energetyczne pojedyncze leptony, pary leptonów, rozpady mezonów D Emisja termicznych Anihilacja par qq Pary leptonów o niskich γ, i l + l - energiach, niskoenergetyczne fotony Wykład 2 27

Sygnały formacji plazmy kwarkowogluonowej Sygnatura Badany proces Eksp. obserwacje Masy mezonów Wzmocniona produkcja dziwności Straty energii q/g w gęstym ośrodku ( jet quenching) Zachowanie kolektywne Przywrócenie symetrii chiralnej dla ϕ i ρ mezonów Produkcja dodatkowych dziwnych kwarków w plaźmie. Własności ośrodka przez który przechodzą q/g. Czy stan QGP jest w równowadze termicznej? Modyfikacje masy i szerokości kanałów rozpadu Zwiększona krotność mezonów i barionów zawierających dziwne kwarki. Spadek produkcji jetów o dużych pędach. Krotności hadronów Anizotropie azymutalne Wykład 2 28

Sygnały formacji plazmy kwarkowogluonowej Sygnatura Badany proces Eksp. obserwacje Fluktuacje w rozkładach produkowanych cząstek Czas emisji hadronów Występowanie fluktuacji izospinowych Krople plazmy Hadrony emitowane powoli jeżeli czas życia fazy mieszanej jest długi Przywrócenie symetrii chiralnej (gwałtowne) Struktura w rozkładach kątowych hadronów Korelacje dwucząstkowe, pomiary interferometrii HBT. Nietypowy stosunek naładowanych do neutralnych niskoenergetycznych pionów. Wykład 2 29

CERN akcelerator SPS Supersynchrotron protonowy jest akceleratorem kołowym o obwodzie 6 kilometrów. Został zbudowany do przyspieszania protonów. Następnie używany był jako akcelerator ciężkich jonów a obecnie do wstępnego przyspieszania protonów przed wstrzyknięciem ich do akceleratora LHC. Jako zderzacz protonów i antyprotonów w latach 80-tych dostarczył CERN-owi jednego z najwspanialszych momentów - pierwszej obserwacji cząstek W i Z, czyli nośników słabych oddziaływań. SPS przyspiesza jony ołowiu (z 208 nukleonami w jądrze ołowiu) do energii 160 GeV na nukleon, pozwalając na badanie plazmy kwarkowo-gluonowej, która mogła istnieć zaraz po Wielkim Wybuchu. Wykład 2 30

CERN SPS: eksperymenty na stałej tarczy Wykład 2 31

CERN SPS eksperyment NA49 MTPC hadrony VTPC TOF Wykład 2 32

CERN SPS eksperyment NA50 µ + µ Wykład 2 33

CERN SPS eksperyment NA45/CERES Æ e+e Wykład 2 34

CERN SPS eksperyment WA97 Dziwne hadrony (S=1,2,3) Wykład 2 35

CERN SPS: odkrycie plazmy? Tuż przed uruchomieniem akceleratora RHIC! Evidence for a New State of Matter: An Assessment of the Results from the CERN Lead Beam Programme Ulrich Heinz and Maurice Jacob Theoretical Physics Division, CERN, CH-1211 Geneva 23, Switzerland nucl-th/000242 Wykład 2 36

Wzmocnienie produkcji dziwnych hadronów ~e -m/kt m HG 500 MeV m QGP 150 MeV Wykład 2 37

Tłumienie produkcji J/ψ J/Ψ - stan rezonansowy c-cbar Potencjał oddziaływania c-cbar może być ekranowany obecnością licznych ładunków kolorowych Analogia ekranowanie Debye a potencjału kulombowskiego Wykład 2 38

Anomalne wzmocnienie produkcji e + e Do opisu danych wymagana jest modyfikacja masy i szerokości w gęstym, gorącym medium Wykład 2 39

CERN SPS: odkrycie plazmy? Wykład 2 40

CERN SPS: odkrycie plazmy? A common assessment of the collected data leads us to conclude that we now have compelling evidence that a new state of matter has indeed been created, at energy densities which had never been reached over appreciable volumes in laboratory experiments before and which exceed by more than a factor 20 that of normal nuclear matter. The new state of matter found in heavy ion collisions at the SPS features many of the characteristics of the theoretically predicted quark-gluon plasma. ALE Większość sygnatur z SPS nie wytrzymała znaku czasu! Obserwowane sygnały mogą być alternatywnie wytłumaczone bez kreacji plazmy kwarkowo-gluonowej. Wykład 2 41

Perspektywy poszukiwania QGP w zderzaczach Pb+Pb Pb,, b<0.5 fm SPS RHIC LHC E cm [GeV] 17 200 5500 dn ch /dy 500 700 1300-4000 ε [GeV/fm 3 ] 2.5 >>3.5 15-40 τ QGP <1 1 4.5-12 Wykład 2 42