RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 177342 (13) B1 Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (21) Numer zgłoszenia: 307868 (22) Data zgłoszenia: 23.03.1995 (51) IntCl6: D06F 39/00 D06F 37/06 D06F 58/04 F26B 25/08 (54)Rozluźnik kulisty do prania i/lub suszenia w perforowanych zbiornikach maszyn pralniczych (43) Zgłoszenie ogłoszono: (73) Uprawniony z patentu: 18.09.1995 BUP 19/95 Kabat Krzysztof, Poznań, PL (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: (72) Twórca wynalazku: 29.10.1999 WUP 10/99 Krzysztof Kabat, Poznań, PL (57) 1. Rozluźnik kulisty do prania i/lub suszenia w perforowanych zbiornikach maszyn pralniczych, znamienny tym, że stanowią go związane ze sobą ramiona (1) w postaci wycinków koła o niewielkiej grubości. PL 177342 B1 Fig 1
Rozluźnik kulisty do prania i/lub suszenia w perforowanych zbiornikach maszyn pralniczych Zastrzeżenia patentowe 1. Rozluźnik kulisty do prania i/lub suszenia w perforowanych zbiornikach maszyn pralniczych, znamienny tym, że stanowią go związane ze sobą ramiona (1) w postaci wycinków koła o niewielkiej grubości. 2. Rozluźnik kulisty do prania i/lub suszenia w perforowanych zbiornikach maszyn pralniczych, znamienny tym, że stanowią go związane ze sobą ramiona mające postać prętów rozchodzących się promieniowo. 3. Rozluźnik według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że jego ramiona wykonane są z materiału sprężyście odkształcalnego. 4. Rozluźnik według zastrz. 1, znamienny tym, że wszystkie jego ramiona (1) tworzą trzy krążki przenikające się nawzajem i związane ze sobą na stałe, leżące w trzech wzajemnie prostopadłych płaszczyznach. 5. Rozluźnik według zastrz. 4, znamienny tym, że krążki posiadają na swym obrzeżu grzebień w postaci ząbków (2). * * * Przedmiotem wynalazku jest rozluźnik kulisty do prania i/lub suszenia w perforowanych zbiornikach maszyn pralniczych. W procesie prania mechanicznego w pralkach automatycznych jak również suszenia w suszarkach bębnowych, bielizna oraz inne prane rzeczy mają tendencję do zwijania się w stosunkowo ciasne sploty co w czasie ruchu bębna utrudnia penetrację wody i rozpuszczonego w niej proszku, a także powietrza w przypadku suszenia. Specyfika procesów pralniczych i suszarniczych wynikająca ze stosowania w urządzeniach wirujących bębnów powodująca powstawanie zbitej struktury pranych rzeczy oprócz stosunkowo znacznego zużycia proszku do prania oraz wydłużenia jego czasu jest również przyczyną konieczności pracochłonnego prasowania po wysuszeniu, a w celu odzyskania pierwotnej miękkości tkaniny staje się niezbędne użycie płynów zmiękczających. Starając się chociaż po części zapobiec tym ujemnym zjawiskom stosuje się swobodne elementy, przykładowo pojemniki, niektóre w formie gładkich kul z otworkami wypełnionymi proszkiem, które wrzuca się do bębna pralki. Kule w trakcie ruchu bębna mieszają się z jego zawartością dostając się między zwoje na przykład bielizny, rozluźniając je i wprowadzając proszek do miejsc, do których proszek dotarłby w najlepszym razie po dłuższym okresie czasu i to w sposób nierównomierny. Kule takie nie mają jednak wpływu na polepszenie prasowalności bądź miękkości i puszystości pranych rzeczy. Oprócz kul znane są także rozluźniki w postaci sześcianów, mające jednak te same wady. Istota wynalazku polega na tym, że rozluźnik stanowią związane ze sobą ramiona w postaci wycinków koła o niewielkiej grubości. Odmianę rozluźnika stanowią związane ze sobą ramiona mające postać prętów rozchodzących się promieniowo. Ramiona w obu odmianach rozluźnika wykonane są z materiału sprężyście odkształcalnego. Ramiona rozluźnika w postaci wycinków koła utworzone są przez trzy krążki przenikające się nawzajem i związane ze sobą na stałe, leżące w trzech wzajemnie prostopadłych płaszczyznach. Krążki te posiadają na swym obrzeżu grzebień w postaci ząbków.
177 342 3 Nieoczekiwanie okazało się, że takie postacie rozluźnika, ze znacznie większą łatwością niż dotychczas znane powodują ich wprowadzanie w trakcie ruchu bębna pomiędzy zwoje pranych bądź suszonych rzeczy, dzięki czemu środki piorące efektywniej wnikają w niedostępne dotychczas miejsca. Sprężystość odkształcalnych ramion rozluźników, przykładowo w postaci ząbkowanych na obrzeżu wycinków koła powoduje przemieszczenie się ząbków po powierzchni pranej tkaniny wywołując oprócz zwiększenia efektywności samego usuwania brudu także obróbkę tkaniny zwłaszcza na etapie mechanicznego odwirowywania. Dzięki tej obróbce późniejsze prasowanie jest ułatwione bądź całkiem zbędne. Czeszące działanie ząbków poprawia miękkość tkaniny ograniczając lub eliminując użycie płynów zmiękczających do prania, a na powierzchni tkanin nie tworzą się sfilcowania w postaci zbitych kuleczek. Zaletą elementów według wynalazku jest możliwość ich wielokrotnego użycia. Jeden z przykładów wykonania wynalazku uwidoczniony jest na załączonych rysunkach, na których fig. 1 przedstawia widok rozluźnika w rzucie aksonometrycznym, fig. 2 - jego przekrój, fig. 3 - fragment obwodu krążka z ząbkami, a fig. 4 przedstawia przekrój poprzeczny brzegu krążka płaszczyznę przechodzącą przez jeden z ząbków. Inny przykład wykonania wynalazku został przedstawiony na fig. 5. Rozluźnik według wynalazku w pierwszym przykładzie jego wykonania zbudowany jest z trzech krążków o niewielkiej grubości wykonanych z gumy o dobranej doświadczalnie sprężystości, twardości, odporności na ścieranie oraz współczynniku tarcia z tkaniną. Krążki przenikają się wzajemnie i są związane ze sobą na stałe, leżąc w trzech wzajemnie prostopadłych płaszczyznach. Każda ćwiartka każdego krążka jest odkształcalnym, sprężystym ramieniem 1 mającym kształt wycinka koła. Krążki posiadają na swym obwodzie grzebień w postaci ząbków 2, przy czym grubość ząbka 2 u podstawy jest równa czterokrotnej odległości między dwoma sąsiednimi ząbkami. Oczywiście w innych przykładach wykonania wynalazku zarówno kształt ząbków 2 jak i wzajemna relacja jego grubości i odległości do sąsiedniego może być inna, dobrana w zależności między innymi od typu pranego lub suszonego materiału. W przykładzie wykonania wynalazku pokazanym na fig. 5 odkształcalne sprężyste ramiona 1 mają postać prętów wykonanych z gumy o właściwościach takich jak w poprzednio opisanym przykładzie, związanych ze sobą w jednym miejscu i rozchodzących się promieniowo, a ich końce wyznaczają płaszczyznę kulistą. Rozluźniki według wynalazku wrzuca się bezpośrednio do bębna pralki automatycznej lub suszarki bębnowej przed rozpoczęciem procesu prania lub suszenia. Ilość użytych jednorazowo rozluźników zależy od ilości pranej lub suszonej bielizny i stopnia jej zabrudzenia i waha się od pięciu do dziesięciu sztuk na każde trzy kg suchej bielizny.
177 342 Fig. 2 Fig. 4
177 342 Fig. 5
177 342 Fig. 1 Fig. 3 Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 2,00 zł.