Wspólne Polityki UE Wspólne polityki w sferze przemysłu Dr Katarzyna Śledziewska Katedra Makroekonomii i Teorii Handlu Zagranicznego
Polityka przemysłowa jest ściśle powiązana z ogólną polityką społeczno-gospodarczą trudność zdefiniowania na jej treść składają się również działania podejmowane w innych obszarach w ramach polityki handlowej, finansowej, regionalnej, ochrony środowiska, zdrowia, obrony narodowej, zamówień publicznych w dziedzinie badań i rozwoju, systemu oświaty, kształcenia i szkolenia zawodowego
Cele polityki przemysłowej wspieranie postępu naukowo-technicznego decydującego o konkurencyjności wyrobów wspólnotowych, wspieranie rozwoju tzw. przemysłów strategicznych zapewniających utrzymanie lub rozszerzenie na światowych rynkach udziału w produkcji nowych generacji wyrobów, opartych na nowoczesnych technologiach ważnych dla obronności prestiżowych z punktu widzenia pozycji międzynarodowych informatyka, biotechnologia, elektronika i telekomunikacja, badania i technologie kosmiczne, przemysł lotniczy, materiały syntetyczne, energia atomowa, restrukturyzacja przemysłów tradycyjnych wydobywczego, energetycznego, hutniczego, tekstylnego pobudzanie i restrukturyzacja przemysłu w regionach opóźnionych w rozwoju o zanikającej produkcji przemysłów "schyłkowych", o wzrastających tendencjach do strukturalnego bezrobocia, wymagających szybkiej poprawy stanu środowiska naturalnego.
Nadzór W 1967 r. w Komisji Europejskiej DyrekcjaGeneralnads. Polityki przemysłowej współdziałanie w polepszaniu międzynarodowej produktywności europejskiego przemysłu, utrzymywaniu wysokiego poziomu zatrudnienia na drodze swobodnego przepływu wyrobów, koordynacjanarodowych polityk monitorowanie konkurencji zewnętrznej. Obecnie Dyrekcja Generalna ds. Przedsiębiorstw polityki przemysłowa, MSP, telekomunikacja
Podstawy prawne polityki przemysłowej UE TraktatRzymski nie ma bezpośredniego odniesienia do polityki przemysłowej. Art. 92/1 zakaz stosowania wszelkiej pomocy państwowej wypaczającej lub grożącej wypaczeniem konkurencji poprzez faworyzowanie przedsiębiorstw lub gałęzi produkcji w handlu między członkami. Traktat o EWWiS regulował politykę przemysłową w zakresie górnictwa i hutnictwa. Art. 3g dotyczy modernizacji produkcji i polepszania jakości. Traktat o Euratomie reguluje pewien zakres przemysłu nuklearnego, wskazanie konieczności przyczyniania się do rozwoju badań i szerzenia wiedzy technicznej, ułatwianieinwestycji, zaopatrywania Wspólnoty w rudy i paliwo jądrowe i zapewnienia rozległych rynków zbytu i dostęp do najlepszych środków technicznych (art. 2a, 2c, 2d, 2g).
Podstawy prawne polityki Bezpośrednie odniesienie JAE paragraf 1 przemysłowej UE "celem Wspólnoty jest wzmocnienie baz naukowych i technologicznych przemysłu europejskiego oraz popieranie rozwoju jego konkurencyjności międzynarodowej". Art. 130 Traktatu z Maastricht nawiązuje do paragrafu 1 JAE przyspieszenie dostosowań przemysłowych do zmian strukturalnych, wspieranie środowiska sprzyjającego inicjatywom i rozwojowi przedsiębiorczości, zwłaszcza małych i średnich firm (MSP), wspieranie współpracy między przedsiębiorstwami zachęcanie do lepszego wykorzystania potencjału przemysłowego polityk innowacyjnych, badań i rozwoju techniki.
Podstawy prawne polityki przemysłowej UE tytuł XV - badania i rozwój techniczny, cele i zadania wiedzy, nauki i techniki w rozwijaniu przemysłu wspólnotowego i wspierania jego konkurencyjności międzynarodowej. rolaramowych programów wieloletnich. charakter horyzontalny kosztem sektorowego. Traktat Amsterdamski znaczenie promocji innowacji i współpracy między przedsiębiorstwami.
Prace Komisji Europejskiej promowanieinwestycji niematerialnych (wiedza, badania i rozwój), rozwójwspółpracy przemysłowej (usuwanie barier hamujących współpracę wewnątrz UE jak i poza nią), ochronauczciwej konkurencji wewnętrznej jak i zewnętrznej (koncentracja na wspieraniu horyzontalnym kosztem sektorowego), zmianaroli władz publicznych uproszczenie legislacji i procedur administracyjnych zwłaszcza dla MSP, właściwe wykorzystanie Funduszy strukturalnych dla wspierania rozwoju konkurencyjnych sektorów przemysłu przy uwzględnieniu sytuacji poszczególnych regionów
Instrumenty realizacji polityki przemysłowej finansowanie/ współfinansowanie: badań i rozwoju, kształcenia kadr i szkolenia zawodowego, rozwoju regionalnego infrastruktury, ochrony środowiska, subwencje dla podupadających przedsiębiorstw i gałęzi procedury antydumpingowe i antysubwencyjne programy rozwoju przemysłu (krajowe, restrukturyzacji gałęziowej i regionalnej przemysłu, transferu technologii), doradztwo, standardy i normy techniczne, promowanie przekształceń organizacyjnych przedsiębiorstw (prywatyzacja), zamówienia publiczne, systemy podatkowe poszczególnych krajów
Rozwój polityki przemysłowej Komisja Europejska "struktura przemysłowa unijnej gospodarki jako taka jest daleka od ideału, by stawić czoło procesowi globalizacji. Handel Unii Europejskiej skoncentrowany jest na technologiach średniozaawansowanych i wymagających niskiego albo średniego poziomu kwalifikacji. Unia pozostaje narażona na konkurencję producentów rozwijających się gospodarek Chin i reszty Azji". Październik 2005 KE pakiet przedsięwzięć, które mają doprowadzić do wzmocnienia przemysłu w Unii Europejskiej. celem wzrost konkurencyjności unijnego przemysłu, w którym pracuje 34 mln ludzi i który produkuje trzy czwarte unijnego eksportu. "Sprzeciwiamy się subwencjom państwowym nowa polityka przemysłowa - Strategia Lizbońska, wzrost konkurencyjności i innowacyjności przemysłu, tworzenie nowych miejsc pracy i zwiększeniewydatków na badania i rozwój poprzez przyciągnięcie inwestycji w tym zakresie Wspólne działania na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia. Nowy początek strategii lizbońskiej, COM(2005) 24 Wspólne działania na rzecz wzrostu i zatrudnienia: wspólnotowy program lizboński COM(2005) 330
Nowa polityka przemysłowa stwarzanie odpowiednich warunków ramowych dla rozwoju i innowacyjności przedsiębiorstw w celu uczynienia z UE atrakcyjnego miejsca do inwestowania i tworzenia miejsc pracy w przemyśle rola władz publicznych -polega na działaniu jedynie gdy zawodzą pewne mechanizmy rynkowe uzasadniając interwencjęrządu w celu wspierania zmian strukturalnych. Zmiany strukturalne wymagają czasem wprowadzenia środków towarzyszących w celu obniżenia społecznych kosztów instrumenty lepszestanowienie prawa, jednolity rynek, polityka w zakresie innowacji i badań, politykizatrudnienia społeczne
Udział w tworzeniu PKB, udział w wartości dodanej, Unia Europejska, 2008 rok
Energy -At current basic prices and current exchange rates (% of all branches)
Udział w tworzeniu PKB, udział w wartości dodanej, kraje Unii Europejskiej, 2008 rok
Produkcja w krajach Unii Europejskiej, w mld USD, 2008 rok
Udział w tworzeniu PKB, udział w wartości dodanej, kraje Unii Europejskiej, zmiany 2008-2000
Zakładanie nowych przedsiębiorstw, jako % już działających, 2006 rok
Struktura przedsiębiorstw Unii Europejskiej, 2006 rok
Udział przemysłu w wartości dodanej i zatrudnieniu, UE-27, 2006 (% w wartości dodanej produkcji przemysłowej i zatrudnieniu)
Udział w tworzeniu wartości dodanej i w zatrudnieniu, przedsiębiorstwa UE (poza sektorem finansowym) z podziałem na wielkość, 2006 rok
Średni koszt na osobę w przemyśle, 2006, w 1000 euro na osobę
Produktywność pracy na osobę zatrudnioną PKB w PPS na osobę zatrudnioną, UE27=100
Produktywność pracy na godzinę przepracowaną PKB w PPS na osobę zatrudnioną, UE15=100