Krotoszyn 2005-04-22 Rada Miejska w Krotoszynie I. ZADANIA POSTAWIONE BIUROM PO WIATOWYM ARiMR Nadrzędnym zadaniem każdego z Biur Powiatowych było tworzenie zinformatyzowanej bazy danych w oparciu o którą można by budować Zintegrowany System Zarządzania i Kontroli,którego celem jest administrowanie środkami pochodzącymi z budżetu UE przeznaczonymi na dopłaty do produkcji rolniczej. Aby taki system mógł powstać zlecenie jego budowy przekazano do realizacji firmie Hewlet Packard. Firma ta także zobowiązała się wyposażyć dostosowane lokale w odpowiednią sieć komputerową, zapewnić niezbędny sprzęt oraz przeszkolić personel, który to miał obsługiwać programy związane z ZSZiK. Zintegrowany System Zarządzania i Kontroli ( z ang.iacs) składa się z następujących elementów: zinformatyzowanej bazy danych systemu identyfikacji działek rolnych systemu identyfikacji i rejestracji zwierząt wniosków pomocowych zintegrowanego systemu kontroli Komputerowa baza danych ma gromadzić i przechowywać dane dotyczące każdego gospodarstwa ubiegającego się o płatności z UE. System Identyfikacji Działek Użytkowanych rolniczo opiera się na planach i dokumentach zgromadzonych na potrzeby placówek geodezyjnych obejmujących grunty użytkowane rolniczo opisanych w materiałach kartograficznych, wyciągach z rejestrów i dokumentach katastralnych. System Identyfikacji i Rejestracji Zwierząt ma na celu jasne i precyzyjne ukazanie historii życia zwierzęcia od momentu jego urodzenia aż do momentu ubicia lub padnięcia. Służy temu specjalnie opracowany system znakowania poszczególnych gatunków zwierząt i co za tym idzie prowadzenie pełnego monitoringu ich przemieszczania. Dzięki temu możliwa
jest przy współpracy z Inspekcją Weterynaryjną pełna kontrola występowania ognisk chorób zakaźnych i dokładne sprecyzowanie źródła ich pochodzenia. Wnioski pomocowe należą do tej grupy dokumentów, dzięki, którym potencjalny beneficjent po ich wypełnieniu może uzyskać konkretną pomoc finansową. Aby móc je złożyć rolnik musi zadeklarować swoje przystąpienie do Zintegrowanego Systemu Zarządzania i Kontroli. Zintegrowany System Kontroli ma za zadanie skuteczną kontrolę wniosków i wypłaty przyznawanych środków. Jest on stosowany tylko tam gdzie beneficjent zadeklarował chęć z korzystania z dopłat poprzez swoje zarejestrowanie w ewidencji producentów, przez co uzyskał jeden niepowtarzalny numer, dzięki któremu jest identyfikowalny w bazie danych. Deklaracja ta wyraża także zgodę na przeprowadzanie wszelkich kontroli przez odpowiednie służby. Ze względu na to, że w UE bardzo duży nacisk kładzie się na ochronę zdrowia ludzkiego pierwszym zadaniem przy budowie ZSZiK było stworzenie Systemu Identyfikacji i Rejestracji Zwierząt.
II. METODY BUDOWY SYSTEMU IDENTYFIKACJI I REJESTRACJI ZWIERZĄT POPRZEZ BIURO POWIATOWE ARiMR KROTOSZYN. Pierwszoplanowym działaniem podjętym przez Biuro Powiatowe było takie medialne podejście do rolników, które pozwoliłoby im zrozumieć sens budowy SIRZ. Mentalność, jaka panowała na polskiej wsi nie była sprzymierzeńcem w tego typu działaniach. Ubój domowy, sprzedaż zwierząt pośrednikom, brak informacji, co do miejsca ich przemieszczenia, zakopywanie padliny, sprzedaż okolicznym farmom lisim, brak możliwości kontroli historii zwierząt powodował to, że rynek polski jawił się rynkiem na wskroś nieuporządkowanym nie akceptowanym przez standardy panujące w krajach UE. Opracowanie pełnej dokumentacji IRZ, do której można przyporządkować i prześledzić ruchy zwierząt było możliwe dzięki utworzeniu skomputeryzowanej bazy danych. Aby baza taka mogła być utworzona na terenie powiatu, który słynie z hodowli bydła mlecznego i należy do czołówki województwa wielkopolskiego należało przekonać rolników do wypełniania pełnej dokumentacji, którą tworzyły różnorakiego rodzaju druki. Zaliczyć do nich można książki rejestracji stada, zgłoszenie do rejestru, padnięcia, sprzedaży, kupna, uboju, utylizacji, wywozu i przywozu. Wszystkie te zdarzenia są składane w formie papierowej skąd też po spisaniu z nich numerów identyfikacyjnych gospodarstwa oraz zwierzęcia trafiają do tzw. historii zwierzęcia. Baza danych nie tworzy statystyk, lub też wykazu gospodarstw, które posiadają określony gatunek zwierzęcia. Jej celem jest monitoring w celu wychwycenia ewentualnego ogniska choroby. Przekonanie rolników, co do potrzeby prowadzenia pełnej dokumentacji hodowanych zwierząt i zgłaszanie działań zmierzających do wykazania zmian ilościowych mogło odbyć się tylko dzięki szeregu szkoleniom, które wykazywały powyższe potrzeby a także wyjaśniały metody wypełniania druków. Pierwsze druki charakteryzowały się nie pełną zawartością tzn. brakami numerów gospodarstw, co powodowało zakłócenia, co do wartości przekazywanych danych. Związane to było z zbyt późnym spływem dokumentów identyfikacyjnych (paszportów) gospodarstw i zwierząt wywołanego jedyną ze względu na swoją masowość akcją znakowania zwierząt.
III. MASOWA AKCJA ZNAKOWANIA ZWIERZĄT Zadaniem Biura Powiatowego było zapewnienie wszelkich działań umożliwiających oznakowanie w pierwszej kolejności całego pogłowia bydła i uzyskanie aktualnych danych, co do jego wielkości. Bydło było tym gatunkiem na, które zwracano największą uwagę ze względu na możliwość nosicielstwa BSE, choroby uznawanej na terenie UE za szczególnie groźną dla ludzi. Ze względu na to, że według spisu rolnego ilość bydła na terenie powiatu krotoszyńskiego szacowano na 36748 sztuk, niezbędnym okazało się wyłonienie grupy podmiotów, którzy to mogli podjąć się wykonania tego zadania w przeciągu 3 miesięcy. Musieli to być ludzie z odpowiednimi kwalifikacjami a do takich, należeli zootechnicy pracujący w stacji oceny kontroli mleka. System oznakowania, jaki był zaakceptowany to kolczyki, na których znajdował się symbol kraju i 12 cyfr określających serię, numer zwierzęcia i cyfrę kontrolną. Przykład: PL SSXXXXXXXXXK gdzie : PL 2 litery symbol kraju S 2 cyfry numer serii przydzielony na stałe dla danego gatunku zwierząt: Nr serii Bydło Owce Kozy S 00 10 20 XXXXXXXXX 9 cyfr kolejny numer K 1 znak cyfra kontrolna Znakowanie polega na założeniu bydłu dwóch kolczyków usznych zawierających numer identyfikacyjny, a w przypadku owiec lub kóz kolczyka usznego ( na lewym uchu) zawierającego numer identyfikacyjny. Po trzy miesięcznym okresie całe bydło na terenie powiatu krotoszyńskiego zastało zakolczykowane. I tym razem zadaniem Biura Powiatowego była ścisła współpraca z kolczykującymi w celu dostarczenia im niezbędnej ilości kolczyków, kolczykownic,
kontroli wykonywanych usług, sprawdzaniu wpisów do ksiąg rejestracji stada, cotygodniowym raportowaniu ilości zakolczykowanego bydła, przesyłaniu w wersji elektronicznej do centralnej bazy danych informacji o gospodarstwach i zwierzętach, którym przyznano numery. Te wszystkie czynności były niezbędne do otrzymania przez właściciela paszportu, czyli dokumentu zawierającego podstawowe dane o zwierzęciu, gospodarzu i siedzibie stada, w którym zwierzę przebywało. Pozwoliło to z kolei otrzymać informacje, co do ilości bydła, którego liczba wyniosła 45000 sztuk. W porównaniu ze spisem rolnym z roku 2002 daje zauważyć się znaczny wzrost pogłowia bydła, co daje informacje, co do kierunków rozwoju w hodowli zwierząt. Podobnie sprawa się ma ze świniami, owcami i kozami. Szczególnie te pierwsze, których chów przodował na terenie powiatu krotoszyńskiego, okazały się nieopłacalne ze względu na ponoszone koszty i niską cenę dochodzącą do 2,50 zł za kg. Obecnie po wejściu Polski do UE zauważa się masowy wykup polskiej wieprzowiny, co spowodowało wzrost jej cen. I tu pojawia się następny problem związany ze znakowaniem. Oznakowanie świń polega na wytatuowaniu świni numeru identyfikacyjnego zwierzęcia gospodarskiego albo zakładaniu na lewą małżowinę uszną kolczyka z numerem identyfikacyjnym zwierzęcia gospodarskiego albo duplikatu kolczyka. Na kolczyku znajduje się umieszczony w sposób czytelny i trwały numer identyfikacyjny zwierzęcia gospodarskiego, który w przypadku świń jest numerem siedziby stada, w której zwierzę gospodarskie się urodziło lub, w której po raz pierwszy zostało zgłoszone do rejestru zwierząt gospodarskich oznakowanych i umożliwia określenie miejsca pochodzenia zwierząt gospodarskich. Oznakowanie tatuażem polega na wytatuowaniu w obu małżowinach usznych zwierzęcia albo na jego grzbiecie numeru siedziby stada nadanego przez Agencję. Numer siedziby stada jest nadawany jednorazowo i nie podlega zmianom. W prawej małżowinie usznej zwierzęcia tatuuje się 7 pierwszych znaków tego numeru zaczynając od koniuszka ucha, a w lewej małżowinie usznej pozostałe znaki tego numeru rozpoczynając od nasady ucha. Przykład: PL 12345 na prawym uchu zwierzęcia i 6789101 na lewym uchu. Do tatuowania uszu stosuje się tatuownice zaciskowe. Natomiast na tatuaż na grzbiecie wskazany jest dla starszych zwierząt i wykonuje się tatuownicą uderzeniową.
Posiadacz świni jest obowiązany niezwłocznie oznakować zwierzę gospodarskie i zgłosić kierownikowi Biura Powiatowego ARiMR, nie później jednak niż przed dniem opuszczenia przez zwierzę gospodarskie siedziby stada, z tym że w przypadku świń zgłoszenie powinno określać liczbę tych zwierząt. W razie utraty lub uszkodzenia kolczyka w sposób uniemożliwiający odczytanie umieszczonych na nim znaków, kolczyk zastępuje się duplikatem kolczyka. Koszty związane z oznakowaniem zwierzęcia gospodarskiego ponosi jego posiadacz. Świnie oznakowane przed wejściem w życie przepisów ww. ustawy 12-cyfrowym tatuażem nie podlegają powtórnemu oznakowaniu. Oznakowanie owiec i kóz polega na wytatuowaniu numeru identyfikacyjnego zwierzęcia gospodarskiego albo zakładaniu owcy i kozie na lewą małżowinę uszną kolczyka z numerem identyfikacyjnym zwierzęcia gospodarskiego albo duplikatu kolczyka. Na kolczyku znajduje się umieszczony w sposób czytelny i trwały numer identyfikacyjny zwierzęcia gospodarskiego, który jest niepowtarzalny w skali kraju oraz umożliwia jednoznaczną identyfikację owiec i kóz wraz z ich miejscem urodzenia. W przypadku wykonania tatuażu w małżowinach usznych zwierzęcia w prawej małżowinie usznej tatuuje się 7 pierwszych znaków numeru identyfikacyjnego zwierzęcia gospodarskiego rozpoczynając od koniuszka ucha, a w lewej małżowinie usznej pozostałe znaki tego numeru rozpoczynając od nasady ucha. Przed dokonaniem oznakowania poprzez tatuaż lub kolczyk posiadacz owcy i kozy powinien złożyć wniosek do kierownika biura powiatowego Agencji w celu przydzielenia puli numerów identyfikacyjnych dla owiec i kóz, którymi będą znakowane zwierzęta. Posiadacz owcy lub kozy jest obowiązany niezwłocznie oznakować zwierzę gospodarskie i zgłosić to kierownikowi biura powiatowego Agencji, nie później jednak niż przed dniem opuszczenia przez zwierzę gospodarskie siedziby stada. W razie utraty lub uszkodzenia kolczyka w sposób uniemożliwiający odczytanie umieszczonych na nim znaków, kolczyk zastępuje się duplikatem kolczyka. Koszty związane z oznakowaniem zwierzęcia gospodarskiego ponosi jego posiadacz. Owce i kozy oznakowane numerami hodowlanymi przed dniem wejścia w życie ww. ustawy oraz nie później niż 14 dni od tego dnia nie podlegają powtórnemu oznakowaniu.
Posiadacz świń, owiec lub kóz nabywa kolczyki z numerami identyfikacyjnymi zwierząt gospodarskich nadanymi przez Agencję od dostawcy znajdującego się na liści dostawców kolczyków prowadzonej przez ARiMR, składając zamówienie na kolczyki bezpośrednio u dostawcy albo za pośrednictwem kierownika biura powiatowego Agencji, na formularzu udostępnionym przez ARiMR. Natomiast na duplikaty kolczyków posiadacz świń, owiec lub kóz składa zamówienie zawsze za pośrednictwem kierownika biura powiatowego Agencji, na formularzu udostępnionym przez ARiMR. W zamówieniach kolczyków i duplikatów kolczyków składanych za pośrednictwem kierownika biura powiatowego Agencji posiadacz wskazuje dostawcę, od którego nabywa kolczyk lub jego duplikat. Lista dostawców kolczyków prowadzona przez Agencję jest podawana do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty na danym terenie. Jak widać z powyższego ilość danych wpływająca do Biura Powiatowego jest imponująca. Umieszczenie ich w bazie danych poprzez manualne wpisanie zajmuje sporą część czasu pracy, dlatego też niezbędnym wydaje się w powiatach o bardzo dużej ilości zwierząt zwiększyć obsady Biur Powiatowych a także utrzymać ich istnienie.
IV. DOPŁATY BEZPOŚREDNIE Tworzona baza danych IRZ jest działem, którego uaktualnianie trwa nieprzerwanie. Ze względu, że ARiMR pełni po akcesji funkcję agencji płatniczej niezbędne jest tworzenie zbioru danych, co do potencjalnych rolników beneficjentów korzystających z nowych instrumentów pomocy, jakimi są dopłaty bezpośrednie pozyskiwane ze środków unijnych. Ze względu na to zauważa się poważny wzrost producentów rolnych korzystających z tych możliwości w porównaniu z programem przedakcesyjnym SAPARD. Biorąc pod uwagę wyniki Powszechnego Spisu Rolnego 2002 na terenie powiatu krotoszyńskiego ocenia się tą ilość na 5339 gospodarstw. Zagrożeniem w dostępie tych gospodarstw do płatności bezpośrednich może być niewielka skala tych gospodarstw (46,6% to gospodarstwa poniżej 5 ha) i związane z tym niekorzystne relacje wielkości pomocy do kosztów transakcyjnych, stosunkowo niski poziom wykształcenia i brak doświadczenia w aktywnym korzystaniu z instrumentów WPR, duży udział gospodarstw z nieuregulowana formą własności działek rolnych. Chcąc korzystać z pomocy, jakie niosą za sobą dopłaty bezpośrednie rolnik musi zadeklarować swoje przystąpienie do ZSZiK i zarejestrować się poprzez złożenie wniosku o wpis do ewidencji producentów w Biurze Powiatowym. Złożenie tego wniosku oznacza zgodę rolnika na kontrolowanie go przez odpowiednie służby. Biorąc pod uwagę okres lat 2004-2005. ilość wniosków o wpis do ewidencji producentów osiągnęła wielkość 4270. Wynika z tego, że akcja, jaka była prowadzona przez Biuro Powiatowe na przełomie lat 2003-2004 a która dotyczyła możliwości skorzystania z dopłat od posiadanych gruntów ornych dała swoje rezultaty, ponieważ około 80% rolników zaakceptowało swój udział w ZSZiK. Dobre kontakty z prasą, szereg spotkań ( szkolenia w 104 wsiach sołeckich) z rolnikami, przedstawicielami ODR-ów, Izb Rolniczych także grup producenckich, Wielkopolskim Katolickim Uniwersytetem Ludowym ma odzwierciedlenie w powyższym wyniku. Wniosek o wpis do ewidencji producentów jest pierwszym z wniosków, które musi złożyć rolnik. Pomimo tego, że numer gospodarstwa mógł być mu przyznany z tytułu posiadanych zwierząt to określenie gdzie ( numer konta bankowego) mają być mu przelane środki pomocowe jest w tym wypadku niezbędne. Wniosek ten powinien być złożony, co najmniej 21 dni przed złożeniem wniosku o dopłaty bezpośrednie. Dlaczego
takie wymagania są postawione?. Powodem tego stanu rzeczy jest konieczność umieszczenia danych rolnika w bazie ZSZiK ( z ang.iacs) i wydanie mu stosownego zaświadczenia o przyznanym numerze identyfikacyjnym. Aby skorzystać z dopłat od posiadanych użytków rolnych beneficjent musi spełnić szereg warunków takich jak: minimalna powierzchnia gospodarstwa musi wynosić, co najmniej 1 ha a powierzchnia działki nie powinna być mniejsza od 10 arów. Stan użytków rolnych powinien być zgodny z wypisami z rejestrów gruntów, jeżeli taki nie jest powinien być uaktualniony. W roku 2004-2005 istnieje jeszcze możliwość naniesienia informacji o tym, że stan użytków jest nieaktualny. W roku 2005 do Biura Powiatowego Krotoszynie trafiło 3825 wniosków o dopłaty obszarowe tj. 90% gospodarstw zadeklarowanych w ewidencji producentów. Bardzo często, co jest powodem do zastanowienia, są sytuacje, kiedy rolnik po dokładnym wymierzeniu swego pola stwierdza, że jest ono o większe od tego, co jest podane w wypisach z rejestrów gruntów. Podanie właściwych informacji spowoduje naliczenie większej płatności, uaktualnienie danych geodezji, ale także zwiększy podatek od posiadanych gruntów. System kontroli na miejscu mam za zadanie wychwycić tego rodzaju przypadki,szczególnie,że sankcje jakie towarzyszą podaniu nieprawdziwych danych są także skierowane na tego rodzaju sytuacje. Przewiduje się skontrolowanie tak jak w roku 2004 od 5 do 10% gospodarstw ubiegających się o dopłaty. Jaka jest w tych działaniach rola Biura Powiatowego. Oprócz aspektów przedstawionych powyżej to na nie spada rola uświadomienia rolnikom, z jakiej szansy mogą skorzystać. Cykle szkoleń, wywiadów, spotkań, bezpośredniego kontaktu z zainteresowanym, dają określone efekty, które odzwierciedlenie mają w wysokim uczestnictwie gospodarstw w systemie dopłat bezpośrednich. Upatrywać tego można także w zastosowaniu systemu jednolitej płatności obszarowej ( także jako rozwiązania docelowego), złej sytuacji dochodowej tych gospodarstw, dla których nawet niewielkie kwoty mogą być atrakcyjne, oraz szerokiej kampanii reklamowej prowadzonej przez ARiMR na temat oferowanych przez nią produktów. Na ile działania te przyniosły spodziewany efekt niech będzie fakt, że na powiat krotoszyński spłynęło w roku 2005 około 25 000000 złotych za dopłaty z tytułu posiadanych gruntów rolnych. Według prognoz, jakie są prowadzone przez Biuro
Powiatowe ARiMR Krotoszyn oczekujemy przyjęcia, w roku 2005r. co najmniej 4000 wniosków. Powodem tego w porównaniu do roku ubiegłego powinien być wzrost zaufania, co do realizacji zobowiązań dla sektora rolnego od momentu wejścia Polski do UE. Na dzień dzisiejszy obserwujemy bardzo powolny spływ wniosków ( około 30%) do Biura Powiatowego, co może być spowodowane trwającymi pracami polowymi oraz koniecznością podania dokładnych danych z pomierzonych użytków rolnych.
V. PROGRAM ROZWOJU OBSZARÓ W WIEJSKICH Znaczącą rolę w przeobrażaniu obszarów wiejskich odegra Plan Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2004-2006 współfinansowany z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej. Celem tego planu jest wspieranie zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich i polepszenie kondycji gospodarstw rolnych. Wprowadzenie działań z nim związanych spoczęło również na Biurach Powiatowych ARiMR. Plan Rozwoju Obszarów wiejskich obejmuje następujące działania: renty strukturalne działanie mające zachęcić rolników, którzy są w wieku przedemerytalnym do zaprzestania prowadzenia gospodarstw i do przekazania ich w sposób, który służy poprawie struktury agrarnej; obecnie zostało złożonych 113 wniosków które są sukcesywnie rozpatrywane i do których są wydawane decyzje. wspieranie gospodarstw niskotowarowych działanie, które ma przyczynić się do poprawy dochodowości gospodarstw o niewielkim potencjale ekonomicznym i umożliwić im podjecie inwestycji prowadzących do uzyskania produkcji, która można umieścić na rynku; złożonych zostało 60 wniosków. wspieranie przedsięwzięć rolnośrodowiskowych i poprawy dobrostanu zwierząt działanie mające na celu promocję systemów produkcji rolniczej, prowadzonej zgodnie z wymogami ochrony środowiska, ochrony i kształtowania krajobrazu, ochrony zagrożonych wyginięciem gatunków dzikiej flory oraz ich siedlisk, a także ochrona zasobów genetycznych zwierząt gospodarskich i poprawa świadomości ekologicznej wśród społeczności wiejskiej; złożono 4 wnioski. zalesianie gruntów rolnych działanie mające na celu powiększanie obszarów leśnych poprzez zalesianie użytków rolnych o niskiej przydatności dla rolnictwa, utrzymanie i wzmocnienie ekologicznej stabilności obszarów leśnych; złożono 3 wnioski. dostosowanie gospodarstw rolnych do standardów UE działanie mające na celu dostosowanie gospodarstw do standardów UE dotyczących higieny, ochrony środowiska i poprawy dobrostanu zwierząt; złożono 814 wniosków.
Oprócz wyżej wymienionych działań realizowane są także wspieranie grup producentów rolnych, pomoc techniczna oraz te,które są związane z płatnościami obszarowymi czyli: wspieranie działalności rolniczej na terenach o niekorzystnych warunkach gospodarowania oraz uzupełnienie płatności obszarowych. Działaniami, które są realizowane w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego poprzez Oddział Regionalny są: inwestycje w gospodarstwach rolnych złożono w Wielkopolsce 2808 wniosków ułatwianie startu młodym rolnikom - złożono w Wielkopolsce 2542 wniosków poprawa przetwórstwa i marketingu artykułów rolnych - złożono w Wielkopolsce 65 wniosków różnicowanie działalności rolniczej i zbliżonej do rolnictwa - złożono w Wielkopolsce 156 wniosków rozwój i ulepszanie infrastruktury technicznej związanej z rolnictwem - złożono w Wielkopolsce 140 wniosków
WNIOSKI Analizując przedstawione w powyższym dokumencie dane można zauważyć powszechne zainteresowanie rolników forma pomocy dla sektora rolnego. Szczególnie programy oferujące pomoc finansową bez angażowania środków własnych są w maksymalny sposób wykorzystywane, aż do takiego stopnia, który nie pozwala na zaspokojenie wszystkich potrzeb. Na terenie powiatu szczególnie duże inwestycje związane są z produkcją mleka i trzody chlewnej. Pełne zrozumienie rolników dotyczące konieczności poprawy warunków higieniczno sanitarnych w gospodarstwach, ochrony środowiska rzutuje na to, że możliwości, jakie są im stworzone potrafią wykorzystać. Nie dotyczy to oczywiście wszystkich. Środki finansowe, które można pozyskać w niektórych działaniach wymagają zaangażowania także własnego kapitału. Obserwujemy konieczność konsolidacji małych gospodarstw, które tylko dzięki połączeniu i wytworzeniu swojego planu inwestycyjnego mogłyby w pełni modernizować się. Przejście z gospodarstwa niskotowarowego do wysokotowarowego mógłby odbywać się przy wspólnym wykorzystaniu możliwości stworzonych dla tego typu gospodarstw. Podział środków, które umożliwiłyby zakup np. różnego rodzaju sprzętu rolniczego nie tylko przez jednego beneficjenta, pozwoliłoby na takie ich rozłożenie powodujące zapewnienie pełnej ich dostępności. Poza tym zmniejszenie strat finansowych poprzez planowanie upraw,które nawet w przypadku nieurodzaju niektórych z nich dawały możliwość dalszego działania wszystkich rolników wchodzących w skład danej grupy. Także umiejętność wykorzystania środków pochodzących z funduszy strukturalnych, które maja dopomóc w przekształcaniu naszego rolnictwa zasługuje na uwagę. To właśnie dzięki umiejętnemu,,przerzucaniu funduszy z jednego działania do drugiego pozwala na maksymalne realizowanie inwestycji. To właśnie gospodarstwa większe lub te,które zaczną tworzyć grupy producenckie mogą pozwolić sobie na takie działania. Biorąc pod uwagę rolnictwo zachodnioeuropejskie jego trzon stanowią gospodarstwa specjalistyczne, które poprzez doskonałe wykorzystanie doradców a także swoją znajomość giełdy rolno spożywczej potrafią ukierunkowywać się na produkcję dającą maksymalne zyski. Czy nasze rolnictwo będzie potrafiło w taki sposób się przekształcić w ciągu najbliższych lat i stać się atrakcyjnym dla konsumenta europejskiego przekonamy
się już niedługo a biorąc pod uwagę zainteresowanie jakim cieszą się produkty przez nie proponowane mamy na to duże szanse.