Piotr Odyniec OBIECANA MIŁOŚĆ Palma de Mallorca 2017 1
Prolog Boskie dobro i boskie szczęście są doskonałością życia zaistniałą w niewytłumaczalnym zjawisku Parsymonii, w którym objawiają się one w marzeniach ludzkiej myśli budującej Absolut. Myśl oraz Absolut stanowią jedność i generują się wzajemnie. Absolut nie jest wyobrażeniem, lecz autentycznym doświadczeniem świadomości istnienia poprzedzającym zaistnienie życia, rozumu oraz czasu. Istniał zawsze. Była to więc w swej pierwotnej postaci manifestacja psychicznej Śmierci Absolutu, która nie mogła nie istnieć. Nasze narodziny przed śmiercią są więc czymś niezwykłym i niewytłumaczalnym, ponieważ śmierć Absolutu nie ma początku, lecz posiada swój koniec, którym jest początek wiecznego życia Absolutu. Narodziny po śmierci, w wiecznym życiu Absolutu, są więc czymś wytłumaczalnym i dokonują się one w sposób naturalny w lewym, boskim strumieniu parsymonicznego układu czasu. Życie Absolutu, z uwagi na 2
fakt, że śmierć Absolutu nie ma początku, nie będzie miało końca. Aby tą prawdę zaobserwować oraz stać się jej częścią zawczasu, musimy dostosować nasz umysł do idei, z której wypływa Dobro i Szczęście, i którą można wypowiedzieć w kilku słowach miłość pomiędzy kobietą i mężczyzną. Z tego uczucia płynie generacyjna siła nieustającego pragnienia miłości, a więc kocha oraz pragnie się właśnie ten los, który łączy kobietę i mężczyznę na zawsze. Koniecznością jest więc wprowadzenie nowej informacji, pod wpływem której ludzki umysł ulegnie transformacji ku nowym konceptom dobra, szczęścia i miłości. Jest to bowiem jedyna możliwa przyszłość istnienia, w której wszyscy, których zasadą jest życie, naturą dobro a natchnieniem miłość, osiągną wieczne szczęście. Boskie dobro oraz boskie szczęście są nieosiągalne w innym modelu prawdy. Nie ma więc innego modelu prawdy, gdyż nikt go nigdy nie stworzył w historii ludzkiej myśli. Istnieje więc tylko jeden model prawdy i model ten przedstawiam w dużym skrócie oraz uproszczeniu w trzech moich pracach, a mianowicie w Traktacie o przyczynowości ludzkiej myśli, monografii Istnienie Boga oraz w monografii Obiecana miłość. Wszystkie te trzy prace powstały po wielu latach wyczerpującej obserwacji oraz 3
duchowego natchnienia miłością do życia stworzonego bez żadnych wątpliwości przez Boga. Jest to najwyższa prawda, której się nie udowadnia. Udowodnienie najwyższej prawdy mogłoby bowiem łączyć się z jej utratą. Jest to wynikiem niepewności naszego własnego istnienia oraz niepewności istnienia Absolutu. Istnienie Boga jest więc wytłumaczalne lecz niepoznawalne, a nasze istnienie jest poznawalne lecz niewytłumaczalne. Tak będzie zawsze. Tylko na takich zasadach możliwa będzie kontynuacja istnienia Boga oraz naszego istnienia w nieskończoność. 4
Życie X oraz Y Zgodnie z aksjomatem rozumowania istnieją dwa antyrównoległe tory życia, w dwóch antyrównolwgłych strefach naszego świata, a mianowicie w strefie bytu spoczynku X oraz w strefie bytu ruchu Y. Strefa bytu ruchu Y to nasza oświetlona światłem gwiazd część świata. Strefa bytu spoczynku X to nieoświetlona część świata. Strefa ta na wskutek przenikania poprzez rdzeń macierzysty energii ruchu z naszej części świata, jest zdolna do wykształcenia w sobie życia. Życie to jest życiem heterogenicznych Istot życia X składającym się z mężczyzn oraz kobiet. Istoty te zbudowane są z rozwiniętego oraz inteligentnego ciała życia obleczonego w drgające cząstki bytu spoczynku X+. Głównym zadaniem Istot życia X jest utrzymanie życia powstałego drogą poza płciową w rozwoju potencjału rozumnego życia w drgających cząstkach bytu spoczynku X+. Nie zradzają się więc w procesie relacji płci, Są one częścią objawiania się intuicji Boskiego Modelu Życia. Jedynie drogą 5
rozwiniętej intuicji zdają więc sobie sprawę z istniejącej potencji płci oraz z naszego życia w strefie bytu ruchu Y. Istoty życia X rozwinęły znakomitą kulturę życia oraz znakomitą wiedzę o świecie, która przewyższa znacznie wiedzę, którą posiadają ludzie. Te rodzaj wiedzy jest racjonalizmem intuicji, lub prawdą intuicji. Intuicja Istot życia X jest w stanie rozwinąć swą wiedzę do bardzo wykształconej postaci. Przyszłością istnienia jest więc zgrupowanie życia X oraz życia Y w jednym miejscu. Miejscem tym będzie hipostaza bytu spoczynku X oraz bytu ruchu Y. Będzie ona posiadać te dwa byty zgrupowane w celu osiągnięcia doskonałości środowiskowej. Doskonałość osiągnięta będzie w harmonicznej relacji bytu spoczynku X oraz bytu ruchu Y. W tej relacji ruch oraz spoczynek nie będą się różnić w tak drastyczny sposób, gdyż na hipostazie, będącej efektem wymieszania ruchu oraz spoczynku, cele istnienia bytów będą całkowicie odmienne jak obecnie. Hipostaza jest bowiem miejscem gdzie dotychczasowe cele istnienia zostają wyeliminowane. Ruch oraz spoczynek będą się wzajemnie uzupełniać w celu stworzenia środowiska o wspólnych celach życia. W ten sam sposób jak linia wykresu funkcji jest odmienna od linii argumentów, które ją stwarzają. Do czego więc można porównać hipostazę bytów X oraz Y? 6
Otóż najprostszą hipostazą zbudowaną przez człowieka jest parking na autostradzie. Ruch, jakkolwiek niewykluczony, nie jest głównym celem parkingu. Głównym celem parkingu jest wypoczynek oraz atrakcje parkingowych restauracji, a także place zabaw dla dzieci. Tym samym będzie Hipostaza sensu istnienia dwóch torów życia X oraz Y. Miejsce to będzie więc środowiskowym rajem w dosłownym znaczeniu tego słowa. Na hipostazie będzie kontynuowany dotychczasowy rozwój Boskiego Modelu Życia. Ciała organiczne istot X oraz Y będą posiadały samoregulujące się organy zmysłów, które nie będą podlegały procesowi starzenia się. Umożliwi to teoretycznie wieczne życie, bez śmierci oraz bez chorób. W takich warunkach, z wymieszania genetycznego życia X oraz życia Y, powstaną dwa następne pokolenia dzieci, a mianowicie II oraz III pokolenia życia. Rodzicami III pokolenia życia będzie II pokolenie życia. Jakie są podstawowe różnice pomiędzy życiem X oraz życiem Y? Otóż życie X związane jest z lewym strumieniem czasu określaną poprzez dodatnią energią spoczynku (+). Życie Y jest natomiast związane z prawym strumieniem czasu i określane jest poprzez ujemną energię ruchu (-). Ponieważ czas w tych dwóch strumieniach porusza się w przeciwnych 7
kierunkach powstaje spontanicznie przesłona czasu, która uniemożliwia wzajemną obserwację. Obydwa tory życia są heterogeniczne. Tak więc w torze życia X są obecne: kobiety X(+)X(+) oraz mężczyźni X(+)(Y(+) W torze życia Y, czyli w naszym życiu, także są obecne kobiety X(+)X(-) oraz mężczyźni X(+)Y(-) Element X(+) w naszym życiu to lewa nitka DNA zawierająca w sobie macierzyński kompleks X+ intuicji Boskiego Modelu Życia. Kobieta naszego życia, X(-), nie jest bowiem zdolna samodzielnie do macierzyństwa. Macierzyństwo jest wyłączną i ponad czasową własnością elementu boskiej intuicji X(+), znajdującego się w lewym strumieniu czasu. Koncept życia biologicznego związany jest więc poprzez lewą nitkę DNA z intuicją Boskiego Modelu Życia X+ określoną w wierzeniach religijnych mianem duszy. Jest to koncept rozumnego życia, który zawiera się na dwóch nitkach DNA będących odzwierciedleniem dwóch strumieni parsymoniczego układu czasu, na których ustala się ewoluujący w życiu biologicznym Boski Model Życia. Obydwie nitki DNA są ze sobą związane poprzez rozum, którego inherentne idee przenosi kod genetyczny. Podstawową inherentną ideą ludzkiego życia jest relacja człowieka oraz jego duszy. Ludzka dusza zawarta jest 8
inicjalnie w żeńskiej gamecie X+, z której powstaje nasze życie. W trakcie jego rozwoju ludzka dusza zawarta jest w podświadomości lewej półkuli mózgowej. Od jej udziału w naszym życiu uzależniony jest wynik naszej ewolucji osobistej do pełni życia w Boskim Modelu Życia, gdyż przenosi ona jego stwórczą intuicję. Ludzka dusza rozwija się tylko w atmosferze wiernej i subtelnej miłości pomiędzy kobietą i mężczyzną. Duszę w życiu biologicznym posiada tylko człowiek. Zwierzęta nie posiadają duszy. Miłość Boskiego Modelu Życia zawsze więc była na Ziemi. Lecz była ona w nas i należało ją rozwinąć do doskonałości. Doskonałością jest miłość duchowa, w której kocha się słowami. Ten rodzaj miłości oddziela człowieka od świata zwierzęcego i jest świadectwem jego ewolucji umysłowej. Dlaczego słowami? Otóż jest to subtelne zagadnienie relacji płci. Tym, co w rzeczywistości zapładnia żeńską gametę X+ jest idea zawarta w kodzie genetycznym oraz w informacji genetycznej. Ponieważ zwierzęta nie posiadają idei, ewolucja płci posługuje się na pierwszym, zwierzęcym etapie miłością fizyczną. Ale człowiek ideę tą może zawrzeć w dwóch subtelnych i ciepłych słowach kocham Cię. I to wystarcza. Resztę czyni mikroinfomacja słów. Oddzielenie się 9
człowieka od świata zwierzęcego w kwestii relacji płci zmieni jego oblicze oraz kulturę. Lecz to, o czym piszę stanie się dopiero w Nowym Świecie. Tam dopiero poznamy obiecaną miłość. Istoty toru życia X, które w chwili obecnej są częścią niepoznawalności bytu spoczynku X+ naszego świata. Niepoznawalności zakrytej przesłoną parsymonicznego układu czasu. Życie jest zagadkowością, której nie w sposób sobie wyobrazić w modelu ludzkiej cywilizacji, który nie był w stanie stworzyć prawdy o sobie i o Bogu, a więc zgodnie z aksjomatem rozumowania nie będzie mógł istnieć, gdyż jest nierozumny, to znaczy nie spełnia aksjomatu rozumowania. Rozumny może bowiem być tylko taki model ludzkiego istnienia, który jest inherentny z Boskim Modelem Życia, którego prawdę należało stworzyć. Na tym polega zagadkowość życia. Nikt tego nigdy nie wytłumaczy w jaki sposób było to możliwe, aby myśl człowieka pojawiła się przed zaistnieniem Boga, który ją stworzył. Najbardziej rozumne jest wiec to, czego nie można zrozumieć. Źródłem tej absolutnej mądrości jest niewielka siła rozumowania zawarta w niepewności pomiaru Heisenberga. Ta niewielka siła rozumowania, zwana stałą Plancka, jest naturą, a jednocześnie pierwotnym zmysłem wszelkiego życia i rozumowania. Naturę, Physis, równoważy ponad naturalna siła 10
rozumowania Boga, Psyche, której wartość realna jest odwrotnością Physis. W ten sposób, w antyrównoległym rozumowaniu człowieka oraz Boga powstał Absolut. Całość nieskończoności pierwotnego potencjału rozumowania zawartego w Logicznym Zerze Absolutu, który nie mógł nie istnieć zgodnie z aksjomatem rozumowania. Nic nie może bowiem nie istnieć. Reszta jest jego rozumowaniem. 11