Finanse przedsiębiorstwa elementy sprawozdania finansowego; analiza wskaźnikowa wyników finansowych.
Sprawozdawczość finansowa Sprawozdania rzeczowe zawierają dane liczbowe opisujące działalność jednostki w wartościach naturalnych (struktura, produkcja) Sprawozdania finansowe zawiera zagregowane informacje o zdarzeniach gospodarczych i transakcjach wyrażone w jednostkach pieniężnych. Celem jest dostarczenie informacji o sytuacji przedsiębiorstwa i wynikach działania.
Sprawozdanie finansowe: Ułatwia podejmowanie decyzji dotyczących dalszego funkcjonowania firmy; Umożliwia porównanie wyników firmy z innymi, podobnymi przedsiębiorstwami; Dostarcza informacji o wartości przedsiębiorstwa.
Podstawowe elementy sprawozdania finansowego: Bilans informuje o wielkości, strukturze i zmianach środków gospodarczych (majątku) przedsiębiorstwa oraz źródłach finansowania tych środków; Rachunek zysków i strat zawiera informację na temat kosztów, przychodów oraz zysku przedsiębiorstwa
Jednostki, których sprawozdania podlegają obowiązkowi badania przez biegłego rewidenta, muszą także sporządzać: Rachunek przepływów pieniężnych (cashflow) jest to zestawienie informacji o zmianach w strumieniach pieniężnych, czyli o wpływach i wydatkach pieniężnych; Zestawienie zmian w kapitale własnym informacja o zmianach w poszczególnych pozycjach kapitałów własnych firmy.
Obowiązek sprawozdawczości Zgodnie z art.. 2 uor: spółki handlowe (osobowe i kapitałowe, w tym również w organizacji) oraz spółki cywilne, a także inne osoby prawne, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego;; Osoby fizyczne, spółki cywilne, jawne i partnerskie o ile ich przychody przekroczyły 1200 000 euro; Fundusze powiernicze, emerytalne, inwestycyjne, banki, towarzystwa ubezpieczeniowe; JST Zagraniczne osoby fizyczne i prawne w odniesieniu do prowadzonej w Polsce działalności
Badanie biegłego rewidenta Badaniu podlegają sprawozdania: Banków; Ubezpieczycieli; Spółek akcyjnych; Jednostek, które osiągnęły lub przekroczyły 2 z 3 wielkości: Średnie roczne zatrudnienie 50 etatów; Suma aktywów = 2,5 mln euro; Przychód ze sprzedaży i operacji finansowych = 5 mln euro
Funkcje sprawozdań Kontrolna weryfikacja stanu przedstawionego w sprawozdaniu z rzeczywistością; Statystyczna zestawienie wyników jednostki z innymi przedsiębiorstwami z danej branży, Planistyczna związana z tworzenie planów dalszego funkcjonowania firmy; Zarządcza ułatwiająca kierownictwu podejmowania decyzji Motywująca
Cechy sprawozdań Prawdziwość zgodność z rzeczywistym stanem; Sprawdzalność możliwość zweryfikowania danych na podstawie dokumentacji źródłowej (księgowej); Kompletność nie może być pominięte żadne zdarzenie gospodarcze ani żaden składnik majątku; Przejrzystość i zrozumiałość dane prezentowane w sprawozdaniu muszą być łatwe do odczytania i jednoznaczne; Wiarygodność bezstronne prezentowanie danych oraz bezstronna ocena. Ciągłość informacje z okres poprzedniego muszą pokrywać się z danymi okresu następującego; Porównywalność jednolite zasady i procedury dotyczące obliczeń i sposobu prezentacji wyników finansowych; Terminowość obowiązek sporządzania sprawozdania w określonych terminach (kwartalne, roczne)
Interesariusze sprawozdań Zarząd; Kierownicy; Pracownicy; Właściciele, rada nadzorcza; Banki; Dostawcy/odbiorcy; Fundusze emerytalne, ubezpieczeniowe, inwestycyjne; Inwestorzy indywidualni; Biegli rewidenci; Władze państwowe i lokalne; Konkurencja.
Bilans Jest zestawieniem składników majątkowych, posiadanych lub kontrolowanych przez przedsiębiorstwo oraz źródeł ich finansowania. Jest zestawieniem statycznym określa stan aktywów i pasywów w określonym momencie (na określony dzień) Źródłem są konta bilansowe, wartość aktywów wynika z wartości księgowej (zakupu) skorygowanej o odpisy amortyzacyjne, odpisy aktualizujące wartość aktywów trwałych, zapasy i wartość należności.
Bilans Suma bilansowa wartość aktywów i odpowiadających im pasywów (A zawsze równe P) Aktywa prezentowane są według wzrastającej płynności (czyli możliwości ich zamiany na pieniądz) Pasywa prezentowane są wg malejących terminów wymagalności (zwrotu, zapłaty)
Bilans Aktywa: Trwałe (których okres użytkowania > 1 rok) Wartości niematerialne i prawne; Rzeczowe składniki majątku trwałego; Należności długoterminowe; Inwestycje długoterminowe; Długoterminowe rozliczenia międzyokresowe. Obrotowe: Zapasy Należności krótkoterminowe; Inwestycje krótkoterminowe
Bilans Pasywa; Kapitał własny: Kapitał podstawowy; Należne wpłaty na kapitał podstawowy (wartość ujemna); Kapitał zapasowy; Kapitał z aktualizacji wyceny; Pozostałe kapitały rezerwowe; Zysk (strata) z lat ubiegłych Zysk (strata) netto.
Bilans Pasywa: Zobowiązania i rezerwy na zobowiązania Rezerwy na zobowiązania; Zobowiązania długoterminowe; Zobowiązania krótkoterminowe; Rozliczenia międzyokresowe
Rachunek zysków i strat (rzis) Jest zestawieniem dynamicznym, tj. prezentuje wielkości strumieniowe; Pozwala ustalić strukturę wyniku finansowego; Celem jest pomiar wyniku ekonomicznego przedsiębiorstwa
RZiS Wynik finansowy Jest różnicą przychodów i kosztów K>P = strata K<P = zysk Czyli wynik finansowy (zysk/strata) = przychody koszty.
RZiS Przychody uprawdopodobnione powstanie w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznej o wiarygodnie określonej wartości, w formie zwiększenia wartości aktywów albo zmniejszenia wartości zobowiązań i rezerw, które doprowadzą do wzrostu kapitału własnego lub zmniejszenia jego niedoboru w inny sposób niż wniesienie środków przez udziałowców lub właścicieli
RZiS Koszty uprawdopodobnione zmniejszenie korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zmniejszenia wartości aktywów, albo zwiększenia wartości zobowiązań i rezerw, które doprowadzą do zmniejszenia kapitału własnego lub zwiększenia jego niedoboru w inny sposób niż wycofanie środków przez udziałowców lub właścicieli.
RZiS W sporządzania rzis naczelną zasadą jest zasada memoriału, która polega na przyporządkowaniu w danym okresie tylko tych przychodów i kosztów, które tego okresu dotyczą. A więc liczy się tylko moment powstania przychodu lub kosztu, a nie moment wpływu lub wydatku pieniędzy. Zasada współmierności przychodów i kosztów nakazuje przypisanie danym przychodom tylko te koszty, które im faktycznie odpowiadają.
RZiS RZiS może być sporządzony: W układzie pionowym lub poziomym; W wariancie kalkulacyjnym ujmuje koszt uzyskania przychodu podstawowej działalności operacyjnej w postaci kosztu wytworzenia sprzedanych produktów powiększonego o koszty sprzedaży i zarządu; W układzie porównawczym ujmuje koszty wg rodzajów skorygowanych kwotą zmiany stanu produktów lub produktów wytworzonych na własne potrzeby.
RZiS Elementy RZiS: Przychody z działalności operacyjnej; Koszty działalności operacyjnej; Pozostała działalność operacyjna; Przychody finansowe; Koszty finansowe; Przychody nadzwyczajne; Koszty nadzwyczajne; Zysk (strata) brutto; Podatek Zysk (strata) netto.
Cash flow zysk jest opinią, gotówka jest faktem Rachunek przepływów pieniężnych (cash flow) Ukazuje wszystkie wpływy i rozchody środków pieniężnych w danym okresie; Dostarcza informacji o elementach przepływów środków sensie materialnym, a nie finansowym; Informuje o ilości wolnej gotówki w firmie; Informuje o płynności finansowej przedsiębiorstwa Cash is king!
Cash flow Przepływy pieniężne określa się jako różnicę między wpływami a wydatkami (strumieniami dodatnimi a ujemnymi) za dany okres. Stan początkowy środków pieniężnych + wpływy wypływy = stan końcowy środków pieniężnych >= 0.
Cash flow Źródłem środków pieniężnych może być: Zwiększenie pasywów (np. zaciągnięcie długu) Zmniejszenie aktywów (np. dezinwestycje, spłata należności) Zmniejszenie środków pieniężnych: Zmniejszenie pasywów; Zwiększenie aktywów (np. inwestycje, zwiększenie aktywów obrotowych, należności).
Cash flow Działalność operacyjna: Dodatnie przepływy z d.o. świadczą płynności finansowej i możliwości inwestowania nadwyżki gotówki np. w aktywa trwałe lub spłaty zobowiązań; Ujemne przepływy świadczą o niskiej rentowności, problemach ze ściągalnością należności, gromadzeniem zapasów (np. w związku z nagłym spadkiem popytu albo błędną prognozą dotyczącą popytu).
Cash flow Działalność inwestycyjna: Przepływy dodatnie gdy przedsiębiorstwo upłynnia majątek. Może świadczyć o problemach finansowych. Przepływy ujemna świadczą o działalności inwestycyjnej, gromadzeniu aktywów trwałych. Wprawdzie może dojść do przejściowych kłopotów z płynnością, ale inwestycje powinny w przyszłości przynieść dodatkowy zysk i finalnie zwiększyć przepływy.
Cash flow Działalność finansowa: Dodatnie przepływy firma pozyskuje kapitał, np. emisja akcji, ale także poprzez kapitał obcy, czyli zadłuża się (zazwyczaj sytuacja ta dotyczy okresu rozwoju firmy); Ujemne przepływy firma zwraca kapitał (np. wykup akcji) albo (zazwyczaj) spłata zadłużenia.
Cash flow Idea cash flow wiąże się z przesunięciem czasowym powstawania kosztów i wydatków oraz przychodów i wpływów. Tworzenie cash flow jest zatem korektą zysku wpracowanego w okresie sprawozdawczym o faktycznie poniesione wydatki i faktycznie otrzymane wpływy. Zazwyczaj największy wpływ na cash flow ma amortyzacja, która nie jest faktycznie poniesionym wydatkiem oraz (w przypadku przedsiębiorstwa produkcyjnego) zapasy, które stanowią wydatek, ale nie są kosztem (dopóki nie zostaną sprzedane).
Cash flow Metody sporządzania cash flow: Pośrednia poprzez wykorzystanie informacji z bilansu i rzis oraz naniesienie korekt; Bezpośrednia poprzez zestawienie wszystkich dokonanych wydatków oraz otrzymanych wpływów (jest szczegółowa i wymaga drobiazgowej analizy ewidencji księgowej.
Zdarzenia gospodarcz e Przychó d Koszt Wpływ gotówki Wypływ gotówki Sprzedaż na kredyt kupiecki X Zakup majątku trwałego X Wypłata dywidend X Spłata odsetek od kredytu X X Spłata kredytu X Emisja akcji X
Zdarzenia gospodarcze Przychód Koszt Wpływ gotówki Wypływ gotówki Zaciągnięcie kredytu Zakup majątku trwałego Amortyzacja X X X Spisanie zapasów na straty Otrzymanie należności Dywidendy otrzymane X X X X
Analiza wskaźnikowa Istotą analizy wskaźnikowej jest ocena i charakterystyka różnych aspektów działalności przedsiębiorstwa. W zależności od potrzeb i zainteresowań różne grupy odbiorców ograniczają zakres wskaźników wykorzystywanych w analizie. Najbardziej typowe rozwiązanie pozwala wyróżnić pięć obszarów analizy wskaźnikowej, służących ocenie: - płynności finansowej, - zadłużenia i zdolności do obsługi długu, - sprawności działania, - rentowności, - rynkowej wartości akcji i kapitału.
Istota analizy wskaźnikowej Wszystkie wskaźniki wykorzystywane w analizie finansowej mogą być obliczane: - na podstawie danych wyrażających stan zjawiska na początku i końcu okresu sprawozdawczego, - na podstawie wielkości średnich. Analiza finansowa jest szybką i efektywną metodą wglądu w operacje gospodarcze i wyniki funkcjonowania przedsiębiorstwa. W analizie wskaźnikowej najistotniejsza jest interpretacja i kryteria oceny poziomu wskaźników oraz ich zmian w czasie. Opiera się jednak na przeszłości przedsiębiorstwa, ale wraz z analizą otoczenia może służyć do kształtowania jego przyszłości.
Badanie płynności finansowej przedsiębiorstwa Płynność zdolność do terminowego regulowania zobowiązań bieżących. Nie należy mylić tego pojęcia z wypłacalnością ani płynnością majątku. Pomiaru można dokonać wieloma sposobami. Najczęściej do tego celu służą: - wskaźnik bieżącej płynności finansowej, - wskaźnik przyspieszonej płynności finansowej - wskaźnik środków pieniężnych - wskaźnik natychmiastowej płynności finansowej
Wskaźnik bieżącej płynności finansowej Wskaźnik ten ustala się wg formuły: Wskaźnik informuje o zdolności przedsiębiorstwa do terminowego regulowania zobowiązań krótkoterminowych w oparciu o aktywa bieżące. Stanowią je zasoby majątkowe podlegające konwersji na gotówkę w okresie roku bilansowego (zapasy, należności) oraz posiadane środki pieniężne i ich substytuty Wzrost wskaźnika informuje o poprawie płynności finansowej, zaś spadek o jej pogorszeniu Jego optymalny poziom to przedział 1,2-2,0
Wskaźnik płynności przyspieszonej Przyjęcie do oceny płynności finansowej przedsiębiorstwa łącznych jego aktywów bieżących zaciemnia obraz zdolności tego przedsiębiorstwa do wywiązywania się ze zobowiązań krótkoterminowych. Powstaje więc potrzeba wyłączenia z tych aktywów zapasów, które nie mogą być odpowiednio szybko upłynnione Dodatkowo więc wykorzystuje się: Wskaźnik pokazuje stopień pokrycia zobowiązań krótkoterminowych aktywami o dużym stopniu płynności. Wartość satysfakcjonująca wynosi 1.
Wskaźnik środków pieniężnych Ustala się go według formuły: W liczniku uwzględnia się tylko te aktywa, których zdolność do regulowania zobowiązań jest najszybsza. Określa zatem jaka część zobowiązań może być uregulowana w oparciu o te aktywa, które nie są już związane w procesie operacyjnym, a mają postać gotówki lub inwestycji krótkoterminowych o charakterze jej substytutów Brak środków pieniężnych na koncie nie oznacza jednak utraty płynności finansowej przez przedsiębiorstwo
Wskaźnik natychmiastowej płynności W literaturze proponuje się także bardziej rygorystyczne podejście. Jest nim obliczenie wskaźnika natychmiastowej płynności, który jest stosunkiem środków pieniężnych i takich ich substytutów, z których można odzyskać gotówkę do 3 miesięcy, do zobowiązań natychmiast wymagalnych: Nie ma wypracowanego standardu co do poziomu tego wskaźnika. Przedsiębiorstwo musi zatem porównywać go w czasie
Skutki utraty płynności finansowej Pogorszenie pozycji rynkowej w porównaniu do konkurentów (dostawcy żądają przedpłat; brak możliwości szerokiego kredytowania odbiorców utrata części klientów) Utrata elastyczności w podejmowaniu decyzji Pogorszenie wyników finansowych (kupno surowców w małych partiach, często przez pośredników, pojawiają się karne odsetki) Ograniczenie rozwoju przedsiębiorstwa przedsiębiorstwo zostaje odcięte od dopływu źródeł finansowania, nie może kontynuować inwestycji rozpoczętych i rozpoczynać nowych Utrata płynności finansowej jest pierwszym z symptomów upadłości przedsiębiorstwa
Analiza rentowności przedsiębiorstwa Rentowność odzwierciedla w najbardziej syntetycznej formie efektywność gospodarowania w przedsiębiorstwie. Wskaźniki rentowności stanowią relację zysku do kapitału. Analiza rentowności narzuca konieczność porównania wielkości osiągniętych z wielkościami z okresów poprzednich bądź planowanymi Ogólnie można wyróżnić 3 rodzaje rentowności: - rentowność sprzedaży (rentowność handlowa), - rentowność majątku (rentowność ekonomiczna), - rentowność zaangażowanych kapitałów własnych (rentowność finansowa). Do ustalenia wskaźników rentowności sprzedaży wykorzystuje się dane zawarte w rachunku zysków i strat.
Rentowność sprzedaży Rentowność sprzedaży pokazuje jak przedsiębiorstwo radzi sobie na rynku produktów, które oferuje klientom. Jest więc ona wyrazem: - ilości sprzedanych produktów, - struktury asortymentowej wyrobów o różnej rentowności jednostkowej, - polityki cen, - poziomu jednostkowych kosztów własnych sprzedaży. Rentowność sprzedaży netto (zwrot ze sprzedaży) informuje o udziale zysku netto w wartości sprzedaży. Im niższy jest ten wskaźnik tym większa wartość sprzedaży musi być zrealizowana dla osiągnięcia określonej kwoty zysku
Rentowność aktywów Rentowność ta informuje o wielkości zysku netto przypadającego na jednostkę źródeł finansowania zaangażowanych w aktywa przedsiębiorstwa. Najczęściej ustala się ją w procentach: Wskaźnik ROA (stopa zwrotu z aktywów) wyznacza ogólną zdolność aktywów przedsiębiorstwa do generowania zysków, czyli pokazuje jak firma efektywnie zarządza swoimi aktywami Im wyższa wartość wskaźnika tym korzystniejsza sytuacja finansowa firmy W sytuacji kiedy firma ponosi straty do ustalenia rentowności można wykorzystać zysk z działalności operacyjnej: Tak ustalony wskaźnik może być wykorzystany do porównań międzyzakładowych
Rentowność kapitałów własnych Rentownością finansową interesują się przede wszystkim inwestorzy. Pozwala ona ustalić stopę zysku, jaką przynosi inwestycja w akcje albo udziały danej firmy. Wyraża ją następująca relacja: Im wartość ROE jest wyższa tym korzystniejsza jest sytuacja finansowa przedsiębiorstwa i jego akcjonariuszy
Ocena sprawności działania przedsiębiorstwa Wskaźniki sprawności służą do pomiaru aktywności gospodarczej w zakresie wykorzystania posiadanych zasobów materialnych i kapitału intelektualnego. Można je ująć w trzech grupach: - wskaźniki oparte na kosztach firmy, - wskaźniki rotacji, - wskaźniki gospodarowania zasobami
Wskaźniki aktywności oparte na kosztach Wskaźnik ten obrazuje jaką część przychodów ze sprzedaży produktów uzyskanych z podstawowej działalności przeznacza się na pokrycie kosztów wytworzenia tych produktów. Im mniej przychodów pochłania ta grupa kosztów tym większe szanse na wyższy wynik finansowy Wskaźnik ten informuje o udziale kosztów administracyjnych w wartości sprzedaży. Koszty te w przedsiębiorstwach przemysłowych zawierają się w przedziale 5-15%. Wskaźnik ten obrazuje ile procent przychodów ze sprzedaży trzeba będzie oddać dawcom kapitału obcego
Wskaźniki rotacji Wskaźnik ten określa ile razy przychód ze sprzedaży jest większy od aktywów posiadanych przez firmę. Jego wielkość zależy od specyfiki branży Wskaźnik udziela informacji na pytanie ile razy w ciągu badanego okresu nastąpi odnowienie stanu zapasów. Jeśli firma zwiększa go oznacza to zapasy starczają na coraz mniejszą liczbę dni sprzedaży Wskaźnik określa ile razy w ciągu roku firma odtwarza stan swoich należności. Powinien oscylować w przedziale 7-10. Poniżej 7 może oznaczać że przedsiębiorstwo zbyt długo kredytuje swoich klientów
Poziom zadłużenia przedsiębiorstwa Ocena ma na celu ustalenie, kto dostarczył firmie środków: właściciele czy zewnętrzni kredytodawcy.
Najistotniejsze wskaźniki: Wskaźnik ogólnego zadłużenia, wskaźnik zadłużenia kapitału własnego, wskaźnik zadłużenia długoterminowego, wskaźnik zadłużenia środków trwałych wskaźnik pokrycia aktywów trwałych kapitałami stałymi wskaźnik trwałości struktury finansowania Wskaźnik zastosowania kapitału własnego Wskaźnik ogólnej sytuacji finansowej
Wskaźnik ogólnego zadłużenia wskaźnik ogólnego zadłużenia = (zobowiązania ogółem / aktywa ogółem) x 100% wskaźnik określa udział zobowiązań w finansowaniu majątku przedsiębiorstwa, wysoki wskaźnik świadczy o dużym ryzyku finansowym utracie zdolności do zwrotu długów, wg standardów zachodnich, jeżeli nie została zachwiana równowaga między kapitałem obcym a kapitałem własnym, wskaźnik ten powinien oscylować w przedziale 0,57 0,67.
Wskaźnik zadłużenia kapitału własnego wskaźnik zadłużenia kapitału własnego = kapitał własny/zobowiązania ogółem wskaźnik ten określa stopień zaangażowania kapitału obcego w stosunku do kapitału własnego, wskazuje na możliwość pokrycia zobowiązań kapitałami własnymi, wg standardów zachodnich za racjonalny poziom wskaźnika przyjmuje się w małym biznesie proporcję 3:1, dla średnich i dużych firm zaleca się relację 1:1.
Wskaźnik zadłużenia długoterminowego, wskaźnik zadłużenia długoterminowego = zobowiązania długoterminowe / kapitał własny wskaźnik długu, ryzyka dotyczy długów spłacanych w okresie dłuższym niż rok od daty sporządzenia bilansu, zadowalający poziom tego wskaźnika wynosi 0,5, wskaźnik wyższy niż 1,0 świadczy, że zobowiązania długoterminowe są wyższe niż kapitał własny, za racjonalny wskaźnik długu przyjmuje się przedział 0,5 1,0.
Wskaźnik pokrycia aktywów trwałych kapitałami stałymi wskaźnik pokrycia aktywów trwałych kapitałami stałymi = kapitał własny wraz z kapitałami mniejszościowymi + zobowiązania długoterminowe + długoterminowe rozliczenia międzyokresowe / aktywa trwałe Umożliwia sprawdzenie czy w spółce została zachowana tzw. złota reguła finansowa, zgodnie z którą aktywa trwałe powinny być finansowane kapitałem długoterminowym, czyli takim który jest do dyspozycji przedsiębiorstwa ponad 1 rok. Im wyższa wartość wskaźnika, tym większe bezpieczeństwo finansowe spółki. Jeśli jest większy od 1 oznacza to zapewnioną długoterminową płynność
Wskaźnik trwałości struktury finansowania Wskaźnik trwałości struktury finansowania = (kapitał własny wraz z kapitałami mniejszości + zobowiązania długoterminowe z rezerwami)/ aktywa ogółem. Pokazuje, jaki jest udział kapitałów długoterminowych finansowaniu majątku przedsiębiorstwa. Wysokie wartości oznaczają wyższy stopień bezpieczeństwa finansowego.
Wskaźnik zastosowania kapitału własnego Wskaźnik zastosowania kapitału własnego = kapitał własny wraz z udziałami mniejszości/ aktywa trwałe Ukazuje, w jakim stopniu aktywa trwałe są finansowane przez kapitał pochodzący od udziałowców lub akcjonariatu. Im wyższy, tym lepiej
Wskaźnik zastosowania kapitału obcego Wskaźnik zastosowania kapitału obcego = zobowiązania i rezerwy/aktywa obrotowe W celu przeprowadzenia analizy finansowej przedsiębiorstwa, przez zobowiązania rozumie się również rezerwy na zobowiązania i rozliczenia międzyokresowe znajdujące się po stronie pasywów.
Zdolność przedsiębiorstwa do obsługi długu Ocenie możliwości zwrotu przyznanych kredytów służą wskaźniki: wskaźnik pokrycia obsługi długu (wiarygodności kredytowej), wskaźnik pokrycia zobowiązań odsetkowych, wskaźnik pokrycia obsługi kredytu z cash flow.
Wskaźnik pokrycia obsługi długu (wiarygodności kredytowej) wskaźnik pokrycia obsługi długu I = (zysk przed opodatkowaniem + odsetki) / (raty kapitałowe + odsetki) wskaźnik informuje ile razy zysk w działalności przedsiębiorstwa pokrywa roczne spłaty kredytu długoterminowego i odsetki, określa stopień zabezpieczenia obsługi kredytu przez wygospodarowany w przedsiębiorstwie zysk, wysokość wskaźnika zależy od kondycji finansowej firmy i powinna być większa od 1 (minimum 1,2; wg Banku Światowego minimum - 1,3, optimum 2,5).
Wskaźnik pokrycia obsługi długu (wiarygodności kredytowej) wskaźnik pokrycia obsługi długu II = zysk po opodatkowaniu / (raty kapitałowe + odsetki) uznawany za bardziej uzasadniony do liczenia wskaźnika pokrycia obsługi długu, poziom wskaźnika pokrycia obsługi długu opartego na zysku netto powinien być co najmniej równy lub wyższy niż 1, malejąca wielkość wskaźnika może świadczyć o nieefektywnym zarządzaniu przedsiębiorstwem, niewielkiej zyskowności zainwestowanych środków, nadmiernej skłonności do inwestowania, stale utrzymujący się niski poziom wskaźnika może stanowić sygnał do konieczności wydłużenia okresu spłaty kredytu.
Wskaźnik pokrycia zobowiązań odsetkowych wskaźnik pokrycia zobowiązań odsetkowych = (zysk przed opodatkowaniem + odsetki) / odsetki wskaźnik informuje o zdolności przedsiębiorstwa do terminowej spłaty odsetek, do ustalenia przyjmuje się zysk brutto, gdyż odsetki płacone są kredytodawcy przed odprowadzeniem podatku dochodowego do budżetu.
Dziękuję za uwagę Źródło: Analiza sprawozdań finansowych A. Sokół, A. Surmacz, M. Brojak- Trzaskowska, M. Porada - Rochoń, J. Lubowska Kalisz.