Centralny Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej Modernizacja podstawowych osnów geodezyjnych fundamentem do wdrożenia europejskich układów odniesienia ETRF2000 i EVRF2007 Ewa Kałun Elżbieta Pielasa Katarzyna Kalinczuk Stanałowska Grybów, 18 października 2012 r. Kopiowanie na dowolnych nośnikach, przedruk lub rozpowszechnianie materiałów zamieszczonych w prezentacji bez zgody autora jest zabronione.
Podział podstawowych osnów geodezyjnych zgodnie z rozporządzeniem MAiC w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych (Dz. U. z dn. 30.03.2012 r. poz. 252) Podstawowa fundamentalna osnowa pozioma 1 klasy: Stacje referencyjne systemu ASG-EUPOS należące do sieci EPN (15 stacji) Podstawowa bazowa osnowa pozioma 2 klasy: Punkty sieci EUREF-POL i POLREF Punkty główne oraz punkty rozwinięcia krajowej sieci EUVN Stacje referencyjne systemu ASG-EUPOS Punkty sieci astronomiczno-geodezyjnej (SAG) i wypełniającej (SW) Łącznie 7 047 punktów
Podstawowa osnowa pozioma 1 i 2 klasy
Modernizacja podstawowej osnowy poziomej Punkty osnowy zakładane techniką GNSS: Stacje referencyjne systemu ASG-EUPOS Punkty sieci EUREF-POL i POLREF Punkty sieci EUVN Łącznie 521 punktów Kampania kalibracyjna z lat 2008 i 2010/2011 Wyznaczone współrzędne w układzie odniesienia ETRF2000 na epokę 2011.0
Modernizacja podstawowej osnowy poziomej Punkty osnowy zakładane techniką klasyczną: Punkty sieci astronomiczno-geodezyjnej (SAG) Punkty sieci wypełniającej (SW) Łączne 6526 punktów Prace modernizacyjne polegające na: Przeglądzie punktów osnowy podstawowej Początek prac: wrzesień 2012 r. Redukcji liczby punktów w zespołach stabilizacyjnych na podstawie analizy wyników przeglądu. Wyrównaniu łącznym podstawowej osnowy poziomej (układ ETRF2000 na epokę 2011.0)
Modernizacja podstawowej osnowy poziomej Efekt końcowy prac modernizacyjnych: Podstawowa osnowa pozioma wyrównana w układzie odniesienia ETRF2000 (ep. 2011.0). Uzyskana dokładność??? Dla punktów osnowy podstawowej zakładanych techniką klasyczną brak współrzędnych punktów ekscentrycznych w ETRF2000. Parametry transformacji pomiędzy układem ETRF89 (EUREF89) a ETRF2000. Rozpropagowanie informacji o różnych układach odniesienia wśród wykonawców oraz administracji samorządowej!
Podział podstawowych osnów geodezyjnych zgodnie z rozporządzeniem MAiC w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych (Dz. U. z dn. 30.03.2012 r. poz. 252) Podstawowa fundamentalna osnowa wysokościowa 1 klasy: Punkty główne krajowej sieci EUVN (10 punktów) Podstawowa bazowa osnowa wysokościowa 2 klasy: Punkty rozwinięcia krajowej sieci EUVN (45 punktów + 7 exc.) Punkty sieci niwelacyjnej, pomierzone metodą precyzyjnej niwelacji geometrycznej: I klasy - 16236 punktów II klasy - 25650 punktów
Podstawowa osnowa wysokościowa 1 i 2 klasy
Modernizacja podstawowej osnowy wysokościowej Osnowa fundamentalna Punkty główne EUVN: BOR1 Borówiec (śruba na kominie) niwelacja techniczna punktu EUREF0216 do pkt. II klasy + niwelacja trygonometryczna z EUREF-u na punkt EUVN; 0306 Józefosław (płyta mosiężna) niwelacja techniczna reperu w nawiązaniu do pkt. I i II klasy i wyznaczenie wysokości płyty w oparciu o reper; 0217 Borowa Góra (płyta mosiężna) niwelacja techniczna płyty w nawiązaniu do pkt. I klasy; 0302 Lamkówko (płyta mosiężna) punkt osnowy wysokościowej II klasy (niepełnowartościowy brak ekstremum); 0301 Rozewie, PL01 Brudzowice, PL02 Chełmsko, PL03 Prostki, PL05 Sanok, PL06 Świnoujście (płyta mosiężna) reper na słupie jest punktem osnowy wysokościowej I klasy, wysokość płyty wyznaczona w oparciu o ten reper;
Modernizacja podstawowej osnowy wysokościowej Osnowa fundamentalna Punkty główne EUVN (c.d.): Przekazanie do komisji EUREF przewyższeń pomiędzy punktem EUVN a najbliższym punktem węzłowym sieci niwelacji precyzyjnej I klasy z IV kampanii pomiarowej (z uwzględnieniem poprawki lunosolarnej, czyli odniesione do quasigeoidy niepływowej). Wyrównanie międzynarodowe wysokości normalnych punktów EUVN na podstawie w/w przewyższeń. Uzyskanie wysokości normalnych punktów EUVN w układzie EVRF2007.
Modernizacja podstawowej osnowy wysokościowej Osnowa bazowa Punkty rozwinięcia krajowego sieci EUVN: 52 punkty, z czego 45 włączonych jest do sieci niwelacji precyzyjnej I klasy, a tym samym są punktami osnowy wysokościowej I klasy o dokładnie wyznaczonych współrzędnych geodezyjnych. Dotychczasowa osnowa wysokościowa I klasy: IV kampania pomiarowa przeprowadzona w latach 1997-2003 pomiar całej sieci I klasy, Dodatkowe pomiary nakładek na linie I klasy, przy modernizacji osnowy wysokościowej II klasy w latach 2003-2012, Wyniki zebrane w 2 rodzajach plików tekstowych dla każdej linii : Pliki opisowe zawierające dane opisowe dotyczące przebiegu linii, Pliki pomiarowe zawierające dane z pomiaru danej linii. W 2006 przeprowadzono wyrównanie kontrolne sieci, w nawiązaniu do punktu Warszawa Wola.
Fragmenty plików tekstowych z wynikami pomiarów osnowy wysokościowej I klasy Plik opisowy Plik pomiarowy Nakładka z 2009 r.
Modernizacja podstawowej osnowy wysokościowej Osnowa bazowa Dotychczasowa osnowa wysokościowa II klasy: W latach 2002 2003 przeprowadzony przegląd całej sieci II klasy, Modernizacja podzielona na 14 obiektów, na których prace przebiegały w latach 2003 2012, Pomiar częściowy w przypadku punktów zniszczonych oraz linii, dla których minął okres ponad 20 lat od ostatniego pomiaru, Wyniki zebrane w 2 rodzajach plików tekstowych dla każdej linii : Pliki opisowe zawierające dane opisowe dotyczące przebiegu linii oraz dane pomiarowe dotyczące adaptowanej części linii, Pliki pomiarowe zawierające dane z pomiaru linii (dla każdej linii taka ilość plików ile fragmentów linii było mierzonych). Dla każdego obiektu lub grupy obiektów przeprowadzone wyrównanie kontrolne w nawiązaniu do punktów I klasy: Maksymalny otrzymany błąd z dotychczas przeprowadzonych wyrównań wynosi 1,52 mm/km (woj. dolnośląskie)
Szkic modernizacji osnowy wysokościowej II klasy Nr Linii Rok początku pomiaru Rok końca pomiaru 2297 1982 1982 2298 1982 2005 913 2009 2009
Przykład danych z wynikami pomiarów osnowy wysokościowej II klasy 4 fragmenty pomierzone 3 fragmenty adaptowane 2931P21 2931P22 2931P23 2931P24
Przygotowanie projektu technicznego podstawowej bazowej osnowy wysokościowej Analiza punktów nawiązania (czy na pewno punkty główne EUVN?); Analiza przebiegu linii istniejącej osnowy wysokościowej I i II klasy (czy włączać wszystkie linie? Dołączenie ekscentrów stacji ASG-EUPOS?); Analiza lokalizacji nowych punktów węzłowych podstawowej osnowy bazowej (aglomeracje) oraz wpływu rozmieszczenia węzłów na konstrukcję sieci i rozkład poprawek z wyrównania; Analiza krótkich linii i ciągów bocznych I i II klasy, przedstawienie propozycji wyłączenia ich do osnowy szczegółowej oraz obliczenia wysokości w układzie Kronsztadt 86;
Przykładowe zagadnienia związane w projektem technicznym osnowy bazowej
Wyrównanie podstawowej bazowej osnowy wysokościowej Dostępne materiały z komisji EUREF: Wyrównane wysokości normalne: punktów głównych sieci EUVN, punktów rozwinięcia krajowego sieci EUVN, punktów osnowy wysokościowej I klasy (w tym ponownie punkty rozwinięcia krajowego sieci EUVN!) w układzie EVRF2007, quasigeoida zerowego pływu. Poprawki uwzględniane w wyrównaniu: Dotychczasowe poprawki: poprawka normalna, lunosolarna, termiczna i komparacyjna łat; Ruchy pionowe skorupy ziemskiej? Przejście do quasigeoidy zerowego pływu? Przeprowadzenie wyrównania kontrolnego liczb geopotencjalnych?
Dziękuję za uwagę www.codgik.gov.pl codgik@codgik.gov.pl dop@codgik.gov.pl